Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment


Z prac komisji senackich

16 września 2004 r.

Odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, podczas którego rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych.

W tematykę rozpatrywanej ustawy sejmowej wprowadził senatorów przewodniczący komisji senator Zbyszko Piwoński. Następnie dyrektor Departamentu Mieszkalnictwa w Ministerstwie Infrastruktury Zdzisław Żydak uzasadnił potrzebę przyjęcia omawianej tzw. małej nowelizacji. Głos zabrał także Józef Bajor, naczelnik Wydziału ds. Utrzymania Zasobów Mieszkaniowych oraz TBS w Departamencie Mieszkalnictwa w Ministerstwie Infrastruktury. Ponadto zapoznano się z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Senator Z. Piwoński skierował do przedstawiciela biura pytanie dotyczące wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Z uwagami biura legislacyjnego zgodził się dyrektor Z. Żydak.

W dyskusji senator Aleksandra Koszada poruszyła kwestię nakładania nowelizacją dodatkowych obciążeń na powiaty, których kondycja finansowa i tak jest bardzo słaba.

Senator Stanisław Huskowski pytał o prace nad kompleksową nowelizacją omawianej ustawy.

W głosowaniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej jednogłośnie postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 1 poprawki, zbieżnej z propozycją biura legislacyjnego, dotyczącej skreślenia w art. 1 w pkt 4 w ust. 3 wyrazów "z zastrzeżeniem art. 3". Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Andrzeja Spychalskiego.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

W problematykę rozpatrywanej nowelizacji wprowadził przewodniczący komisji, sygnalizując problemy legislacyjne związane ze zbyt późnym wprowadzeniem zmian do omawianej ustawy.

Celem rozpatrywanej nowelizacji sejmowej była nowelizacja ustawy z 28 listopada 2003 r. zmieniającej ustawę o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw w okresie jej vacatio legis. Ta technika legislacyjna, dopuszczana przez zasady techniki prawodawczej tylko wyjątkowo, w tym wypadku miała przywrócić prawidłowy stan prawny w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 24 marca br.

Senatorowie wysłuchali także p.o. dyrektora Departamentu Regulacji Rynku Nieruchomości w Ministerstwie Infrastruktury Katarzyny Szarkowskiej, która uzupełniła informacje przewodniczącego dotyczące nowelizacji oraz wyjaśniła przyczyny wydłużonego postępowania legislacyjnego w Sejmie.

Ponadto zapoznano się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, w której wskazano na skomplikowany stan prawny, jaki zaistniał w obecnej sytuacji, oraz omówiono okoliczności faktyczne wpływające na niemożność na tym etapie postępowania legislacyjnego wprowadzenia rozwiązania prawidłowego legislacyjnie i nieprzedłużającego istnienia wadliwego stanu prawnego.

Głos zabrał senator Z. Piwoński, który zasugerował możliwości wyjścia z tej trudnej sytuacji prawnej. Z argumentacją biura legislacyjnego zgodziła się przedstawicielka resortu infrastruktury, która wskazała na jeszcze inne wątpliwości związane z wadliwością omawianego aktu. Poparła ona zapis zaproponowany przez legislatora, dotyczący wejścia w życie ustawy.

W dyskusji przedstawicielka biura legislacyjnego zwróciła uwagę, że zaproponowany zapis wejścia w życie ustawy z mocą wsteczną w zasadzie nie rozwiązuje tego skomplikowanego problemu. Odmienny pogląd na ten temat wyraziła dyrektor K. Szarkowska, która naświetliła praktyczny aspekt dokonanych zmian.

Przewodniczący komisji, podsumowując dyskusję, zaproponował dwie możliwości wyjścia z tego legislacyjnego impasu: przyjęcie ustawy bez poprawek lub zgłoszenie poprawki ze świadomością jej wadliwości.

W głosowaniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej podjęła decyzję o wprowadzeniu proponowanej poprawki, zgodnie z którą art. 2 otrzymuje brzmienie: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 21 września 2004 r.". Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw wybrano senator Aleksandrę Koszadę.

Na zakończenie posiedzenia przewodniczący komisji senator Z. Piwoński zasygnalizował dwie kwestie, jakimi w najbliższym czasie będzie zajmowała się komisja.

Pierwsza to wspólne posiedzenie z Komisją Polityki Społecznej i Zdrowia, dotyczące redukcji kosztów w ochronie zdrowia, druga dotyczyła specjalnego posiedzenia komisji z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Infrastruktury oraz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi na temat planów zagospodarowania przestrzennego i związanych z ich brakiem kłopotów z dopłatami z Unii Europejskiej do zalesiania.

Senator A. Spychalski zasygnalizował problem dotyczący centralizacji dochodów w Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, a w szczególności odebrania wpływów z rejonowych przedsiębiorstw drogowych w powiatach.

Senator A. Koszada poparła propozycję odbycia wspólnego posiedzenia z Komisją Polityki Społecznej i Zdrowia i zaproponowała dodanie do porządku obrad połączonych komisji kwestii restrukturyzacji zadłużonych placówek służby zdrowia.

Ponadto przewodniczący poinformował o nowych formach współpracy Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej z organizacjami samorządowymi.

21 września 2004 r.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury w celu rozpatrzenia ustawy o ratyfikacji Konwencji o pozbawianiu uprawnień do kierowania pojazdami, sporządzonej w Luksemburgu dnia 17 czerwca 1998 r.

Założenia przedmiotowej konwencji omówił wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Andrzej Misztal. Pozytywną opinię o ustawie przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek sejmowej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Kazimierza Drożdża.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę zmieniającą ustawę o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Senatorowie wysłuchali informacji na temat ustawy sejmowej, przedstawionej przez p.o. dyrektora Departamentu Regulacji Rynku Nieruchomości w Ministerstwie Infrastruktury Katarzynę Szarkowską. Zapoznali się także ze szczegółowymi uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W głosowaniu Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Sergiusza Plewę.

* * *

Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury poświęcone perspektywom rozwoju usług pocztowych na obszarach wiejskich w aspekcie restrukturyzacji Poczty Polskiej.

W dyskusji podczas posiedzenia wskazywano, że najsłabszym ogniwem sieci urzędów pocztowych są placówki wiejskie. Świadczą one niewiele usług pocztowych i często są deficytowe. Jak stwierdzano, receptą na dalsze istnienie małych placówek może być rozwój tzw. Centrów Komunikacji Społecznej (CKS). Projekt CKS powstał w 2002 r. i polega na połączeniu agencji pocztowej z biblioteką oraz kawiarenką internetową. Taki pogląd zaprezentowali przedstawiciele Poczty Polskiej i Ministerstwa Infrastruktury.

Rynek usług pocztowych uregulowany jest przez ustawę - Prawo pocztowe i rozporządzenie ministra infrastruktury, które określają standardy dostępności do usług pocztowych świadczonych przez operatora publicznego, jakim jest Poczta Polska.

Wiceminister infrastruktury Wojciech Hałka poinformował senatorów, że Poczta Polska spełnia kryteria zawarte w tych aktach prawnych, a obecna wielkość sieci placówek pocztowych w Polsce nie odbiega od wskaźników w innych krajach europejskich.

W Polsce (stan na 15 września br.) jest 8 tys. 348 placówek pocztowych, z czego ponad 2 tys. to agencje pocztowe. Na obszarach wiejskich działa 4 tys. 592 placówek, stanowi to około 56% wszystkich placówek. Średni obszar obsługiwany przez placówkę wiejską wynosi 63 km kw.

W opinii grupy ekspertów z Wydziału Zarządzania i Ekonomiki Usług Uniwersytetu Szczecińskiego, wobec wyludniania i starzenia się wsi nie ma zapotrzebowania na usługi w pełnym zakresie, a potrzeby mieszkańców wsi na ogół ograniczają się do podstawowych usług. Dlatego część placówek powinna zostać przekształcona w placówki niższej rangi, np. agencje pocztowe czy tzw. okienka pocztowe.

Jak wyjaśniał dr Tomasz Sondej z Uniwersytetu Szczecińskiego, na wsi model pocztowej sieci usługowej powinien docelowo zostać ukształtowany w taki sposób, by urzędy pocztowe o pełnym zakresie działania wraz ze służbą doręczeń zlokalizowane były głównie w gminach.

Z takim poglądem zgadzał się resort infrastruktury i Poczta Polska, która redukuje koszty działalności, zastępując placówki pocztowe agencjami. W ostatnim okresie zlikwidowano ich ponad 280, a na to miejsce powstało około 250 agencji.

Wiceminister W. Hałka podkreślił, że dotychczasowa struktura usług pocztowych na wsi powoduje, że koszt utrzymania placówek wiejskich przewyższa uzyskiwane przychody, co w efekcie sprawia, że są one deficytowe. Dodał, że utrzymywanie wielu małych i deficytowych urzędów w tradycyjnej formie nie znajduje uzasadnienia ekonomicznego.

Jak zaznaczył W. Hałka, ostateczna decyzja o przekształceniu placówki jest konsultowana z władzami lokalnymi. Docelowo Poczta Polska zakłada, że agencje pocztowe powinny stanowić ok. 40% placówek pocztowych.

Zastępca dyrektora generalnego Poczty Polskiej Mieczysław Chabowski zauważył, że agencje są 5-krotnie tańsze od placówek pocztowych. A 80% przychodów poczty powstaje w wyniku obsługi 60 dużych klientów w 15 miastach.

Wiceprezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty Emil Płodzień zwrócił uwagę, że obecnie na rynku działa 88 operatorów usług pocztowych i de facto Poczta Polska nie jest przygotowana go konkurowania z nimi. Jego zdaniem, w najbliższych miesiącach czeka pocztę przekształcenie się z urzędu w firmę biznesową. Na razie osiąga dobre wyniki finansowe dzięki temu, że podnosi ceny swoich usług, ale wkrótce ta droga będzie już niemożliwa. Dodał, że poczta powinna spieszyć się z wprowadzaniem restrukturyzacji do czasu, gdy jest monopolistą w świadczeniu usług podstawowych.

W opinii poczty i resortu infrastruktury, rozwiązaniem poprawiającym przychody małych placówek wiejskich, co ma wpływ na wynik całego przedsiębiorstwa, jest rozwój tzw. Centrów Komunikacji Społecznej. Obecnie na terenie kraju funkcjonują 24 takie centra, do końca roku planowane jest powstanie dalszych 30, docelowo zaś, do roku 2009, ma ich powstać 1000-1500. Tempo ich powstawania zależeć będzie m.in. od aktywności samorządów i społeczeństwa wiejskiego - wyjaśnił wicedyrektor Poczty Polskiej M. Chabowski.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Kultury i Środków Przekazu zaopiniowała projekt uchwały Senatu w sprawie odwołania członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Tomasza Gobana-Klasa. Senatorowie 10 głosami, przy dwóch wstrzymujących się, zaaprobowali projekt uchwały Izby w tej sprawie.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się z uzasadnieniem tej decyzji, które przedstawił T. Goban-Klas.

22 września 2004 r.

Odbyło się posiedzenie Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, podczas którego rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Porozumienia dotyczącego trzeciej zmiany Porozumienia w sprawie utworzenia funkcjonowania Międzynarodowego Ośrodka Rozwoju Polityki Migracyjnej (ICMPD), sporządzonego na Rodos dnia 25 czerwca 2003 r.

Rozwiązania przyjęte w przedmiotowym porozumieniu omówiła dyrektor Departamentu Prawnego w Urzędzie ds. Repatriacji i Cudzoziemców Bożena Sadowska. Pozytywną opinię o sejmowej ustawie ratyfikacyjnej przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu komisja postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek sejmowej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Grzegorza Niskiego.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Nauki, Edukacji i Sportu rozpatrywano ustawę o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Węgierskiej Republiki Ludowej o wzajemnym uznawaniu równorzędności dokumentów o wykształceniu i stopniach naukowych, wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Węgierskiej Republice Ludowej, podpisanego w Warszawie dnia 25 kwietnia 1980 r.

Senatorowie wysłuchali uzasadnienia potrzeby wypowiedzenia przedmiotowego porozumienia, które przedstawili wiceminister edukacji narodowej i sportu Adam Giersz oraz wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Piotr Ogonowski. Pozytywną opinię na temat ustawy sejmowej wyraziło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu Komisja Nauki, Edukacji i Sportu opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Alicję Stradomską.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii o wzajemnym uznawaniu równorzędności świadectw szkolnych i dyplomów szkół wyższych, uzyskiwanych w obu państwach, podpisanego w Belgradzie dnia 15 września 1978 r.

Senatorowie zapoznali się z informacją dotyczącą potrzeby wypowiedzenia przedmiotowego porozumienia, którą przedstawili wiceminister A. Giersz i wicedyrektor P. Ogonowski. Do ustawy sejmowej żadnych uwag nie zgłosiło senackie biuro legislacyjne.

W głosowaniu senatorowie poparli rozpatrywaną ustawę i zaproponowali Izbie przyjęcie jej bez poprawek. Ustalono, że stanowisko komisji w tej sprawie zarekomenduje Izbie senator A. Stradomska.

Podczas posiedzenia Komisji Nauki, Edukacji i Sportu rozpatrywano także ustawę o włączeniu Akademii Medycznej im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy do Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W głosowaniu ustawa uzyskała akceptację komisji.

Senatorowie zapoznali się z pozytywnymi opiniami o ustawie sejmowej, które przedstawili wiceminister edukacji i sportu A. Giersz, przewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego Jerzy Błażejowski oraz rektor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu J. Kopcewicz. Swoje uwagi zgłosiło biuro legislacyjne.

Zgodnie z ustawą akademia medyczna przestanie funkcjonować jako niezależna jednostka organizacyjna. Zostanie przekształcona w Collegium Medicum UMK w Toruniu. Przygotowania do połączenia uczelni trwały rok i rozpoczęły się jednomyślnym zaakceptowaniem fuzji przez senaty obu uczelni.

Podczas posiedzenia do przyjęcia ustawy sejmowej przekonywał rektor toruńskiego uniwersytetu prof. J. Kopcewicz. Jak stwierdził, akademia medyczna na fuzji nie straci, a zyskają obie uczelnie.

"Projekt ustawy przewiduje, że pracownicy akademii medycznej staną się pracownikami uniwersytetu, tylko że Collegium Medicum w Bydgoszczy. Ani jedna osoba, ani jeden aparat, nic z majątku akademii nie trafi z Bydgoszczy do Torunia" - zapewniał.

AM w Bydgoszczy jest najmłodszą i najmniejszą akademią medyczną w Polsce. Jest to uczelnia niepełnoprofilowa (nie ma na niej wydziału stomatologii), funkcjonują w niej trzy wydziały: lekarski, nauki o zdrowiu i farmaceutyczny.

"W pewnym momencie uczelnia ta zaczęła szukać strategicznego partnera dla swojego rozwoju. Dlatego zwrócili się do najbliższego, szerokoprofilowego uniwersytetu" - przypomniał prof. J. Kopcewicz.

W opinii rektora UMK, o wzmocnieniu AM w efekcie fuzji może zdecydować to, że toruński uniwersytet ma "silne nauki przyrodnicze, prawo, które zaczyna się specjalizować w medycynie sądowej, oraz ekonomię i zarządzanie, które także specjalizują się w kierunku zarządzania instytucjami ochrony zdrowia. Jest tu silna biotechnologia, chemia i biologia" - wyjaśniał. Jak stwierdził, właśnie eksperci z tych dziedzin mogą wzmocnić akademię medyczną.

Prof. J. Kopcewicz zapewniał również, że wejście w struktury UMK pozwoli bydgoskiej akademii medycznej nawiązać szerszą - niż była dotąd możliwa - współpracę zagraniczną, np. z uniwersytetem w Getyndze.

"Wiąże się to z możliwością ściągnięcia na AM zagranicznych profesorów czy możliwością robienia przez polskich studentów zagranicznych doktoratów i staży. Znam przynajmniej kilku profesorów, którzy przyjdą do Bydgoszczy, ale którzy wejdą jedynie w stabilną strukturę dużego uniwersytetu" - powiedział prof. J. Kopcewicz.

Ustalono, że przyjęcie bez poprawek ustawy o włączeniu Akademii Medycznej im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy do Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu zarekomenduje Izbie senator Marian Żenkiewicz.

Ponadto Komisja Nauki, Edukacji i Sportu rozpatrywała ustawę o zasadach finansowania nauki.

Senatorowie wysłuchali szczegółowych informacji i opinii o ustawie sejmowej, które przedstawili sekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Informatyzacji Marek Bartosik, dyrektor Departamentu Finansów Społecznych w Ministerstwie Finansów Dariusz Atłas, przewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego J. Błażejowski, a także przewodniczący Wydziału nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych w Polskiej Akademii Nauk Henryk Szymczak. Ponadto uwagi szczegółowe zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywaną ustawę Sejm uchwalił z przedłożenia rządowego. Jej podstawowym założeniem jest stworzenie podstaw organizacyjno-prawnych do kształtowania i realizacji polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa, wspierającej rozwijanie gospodarki opartej na wiedzy oraz rozwój nauki. W tym celu wprowadzono szereg nowych rozwiązań.

W ustawie zniesiono m.in. Komitet Badań Naukowych, będący naczelnym organem administracji rządowej do spraw polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa. W opinii rządu, ma to zapobiec sytuacji, w której decyzje o gospodarowaniu środkami finansowymi podejmuje KBN jako organ kolegialny, natomiast odpowiedzialność za prawidłowe wydatkowanie tych środków spoczywa na przewodniczącym KBN, który jest równocześnie ministrem nauki. Wprowadzane rozwiązanie ma zagwarantować jednoznaczne określenie zakresu kompetencji i odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

Ponadto w ustawie określono zasady finansowania nauki ze środków ustalanych na ten cel w budżecie państwa, przewidując także możliwość dysponowania przez ministra nauki środkami, które pochodzą z innych źródeł niż budżet.

W głosowaniu Komisja Nauki, Edukacji i Sportu opowiedziała się za wprowadzeniem 3 poprawek do rozpatrywanej ustawy sejmowej. Zaproponowano m.in. zmianę vacatio legis ustawy z 6 na 3 miesiące. Ustalono, że wprowadzenie zaakceptowanych przez komisję zmian do ustawy o zasadach finansowania nauki zarekomenduje Izbie senator M. Żenkiewicz.

* * *

W siedzibie Sztabu Generalnego WP odbyło się zamknięte posiedzenie Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego. Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się z programem rozwoju Sił Zbrojnych RP w latach 2005-2010.

23 września 2004 r.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych. W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie rozpatrywali ustawę o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r.

Szczegółowych informacji na temat rozwiązań przyjętych w przedmiotowej umowie udzielali wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw zagranicznych Piotr Ogonowski oraz wicedyrektor Departamentu Podatków Bezpośrednich w Ministerstwie Finansów Kazimierz Bany. Pozytywną opinię na temat ustawy sejmowej przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Ustalono, że w imieniu komisji sprawozdanie w tej sprawie złoży podczas posiedzenia plenarnego senator Mieczysław Mietła.

Kolejnym rozpatrywanym aktem prawnym była ustawa o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r.

Informacje na temat ustawy sejmowej przedstawili wicedyrektorzy P. Ognowski i K. Bany. Pozytywną opinię wyraziło senackie biuro legislacyjne.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do rozpatrywanej ustawy sejmowej i zarekomendować Senatowi przyjęcie jej bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Tadeusza Wnuka.

Ponadto rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Armenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 14 lipca 1999 r.

Po wysłuchaniu opinii przedstawicieli Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Finansów oraz po zapoznaniu się z pozytywną opinią biura legislacyjnego w głosowaniu komisja poparła rozpatrywaną ustawę sejmową. Ustalono, że w imieniu komisji wypracowane stanowisko zarekomenduje Izbie senator Genowefa Ferenc.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych rozpatrzono ustawę o zasadach finansowania nauki.

Senatorowie wysłuchali opinii o ustawie sejmowej, które przedstawili m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Informatyzacji Marek Bartosik, Józef Gromek i Leszek Rafalski z Rady Głównej Jednostek Badawczo-Rozwojowych i wiceprezes Polskiej Akademii Nauk Emil Nalborczyk. Szczegółowe uwagi do zapisów przyjętych przez Sejm zgłosiło biuro legislacyjne.

W kolejnych głosowaniach akceptację komisji uzyskały 2 poprawki o charakterze legislacyjnym. Ustalono, że ich wprowadzenie zarekomenduje Izbie senator Władysław Mańkut.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawstwa i Praworządności rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o wzajemnej pomocy w sprawach karnych, sporządzonej w Bangkoku dnia 26 lutego 2004 r.

Senatorowie wysłuchali informacji przedstawionej przez wicedyrektora Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Piotra Ogonowskiego na temat zasad wzajemnej pomocy prawnej wprowadzanej ratyfikowaną umową oraz przyjętego trybu ratyfikacji. Pozytywną opinię wyraziło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Ponieważ rozpatrywana ustawa sejmowa nie budziła wątpliwości i nikt nie zgłosił się do dyskusji, przewodniczący obradom senator Andrzej Jaeschke poddał pod głosowanie wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Wniosek przyjęto jednogłośnie. Ustalono, że sprawozdanie komisji w tej sprawie zarekomenduje Izbie senator Aleksandra Koszada.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Ustawodawstwa i Praworządności rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny wykonawczy.

Założenia ustawy nowelizującej kodeks postępowania karnego oraz kodeks karny wykonawczy omówił wiceminister sprawiedliwości Andrzej Grzelak.

Wiceminister wskazał na potrzebę dostosowania polskiego prawa karnego procesowego w zakresie współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym do uregulowań statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, który Polska ratyfikowała w 2001 r., i omówił kolejne przepisy nowelizacji.

Ponadto senatorowie zapoznali się ze szczegółowymi uwagami senackiego biura legislacyjnego.

Przeprowadzona dyskusja dotyczyła przede wszystkim problemu instytucji przekazania osoby oraz uwag biura legislacyjnego, które spotkały się z aprobatą wiceministra sprawiedliwości. Zawarte w opinii propozycje poprawek przejęła i zgłosiła senator Ewa Serocka. Następnie 4 proponowane zmiany poddano pod głosowanie. W kolejnych głosowaniach uzyskały one akceptację komisji. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny wykonawczy wybrano senatora Gerarda Czaję.

Ponadto Komisja Ustawodawstwa i Praworządności rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy - Kodeks karny i ustawy - Kodeks karny wykonawczy.

Istotę nowelizacji kodeksu karnego oraz kodeksu karnego wykonawczego omówił wiceminister sprawiedliwości A. Grzelak. Jak stwierdził, potrzeba nowelizacji kodeksu karnego wynikła z konieczności usunięcia nieprawidłowości związanych z niewłaściwym wykorzystaniem środków finansowych pochodzących z nawiązek oraz świadczeń pieniężnych orzekanych w sprawach karnych. Wprowadzana zmiana kodeksu karnego wykonawczego ma na celu umożliwienie sposobu kontrolowania wydatkowania tych środków finansowych.

Ponadto senatorowie zapoznali się ze szczegółowymi uwagami biura legislacyjnego.

Przeprowadzona dyskusja dotyczyła przede wszystkim problemu wykazu podmiotów, na rzecz których środki finansowe mogą być przekazywane, a także sposobu kontroli ich wydatkowania.

Propozycje wprowadzenia zmian do rozpatrywanej nowelizacji sejmowej zgłosili senatorowie Andrzej Jaeschke i Zbigniew Romaszewski. W kolejnych głosowaniach uzyskały one akceptację komisji.

Ustalono, że stanowisko Komisji Ustawodawstwa i Praworządności wraz z przyjętymi poprawkami zarekomenduje Izbie senator E. Serocka.

* * *

Na swym posiedzeniu, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, Komisja Spraw Unii Europejskiej opiniowała następujące projekty aktów prawnych Unii Europejskiej.

- Wniosek dotyczący decyzji Rady upoważniającej Włochy do zastosowania środka ustanawiającego odstępstwo od art. 2 ust. 1 Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11906/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Finansów.

Celem rozpatrywanego projektu decyzji jest upoważnienie Republiki Włoskiej do zawarcia porozumienia ze Szwajcarią, zawierającego odstępstwo od art. 2(1) Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG polegające na zastosowaniu wyłączenia z podatku VAT opłaty za przejazd tunelem Gran San Bernardo znajdującym się na granicy Włoch i Szwajcarii.

Przyczyny wystąpienia przez Republikę Włoską o przedmiotową derogację są następujące:

- wprowadzenie od 1 stycznia 2003 r. opodatkowania podatkiem VAT ww. opłaty za przejazd tunelem we Włoszech spowodowało zakłócenie konkurencji w sprzedaży wieloprzejazdowych biletów sezonowych (użytkownicy tunelu, ze względu na niższą cenę, kupują wieloprzejazdowe bilety sezonowe w Szwajcarii, gdyż nie są one tam obciążone podatkiem VAT),

- trudnościami w ustaleniu dla celów poboru podatku VAT proporcji fizycznego rozgraniczenia pomiędzy oba państwa dochodów z tytułu opłat za przejazd tunelem powoduje wysokie koszty administracyjne. Zaznaczyć należy, iż dochody za przejazd tunelem wyliczane są i dzielone zgodnie z kryteriami odzwierciedlającymi podział kosztów związanych z zarządzaniem i modernizacją tunelu.

W związku z tym, iż zastosowanie wyłączenia z podatku VAT w stosunku do ww. opłaty będzie miało wpływ na ustalenie środków własnych UE opartych na podatku VAT, zachodzi konieczność, aby Republika Włoska, ustalając wysokość składki z tytułu środków własnych dawała odpowiedni ekwiwalent rekompensaty przy obliczaniu podstawy środków własnych UE opartych na podatku VAT.

W przedstawionym Komisji Spraw Unii Europejskiej projekcie stanowiska rządu nie zgłoszono żadnych uwag do projektu decyzji Rady upoważniającej Włochy do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 2(1) Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG. Jednocześnie zaznaczono, że projekt decyzji nie będzie miał wpływu na polskie przepisy w omawianym zakresie oraz nie będzie wpływał na wysokość składki Polski wnoszonej do budżetu UE.

Jak uzasadniono, projektowana decyzja dotyczy wyłącznie rozwiązań stosowanych we Włoszech i nie wpływa na zakres stosowania podatku od towarów i usług w Polsce. Jej przyjęcie nie spowoduje żadnych skutków prawnych, społecznych, gospodarczych ani finansowych.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla rozpatrywanego projektu decyzji Rady.

- Wniosek dotyczący decyzji Rady upoważniającej Austrię do zastosowania środka stanowiącego odstępstwo od Artykułu 17 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EEC w sprawie harmonizacji prawa Krajów Członkowskich dotyczącej podatków obrotowych (COM(2004)561 końcowy) (Proposal for a Council Decision authorising Austria to apply a measure derogating from Article 17 of the Sixth Council Directive (77/388/EEC) on the harmonisation of the laws of the Member States relating to turnover taxes (COM (2004)561 final) - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11907/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Finansów.

Celem rozpatrywanego projektu decyzji jest upoważnienie Austrii do wyłączenia z prawa do odliczenia podatku VAT wydatków na towary i usługi, w sytuacji gdy ponad 90% towarów i usług używana jest do celów prywatnych podatnika, jego pracowników lub ogólnie na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Derogacja nie będzie miała negatywnego wpływu na obliczanie środków własnych opartych na podatku VAT. Ma być stosowana do 31 grudnia 2008 r.

W przedstawionym Komisji Spraw Unii Europejskiej projekcie stanowiska nie zgłoszono żadnych uwag do projektu decyzji Rady.

Uzasadniając takie stanowisko, stwierdzono, że projektowana decyzja dotyczy wyłącznie rozwiązań stosowanych w Austrii i nie wpływa na zakres stosowania podatku od towarów i usług w Polsce). Jej przyjęcie nie spowoduje żadnych skutków prawnych, społecznych, gospodarczych ani finansowych.

W przyjętej opinii Komisji Spraw Unii Europejskiej wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego decyzji Rady.

- Wniosek dotyczący Decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy w formie Wymiany Listów między Wspólnotą Europejską z jednej strony, a Królestwem Norwegii z drugiej strony, odnośnie do Protokołu 2 do dwustronnej Umowy o Wolnym Handlu zawartej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11823/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu Decyzji Rady UE jest zmiana warunków handlu towarami rolnymi przetworzonymi między Wspólnotą Europejską a Królestwem Norwegii, które są określone w Protokole 2 do dwustronnej Umowy o Wolnym Handlu (SWH) i w Protokole 3 Umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG).

Negocjacje między Komisją Europejską a Norwegią na temat eliminacji elementu nierolnego stawek celnych, które rozpoczęły się w 2002 r., zostały zakończone 11 marca br.

Osiągnięte porozumienie zakłada:

- redukcję stawek celnych lub ich zniesienie na szereg towarów rolnych przetworzonych we wzajemnych handlu między UE a Norwegią,

- tymczasowe zawieszenie bezcłowego importu i ustanowienie bezcłowych kontyngentów taryfowych na wody mineralne zawierające dodatek cukru, pochodzące z Norwegii.

Nowe koncesje taryfowe zostaną wprowadzone Decyzją Wspólnego Komitetu EOG zmieniającą Protokół 3 do Umowy o EOG, a zmiana zapisów Protokołu 2 do dwustronnej Umowy SWH między WE a Norwegią nastąpi w formie wymiany listów.

W przedstawionym Komisji Spraw Unii Europejskiej stanowisku rządu stwierdzono, że poprze on projekt Decyzji Rady UE w odniesieniu do zaproponowanych przez Komisję Europejską zmian w importowym systemie celnym UE w odniesieniu do towarów pochodzących z Norwegii.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, przedmiotowe porozumienie zostało podpisane przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do UE, 11 marca br. Na mocy Traktatu Akcesyjnego Polska zobowiązała się do przyjęcia istniejących uregulowań prawnych między WE a krajami trzecimi.

W opinii rządu, propozycja Komisji Europejskiej prowadzić będzie do poprawy dostępu do rynku norweskiego dla towarów unijnych, z jednej strony, i do rynku UE dla towarów pochodzących z Norwegii, z drugiej strony.

1 stycznia 2005 r. UE uzyska bezcłowy dostęp do rynku norweskiego na:

- tłuszcze i oleje zwierzęce w wysokości 2 360 ton,

- olej lniany w wysokości 100 ton.

1 stycznia 2005 r. UE otworzy bezcłowe kontyngenty taryfowe w imporcie z Norwegii na:

- margarynę w wysokości 2470 ton,

- alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej, uzyskiwany z produktów nierolnych, w wysokości 164 000 hl,

- alkohol etylowy o dowolnej mocy, skażony, uzyskiwany z produktów nierolnych, w wysokości 14 340 ton,

- tytoń do palenia, w wysokości 370 ton.

Jednocześnie KE proponuje tymczasowe zawieszenie systemu importowego (0% stawka celna) na wody zawierające dodatek cukru i ustanowienie bezcłowego kontyngentu taryfowego w wysokości 13 mln litrów w 2004 r. i 14,3 mln litrów w 2005 r. Import wód poza kontyngentem byłby obciążony stawką celną w wysokości 0,047 euro/litr.

W wypadku wykorzystania ustanowionego kontyngentu przez Norwegię wielkość kontyngentu będzie zwiększana o 10% w skali rocznej. Jeśli natomiast kontyngent nie będzie wykorzystywany przez Norwegię, KE ustanowi bezcłowy dostęp do rynku UE bez ograniczeń ilościowych.

Jak poinformowano w uzasadnieniu, kwestia ustanowienia bezcłowego kontyngentu taryfowego na alkohol w imporcie z Norwegii była zgłaszana KE przez stronę polską podczas posiedzeń Grupy Roboczej Rady ds. EFTA. Zdaniem KE, wysokości ustanowionych dla Norwegii kontyngentów nie zagrażają producentom unijnym. KE odnotowała wątpliwości strony polskiej dotyczących negatywnego wpływu preferencyjnego importu alkoholu z Norwegii na rynek UE. Z tego też względu w ramach Dyrekcji Generalnej "Handel" zostanie powołany specjalny komitet, który będzie analizował sytuację rynku alkoholu w UE.

Jak stwierdzono, wejście w życie Decyzji Rady UE nie spowoduje konieczności dokonania zamian w prawie krajowym. Przyjęcie tej decyzji nie rodzi skutków społecznych.

W opinii rządu, wejście w życie przedmiotowej decyzji poprawi dostęp polskich produktów do rynku norweskiego. Import produktów pochodzenia norweskiego nie powinien spowodować negatywnych skutków gospodarczych, gdyż jest on ograniczony ilościowymi kontyngentami taryfowymi. Zagrożenie dla polskich producentów wyrobów spirytusowych i napojów alkoholowych może stanowić jedynie bezcłowy import alkoholu uzyskiwanego z surowców pochodzenia nierolnego. Według zapewnień KE, uzyskanych podczas posiedzenia GR ds. EFTA w dniu 06.07 br., rynek alkoholi będzie przez KE monitorowany.

Wejście w życie decyzji skutkować będzie wprowadzeniem dodatkowych wymogów administracyjnych, wynikających z uregulowań dotyczących administrowania obrotem towarowym z zagranicą.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła wniosek dotyczący decyzji Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 12153/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Celem przedmiotowego rozporządzenia rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej jest zakończenie postępowania przeglądowego i kontynuacja środka antydumpingowego nałożonego na import lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii zgodnie z art. 11(2) regulacji podstawowej Nr 384/96 o imporcie towarów po cenach dumpingowych.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu w tej sprawie stwierdzono, że Polska popiera proponowane rozporządzenie Rady.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu stanowiska rządu, rozporządzeniem Rady Nr 1312/98 nałożono ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 53,0%-82% na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii. Przedmiotowe cło ustanowiono po przeprowadzeniu postępowania antydumpingowego wszczętego z urzędu przez Komisję Europejską. 5 października 2002 r., w związku ze zbliżającym się terminem wygaśnięcia środka, Komisja Europejska poinformowała o tym fakcie Obwieszczeniem C 240/2. Na wniosek EUROCORD, działającego w imieniu 10 producentów tych towarów zostało wszczęte postępowanie przeglądowe mające na celu zbadanie zasadności przedłużenia działania środka w związku z obawą zaistnienia szkody w wypadku wygaśnięcia środka. Z uwagi na istniejący w kraju przemysł produkujący liny z włókien syntetycznych oraz znaczący (55% produkcji) import Polska jest zainteresowana przedłużeniem działania środków ochronnych i tym samym ochroną swojego rynku.

Propozycja przedłużenia środka antydumpingowego na import lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii uzyskała pozytywną opinię Komitetu Antydumpingowego. Przeciwko propozycji głosowały tylko Szwecja, Zjednoczone Królestwo, Finlandia i Dania.

Rozporządzenie przedłuża stosowanie cła antydumpingowego nałożonego Rozporządzeniem Rady Nr 1312/98 z 24 czerwca 1998 r. ustanawiającym ostateczne cło antydumpingowe na liny z włókien syntetycznych pochodzące z Indii. Jego wejście w życie nie będzie miało skutków społecznych.

Oceniając skutki gospodarcze, stwierdzono, że całkowity import do Polski, ogółem ze wszystkich kierunków, lin z włókien syntetycznych wynosił w 2003 r. 457,6 ton, w tym pochodzących z Indii 80 kg. Produkcja krajowa lin, przy wykorzystaniu jedynie 75% zdolności produkcyjnych, wynosiła w 2003 r. około 830 ton. Utrzymanie środków ochronnych jest konieczne, import tych towarów jest bowiem znaczny i stanowi 55% wielkości produkcji krajowej.

W opinii rządu, wprowadzenie środków ochronnych odniosło skutek, gdyż w pierwszym półroczu 2004 r. import ogółem ze wszystkich kierunków wynosił 285 ton, w tym lin z Indii zmalał do wysokości 18 kg. Zatem kontynuowanie tych środków nie zmieni zasadniczo sytuacji ekonomicznej budżetu państwa.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła wniosek dotyczący rozporządzenia Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz glifosatu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej - sygnatura Rady UE 12297/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Komisja Spraw Unii Europejskiej zapoznała się z projektem aktu prawnego UE oraz wysłuchała przedstawiciela resortu gospodarki, który przedstawił projekt stanowiska rządu w tej sprawie.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2287/2003 dotyczące liczby dni połowowych dla statków dokonujących połowów łupacza w Morzu Północnym i użycia włoków dennych na wodach wokół Wysp Azorskich, Kanaryjskich i Madery - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11888/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu rozporządzenia jest zmiana Rozporządzenia Rady (WE) nr 2287/2003 z 19 grudnia 2003 r. ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe. W ramach tego projektu Komisja Europejska proponuje określenie liczby dni połowowych dla statków poławiających plamiaka w Morzu Północnym oraz ogranicza połowy sprzętem dennym wokół Wysp Azorskich, Kanaryjskich i Madery.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu w tej sprawie stwierdzono, że Polska nie wniesie zastrzeżeń do projektu rozporządzenia.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym. Ponadto nie spowoduje żadnych skutków społecznych, gospodarczych ani finansowych dla polskiego rybołówstwa. Polska nie prowadzi bowiem działalności połowowej na obszarach wód, których dotyczy projektowane rozporządzenie, czyli wokół Wysp Azorskich, Kanaryjskich i Madery, nie posiada również kwoty połowowej plamiaka na Morzu Północnym.

Jednocześnie podkreślono, że wejście w życie projektowanego rozporządzenia korzystnie wpłynie na ochronę żywych zasobów w tych akwenach.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów przedłużającego na okres od dnia 28 lutego 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. ważność Protokołu ustalającego wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Komorów - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11929/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu rozporządzenia jest przyjęcie porozumienia w formie wymiany not dotyczącego rozszerzenia protokołu ustalającego możliwości połowowe i wkład finansowy z tego tytułu w Porozumieniu między Wspólnotą Europejską a Islamską Federalną Republiką Komorów w okresie od 28 lutego 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. Podczas trwania negocjacji w sprawie zmian do protokołu wymienione strony zdecydowały się na przedłużenie terminu ważności obecnego Protokołu, uznanego rozporządzeniem nr 1439/2001, od 28 lutego 2004 r. do 31 grudnia 2004 r., w drodze porozumienia w formie wymiany not. Tekst porozumienia został załączony do projektowanego rozporządzenia. Projektowane rozporządzenie ustala podział pomiędzy państwa członkowskie możliwości połowowych ustalonych w protokole. Do projektowanego rozporządzenia załączony jest też formularz finansowo-legislacyjny.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu stwierdzono, że Polska nie wniesie zastrzeżeń do projektu rozporządzenia, ponieważ polska flota rybacka nie prowadzi połowów w obszarze, do którego odnosi się projektowane rozporządzenie.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym. Nie wywoła również żadnych skutków społecznych, ani gospodarczych dla podmiotów o polskiej przynależności wykonujących rybołówstwo morskie. Projektowane rozporządzenie zawiera natomiast potwierdzenie rozlokowania możliwości połowowych zawartych w protokole między państwa członkowskie prowadzące połowy na tych wodach. Ponadto rozporządzenie nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) Nr 2287/2003 dotyczące dopuszczalnych wielkości połowów na wodach Grenlandii - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11887/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu rozporządzenia jest zmiana rozporządzenia Rady (WE) nr 2287/2003 z 19 grudnia 2003 r. ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe. W ramach powyższego projektu Komisja Europejska proponuje zmianę możliwości połowowych na wodach Grenlandii następujących gatunków: kraba (Chionoecetes spp.), dorsza, halibuta atlantyckiego, krewetki północnej, halibuta niebieskiego oraz określa wielkość przyłowów innych gatunków, które mogą wystąpić w połowach.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu w tej sprawie stwierdzono, że Polska nie wniesie zastrzeżeń do projektu rozporządzenia, wyrażając swoje zainteresowanie udziałem w przyszłych podziałach możliwości połowowych na wodach Grenlandii.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu stanowiska, Polska nie prowadziła połowów na wodach Grenlandii i nie posiada bazy historycznej na wymienionych obszarach, aczkolwiek jest zainteresowana uzyskaniem możliwości połowowych na tych wodach. Zainteresowanie Polski podziałem kwot połowowych na wodach Grenlandii będzie możliwe przy negocjacjach kolejnego protokołu, gdyż obecny obowiązywać będzie do końca 2006 r. Polskie statki rybackie od wielu lat prowadzą połowy na obszarach Północnego Atlantyku, z wyłączeniem wód Grenlandii. Uzyskanie nowych możliwości połowowych na tych wodach umożliwi racjonalne planowanie rejsów jednostek rybackich, zwiększy efektywność prowadzonych połowów oraz zapewni stabilne miejsca pracy dla polskich rybaków.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.

- Projekt Rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1035/2001 ustanawiającego plan dokumentowania połowu dla antara (COM(2004) 528 końcowy) (Proposal for a Council Regulation amending Regulation (EC) No 1035/2001 establishing a catch documentation scheme for Dissostichus spp. (COM(2004) 528 final) - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11926/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Jak poinformowano podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej, na XVIII Sesji Rocznej Komisji i Komitetu Naukowego ds. Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) w 1999 r. został przyjęty Plan Dokumentowania Połowu dla antara (Catch Documentation Scheme for Dissostichus spp. - CDS). Plan został stworzony z myślą o sprawowaniu kontroli i prowadzeniu monitorowania międzynarodowego handlu antarem, w tym dla gromadzenia danych na temat tego gatunku. Obejmuje on połowy antara zarówno na obszarze Konwencji CCAMLR, jak i poza nią.

Plan został transponowany do ustawodawstwa unijnego w rozporządzeniu Rady z 22 maja 2001 r. (EC) Nr 1035/2001 w sprawie ustalenia Planu Dokumentowania Połowu dla antara.

W 2003 r., na XXII Sesji Rocznej CCAMLR, poinformowano, że odnotowane zostały wypadki wyładunku antara w portach państw, które nie wprowadziły CDS, a także zwrócono uwagę na rozbieżności w egzekwowaniu przepisów dotyczących antara w państwach, które wprowadziły CDS.

Zaistniała sytuacja, walka z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieregulowanymi połowami (IUU) antara, a także starania o ujednolicenie przepisów dla tego gatunku, spowodowały wprowadzenie dodatkowych regulacji. Obecnie CDS obejmuje nie tylko połowy antara, ale również handel tym gatunkiem (w tym wyładunek), a także definiuje pojęcie "importu".

Celem wprowadzenia rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej rozporządzenia jest scalenie i ujednolicenie przepisów, a także działań związanych z handlem antarem, co pozwoli na lepszą ochronę i efektywniejszą walkę z połowami kłusowniczymi tego gatunku.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu stwierdzono, że Polska nie zgłosi uwag do projektu rozporządzenia. Polscy rybacy nie prowadzą połowów antara, jednakże na obszarze Konwencji CCAMLR łowią kryla. W związku z tym nasz kraj jako państwo - strona CCAMLR popiera działania mające ochronę antara i walkę z połowami kłusowniczymi tego gatunku na obszarach, gdzie polscy rybacy prowadzą działalność połowową.

W opinii rządu, wprowadzenie jednolitych przepisów stwarza gwarancję lepszej współpracy państw - stron, co może wpłynąć na poprawę kontroli nad handlem antarem i tym samym na zmniejszenie wypadków nielegalnych połowów.

Wejście w życie opiniowanego projektu rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym. Jego przyjęcie nie wywoła także skutków społecznych i gospodarczych dla polskiego rybołówstwa, gdyż nasi rybacy nie prowadzą połowów antara. Ponadto nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.

28 września 2004 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Emigracji i Polaków za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotację z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, przedstawione przez Zespół Finansów Polonijnych:

  1. Wnioski o zlecenie zadań państwowych o charakterze programowym i przyznanie dotacji na ich wykonanie
  2. A. AKCJA LETNIA

    1. (nr wniosku 259) Fundacja "Polonia" w Warszawie - młodzieżowy obóz integracyjny dla polskiej drużyny harcerskiej z Ukrainy (Drohobycz) i domów dziecka z Warszawy, refundacja - 30 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na kwotę 14 700 zł.

    2. (nr wniosku 281) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - dofinansowanie wypoczynku letniego w Hajnówce i Białowieży grupy 40 dzieci z Krzemieńca, na Ukrainie (w ramach "Programu pomocy oświatowej poza granicami kraju dla wszystkich poziomów nauczania języka polskiego") - 3448 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na kwotę 3448 zł.

    B. EDUKACJA

    3. (nr wniosku 94) Stowarzyszenie Współpracy Polska - Wschód w Warszawie - szkolenie dla działaczy polonijnych ze Wschodu na temat: "Jak robić biznes z Polską" - 75 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

    4. (nr wniosku 229) Oddział Warszawski Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców w Warszawie - dofinansowanie wyżywienia młodzieży polskiego pochodzenia z Ukrainy i Białorusi w bursie przy Kolegium św. Stanisława Kostki Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców w Warszawie-Wilanowie - 15 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na postulowaną kwotę 15 000 zł.

    C. KULTURA

    5. (nr wniosku 277) Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Lidzbarskiej w Lidzbarku Warmińskim

    - XX Kaziuki - Wilniuki - 10 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na postulowaną kwotę 10 000 zł.

    6. (nr wniosku 283) Fundacja Ochrony i Promocji Dóbr Kultury NIKE w Lublinie - organizacja wystawy "Świątynie dawnej i obecnej Polski" dla Polonii w Instytucie Polskim w Düsseldorfie - 13 864 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na postulowaną kwotę 13 864 zł.

    7. (nr wniosku 284) Towarzystwo im. Marii Konopnickiej w Górach Mokrych - VI Międzynarodowe Warsztaty Polonijne - 25 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na kwotę 18 000 zł.

    D. POMOC CHARYTATYWNA

    8. (nr wniosku 258) Fundacja "Polonia" w Warszawie - program leczenia dzieci polskich ze Wschodu "Ratujmy Życie" - 30 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na postulowaną kwotę 30 000 zł.

    9. (nr wniosku 276) Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie - pobyt 42-osobowej grupy Sybiraków z RPA w Polsce (w ramach Programu pomocy charytatywnej) - 35 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na postulowaną kwotę 35 000 zł.

    10. (nr wniosku 280) Polska Misja Medyczna w Krakowie - mobilne ambulatoria medyczne oraz projekt profilaktyki i leczenia gruźlicy - pomoc medyczna dla Polaków mieszkających w Gruzji - 99 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

    E. VARIA

    11. (nr wniosku 262) Stowarzyszenie im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Poznaniu - VIII Edycja Nagrody im. Eugeniusza Kwiatkowskiego - 15 488 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

    12. (nr wniosku 279) Światowe Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego Polonii w Częstochowie - film pt. "Wszystko, co nasze" na podstawie wątków biograficznych Ryszarda Kaczorowskiego, ostatniego prezydenta II RP, realizowanego wspólnie z Akademią Polonijną w Częstochowie - 120 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

    13. (nr wniosku 282) Ognisko Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej "Maratończyk" w Żorach - X Międzynarodowa Sztafeta Biegowa "Szlakiem Porozumień 80 roku" - 4000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

    14. (nr wniosku 285) Fundacja "Oświata Polska za Granicą" - sfinansowanie naprawy komputera zakupionego w 2002 roku ze środków Senatu RP dla redakcji POLONEZA w Kairze - 3000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na postulowaną kwotę 3000 zł.

    15. (nr wniosku 289) Żagańskie Stowarzyszenie Muzyczne - koncerty młodzieżowej orkiestry "Jeunesses Musicales" dla Polaków na Litwie - 30 000 zł.

    Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie na kwotę 20 000 zł.

  3. Inne:

Ponadto komisja pozytywnie zaopiniowała:

1. Rezygnację Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" z realizacji zadania państwowego o charakterze inwestycyjnym pn. Partycypacja w kosztach budowy sali gimnastycznej w Rezekne na Łotwie (wartość dotacji na to zadanie wynosiła 580 000 zł brutto).

2. Rozszerzenie zakresu rzeczowego i kwotowego trzech zadań już zleconych na mocy uchwał Prezydium Senatu i zawartej na ich wykonanie umowy:

- budowa ogrodzenia terenu szkoły polskiej w Grodnie - 123 000 zł.

- Rozbudowa szkoły podstawowej w Starych Trokach, na Litwie - 73 000 zł.

- remont Domu Polskiego w Pance, na Ukrainie - 5000 zł.

3. Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" dotyczący zmiany lokalizacji obiektu na dom polski w Samborze, na Ukrainie.

Ponadto na swym posiedzeniu Komisja Emigracji i Polaków za Granicą zapoznała się z propozycją utworzenia w Kancelarii Senatu Biura Polonii. Komisja poparła propozycję utworzenia takiego biura, podlegającego bezpośrednio szefowi Kancelarii Senatu.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia zapoznano się z protestami związków zawodowych wobec przyjętego przez komisję 14 września br. sprawozdania do ustawy o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Senatorowie wysłuchali opinii Jana Guza, Janusza Gołębia i Macieja Manickiego z OPZZ, Ewy Tomaszewskiej z NSZZ "Solidarność" oraz Tadeusza Chwałki z Forum Związków Zawodowych. Ponadto wysłuchano wyjaśnień wiceministra gospodarki i pracy Piotra Kulpy.

* * *

Odbyło się wspólne posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Spraw Unii Europejskiej.

Podczas posiedzenia ambasador Republiki Irlandii w Polsce Thelma M. Doran dokonała podsumowania prezydencji irlandzkiej w Unii Europejskiej, która zakończyła się 30 czerwca br.

Następnie o polskiej polityce europejskiej w okresie prezydencji irlandzkiej mówił podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Tadeusz Kozek.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się także z priorytetami prezydencji niderlandzkiej w Unii Europejskiej, rozpoczętej 1 lipca br. Zagadnienia z tym związane omówił ambasador królestwa Niderlandów w Polsce Edward Craanen.

O założeniach polskiej polityki europejskiej w okresie prezydencji niderlandzkiej mówił wiceminister T. Kozek.

* * *

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Spraw Zagranicznych w celu rozpatrzenia ustawy o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Ludowej Republiki Bułgarii o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów o wykształceniu i przyznawaniu stopni i tytułów naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Ludowej Republice Bułgarii, podpisanego w Sofii dnia 28 października 1977 r.

Komisja zapoznała się ze stanowiskiem rządu oraz z pozytywną opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Umowa międzynarodowa, której dotyczyła ustawa była jedną z wielu umów bilateralnych dotyczących równoważności dokumentów potwierdzających wykształcenie, zawieranych w latach 70. i 80. pomiędzy państwami bloku socjalistycznego. Po ponad 25 latach obowiązywania postanowienia porozumienia zdezaktualizowały się z uwagi na liczne zmiany w systemach edukacji obydwu umawiających się państw. Wiele kontrowersji wzbudzała kwestia uznawania dyplomów ukończenia bułgarskich uczelni medycznych.

Dodatkowym argumentem za wypowiedzeniem porozumienia był obowiązek stosowania przez Polskę przepisów prawa wspólnotowego w zakresie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych, co jeszcze pogłębia różnice w systemach edukacji.

Po dokonaniu wypowiedzenia uznawanie wykształcenia będzie się odbywało na podstawie wielostronnych umów międzynarodowych, których stronami są Polska i Bułgaria lub w trybie nostryfikacji na podstawie przepisów prawa krajowego.

W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży senator Zbigniew Kulak.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych rozpatrzono ustawę o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o równoważności dokumentów o wykształceniu, stopniach i tytułach naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, podpisanego w Warszawie dnia 10 maja 1974 r.

Potrzebę wypowiedzenia przedmiotowego porozumienia uzasadnił przedstawiciel rządu. Pozytywną opinię na temat ustawy sejmowej wyraziło senackie biuro legislacyjne.

Przedmiotowa umowa międzynarodowa była jedną z wielu umów bilateralnych dotyczących równoważności dokumentów potwierdzających wykształcenie, zawieranych w latach 70. i 80. pomiędzy państwami bloku socjalistycznego.

W wyniku przemian politycznych sukcesorami Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich stało się wiele państw oddalonych od Polski geograficznie oraz o różnych, odmiennych od polskiego, systemach kształcenia. Ponieważ w niektórych dziedzinach, w szczególności w zakresie nauk medycznych, systemy edukacji państw stron różnią się zasadniczo, brak jest uzasadnienia dla dalszego uznawania kwalifikacji zgodnie z wymaganiami formalnymi wynikającymi z prawa międzynarodowego.

Dodatkowym argumentem za wypowiedzeniem porozumienia był obowiązek stosowania przez Polskę przepisów prawa wspólnotowego w zakresie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych, co jeszcze pogłębia różnice w systemach edukacji.

Po dokonaniu wypowiedzenia uznawanie wykształcenia będzie się odbywało na podstawie wielostronnych umów międzynarodowych lub w trybie nostryfikacji, na podstawie przepisów prawa krajowego. W fazie uzgadniania są ponadto umowy bilateralne o równoważności wykształcenia do celów akademickich z Federacją Rosyjską, Białorusią i Ukrainą.

W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Bogusława Litwińca.

29 września 2004 r.

Podczas posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska dokonano wyboru kandydata na przewodniczącego komisji.

W dyskusji senator Jerzy Pieniążek zgłosił kandydaturę dotychczasowego wiceprzewodniczącego senatora Januarego Bienia. W głosowaniu tajnym uzyskała ona jednogłośne poparcie. W skład komisji skrutacyjnej wchodzili senatorowie: Apolonia Klepacz, Franciszek Bachleda-Księdzularz i Włodzimierz Łęcki.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Nauki, Edukacji i Sportu rozpatrywano ustawę o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Ludowej Republiki Bułgarii o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów o wykształceniu i przyznawaniu stopni i tytułów naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Ludowej Republice Bułgarii, podpisanego w Sofii dnia 28 października 1977 r.

Przyjęcie ustawy sejmowej rekomendował Izbie wiceminister edukacji narodowej i sportu Adam Giersz. Ponadto wysłuchano informacji przedstawionej przez wicedyrektora departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Piotra Ogonowskiego. Pozytywną opinię wyraziło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu komisja postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jerzego Smorawińskiego.

Akceptację komisji uzyskała także kolejna rozpatrywana regulacja - ustawa o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o równoważności dokumentów o wykształceniu, stopniach i tytułach naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, podpisanego w Warszawie dnia 10 maja 1974 r.

Jej przyjęcie rekomendowali senatorom wiceminister A. Giersz i wicedyrektor P. Ogonowski. Biuro legislacyjne nie zgłosiło żadnych uwag.

Ustalono, że przyjęcie bez poprawek sejmowej ustawy ratyfikacyjnej zaproponuje Izbie w imieniu Komisji Nauki, Edukacji i Sportu senator J. Smorawiński.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawstwa i Praworządności odbyło się pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie 65. rocznicy utworzenia państwa podziemnego.

W imieniu wnioskodawców projekt uchwały przedstawiła i omówiła senator Olga Krzyżanowska. W projekcie przypomniano, że 27 września 1939 r., w momencie kapitulacji broniącej się Warszawy, podjęto decyzje o tworzeniu państwa podziemnego i kontynuowaniu w kraju walki o niepodległość. W projekcie oddano część żołnierzom Polski podziemnej, którzy przez ponad pięć lat okupacji, przy ofiarnej pomocy ludności cywilnej, prowadzili walkę z wrogiem. Oddano także cześć cywilnym twórcom państwa podziemnego: pracownikom delegatury rządu RP, działaczom ruchów politycznych i organizacji społecznych, pracownikom administracji i sądownictwa oraz duchownym różnych wyznań, a zwłaszcza tysiącom pracowników podziemnego systemu oświaty.

Następnie komisja zapoznała się z propozycjami poprawek Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Proponowane zmiany poparła przedstawicielka wnioskodawców senator O. Krzyżanowska. W dyskusji senator Gerard Czaja zgłosił poprawkę o charakterze stylistycznym.

Przewodnicząca komisji senator Teresa Liszcz poddała pod łączne głosowanie wszystkie zgłoszone zmiany. Uzyskały one jednogłośną aprobatę senatorów.

Ustalono, że projekt uchwały w sprawie 65. rocznicy utworzenia państwa podziemnego wraz z przyjętymi poprawkami zarekomenduje Izbie senator Anna Kurska.

* * *

Odbyło się posiedzenie Komisji Emigracji i Polaków za Granicą, podczas którego rozpatrzono i zaopiniowano następujące wnioski o dotację z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, przedstawione przez Zespół Finansów Polonijnych:

Wnioski o zlecenie zadań państwowych o charakterze inwestycyjnym, realizowane przez Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" i przyznanie dotacji na ich wykonanie:

1. (nr wniosku 82) Dofinansowanie remontu świetlicy w Domu Polskim w Bielcach, w Mołdawii, refundacja poniesionych kosztów - 3000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie.

2. (nr wniosku 83) Zakup i remont budynku w Pierwomajce, w Kazachstanie - 30 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie.

3. (nr wniosku 79) Remont dachu siedziby Oddziału ZPL w Wilnie, na Litwie - 20 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie.

4. (nr wniosku 80) Remont siedziby Polskiego Stowarzyszenia Kulturalnego im. J. Bema w Budapeszcie, na Węgrzech - 28 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie.

5. (nr wniosku 81) Adaptacja pomieszczeń w Domu Kultury Polskiej w Wilnie, na Litwie - 145 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie.

6. (nr wniosku 83) Zakup działki z zachowanymi na niej pamiątkami w Zułowie, miejscu urodzenia Marszałka Józefa Piłsudskiego - 86 000 zł.

Komisja postanowiła odłożyć rozpatrzenie tego wniosku.

30 września 2004 r.

Odbyło się posiedzenie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. W pierwszym punkcie porządku dziennego rozpatrzono następujące wnioski:

- senatora Andrzeja Chronowskiego - o odwołanie go ze składu Komisji Skarbu Państwa
i Infrastruktury i powołanie do Komisji Spraw Unii Europejskiej,

- senatora Stanisława Huskowskiego - o powołanie go do składu Komisji Spraw Unii Europejskiej,

- senator Krystyny Bochenek - o powołanie jej do składu Komisji Kultury i Środków Przekazu,

- senatora Kazimierza Jaworskiego - o powołanie go do składu Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

- senatora Mariana Lewickiego - o powołanie go do składu Komisji Ochrony Środowiska,

- senatora Wojciecha Saługi - o powołanie go do składu Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej,

- senator Zofii Skrzypek-Mrowiec - o powołanie jej do składu Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury.

Na podstawie art. 14 ust. 1 Regulaminu Senatu komisja postanowiła przedłożyć Izbie projekt uchwały zgodnie z wnioskami senatorów. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie powołano senatora Andrzeja Spychalskiego.

Następnie Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich, zgodnie z art. 14 ust. 2 Regulaminu Senatu, przygotowała projekt uchwały w sprawie wyboru senatora Januarego Bienia na przewodniczącego Komisji Ochrony Środowiska. Ustalono, że sprawozdawcą stanowiska komisji w tej sprawie będzie senator A. Spychalski.

Podczas posiedzenia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich zapoznano się także z informacją dotyczącą wykonania budżetu Kancelarii Senatu za okres 8 miesięcy 2004 r. Informację przedstawił szef Kancelarii Senatu minister Adam Witalec, któremu towarzyszyli dyrektor generalny Piotr Miszczuk i główna księgowa kancelarii Marianna Wąsowska-Napierała.

Na zakończenie posiedzenia komisja, działając na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 18 Regulaminu Senatu RP, przyjęła opinię o projekcie zmian w statucie Kancelarii Senatu.

W wyniku dyskusji Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich postanowiła pozytywnie zaopiniować przesłany przez marszałka Senatu projekt. Zmierza on do powołania od 15 października br. w strukturze kancelarii Biura Polonijnego.


Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment