Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment

Kronika senacka

1 marca 2004 r., pod patronatem marszałka Longina Pastusiaka, z inicjatywy Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sali plenarnej Senatu odbyła się międzynarodowa konferencja na temat "Perspektywy rybactwa śródlądowego w jednoczącej się Europie".

Konferencję otworzył wicemarszałek Ryszard Jarzembowski, który powiedział:

W imieniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Parlamentarnego Zespołu Ochrony i Wykorzystania Zasobów Wodnych "WODNIK" oraz swoim własnym mam przyjemność i zaszczyt powitać wszystkich przybyłych dziś do Izby Wyższej Polskiego Parlamentu gości.

W ponad 500-letniej historii polskiego Senatu - po raz pierwszy ta sala plenarna wita tak szacowne grono ludzi związanych na co dzień z wodą i rybami, żyjących i pracujących w zgodzie z naturą w Polsce i w 11 krajach przyszłej zjednoczonej Europy.

Jednocześnie pozwalam sobie wyrazić radość, że nasze wspólne zaproszenie przyjęli decydenci europejskiego rybactwa: pan Struan STEVENSON oraz pan Jören HOLMQUIST.

Cieszy nas też niezmiernie fakt, że są wśród nas przedstawiciele komisji właściwych do spraw rybactwa krajów: Czech, Estonii, Litwy i Łotwy, które dokładnie za 60 dni razem z POLSKĄ wejdą do Unii Europejskiej.

Szanowni Państwo, właśnie dziś, 1 marca, w Senacie Rzeczypospolitej Polskiej podejmujemy bardzo ważny temat przyszłości rybactwa śródlądowego w Polsce i Europie w przededniu historycznego, największego rozszerzenia Unii.

Rybactwo śródlądowe w naszym kraju, ale również w całej środkowej Europie to jedna z najstarszych dziedzin gospodarki o bogatych tradycjach i wspaniałych osiągnięciach. To jedna z nielicznych gałęzi ekonomicznej działalności człowieka, realizowanej w zgodzie z naturą, która na przestrzeni ostatnich lat pomimo ustrojowych transformacji odnotowuje bardzo dynamiczny rozwój.

Bodźcem dla rozwoju produkcji rybnej na śródlądziu jest z jednej strony coraz bardziej artykułowana potrzeba rozszerzenia wachlarza konsumpcji zdrowych i naturalnych produktów zastępujących tradycyjny jadłospis mięsny, a także problemy z dostępnością ryb morskich, szczególnie świeżych w regionach oddalonych od wybrzeży mórz.

Służy temu znaczny postęp w technikach chowu i hodowli wielu gatunków ryb związany z rozwojem ich wylęgarstwa oraz doskonaleniem technik połowu.

Cieszy zaś fakt, że pomimo problemów z restrukturyzacją gospodarki w krajach nowo wstępujących do Unii oraz nękającą środkową Europę w ostatnich latach klęską niedoboru wody - rybactwo śródlądowe utrzymało generalnie swój potencjał, wyprzedzając nawet w Polsce wielkością pozyskania ryb - rybołówstwo morskie.

Szanowni Państwo, mam nadzieję, pozwolicie mi na wstępie naszej konferencji wyrazić przekonanie, że wraz z rozszerzeniem Unii Europejskiej rysują się nowe szanse dla rybactwa śródlądowego w naszej środkowowschodniej części Europy. Na tej sali wszak nie musimy przypominać, że prawidłowo prowadzona gospodarka rybacka ma odżywczy wpływ na stan naturalnego środowiska, a ponadto przyczynia się do aktywizacji gospodarczej szczególnie obszarów o słabej industrializacji.

Jednocześnie mamy świadomość, że z drugiej strony przystąpienie nowych 10 krajów do Unii Europejskiej sprawi, że nasze rybactwo śródlądowe będzie musiało funkcjonować w warunkach jednolitego rynku i stosować się do regulacji, które tworzą europejską Wspólną Politykę Rybacką. We wrześniu 2002 r. Komisja Europejska przedłożyła do konsultacji projekt pierwszej "Strategii dla zrównoważonego rozwoju europejskiej akwakultury". Przedstawione w projekcie dane o stanie akwakultury w Europie stały się podstawą do sformułowania założeń dla dalszego jej rozwoju w ramach europejskiej Wspólnej Polityki Rybackiej.

Cieszy fakt, że w dyskutowanych właśnie zmianach tej polityki dostrzega się potrzebę rozwoju i wsparcia tego sektora rybactwa, tak istotnego dla większości nowej europejskiej "10-tki". Kurczące się zasoby ryb w wodach morskich stawiają właśnie przed rybactwem śródlądowym nowe zadania i możliwości, które przy wsparciu fachowym i finansowym będą mogły być pozytywnie realizowane. Doświadczenia krajów europejskich wskazują na potrzebę opracowania wspólnych europejskich regulacji dotyczących również akwakultury, ale również poszukiwania form i zasad połączenia organizacyjnego działających dziś odrębnie organizacji rybackich w poszczególnych krajach. Mamy nadzieję, że dobrze temu posłużą opracowane w poszczególnych krajach narodowe - programy rozwoju rybactwa wpisujące się we wspólne regulacje unijne. Polski Sektorowy Program Operacyjny opracowany w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi wychodzi naprzeciw tym potrzebom, określając prócz celów również mechanizmy pomocy finansowej.

Pozwalam sobie wyrazić przekonanie, że rozpoczęta dziś debata zaowocuje wypracowaniem rozwiązań służących wsparciu rybactwa śródlądowego w ramach nowelizowanej właśnie Wspólnej Polityki Rybackiej.

Mam nadzieję, że włączą się w ten proces nowo wybrani w czerwcu br. parlamentarzyści europejscy. Dzisiejsza zaś reprezentacja Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej na najwyższym rybackim szczeblu z panami STEVENSONEM i HOLMQUISTEM na czele gwarantuje, że sprawy rybactwa śródlądowego znajdą swe godne odzwierciedlenie w unijnych programach.

Szanowni Państwo, życzę wszystkim uczestnikom owocnych obrad, konstruktywnych konkluzji, a konsumentom zjednoczonej Europy więcej zdrowej ryby nie tylko na świątecznych stołach.

Międzynarodową konferencję "Perspektywy rybactwa śródlądowego w jednoczącej się Europie" uważam za otwartą.

W swoim wystąpieniu podczas konferencji Struan Stevenson, przewodniczący Komisji do spraw Rybactwa Parlamentu Europejskiego, przedstawił politykę Unii Europejskiej wobec akwakultury. O reformie Wspólnej Polityki Rybactwa mówił Joergen Holmquist, dyrektor generalny Rybactwa Komisji Europejskiej.

Wystąpienie ministra rolnictwa i rozwoju wsi poświęcone było stanowi i perspektywom rozwoju rybactwa śródlądowego w Polsce. Jak stwierdził minister, ta konferencja to doskonała okazja, aby pochwalić się, że w Polsce mamy jedną z najlepiej wyszkolonych kadr zawodowych w zakresie rybactwa śródlądowego.

Szacuje się, że wszystkie stawy rybne w kraju zajmują około 70 000 ha gruntów. Z chowu i hodowli ryb na rynek co roku trafia około 20 000-21 000 ton karpia oraz 11 000 ton pstrąga tęczowego. Ryby te znajdują nabywców na rynku krajowym, a dane o średnim spożyciu ryb na mieszkańca kraju pozwalają sądzić, że granica popytu jest jeszcze daleko przed nami i groźba nadprodukcji ryb, o której wspominają zachodni eksperci, nie dotyczy naszego rynku.

W opinii ministra rolnictwa i rozwoju wsi, zbyt małą wagę przywiązuje się do pozaprodukcyjnych funkcji stawów rybnych, które poprawiają bilans wodny, przyczyniają się do turystycznej aktywizacji obszarów wiejskich i służą ochronie różnorodności biologicznej. Zbyt mało uwagi poświęca się korzyściom płynącym z prowadzenia chowu ryb w stawach w sposób tradycyjny i bez wyszukanej techniki. Jak stwierdził minister, z uwagą śledzona jest w Polsce, tocząca w Unii Europejskiej, dyskusja w sprawie definicji ekstensywnego i intensywnego chowu ryb. Zastanawia jednak, czy rzeczywiście prawidłowe sformułowanie definicji poprawi opłacalność prowadzenia chowu i hodowli ryb w stawach metodami tradycyjnymi. Zdaniem ministra W. Olejniczaka, rozwój rybactwa stawowego i rozwój obszarów wiejskich, na których stawy rybne są położone, nie zależy od poprawności przyjętych definicji.

W Polsce produkowane są znaczne ilości materiału zarybieniowego ryb drapieżnych, rzecznych i tych gatunków, które bez zaangażowania naukowców i rybaków mogłyby wyginąć. Właściwie w większości wód powierzchniowych na terenie Polski, tylko dzięki zarybieniom prowadzonym przez rybaków i wędkarzy, populacje sielawy i siei utrzymywane są w dobrym stanie. Są to gatunki ryb, które uważa się za zagrożone i wymagające szczególnej ochrony. Minister W. Olejniczak stwierdził, iż cieszy go, że Unia Europejska może czerpać z bogatych wieloletnich polskich doświadczeń w dziedzinie ochrony i użytkowania zasobów tych ryb.

Minister rolnictwa i rozwoju wsi podkreślił, że rybołówstwo śródlądowe przeszło w ostatnich latach ogromne przeobrażenia. Praktycznie zakończono proces przekształceń własnościowych w tym sektorze rybactwa śródlądowego. Zmieniły się nie tylko sprawy własności, ale także sposób korzystania z wód rzek, jezior i zbiorników zaporowych.

Cieszy informacja, że mimo coraz trudniejszych warunków prowadzenia gospodarki rybackiej około 40% wpływów ze sprzedaży odłowionych ryb rybacy użytkownicy wód przeznaczają na zarybienia prowadzone w celu poprawy stanu zasobów ryb. Czynione inwestycje dobrze świadczą o poszanowaniu przez rybackich użytkowników wód zasad zrównoważonej i odpowiedzialnej gospodarki rybackiej. Stwarzają również szansę rozwoju chowu i hodowli ryb w kraju. Produkcja materiału zarybieniowego to doskonały sposób poprawienia rentowności hodowli ryb w stawach poprzez zróżnicowanie oferowanych produktów. Minister W. Olejniczak zauważył, że zmiany te dokonują się w sposób naturalny bez wielkich programów i administracyjnych dekretów. Wystarczy jedynie zachowanie równych szans w warunkach gospodarki wolnorynkowej dla wszystkich podmiotów zainteresowanych korzystaniem z wód do celów rybackich lub wędkarskich.

Minister rolnictwa i rozwoju wsi szanse rozwoju dla rybactwa śródlądowego dostrzega w nowoczesnej organizacji rynku rybnego, w unijnej pomocy strukturalnej dla tego sektora gospodarki oraz uregulowaniu spraw dotyczących oznaczania produktów o ekologicznym pochodzeniu. Rozwoju nie można zadekretować, jego tempo w wypadku unijnego rynku rybnego zależy od aktywności uczestników tego rynku. Prawne podstawy funkcjonowania nowoczesnego rynku rybnego, podstawy tworzenia organizacji producentów ryb, sprawnych marketingowo i silnych w negocjacjach z handlowcami, już zostały stworzone.

Minister rolnictwa wyraził nadzieję, że środki pomocowe z funduszy strukturalnych pomogą w sfinansowaniu nowych działań. Sektorowy Program Operacyjny "Rybactwo i przetwórstwo ryb w latach 2004-2006", który opracowywany jest w resorcie rolnictwa, przewiduje szereg działań objętych pomocą finansową. Planowane są prace "przywracające rzeki" rybom wędrownym. Pomoc będą mogli otrzymać hodowcy ryb na budowę nowych obiektów stawowych i modernizację już istniejących. Pomocą objęte będą także inwestycje w gospodarce jeziorowej. Celem udzielenia tej pomocy jest zwiększenie zdolności produkcyjnych i poprawa warunków prowadzenia gospodarki rybackiej, w tym poprawa konkurencyjności sektora i jego dochodowości.

Minister W. Olejniczak wyraził przekonanie, że dzięki polskiej obecności w Unii Europejskiej znaczenie śródlądowej gospodarki rybackiej zostanie dostrzeżone i obowiązujące rozwiązania zmienione odpowiednio do potrzeb. Pierwsze kroki zostały już podjęte. Na początku grudnia ubiegłego roku Polska przedstawiła swoje stanowisko w sprawie unijnego programu zarządzania zasobami węgorza europejskiego. Na forum unijnym zaproponowała także szereg zmian w priorytetach pomocy udzielanej z Finansowego Instrumentu Sterowania Rybactwem w celu dostosowania ich do naszych potrzeb.

O barierach rozwoju akwakultury śródlądowej mówił dyrektor Instytutu Rybactwa Śródlądowego prof. Bogusław Zdanowski. W jego opinii, perspektywy rozwoju akwakultury słodkowodnej w Polsce są pomyślne, mimo wielu ograniczeń natury ekologicznej, ekonomicznej, technologicznej i społecznej. Część z tych ograniczeń można zaliczyć do uniwersalnych i dotyczy całej akwakultury europejskiej. Do barier rozwoju akwakultury w Polsce należy zaliczyć ceny ryb, niski poziom spożycia ryb, wysokie koszty promocji produktów akwakultury, kłusownictwo, nasilające się w ostatnich latach drapieżnictwo gatunków ptaków i ssaków prawnie chronionych, postrzeganie akwakultury przez niektórych ekologów jako działalności szkodliwej dla środowiska. Tymczasem w Polsce jest ona działalnością proekologiczną, której należy zawdzięczać udaną restytucję wielu gatunków ryb (łosoś, troć), możliwość restytucji innych gatunków (certa, jesiotr), a także szansę stałego utrzymania w naturalnych środowiskach liczebnie mocnych populacji gatunków ryb zagrożonych wyginięciem (sieja, sielawa, brzana, sandacz).

Prof. B. Zdanowski omówił także w swym wystąpieniu istotne związki między akwakulturą i retencją wód, akwakulturą i konkurencją o teren i wodę w kontekście niekorzystnego bilansu wodnego w Polsce. Ponadto zwrócił uwagę na stan techniczny akwakultury, której niedoinwestowanie przyczynia się do dekapitalizacji zaplecza technicznego.

Jak stwierdził, wykorzystanie funduszy strukturalnych UE w akwakulturze jest niskie z uwagi na brak doświadczenia polskich przedsiębiorstw. Z funduszy SAPARD (Special Accession Programme for Agriculture and Rural Development) dofinansowano zaledwie 7 wniosków, i to dotyczących przetwórstwa rybnego. Nie przedstawiono żadnego wniosku dotyczącego budowy stawów rybnych, czyli małej retencji.

W opinii dyrektora Instytutu Rybactwa Śródlądowego, rozwój akwakultury określą nowe rozwiązania technologiczne w zakresie redukcji negatywnego wpływu intensywnych systemów chowu ryb na środowisko, profilaktyki i terapii ryb, hodowli nowych gatunków ryb, produkcji pasz opartych na alternatywnych źródłach białka i tłuszczu, koncepcji rozwiązań ekonomicznych produkcji ryb w zamkniętych systemach, w tym również kosztów zużycia wody, czy nawet zmian lokalizacji obiektów. Środki finansowe na te cele badawcze są zawarte w unijnych funduszach strukturalnych rozwoju rybactwa (FIFG). Wdrażanie wyników badań musi być skoordynowane z ogólną strategią rozwoju rybactwa śródlądowego.

Na zakończenie prof. B. Zdanowski podkreślił, że akwakultura ma niepodważalne znaczenie dla społecznego, kulturowego i ekonomicznego rozwoju obszarów wiejskich. Kondycja tej branży będzie zależeć od umiejętności rozszerzenia oferty asortymentu produktów rybnych, rozwoju metod produkcji materiału zarybieniowego gatunków poszukiwanych przez organizacje wędkarskie i innych dzierżawców wód otwartych, ale też upowszechniania dodatkowego zakresu usług, na przykład rekreacyjno-wędkarskich (łowiska specjalne) czy turystycznych. Osiągniecie tego sukcesu zapewnić powinny skoordynowane z procentami ryb działania administracji rządowej i regionalnej.

W drugiej części konferencji odbyły się dwa panele dyskusyjne. Pierwszy, prowadzony przez Piotra Stachowiaka z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, poświęcony był wewnętrznym uwarunkowaniom rozwoju akwakultury. Drugi, którego moderatorem był Marcin Ruciński z Misji RP przy Unii Europejskiej, dotyczył możliwości wsparcia akwakultury ze źródeł wspólnotowych.

Na zakończenie konferencji jej podsumowania dokonali przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi senator Jerzy Pieniążek oraz przewodniczący Parlamentarnego Zespołu Ochrony i Wykorzystania Zasobów Wodnych "WODNIK" senator January Bień. Uczestnicy konferencji przyjęli deklarację końcową i wnioski:

DEKLARACJA

uczestników konferencji międzynarodowej Senatu RP "Perspektywy rybactwa śródlądowego w jednoczącej się Europie"

Uczestnicy konferencji,

Dostrzegając szanse i wyzwania stojące przed rybactwem śródlądowym, związane z największym w historii rozszerzeniem Unii Europejskiej,

Pragnąc włączyć się w proces reformowania Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej oraz dostosowywania jej zasad do potrzeb wynikających z rozszerzenia Unii,

Wychodząc naprzeciw potrzebie ułatwienia dostępności i rozszerzenia asortymentu zdrowej żywności, jaką stanowią produkty rybactwa śródlądowego,

Uznając pozytywny wpływ rozwoju rybactwa śródlądowego na środowisko naturalne oraz jego ważną rolę dla społeczności obszarów wiejskich,

Przekonani o zasadniczej roli dobrowolnych kodeksów dobrej praktyki rybackiej i odpowiedzialnego rybołówstwa dla prawidłowego funkcjonowania rybactwa,

Mając świadomość znaczenia ponadnarodowej koordynacji i organizacji działań środowiska rybaków śródlądowych w celu odpowiedniego komunikowania ich potrzeb, jak również reprezentacji ich interesów na forum poszerzonej Unii,

Deklarują, co następuje:

1. Powołuje się międzynarodową grupę inicjatywną ds. koordynacji działań środowiska rybaków śródlądowych, której zadaniem będzie zbadanie uwarunkowań i opracowanie podstawowych założeń praktycznej działalności federacji rybactwa śródlądowego na skalę europejską.

2. Powołuje się grupę roboczą ds. opracowania wniosków końcowych z przebiegu dyskusji podczas konferencji i ich praktycznych implikacji. Tematykę prac grupy roboczej wyznaczą poniższe obszary problemowe:

A. Poziom wspólnotowy:

- Uwzględnienie w prawodawstwie wspólnotowym uwarunkowań rybactwa śródlądowego, szczególnie jego pozytywnego wpływu na ochronę i zrównoważone wykorzystywanie zasobów środowiska oraz rozwój obszarów wiejskich;

- Dostosowanie wspólnotowych przepisów organizacji rynku rybnego do potrzeb i tradycji rybactwa śródlądowego w państwach przystępujących;

- Dostosowanie wspólnotowych przepisów wsparcia strukturalnego do specyfiki i potrzeb rybactwa śródlądowego;

B. Poziom państw członkowskich:

- Ujednolicenie, uproszczenie oraz dostosowanie do potrzeb rybactwa śródlądowego przepisów krajowych;

- Opracowanie rozwiązań w zakresie promocji produktów rybactwa w celu zwiększenia ich konsumpcji oraz poprawy percepcji na rynku;

- Wzmocnienie zdolności kontrolnej specjalistycznych służb w celu przeciwdziałania nielegalnym praktykom w rybactwie śródlądowym;

 

A. Wnioski dotyczące przepisów Unii Europejskiej:

 

1) Podnieść w prawodawstwie unijnym znaczenie i rolę rybactwa śródlądowego dla ochrony przyrody, zrównoważonego użytkowania jej zasobów oraz rozwoju obszarów wiejskich.

2) Dostosować prawne rozwiązania dotyczące organizacji rynku rybnego w Unii Europejskiej do potrzeb i tradycji wykonywania rybactwa śródlądowego krajów wstępujących do Unii Europejskiej.

3) Umożliwić aktywny udział przedstawicieli rybactwa śródlądowego na forum unijnym w pracach nad założeniami i implementacją Wspólnej Polityki Rybackiej, w stopniu równym udziałowi przedstawicieli organizacji rybołówstwa morskiego.

4) Znaleźć kompromisowe rozwiązania w sprawach ochrony gatunkowej roślin i zwierząt w miejscu prowadzenia gospodarki rybackiej w oparciu o wiarygodne dowody naukowe oraz sprawiedliwie podzielić koszty tej ochrony.

5) Mając na uwadze skutki rozwoju akwakultury węgorza europejskiego w Azji dla rybactwa śródlądowego w Europie przeciwdziałać nieuczciwej konkurencji i cenowemu rozchwianiu rynku materiału zarybieniowego tego gatunku ryb, które czynią zarybienia wód powierzchniowych tym materiałem ekonomicznie nieopłacalnymi.

6) Nie ograniczać finansowej pomocy z funduszy strukturalnych na budowę nowych obiektów chowu i hodowli ryb w krajach lub tych regionach, gdzie podaż nie zaspokaja popytu.

7) Rozszerzyć pomoc finansową z funduszy strukturalnych o działania dotyczące dywersyfikacji działalności rybackiej, szczególnie w kierunku rozwoju rybactwa rekreacyjnego (wędkarstwo śródlądowe i morskie) gastronomii i przetwórstwa ryb, sprzedaży bezpośredniej z myślą o aktywizacji obszarów wiejskich i regionów przymorskich, zwiększeniu dochodowości rybactwa i wielkości zatrudnienia w tym sektorze.

8) Rozszerzyć pomoc finansową z funduszy strukturalnych o działania promujące rozwój rybactwa rekreacyjnego i terenów z nim związanych, w tym promujące rybactwo rekreacyjne i zasady zrównoważonego użytkowania zasobów wodnych wśród młodzieży.

9) Wznowić rolę i znaczenie dobrowolnych kodeksów dobrej praktyki rybackiej i odpowiedzialnego rybołówstwa dla prawidłowego funkcjonowania rybactwa.

10) Przeanalizować i dostosować ramowe przepisy dotyczące zwalczania chorób ryb oraz wprowadzania ryb i ich produktów na rynek odpowiednio do ryzyka rozprzestrzeniania się choroby, które związane jest z jej pojawieniem się u ryb hodowlanych oraz ryzyka dla zdrowia człowieka, które związane są z wprowadzeniem ryb i produktów na rynek.

11) Wprowadzić system rekompensat finansowanych z funduszu FIFG za czasowe zawieszenie prowadzenia chowu lub hodowli ryb, w przypadku podjęcia działań na terenie tej samej zlewni zmierzających do usunięcia czynników wywołujących pojawianie się choroby.

 

B. Wnioski dotyczące przepisów krajowych:

 

1) Wzmocnić pozycję przedstawicieli rybactwa śródlądowego w sprawach dotyczących udostępniania wód dla przemysłu, turystyki i innych rodzajów działalności na podstawie przepisów prawa ochrony środowiska oraz prawa budowlanego.

2) Rozsądnie ustalić obowiązki ciążące na rybactwie śródlądowym, w tym dotyczące wysokości i sposobu uiszczania opłat za korzystanie ze środowiska oraz wysokości podatków i opłat.

3) Wzmocnić technicznie i osobowo wojewódzkie służby powołane do kontroli przestrzegania przepisów dotyczących wykonywania rybactwa śródlądowego w celu przeciwdziałania nielegalnym połowom ryb i handlu rybami pochodzącymi z nielegalnych połowów.

4) Przeanalizować możliwości prawne wprowadzenia posiadania broni myśliwskiej przez osobę uprawnioną do rybactwa w obrębie hodowlanym (stawy rybne), która nie jest myśliwym lub która nie może prowadzić polowania na terenie obwodu łowieckiego ustanowionego na stawach, w celu ochrony ryb i urządzeń rybackich przed szkodnikami.

5) Wzmocnić rolę i znaczenie dowolnych kodeksów dobrej praktyki rybackiej i odpowiedzialnego wykonywania rybołówstwa śródlądowego dla racjonalnego gospodarowania zasobami ryb w wodach śródlądowych oraz dla prawidłowego funkcjonowania rybactwa.

6) Przeanalizować i dostosować przepisy wykonawcze dotyczące zwalczania chorób ryb oraz wprowadzania ryb i ich produktów na rynek odpowiednio do stopnia ryzyka rozprzestrzenienia się choroby oraz zagrożenia dla zdrowia człowieka, w związku z wprowadzeniem ryb i produktów na rynek.

7) Ujednolicić stosowną w aktach prawnych terminologię dotyczącą rybactwa.

* * *

3 marca 2004 r. marszałek Longin Pastusiak przesłał list gratulacyjny Jackowi Kuroniowi:

Szanowny Panie,

Z okazji 70. rocznicy urodzin pragnę złożyć Panu najserdeczniejsze życzenia i gratulacje. Jubileusz ten jest dla nas wszystkich wydarzeniem szczególnym. W ciągu tych wszystkich lat Pana niezłomna postawa, dla bardzo wielu Polaków, była drogowskazem i wzorem postawy moralnej i narodowej. Jacek Kuroń to nie tylko niestrudzony działacz polityczny i człowiek służący szczerą pomocą swym bliźnim, ale człowiek - "instytucja narodowa". Swoją postawą pokazywał Pan jak służyć ludziom Polsce.

Toteż na miejscu będzie powtórzenie w te jubileuszowe dni słów poety:

Święta miłości kochanej ojczyzny

Czują cię tylko umysły poczciwe!

Dla ciebie zjadłe smakują trucizny

Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe!

Życzę wszelkiej pomyślności w życiu osobistym, dużo sił i zdrowia oraz satysfakcji z pracy dla dobra kraju.

* * *

Wicemarszałek Kazimierz Kutz został tegorocznym laureatem nagrody Orła za Osiągnięcia Życia. Nagrodę wręczono 1 marca br. w Warszawie podczas uroczystego spotkania z nominowanymi do Polskich Nagród Filmowych Orłów 2004.

Dotychczasowymi laureatami tej nagrody byli: Wojciech Has, Andrzej Wajda, Stanisław Różewicz, Tadeusz Konwicki i Roman Polański.

* * *

Marszałek Longin Pastusiak został wyróżniony przez Światową Fundację Zdrowie-Rozum-Serce oraz Międzynarodowe Centrum Promocji "InterProm". Uroczystość odbyła się 5 marca br. w Łazienkach Królewskich w Warszawie. W II edycji konkursu wyróżniono osoby i instytucje zaangażowane w promocję sportu i zdrowego stylu życia, media zajmujące się tematyką sportową i zdrowotną oraz placówki medyczne. Wyróżniono m.in. wiceprezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego Irenę Szewińską oraz Dział Sportowy Redakcji Serwisów Informacyjnych Polskiej Agencji Prasowej.

Fundacja wyszukuje ludzi i firmy, które dzięki swej pracy i talentowi potrafili osiągnąć więcej niż inni i podzielić się tym z tymi, którzy tego potrzebują. Wierzymy, że nasi laureaci nie zapomną maksymy matki Teresy z Kalkuty - "Jeśli masz dużo, daj trochę, jeśli masz mało, daj więcej niż nic" - powiedział, otwierając uroczystość, prezydent Fundacji Zdrowie-Rozum-Serce Henryk Czepukojc.

Marszałek L. Pastusiak otrzymał wyróżnienie honorowe dla Międzynarodowego Parlamentarzysty Roku. I. Szewińską uznano za Międzynarodowego Lidera Promocji Sportu. Dział Sportowy Redakcji Serwisów Informacyjnych PAP zyskał uznanie jako Lider Promocji Sportu Polskiego.

Na uroczystość w Łazienkach przybyli parlamentarzyści, ludzie biznesu i kultury, przedstawiciele mediów.

Goście wysłuchali uroczystego koncertu z cyklu "Ludzie i firmy sukcesu dzieciom", podczas którego wystąpili artyści Warszawskiej Opery Kameralnej pod kierownictwem Stefana Sutkowskiego. Dochód z koncertu zostanie przeznaczony na fundusz budowy Międzynarodowego Fundacyjnego Centrum Rehabilitacji i Wypoczynku w Polsce.

Honorowy patronat nad uroczystością objęli m.in. wicepremier Jerzy Hausner, minister zdrowia Leszek Sikorski, minister nauki i informatyzacji Michał Kleiber, minister kultury Waldemar Dąbrowski.

* * *

W dniach 5-10 marca 2004 r. członkowie Komisji Obrony Narodowej, senatorowie Jerzy Adamski i Wiesław Pietrzak - przewodniczący komisji, przebywali w Iraku. W skład delegacji wchodziło także pięciu posłów, członków sejmowej Komisji Obrony Narodowej, wiceminister obrony narodowej Janusz Zemke, a także przedstawiciele Polskiej Akcji Humanitarnej, Polskiej Misji Medycznej i Caritas, która wysyła do Iraku pomoc humanitarną. Wyjazd zorganizowało Ministerstwo Obrony Narodowej.

Parlamentarzyści odwiedzili polskich żołnierzy w różnych miejscach Iraku, zapoznali się z problemami żołnierzy, warunkami socjalnymi, oglądali, jak wygląda ich służba.

Delegacja odwiedziła bazy wielonarodowej dywizji w Karbali i Hilli, spotkała się z tymczasowymi władzami regionu, odwiedziła szkołę irackiej obrony cywilnej.

Podczas pobytu w Iraku wiceminister J. Zemke odznaczył medalami "Za zasługi dla obronności" kilkudziesięciu oficerów i żołnierzy dywizji. Delegacja uczestniczyła również w otwarciu szpitala klinicznego w Karbali, a także w otwarciu pracowni komputerowej w szkole w Hilli, wyremontowanej przez Polską Akcję Humanitarną. Członkowie delegacji wzięli udział w nocnym patrolu razem z polskimi żołnierzami.

* * *

11 marca 2004 r. marszałek Longin Pastusiak wystosował do przewodniczącego Senatu Królestwa Hiszpanii Juana Jose Lucasa Gimeneza depeszę z wyrazami współczucia w związku z tragicznym w skutkach zamachem bombowym w Madrycie:

"Wstrząśnięty wiadomością o tragicznym w skutkach zamachu bombowym w Madrycie, z głębokim smutkiem przekazuję na Pana ręce, w imieniu Senatu Rzeczpospolitej Polskiej oraz własnym, wyrazy szczerego współczucia.

Łączę się w bólu z Rodzinami i najbliższymi ofiar oraz wszystkimi poszkodowanymi w tym akcie terroru.

Jeszcze raz przekonujemy się w bolesny sposób, jak wielkim zagrożeniem jest terror i jak wielką wagę powinniśmy przykładać do jego zwalczania".

* * *

12 marca 2004 r., z okazji piątej rocznicy wstąpienia Polski do NATO, odbyła się doroczna odprawa kierowniczej kadry Ministerstwa Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych. W odprawie uczestniczyli m.in. prezydent Aleksander Kwaśniewski, prezes Rady Ministrów Leszek Miller, marszałkowie: Sejmu Marek Borowski i Senatu Longin Pastusiak, wicepremier, minister spraw wewnętrznych i administracji Józef Oleksy, minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński, przewodniczący sejmowej Komisji Obrony Narodowej Stanisław Janas, przewodniczący senackiej Komisji Obrony Narodowej i Porządku Publicznego Wiesław Pietrzak, szef KPRM Marek Wagner, szef BBN Marek Siwiec, szef WSI gen. Marek Dukaczewski, parlamentarzyści, przedstawiciele resortów i instytucji związanych z bezpieczeństwem i obronnością kraju, dowódcy rodzajów sił zbrojnych, duszpasterstw wojskowych.

Przed rozpoczęciem odprawy uczestnicy spotkania uczcili minutą ciszy pamięć ofiar zamachu terrorystycznego w Madrycie. Następnie szef Sztabu Generalnego WP gen. Czesław Piątas złożył meldunek prezydentowi RP o wykonaniu zadań w Siłach Zbrojnych RP w 2003 r. i zamierzeniach na 2004 rok. Po wystąpieniach przedstawicieli najwyższych władz państwowych i wojskowych odbyła się ceremonia wręczenia wyróżnionym jednostkom wojskowym "Znaku Honorowego Sił Zbrojnych RP".

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment