Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

16 grudnia 2004 r.

Tematem posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi były zasady ustalania dochodowości w gospodarstwach rolnych w Polsce.

Według Głównego Urzędu Statystycznego, uśredniony dochód rolniczy wynosi 1086 zł rocznie z hektara przeliczeniowego, tj. ok. 85 zł miesięcznie. Tymczasem resort polityki społecznej dla celów pomocy socjalnej stosuje wskaźnik 252 zł miesięcznie z hektara.

Wiceprezes GUS Halina Dmochowska wyjaśniła, że stosowana przez urząd metodologia badania dochodów z pracy w rolnictwie jest liczona dla całego rolnictwa na podstawie rolniczej produkcji rolnej pomniejszonej o zużycie wewnętrzne i uwzględniającej inne przychody i zobowiązania związane z produkcją rolną.

H. Dmochowska dodała, że wadą takiej metody jest to, że jest ona bardzo uśredniona i nie bierze pod uwagę tego, co jest produkowane w danym gospodarstwie i dlatego dla jednych gospodarstw ten dochód będzie zawyżony, a dla innych zaniżony.

Dyrektor Departamentu Finansów w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Aleksandra Szelągowska zaznaczyła, że jedynymi statystycznymi danymi empirycznymi są dane GUS. Do roku 2003 rachunkowość rolna była jednak prowadzona na próbie niereprezentatywnej. Dyrektor poinformowała, że w 2004 r. prowadzone są badania na specjalnie dobranej próbie, która jest już reprezentatywna. Wyniki zostaną obliczone zgodnie z metodologią obowiązującą w Unii Europejskiej.

Jak podkreśliła dyrektor Departamentu Świadczeń Socjalnych w Ministerstwie Polityki Społecznej Janina Szumilicz, wysokość dochodów rolniczych na poziomie 252 zł/ha przyjęta została umownie przez rząd i w związku z tym obowiązuje. Każde obniżenie kwoty dochodu z hektara pociąga za sobą ponadproporcjonalny wzrost potencjalnej liczby świadczeniobiorców, a tym samym wzrost wydatków budżetowych.

Zdaniem wiceprezesa Krajowego Związku Izb Rolniczych Krzysztofa Nogala, liczenie wskaźnika dla celów socjalnych nie ma żadnego związku z dochodami rolników. Bardziej odpowiada wielkości faktycznych dochodów wskaźnik liczony przez GUS. Podkreślił, że z wyliczeń GUS wynika, że dochód rolniczy wynosi 1/3 kwoty stosowanej przez resort polityki społecznej. Wskaźnik liczony przez GUS jest bardzo podobny do tego, który wylicza Instytut Ekonomiki Rolnictwa.

Wiceprezes K. Nogal uważa, że zastosowanie kwoty przyjętej w ustawie o świadczeniach rodzinnych (252 zł/ha) powoduje, że stypendia, które miały wyrównywać szanse edukacyjne dzieci wiejskich, nie trafiają do nich.

Jak stwierdził przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, obecnie dochód rolniczy liczony jest w inny sposób do celów pomocy socjalnej dla rolników, a inaczej np. do celów kredytowych. Zawyżony dochód rolniczy, na podstawie którego liczone są stypendia dla dzieci rolników, w zasadzie uniemożliwia im otrzymanie takiej pomocy.

W wyniku dyskusji Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanowiła zająć się opracowaniem jednolitej metody liczenia dochodu rolniczego. W tym celu powołano specjalny zespół, w skład którego weszli m.in. senator Kazimierz Jaworski jako koordynator, przedstawiciele resortów polityki społecznej, rolnictwa, finansów, gospodarki i Głównego Urzędu Statystycznego oraz rolniczych związków zawodowych.

* * *

Na wspólnym posiedzeniu Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych kontynuowano pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Poprzednie posiedzenie w tej sprawie odbyło się 13 października 2004 r. Powołano wówczas zespół w składzie senatorowie: Aleksandra Koszada, Apolonia Klepacz, Bogusław Mąsior. Ustalenia przyjęte przez zespół omówiła senator A. Klepacz. Senatorowie po analizie przedłożonego projektu ustawy, aktualnego stanu prawnego oraz sytuacji rolników, którzy mieliby zostać objęci uprawnieniami wynikającymi z tej regulacji, a także po przeprowadzeniu rozmowy z wojewodą małopolskim zarekomendowali połączonym komisjom podjęcie uchwały o odrzuceniu projektu inicjatywy ustawodawczej. Jednocześnie zespół uznał za celowe spowodowanie udzielenia pomocy prawnej zainteresowanym rolnikom, aby na drodze sądowej mogli dochodzić swoich roszczeń lub ewentualnego odszkodowania za szkody wynikłe z niewłaściwego działania urzędników.

Przedstawicielka Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka zwróciła uwagę, że weryfikacje dokonane przez wojewodę nie zostały zaskarżone w normalnym toku instancji. W przedłożonej opinii A. Skorupka wskazała na możliwość stwierdzenia nieważności decyzji (w trybie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego) lub - gdyby przyjąć, że weryfikacja dokonana przez wojewodę nie była decyzją administracyjną - dochodzenie odszkodowania od Skarbu Państwa przed sądem powszechnym za szkodę wyrządzoną przez funkcjonariusza państwowego przy wykonywaniu powierzonej mu czynności (na podstawie przepisów kodeksu cywilnego). Przedłożony projekt inicjatywy ustawodawczej nie stworzy podstawy prawnej do ponownej weryfikacji wniosków rolników.

Naczelnik Wydziału Administracji Rządowej w Departamencie Administracji Państwowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Adam Misiuwianiec opowiedział się za stanowiskiem wyrażonym przez przedstawicielkę zespołu senatorów oraz przedstawicielkę senackiego biura legislacyjnego w sprawie podjęcia przez Senat inicjatywy ustawodawczej, ale zaapelował, aby nie mówić o nieprawidłowym działaniu urzędników przed stwierdzeniem tego faktu przez sąd.

Po krótkiej dyskusji przewodniczący obradom senator Zbyszko Piwoński poddał pod głosowanie zgłoszony przez senatorów A. Klepacz, A. Koszadę i B. Mąsiora wniosek o odrzucenie projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 roku oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Wniosek w tej sprawie poparło 13 senatorów, 2 było przeciw 2, od głosu wstrzymało się 6 osób. Ustalono, że wniosek o odrzucenie rozpatrywanego projektu zarekomenduje Izbie na posiedzeniu plenarnym senator A. Klepacz.

Przewodniczący Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej senator Z. Piwoński w imieniu komisji przyjął zobowiązanie do wystąpienia do wojewody małopolskiego o pomoc prawną dla zainteresowanych rolników.

* * *

21 grudnia 2004 r.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.

W imieniu rządu nowelizację rekomendował wiceminister finansów Jarosław Neneman. Swoje uwagi przedstawiło także Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Ustawę sejmową uchwalono na podstawie projektu rządowego. Jej celem było przede wszystkim dostosowanie polskiego prawa do dyrektywy Rady Unii Europejskiej nr 2003/92/WE z 7 października 2003 r., która ujednolica podstawę wymiaru podatku w odniesieniu do zasad dotyczących miejsca dostawy gazu i energii elektrycznej. Ponadto ustawa uchyla, niezgodne z Szóstą Dyrektywą, zwolnienia od podatku dotyczące usług internetowych, i to zarówno na cele edukacyjne jak i dla użytkowników nieprowadzących działalności gospodarczej.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Genowefę Ferenc.

W drugim punkcie porządku dziennego komisja rozpatrzyła ustawę o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Rozwiązania przyjęte w ustawie uchwalonej przez Sejm, będącej projektem rządowym, omówił wiceminister finansów J. Neneman. Swoją opinię przedstawiło także senackie biuro legislacyjne.

Rozpatrywana ustawa reguluje problematykę odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Określa zasady i zakres odpowiedzialności, organy właściwe oraz postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jerzego Markowskiego.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Europejskiej konwencji o kontroli nabywania i posiadania broni palnej przez osoby fizyczne, sporządzonej w Strasburgu dnia 28 czerwca 1978 r.

Rozwiązania przyjęte w przedmiotowej konwencji omówili wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych Piotr Ogonowski, p.o. dyrektora Biura Prawnego Komendy Głównej Policji Mariusz Róg, a także przedstawiciele Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Finansów i Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Pozytywną opinię o ustawie przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Ustalono, że stanowisko komisji zarekomenduje Izbie senator Józef Dziemdziela.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrywano ustawę o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw.

Opinie na temat ustawy, która była projektem poselskim, opinie przedstawili wiceminister obrony narodowej Janusz Zemke, wiceprezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Leszek Łuczak, dyrektor Departamentu Prawnego MON Marek Cieciera. Ponadto obecni byli przedstawiciele BBN i zespołu lokatorów Bemowo III. Zapoznano się także ze szczegółowymi opiniami senackiego biura legislacyjnego.

Celem rozpatrywanej nowelizacji sejmowej było wyeliminowanie z ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej usterek, które ujawniły się po wejściu w życie jej ostatniej nowelizacji z 16 kwietnia 2004 r. Szereg poprawek wynikło również z faktu jednoczesnego z tą nowelizacją wejścia w życie ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Nowelizacja przywraca m.in. zwolnienia z opłat z tytułu tymczasowego zakwaterowania w kwaterach internatowych dla żołnierzy zawodowych posiadających rodziny i pełniących obowiązki służbowe w miejscowości "dalszej niż pobliska". Uprawnienie to przysługiwało żołnierzom zawodowym do 30 czerwca 2004 r.

W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 8 poprawek do rozpatrywanej ustawy o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. Postanowiono, że ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Janusz Konieczny.

Na zakończenie posiedzenia Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przyjęła stanowisko w sprawie poprawy stanu bezpieczeństwa publicznego oraz możliwości wykorzystania lokalnych inicjatyw na rzecz realizacji programu "Bezpieczna Polska" na przykładzie programu przyjętego w województwie dolnośląskim:

<<Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego Senatu RP, biorąc pod uwagę fakt, iż problematyka bezpieczeństwa publicznego należy do priorytetów polityki państwa:

- pozytywnie ocenia wszelkie inicjatywy lokalne i regionalne wpisujące się w realizację Programu "Bezpieczna Polska" i mające wpływ na poprawę stanu bezpieczeństwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej,

- widzi potrzebę wykorzystania doświadczeń podmiotów lokalnych w zakresie przedsięwzięć na rzecz poprawy bezpieczeństwa publicznego. Komisja wspiera takie działania, jak inicjatywy gminy Świętajno w ramach akcji "Bezpieczna gmina", czy zespół inicjatyw edukacyjnych "Program działań prewencyjnych i profilaktycznych" w Jeleniej Górze. Komisja za celowe uznaje rozpropagowanie takich przykładów w celu większego zainspirowania społeczności lokalnych do podejmowania działań w tym zakresie.

Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, widząc zasadność Programu "Bezpieczna Polska", popiera potrzebę realizacji inicjatywy podjętej na terenie województwa dolnośląskiego w postaci "Programu poprawy stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego na obszarze Dolnego Śląska". W sposób szczególny Komisja wspiera ideę Stowarzyszenia Gmin Polskich Euroregionu Nysa, której celem jest stworzenie podstaw dla powstania "Programu poprawy stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej".

Biorąc powyższe pod uwagę, Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego:

- uznaje za celowe powołanie przy Prezesie Rady Ministrów Zespołu ds. Programu Poprawy Stanu Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, którego zadaniem będzie stworzenie programu ogólnopolskiego oraz jego monitoring,

- wskazuje na konieczność udziału w pracach tego Zespołu parlamentarzystów, przedstawicieli właściwych instytucji i organizacji rządowych, środowisk naukowych oraz autorów programu dolnośląskiego.

"Program poprawy stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej", jako element realizacji Programu "Bezpieczna Polska", powinien zostać ukierunkowany na wykorzystywanie środków Unii Europejskiej.

Komisja popiera inicjatywę Przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego dotyczącą zorganizowania w 2005 r. konferencji, poświęconej problematyce bezpieczeństwa. Wyniki konferencji zostaną przekazane ww. Zespołowi do wykorzystania w pracach nad opracowaniem "Programu poprawy stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej".

Komisja wyraża nadzieję, że sprawy bezpieczeństwa publicznego zyskają zrozumienie i szerokie wsparcie rządu, władz samorządowych oraz Parlamentu>>.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Zapisy nowelizacji rekomendował senatorom sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Zbigniew Podraza. Na posiedzeniu obecny był także dyrektor Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Wojciech Kłosinski. Swoją opinię przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Wiceminister zdrowia zaproponował powrót do przedłożenia rządowego, które stanowiło, że stacjonarne i niestacjonarne zakłady lecznictwa odwykowego przyjmują na leczenie w pierwszej kolejności osoby zobowiązane do leczenia odwykowego do wykorzystania limitu miejsc stanowiących 20% ogółu miejsc przeznaczonych do leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego.

W głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia poparła tę zmianę i zaproponowała Senatowi przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi wraz z rekomendowaną poprawką. W opinii komisji przywrócenie propozycji rządowej nie tylko służy zachowaniu proporcji, ale również powinno się przyczynić do faktycznego zwiększenia liczby osób kończących terapię, które na mocy postanowienia sądowego były zobowiązane do podjęcia leczenia odwykowego. Zginie również argumentacja przedstawiana i przez zakłady lecznictwa, i przez osoby do tego leczenia zobowiązane, że brakuje miejsc na podjęcie leczenia.

Na zakończenie posiedzenia ustalono, że w imieniu Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia sprawozdanie w sprawie rozpatrywanej nowelizacji przedstawi Izbie senator Alicja Stradomska.

* * *

Odbyło się posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska, podczas którego rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej.

Opinie o ustawie, która była projektem rządowym, zaprezentowali wiceminister środowiska Tomasz Podgajniak, zastępca głównego inspektora ochrony środowiska Jerzy Dobosz, dyrektor Departamentu Polityki Ekologicznej w Ministerstwie Ochrony Środowiska Marek Sobiecki, a także przedstawiciele przedsiębiorców zajmujących się produkcją opakowań oraz unieszkodliwianiem i recyklingiem odpadów. Zapoznano się także z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana nowelizacja m.in. obejmuje podmioty świadczące usługi związane z obowiązkiem zapewnienia odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych oraz wprowadza zwolnienia od wnoszenia opłaty produktowej o rocznej wartości nieprzekraczającej 50 zł.

W wyniku dyskusji, a następnie kolejnych głosowań Komisja Ochrony Środowiska postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 11 poprawek do nowelizacji ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej, zmian o charakterze zarówno merytorycznym, jak i redakcyjnym. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży podczas posiedzenia plenarnego senator Janusz Bargieł.

* * *

Senatorowie z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrywali na swym posiedzeniu ustawę o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

W imieniu rządu przyjęte w ustawie rozwiązania rekomendowała wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Daria Oleszczuk. Ponadto senatorowie wysłuchali opinii, które przedstawili wiceprezes Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej Mirosław Tomaszewski, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Rejestracji i Identyfikacji Zwierząt, Centrum Rejestracji i Identyfikacji Jarosław Zieliński, naczelnik Wydziału Rolnictwa i Przemysłu w Departamencie Finansowania Sfery Budżetowej Ministerstwa Finansów Zbysław Głaczkowski oraz Katarzyna Okoń z Departamentu Prawa Europejskiego UKIE. Ponadto swoje uwagi przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Podstawowym celem rozpatrywanej ustawy było przejęcie do krajowego porządku prawnego nowych przepisów Unii Europejskiej, dotyczących bezpieczeństwa żywności, w tym zwalczania chorób odzwierzęcych, oraz przepisów regulujących przemieszczanie w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, a także przepisów dotyczących zwalczania chorób zakaźnych zwierząt.

W dyskusji zgłoszono propozycje wprowadzenia 14 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji sejmowej. W głosowaniu akceptację Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi uzyskało 7 spośród proponowanych zmian. Miały one charakter doprecyzowujący, a także zmierzały do zaostrzenia przepisów dotyczących ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa konsumentów. Ustalono, że rekomendowane przez komisję poprawki przedstawi na posiedzeniu plenarnym Izby senator Janusz Lorenz.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy - Prawo przewozowe.

Rozpatrywana nowelizacja była pilnym projektem rządowym. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister infrastruktury. Opinię o ustawie przedstawiło także Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Wprowadzenie zmian w nowelizowanej ustawie było konsekwencją uznania przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjne przepisów ustawy, które nie różnicują sytuacji prawnej osób wyłudzających świadczenie przewozu od sytuacji prawnej osób, które opłaciły należność za przejazd ulgowy, ale nie były w stanie udokumentować uprawnienia do ulgowego przejazdu w trakcie podróży. Nowelizacja przewiduje możliwość zwrotu pobranej przez organ kontrolny należności za przewóz i opłaty dodatkowej albo - w sytuacji wystawienia wezwania do zapłaty - ich umorzenia, jeśli podróżny w terminie 7 dni od dnia przewozu przedstawi przewoźnikowi dokument stwierdzający uprawnienie.

W głosowaniu Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury opowiedziała się jednogłośnie za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy - Prawo przewozowe. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Włodzimierza Łęckiego.

22 grudnia 2004 r.

Na swym posiedzeniu, zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, Komisja Spraw Unii Europejskiej zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych Unii Europejskiej:

- Wnioski nierozpatrywane sygnatura Rady UE 14686/04, 13826/04, 15147/04, 15198/04, 14951/04, 15151/04, 15570/04, 16040/04, COM (2004) 776, COM (2004) 779.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przyznawania licencji przymusowych na patenty dotyczące wytwarzania produktów farmaceutycznych przeznaczonych na wywóz do krajów, w których występują problemy związane ze zdrowiem publicznym COM(2004) 737 wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 14209/04.

Resort wiodący: Ministerstwo Zdrowia.

Referent: senator Jerzy Smorawiński.

Komisja Spraw Unii Europejskiej nie zgłosiła żadnych uwag do opiniowanego wniosku.

- Wniosek dotyczący inicjatywy Królestwa Belgii mającej na celu przyjęcie przez Radę decyzji ramowej w sprawie uznawania i realizacji w Unii Europejskiej zakazów wynikających z wyroków za przestępstwa na tle seksualnym popełnione na dzieciach wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 14207/04.

Resort wiodący: Ministerstwo Sprawiedliwości.

Referent: senator Henryk Dzido.

Komisja Spraw Unii Europejskiej nie zgłosiła żadnych uwag do opiniowanego wniosku.

-- Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie podpisania i prowizorycznego stosowania protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Państwem Izrael z drugiej, w związku z akcesją Republiki Czeskiej, Republiki Estonii, Republiki Cypru, Republiki Węgier, Republiki Łotwy, Republiki Litwy, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej,

- Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Państwem Izrael z drugiej, w związku z akcesją Republiki Czeskiej, Republiki Estonii, Republiki Cypru, Republiki Węgier, Republiki Łotwy, Republiki Litwy, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej,

Proposal for a Council Decision on the signature and provisional application of a Protocol to the Euro-Mediterranean Agreement between the European Communities and their Member States, of the one part, and the State of Israel, of the other part, to take account of the accession of the Czech Republic, the Republic of Estonia, the Republic of Cyprus, the Republic of Hungary, the Republic of Latvia, the Republic of Lithuania, the Republic of Malta, the Republic of Poland, the Republic of Slovenia, and the Slovak Republic to the European Union,

Proposal for a Council Decision on the conclusion of a Protocol to the Euro-Mediterranean Agreement between the European Communities and their Member States, of the one part, and the State of Israel, of the other part, to take account of the accession of the Czech Republic, the Republic of Estonia, the Republic of Cyprus, the Republic of Hungary, the Republic of Latvia, the Republic of Lithuania, the Republic of Malta, the Republic of Poland, the Republic of Slovenia, and the Slovak Republic to the European Union COM(2004) 754, wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 15060/04.

Resort wiodący: Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

Referent: senator Andrzej Anulewicz.

Komisja Spraw Unii Europejskiej nie zgłosiła żadnych uwag do opiniowanego wniosku.

- Raport Komisji do Rady dotyczący systemu kwot produkcji skrobi (Report from Commission to the Council on the quota system for the production of patato starch).

Wniosek Rady zmieniający rozporządzenie Rady Nr 1868/04 ustanawiające kwoty produkcji skrobi (Proposal for a Council Regulation amending Regulation (EC) No 1868/94 establishing a quota system in relation to the production of patato starch) COM(2004) 772 wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 15732/04.

Resort wiodący: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Referent: senator Mieczysław Mietła.

Celem przedmiotowych aktów prawnych opiniowanych przez Komisję Spraw Unii Europejskiej było przedstawienie sytuacji na rynku skrobi w Unii Europejskiej oraz ustanowienie wysokości kwot produkcji skrobi dla poszczególnych państw członkowskich na kolejne lata gospodarcze: 2005/06, 2006/07.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska w tej sprawie wyrażono sprzeciw odnośnie do propozycji przyznania Polsce na kolejne dwa lata gospodarcze kwoty produkcji skrobi ziemniaczanej w niezmienionej wysokości w stosunku do roku gospodarczego 2004/05, tj. 144 985 ton. Jednocześnie strona polska wniosła o przyznanie naszemu krajowi kwoty produkcji skrobi ziemniaczanej w wysokości 180 000 ton.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, w wyniku negocjacji akcesyjnych Polsce przyznano na rok gospodarczy 2004/05 kwotę produkcji skrobi na poziomie 144 985 ton. Przyznany poziom kwoty produkcji skrobi ziemniaczanej wyliczono na podstawie danych produkcyjnych z lat 1999/2000-2001/02, kiedy to zakłady wytwarzające skrobię, ze względu na niekorzystne warunki klimatyczne w roku 1999 oraz trwające procesy restrukturyzacyjne, znacznie ograniczyły jej produkcję.

Polska od lat była czołowym producentem skrobi ziemniaczanej w Europie. W wielkościach rocznej produkcji wyprzedzały nas jedynie Niemcy, Holandia i Francja.

W roku gospodarczym 2003/04 Polska wyprodukowała 176 tys. ton skrobi, a w roku gospodarczym 2004/05 szacuje się wykonanie produkcji na poziomie 155 tys. ton (spadek produkcji ze względu na jej limitowanie).

Zapotrzebowanie na skrobię ziemniaczaną w Polsce wykazuje tendencję wzrostową i zwiększyło się ze 170-180 tys. ton w połowie lat 90. do 190-200 tys. ton w roku 2003.

Biorąc pod uwagę potencjał produkcyjny zakładów przetwórczych, który jest na poziomie 200-220 tys. ton skrobi ziemniaczanej, oraz wielkość produkcji skrobi w latach 2002/2003 i 2003/2004 odpowiednio 165 i 176 tys. ton, a także konieczność ograniczenia produkcji z uwagi na przyjęty limit w roku 2004/05, kwota produkcji skrobi ziemniaczanej dla Polski powinna być wyższa od projektowanej i wynosić 180 000 ton.

W opinii rządu, przyznanie Polsce kwoty produkcyjnej na poziomie 180 tys. ton przyczyniłoby się do rozwoju sektora, powstania nowych miejsc pracy, poprawiłoby sytuację finansową plantatorów ziemniaków skrobiowych, spowodowałoby wzrost konkurencyjności polskiego sektora skrobi ziemniaczanej na rynkach zagranicznych.

Jednocześnie, z uwagi na brak wykorzystania kwot produkcji w wielu krajach UE, podwyższenie limitu produkcyjnego skrobi ziemniaczanej dla Polski nie będzie prowadzić do przekroczenia wspólnotowej kwoty produkcji. W latach 1998/99-2003/04 produkcja skrobi ziemniaczanej w krajach UE 15 wahała się w granicach 1849,7-1461,9 tys. ton, co oznacza, że była ona średnio o 7% niższa od obowiązujących limitów produkcyjnych.

Powyższe stanowisko było prezentowane przez przedstawiciela Polski 13 grudnia 2004 r. na posiedzeniu Specjalnego Komitetu ds. Rolnych UE.

Większość krajów dawnej "15", które są producentami skrobi ziemniaczanej i mają wysokie limity produkcji skrobi, poparło projekt Komisji UE .

Podobnie jak Polska, propozycjom kwot zawartych w raporcie sprzeciwiła się Litwa, postulując o zwiększenie jej limitu produkcyjnego o 400% (Polska postuluje o zwiększenie kwoty produkcyjnej o 24%).

Komisja sprzeciwiła się jakimkolwiek podwyżkom kwot produkcji skrobi zarówno w starych, jak i w nowych państwach członkowskich. Jednocześnie prezydencja podzieliła uwagi Komisji, że należy jeszcze poczekać na uwagi Parlamentu Europejskiego, udzielając jednocześnie głosu państwom członkowskim, które mają zastrzeżenia co do treści raportu.

W opinii rządu, projektowane przez Komisję Europejską przyznanie Polsce kwoty produkcji skrobi w tej samej wysokości co w roku gospodarczym 2004/05 nie wpłynęłoby na zmianę rynku pracy, biorąc jednak pod uwagę tradycje polskiego przetwórstwa ziemniaka i dogodne warunki klimatyczno-glebowe przedłużenie na kolejne lata kwoty produkcji skrobi w tej samej wysokości ograniczyłoby rozwój tego sektora i wykorzystanie jego potencjału produkcyjnego, a co za tym idzie - szansę na zwiększenie liczby miejsc pracy.

Przyznanie Polsce kwoty produkcji skrobi w postulowanej wysokości 180 tys. ton w sposób bezpośredni i bardzo korzystny wpłynęłoby na rynek pracy, konkurencyjność zewnętrzną i wewnętrzną oraz rozwój regionów. Obecnie przemysł skrobiowy w Polsce zatrudnia na stałe około 2000 osób w 13 zakładach. Przedsiębiorstwa te zlokalizowane są głównie w regionach kraju, które objęte są strukturalnym bezrobociem. Otrzymanie kwoty w wysokości 180 tys. ton pozwoliłoby na utrzymanie dotychczasowych oraz możliwość powstania nowych miejsc pracy w rejonach działania zakładów, a także przyczyniłoby się do dalszego rozwoju tych regionów.

Zdaniem rządu, projekt przyznania Polsce kwoty skrobi w wysokości 144 985 ton nie jest zadowalający, jeśli uwzględni się skutki gospodarcze.

Polski przemysł skrobiowy, z uwagi na rosnące zapotrzebowanie rynku krajowego, poczynił nieodwracalne i bardzo kosztowne inwestycje, dostosowując się do wymogów Unii Europejskiej. Przedsiębiorstwa produkujące skrobię ziemniaczaną i jej pochodne mogą w ciągu kampanii produkcyjnej przerobić ok. 1,1-1,2 mln ton ziemniaków skrobiowych, co pozwala uzyskać ok. 200-220 tys. ton skrobi ziemniaczanej.

Ziemniaki skrobiowe produkowane są na słabych glebach, w gospodarstwach uprawiających żyto. Z uwagi na wykreślenie żyta z listy zbóż objętych zakupami interwencyjnymi jego ceny w bieżącym roku spadły w Polsce do poziomu 69-75 euro/t i są na poziomie 69-73% ceny interwencyjnej. Z tego też względu utrzymywanie limitu produkcji skrobi na tak niskim poziomie, przy jednoczesnym braku wsparcia rynku żyta, prowadzi do pogarszania się sytuacji finansowej gospodarstw prowadzących działalność rolniczą na słabych glebach, a co za tym idzie ograniczanie im możliwości korzystania ze wspólnotowych środków finansowych przeznaczonych na rozwój i restrukturyzację gospodarstw.

Wsparcie finansowe dla sektora skrobi ziemniaczanej, z wyjątkiem płatności uzupełniających dla plantatorów ziemniaków skrobiowych, pochodzi z budżetu unijnego.

Przy zaproponowanej dla Polski kwocie produkcji skrobi w wysokości 144 985 ton w roku gospodarczym 2005/06, wielkość środków finansowych na wsparcie sektora szacuje się na następującym poziomie:

- płatności dla producentów - ok. 3, 2 mln euro (144 985 x stawka 22,25 euro/t skrobi),

- płatności dla plantatorów - płatności uzupełniające: ok. 8, 2 mln euro (144 985 x stawka 56,56 euro/t skrobi),

- refundacje eksportowe - ok. 1,3 mln euro (30 000 t skrobi x 43,47 euro/t),

- dopłaty do skrobi ziemniaczanej na cele niespożywcze - ok. 400 tys. euro (szacunek).

Przy kwocie produkcji skrobi w wysokości 180 000 ton w roku gospodarczym 2005/06 szacunkowa wielkość środków finansowych na wsparcie sektora wynosiłaby natomiast:

- płatności dla producentów - ok. 4 mln euro (180 000 x stawka 22,25 euro/t skrobi) - o ok. 25% wyższe w stosunku do limitu 144 985 ton,

- płatności dla plantatorów - ok. 10,2 mln euro (180 000 x stawka 56,56 euro/t skrobi) - o ok. 24% wyższe w stosunku do limitu 144 985 ton

- refundacje eksportowe - ok. 1,3 mln euro (30 000 t skrobi x 43,47 euro/t),

- dopłaty do skrobi ziemniaczanej na cele niespożywcze - ok. 400 tys. euro (szacunek).

Szacuje się, że w roku gospodarczym 2006/07 stawka płatności uzupełniających dla plantatorów ziemniaków skrobiowych zwiększy się o ok. 6% w stosunku do roku gospodarczego 2005/2006. Wobec powyższego wysokość dopłat przeznaczona na te płatności będzie wynosić ok. 8,7 mln euro ( 144 985 x 60,41 euro/t) przy wysokości kwoty 144 985 ton i ok. 10,9 mln euro (180 000 x 60,41 euro/t) przy wysokości kwoty 180 000 ton (wzrost o mniej więcej 25%).

Przyznanie Polsce kwoty produkcji skrobi w wysokości 144 985 ton spowoduje spadek zapotrzebowania zakładów przetwórczych na surowiec o mniej więcej 19% w stosunku do kwoty produkcji w wysokości 180 000 ton.

Przy kwocie produkcji skrobi w wysokości 180 000 ton powierzchnia upraw ziemniaków zwiększyłaby się o mniej więcej 6 tys. ha w porównaniu z kwotą 144 985 ton.

Jeśli przyjmie się cenę sprzedaży skrobi przez zakłady przetwórcze w wysokości 1,50 zł/kg, nastąpi spadek przychodów producentów skrobi ze sprzedaży skrobi ziemniaczanej odpowiednio:

144 985 000 kg x 1,50 zł = 217 477 500 zł

180 000 000 kg x 1,50 zł = 270 000 000 zł

W opinii przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej nie wyrażono poparcia dla projektu rozporządzenia Rady Unii Europejskiej. W opinii komisji, przedłużenie na kolejne lata kwoty produkcji skrobi w wysokości 144 985 ton ograniczyłoby perspektywę rozwoju tego sektora i wykorzystania jego potencjału produkcyjnego, a co za tym idzie - spowodowałoby zmniejszenie liczby miejsc pracy. Podwyższenie natomiast kwoty produkcji skrobi dla Polski do postulowanej wysokości 180 000 ton korzystnie wpłynęłoby na rynek pracy, konkurencyjność zewnętrzną i wewnętrzną oraz rozwój regionów.

* * *

Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, podczas którego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Na temat zapisów przyjętych przez Sejm wypowiadali się wiceminister infrastruktury Andrzej Bratkowski i dyrektor Departamentu Mieszkalnictwa w tym resorcie Zdzisław Żydak.

W głosowaniu połączone komisje opowiedziały się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej nowelizacji sejmowej. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży podczas posiedzenia plenarnego senator Mirosław Lubiński.


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment