Warszawa, 2003-10-01

Zakres zadań oświatowych realizowanych przez poszczególne jednostki samorządu terytorialnego, stanowiący podstawę do naliczenia części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2003, określony został na podstawie danych dotyczących liczby uczniów wykazanych w sprawozdaniach statystycznych GUS typu "S" na rok 2003 oraz danych dotyczących liczby nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego wykazanych w sprawozdaniach EN 3.

Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka, że po podziale między jednostki samorządu terytorialnego kwoty części oświatowej subwencji ogólnej, pozostaje 1% rezerwa tej części subwencji. Zgodnie z zapisem art. 34 ust. 3 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003, rezerwą tą dysponuje Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Ministra Edukacji Narodowej i Sportu oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z kryteriami podziału 1% rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2003 - samorządy mogły ubiegać się o dofinansowanie wydatków na oświatę ze środków 1% rezerwy tej części subwencji, między innymi z tytułu błędów statystycznych popełnionych przez GUS na etapie tworzenia baz danych oraz błędów powstałych w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu przy agregowaniu danych statystycznych oraz innych danych wykorzystywanych do wyliczeń części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego.

W myśl przepisu art. 42 ust. 3 w związku z art. 42 ust. 10 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003, w przypadku stwierdzenia, że w sprawozdaniu, którego obowiązek sporządzenia wynika z odrębnych przepisów, zostały podane nieprawdziwe dane i jednostka samorządu terytorialnego otrzymała część oświatową subwencji ogólnej w kwocie niższej od należnej, jednostce tej nie przysługuje zwiększenie części oświatowej subwencji ogólnej.

Z wyrazami szacunku

Jacek Uczkiewicz

Podsekretarz Stanu

Warszawa, dnia 3 października 2003 r.

Pragnę uprzejmie poinformować Pana Marszałka, iż Polskie Wydawnictwo Muzyczne jest największym i jedynym wydawnictwem muzycznym w Polsce, zajmującym się równolegle promocją muzyki polskiej, dawnej i współczesnej, w kraju i za granicą. Wydaje literaturę nutową, książkową o charakterze edukacyjnym, artystycznym, naukowym i popularyzatorskim. Zajmuje się także zaopatrywaniem krajowych i zagranicznych instytucji muzycznych w materiały nutowe dzieł polskich kompozytorów. W tej właśnie oficynie wydawniczej miały miejsce debiuty kompozytorskie, takich twórców, jak Witold Lutosławski, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki i Wojciech Kilar. Wydawnictwo zajmuje się także publikacją i upowszechnianiem dzieł najwybitniejszych twórców narodowych: Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki, Henryka Wieniawskiego, Mieczysława Karłowicza, Karola Szymanowskiego i Grażyny Bacewicz.

Polskie Wydawnictwo Muzyczne S.A., podobnie jak inne tego typu oficyny na świecie, działa na rynku międzynarodowym poprzez swoich agentów reprezentujących katalogi zawierające utwory, do których Wydawnictwo ma prawo i które zostały przez PWM wydane. W katalogu dystrybucyjnym, obejmującym prawie 2500 publikacji, znajdują się nuty i książki wydane drukiem, a w katalogu wypożyczeniowym (około 1500 pozycji) - materiały orkiestrowe wypożyczone odpłatnie orkiestrom, zespołom i operom. W obu katalogach Polskiego Wydawnictwa Muzycznego na pierwszym miejscu znajdują się utwory polskich kompozytorów od renesansu do współczesności.

Praktyka stosowana od lat przez światowych wydawców utworów muzycznych, w tym także przez PWM, polega na wzajemnej dystrybucji publikacji, promocji twórczości oraz pośredniczeniu w wypożyczaniu materiałów orkiestrowych, jak również kontroli wnoszenia stosownych opłat na rzecz wydawców lub stowarzyszeń ochrony praw autorskich. Warto podkreślić, iż opłaty pobierane przez wydawców i ich reprezentantów trafiają w części do autorów i kompozytorów, jako honorarium za eksploatację ich intelektualnego dorobku.

Na terenie USA, Kanady i Meksyku działa, na podstawie umowy zawartej przez PWM w roku 1992, dystrybutor i agent Theodor Presser Company, który jest wyłącznym reprezentantem polskiego wydawnictwa na tym terenie.

Ze względu na obowiązujące przepisy prawa autorskiego, PWM nie dysponuje na terenie USA i Kanady prawami do utworów liczącej się części najwybitniejszych światowej sławy twórców polskiej muzyki poważnej, takich jak Ignacy Jan Paderewski, Karol Szymanowski, Witold Lutosławski, Henryk Mikołaj Górecki czy Krzysztof Penderecki. Dostępność pozostałych utworów polskich twórców z katalogu PWM, od Gorczyckiego i Żebrowskiego poprzez Chopina, Moniuszkę i Wieniawskiego po Bacewicz i Kilara, na terenie USA i Kanady jest nieograniczona. Polskie Wydawnictwo Muzyczne zaopatruje w nieograniczoną ilość materiałów nutowych amerykańskiego agenta, wysyła regularnie wszystkie nowości i utrzymuje stały kontakt z pracownikami Pressera.

Praktyką międzynarodową jest fakt, że każdy agent i dystrybutor, na podstawie rozpoznania swojego rynku i także swojego interesu, ustala samodzielnie cennik wypożyczeń utworów i cennik dystrybucyjny. Nadmienić należy, że PWM zarezerwowało sobie prawo do korekty tej polityki jeżeli byłaby ona niekorzystna dla obecności polskich muzyków udających się na koncerty do USA, którzy mogą przed wyjazdem kupić bądź wypożyczyć materiały bezpośrednio w PWM po stawkach obowiązujących w kraju.

- przeprowadzenie stosownych rozmów z firmą Presser, między innymi na tematy poruszone w interpelacji Pani Senator.

z up. MINISTRA KULTURY

Podsekretarz Stanu

Warszawa, dn. 3.10.2003 r.

"Narodowy program profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego na lata 2003-2005" został zaakceptowany przeze mnie do realizacji w czerwcu bieżącego roku. Jak wynika z tytułu programu, będzie on realizowany w cyklu 2,5 lat. Bieżący rok stanowi rozpoczęcie realizacji zadań wymienionych w programie. Celem długoterminowym tego programu jest utrzymanie tempa redukcji umieralności z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego na poziomie obserwowanym w latach 1990-2000.

- redukcji wartości ciśnienia tętniczego u osób do 65 roku życia poniżej 140/90 mmHg,

- intensywnego rozwoju nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych,

Zadania zaplanowane do realizacji w ramach wyżej wymienionego programu są zgodne z zaleceniami Rady Unii Europejskiej, zawartymi w deklaracji Heart Plan form Europe.

Jednym z zadań "Narodowego programu profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego na lata 2003-2005" jest wyrównanie dostępu do świadczeń zdrowotnych poprzez zakup aparatury dla ośrodków kardiologii, kardiologii dziecięcej, kardiochirurgii i neurologii. W zakupach aparatury, jako istotny element, uwzględniono zakup kardioangiografów, które zgodnie z opinią Rady Programu uległy istotnej dekapitalizacji, zagrażającej funkcjonowaniu wysokospecjalistycznych ośrodków kardiologii inwazyjnej. W związku z koniecznością upowszechnienia nowych metod leczenia ostrych zespołów wieńcowych niezbędne jest również utworzenie nowych ośrodków hemodynamicznych, dysponujących odpowiednią aparaturą kadrioangiograficzną.

Na realizację wszystkich zadań "Narodowego programu profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego na lata 2003-2005" w roku 2003 przeznaczona została kwota w wysokości 89.000.000 zł, w tym 62.000.000 zł przeznaczono na wydatki majątkowe. Zgodnie z opinią Rady Programu, dotyczącą podziału środków finansowych na poszczególne zadania programu, na zakup angiokardiografów przeznaczone zostały środki w wysokości 23.000.000 zł.

Ze względu na ograniczoną wysokość nakładów przeznaczonych w bieżącym roku na realizację programu, Rada Programu postulowała, w przypadku zakupu angiokardiografów, podjęcie starań o dokonanie wymiany angiokardiografów najbardziej zdekapitalizowanych, w ośrodkach wykonujących największą liczbę koronarografii i angioplastyk wieńcowych - dysponujących niezbędną kadrą, a także uwzględnienie potrzeb ośrodków gotowych do wprowadzenia całodobowych dyżurów hemodynamicznych - w tych regionach, w których dotychczas nie mogły być utworzone (ze względu na brak aparatury). Ograniczona wysokość środków finansowych na realizację zadania oraz dążenie do zakupu jak największej liczby angiokardiografów spowodowały też wprowadzenie kryterium oceny, takiego jak gotowość partycypacji jednostki w kosztach zakupu aparatury.

Na konkurs ofert mający na celu wybór realizatorów zadania obejmującego wyrównanie dostępu do wysokospecjalistycznych procedur kardiologicznych poprzez wymianę lub uzupełnienie bazy sprzętowej - zakup angiokardiografów zgłoszono 38 ofert. Z przyczyn formalnych odrzucono 13 ofert (np. nie spełnione wymogi dotyczące zatrudnienia odpowiedniej liczby lekarzy uprawnionych do wykonywania zabiegów w zakresie kardiologii inwazyjnej lub brak wymaganych dokumentów), za ważne uznano 25 ofert. Łączna wartość aparatury, o której zakup wnioskowano wyniosła 131.828.488 zł, natomiast wartość kardioangiografów w ważnych ofertach wyniosła 88.027.383 zł. Jak przedstawiłem wcześniej, na zakup angiokardiografów w ramach programu w 2003 roku została przeznaczona kwota w wysokości 23.000.000 zł, co wymusiło konieczność wyboru najkorzystniejszych ofert, spośród ofert ważnych - takich, w których wszyscy oferenci spełniali wszystkie wymogi.

Informuję, że dokonane rozstrzygnięcie postępowania konkursowego nie wpłynęło na pogłębienie różnic terytorialnych, natomiast zahamowało proces obniżania się jakości i ilości świadczeń w zakresie koronarografii i koronaroplastyki, spowodowany dekapitalizacją aparatury. Wszystkie jednostki, które zostały zakwalifikowane do realizacji programu (w zakresie zakupu angiokardiografów) dysponują starszymi i bardziej zdekapitlaizowanymi aparatami niż aparat wykorzystywany w ośrodku białostockim - produkowane i instalowane były w latach 1985-1995.

Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, chciałbym poinformować, że wybór realizatorów "Narodowego programu profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego na lata 2003-2005" w zakresie zakupu angiokardiografów, dokonany w bieżącym roku, nie przekreśla możliwości ubiegania się Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego w Białymstoku o zakwalifikowanie do realizacji tego zadania programu w roku przyszłym, ponieważ tak jak informowałem na wstępie bieżący rok jest pierwszym rokiem realizacji tego programu.

Leszek Sikorski

Warszawa, 2003-10-03

Jednakże, jak Panu Senatorowi wiadomo, powołanie państwowej uczelni zawodowej wiąże się z obowiązkiem zapewnienia przez budżet Państwa stosownych funduszy zarówno na jej uruchomienie, jak i funkcjonowanie. Szkoła wyższa w Wałczu nie mogła dotychczas powstać z uwagi na wyczerpanie środków finansowych pozostających w rezerwie celowej budżetu przeznaczonej na tworzenie i funkcjonowanie uczelni zawodowych w roku 2003. W tej sytuacji wnioski o utworzenie państwowych uczelni zawodowych, które zostały pozytywnie zaopiniowane przez Państwową Komisję Akredytacyjną w latach 2002-2003 oraz uzyskały moją aprobatę, oczekują na realizację.

Biorąc pod uwagę ogromne znaczenie, jakie ma dla rozwoju Wałcza utworzenie państwowej wyższej szkoły zawodowej, mam nadzieję, iż w toku dalszych prac parlamentarnych nad budżetem państwa podjęte zostaną działania zmierzające do zwiększenia rezerwy celowej budżetu przeznaczonej na tworzenie i funkcjonowanie państwowych uczelni zawodowych, co pozwoliłoby na uruchomienie w 2004 roku nowych szkół, w tym w Wałczu.

Warszawa, 06.10.2003 r.

Pan
Kazimierz Kutz
Wicemarszałek Senatu RP

W związku z oświadczeniem złożonym przez Pana Senatora Jana Szafrańca na 45 posiedzeniu Senatu RP w dniu 19 września 2003 r. przesłanym pismem znak BPS/DSK-043-415/03 w sprawie sytuacji chorych na choroby nowotworowe w regionie północno-wschodniej Polski, określonej przez Radę Ordynatorów Białostockiego Ośrodka Onkologicznego im. Marii Skłodowskiej-Curie, na podstawie korespondencji prowadzonej w przedmiotowej sprawie z Podlaskim Oddziałem Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia zwracam się z uprzejmą prośbą o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Narodowy Fundusz Zdrowia na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 465, poz. 391 ze zm.) wstąpił w prawa i obowiązki kas chorych wynikające z umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych, zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy. Zmiany w zakresie liczby przewidzianych do udzielenia w 2003 r. świadczeń mogą mieć miejsce jedynie w wyniku renegocjacji zawartych umów poprzedzonej sporządzeniem planu finansowego Funduszu zrównoważonego w zakresie przychodów i kosztów (art. 136 ustawy o NFZ), czyli określeniem przewidywanej wysokości środków finansowych przeznaczonych na finansowanie świadczeń zdrowotnych w danym roku, uzależnionej od prognozowanego spływu składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Jednocześnie art. 72 pkt 3 określa, że "suma kwot zobowiązań Funduszu wobec świadczeniodawców nie może przekroczyć wysokości kosztów przewidzianych na ten cel w planie finansowym funduszu". W związku z wyżej wymienionymi ustawowymi zasadami, liczba świadczeń planowanych do udzielenia określona w umowach stanowi kompromis między potrzebami zdrowotnymi ubezpieczonych a przeznaczoną na ich zabezpieczenie wysokością środków finansowych, oparty na analizach prowadzonych przez płatnika świadczeń zdrowotnych.

Zgodnie z informacją przesłaną przez Pana Lecha Trochimowicza, Zastępcę Dyrektora ds. Medycznych Podlaskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w piśmie znak: MZZ-061-39/03, Dyrektor Podlaskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ podjął decyzję o zwiększeniu liczby kontraktowanych w Białostockim Ośrodku Onkologicznym poszczególnych rodzajów świadczeń w ramach posiadanych środków finansowych. Zwiększono liczbę świadczeń z zakresu specjalistycznej diagnostyki obrazowej, w tym liczbę badań wykonywanych za pomocą rezonansu magnetycznego. Zwiększono również kwoty przeznaczone na finansowanie cykli chemioterapii ambulatoryjnej i stacjonarnej. Ponadto zgodnie z przekazaną informacją w dniu 16 września br. na spotkaniu przedstawicieli POW NFZ i Białostockiego Ośrodka Onkologicznego podjęto szereg kolejnych ustaleń "korzystnych dla świadczeniodawcy" dotyczących min. zasad rozliczania nadwyżki świadczeń wykonanych na rzecz ubezpieczonych w NFZ.

Leszek Sikorski

Warszawa, 2003.10.06

W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka z dnia 24 września 2003 roku, znak: BPS/DSK-043-395/03 dotyczące oświadczenia złożonego przez senatorów Aleksandrę Koszadę i Janusza Bargieła na 45. posiedzeniu Senatu w dniu 19 września 2003 roku w sprawie niedoboru środków Funduszu Pracy na regulowanie zobowiązań wobec samorządów i pracodawców pragnę uspokoić i zapewnić, że wszystkie zaległości z tego tytułu zostaną uregulowane.

W dniu 1 października 2003 roku została podpisana umowa kredytowa na zaciągnięcie przez dysponenta Funduszu Pracy kredytu w wysokości 2,4 mld zł. Obecnie, tj. w dniach od 1.10. do 3.10. br. przekazywane są środki FP do wszystkich powiatowych urzędów pracy na zabezpieczenie wypłat zasiłków, zasiłków i świadczeń przedemerytalnych oraz regulowanie zobowiązań wobec partnerów rynku pracy.

Pragnę podkreślić, że uzyskane dodatkowe środki finansowe pozwolą na utrzymanie płynności finansowej Funduszu Pracy, sukcesywne, zgodne z upływem czasu przesyłanie do urzędów pracy środków na zadania przyznane na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 marca 2003 r. w sprawie algorytmu ustalania kwot środków Funduszu Pracy na finansowanie działań w województwie. Umożliwi to samorządom powiatowym sfinansowanie wszystkich zadań wynikających z ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu przewidzianych do realizacji w roku bieżącym.

Informując o powyższym, chciałbym wyjaśnić, że przeprowadzone dwukrotnie postępowania przetargowe na wyłonienie banku kredytującego Fundusz Pracy, jedno w trybie nieograniczonym, drugie stosownie do zaleceń Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych negocjacji z zachowaniem konkurencji, zostały unieważnione z przyczyn formalnych. W obu przypadkach złożona została jedna oferta. Dopiero otrzymanie zgody Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych na zastosowanie trybu z wolnej ręki umożliwiło wybór banku i podpisanie umowy kredytowej.

Jerzy Hausner

Warszawa, 2003-10-07

2. Kwota części oświatowej subwencji ogólnej, po odliczeniu kwoty 1% rezerwy, rozdzielona została pomiędzy poszczególne gminy, powiaty i województwa samorządowe zgodnie z zasadami ustalonymi w drodze rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2003 (Dz.U. Nr 234, poz. 1966).

3. Zakres zadań oświatowych realizowany przez poszczególne JST, stanowiący podstawę do naliczenia subwencji oświatowej na 2003 r. określony został na podstawie danych dotyczących liczby uczniów wykazanych w sprawozdaniach statystycznych GUS typu "S" na rok szkolny 2002/2003, uwzględniających rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 lipca 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień, co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystki publicznej na rok 2002 (Dz.U. Nr 146, poz. 1228) oraz danych dotyczących liczby nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego wykazanych w sprawozdaniach EN-3.

6. Dyrektor Medycznego Studium Zawodowego w Częstochowie w sprawozdaniu S-07 na rok szkolny 2002/2003 wpisał błędnie typ szkoły "425", który oznacza szkołę zawodową pracowników służb społecznych. Z takim typem szkoła weszła do opracowań GUS. Pragnę podkreślić, że w/w szkoła złożyła do Urzędu Statystycznego sprawozdanie ze skorygowanym symbolem typu szkoły "424" po upływie terminu dokonywania korekt przez jednostki sprawozdawcze oraz po ostatecznym zamknięciu zbiorów przez GUS. W takiej sytuacji, nie było już możliwości naliczenia dla Województwa Śląskiego dodatkowej kwoty subwencji oświatowej w ramach wagi P20 dla 273 uczniów w/w szkoły.

7. Ponieważ błąd w sprawozdaniu powstał z winy Dyrektora Medycznego Studium Zawodowego w Częstochowie, w tej sytuacji - zgodnie z postanowieniami art. 42 ust. 10 w powiązaniu z art. 42a ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003 (Dz.U. Nr 150, poz. 98 z późn. zm.) - Województwu Śląskiemu nie przysługuje zwiększenie części oświatowej subwencji ogólnej z 1% rezerwy ustawowej.

Warszawa, 7.10. 2003 r.

Minister Skarbu Państwa działając na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru wniósł na podwyższenie kapitału zakładowego KSC S.A. wszystkie akcje posiadane w Cukrowni Ropczyce S.A. za wyjątkiem uprzywilejowanej akcji serii A. Celem wniesienia akcji w cukrowniach nie podlegających procesowi połączenia z KSC S.A. jest dokapitalizowanie Spółki KSC "Polski Cukier" S.A., która w wyniku sprzedaży pakietu akcji inwestorom uzyska środki pieniężne na finansowanie części realizacji Programu Restrukturyzacji.

• 49,99% Suedzucker AG

• 43,57% KSC S.A.

• 4,29% plantatorzy

• 1,88% pracownicy

Przegłosowane zmiany Statutu Spółki nie zmieniają pozycji akcjonariusza Skarbu Państwa, zachowują wszelkie uprzywilejowania akcji serii A oraz reprezentację w Radzie Nadzorczej Spółki. Ponadto wprowadzone zmiany w żaden sposób nie uszczuplają pakietu akcji posiadanych przez Skarb Państwa, ani tym bardziej nie wpływają na jego wartość.

Ministerstwu Skarbu Państwa nie jest znana racjonalna przyczyna nieobecności pełnomocnika KSC S.A. na Walnym Zgromadzeniu, który dysponując 43,57% głosów mógłby zablokować niekorzystne w ocenie KSC S.A., zmiany statutu.

Członkowie Rady Nadzorczej reprezentujący KSC S.A. i Skarb Państwa będą, na mocy przegłosowanych zmian, powoływani bezpośrednio przez akcjonariuszy, a nie przez Walne Zgromadzenie. Oznacza to, że w przypadku utraty mandatu przez członka Rady Nadzorczej, w każdej chwili będzie mógł zostać wyznaczony nowy reprezentant. Dotychczas sytuacja taka wymagała formalnego zwołania Walnego Zgromadzenia i uzgodnienia sposobu głosowania za kandydatem wskazanym przez KSC S.A. lub Skarb Państwa z przedstawicielem inwestora.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie doszło do naruszenia interesu Skarbu Państwa, a w szczególności uszczuplenia kompetencji posiadanych przez Skarb Państwa jako akcjonariusza Spółki. Należy mieć również na uwadze, że zgodnie z przepisami prawa Minister Skarbu Państwa samodzielnie wykonuje prawa z akcji, których właścicielem jest wyłącznie Skarb Państwa.

MINISTER

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 08.10. 2003 r.

Celem sieci będzie pozostawanie szpitali w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacjach wystąpienia zdarzeń nagłych, klęsk żywiołowych itp. a także zapewnienie dostępności świadczeń zdrowotnych gwarantującej bezpieczeństwo zdrowotne obywateli oraz jakości usług medycznych i zarządzania zakładem opieki zdrowotnej.

MINISTRA ZDROWIA

PODSEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 9.10. 2003 r.

W nawiązaniu do oświadczenia złożonego przez Pana Senatora Adama Bielę podczas 44 posiedzenia Senatu w dniu 8 sierpnia 2003 r. dotyczącego nieprawidłowości w postępowaniu egzekucyjnym, prowadzonym przeciwko Wieńczysławowi Nowackiemu, a nadesłanego do Ministra Sprawiedliwości w trybie art. 49 ust. 4 Regulaminu Senatu celem ustosunkowania się do postawionych zarzutów - po zapoznaniu się z aktami spraw egzekucyjnych Komornika Sądu Rejonowego w Trzciance I Kmp 24/2000, KM 126/2000, I Km 368/2001 i Km 937/2001 oraz aktami spraw Sądu Rejonowego w Trzciance I Co 390/02, I Co 401/02 i I Co 516/02 oraz pismem Biura Ministra z dnia 11 września 2003 r. Nr BM III 12648/2003/R, uprzejmie informuję, że podtrzymuję to stanowisko wyrażone w tym ostatnim piśmie.

Ze swej strony zauważam, że w sprawach egzekucyjnych nie zachodziły żadne podstawy do umorzenia postępowania. Faktem jest, że w postanowieniu z dnia 5 czerwca 2003 r. w sprawie I Co 390/02 Sąd Rejonowy popełnił oczywistą omyłkę przez błędne wskazanie jako wierzyciela Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa - Oddział Terenowy w Poznaniu zamiast Agencji Rynku Rolnego - Oddział Terenowy w Poznaniu. Tak oczywistą omyłkę sąd sprostował postanowieniem z dnia 17 lipca 2003 r. Sprostowanie oczywistych omyłek jest przewidziane przez ustawodawcę w przepisie art. 350 k.p.c.

Stwierdzona omyłka dotyczyła tylko określenia wierzyciela egzekwującego i nie miała żadnego wpływu - wobec sprostowania - na treść postanowienia dotyczącego przysądzenia własności. W żadnym wypadku opisana omyłka nie mogła powodować umorzenia postępowania egzekucyjnego, co może nastąpić w sytuacjach ściśle określonych przez przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, które w badanych sprawach nie miały miejsca.

Obecnie zobowiązano Prezesa Sądu Rejonowego w Trzciance do systematycznego przedstawienia informacji o dalszym przebiegu tego postępowania egzekucyjnego.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 9 października 2003 r.

Podzielam natomiast krytyczne uwagi Pana Senatora co do wysokich kosztów powielania i udostępnienia członkom Parlamentu treści sprawozdania. Niewątpliwie wyliczenie kosztów druków wyraźnie wskazuje, że celowe i racjonalne byłoby wykorzystywanie w pracy Parlamentu nowszych technik przekazywania dokumentów, np. na płytach CD, których koszt nagrania (łącznie z kosztem materiałów, tj. płyty i okładki) wynosi około 4,75 zł, nie mówiąc już o możliwości wielokrotnego wykorzystania płyty.

Z wyrazami szacunku

Ewa Kulesza

Warszawa, dnia 9.10. 2003 r.

Pan
Kazimierz Kutz
Wicemarszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Kancelaria Senatu
ul. Wiejska 6
00-902 Warszawa

Wprowadzona 1.10.1999 r. reforma systemu ubezpieczeń społecznych przeniosła w części ciężar finansowania składek na ubezpieczenia społeczne na osoby ubezpieczone czyli na pracowników. W praktyce oznacza to, iż składki na ubezpieczenia społeczne opłacane co miesiąc przez płatników składek składają się z części finansowanej przez płatnika składek (pracodawcę) oraz z części finansowanej przez ubezpieczonego (pracownika). Część składki finansowanej przez pracownika przekazywana jest do otwartych funduszy emerytalnych.

Składki finansowane przez ubezpieczonego podlegają szczególnej ochronie prawnej. Ma to wyraz w przepisach ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 37, poz. 887 z późn. zm.), które nie przewidują możliwości stosowania przez Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ulg w odniesieniu do tej części składek.

Ogólne zasady udzielenia ulg w opłacaniu składek przez Zakład zostały określone w art. 29 i 30 powołanej ustawy, zgodnie z którymi ze względów gospodarczych lub innych przyczyn zasługujących na uwzględnienie Zakład Ubezpieczeń Społecznych może na wniosek dłużnika odroczyć termin płatności należności z tytułu składek oraz rozłożyć należność na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych. Udzielona ulga ma na celu umożliwienie płatnikowi bezegzekucyjne wywiązanie się ze swoich zobowiązań oraz poprawę sytuacji finansowej wyrażającą się m.in. w zaprzestaniu generowania nowych zobowiązań i przystąpieniu do spłaty należności wobec wierzycieli.

Ulgami udzielanymi przez Zakład mogą być więc obejmowane wyłącznie składki w części finansowanej przez płatnika składek. Tym samym płatnik składek ubiegający się o udzielenie układu ratalnego lub odroczenie terminu płatności składek bieżących musi spełniać podstawowy warunek tj. uregulować należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

2. opłacenia rat w częściowej wysokości, jeśli kwota zaległości przekroczy wartość dwóch kolejnych rat,

V rata - 8 dni po terminie

VI rata - 3 dni po terminie

VII rata - 7 dni po terminie

IX rata - 14 dni po terminie

XIII rata - termin płatności 01.07.2003 r. - brak wpłaty

W związku z trwałym zaprzestaniem realizowania warunków układu ratalnego (5 miesięcy) oraz generowaniem nowego zadłużenia zaistniały przesłanki uzasadniające zerwanie układu ratalnego. Jednak na prośbę dłużnika oraz rozumiejąc jego trudną sytuację finansową Oddział wyraził zgodę na niezrywanie układu ratalnego pod warunkiem uregulowania zaległych rat oraz składek bieżących w terminach określonych przez dłużnika w piśmie z dnia 16 maja 2003 r. ZOZ w Brodnicy nie dotrzymał jednak określonych w w/w piśmie terminów, a tym samym nie zostały spełnione warunki skutkujące utrzymaniem w mocy układu ratalnego. Ponadto, mimo pisemnego wezwania, dłużnik od 01/2003 r. nie dokonywał żadnych wpłat na poczet zaległości i bieżących składek, w tym w części finansowanej przez ubezpieczonych. Wpłata dokonana została dopiero w dniu 01.09.2003 r. na konto Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w kwocie 8.800,00 zł za miesiąc sierpień 2003 r. (zgodnie z deklaracją przypis na FUS za miesiąc sierpień wynosi 151.000,72 zł).

W związku z powyższym nie została wyrażona zgoda na przywrócenie układu ratalnego. Pismem z dnia 27 sierpnia 2003 r. znak: FDd 440-1518/03 Zakład Opieki Zdrowotnej w Brodnicy poinformowany został o podjętym rozstrzygnięciu w przedmiotowej sprawie.

Rozwiązanie umowy ratalnej skutkuje natychmiastową wymagalnością należności wraz z należnymi odsetkami naliczonymi na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.). Dlatego też Zakład ma obowiązek zgodnie z przepisami prawa - dochodzić należności w drodze postępowania egzekucyjnego. Ponadto w myśl przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zm.) zaniechanie dochodzenia przez Zakład nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

W odpowiedzi na kolejny wniosek dłużnika (z dnia 02.09.2003 r.) dotyczący utrzymania w mocy układu ratalnego udzielonego na spłatę zadłużenia z tytułu składek, Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował ZOZ w Brodnicy o możliwości ponownego udzielenia ulgi w spłacie zadłużenia w postaci układu ratalnego po uprzednim spełnieniu ustawowego warunki, tj. uregulowaniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne, wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

Rozumiem sytuację finansową Zespołu Opieki Zdrowotnej w Brodnicy jednak zasady udzielania ulg są obowiązujące dla wszystkich płatników posiadających zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i wynikają z przepisów prawnych, którymi zakład jest związany. Ponadto Zakład - jako dysponent Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - zobowiązany jest do podejmowania działań, które nie naruszają interesu FUS.

(podpis nieczytelny)

Warszawa, 09.10. 2003 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Przypadki, w których pojazd może być wyrejestrowany na wniosek właściciela lub ponownie zarejestrowany zostały określone w art. 79 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późniejszymi zmianami).

Należy zauważyć, że ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym weszła w życie 1 stycznia 1998 r., a została opublikowana 19 sierpnia 1997 r. (Dz.U. nr 98, poz. 602). Powstały w ten sposób okres przejściowy umożliwiał zarejestrowanie pojazdu wycofanego z ruchu przed dniem wejścia w życie tej ustawy oraz na uregulowanie spraw związanych z rejestracją posiadanego pojazdu.

MINISTRA INFRASTRUKTURY

Witold Górski

PODSEKRETARZ STANU

Wprowadzenie, w przyjętych w dniu 25 lipca br. przez Radę Ministrów projektach ustaw: o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, nowych limitów odliczeń darowizn, uzasadnione jest rozszerzeniem kręgu podmiotów, na rzecz których dokonane darowizny podlegają odliczeniu od dochodu.

W obu projektach zmian ustaw podatkowych przewidziana została możliwość odliczania darowizn dokonanych na rzecz organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w uchwalonej w dniu 24 kwietnia 2003 r. ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 873). Zgodnie z przepisami tej ustawy działalność pożytku publicznego może być prowadzona przez organizacje pozarządowe, kościelne osoby prawne i jednostki organizacyjne oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego. Sfera zadań należących do zadań mieszczących się w definicji działalności pożytku publicznego została określona bardzo szeroko - obejmuje ona 24 zadania. Jednocześnie w ustawie przewidziano możliwość rozszerzenia tej sfery przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia, jeżeli jakieś zadanie, nie przewidziane w ustawie, zostanie uznane za szczególnie użyteczne społecznie oraz będzie możliwe do wykonania przez ww. podmioty, w sposób zapewniający wystarczające zaspokajanie potrzeb społecznych.

W związku z wprowadzeniem w ustawie definicji działalności pożytku publicznego oraz podmiotów mogących prowadzić taką działalność, konieczna stała się odpowiednia zmiana ustaw podatkowych w zakresie darowizn. I tak zrezygnowano z wymieniania celów statutowych, na rzecz których dokonana darowizna podlega odliczeniu, a wprowadzono możliwość odliczania darowizn dokonanych na rzecz wszystkich podmiotów prowadzących działalność pożytku publicznego. Zmiana ta jest uzasadniona słuszną potrzebą zapewnienia podmiotom prowadzącym działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych, o której mowa w ustawie, równej możliwości otrzymywania darowizn, które stanowią przecież jedno z ważniejszych źródeł finansowania tych podmiotów.

Pragnę jednocześnie zapewnić, że oba zaproponowane limity 350 zł w stosunku do darowizn dokonywanych przez osoby fizyczne i 10% w stosunku do darowizn dokonywanych przez osoby prawne, są wynikiem analiz, przy których był brany pod uwagę w równej mierze interes organizacji pozarządowych, jak i stan finansów publicznych.

Poruszana przez Pana Senatora Adama Graczyńskiego kwestia dotycząca zwolnienia od podatku dochodowego wartości świadczeń wolontariuszy otrzymanych od mogących korzystać z ich pomocy podmiotów, z tytułu podróży służbowej oraz diet, została skonsumowana przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 lutego 2003 r. (Dz.U. Nr 42, poz. 366). Zgodnie z § 1 rozporządzenia wolne od podatku są dochody (przychody) z tytułu diet i innych należności związanych z podróżą, jeżeli świadczenia te zostały otrzymane przez osoby fizyczne nie będące pracownikami, w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie odrębnych ustaw.

Odnośnie zaś zaproponowanej przez Ministerstwo Finansów w projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zmiany polegającej na wykreśleniu w art. 17 pkt 4, na podstawie którego to przepisu, dochód organizacji pozarządowych przeznaczony na określone w nim cele statutowe jest wolny od podatku, jest przedmiotem toczących się rozmów z Ministerstwem Finansów.

Kwestia ta była tematem spotkania parlamentarzystów z przedstawicielami organizacji pozarządowych w ramach Parlamentarnego Zespołu ds. Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi, które odbyło się w dniu 23 września br. W spotkaniu tym wzięli również udział: Pani Minister Elżbieta Mucha - przedstawiciel Ministerstwa Finansów oraz Pan Minister Dagmir Długosz - przedstawiciel Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Podczas spotkania reprezentanci sektora pozarządowego ustosunkowali się do rządowych propozycji zmian w projektach ustaw podatkowych.

MINISTER

PODSEKRETARZ STANU