Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.
Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm 10 grudnia. Tego samego dnia wpłynęła do Senatu. Marszałek skierował ją do dwóch komisji: Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Tekst ustawy mamy w druku nr 550, a sprawozdania komisji odpowiednio w drukach nr 550A i 550B.
Bardzo proszę pana senatora Andrzeja Anulewicza, żeby jako sprawozdawca Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawił najważniejsze problemy, które przewijały się w toku obrad komisji.
Senator Andrzej Anulewicz:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie! Panie Ministrze!
Mam zaszczyt zaprezentować Wysokiej Izbie sprawozdanie z prac Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi nad ustawą o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.
Komisja nad omawianą ustawą pracowała w dniu 11 grudnia 2003 r., a sprawozdanie ze swej pracy zapisała w druku nr 550A.
Przedmiotowa ustawa jest propozycją rządu, jak pan marszałek wcześniej powiedział, i była uchwalona przez Sejm 10 grudnia 2003 r.
Pozytywną opinię o zgodności ustawy z przepisami Unii Europejskiej wydał i uwag do tej ustawy nie wniósł na posiedzeniu komisji przedstawiciel Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej.
Celem ustawy jest uregulowanie rynków owoców i warzyw, rynku chmielu i tytoniu oraz suszu paszowego zgodnie z zasadami obowiązującymi w Unii Europejskiej.
Regulacje dotyczące tych kwestii w prawie unijnym zawarte są w rozporządzeniach Rady i Komisji Europejskiej, które to rozporządzenia z dniem akcesji będą obowiązywać w Polsce bezpośrednio. Stąd nowelizacja stanowi wyłącznie uzupełnienie tych unormowań w zakresie przekazanym we wspomnianych rozporządzeniach do kompetencji państw członkowskich.
Od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej regulacja ustawowa w zakresie organizacji rynków owoców i warzyw, chmielu, tytoniu i suszu paszowego będzie ograniczona do określenia zadań i właściwości jednostek organizacyjnych i organów. Pozostałe kwestie, które dotychczas są normowane w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego, będą regulowane w licznych rozporządzeniach unijnych. Wykaz tych rozporządzeń zostanie ogłoszony, w drodze obwieszczenia, przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
Ponadto ustawa wprowadza między innymi rozwiązania przejściowe na rok 2004 w zakresie kwotowania produkcji surowca tytoniowego, racjonalizacji upraw tytoniu oraz dotyczące podmiotów zajmujących się produkcją suszu paszowego, mające na celu umożliwienie polskim producentom otrzymanie w 2004 r. kwot produkcji surowca tytoniowego i dopłat do produkcji suszu paszowego.
Komisja zapoznała się z krótką informacją rządu na temat omawianej ustawy. Jak już wspomniałem, była pozytywna opinia przedstawicieli UKIE. Komisja postanowiła więc po krótkiej dyskusji zarekomendować Wysokiej Izbie przyjęcie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego bez poprawek. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
A teraz pan senator Janusz Bargieł przedstawi sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.
Senator Janusz Bargieł:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Mam zaszczyt w imieniu Komisji Integracji Europejskiej i Spraw Zagranicznych przedstawić stanowisko komisji o uchwalonej przez Sejm w dniu 10 grudnia 2003 r. ustawie o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.
Marszałek Senatu skierował do komisji ustawę zawartą w druku nr 550 w dniu 12 grudnia.
W związku z tym, że mój szanowny kolega senator z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi szeroko omówił cel ustawy, odniosę się do poprawek, które chcę w imieniu mojej komisji zarekomendować Wysokiej Izbie.
Podczas obrad komisji zgłosiliśmy dwanaście poprawek.
Poprawka pierwsza ma na celu wskazanie, że nie składa się wniosku o uznanie produktów, ale o uznanie grupy lub organizacji producentów ze względu na określone produkty.
Poprawka druga ma na celu doprecyzowanie, że obowiązek sprawozdawczy dotyczy poprzednich miesięcy danego roku handlowego.
Poprawka trzecia ma na celu nadanie przepisowi bardziej czytelnego brzmienia.
Poprawka czwarta ma na celu zastąpienie niejasnego sformułowania.
Poprawka piąta polega na podziale przepisu na dwie części. Chodzi tam o to, że karze podlega wyłącznie nieprzekazanie informacji głównemu inspektorowi jakości artykułów rolno-spożywczych i prezesowi agencji, a nie, jak wynikałoby z ustawy, również nieprzekazanie informacji przez te podmioty Komisji Europejskiej.
Poprawka szósta ma na celu skorelowanie przepisu karnego z treścią związanego z nim przepisu materialnego ustawy.
Siódma poprawka polega na skreśleniu przepisu, który stał się nieaktualny w związku ze zmianami wprowadzanymi w nowelizacji, między innymi dlatego, że zawiera odwołanie do przepisu uchylanego w tej nowelizacji.
Poprawka ósma ma na celu ujednolicenie w niezbędnym zakresie warunków wpisu do rejestru grup uznanych i grup wstępnie uznanych.
Poprawka dziewiąta zmierza do zapewnienia spójności nowelizowanej ustawy przez skreślenie odesłania do przepisu uchylanego w nowelizacji oraz skreślenie punktu dotyczącego funduszu operacyjnego, który zgodnie z nowelizacją nie będzie już tworzony na podstawie dotychczas obowiązującej ustawy.
Poprawka dziesiąta polega na skreśleniu przepisu, który w efekcie nowelizacji zawiera niewłaściwe odesłanie, a ponadto jest zbędny.
Poprawki jedenasta i dwunasta mają na celu bardziej czytelne wskazanie, że zezwolenia na wstępne przetwarzanie surowca tytoniowego, wydane na podstawie przepisu zmienianego w nowelizacji w okresie od 1 stycznia 2004 r. do dnia akcesji, po tym dniu zachowują moc, mimo uchylenia ustawy, na podstawie której zostaną wydane.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu komisji wnoszę o przyjęcie ustawy, wraz z wymienionymi poprawkami. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Zatrzymuję pana, Panie Senatorze, bo być może będzie pan miał sposobność odpowiadania na pytania.
Czy są pytania do senatorów sprawozdawców? Nie ma.
Dziękuję.
(Senator Janusz Bargieł: Dziękuję, Panie Marszałku.)
Rozpatrywana ustawa była przedłożeniem rządowym. Do reprezentowania rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister rolnictwa.
Witam na naszej sali sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, pana posła Józefa Jerzego Pilarczyka, jak zawsze niezawodnego na sali Senatu, i osoby towarzyszące.
Czy pan minister chciałby z własnej i nieprzymuszonej woli coś powiedzieć?
(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Józef Pilarczyk: Na tym etapie nie widzę takiej potrzeby.)
Dziękuję bardzo.
Czy państwo senatorowie chcieliby pytać pana ministra? Nie chcą pytać?
Pan senator Szafraniec chce pytać. Proszę bardzo.
Senator Jan Szafraniec:
Panie Ministrze, mam dwa pytania. Pierwsze: jaki był rzeczywisty powód wynegocjowania w Brukseli tak małej kwoty produkcji suszu paszowego przy tak dużych możliwościach naszego rolnictwa? To po pierwsze.
Po drugie, czy jest już ustalona średnia kwota pieniędzy, jaką otrzymają plantatorzy tytoniu i chmielu oraz producenci suszu? Czy komisja już to ustaliła, czy też nie? Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy są jeszcze inne pytania? Nie ma.
Panie Ministrze, bardzo proszę odpowiedzieć, ale tylko jeśli chodzi o materię, którą reguluje ta ustawa. Proszę bardzo.
(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Józef Pilarczyk: Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Jeśli chodzi o pierwsze pytanie, dotyczące suszu paszowego i tego, dlaczego tak mała kwota została ustalona w trakcie negocjacji, to...)
Ale proszę odpowiadać na pytania, które dotyczą treści tej ustawy. My nie debatujemy w tej chwili nad polityką rolną, polityką rynkową, tylko mamy przed sobą konkretną ustawę i pochylamy się nad nią.
Proszę bardzo.
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Józef Pilarczyk:
Dobrze, Panie Marszałku, odpowiem w kilku zdaniach.
Podstawą wyliczenia była wielkość produkcji w trzyletnim okresie poprzedzającym negocjacje. W Polsce, w porównaniu z poprzednim okresem, produkowana aktualnie ilość suszu jest, można powiedzieć, ilością śladową. Nie potrafiliśmy więc udowodnić, że w Polsce produkujemy więcej i dlatego takie ustalenia zostały przyjęte.
Jeśli chodzi o dopłaty do tytoniu i suszu, to będą one dokładnie na takim samym poziomie, jaki jest w Unii Europejskiej, przy czym zostanie przyjęty wskaźnik redukcji poziomu. W wypadku tytoniu dopłaty bezpośrednie odnoszą się do 1 kg. Polski rząd wynegocjował prawo do odpowiednio niższych, ale mimo wszystko dopłat z własnego budżetu do produkcji tytoniu. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Otwieram dyskusję.
Informuję, że nikt z państwa nie zapisał się do głosu, przeto zamykam dyskusję.
Jestem zmuszony odesłać tę ustawę do komisji, ponieważ komisje zgłosiły różne wnioski i jest potrzebne uzgodnienie wspólnego stanowiska na posiedzeniu połączonych komisji.
Głosowanie nad tą ustawą odbędzie się dzisiaj po godzinie 20.00.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne.
Ustawę tę uchwalił Sejm na swoim sześćdziesiątym trzecim posiedzeniu w dniu 12 grudnia i tego samego dnia przekazał ją do Senatu. Marszałek skierował ją bez zwłoki do Komisji Ochrony Środowiska, która przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Bardzo proszę panią senator Apolonię Klepacz, żeby zechciała to sprawozdanie przedstawić.
Tymczasem żegnam przedstawicieli resortu rolnictwa, a witam pana ministra Krzysztofa Szamałka.
Proszę bardzo.
Senator Apolonia Klepacz:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
Z upoważnienia Komisji Ochrony Środowiska przypadł mi w udziale zaszczyt przedstawienia sprawozdania komisji dotyczącego ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne, zawartej w druku senackim nr 562. Komisja rozpatrzyła tę ustawę na swoim posiedzeniu 16 grudnia.
Podstawowym celem ustawy uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 12 grudnia jest umożliwienie spółkom wodnym prowadzenia działalności związanej z zaopatrzeniem w wodę i odprowadzaniem ścieków. Pragnę przypomnieć Wysokiej Izbie, iż zmiana ta jest rezultatem inicjatywy legislacyjnej, z którą wystąpił Senat.
Ponadto ustawa dostosowuje prawo polskie do prawa wspólnotowego poprzez zapewnienie implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i rady 2000/60/WE z dnia 23 października 2000 r., zwanej ramową dyrektywą wodną, w sprawie ustanowienia ram dla działalności Wspólnoty w dziedzinie polityki wodnej, klasyfikacji wód oraz prowadzenia monitoringu wód powierzchniowych i podziemnych.
Pozostałe zmiany, które są wprowadzane w tej ustawie to w szczególności: uregulowanie stosunków między spółką wodną a podmiotem niebędącym członkiem spółki, który korzysta z jej usług; umożliwienie spółkom wodnym działającym w celu zaspokajania potrzeb zrzeszonych w nich osób prowadzenia działalności zmierzającej do osiągnięcia zysku netto; przedłużenie do dnia 31 grudnia 2005 r. terminu wykonywania przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej zadań prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej i wprowadzenie przepisu przejściowego regulującego status stref ochronnych ustanowionych na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy - Prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 r. Ponadto w ustawie doprecyzowano kwestię podmiotów i terminów, jeśli chodzi o wykonywanie uprawnień właścicielskich Skarbu Państwa w zakresie rybactwa śródlądowego.
To są zmiany wprowadzone w tej ustawie. Nie budziła ona zasadniczych zastrzeżeń legislacyjnych ani merytorycznych. Komisja rekomenduje Wysokiej Izbie przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo, Pani Senator.
Czy są pytania do senator sprawozdawcy Apolonii Klepacz? Nie ma. Dziękuję bardzo.
(Senator Apolonia Klepacz: Dziękuję.)
Przypominam, że rozpatrujemy ustawę, która była przedłożeniem rządowym. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister ochrony środowiska.
Jest na sali powitany już pan minister Krzysztof Szamałek.
Czy na tym etapie pan minister chciałby zabrać głos? Nie wyraża takiej woli.
Pytam więc jeszcze dla formalności, czy senatorowie chcieliby o coś zapytać pana ministra. Też nie.
Otwieram dyskusję.
Na liście jest tylko jedno, ale jakże znaczące nazwisko - Andrzej Spychalski.
Zapraszam do mównicy.
Senator Andrzej Spychalski:
Wielce Szanowny Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Nie mogę sobie odmówić możliwości zabrania głosu przy okazji omawiania tej noweli. Jej zasadniczy cel to kontynuacja inicjatywy legislacyjnej Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, zmierzającej do zmiany ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz ustawy - Prawo wodne.
Długotrwałe procedowanie i tak nieprzejednana, że aż godna podziwu monopolistyczna postawa Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie", dzieliły wszystkich uczestników procesu legislacyjnego, mnożyły podziały i rozbieżności i oddalały w czasie ostateczne rozstrzygnięcie. A regulacji podlegała szczególna materia: woda i gospodarka wodna. Gdy bliskie było osiągnięcie konsensusu, podbudowanego pozytywnym stanowiskiem rządu, zabrakło już czasu na procedowanie.
Owocem naszej, senackiej inicjatywy była nowelizacja ustawy - Prawo wodne, która wydłużyła do 31 grudnia 2003 r. czas na prowadzenie działalności przez spółki wodne w zakresie uregulowanym ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Ta epizodyczna nowela dała ponad pięćdziesięciu spółkom nadzieję na powstanie oczekiwanych i społecznie pożądanych, nie tylko w mojej ocenie, uregulowań. Uchroniła ona większość spółek przed nieoczekiwanymi, karkołomnymi przekształceniami własnościowymi oraz przed problemami finansowymi i środowiskowymi związanymi z koniecznością zaprzestania prowadzonej przez nie działalności. Pojawiła się bowiem realna groźba, że mnogość interpretacji prawnych zostanie wykorzystana do przeprowadzenia likwidacji spółek i nielegalnego przejęcia ich majątku. A spółki te powstały z inicjatywy lokalnych społeczności, które partycypowały finansowo w budowie i działalności tych spółek. Chodzi z reguły o obiekty o znacznej wartości, służące mieszkańcom w tej ważnej dla życia dziedzinie.
Niestety, kilka spółek z powodu długiego oczekiwania na rozstrzygnięcia prawne i długiego okresu niepewności nie wytrzymało presji czasu i wybrało własną drogę integracji z przedsiębiorstwami wodociągowymi, przez co ugruntowało lokalny monopol. Niezależnie jednak od ocen procesu legislacyjnego wydaje się, iż należy podkreślić historyczną rolę, jaką w warunkach polskich odegrały przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne na każdym etapie ich rozwoju.
Intencją rządu, który określił swoje stanowisko w tej sprawie, było włączenie spółek wodnych w działalność w zakresie szeroko rozumianej gospodarki wodno-ściekowej. Przejawy jakiejkolwiek monopolizacji danego sektora są bowiem niepożądane, bo w konsekwencji postrzegamy je jako najlepszy sposób na obniżanie jakości usług i podnoszenie ceny.
Spółka wodna to taka forma organizacyjna, która nie działa dla osiągnięcia zysku. Pamiętajmy, że działalność w dziedzinie gospodarki wodno-ściekowej bezpośrednio wpływa na sytuację finansową rodzin. Z tego względu działalność w tej dziedzinie, mimo że nazywa się ją komercyjną, ma status non profit, a wypracowane zyski przeznaczane są na rozwój firmy. W art. 170 ust. 4 ustawy - Prawo wodne sformułowano wręcz nakaz przeznaczania zysku na cele statutowe.
Przez blisko dwa lata spotykałem się z prezesami spółek i zarządem Krajowego Forum Spółek Wodnych, które na swoją siedzibę wybrało najstarsze z polskich miast - Kalisz. Poznałem determinację, nadzieje i oczekiwania tych ludzi na szanse i możliwości podnoszenia efektywności ich firm oraz kreowania inicjatyw prawnych prowadzących do pełnej zasadności dbałości o społeczny majątek.
Wyniki głosowania w Sejmie, który przyjął nowelizację ustawy zdecydowaną większością głosów, mimo polaryzacji poglądów posłów i ugrupowań politycznych, pomyślnie określają przyszłość spółek wodnych. Wyrażam przekonanie, że Senat Rzeczypospolitej, kreator zaproponowanych rozwiązań prawnych, również uchwali dziś tę ustawę.
Komisja Ochrony Środowiska przyjęła projekt sejmowy bez poprawek. Ja także pozwalam sobie prosić Wysoką Izbę o poparcie tego stanowiska, bo umożliwi to spółkom już w nowym roku kalendarzowym 2004 kontynuować z powodzeniem ich działalność. Dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Na liście mówców był tylko marszałek Andrzej Spychalski. Lista mówców została więc wyczerpana, przeto zgodnie z regulaminem zamykam dyskusję.
Informuję, że nad tą ustawą będziemy głosowali o godzinie 20.00.
Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny.
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na sześćdziesiątym trzecim posiedzeniu w dniu 12 grudnia i tego samego dnia została przekazana do Senatu, a następnie przez marszałka skierowana do Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.
Pani senator Alicja Stradomska już do nas zmierza, aby przedstawić sprawozdanie komisji.
Bardzo proszę, Pani Senator.
Senator Alicja Stradomska:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
W imieniu Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie sprawozdanie z posiedzenia komisji, które odbyło się w dniu 16 grudnia i było poświęconego ustawie o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny.
Na początek trochę historii. Projekt ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny był inicjatywą poselską. Sejmowi został przedłożony w 2000 r. W wyniku stanowiska rządu z czerwca 2000 r. i prac parlamentarnych projekt został znacznie zmodyfikowany. Ustawa uchwalona została przez Sejm poprzedniej kadencji w dniu 20 lipca 2001 r. i miała wejść w życie 1 stycznia 2002 r., ale decyzją Sejmu z 14 grudnia 2001 r. termin jej wejścia w życie przełożono na dzień 1 stycznia 2004 r. Uzasadnieniem tej decyzji była trudna sytuacja budżetu i konieczność podjęcia działań oszczędnościowych.
Ustawa dotyczy cywilnych ofiar wojny, którymi w rozumieniu ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny są obywatele polscy, posiadający stałe miejsce zamieszkania na terytorium Polski, którzy doznali naruszenia sprawności organizmu powodującego całkowitą i trwałą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji na skutek działań wojennych w latach 1939-1947 lub eksplozji niewybuchów pozostałych z okresu wojny, jeżeli zdarzenie naruszające sprawność organizmu miało miejsce przed 15 listopada 1956 r., a całkowita niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji została stwierdzona w ciągu pięciu lat od dnia zdarzenia.
Wysokość świadczenia została określona na poziomie 50% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem lub chorobą zawodową. Jest to obecnie kwota 331 zł.
Nowelizacja przewiduje wydłużenie vacatio legis do 1 września 2004 r.
Od początku zwracano uwagę na mankamenty tej ustawy. Przede wszystkim brakuje wiarygodnego oszacowania liczby osób, której by ta ustawa dotyczyła, nie ma bowiem jakichkolwiek danych, jakiejkolwiek ewidencji tej grupy osób. Poza tym źle oraz zbyt nisko oszacowano skutki finansowe dla budżetu, a także dopuszczono do dokumentowania związku niepełnosprawności z działaniami wojennymi poprzez oświadczenia dwóch świadków, co mogło stwarzać możliwości nadużyć.
Wysoka Izbo! Komisja polityki społecznej w trakcie dyskusji stwierdziła, że źle się stało, iż po raz kolejny musimy przesuwać termin wejścia w życie tej ustawy i że w tak długim czasie nie znaleziono stosownych rozwiązań. Komisja, dostrzegając te mankamenty i inne liczne niedoskonałości ustawy, a także uwzględniając stanowisko rządu, postanowiła jednak wprowadzić tylko jedną poprawkę, przesuwającą termin wejścia w życie tej ustawy na dzień 1 stycznia 2005 r.
W imieniu komisji proszę Wysoki Senat o przyjęcie ustawy wraz z tą poprawką. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Proszę dać nam jeszcze szansę na...
(Senator Alicja Stradomska: Oczywiście.)
Mam teraz obowiązek zapytać, czy ktoś z państwa chce zapytać o coś panią senator.
Zgłasza się pani senator Anna Kurska.
Proszę bardzo.
Senator Anna Kurska:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Pani Senator, chciałabym zapytać, czy komisja nie brała pod uwagę tego, że dalsze odwlekanie wejścia w życie tej ustawy powoduje, iż z każdym miesiącem, z każdym rokiem mnóstwo ludzi, którzy mieliby prawo ubiegać się o jakieś świadczenia, po prostu odchodzi w krainę cieni. Jest ich coraz mniej, więc coraz łatwiej będzie dzielić te niewielkie kwoty, dzielić się tą biedą. Ale jest to naprawdę krzywdzące. Ja otrzymuję mnóstwo listów, które świadczą o tym, że ludzie czekają na tę ustawę - ci, którzy byli mordowani na Wołyniu, i inni, którzy mając dziesięć czy dwanaście lat, doświadczyli strasznego okrucieństwa. Czy komisja... Bo pani wspomniała, że komisja z bólem znowu uległa tego rodzaju jak gdyby presji.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Ja tylko pragnę sprostować, że ta ustawa nie dotyczy ludzi pomordowanych, lecz żyjących cywilnych ofiar wojny.
(Senator Anna Kurska: Nie, no tych, którzy doznali, powiedzmy...)
(Senator Alicja Stradomska: Uszczerbku.)
(Senator Anna Kurska: No oczywiście, że jeśli ktoś nie żyje, to się nie może o nic ubiegać.)
Ja się odnoszę do słów pani senator, ponieważ pani...
(Senator Anna Kurska: Pan marszałek ma zwyczaj łapać za słówka.)
Mam taki obowiązek, ażeby do protokołu przedostawały się tylko prawdziwe informacje i trafne określenia.
(Senator Anna Kurska: Chodzi o to, że ich ubywa.)
Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos, zadać pytanie pani senator? Nie ma nikogo chętnego.
Zatem, Pani Senator, czy nurtowały państwa te kwestie, które podniosła pani senator Kurska?
Senator Alicja Stradomska:
Tak, oczywiście, cały czas nurtowały nas te kwestie, ale braliśmy również pod uwagę inne argumenty, które przeważyły. Rzeczywiście, ta ustawa jest taka trochę mało szczęśliwa - ciągle przedłużamy termin jej wejścia w życie. Ale naprawdę bardzo ważne jest oszacowanie, ile jest tych osób. Skoro coś obiecaliśmy, to lepiej teraz to przełożyć i jeszcze się zastanowić. Mieliśmy kilka propozycji, na przykład taką, żeby to było jednorazowe odszkodowanie, żeby już zakończyć tę sprawę. Podobny problem dotyczy zresztą ustawy o nieletnich ofiarach wojny, więc może trzeba to kompleksowo rozwiązać.
Przeważył jednak argument, że jest to niedoszacowane. W tej chwili w budżecie jest przeznaczonych na ten cel tylko 40 milionów zł, a szacunkowe dane mówią, że może być potrzebnych 400 milionów zł. I co wtedy, Pani Senator, z osobami, którym przyznamy prawo do tych świadczeń, a niestety, w budżecie nie będzie na to pieniędzy? Lepiej więc jeszcze raz przesunąć ten termin, choć robimy to z bólem serca, i zastanowić się nad tym, by w końcu jednoznacznie rozstrzygnąć ten problem.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo, Pani Senator.
(Senator Alicja Stradomska: Dziękuję.)
Debatujemy nad ustawą, która była przedłożeniem rządowym. W toku prac parlamentarnych rząd reprezentuje minister gospodarki, pracy i polityki społecznej, dlatego właśnie mamy przyjemność ponownie powitać na sali obrad panią minister Jolantę Banach.
Czy pani minister chce z własnej woli wygłosić przemówienie, czy raczej poczeka na pytania?
(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej Jolanta Banach: Poczekam.)
Z zatem bardzo proszę, czy są pytania do pani minister? Nie ma? Są.
Pan senator Grzegorz Lipowski.
Senator Grzegorz Lipowski:
Dziękuję bardzo.
Czy nie rozważano takiego rozwiązania, żeby - skoro na ten rok mamy 40 milionów zł - rozpatrzyć tyle wniosków, ile zostanie zgłoszonych, a resztę odszkodowań wypłacić w następnych latach? To jest pierwsze pytanie.
I drugie pytanie. Jako Sybirak często spotykam się z Sybirakami. Ostatnio wiele ustaw pogorszyło sytuację, jeśli chodzi o świadczenia na ich rzecz. Czy ta ustawa, poza przesunięciem terminu i tym, że Sybiracy też mogą się znaleźć w tej grupie, nie pogarsza sytuacji, jeśli chodzi o odszkodowania? Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo. Chciałbym tylko sprostować: my tu nie mówimy o żadnych odszkodowaniach. Mówimy o świadczeniach dla cywilnych ofiar wojny. Proszę trzymać się ściśle zapisów ustawy, żeby swoimi pytaniami nie wprowadzać być może pewnych sugestii, które nie są prawdziwe.
Czy pani minister chce...
(Senator Grzegorz Lipowski: Przepraszam za przejęzyczenie, Panie Marszałku.)
Ale przecież jest ogromna różnica między odszkodowaniem a świadczeniem. To jest wielka różnica, choć już nie chcę się uciekać do porównań.
(Senator Grzegorz Lipowski: I po lewej, i po prawej stronie są pomyłki niekiedy.)
Proszę bardzo o odpowiedź, Pani Minister. Niekoniecznie z mównicy, bo było tylko jedno krótkie pytanie.
(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej Jolanta Banach: Można z miejsca?)
Tak, dla pani wygody, Pani Minister. Już się pani dzisiaj nabiegała do mównicy. Poza tym nie ma pana marszałka Kutza, który z pewnością nie odmówiłby sobie tej przyjemności, żeby panią tutaj zaprosić. (Wesołość na sali)
Proszę bardzo.
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Gospodarki,
Pracy i Polityki Społecznej
Jolanta Banach:
Bardzo się cieszę z takiego zbiegu okoliczności, mimo całej sympatii dla marszałka Kutza.
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Pan senator zapytał, czy w związku z tym, iż w budżecie państwa jest na ten cel przeznaczona kwota 40 milionów zł, nie byłoby warto wypłacić tych świadczeń części wnioskodawców teraz, a pozostałej części później. Otóż problem polega właśnie na tym, że trudno oszacować, jakiej części świadczeniobiorców w tym roku to świadczenie by przysługiwało. Równie dobrze może to być, jak powiedziała pani senator, sto tysięcy, równie dobrze może to być dziesięć tysięcy. I w związku z tym rząd nie ma instrumentów, ani prawnych, ani żadnych innych, żeby różnicować tę grupę osób uprawnionych.
Ale nie chodzi tylko o kwestie finansowe. Chodzi o to, że ustawa sama w sobie jest wadliwa. Powody tego są nawet natury konstytucyjnej. Bo, jak pan senator wie, rok 1956 ustanawia się jako nieprzekraczalną granicę zaistnienia zdarzenia związanego z działaniami wojennymi, za które może przysługiwać świadczenie. A co z osobami, które w wyniku niewybuchów zostały poszkodowane po 1956 r.? W świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego - dotyczącego innej sprawy, bo ustawy o kombatantach, ale w jakimś sensie tej samej kwestii, czyli ograniczeń czasowych - należy sądzić, iż tę wadliwość trzeba jednak w jakiś sposób usunąć. Przepraszam, że przez rok czy przez dwa lata było to niemożliwe, ale wobec natłoku spraw związanych z fundamentalnymi zmianami, którymi się zajmuję, którymi zajmują się także państwo senatorowie, parlamentarzyści - mówię tu o ustawie o rehabilitacji, ustawie o świadczeniach rodzinnych, ustawie o pomocy społecznej - zabrakło czasu, aby tę sprawę spróbować rozwiązać kompleksowo. To po pierwsze.
Po drugie, chcę jednak, Panie Senatorze, zaprzeczyć, iż sybirakom... A jest to zróżnicowana pod względem statusu grupa świadczeniobiorców; mają uprawnienia do różnych świadczeń, bo wśród sybiraków są kombatanci, osoby represjonowane i osoby objęte świadczeniami dla osób deportowanych do pracy przymusowej na terenie byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Otóż chcę powiedzieć, że tej grupie nie odebrano ani nie zmniejszono żadnych świadczeń. Jedyne niezadowolenie wśród nich wynika z faktu, że niektóre ulgi o charakterze przedmiotowym zamieniano na swoisty dodatek do dodatku kombatanckiego, co spowodowało ujednolicenie jego wysokości. Bo były takie grupy osób, które dotychczas, w systemie ulg przedmiotowych, posiadały samochód, telefon, dostawały tę pomoc większą, ale były też takie, które nie otrzymywały jej w ogóle. Dzisiaj wszyscy otrzymują ten dodatek w jednej wysokości. Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo. Rozumiem, że pani minister mówiąc o niewybuchach, miała na myśli także niewypały. Dziękuję bardzo.
Uściślamy wszystkie nieścisłe wypowiedzi.
Otwieram dyskusję.
Informuję, że do głosu zapisał się pan senator Witold Gładkowski, ale w swojej dobroczynnej misji złożył to wystąpienie do protokołu.
Informuję, że lista mówców została wyczerpana.
Zamykam dyskusję.
Informuję, że będziemy głosowali nad tą ustawą wieczorem.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej.
Sejm uchwalił tę ustawę, podobnie jak poprzednią, na swojej sześćdziesiątej trzeciej sesji. Marszałek Senatu skierował ustawę do Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Proszę pana senatora sprawozdawcę Grzegorza Matuszaka.
Senator Grzegorz Matuszak:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wielce Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, w imieniu której mam zaszczyt przedłożyć Wysokiej Izbie sprawozdanie, ustawą tą zajęła się na swym sto piątym posiedzeniu w dniu 15 grudnia bieżącego roku.
Omawiana ustawa jest tak zwaną małą nowelizacją ustawy o służbie cywilnej. Zawiera ona cztery następujące regulacje prawne.
Pierwsza z nich umożliwia powoływanie rzecznika dyscyplinarnego urzędu nie tylko z grona urzędników służby cywilnej - a więc osób, które mają tytuł magistra, zdały stosowne egzaminy konkursowe i wykazały się, oficjalnie potwierdzoną certyfikatem, znajomością języka obcego - ale także spośród pracowników służby cywilnej, czyli tych, którzy zostali zatrudnieni poprzez mianowanie na podstawie ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych.
Druga regulacja wprowadza możliwość wyznaczania w postępowaniu dyscyplinarnym obrońcy zarówno spośród urzędników, jak i pracowników służby cywilnej.
Trzecia nakłada na przewodniczącego składu orzekającego w postępowaniu dyscyplinarnym obowiązek wyznaczania obrońcy z urzędu również w przypadku wniesienia przez rzecznika dyscyplinarnego o orzeczenie kary wydalenia z pracy w urzędzie. A zatem zrównane zostaje prawo do korzystania z pomocy obrońcy z urzędu dla wszystkich członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w centralnych i terenowych urzędach państwowych, jeżeli są oni zagrożeni najbardziej dotkliwą karą dyscyplinarną.
I czwarta regulacja - przedłuża ona do dnia 31 grudnia 2010 r. utrzymanie w mocy mianowań dokonanych na podstawie wspomnianej już przeze mnie ustawy o pracownikach urzędów państwowych.
Zwłaszcza ta ostatnia regulacja wywołała przeciągające się uzgodnienia międzyresortowe i w konsekwencji spowodowała późne wpłynięcie rządowego projektu ustawy do Sejmu. Pierwsze czytanie ustawy odbyło się tam 27 listopada bieżącego roku, a ustawa została przyjęta przez Sejm 18 grudnia.
Konieczność dokonania nowelizacji wynika z faktu, że ustawa o służbie cywilnej z 18 grudnia 1998 r. zobowiązywała pracowników służby cywilnej mianowanych na mocy ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, aby w ciągu pięciu lat, a zatem do 31 grudnia 2003 r., zdali egzaminy i wykazali się znajomością języka obcego, a w rezultacie stali się urzędnikami służby cywilnej. Regulacja przyjęta w ustawie o służbie cywilnej okazała się nierealistyczna, bowiem obecnie spośród około stu tysięcy pracowników korpusu służby cywilnej tylko nieco ponad 10% zna język obcy, a certyfikowane kwalifikacje lingwistyczne muszą oni zdobywać za własne pieniądze. Wydłużenie okresu, w którym zachowują moc mianowania, daje szansę tym pracownikom, aby mogli stać się urzędnikami służby cywilnej. W projekcie rządowym zawarta była propozycja mówiąca o końcu 2008 r., czyli dotycząca pięcioletniej prolongaty. Sejm przedłużył to do 2010 r., a więc o siedem lat.
Zmiany przepisów ustawy o służbie cywilnej powinny wejść w życie najpóźniej 31 grudnia 2003 r. - precyzuje to art. 2 ustawy nowelizującej - ponieważ tylko do tego dnia zachowują moc przepisy pozwalające na powoływanie rzecznika dyscyplinarnego spośród korpusu służby cywilnej, a także przepisy utrzymujące mianowanie dokonane na podstawie ustawy o pracownikach urzędów państwowych jako podstawę stosunku pracy znacznej części pracowników służby cywilnej. A zatem można obrazowo powiedzieć, że na minutę przed dwunastą Wysoka Izba podejmie uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej.
Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, po wysłuchaniu wyjaśnień szefa służby cywilnej, pana ministra Jana Pastwy, i przeprowadzeniu dyskusji, jednogłośnie rekomenduje paniom senator i panom senatorom przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej bez poprawek, w takiej formie, jaka jest zawarta w druku senackim nr 553A. Dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Bardzo proszę, możemy skorzystać z prawa do zadawania trwających minutę pytań.
Czy ktoś ma pytanie?
Stwierdzam, że zgłasza się pan senator Tadeusz Bartos.
Proszę.
Senator Tadeusz Bartos:
Panie Marszałku!
Mam dwa pytania dotyczące ustawy o służbie cywilnej.
Po pierwsze, celowe wydaje się wyłączenie pracowników gabinetu wojewody z grona członków korpusu służby cywilnej. Pracownicy ci wykonują zadania polityczne wojewody i powinni się zmieniać wraz z wojewodą.
Po drugie, w sytuacji, gdy kandydatem na wyższe stanowisko w służbie cywilnej jest osoba niebędąca członkiem korpusu służby cywilnej, to umowa o pracę może być zawarta najwyżej na trzy lata. Świadczy to o nierównym traktowaniu wszystkich kandydatów do objęcia wyższego stanowiska w służbie cywilnej. Dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Chcę tylko poinformować, że kwestie, które poruszał pan senator Tadeusz Bartos, nie są przedmiotem tej regulacji.
(Senator Grzegorz Matuszak: Tak.)
Zatem zwalniam pana senatora od konieczności udzielania odpowiedzi na te pytania.
(Senator Grzegorz Matuszak: Dziękuję bardzo.)
Dziękuję bardzo.
Debatujemy nad ustawą, która była przedłożeniem rządowym. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony prezes Rady Ministrów, który ze względów oczywistych nie zrobi tego osobiście, upoważnił natomiast szefa służby cywilnej do przedstawienia stanowiska rządu w tej sprawie. Witam na naszej sali pana ministra Jana Pastwę.
Czy pan minister chce zabrać teraz głos, w sytuacji, kiedy tak klarownie przedstawił te wszystkie zagadnienia pan senator Grzegorz Matuszak? Czy ewentualnie udzieli odpowiedzi na pytania?
(Szef Służby Cywilnej Jan Pastwa: Nie śmiałbym czegokolwiek dodawać do wypowiedzi pana senatora Matuszaka. Jeżeli pan marszałek zgodzi się, żebym odpowiedział na pytania pana senatora Bartosa, to jestem do dyspozycji.)
Będziemy mieli jeszcze turę pytań do pana ministra, a wtedy być może pojawią się pytania adresowane bezpośrednio do pana ministra.
Czy są takie pytania?
Nie stwierdzam tego.
Jak już powiedziałem, pytania, które zadał pan senator Bartos, nie dotyczą tej nowelizacji, wobec tego nie ma potrzeby drążenia tego tematu. W tym momencie, bo oczywiście przy innej okazji, w formie interpelacji, oświadczeń - tak, jak najbardziej.
Ale pan senator Tadeusz Bartos znowu się zgłasza.
Proszę bardzo.
Senator Tadeusz Bartos:
Wobec tego kieruję swoje pytania do pana ministra.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dobrze.
Stwierdziłem co prawda, że to nie dotyczy materii ustawy, ale nie chciałbym, żeby pan senator pomyślał, że to jest jakiś temat tabu, zatem bardzo proszę odpowiedzieć, Panie Ministrze, na pytania pana senatora Bartosa. Jeśli pan może i zechce, to proszę odpowiedzieć.
Szef Służby Cywilnej Jan Pastwa:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Panie Senatorze! Wysoka Izbo!
Jeżeli chodzi o gabinet wojewody, to jest to statutowa nazwa tego wydziału urzędu wojewódzkiego, który bezpośrednio obsługuje kierownictwo urzędu, wojewodę, wicewojewodę bądź wicewojewodów. Ta nazwa funkcjonuje w urzędach wojewódzkich od dawna, znacznie dłużej niż wprowadzone w roku 1996 gabinety polityczne, które obsługują ministrów i gdzieniegdzie kierowników urzędów centralnych. Dochodzi tu do pewnego pomieszania pojęć. Gabinet wojewody jest nazwą jednej z jednostek organizacyjnych, która w przeważającej części - właściwie dotyczy to wszystkich pracowników - zatrudnia członków korpusu służby cywilnej. Na jej czele stoi dyrektor gabinetu wojewody, też wyłaniany w drodze konkursu na to wyższe stanowisko w służbie cywilnej. Oprócz tego wojewodowie - zależy to od sytuacji - zatrudniają jednego bądź więcej doradców politycznych zatrudnionych na podstawie odpowiednich przepisów. W gabinetach wojewody koncentrują się rozmaite zadania. Część z nich można by nazwać politycznymi, jednak wykonywane są one przez członków korpusu służby cywilnej. Tam koncentruje się obsługa spraw zagranicznych, tam zatrudnione są sekretarki wojewodów, tam funkcjonuje rzecznik prasowy, jeżeli jest to członek korpusu służby cywilnej, a nie doradca polityczny.
W istocie od czasu stworzenia gabinetów politycznych jest pewnego rodzaju problem. Polega na tym, że utożsamia się gabinet wojewody z tym, co w ministerstwach i urzędach centralnych nazywane jest gabinetem ministra. W ministerstwach analogiczne zadania, jakie wykonuje ten cywilny, urzędniczy gabinet wojewody, przypadają sekretariatowi ministra bądź biuru ministra, jednostce analogicznej, która właśnie wykonuje zadania urzędnicze. Być może najbardziej właściwe byłoby utworzenie, w drodze analogii, gabinetów politycznych wojewody, natomiast do obsługi merytorycznej, urzędniczej wojewody i wicewojewodów służyłaby jednostka nazywana biurem wojewody czy też sekretariatem wojewody. Na przeszkodzie stałyby jednak dwa zjawiska. Jedno to utarta tradycja. Drugie to zamiar rządu, konsekwentnie realizowany również w ramach planu pana premiera Hausnera, dotyczący ograniczania zatrudnienia w gabinetach politycznych. Faktycznie nie jestem dokładnie zorientowany w tej sytuacji, ale zdaje się, że każdemu wojewodzie i wicewojewodom przysługuje tylko jeden doradca polityczny, więc trudno byłoby z nich uformować cały gabinet. Ale nowe rozwiązanie jest do rozważenia w ewentualnej pracy nad tak zwaną dużą nowelizacją ustawy.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Panie Ministrze, rozwijanie tego tematu w kontekście tej ustawy nie jest konieczne, bo umówiliśmy się, stwierdziliśmy to, że te pytania nie dotyczą materii ustawy. Nie miał pan obowiązku odpowiadać. To tylko pana dobra wola, że pan minister zechciał powiedzieć to, co powiedział.
Szef Służby Cywilnej Jan Pastwa:
Jeszcze tylko jedno. Postaram się dwoma zdaniami odpowiedzieć na drugie pytanie.
Istotnie, w ustawie jest przepis dyskryminujący w stosunku do osób spoza korpusu służby cywilnej, które obejmują wyższe stanowiska w drodze konkursu. Jest to świadomy zamiar ustawodawcy, dlatego że zasadniczo, z założenia, te wyższe stanowiska są przeznaczone dla urzędników służby cywilnej, właśnie tych przeegzaminowanych i wykwalifikowanych. Te trzy lata przysługujące osobie, która, w drodze wyjątku, obejmuje stanowisko w drodze konkursu - chodzi o sytuację, kiedy konkurs ma być otwarty dla osób spoza korpusu służby cywilnej, bo dostatecznej liczby urzędników w danej specjalności nie ma - i te trzy lata są po to, aby w ich czasie, podczas trwania tej umowy, dany pracownik służby cywilnej przeszedł postępowanie kwalifikacyjne i uzyskał mianowanie na urzędnika służby cywilnej. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Zamknęliśmy turę pytań do ministra. Pan minister odpowiadał, jak podkreślam już drugi raz, z własnej dobrej woli. Jego wypowiedź dotyczyła materii nieobjętej regulacją, którą właśnie rozpatrujemy. No, ale nie chciałbym nikogo hamować, a chyba pan senator Janowski miał ochotę zabrać głos... Nie? Rozumiem. W takim razie, zgodnie z regulaminem, wypowiem następną formułkę.
Otwieram dyskusję.
Stwierdzam, że nikt z państwa senatorów do dyskusji się nie zapisał.
Wobec tego, zgodnie z regulaminem i odpowiednimi procedurami, zamykam dyskusję.
Informuję państwa, że będziemy głosowali nad tą ustawą dzisiaj po godzinie 20.00.
Oddaję głos panu senatorowi sekretarzowi.
Proszę bardzo.
Senator Sekretarz
Krzysztof Szydłowski:
Dziękuję.
Proszę państwa, dwa krótkie komunikaty.
Wspólne posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych odbędzie się bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 215.
Również w sali nr 215 piętnaście minut później odbędzie się wspólne posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie ustawy o organizacji rynku owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Ogłaszam przerwę do godziny 20.00. Zapraszam na 20.00 na głosowania. Dziękuję bardzo.
(Przerwa w obradach od godziny 13 minut 58 do godziny 20 minut 00)
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Panie i Panowie Senatorowie, proszę o zajmowanie miejsc na sali obrad.
Wznawiam obrady.
Bardzo proszę - o głos prosi pan marszałek Longin Pastusiak.
(Senator Longin Pastusiak: Pani Marszałek! Panie i Panowie!)
Panie Marszałku, serdecznie zapraszamy na mównicę.
(Senator Longin Pastusiak: Słucham?)
Serdecznie zapraszamy pana marszałka na mównicę.
(Senator Longin Pastusiak: Nie, nie, z miejsca, Pani Marszałek.)
Bardzo proszę.
Senator Longin Pastusiak:
To jest po prostu krótka informacja.
Chciałbym panie i panów senatorów powiadomić, że odwiedziłem w szpitalu premiera Leszka Millera, który bardzo mnie prosił, żeby przekazać wszystkim paniom senatorkom i panom senatorom nie tylko najserdeczniejsze życzenia świąteczne i noworoczne, ale także wyrazy szacunku od premiera dla Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, co niniejszym czynię.
(Oklaski)
Premier czuje się bardzo dobrze.
(Senator Lesław Podkański: Też brawo.)
(Senator Ryszard Jarzembowski: A będzie jeszcze lepiej.)
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Po tych życzeniach, proszę państwa, powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam, że Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek. Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
(Rozmowy na sali)
Bardzo serdecznie proszę o wyciszenie rozmów. Znajdziemy jeszcze chwilę na składanie sobie wzajemnie życzeń, ale teraz prosiłabym o zachowanie ciszy.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Poprawka pierwsza ma na celu zapewnienie redakcji przepisu zgodnie z techniką i praktyką legislacyjną.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 78 obecnych senatorów 76 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Poprawka uzyskała akceptację Izby.
Poprawka druga zmierza do wyeliminowania kolizji przepisu dotyczącego wejścia w życie części ustawy z uregulowaniem ustawy nowelizującej ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, przyjętej 20 grudnia 2002 r.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 81 obecnych senatorów 79 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 4)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 74 głosowało za, 10 - przeciw. (Głosowanie nr 5)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
(Rozmowy na sali)
W Wysokiej Izbie panuje już chyba wakacyjny i świąteczny nastrój, mimo mojej prośby ciągle trwają rozmowy.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Bardzo proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej panią senator Genowefę Ferenc o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Bardzo proszę, Pani Senator.
Senator Genowefa Ferenc:
Pani Marszałek! Panie i Panowie Senatorowie!
Z upoważnienia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Komisje rozpatrzyły wnioski zgłoszone w toku debaty nad ustawą i rekomendują Wysokiej Izbie przyjęcie poprawek: pierwszej, drugiej, trzeciej i czwartej w druku nr 551Z. Dziękuję.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję, Pani Senator.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje przedstawiły wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka pierwsza doprecyzowuje przepis określający, co stanowi podstawę opodatkowania w przypadku umowy spółki.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Obecnych jest 84 senatorów i 84 jednogłośnie głosowało za. (Głosowanie nr 6)
Poprawka uzyskała akceptację Izby.
Poprawka druga doprecyzowuje przepis przewidujący odliczenie od podstawy opodatkowania wartości wkładów do spółki oraz wartości kapitału zakładowego, która była opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych przed przekształceniem, podziałem lub łączeniem spółek.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 7)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka trzecia usuwa punkt nowelizacji, który nie wnosi zmian do tekstu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 84 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 8)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta doprecyzowuje przepis zakładający stosowanie dotychczasowych przepisów do czynności, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał przed dniem wejścia w życie nowelizacji.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 9)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały?
Kto jest przeciwny?
I kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 10)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy uchylającej ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały w sprawie ustawy uchylającej ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 71 głosowało za, 8 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 11)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy uchylającej ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela.
Powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej pana senatora Janusza Bargieła i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Janusz Bargieł:
Dziękuję.
Pani Marszałek! Panie i Panowie Senatorowie!
Mam zaszczyt w imieniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawić stanowisko połączonych komisji w sprawie uchwalonej przez Sejm 10 grudnia 2003 r. ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.
Komisja, po zapoznaniu się ze wszystkimi poprawkami, rekomenduje Wysokiej Izbie i prosi, aby Wysoki Senat raczył przyjąć następujące wnioski: pierwszy, drugi, trzeci, piąty, szósty, siódmy, ósmy, dziewiąty, dziesiąty, jedenasty i dwunasty.
Pani Marszałek, Wysoka Izbo, w imieniu obu komisji wnoszę o przyjęcie ustawy z wymienionymi poprawkami. Dziękuję.
Wicemarszałek Jolanta Danielak:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Czy senator sprawozdawca pan Andrzej Anulewicz chce jeszcze zabrać głos?
(Senator Andrzej Anulewicz: Dziękuję.)
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek. Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej przedstawiła wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przyjęcie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego bez poprawek.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyniku głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 6 głosowało za, 72 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 12)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat nie przyjął stanowiska zaproponowanego przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przechodzimy do głosowania nad przedstawionymi przez Komisję Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej poprawkami.
Poprawka pierwsza ma na celu wskazanie, że nie wnosi się o uznanie dla produktów, ale dla grupy lub organizacji producentów ze względu na określone produkty.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)
Poprawka uzyskała akceptację Izby.
Poprawka druga ma na celu doprecyzowanie, że obowiązek sprawozdawczy dotyczy poprzednich miesięcy danego roku handlowego.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 14)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka druga została przyjęta.
Poprawka trzecia ma na celu nadanie przepisowi bardziej czytelnego brzmienia.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za przyjęciem tej poprawki. (Głosowanie nr 15)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta ma na celu zastąpienie niejasnego sformułowania "zamknięty obieg działania" pojęciem "zamknięty proces przetwarzania chmielu".
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 27 głosowało za, 53 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
(Głos z sali: Odrzucona.)
(Głos z sali: Nie, odwrotnie, została odrzucona.)
Przepraszam serdecznie, poprawka została odrzucona.
Poprawka piąta polega na podziale przepisu na dwie części i wskazaniu, że karze podlega wyłącznie nieprzekazanie informacji głównemu inspektorowi jakości artykułów rolno-spożywczych lub prezesowi Agencji Rynku Rolnego, a nie, jak wynikałoby z ustawy, również nieprzekazanie informacji przez te podmioty Komisji Europejskiej.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 17)
Poprawka uzyskała akceptację Izby.
Poprawka szósta ma na celu skorelowanie przepisu karnego z treścią związanego z nim przepisu materialnego ustawy.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 18)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma polega na skreśleniu przepisu, który stał się nieaktualny w związku ze zmianami wprowadzanymi nowelizacją, między innymi dlatego, że zawiera odwołanie do przepisu uchylanego tą nowelizacją.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 78 głosowało za, 4 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 19)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka ósma ma na celu ujednolicenie w niezbędnym zakresie warunków wpisu do rejestru grup uznanych i grup wstępnie uznanych.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 20)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dziewiąta zmierza do zapewnienia spójności nowelizowanej ustawy poprzez skreślenie odesłania do uchylanego przepisu oraz skreślenie punktu dotyczącego funduszu operacyjnego, który zgodnie z nowelizacją nie będzie już tworzony na podstawie dotychczas obowiązującej ustawy.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 21)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dziesiąta polega na skreśleniu przepisu, który w efekcie nowelizacji zawiera niewłaściwe odesłanie, a ponadto jest zbędny z uwagi na szczegółowe uregulowanie pomocy finansowej dla producentów suszu paszowego na rok 2004 w przepisach przejściowych ustawy.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 22)
Poprawka została przyjęta.
Poprawki jedenasta i dwunasta mają na celu jednoznaczne wskazanie, iż zezwolenia na wstępne przetwarzanie surowca tytoniowego, wydane na podstawie przepisu zmienianego w nowelizacji w okresie od 1 stycznia 2004 r. do dnia akcesji, po tym dniu zachowają moc, mimo uchylenia ustawy, na podstawie której zostaną wydane. Nad poprawkami będziemy głosować łącznie.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 23)
Poprawki zostały przyjęte.
Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 - przeciw*. (Głosowanie nr 24)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego.
Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam, że Komisja Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 25)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne.
Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam, że Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawki do ustawy. Poprawka zmierza do tego, aby ustawa o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny weszła w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. Projekt uchwały zawierający tę poprawkę zostanie poddany pod głosowanie.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 68 głosowało za, 15 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 26)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny.