(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 00)
(Posiedzeniu przewodniczy wicemarszałek Ryszard Jarzembowski)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dzień dobry państwu.
Wznawiam obrady.
Cieszy mnie obecność sekretarzy - nawet niezapraszani już są na miejscu.
Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w XXV rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II.
Przypominam, że Senat po przeprowadzeniu drugiego czytania projektu uchwały skierował ów projekt do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności i zobowiązał komisję do przygotowania jeszcze w trakcie tego posiedzenia dodatkowego sprawozdania. Komisja wywiązała się z zadania i przygotowała dodatkowe sprawozdanie - widzimy je w druku nr 488X.
Wobec przygotowania przez komisję dodatkowego sprawozdania Senat może przystąpić do trzeciego czytania
projektu uchwały. A trzecie czytanie, przypominam, obejmuje przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji o projekcie uchwały i potem głosowanie.
Zapraszam sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności panią senator Teresę Liszcz do zabrania głosu i przedstawienia dodatkowego sprawozdania komisji.
Senator Teresa Liszcz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Jak wiadomo, w czasie drugiego czytania w dniu wczorajszym pani senator Szyszkowska zgłosiła trzy poprawki. Dwie z nich, pierwsza i druga, polegały na zmianie brzmienia akapitu pierwszego i skreśleniu akapitu drugiego, a trzecia na skreśleniu odpowiednio akapitu trzeciego.
Komisja Ustawodawstwa i Praworządności, w której posiedzeniu uczestniczyła pani senator autorka poprawek, rozpatrzyła je i większością głosów, przy 2 głosujących za, 1 wstrzymującym się i 5 przeciwko, podtrzymała swoje wcześniejsze stanowisko.
Komisja wnosi zatem o podjęcie przez Wysoki Senat uchwały w brzmieniu zaproponowanym wczoraj w trakcie drugiego czytania, wyrażając jednocześnie ubolewanie z tego powodu, że za sprawą zaproponowanych poprawek nie mogliśmy tej uchwały podjąć właśnie wczoraj, czyli dokładnie w dwudziestą piątą rocznicę uroczystej inauguracji pontyfikatu w Watykanie. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję. Nie ma nad czym ubolewać, procedury nie zostały naruszone, więc wszystko jest w porządku.
Czy pani senator Maria Szyszkowska chciałaby zabrać głos?
(Senator Maria Szyszkowska: Bardzo o to proszę, Panie Marszałku.)
Bardzo proszę.
Senator Maria Szyszkowska:
Chciałabym powiedzieć, że tekst pierwotny, do którego wniosłam poprawki, byłby właściwy, ale dla jednorodnego katolicko państwa. Ja przypominam, że Senat nie jest instytucją kościelną, a nasze społeczeństwo nie jest jednorodnie katolickie. I to jest jedno źródło moich poprawek. Drugie zaś bierze się stąd, że Senat nie powinien, w moim przekonaniu, wyręczać w ocenach historyków.
Dlatego proszę senatorów o poparcie moich poprawek.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać pytania sprawozdawcy i wnioskodawcy? Nie. Dziękuję.
Przystępujemy zatem do głosowania w sprawie projektu uchwały w XXV rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II.
Informuję, że w pierwszej kolejności, zgodnie z regulaminem, przeprowadzimy głosowania nad poprawkami pani senator Marii Szyszkowskiej - prosimy spojrzeć na druk nr 488X - a następnie nad projektem w całości w brzmieniu zaproponowanym przez komisję ze zmianami wynikającymi z przyjętych ewentualnie poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad poprawkami.
Poprawki pierwsza i druga zostaną przegłosowane łącznie.
Akapit pierwszy po wprowadzeniu poprawki pierwszej otrzymuje brzmienie: "W dwudziestą piątą rocznicę rozpoczęcia pontyfikatu Senat Rzeczypospolitej składa Jego Świątobliwości Janowi Pawłowi II wyrazy najwyższego szacunku i podziękowania za nieustające wysiłki zmierzające do krzewienia pokoju i braterstwa w odwołaniu do godności człowieka oraz praw wszystkich narodów. Senat wyraża również wdzięczność Jego Świątobliwości za wkład w historyczne przemiany, które nastąpiły w ostatnim ćwierćwieczu XX wieku w Polsce".
I poprawka druga: skreśla się akapit drugi.
Głosujemy nad tymi poprawkami łącznie.
Kto jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
Na 78 obecnych osób 37 było za przyjęciem poprawek Marii Szyszkowskiej, 26 - przeciw, 15 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 1)
Stwierdzam, że Senat przyjął poprawki pierwszą i drugą.
Głosujemy nad poprawką trzecią, która polega na tym, że skreśla się akapit trzeci.
Kto z państwa jest za tą poprawką?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
33 głosy za, 25 przeciw, 21 osób wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 2)
Stwierdzam, że Senat przyjął poprawki pierwszą, drugą i trzecią.
I w tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad projektem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
60 głosów za, 17 osób wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Senat podjął uchwałę wraz z przyjętymi poprawkami. Z tym, że jeden senator nie głosował, i nawet wiem, który.
Dziękuję bardzo.
Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam, że Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z państwa jest za przyjęciem tej ustawy?
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo. Wyświetlamy wyniki.
75 głosów za, 4 osoby wstrzymały się od głosu (Głosowanie nr 4).
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Pani senator Apolonia Klepacz jest już na stanowisku sprawozdawcy połączonych komisji - bardzo proszę o przedstawienie wniosków.
Senator Apolonia Klepacz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Wczoraj na posiedzeniu połączonych komisji: Komisji Ochrony Środowiska oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, rozpatrzono dwie poprawki, które wpłynęły w wyniku dyskusji.
Połączone komisje rekomendują Wysokiemu Senatowi wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo pani senator sprawozdawcy.
Pan senator Henryk Dzido jeszcze może zabrać głos.
(Senator Henryk Dzido: Tak, jeżeli można, Panie Marszałku.)
Można, bardzo proszę.
Senator Henryk Dzido:
Ja zwracam się do państwa o poparcie poprawki zgłoszonej przez senatorów Henryka Dzidę i Jana Szafrańca, ponieważ poprawka ta, oświadczam państwu, nie jest sprzeczna z prawem Unii Europejskiej. Ona zmierza do tego, żeby przez pięć lat ustabilizować rynek, który ma pracować na biopaliwach, rynek polski. Jest to poprawka określająca zasady gospodarowania w Polsce i do tego Unia nic nie ma. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Senator Jan Szafraniec?
(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)
Dziękuję.
Senator Sławomir Izdebski?
(Senator Sławomir Izdebski: Popieram.)
Trudno nie popierać własnej poprawki. Dziękuję bardzo.
Senator January Bień wycofał swój wniosek, ale senatorom przysługuje prawo do ewentualnego podtrzymania tego wniosku. Czy ktoś ten wniosek podtrzymuje? Nikt nie podtrzymuje.
A więc przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione wnioski o przyjęcie ustawy bez poprawek - to wniosek połączonych komisji - oraz o przyjęcie poprawek złożonych przez senatorów wnioskodawców.
W pierwszej kolejności będziemy głosowali nad wnioskiem połączonych komisji o przyjęcie ustawy bez poprawek. Jeżeli to głosowanie da wynik negatywny, to będziemy głosowali nad poprawkami.
Proszę bardzo o włączenie aparatury. Dziękuję bardzo.
Kto z państwa jest za wnioskiem połączonych komisji o przyjęcie ustawy bez poprawek?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
67 głosów za, 14 przeciw, 3 osoby wstrzymały się od głosu. (Głosowanie nr 5).
Senat poparł stanowisko komisji.
Wobec tego stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Komisje ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie, które poznamy za sprawą sprawozdawcy połączonych komisji, senatora Janusza Lorenza.
Bardzo proszę o zabranie głosu.
Senator Janusz Lorenz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
W imieniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi mam przyjemność przedstawić sprawozdanie z posiedzenia komisji.
W obecności szesnastu członków obu komisji praktycznie wszystkie zgłoszone poprawki, za wyjątkiem jednej, zostały przyjęte 16 głosami. Jedna poprawka, zgłoszona przez pana senatora Dzidę, została przyjęta przy jednym głosie wstrzymującym.
Chcę państwu powiedzieć, że wszystkie poprawki zostały również zaakceptowane przez resort rolnictwa, spotkały się z jego pełnym uznaniem.
Poprawki zmierzają do ułatwień, uproszczeń i powodują, że ustawa stała się praktycznie bardzo dobra i zjadliwa. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Co pan senator ma na myśli, mówiąc "zjadliwa"?
(Senator Janusz Lorenz: To znaczy, że...) (Rozmowy na sali)
Panie Senatorze, to nie jest ta ustawa, jeszcze będziemy mówili o produktach żywnościowych.
Dobrze.
Czy pan senator Henryk Dzido chce zabrać głos?
(Senator Henryk Dzido: Dziękuję.)
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych.
Poprawka pierwsza doprecyzowuje przepis, wprowadzając możliwość udokumentowania uprawnień zawodowych lekarza weterynarii innymi, oprócz dyplomu, dokumentami uzyskanymi w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, i zapewnia tym samym spójność z rozwiązaniami przyjętymi wobec obywateli państw będących członkami Unii.
Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki.
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyświetlamy wyniki.
83 głosy za, 1 głos przeciw. (Głosowanie nr 6)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia zmienia przepis w ten sposób, że likwiduje nieprecyzyjne i niewyczerpujące odniesienia oraz nadaje normie prawnej charakter zasady ogólnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo.
84 głosy za. (Głosowanie nr 7)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka czwarta zmierza do rozszerzenia przepisów w sprawie trybu postępowania o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii dotyczącego obywateli państw będących członkami Unii Europejskiej na innych cudzoziemców.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
79 głosy za, 1 przeciw, 2 osoby wstrzymały się od głosu. (Głosowanie nr 8)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta wprowadza obowiązek udzielania przez Krajową Radę Lekarsko-Weterynaryjną informacji o prawie polskim dotyczącym weterynarii nie tylko obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, ale również innym zainteresowanym osobom.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
84 głosy za - a więc komplet poparcia. (Głosowanie nr 9)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka szósta, którą przegłosujemy razem z poprawką czternastą, wprowadzają inne rozwiązanie, niż zaproponowano w poprawkach siódmej, ósmej oraz dziewiątej, w zakresie postępowań dotyczących stwierdzania przez okręgową radę lekarsko-weterynaryjną utraty prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz skreślania lekarza weterynarii z rejestru członków izby lekarsko-weterynaryjnej.
W odróżnieniu od rozwiązania przyjętego w poprawkach siódmej i dziewiątej, podstawą skreślenia lekarza weterynarii z rejestru członków w przypadku orzeczenia przez właściwe sądy zakazu wykonywania zawodu będzie decyzja organu izby przyjęta na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy, a nie art. 6a.
Kto z państwa jest za przyjęciem tych poprawek.
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wszystkie 84 głosy za. (Głosowanie nr 10)
Poprawka dziesiąta zmierza do tego, by nieuiszczanie składki członkowskiej przez okres dłuższy niż jeden rok skutkowało nie tylko skreśleniem z rejestru członków okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej, ale nakładało obowiązek przeprowadzenia przez okręgową izbę lekarsko-weterynaryjną postępowania stwierdzającego utratę prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
79 głosów za, 2 sprzeciwu, 3 osoby wstrzymały się od głosu. (Głosowanie nr 11)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta doprecyzowuje przepis, wskazując, że przepisy kodeksu postępowania administracyjnego odnoszące się do decyzji administracyjnych stosuje się tylko w przypadkach pozbawiania prawa bądź zawieszania w prawie wykonywania zawodu z powodu niezdolności do jego wykonywania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
84 głosy za - a więc głosy wszystkich obecnych. (Głosowanie nr 12)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta zmierza do poszerzenia katalogu informacji, które mają być umieszczone w rejestrze członków izby lekarsko-weterynaryjnej, dotyczących ograniczeń w wykonywaniu zawodu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
84 głosy za. (Głosowanie nr 13)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka trzynasta zmierza do tego, by w rejestrze członków izby lekarsko-weterynaryjnej w części dotyczącej ograniczeń w wykonywaniu zawodu umieszczona była informacja o tymczasowym zawieszeniu w wykonywaniu czynności zawodowych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wszystkie 84 głosy za. (Głosowanie nr 14)
Poprawka piętnasta poszerza katalog sytuacji, które powodują skreślenie przez okręgową radę lekarsko-weterynaryjną lekarza weterynarii z rejestru członków izby lekarsko-weterynaryjnej, o przypadek pozbawienia prawa wykonywania zawodu z powodu niezdolności do jego wykonywania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
84 głosy za. (Głosowanie nr 15)
Poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka szesnasta modyfikuje przepis w ten sposób, że wprowadza skutek prawny w przypadku orzeczenia kary pozbawienia lekarza weterynarii prawa wykonywania zawodu w postaci pozbawienia prawa ubiegania się o ponowne uzyskanie prawa wykonywania zawodu.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo.
83 głosy za, 1 osoba wstrzymała się od głosu. (Głosowanie nr 16)
Głosujemy nad całością uchwały wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Niby nas nie ubyło, a głosy się nie zgadzają. (Wesołość na sali)
Dobrze. Proszę o wyświetlenie wyników.
79 głosów za i 2 sprzeciwu. (Głosowanie nr 17)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kosmetykach.
Debata nad ustawą została zakończona i teraz możemy przystąpić do głosowania.
Przypominam, że Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o wprowadzenie poprawek do ustawy. Proszę zajrzeć do druku nr 494A i nr 494B.
Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Poprawka pierwsza zmienia definicję kosmetyku w ten sposób, że uzupełnia ją o element pozytywnego działania kosmetyku.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyświetlenie wyników.
Dziękuję bardzo.
82 głosy za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 18)
Poprawka została przyjęta.
Przypominam, że są to jednobrzmiące wnioski o wprowadzenie poprawek, poparte niezależnie przez obie komisje.
Poprawka druga w sposób prawidłowy formułuje definicję producenta.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
82 głosy za. (Głosowanie nr 19)
A więc poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka trzecia ma charakter językowy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo. Wyświetlamy wyniki.
77 głosów za, 1 osoba nie głosowała. (Głosowanie nr 20)
Poprawka została przyjęta.
Nad poprawkami czwartą, piątą i szóstą głosujemy łącznie. Zmierzają one do konsekwentnego posługiwania się skrótowym określeniem krajowego systemu informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo. Proszę o wyniki.
83 głosy za. (Głosowanie nr 21)
Poprawki zostały przyjęte jednogłośnie.
Poprawka siódma określa termin, do którego może być utrzymany w mocy akt wykonawczy wydany na podstawie zmienianego upoważnienia ustawowego.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
83 głosy... Chciałem powiedzieć "wszystkie za", ale pan senator, na którego patrzę, widocznie tylko trącił przycisk. A więc 82 głosy za, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 22)
Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem ustawy w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
81 głosów za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 23)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kosmetykach.
Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad, zapowiadanego już wcześniej przez senatora Janusza Lorenza: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw.
W czasie przerwy obradowały Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, które odniosły się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Przedstawi je nam pani senator Krystyna Sienkiewicz.
Senator Krystyna Sienkiewicz:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Obie wymienione przez pana marszałka komisje rozpatrzyły zgłoszone poprawki i jednogłośnie - tylko raz jedna osoba się wstrzymała - rekomendują Wysokiej Izbie ich przyjęcie. Ponieważ zakres tych poprawek zostanie omówiony przez pana marszałka, tak jak to jest przewidziane w scenariuszu, ja nie będę już przypominała ich treści. Proszę jedynie Wysoką Izbę, by nad poprawkami ósmą i dziewiątą głosować łącznie. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Czy senator Zbigniew Kulak chce zabrać głos?
(Senator Zbigniew Kulak: Dziękuję.)
Dziękuję.
Senator Bernard Drzęźla też może jeszcze zabrać głos.
(Senator Bernard Drzęźla: Dziękuję.)
Dziękuję bardzo.
Senator Zbigniew Kulak wycofał swoją poprawkę - jest to poprawka druga w druku nr 496Z, ale możemy skorzystać z prawa do jej podtrzymania. Nikt nie chce skorzystać z tego prawa.
Wobec tego przystępujemy do głosowania nad poprawkami do ustawy o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw.
Poprawka pierwsza ma na celu wyeliminowanie z ustawy niestosowanych już określeń.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Poprawka trzecia i szósta wskazują...
(Głosy z sali: A wyniki?)
Ach, nie ogłosiłem wyników. Przepraszam, wszyscy widzą, jakie one są, ale ogłosić go trzeba.
Za przyjęciem poprawki pierwszej głosowali wszyscy z 81 obecnych senatorów. (Głosowanie nr 24)
Poprawki trzecia i szósta wskazują, że system wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych punktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt jest systemem niezależnym od krajowego systemu informowania o produktach niebezpiecznych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
Oddano 83 głosy, znowu wszystkie za. (Głosowanie nr 25)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta odnosi się do zakazu używania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych do produkcji żywności i polega na zmianie wyrazu "koniunkcja" na sformułowanie "alternatywa łączna".
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo.
Wszyscy jesteśmy za tym, aby zamienić słowo "koniunkcja" na wyrażenie "alternatywa łączna" - 83 głosy za. (Głosowanie nr 26)
Poprawka piąta zmierza do tego, aby kierujący zakładem w celu potwierdzenia, że postępowanie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, jest skuteczne, określał również sposób dokumentowania zasad systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli w zakładzie.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Oddano 84 głosy, wszystkie za. (Głosowanie nr 27)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma zmienia termin rozpoczęcia wdrażania zasad systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli z dnia akcesji na dzień 1 stycznia 2004 r.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
83 głosy za, 1 - przeciw, 1 osoba wstrzymała się od głosu. (Głosowanie nr 28)
Poprawka została oczywiście przyjęta.
Poprawki ósma i dziewiąta doprecyzowują i porządkują treść przepisu dotyczącego wejścia ustawy w życie.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę bardzo, wyświetlamy wyniki.
Na 84 głosujących senatorów 83 było za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 29)
W tej sytuacji możemy przystąpić do głosowania nad przyjęciem ustawy w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych przez Wysoki Senat poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników.
82 głosy za, 1 - przeciw, 1 osoba wstrzymała się od głosu. (Głosowanie nr 30)
W tej sytuacji stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw.
Zmiana na kluczowym stanowisku sekretarza - senator Janusz Bargieł wzmacnia obsadę prezydium.
(Głos z sali: Mocna podpora pana marszałka)
No tak, sekretarz jest najważniejszy.
Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Policji.
Przypominam, że w przerwie w obradach Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego ustosunkowała się do wniosków przedstawionych w toku debaty i przygotowała odpowiednie sprawozdanie.
Bardzo proszę panią senator Marię Berny, żeby zechciała zaprezentować plon pracy Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego.
Senator Maria Berny:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo!
Wczoraj, po zakończeniu debaty na temat ustawy o zmianie ustawy o Policji, Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego rozpatrzyła wszystkie swoje poprzednie poprawki zawarte w druku nr 491A oraz pięć dodatkowych poprawek, które zostały zgłoszone w czasie dyskusji. Trzy z tych poprawek komisja poparła jednogłośnie. W druku nr 491Z jest również zawarta jedna autopoprawka komisji, jest to poprawka druga.
Bardzo prosimy senatorów obecnych na sali o przyjęcie poprawek: pierwszej, drugiej, czwartej, szóstej, siódmej, ósmej, dziewiątej, dziesiątej, jedenastej, dwunastej, trzynastej, czternastej, piętnastej, szesnastej, siedemnastej, osiemnastej, dziewiętnastej, dwudziestej, dwudziestej pierwszej, dwudziestej drugiej i dwudziestej trzeciej. To by było na tyle. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo pani senator za sprawozdanie.
(Głosy z sali: Łącznie, łącznie.)
Podnoszą się jakieś głosy: łącznie, łącznie. Czy ktoś z państwa chce zgłosić jakiś wniosek? Nie ma odważnych. Dziękuję.
(Senator Maria Berny: Jeśli można, to ja zgłaszam wniosek.)
Proszę bardzo.
Senator Maria Berny:
Zgłaszam wniosek, żeby nad poprawkami: czwartą, szóstą, siódmą, ósmą i dalej, do końca, głosować łącznie.
(Wicemarszałek Ryszard Jarzembowski: Do końca, czyli do...)
Przepraszam. Nad ósmą poprawką musielibyśmy głosować osobno... Nie, wiecie państwo, wycofuję wniosek o łączne głosowanie. Będzie bezpieczniej, jeżeli nad każdym wnioskiem będzie osobne głosowanie.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Bardzo proszę o ewentualne wystąpienia senatorów, którzy zgłosili wnioski.
Pan senator Mieczysław Janowski?
(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo.)
Pani senator Anna Kurska?
(Senator Anna Kurska: Dziękuję.)
Pan senator Kazimierz Pawełek?
(Senator Kazimierz Pawełek: Dziękuję.)
I pan senator Wiesław Pietrzak?
(Senator Wiesław Pietrzak: Dziękuję.)
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania według kolejności przepisów ustawy.
Poprawka pierwsza poszerza listę podmiotów uprawnionych do dofinansowania Policji o państwowe jednostki organizacyjne, stowarzyszenia, fundacje, banki oraz instytucje ubezpieczeniowe.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
74 głosy za, 7 - przeciw, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 31)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
Oddano 82 głosy, wszystkie za. (Głosowanie nr 32)
Trzecia poprawka wprowadza zapis, z którego wynika, że policjanta będzie można zawiesić w czynnościach służbowych w wypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania w sprawie o wykroczenie lub wykroczenie skarbowe.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
18 głosów za, 56 - przeciw, 9 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 33)
Poprawka została odrzucona.
Czwarta poprawka stanowi, że policjant będzie zwolniony ze służby dopiero po uprawomocnieniu się wydanego w jego sprawie orzeczenia o zakazie wykonywania zawodu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
76 głosów za, 2 - przeciw, 4 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 34)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta wprowadza zapis, z którego wynika, że gdy popełnienie przestępstwa jest oczywiste, policjant będzie mógł być zwolniony ze służby już wtedy, gdy zostanie przeciwko niemu wszczęte postępowanie karne.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
14 głosów za, 62 - przeciw, 7 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 35)
Poprawka nie uzyskała wymaganej większości głosów.
Poprawka szósta ma charakter redakcyjny i dostosowuje przepisy art. 67 do dokonanej w ustawie zmiany nazwy "Związek Zawodowy Policji" na "Związek Zawodowy Policjantów".
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Głosowały 83 osoby, wszystkie poparły tę poprawkę. (Głosowanie nr 36)
Poprawka siódma ma charakter uściślający.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
Oddano 82 głosy, wszystkie za. (Głosowanie nr 37)
Poprawka ósma ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
81 głosów... Przepraszam, to się zmienia błyskawicznie. Głosowały 83 osoby, wszystkie za. (Głosowanie nr 38)
Poprawka dziewiąta uzupełnia katalog podstaw wyłączenia z udziału w sprawie przełożonego i rzecznika dyscyplinarnego o pozostawanie w małżeństwie z obwinionym.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
81 głosów za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 39)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dziesiąta wprowadza do ustawy przepis dający rzecznikowi dyscyplinarnemu uprawnienie do odmowy obwinionemu udostępnienia akt, gdy to udostępnienie jest sprzeczne z dobrem postępowania dyscyplinarnego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
75 głosów za, 8 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 40)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta ma charakter precyzujący.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję bardzo.
81 głosów za, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 41)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta zmierza do tego, by obowiązek pouczenia obwinionego na piśmie o sposobie i terminie wniesienia odwołania, zapisany w dwóch przepisach, został uznany za konieczny element orzeczenia.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
82 głosy za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 42)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzynasta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
82 głosy za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 43)
Poprawka czternasta precyzuje, że Zarząd Związku Zawodowego Policjantów powinien być poinformowany o raporcie poprzedzającym wydanie orzeczenia o wydaleniu obwinionego ze służby.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
82 głosy za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 44)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piętnasta zobowiązuje przełożonego dyscyplinarnego do informowania Związku Zawodowego Policjantów o terminie każdego raportu, również w tych przypadkach, gdy obwiniony zagrożony jest wydaleniem ze służby i nie jest członkiem związku zawodowego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
82 głosy za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 45)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka szesnasta stanowi, że nie wzywa się obwinionego do raportu, gdy istnieje przeszkoda uniemożliwiająca mu stawienie się do tegoż raportu w terminie czternastu dni od dnia doręczenia mu postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
79 głosów za, 4 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 46)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siedemnasta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Senator Litwiniec patrzy wyczekująco na tablicę. O właśnie, bardzo proszę o wyświetlenie wyników.
Oddano 83 głosy, wszystkie za. (Głosowanie nr 47)
Poprawka siedemnasta miała charakter redakcyjny, osiemnasta zaś ma charakter precyzujący.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyświetlenie wyników. Są one identyczne, jak poprzednio.
Oddano 83 głosy, wszystkie za. (Głosowanie nr 48)
Poprawka dziewiętnasta uzupełnia przepis w ten sposób, że komisja, o której mowa w art. 135m, M. jak Maria, i art. 135n, N jak Natalia, musi się składać z trzech osób, toteż w sytuacji, gdy związki zawodowe nie wyznaczą członka komisji, obowiązek wyznaczenia trzeciego członka komisji będzie spoczywał na wyższym przełożonym dyscyplinarnym.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
77 głosów za, 2 - przeciw, 3 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwudziesta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
79 senatorów uczestniczyło w tym głosowaniu i wszyscy poparli poprawkę dwudziestą. (Głosowanie nr 50)
Poprawka dwudziesta pierwsza zmierza do dostosowania terminologii użytej w przepisie do treści art. 185 kodeksu postępowania karnego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Wyświetlamy wyniki.
81 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 51)
Poprawka oczywiście została przyjęta.
Poprawka dwudziesta druga ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto nie wyraża zdania?
Dziękuję.
Głosowało 82 senatorów - wszyscy za. (Głosowanie nr 52)
Poprawka dwudziesta trzecia wprowadza przepis przejściowy umożliwiający orzeczenie kary upomnienia w stosunku do obwinionego, który popełnił przewinienie przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dwaj panowie L....
Dziękuję bardzo. Wyświetlamy wyniki.
76 senatorów głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, co oznacza przyjęcie poprawki. (Głosowanie nr 53)
Wobec tego możemy przystąpić do głosowania nad całością ustawy, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo. Wyświetlamy wyniki.
78 senatorów głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 54)
Mogę więc stwierdzić, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Policji.
Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny.
Przypominam, że procedury zostały wypełnione i obecnie możemy przystąpić do głosowania.
Komisja Ustawodawstwa i Praworządności przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek - widzimy to w druku nr 490A. I właśnie ten projekt poddam pod głosowanie.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku obecności i podniesienie ręki.
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo.
Ustawa, która już nazywana jest ustawą przecinkową, została przez Wysoki Senat przyjęta jednogłośnie - głosowało 83 senatorów - co niniejszym stwierdzam.(Głosowanie nr 55)
Dziękuję bardzo.
Informuję, że porządek obrad czterdziestego siódmego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Chciałbym państwa poinformować, że następne posiedzenie Senatu planowane jest na dni 5, 6 i 7 listopada.
Zanim przystąpimy do oświadczeń, bardzo proszę senatora sekretarza o odczytanie komunikatów.
Senator Sekretarz
Marian Lewicki:
Mam dwa komunikaty.
Szef Kancelarii Senatu informuje, iż marszałek Senatu zwołuje posiedzenie Konwentu Seniorów dzisiaj o 10.00. Po zakończeniu posiedzenia konwentu odbędzie się posiedzenie Prezydium Senatu.
Drugi komunikat: przewodniczący Komisji Infrastruktury i Skarbu Państwa informuje, że posiedzenie komisji odbędzie się 30 października, w czwartek, o 8.00 w sali nr 182.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Przystępujemy do oświadczeń.
Przypominam, że oświadczenie nie może trwać dłużej niż pięć minut, nie może dotyczyć porządku obrad bieżącego posiedzenia, a także, jeżeli jest składane na piśmie, nie może mieć więcej aniżeli mniej więcej trzy tysiące sześćset znaków pisarskich - dłuższe nie będą kwalifikowane do druku.
Do wygłoszenia oświadczeń zapisali się pani senator Krystyna Sienkiewicz oraz pan senator Grzegorz Matuszak.
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, w tej chwili na sali ma głos już tylko pani senator Krystyna Sienkiewicz.
Senator Krystyna Sienkiewicz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Ja swoje oświadczenie kieruję do ministra sprawiedliwości, szanownego pana Grzegorza Kurczuka, w ślad za pismem starosty brodnickiego Waldemara Gęsickiego, który nie doczekał się reakcji na swoje wystąpienie.
Oświadczenie to dotyczy takiej oto sprawy: otóż chciałabym poprosić pana ministra o opinię na temat wypowiedzi pana Janusza Kruka, komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Brodnicy, występującego w imieniu wierzycieli Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Brodnicy. Ten to pan komornik, zapewne w niezbyt przyjemnej rozmowie ze starostą brodnickim, stwierdził, iż realizuje odgórne zalecenie i ma za zadanie dobić bankruta. I byłabym niezwykle zobowiązana, gdyby pan minister sprawiedliwości jednoznacznie ocenił, czy możliwe jest, by do komorników sądowych w kraju były skierowane zalecenia tego typu w jakiejkolwiek urzędowej formie.
Realizując jakoby zlecenie władz zwierzchnich, pan Janusz Kruk, komornik, poza zajęciem 25% comiesięcznych dochodów samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, blokuje wszystkie konta szpitala i, nękając dyrektora karami, usilnie domaga się ujawnienia wszystkich składników majątkowych mienia, dążąc do ich zajęcia i licytacji. Blokada kont paraliżuje działania szpitala do tego stopnia, że powstają sytuacje zagrażające życiu pacjentów. Decyzje komornicze zdecydowanie pogarszają i tak trudną sytuację zakładu, choćby z tego powodu, że nie dają szans na realizację zawartych już kontraktów, na wdrażanie procedur medycznych, które konieczne są dla sprawowania należytej opieki nad chorymi.
Ja nie ingeruję w to, co komornik winien zrobić na mocy swojego prawa. Ale te decyzje komornicze mają rzeczywiście znamiona dobijania zakładu czy bankruta, jak to określił pan komornik, i nie mają nic wspólnego z uczciwie pojętym interesem społecznym, a nawet z działaniem w interesie wszystkich wierzycieli.
Poza tym interesuje mnie to powoływanie się na zalecenia odgórne. Komornik sądowy swoje decyzje uzasadnia opiniami poszczególnych sędziów oraz naciskami grupy wierzycieli. W naszym kraju obok grupy sprawującej władzę pojawia się więc grupa wierzycieli, która ma wpływ na bezczynność komornika lub intensywną działalność komornika.
Wątpliwości natury moralnej budzić musi wysokość opłat pobieranych za czynności komornicze.
Dlatego będę o wiele ostrożniejsza w wyrażaniu poparcia dla zmiany ustawy o komornikach, która cokolwiek by mówić, była inicjatywą naszej Izby.
Nie jest to moja pierwsza interwencja dotycząca komorników, ale pierwsza kierowana do ministra sprawiedliwości, ponieważ szkoda fatygi kierować je do Krajowej Rady Komorniczej - nie reaguje ona na pisma senatorów. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Zapraszam na mównicę pana senatora Grzegorza Matuszaka.
Senator Grzegorz Matuszak:
Dziękuję uprzejmie.
Szanowny Panie Marszałku!
Moje oświadczenie kieruję do pana profesora Leona Kieresa, prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. A oto jego treść.
Niniejszym zwracam się do Pana Prezesa z uprzejmym zapytaniem o ocenę procedury zastosowanej w Oddziale IPN w Łodzi w sprawie mecenasa Karola Głogowskiego, zamieszkałego w Łodzi, ulica Sanocka 24, któremu odmówiono wglądu do zasobów archiwalnych, będących w dyspozycji łódzkiego oddziału IPN, odnoszących się do jego działalności publicznej w okresie PRL.
Postanowienie nr 06/03 z 12 września 2003 r., podpisane przez naczelnika oddziałowego Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów w Łodzi Pawła Perzynę, w którym odmawia się mecenasowi Karolowi Głogowskiemu zaświadczenia potwierdzającego status pokrzywdzonego w rozumieniu ustawy z 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej, nie zawiera żadnego uzasadnienia i nie wskazuje żadnych faktów uzasadniających odmowę. Jednocześnie Biuro Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów w Oddziale IPN w Łodzi, stwierdzając, że nie może przychylić się do wniosku zainteresowanego o umożliwienie mu zapoznania się z aktami, na podstawie których wydano zaświadczenie, praktycznie uniemożliwia mecenasowi Karolowi Głogowskiemu wniesienie zażalenia jako środka odwoławczego.
Z przykrością muszę skonstatować, że ani list otwarty z 7 sierpnia 2003 r., który mecenas Karol Głogowski skierował do pana prezesa, ani pańskie pismo do łódzkiego oddziału IPN, zalecające właściwe załatwienie sprawy, nie przyczyniły się do umożliwienia zainteresowanemu zaznajomienia się z archiwaliami i poznania faktów, które uzasadniałyby postanowienie o odmowie przyznania statusu pokrzywdzonego lub dały szansę na skuteczne działania odwoławcze.
W związku z powyższym proszę pana prezesa o odpowiedź na kilka pytań.
Po pierwsze, dlaczego łódzki oddział IPN nie respektuje prawa, a w szczególności kodeksu postępowania administracyjnego?
Po drugie, jakie są tego przyczyny i jakie konsekwencje zamierza Pan Prezes wyciągnąć wobec podległych panu pracowników łódzkiego oddziału IPN?
Po trzecie, dlaczego w placówce takiej, jak Oddział IPN w Łodzi, powołanej, jak sądzę, do obrony praw i interesów obywateli, rzeczowe uzasadnienie decyzji zastępowane jest nader ogólnikowymi stwierdzeniami, świadczącymi o lekceważącym pozbawieniu dostępu do archiwaliów gromadzonych przez UB i SB, a dotyczących działalności osoby zainteresowanej w okresie PRL?
Z wyrazami należnego szacunku, Grzegorz Matuszak.
Pozwalam sobie złożyć to oświadczenie na ręce pana marszałka. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze. Przyjmujemy to.
Informuję, że na liście chętnych do zabrania głosu nie ma już nazwisk senatorów. Dziękuję bardzo. Nikt nowy nie chce się zgłosić.
Informuję ponadto, że swoje oświadczenia do protokołu złożyli następujący senatorowie: Longin Pastusiak, Józef Sztorc, Maria Berny, Sławomir Izdebski, Tadeusz Bartos, Sergiusz Plewa, Włodzimierz Łęcki, Mirosław Lubiński, Henryk Stokłosa, Janina Sagatowska i Bogusław Litwiniec.
Proszę pana senatora sekretarza o przypomnienie komunikatów.
Senator Sekretarz Marian Lewicki:
Przewodniczący Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury informuje, że posiedzenie komisji odbędzie się w czwartek, 30 października, o 8.00 w sali nr 182.
Szef Kancelarii Senatu uprzejmie informuje, iż marszałek Senatu zwołuje posiedzenie Konwentu Seniorów 23 października, to jest dzisiaj, o 10.00. Po zakończeniu posiedzenia Konwentu Seniorów odbędzie się posiedzenie Prezydium Senatu.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Zamykam czterdzieste siódme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
Dziękuję bardzo.
(Koniec posiedzenia o godzinie 9 minut 53)
Oświadczenie złożone
przez senatora Longina Pastusiaka
Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Leszka Millera
Szanowny Panie Premierze!
Prezes Zarządu Żeglugi Gdańskiej Spółka z o.o. zwrócił się do mnie z prośbą o pomoc w następującej sprawie. Z dniem 2 października 2003 r. służby graniczne obwodu kaliningradzkiego zawiesiły wycieczkowe rejsy okrężne naszych statków, to jest bez wysiadania pasażerów na ląd, z Gdańska i Gdyni do Bałtijska oraz na Zalewie Wiślanym z Fromborka i Elbląga do Svietły. Władze obwodu kaliningradzkiego odmawiają zgody na wejście statków Żeglugi Gdańskiej Spółka z o.o. do wyżej wymienionych portów, żądając wiz wjazdowych dla pasażerów.
W wyniku tych decyzji przerwano dotychczasową działalność gospodarczą prowadzoną przez Żeglugę Gdańską Spółkę z o.o. , stwarzając zagrożenie bezrobociem dla ponad stu pracowników tego armatora, mimo zapewnień rosyjskiej straży granicznej obwodu kaliningradzkiego, że będą obowiązywały dotychczas stosowane zasady, to znaczy, że pasażerowie polskich statków udający się do portów obwodu kaliningradzkiego nie będą musieli posiadać wiz i voucherów.
W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się do Pana Premiera z pytaniem: co rząd zamierza zrobić w sprawie przywrócenia wycieczkowych rejsów okrężnych do portów obwodu kaliningradzkiego bez konieczności posiadania przez pasażerów statków wiz i voucherów?
Longin Pastusiak
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Wojciecha Olejniczaka
Szanowny Panie Ministrze!
Na przełomie kwietnia i maja 2003 r. na terenie województwa małopolskiego dokonano przeglądu stanu technicznego wałów przeciwpowodziowych. Przebadano 1007,3 km wałów przeciwpowodziowych wraz z urządzeniami towarzyszącymi, czyli między innymi osiemset osiemdziesiąt śluz wałowych.
Wnioski pokontrolne jednoznacznie potwierdzają systematycznie pogarszający się stan techniczny obwałowań. Ustalono zakres prac wymagających natychmiastowej realizacji. Obejmują one między innymi modernizację korpusu obwałowań, remont skarp i korony, udrożnienie odpływów od śluz, konserwację, remont i modernizację śluz wałowych oraz konserwację obwałowań w pełnym rozmiarze. Stwierdzono ponadto konieczność przeprowadzenia okresowej oceny stanu technicznego i bezpieczeństwa tych urządzeń. Dokonanie takiej oceny poprzedza wykonanie badań. Na terenie województwa małopolskiego należy sprawdzić obwałowania o łącznej długości około 700 km.
MZMiUW w Krakowie zaplanował objąć zakresem szczegółowych badań 33 km wałów i przeznaczył na to zadanie 600 tysięcy zł. W 2003 r. MZMiUW otrzymał na wykonanie prac konserwacyjnych, w tym również na wałach, 2 miliony 944 tysiące zł. Po odliczeniu kosztów stałych związanych z obsługą i utrzymaniem przepompowni oraz z kosztami energii elektrycznej, pozostaje 580 tysięcy zł na bieżące utrzymanie urządzeń. Konserwacja wałów powinna odbywać się dwa razy do roku: wiosną i jesienią. Obecnie jedno koszenie 1007,5 km wałów kosztuje około 5 milionów 500 tysięcy zł, zatem przyznana kwota jest niewspółmiernie mała w stosunku do kosztów utrzymania posiadanych urządzeń wodno-melioracyjnych, które obecnie nie spełniają wszystkich wymogów stawianych urządzeniom ochrony przeciwpowodziowej i w przypadku wystąpienia powodzi stwarzają realne zagrożenie dla przyległych terenów.
W maju 2003 r. po raz kolejny rozpoczęto realizację programu "Bezpieczny wał". Jest to akcja polegająca na zatrudnieniu bezrobotnych przy koszeniu traw na wałach. Niestety, jest to tylko jednokrotne wykoszenie porostu traw, i to nie we wszystkich gminach, na terenie których znajdują się wały przeciwpowodziowe.
W związku z ciągłym zmniejszaniem w budżecie państwa środków dla województwa małopolskiego na utrzymanie i konserwację urządzeń wodno-melioracyjnych poddanych uprawnieniom właścicielskim samorządu województwa zwracam się z prośbą o podjęcie działań mających na celu zwiększenie dotacji na realizację powyższych zadań. Zadania te wykonywane są przez samorząd województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej. Art. 55 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003 - tekst jednolity: DzU z 1998 r. nr 150 poz. 983, ze zmianami - mówi, że województwo otrzymuje dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez województwo na podstawie odrębnych przepisów.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Andrzeja Raczki
Zgodnie z art. 49 ust. 4 Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej kieruję niniejsze oświadczenie - w sprawie zabezpieczenia w projekcie budżetu na 2004 r. środków finansowych na realizację postanowień ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, DzU nr 123, poz. 776 z późniejszymi zmianami - do Pana Andrzeja Raczki, ministra finansów.
Szanowny Panie Ministrze, zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, a także zmianie innych ustaw - DzU nr 7 poz. 79 z 2003 r. - nastąpiła z inicjatywy rządu zmiana systemu udzielania przez państwo wsparcia dla pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne. Podstawowa zmiana systemu, o którym mowa powyżej, polega na zastąpieniu zwolnień podatkowych dotacjami z budżetu państwa. Zmiana ta miała zapewnić równy dostęp do przeznaczonych środków wszystkim pracodawcom, zarówno mającym status zakładu pracy chronionej, jak i działającym na otwartym rynku pracy.
Jak z tego wynika, budżet państwa przejął na siebie odpowiedzialność za wykonanie tego zadania. Jest rzeczą zrozumiałą, że odbiciem tego faktu powinno być zaplanowanie niezbędnych środków w budżecie. Szacowana wielkość środków na dopłatę według PFRON wynosi około 1 miliard 550 milionów zł, a według komisji trójstronnej 1 miliard 250 milionów zł, zaś w projekcie budżetu zapisano na ten cel kwotę 686 milionów zł.
Panie Ministrze, nasuwa się pytanie, czy opisana sytuacja jest wynikiem błędu, czy też odmiennego szacowania skali środków koniecznych na wykonanie ustawowego zadania. Jeśli wynika z odmiennego oszacowania potrzeb, to nasuwa się pytanie, co legło u podstaw takich wyliczeń.
Jedno jest pewne - brak pieniędzy wyeliminuje z rynku pracy osoby najbardziej dotknięte przez los; przejdą one wtedy na utrzymanie państwa. Byłby to najgorszy prezent w międzynarodowym roku osób niepełnosprawnych, tak szumnie zapowiadanym przez lewicowy rząd.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Wojciecha Olejniczaka
Szanowny Panie Ministrze!
Zwracam się z postulatem wprowadzenia do ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników zapisu dotyczącego wyłączenia z ubezpieczenia społecznego rolników osób nabywających prawo do zasiłków dla osób bezrobotnych od daty rejestracji poprzedzającej nabycie prawa do zasiłku, a nie, jak dotychczas, od daty wypłaty zasiłku. Kilkudniowe okresy przerwy pomiędzy ustaniem zatrudnienia, rejestracją w urzędzie pracy i ustawowym nabyciem prawa do zasiłku powodują obowiązek zapłaty kwartalnej składki, a w przypadku, gdy zdarzenia te mają miejsce na przełomie kwartałów - obowiązek opłacenia składki za dwa kwartały.
Proszę o ustosunkowanie się co do zasadności wprowadzenia owego zapisu.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senator Marię Berny
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Andrzeja Raczki
Na posiedzeniu w dniu 7 sierpnia bieżącego roku rozpatrywaliśmy senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego.
W trakcie debaty senatorowie zgłosili zainteresowanie wysokością zarobków osiąganych przez komorników za wykonywane przez nich czynności egzekucyjne. Odpowiedzi jednak nie otrzymaliśmy.
Proszę więc uprzejmie, by odpowiedzi na to pytanie udzielił Minister Finansów, opierając się na danych z oświadczeń komorników (PIT) za rok 2002.
Maria Berny
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra obrony narodowej Jerzego Szmajdzińskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Działając na podstawie art. 20 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (DzU nr 73 poz. 350 z późn. zm.), uprzejmie proszę Pana Ministra o zlecenie kontroli resortowej w Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Legionowie, ulica Zegrzyńska 17, w zakresie rozliczeń finansowych właścicieli mieszkań bloku nr 10A przy ulicy Dreszera w Siedlcach, prowadzonych w Zespole Wspólnot.
Mieszkańcy wspomnianego bloku w marcu podjęli uchwałę o wypowiedzeniu umowy o administrowaniu bloku przez WAM. Obecnie mają problemy z wyegzekwowaniem pieniędzy z funduszu remontowego, ponadto z przedłożonego rozliczenia finansowego dowiedzieli się o zaleganiu przez WAM z realizacją zobowiązań finansowych wobec PEC w Siedlcach, Lobbe Cleanexpol, Błysk ZUK Otwock, PWiK w Siedlcach, Telewizji Kablowej Vectra, Zakładu Kominiarskiego - Borkowski, Wspólnoty Mieszkaniowej nr 8A, Wspólnoty Mieszkaniowej nr 10, Wspólnoty Mieszkaniowej nr 12A, dzierżawcy - pana Pacholczyka, WA MOT Legionowo - Zespół Wspólnot Mieszkaniowych.
Do czerwca bieżącego roku mieszkańcy uiszczali w terminie i w całości wszystkie należności wobec WAM. Ciekawostką w tej sprawie jest również fakt, że na rzecz Telewizji Kablowej Vectra mieli naliczoną opłatę miesięczną w kwocie 4,82 zł, obowiązująca zaś opłata wynosiła i wynosi 4,60 zł.
Mieszkańcy bloku są zbulwersowani faktem, że WAM przesłała do nowego administratora - Przedsiębiorstwa Usług Komunalnych w Siedlcach, ulica Brzeska 114 - rozliczenie finansowe, z którego jednoznacznie wynika, iż mieszkańcy wspomnianego bloku są znacząco zadłużeni wobec WAM.
Przedkładając powyższą prośbę, proszę o szybką i wyczerpującą informację o wynikach kontroli.
Z poważaniem
Sławomir Izdebski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Andrzeja Raczki
Szanowny Panie Ministrze!
Zmiany zachodzące w obszarze polskiego rolnictwa, związane z wejściem Polski do Unii Europejskiej, stanowią szczególnie ważny problem, od którego zależy kondycja polskiego rolnictwa w warunkach konkurencji.
Istotnym elementem tych uwarunkowań jest problem wprowadzenia podatku VAT na maszyny rolnicze, ciągniki i części zamienne. Jest to ważne zarówno z punktu widzenia polskich rolników, jak też producentów maszyn rolniczych i ich sprzedawców. Wprowadzenie podatku VAT oraz jego wysokość w znaczący sposób wpłyną na poziom kosztów nabycia maszyn. Tym bardziej staje się to istotne, gdy weźmie się pod uwagę fakt, że większość polskich rolników nie jest płatnikami podatku VAT, a zatem nie będzie mogła dokonać jego rozliczenia.
Bardzo ważnym elementem, definiującym bieżącą sytuację rynkową, jest przewidywany termin wprowadzenia podatku VAT. Brak jednoznacznego stanowiska przedstawicieli rządu w tej sprawie prowadzi do zakłóceń na rynku oraz stanowi zagrożenie dla prawidłowego regulowania procesów produkcyjnych, stanów magazynowych czy też polityki cenowej, zarówno w działaniach podejmowanych przez producentów, jak też sprzedawców maszyn rolniczych i części zamiennych. Sytuacja taka w prosty sposób może spowodować głębokie anomalia na rynku pracy, prowadząc do dalszego wzrostu bezrobocia w Polsce.
Biorąc powyższe uwarunkowania pod uwagę, zwracam się do Pana Ministra z prośbą o podjęcie działań, które pozwolą szybko uzyskać odpowiedź na podstawowe pytania nurtujące ludzi związanych z rolnictwem.
1. W jakim terminie (od 1 stycznia 2004, od 1 maja 2004 lub w innym terminie) wprowadzony zostanie podatek VAT na maszyny rolnicze, ciągniki i części zamienne?
2. Na jakim poziomie (7%, 22% lub innym) zostanie ustalony podatek VAT na w/w produkty?
Będę wdzięczny Panu Ministrowi za odpowiedź na powyższe pytania. Uzyskanie odpowiedzi na te dwa pytania stanowi żywotny problem całej branży producentów, sprzedawców maszyn rolniczych oraz rolników.
Z poważaniem
Tadeusz Bartos
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Wojciecha Olejniczaka
Szanowny Panie Ministrze!
Wprowadzenie przepisów zakazujących skarmiania zwierząt gospodarskich paszami pochodzenia zwierzęcego, a w szczególności bydła, owiec i kóz, spowodowane zostało wystąpieniem przypadków BSE na terenie całej Europy, a także na terenie Polski. Wymaga to uporządkowania sposobu zbierania i zagospodarowania zwierząt padłych, w tym w szczególności zwierząt przeżuwających. Na uporządkowanie zbiórki padłych zwierząt Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa otrzymała środki finansowe z przeznaczeniem na dopłaty, dla podmiotów zajmujących się zbieraniem i przerabianiem zwłok padłych zwierząt, do zagospodarowywania padłych zwierząt, po zawarciu przez te podmioty stosownych umów, w wysokości do 98% kosztów zbiórki i przetwarzania. W związku z tym zarówno właściciele zwierząt, organy samorządów terytorialnych, jak również inne osoby mające kontakt z rolnikami, zobowiązani zostali do przekazywania zgłoszeń w przypadkach padłych zwierząt do podmiotów wyznaczonych do ich odbierania i przetwarzania. ARiMR przekazała wykazy podmiotów zbierających padłe zwierzęta na terenie poszczególnych województw, które to wykazy następnie zostały przekazane do szczebla gminnego w celu ich wykorzystania. Jak wiadomo, samorządy lokalne są również zainteresowane funkcjonowaniem takiego systemu, bowiem jednym z zadań własnych samorządów lokalnych jest utrzymanie czystości i porządku w gminach. Z informacji uzyskiwanych od zainteresowanych - rolników, przedstawicieli samorządów, instytucji obsługujących rolnictwo - wynika, że system ten nie funkcjonuje w pełni, ponieważ podmioty zbierające pobierają od rolników zbyt duże opłaty, co uniemożliwia sprawne funkcjonowanie systemu i budzi wątpliwości co do skuteczności uniemożliwienia przedostawania się niepożądanego surowca zwierzęcego pochodzenia do produkcji pasz dla zwierząt. Z tego powodu, jak również i z innych, sytuacja ta wymaga niezwłocznego uporządkowania poprzez jednoznaczne uregulowanie dopłat do systemu zbierania i zagospodarowywania zwierząt padłych.
Byłbym wdzięczny Panu Ministrowi za udzielenie mi odpowiedzi na pytania nurtujące nie tylko mnie, ale także wszystkich zainteresowanych, których ta tematyka dotyczy:
Czy istnieje możliwość przeznaczenia niezbędnych środków finansowych na dopłaty do zbierania i zagospodarowywania zwierząt padłych, które to środki pokryłyby w całości koszty z tym związane?
Czy nie byłoby uzasadnione przekazywanie środków finansowych na te cele samorządom gminnym, które posiadają najlepsze rozeznanie w poruszanym temacie, a są tym zainteresowane ze względu na utrzymanie czystości i porządku w gminie?
Z poważaniem
Tadeusz Bartos
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Sergiusza Plewę
Oświadczenie skierowane do minister edukacji narodowej i sportu Krystyny Łybackiej
Moje oświadczenie dotyczy planowanego opodatkowania szkół niepublicznych. Szkoły te powstały po roku 1990 i, realizując odpowiednie programy nauczania, stanowią uzupełnienie oświaty publicznej. Przejęcie przez rodziców obowiązku organizowania i prowadzenia placówek oświatowych w wyraźny sposób odciążyło gminy i powiaty jako organy właściwe do prowadzenia szkół od obowiązku dbania o bazę i zaplecze techniczne placówek. W budżetach samorządów zabezpieczenie logistyczne placówek oświatowych to bardzo ważna pozycja. Organizatorzy szkół niepublicznych na remonty, modernizacje, wyposażenie w sprzęt niezbędny do pracy przeznaczają pieniądze, które obecnie planuje się opodatkować.
Mając to na uwadze zwracam się do Pani Minister z pytaniem, jakie są przewidywane zyski, a jakie straty z planowanego opodatkowania szkół niepublicznych.
Z wyrazami szacunku
senator Sergiusz Plewa
Oświadczenie złożone
przez senatora Włodzimierza Łęckiego
Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Leszka Sikorskiego
W ostatnim czasie do mojego biura senatorskiego wpłynęło wiele pism zawierających postulaty dotyczące podziału środków z Narodowego Funduszu Zdrowia. Do ważniejszych spośród bardzo istotnych spraw poruszanych w tych pismach należą zasady podziału środków dla oddziałów szpitalnych I i II typu. Dotyczy to między innymi oddziałów neurologicznych.
W katalogu świadczeń szpitalnych NFZ przyjęto zasadę kwalifikacji do leczenia niektórych schorzeń tylko w oddziałach II typu. Kryterium zakwalifikowania oddziału szpitalnego do II typu jest między innymi posiadanie aparatu MR, czyli rezonansu magnetycznego. Tymczasem w szpitalach w Poznaniu kilka oddziałów neurologicznych nie posiada tego typu aparatu, natomiast ma podpisane umowy z pracowniami MR w sąsiednich szpitalach, gwarantujące pełny i terminowy dostęp do aparatury oraz przeprowadzanie niezbędnych badań.
W katalogu świadczeń szpitalnych NFZ, zakładających leczenie tylko w II typie oddziałów, znajdują się następujące schorzenia: Nr 921, KOD 5.06.00.0000921 - bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych; Nr 1163, KOD 5.06.00.0001163 - choroby demielinizacyjne (kolejny rzut) - diagnostyka i leczenie; Nr 1168, KOD 5.06.00.0001168 - choroby demielinizacyjne - pobyt pierwszorazowy z pełną diagnostyką i leczeniem; Nr 1165, KOD 5.06.00.000163 - zespół bólowy, zawroty głowy - diagnostyka, leczenie zachowawcze; Nr 1169, KOD 5.06.000169, TIA - diagnostyka rozszerzona, leczenie.
Zakwalifikowanie tych schorzeń tylko do oddziałów II typu spowoduje, że oddziały I typu praktycznie nie będą mogły przyjmować większości chorych, których od lat diagnozują i leczą.
Schorzenia te, z punktu widzenia wiedzy lekarskiej, nie wymagają wykonywania badań MR w trybie natychmiastowym, a stan chorych nie jest przeciwwskazaniem do przewożenia ich na badania do sąsiednich szpitali posiadających pracownie MR. Wszystkie pozostałe badania niezbędne w tych chorobach mogą być przeprowadzone na miejscu - w szpitalu o referencjach oddziału neurologicznego I typu.
Utrzymanie zaproponowanych przez NFZ zasad kwalifikacji chorób neurologicznych sprawi, że znacznie wydłuży się okres oczekiwania chorych na przyjęcie na oddziały neurologiczne II typu, podczas gdy miejsca szpitalne w oddziałach I typu nie będą wykorzystane.
Włodzimierz Łęcki
Oświadczenie złożone
przez senatora Włodzimierza Łęckiego
Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Leszka Sikorskiego
Istniejące w Poznaniu Wielkopolskie Stowarzyszenie Wolontariuszy Opieki Paliatywnej prowadzi wielce potrzebną i nieszablonową z punktu widzenia struktur służby zdrowia opiekę paliatywno-hospicyjną nad pacjentami w terminalnej fazie choroby, prowadzi też hospicjum dla dzieci oraz poradnię geriatyczną z jedynym w kraju wielodyscyplinarnym zespołem wyjazdowym.
Realizowany model opieki w odniesieniu do tej grupy pacjentów ma charakter pionierski, także w skali europejskiej, co po przystąpieniu Polski do UE może być istotnym atutem.
Dotychczasowe działania stowarzyszenia nie mieszczą się jednoznacznie w koncepcji świadczeń zdrowotnych przyjętych przez NFZ. Stale zwiększająca się liczba podopiecznych dowodzi, że realizowany model opieki jest potrzebny, sprawdza się w praktyce i, co jest bardzo ważne, w wielu przypadkach wymaga znacznie niższych kosztów niż wymagane w tradycyjnych metodach terapii.
Katalog świadczeń NFZ w bardzo małym stopniu uwzględnia świadczenia realizowane przez hospicjum domowe, a w odniesieniu do wielu przypadków pomija je całkowicie.
Mając na uwadze pozytywne oddziaływanie społeczne hospicjum, jak i jednoznacznie korzystne wyniki ekonomiczne, prosimy o ponowne przeanalizowanie jego działalności oraz przyjęcie rozwiązań umożliwiających działalność tego typu podmiotów na terenie całego kraju oraz rozszerzenie tej idei.
W szczególności prosimy o uwzględnienie następujących spraw.
Po pierwsze, ujęcie w zasadach kontraktowania świadczeń zdrowotnych standardów opieki geriatrycznej, przekazanych Ministerstwu Zdrowia i NFZ wiosną bieżącego roku, obejmujących poradnię geriatryczną, opiekę długoterminową oraz stacjonarny oddział geriatryczny.
Po drugie, uwzględnienie specyfiki działania hospicjum domowego. Przedstawione przez NFZ dane o udziale pacjentów, umownie nazwanych nowotworowymi i nienowotworowymi - 90% i 10% - mają charakter obiegowy, a uzależnione są od sprofilowania hospicjum. W medycynie europejskiej pojawiają się trendy dotyczące obejmowania pacjentów z postępującymi, niepoddającymi się leczeniu przyczynowemu schorzeniami nienowotworowymi o złym rokowaniu, holistyczną, wielodyscyplinarną opieką paliatywno-hospicyjną. Wspomniane hospicjum jako pierwsze w Polsce objęło opieką pacjentów z chorobami nienowotworowymi w ich własnych domach, a najczęściej są to ludzie w wieku podeszłym, którzy stanowią ponad 80% wszystkich chorych. Opieka nad nimi znacznie różni się od opieki nad pacjentami ze schorzeniami nowotworowymi i AIDS. Różnice te polegają często na dłuższym czasie przeżycia, a w wypadku osób starszych dotyczą także innych reakcji na stosowane leczenie. Dostęp do opieki paliatywnej jest szczególnie potrzebny w schyłkowym okresie życia chorych, co dotyczy także większości chorych w podeszłym wieku. W ostatnich latach liczba tych osób wzrasta w bardzo dużym tempie. Chodzi tu o chorych z trudnym do opanowania bólem, odleżynami, z otępieniem i zaburzeniami zachowania, a także z innymi przykrymi objawami - nietrzymania moczu i kału, zaburzeniami połykania, anoreksją, gastrostomią, nudnościami, wymiotami, zaparciem stolca. W świetle tych doświadczeń błędne jest stwierdzenie NFZ, iż około 90% pacjentów hospicjum mają stanowić osoby z chorobami nowotworowymi, ponadto oznaczałoby to zaprzestanie dotychczasowej opieki nad pacjentami z chorobami nienowotworowymi.
Po trzecie, przyjęcie pod opiekę hospicyjną powinno być wyznaczane przez potrzeby pacjenta, a nie przez przypuszczalny czas jego przeżycia. Według NFZ czas ten to ostatnie trzy miesiące, tyle ma bowiem trwać opieka. Czy świadczenia po upływie tego czasu będą finansowane przez fundusz? Ma to szczególne znaczenie w wypadku pacjentów z chorobą nienowotworową, nad którymi opieka może trwać kilka, a nawet kilkanaście miesięcy. W przyjętych przez NFZ założeniach opiekę domową nad pacjentami nienowotworowymi ma przejąć pielęgniarka środowiskowa pod nadzorem lekarza rodzinnego. Jeśli jednak weźmie się pod uwagę bardzo szeroki zakres obowiązków lekarza rodzinnego i pielęgniarki środowiskowej, to można sądzić, że nie są oni w stanie zapewnić wysokospecjalistycznej opieki paliatywnej. Przeniesienie ciężaru tej opieki na POZ ograniczy dostęp chorych do specjalistycznej opieki oraz wysoko wykwalifikowanych kadr, między innymi pielęgnacyjnych. Praca nad pacjentami hospicyjnymi, szczególnie nad osobami starszymi, jest trudna, stresująca i czasochłonna, a ponadto wymaga, oprócz dobrego przygotowania zawodowego, szczególnych predyspozycji psychicznych.
Uzupełnieniem domowej opieki paliatywnej mogłaby być poradnia medycyny paliatywnej, pełniąca dotychczas rolę konsultacyjną wobec POZ. Jednakże w założeniu ma ona służyć pacjentom z chorobami nowotworowymi, co wyklucza pacjentów z chorobami nienowotworowymi. Forma poradni medycyny paliatywnej z interdyscyplinarnym zespołem wyjazdowym - skład: lekarz, pielęgniarka, psycholog, rehabilitant, pracownik socjalny, wolontariusz - może być rozwiązaniem korzystnym przede wszystkim dla pacjentów, a także dla NFZ z punktu widzenia ekonomicznego (jednostka rozliczeniowa: wizyta, punkt). Takie podejście ma również istotny aspekt humanitarny, bowiem ze środków przeznaczonych na dziewięćdziesiąt osobodni można zrealizować większą liczbę wizyt domowych, w warunkach opieki trwającej znacznie dłużej aniżeli trzy miesiące. Pacjenci w wieku podeszłym są grupą niejednorodną. Niektórzy z nich, zwłaszcza w okresie zaostrzeń choroby, wymagają codziennych wizyt, lecz są i tacy, których stan jest okresowo względnie stabilny i wizyty u nich mogą być realizowane z mniejszą częstotliwością. W odniesieniu do pacjentów hospicjum domowego z chorobami nienowotworowymi należy rozważyć możliwość zamiany sposobu finansowania z osobodni na wizyty.
Po czwarte, z doświadczeń wynika, że stosunek objętych opieką domową dzieci umownie określanych jako dzieci z chorobą nowotworową i nienowotworową, wynoszący 60%-40%, jest nieprawdziwy. Na podstawie trzyletnich obserwacji stwierdzono, że dzieci z chorobami rozrostowymi stanowiły około 10%, pozostałą natomiast część stanowili mali pacjenci z chorobami nienowotworowymi. Ma to określone skutki ekonomiczne, ponieważ opieka nad tymi dziećmi może trwać wiele lat, ale i tak jest kilkakrotnie tańsza aniżeli hospitalizacja.
Po piąte, wątpliwości budzi także stwierdzenie o granicznym wieku dzieci, wynoszącym osiemnaście lat, w wypadku przyjmowania do hospicjum dla dzieci. Wielu podopiecznych, na przykład z niewydolnością oddechową i wspomaganiem respiratorami, przekroczyło już osiemnasty rok życia. W takiej sytuacji trudno przekwalifikować dane dziecko i przenieść je do hospicjum dla dorosłych, takie hospicjum nie jest bowiem przygotowane pod względem organizacyjnym i technicznym do prowadzenia takiej działalności. Mimo wysokich kosztów opieki domowej nad dziećmi z oddechem wspomaganym za pomocą respiratora i tak jest ona wielokrotnie tańsza niż ich hospitalizacja.
Włodzimierz Łęcki
Oświadczenie złożone
przez senatora Mirosława Lubińskiego
Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Leszka Sikorskiego oraz do prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia Krzysztofa Panasa
W ostatnim czasie otrzymuję od jednostek służby zdrowia oraz przedstawicieli samorządów lokalnych wiele krytycznych uwag dotyczących zasad kontraktowania przez Narodowy Fundusz Zdrowia świadczeń na przyszły rok. Według mojej wiedzy zdecydowana większość placówek służby zdrowia na Dolnym Śląsku nie zamierza złożyć ofert w konkursie na nowe kontrakty w podstawowej opiece zdrowotnej i ambulatoryjnej specjalistycznej opiece zdrowotnej. Powodem takich decyzji jest przede wszystkim obciążenie jednostek POZ obowiązkiem zorganizowania dwudziestoczterogodzinnej pomocy wyjazdowej oraz obarczenie zadeklarowanych pacjentów kosztami transportu sanitarnego. Jednocześnie nie ma żadnej informacji na temat wzrostu środków finansowych przeznaczonych na podstawową opiekę zdrowotną. Stwarza to uzasadnione podejrzenie, że na wyżej wymienione dodatkowe obowiązki fundusz nie tylko nie przeznaczy dodatkowych środków finansowych, ale też może wymagać ich realizacji przy obniżeniu składki kapitacyjnej. Taki stan rzeczy jest przyczyną nieskładania ofert, de facto bowiem zgłoszenie oferty jest już wyrażeniem zgody na warunki umowy. W niepewnej sytuacji co do finansowania mógłby to być krok samobójczy.
Problemem są również warunki zaproponowane świadczeniodawcom ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Przy założonym czasie dwudziestu minut na przyjęcie jednego pacjenta przez lekarza specjalistę, co w przypadku lekarza zatrudnionego na całym etacie daje liczbę dwudziestu dwóch pacjentów przyjętych w ciągu dnia, nastąpi dalsze ograniczenie dostępu pacjenta do porad specjalistycznych. Takie założenie spowoduje, że podmioty zatrudniające specjalistów nie będą w stanie pokryć kosztów utrzymywania poradni specjalistycznych. W sytuacji dużych ZOZ, dokładających do niedoszacowanych już w poprzednich latach dziedzin: stomatologii i rehabilitacji, zapaść w kwestii pokrycia kosztów porad specjalistów spowoduje bardzo prawdopodobny krach finansowy. Tym samym zniweczy to długoletni dorobek samorządów w zakresie zapewnienia podstawowej opieki medycznej dla swoich mieszkańców i będzie skutkowało jej załamaniem oraz kolejnymi zwolnieniami z pracy w służbie zdrowia.
W wyniku dyskusji z lekarzami POZ pragnę przekazać uwagi środowiska, które powstały na bazie dotychczasowych doświadczeń i dotyczą zasad kontraktowania świadczeń. W mojej ocenie następujące postulaty zmierzają do poprawy funkcjonowania systemu.
Po pierwsze, umowa nie może limitować liczby pacjentów na liście aktywnej lekarza. Zapis taki jest sprzeczny z zapisami ustawy. W proponowanych umowach jest również zapis o konieczności ponownego zapisywania się pacjentów do lekarza, w sytuacji gdy poprzedni lekarz pacjenta przestanie pracować w danej jednostce. Brak ponownego zapisania się ma skutkować niepłaceniem za pacjenta przez NFZ. Taki zapis może spowodować, szczególnie w dużych placówkach, wielokrotne i uciążliwe dla wszystkich kilkakrotne składane deklaracji przez pacjentów, których lekarze przestali pracować w danej jednostce.
Po drugie, całodobowa opieka lekarska - stacjonarna i wyjazdowa - oraz opieka w dni wolne od pracy powinna być kontraktowana jako osobne świadczenie, niezwiązane obligatoryjnie z POZ, a tak to jest obecnie zapisane w ustawie. Istnieje potrzeba powrotu do systemu pomocy doraźnej, jaki działał na bazie ambulatoriów pogotowia ratunkowego i zespołów wyjazdowych pogotowia. Pomoc doraźna nie ma nic wspólnego z POZ, są to dwie różne dziedziny medycyny. Sensowne jest więc połączenie pomocy doraźnej z ratownictwem medycznym.
Po trzecie, umowa POZ powinna obowiązywać w dni powszednie od poniedziałku do piątku w godzinach 8-18, a nie, jak proponuje NFZ, przez siedem dni w tygodniu, dwadzieścia cztery godziny na dobę.
Po czwarte, umowa na świadczenia POZ musi przewidywać czas na doskonalenie zawodowe personelu medycznego. A zapisy umowy skutecznie to uniemożliwiają.
Po piąte, transport medyczny karetkami pogotowia musi być wydzielony z POZ i kontraktowany jako osobne świadczenie, niezwiązane obligatoryjnie z POZ.
Po szóste, zasadne jest pozostawienie szczepień ochronnych w kompetencjach lekarza POZ wraz z odpowiednim tego finansowaniem.
Po siódme, badania diagnostyczne i konsultacje specjalistyczne wymagane przez orzeczników ZUS, zbędne za to w procesie leczenia, nie mogą być opłacane przez POZ.
Po ósme, lekarz POZ musi mieć zagwarantowane wynagrodzenie i zwrot kosztów udzielanych świadczeń za pacjentów spoza listy aktywnej.
Po dziewiąte, lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu ma prawo do pracy w POZ. W umowie dotyczy to tylko lekarzy ze specjalizacją lub dziesięcioletnim stażem w POZ.
Po dziesiąte, przy ustalaniu stawki kapitacyjnej na pacjenta obniżono wskaźniki korygujące "wagę pacjenta" - wysokość stawki uzależnionej od wieku pacjenta. Jeżeli przyjmiemy stawki z roku 2003 i nałożymy na nie "wagi" proponowane w umowie z NFZ, to realne obniżenie stawki kapitacyjnej wyniesie około 7%. A to jest niedopuszczalne obniżenie środków.
Po jedenaste, umowy, nie tylko w POZ, powinny być na dłuższy czas niż na rok, bo tylko wtedy świadczeniodawcy są w stanie prowadzić sensowną, długofalową politykę inwestycyjną.
Po dwunaste, kontrakt nie może być podpisany bez opublikowania wszystkich wymaganych rozporządzeń i pełnej informacji o środkach posiadanych przez NFZ na opłacenie wszystkich elementów kontraktu.
Na koniec ostatni wniosek, dotyczący przyszłości, a wynikający z doświadczeń przeszłości. Czas najwyższy, by zakresy kompetencji i ramy umów na świadczenia medyczne były tworzone przez ludzi znających te sprawy od podszewki, a nie przez wizjonerów, którzy proponują nierealistyczne programy przypominające bardziej programy wyborcze niż logiczny, spójny system ochrony zdrowia, który z roku na rok, powoli, stawałby się lepszy. Tylko grupy ludzi znających problem od strony świadczeniodawcy i pacjenta we współpracy z Narodowym Funduszem Zdrowia i Ministerstwem Zdrowia są w stanie to zrobić.
Mirosław Lubiński
Oświadczenie złożone
przez senatora Henryka Stokłosę
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka
Czas debaty nad budżetem państwa ożywia różne środowiska społeczne i zawodowe, które próbują lepiej lub gorzej lobbować za korzystnymi dla siebie rozwiązaniami. Wiele takich apeli i próśb dociera ostatnio do mojego biura senatorskiego. Ze względu na kiepski stan finansów państwa, a w związku z tym niewielkie jego możliwości - jako przedsiębiorca w pełni to sobie uświadamiam - większość z tych listów trafia do archiwum. Jeden wszakże zainteresował mnie szczególnie i dlatego postanowiłem uczynić go tematem niniejszego oświadczenia.
Od dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w Poznaniu otrzymałem list wraz z wielostronicowym raportem o stanie więziennictwa, opracowanym przez Centralny Zarząd Służby Więziennej w Warszawie. W znacznej części dotyczy on problemów znanych mi w moim okręgu wyborczym, na którego terenie, dokładnie we Wronkach, znajduje się jedno z większych polskich więzień.
Raport ten w swej istocie jest gorącą prośbą i wołaniem o pomoc w zwiększaniu ilości środków finansowych na pilne potrzeby więziennictwa, zwłaszcza w zakresie inwestycyjnym i remontowym obiektów, spraw bytowych skazanych, w szczególności zaś w kwestii z roku na rok pogarszającej się sytuacji materialnej funkcjonariuszy i pracowników więziennictwa.
Wiem, także z własnych kontaktów z wyborcami, że rozczulanie się nad kiepskim stanem polskich więzień jest bardzo źle przyjmowane przez wyborców, nękanych złymi warunkami życia w naszym kraju, bezrobociem i złym stanem infrastruktury społecznej. Mimo to jedna rzecz w tym raporcie warta jest, moim przekonaniu, pewnej uwagi i zastanowienia.
Otóż autorzy raportu sygnalizują o zamiarze zlikwidowania więziennych gospodarstw pomocniczych, co spowoduje znaczne ograniczenie liczby miejsc pracy dla więźniów. W gospodarstwach tych znajduje obecnie zatrudnienie co trzeci osadzony spośród tych wszystkich, którzy nie wykonują prac porządkowych i administracyjno-gospodarczych na rzecz jednostek penitencjarnych. Z tekstu raportu wnoszę, że decyzja o likwidacji motywowana jest faktem, iż gospodarstwa te są deficytowe. Moje wątpliwości, wątpliwości człowieka od lat zajmującego się biznesem, budzi pytanie, dlaczego tak się dzieje, dlaczego gospodarstwa te nie przynoszą zysku. Przecież dysponują one wieloma atutami, choćby najtańszą z możliwych, co prawda zapewne niezbyt wydajną siłą roboczą.
Wiem z lektury, że w innych krajach, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, wiele więzień utrzymuje się z pracy więźniów. Niektóre z nich są nawet prywatyzowane i stanowią niezłe źródło dochodu dla swych prywatnych właścicieli. Nie namawiam do powielania tego pomysłu, bo budzi on sporo zastrzeżeń moralnych, ale sądzę, że jest potrzebna refleksja nad sprawnością i talentami meneżerskimi kadry zarządzającej więziennymi gospodarstwami pomocniczymi.
Mam więc pytania do pana ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka.
Po pierwsze, czy dokonano w ministerstwie lub urzędach mu podległych - i kiedy to zrobiono - analizy przyczyn niepowodzeń gospodarczych gospodarstw pomocniczych?
Po drugie, czy pomysł likwidacji tych gospodarstw nie jest czasem ucieczką przed konieczną w mym przekonaniu ich restrukturyzacją i ekonomiczną naprawą?
Henryk Stokłosa
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senator Janinę Sagatowską
Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Leszka Sikorskiego
Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej Podkarpacia złożyli na moje ręce protest przeciw zmianom zasad udzielania świadczeń zdrowotnych przez NFZ na zadania (usługi) POZ. Zmiany te oczywiście zmierzają do obniżenia nakładów na podstawową opiekę zdrowotną.
Proponowane zmiany w większości nie mają żadnego uzasadnienia merytorycznego. Nie zmierzają do podniesienia jakości świadczonych pacjentom usług, nie przyczyniają się też do poprawienia dostępności czy poprawy organizacji świadczenia tych usług, a wręcz przeciwnie, na teranach wiejskich czy małych miast mogą doprowadzić do pogorszenia jakości tych usług.
Przykładem może być zakaz łączenia funkcji pielęgniarki środowiskowej i pielęgniarki praktyki czy pielęgniarki szkolnej i pielęgniarki praktyki. Wprowadzenie takiego rozwiązania w życie spowoduje lawinową rezygnację z kontraktów na higienę szkolną i dalsze pogorszenie opieki zdrowotnej w szkołach.
Kolejny przykład to problem pomocy wyjazdowej i stacjonarnej. Nie funkcjonuje ustawa o ratownictwie medycznym, a tworzy się dodatkowe struktury. Jest to częściowe dublowanie działań pogotowia ratunkowego istniejącego w obecnym kształcie.
Szkodliwość tego zapisu dla pacjentów polega na tym, że chory nie wie, kiedy ma się zwrócić do lekarza POZ, a kiedy do pogotowia.
Proszę o ustosunkowanie się do podniesionych zarzutów.
Z poważaniem
Janina Sagatowska
Oświadczenie złożone
przez senator Janinę Sagatowską
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Andrzeja Raczki
W związku z niepokojącymi sygnałami przedsiębiorców, własnymi spostrzeżeniami i własną oceną, w trosce o pogłębianie zaufania podatników do państwa prawa oraz jego organów, pozwalam sobie przedstawić następujący problem.
Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu wojewódzkich kolegiów skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych - DzU nr 137 poz. 1302 - ogłoszona została w dniu 6 sierpnia 2003 r. Art. 15 tej ustawy wprowadza zmiany w ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych - DzU nr 106 poz. 489, z późniejszymi zmianami.
Taką znaczącą zmianą jest wprowadzenie nowej kategorii podatników, tak zwanych dużych podatników, oraz zmiana dla nich właściwości naczelników urzędów skarbowych.
Z przepisów wprowadzających nowelizację wynika, że zaliczenie do kategorii tak zwanych dużych podatników będzie możliwe dopiero po 1 stycznia 2004 r., bo od tego dnia wchodzi w życie przepis tworzący tę kategorię podatników, a zmiana właściwości naczelnika urzędu skarbowego następuje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym nastąpiło włączenie do danej kategorii podatników.
Podatnicy, w związku z zaliczeniem ich do kategorii obligującej do zmiany właściwości naczelnika urzędu skarbowego, zobowiązani są zawiadamiać o zmianie właściwości dotychczas właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 października roku poprzedzającego rok, od którego nastąpi ta zmiana.
Takie zapisy ustawowe wskazują, że pierwsza zmiana właściwości możliwa jest 1 stycznia 2005 r., a zatem pierwsze zawiadomienia o zmianie właściwości winny być składane do dnia 15 października 2004 r. Tymczasem z wypowiedzi przedstawicieli Ministerstwa Finansów w "Rzeczpospolitej", w dodatku "Dobra Firma" z dnia 18 września 2003 r., oraz informacji udzielanych przez urzędy skarbowe wynika, że podatnicy o których mowa w art. 5 ust. 9 lit. b nowelizowanej ustawy o urzędach i izbach skarbowych mają składać zawiadomienia o zmianie właściwości do dnia 15 października 2003 r.
Mimo przyjętej przez Ministerstwo Finansów interpretacji skutków nowelizacji w dniu 15 października 2003 r., czyli dacie wypełnienia przez podatnika obowiązku ustawowego, nie obowiązują przepisy wykonawcze. Brakuje wykazu naczelników urzędów skarbowych, których właściwości podlega nowa kategoria podatników, w prawem wymaganej formie, brakuje również obowiązującego wzoru zawiadomienia, który ogłoszony został w rozporządzeniu ministra finansów z dnia 23 września 2003 r. dopiero w "Dzienniku Ustaw" z dnia 8 października 2003 r. i wchodzi w życie po upływie czternastu dni.
Ministerstwo Finansów na swoich stronach internetowych informuje podatników o ich obowiązkach, "zapraszając" do składania zawiadomień.
Pominę w tym momencie zasadność interpretacji Ministerstwa Finansów przepisów nowelizujących ustawę o urzędach i izbach skarbowych w kontekście daty obowiązywania wprowadzanych zmian. Jeżeli zdaniem Ministerstwa Finansów zawiadomienia o zmianie właściwości dla określonej kategorii podatników winny być dokonywane do dnia 15 października 2003 r., to niezbędne akty wykonawcze winny być ogłoszone z odpowiednim, choćby minimalnym, wyprzedzeniem. Takie zaniedbanie skutkuje wyłącznie pogłębieniem braku zaufania podatników do obowiązującego prawa i organów władzy.
Karygodne i niedopuszczalne jest doprowadzenie do sytuacji, w której podatnicy poszukiwać mają źródeł prawa nie w opublikowanych aktach prawnych, lecz na stronach internetowych ministerstwa lub w informacjach urzędów.
Podatnicy zostali zmuszeni, z obawy przed negatywnymi dla siebie konsekwencjami, do postąpienia według pozaprawnych wytycznych Ministerstwa Finansów.
Opisana sytuacja przeczy naczelnej konstytucyjnej zasadzie, że Polska jest państwem prawa. Wnoszę więc o szczegółowe wyjaśnienia w tej sprawie.
Z poważaniem
Janina Sagatowska
Oświadczenie złożone
przez senatora Bogusława Litwińca
Oświadczenie skierowane do ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego
Wielce Szanowny Panie Ministrze!
Pozwalam sobie zwrócić się do Pana Ministra w oficjalnym trybie oświadczenia tylko po to, by podkreślić tą formą wagę znanej już Panu szansy związanej z projektem utworzenia w Polsce Europejskiej Biblioteki Arcydzieł Literatury w oparciu o fundusze unijne i państw Unii. Fundacja Lubiąż proponuje umiejscowić tę bibliotekę w pustym, wielkim, odbudowanym obiekcie pocysterskim Lubiąż na Dolnym Śląsku.
Obiekt ten ma liczne wnętrza o niezwykłej, barokowej urodzie, otoczony jest parkiem. Są wygodne dojazdy z dwóch dróg międzywojewódzkich oraz umiarkowana odległość do lotniska. Jest więcej niż przychylna wola władz lokalnych i regionalnych, a także, co nie mniej ważne, doświadczona kadra administracyjna i techniczna, zahartowana w wieloletnim trudzie skomplikowanej odbudowy, a teraz opieki nad zabytkowym gmachem.
Wiadomo mi, że kierownictwo rzeczonej fundacji zwróciło się już do Pana Ministra ze wstępną ofertą i prośbą o przedstawienie idei tego projektu na stosownym posiedzeniu Rady Ministrów w Brukseli. Rozumiem pośpiech fundacji, bo trzeba byłoby zdążyć przed zakończeniem prezydencji włoskiej w Unii Europejskiej.
Moje oświadczenie niech będzie świadectwem tego, że bardzo optuję za inicjatywą umiejscowienia w Lubiążu okazałej biblioteki, która zawierałaby arcydzieła wszystkich narodów naszego kontynentu, prowadziła międzynarodową promocję i popularyzację europejskiego geniuszu słowa pisanego - od "Iliady" Homera po współczesne wielkie nazwiska i dzieła. Do tego emocjonalnego, ale też pragmatycznie zdyscyplinowanego stosunku, zachęciło mnie wystąpienie ministra kultury Republiki Włoskiej Giuliano Urbaniego podczas uroczystego spotkania z Komisją Kultury i Mediów w Parlamencie Europejskim w dniach inauguracji włoskiej prezydencji Unii Europejskiej. Usłyszałem wtedy silną zachętę i apel ministra Urbaniego do dwudziestu pięciu unijnych krajów. Wniósł on pomysł powołania dużych, intereuropejskich przedsięwzięć kulturowych działających non stop. Ich stała aktywność niechby świadczyła o tożsamość duchowej Europejczyków i rozwijała powstałe przez tysiąclecia wartości. Jako przykład wymienił on włoską koncepcję stale koncertującej orkiestry europejskiej z wielkim repertuarem symfonicznym.
Wkrótce też w Warszawie na spotkaniu komisji zagranicznych obu izb polskiego parlamentu, inaugurującym włoską prezydencję w Unii, z między innymi ambasadorem Republiki Włoskiej w Polsce przedstawiłem inicjatywę biblioteki w Lubiążu. Wskazałem wówczas na włoską inspirację projektu, podchwyconego przez nas, umiejscowienia biblioteki w Lubiążu. Przy tej okazji wskazałem na dziedzictwo "inżynierskich oddziaływań" zakonu cystersów zapisane w programach Rady Europy promocji dziedzictwa kultury i przedsiębiorczości.
Mój trzeźwy pragmatyzm opieram na założeniu, że Polska może wnieść duży, piękny pocysterski obiekt z otaczającym go terenem oraz służyć doświadczoną kadrą administratorów i techników, wszystkie państwa Europy - na razie kraje unijne - inwestowałyby w otrzymane gratis pomieszczenia na ich narodowe prezentacje, dostarczały do nich woluminów i opłacały obsługę biblioteczną, organizowały stałą ekspozycję wydawnictw, a także uczestniczyły w okazjonalnych zbiorowych prezentacjach.
Z funduszy Unii Europejskiej organizowane są dla zwiedzających wspólne przedsięwzięcia integrujące świadomość wokół wartości emanujących z wielkich dzieł literackich, w tym także prezentacje oddziaływań słowa literackiego na różne dziedziny życia, przede wszystkim na sztuki pokrewne: film, malarstwo, muzykę, nowoczesne kreacje elektroniczne. W warunkach lokalowych, obszarowych, jakimi dysponuje Lubiąż, możliwa jest również organizacja seminariów naukowców, lokalizacja usług kwaterunkowych, stołówki i restauracji, kina, kabiny wideo, mniejszych i większych sal wystawowych.
Oświadczenie moje, oprócz życzeń, zawiera także nadzieję na osobiste zaangażowanie Pana Ministra i resortu kultury w zrealizowanie przedstawionej tu szansy dla Polski. Ze swej strony deklaruję mój aktywny udział w Komisji Kultury Parlamentu Europejskiego i wszędzie tam, gdzie tylko okoliczności pozwolą.
Łączę wyrazy szacunku
Bogusław Litwiniec