Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment

Na swym posiedzeniu Komisja Emigracji i Polaków za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotację z budżetu Kancelarii Senatu dla jednostek nie zaliczonych do sektora finansów publicznych na wykonanie zadań państwowych w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą:

Wnioski o zlecenie zadań państwowych o charakterze programowym
i przyznanie dotacji na ich wykonanie.

2. Wniosek nr 297 Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - program wspierania organizacji polonijnych i polskich poza granicami kraju - Informator dla kandydatów z Kresów na studia na uczelniach RP - 5750 zł.

4. Wniosek nr 303 Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - program wspierania kultury polskiej poza granicami kraju - XI Cierlickie Lato Filmowe - 11 495 zł.

Podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego rozpatrywano ustawę o ratyfikacji Dodatkowego Protokołu do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, z dnia 13 października 1995 r.

Wobec ramowego i otwartego charakteru konwencji z 1980 r. o zakazie lub ograniczaniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki szczegółowe zakazy lub ograniczenia zamieszczane są protokołach stanowiących integralną część konwencji. Dodatkowy Protokół (Protokół IV) jest czwartym aktem uzupełniającym konwencję.

Przedmiotem Protokołu IV jest wprowadzenie zakazu stosowania broni laserowej, której wyłączną funkcją bojową lub jedną z funkcji bojowych jest spowodowanie trwałej ślepoty nieuzbrojonego oka lub oka z urządzeniem korygującym wzrok. Niezastosowanie się do zakazu wprowadzonego ratyfikowanym dokumentem podlegać będzie odpowiedzialności karnej, zgodnie z art. 122 § 2 kodeksu karnego, który stanowi, że każdy, kto w czasie działań zbrojnych stosuje środek walki zakazany przez prawo międzynarodowe, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 5 lat albo karze 25 lat pozbawienia wolności.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia komisja przystąpiła do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu i niektórych innych ustaw.

Głównym celem rozpatrywanej nowelizacji jest dostosowanie ustawy o BOR do ustaw o innych służbach mundurowych. Nowela reguluje m.in. szczegółowe zasady kwalifikacji osób ubiegających się o przyjęcie do służby w BOR. Wprowadza wymóg uzyskania przez przyszłego funkcjonariusza BOR poświadczenia dostępu do informacji niejawnych. Zawiera także zasady przyznawania funkcjonariuszom mieszkań służbowych oraz korzystania przez nich z urlopów macierzyńskich i opiekuńczych. Wśród funkcjonariuszy BOR są również kobiety.

Na swym posiedzeniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

Senatorowie wysłuchali opinii o ustawie, które przedstawili wicedyrektor Departamentu Polityki Regionalnej w Ministerstwie Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej Teresa Korycińska, Piotr Wojaczek z Konferencji Specjalnych Stref Ekonomicznych oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów oraz Urzędu Konkurencji i Konsumentów. Uwagi szczegółowe zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana nowelizacja jest ustawą dostosowawczą i zmierza do zmiany zasad udzielania zwolnień z podatku dochodowego od dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnych stref ekonomicznych. W związku z tym że zwolnienia podatkowe w świetle prawa wspólnotowego stanowią pomoc publiczną, która podlega ściśle określonym regułom, akcesja Polski do Unii Europejskiej wymusza korektę dotychczasowych rozwiązań w zakresie jej przyznawania, tak aby były one zgodne z warunkami zapisanymi w Traktacie Akcesyjnym. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, wydawane począwszy od 1 stycznia 2001 r., uwzględniają uwarunkowania wymagane przez prawo wspólnotowe, nie spełniają ich natomiast zezwolenia wcześniejsze. Nowelizacja ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z 16 listopada 2000 r., która z dniem 1 stycznia 2001 r. zmieniła zasady udzielania zwolnień podatkowych przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie stref, zagwarantowała tym z nich, którzy posiadali wówczas ważne zezwolenie, iż w okresie ważności zezwolenia zachowają prawo do dotychczasowych zwolnień i preferencji podatkowych. Zasady udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom, którym wydano zezwolenia przed 1 stycznia 2001 r., były przedmiotem negocjacji akcesyjnych. Wynegocjowane warunki zakładają ograniczenie udzielania pomocy publicznej, w porównaniu z pomocą udzielaną do końca 2000 r. i później - na mocy przepisu przejściowego gwarantującego zachowanie praw nabytych. Stąd zmiana ustawy, która niewątpliwie ingeruje w te prawa, niemniej jednak jest konieczna dla zapewnienia zgodności z prawem wspólnotowym, które od dnia akcesji będzie miało pierwszeństwo przed prawem krajowym.

Ustawa przewiduje, że mali i średni przedsiębiorcy zachowają prawo do zwolnień podatkowych na zasadach obowiązujących przed 1 stycznia 2001 r. odpowiednio do końca roku 2011 i 2010. Dla innych przedsiębiorców pomoc publiczna zostanie ograniczona w dwojaki sposób: po pierwsze, będzie dotyczyła wydatków na inwestycje poniesionych do końca 2006 r., po drugie - ustawa wprowadza limity w postaci określonej procentowo części kosztów inwestycji w zależności od sektora, w którym inwestycja jest prowadzona, oraz w zależności od daty wydania zezwolenia.

Wprowadzane zmiany istotnie pogarszają warunki korzystania ze zwolnień podatkowych, stąd ustawa stwarza mechanizmy zachęcające przedsiębiorców do występowania o zmianę zezwolenia polegającą na zastosowaniu do nich nowych przepisów, a więc do dobrowolnej rezygnacji z gwarantowanych im dotychczas zwolnień podatkowych. Jedną z takich zachęt jest możliwość równoczesnego wnoszenia o zmianę warunków zezwolenia. W aktualnym stanie prawnym taka zmiana musi być uzasadniona niemożnością ich dotrzymania z przyczyn od przedsiębiorcy niezależnych, przy czym nie może dotyczyć obniżenia określonego w zezwoleniu poziomu zatrudnienia. Ponadto możliwe będzie gromadzenie dodatkowych wpływów z tytułu podatku dochodowego od przedsiębiorców, którzy wystąpią o zmianę zezwolenia, na rachunku środków specjalnych w urzędzie skarbowym. Środki te będą mogły być wykorzystane na dofinansowanie nowych inwestycji prowadzonych przez tego przedsiębiorcę lub podmiot powiązany z nim kapitałowo. Formą rekompensaty niekorzystnej zmiany przepisów dla dużych przedsiębiorców ma być też zwolnienie z podatku od nieruchomości gruntów, budynków i budowli zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy na podstawie zmienionego zezwolenia w okresie jego ważności.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrzyła ustawę o wypowiedzeniu Konwencji o wzajemnym uznaniu równoważności dokumentów ukończenia szkół średnich, szkół średnich zawodowych i szkół wyższych, a także dokumentów o nadawaniu stopni i tytułów naukowych, sporządzonej w Pradze dnia 7 czerwca 1972 r.

Konwencja, która ma zostać wypowiedziana przez Prezydenta RP po wyrażeniu ustawowej zgody parlamentu, nakłada na państwa strony obowiązek uznawania za równorzędne wydawanych na terytorium każdego z nich świadectw szkół średnich i średnich zawodowych oraz dyplomów szkół wyższych i dokumentów o nadawaniu stopni i tytułów naukowych.

Argumentem przemawiającym za wypowiedzeniem umowy jest ponadto jej niezgodność z prawem Unii Europejskiej. W prawodawstwie wspólnotowym obowiązuje system sektorowy, zapewniający automatyzm w uznawaniu dyplomów lekarzy, pielęgniarek, położnych, farmaceutów, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii i architektów. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej bez uprzedniego wypowiedzenia Konwencji doprowadziłoby do sytuacji, w której dyplomy wydane przez jej sygnatariuszy mogłyby być uznawane za równoważne z dyplomami państw członkowskich Wspólnoty, nie spełniając kryteriów wynikających z prawa unijnego.

Wypowiedzenie przedmiotowej konwencji nie wywoła skutków finansowych dla budżetu państwa, natomiast spowoduje, że uznawanie świadectw dojrzałości, dyplomów oraz tytułów i stopni naukowych między Rzecząpospolitą Polską a pozostałymi stronami umowy będzie się odbywało w trybie nostryfikacji, na podstawie przepisów prawa wewnętrznego.

Po wysłuchaniu informacji przekazanych przez wiceministra spraw zagranicznych B. Zaleskiego oraz wiceministra obrony narodowej Andrzeja Towpika, a także pozytywnej opinii biura legislacyjnego komisja opowiedziała się jednogłośnie w głosowaniu za przyjęciem sejmowej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Bernarda Drzęźlę.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrywano także ustawę o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

W tej części posiedzenia swoje opinie przedstawili wicedyrektor Departamentu Polityki Regionalnej w Ministerstwie Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej Teresa Korycińska, Anna Pawlik-Wywrot z Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, dyrektor Departamentu Monitorowania Pomocy Publicznej w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów, wicedyrektor Departamentu Finansów Gospodarki Narodowej w Ministerstwie Finansów Grażyna Kozłowska-Plewa, przewodniczący Konferencji Specjalnych Stref Ekonomicznych Piotr Wojaczek oraz przedstawiciel UKIE. Uwagi szczegółowe zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw.

Senatorowie z Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrywali na swym posiedzeniu ustawę o zmianie ustawy o służbie medycyny pracy oraz niektórych innych ustaw.

Nowelizacja wynikła z konieczności dostosowania zapisów ustawy do sytuacji, jaka powstała w wyniku wdrożenia zasad powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Projekt uwzględnia m.in. jednostki badawczo-rozwojowe jako jeden z podmiotów wykonujących zadania służby medycyny pracy, rozszerza zakres zadań służby medycyny pracy, a także uzupełnia zakres zadań wojewódzkich ośrodków medycyny pracy.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o zawodzie felczera.

O rozwiązaniach przyjętych w nowelizacji sejmowej wypowiadali się wicedyrektor Departamentu Kształcenia w Ministerstwie Zdrowia Anna Blok-Kaleta, naczelnik Wydziału Kształcenia Innych Zawodów Medycznych w tym resorcie Katarzyna Chmielewska oraz Jacek Goliński z Departamentu Prawa Europejskiego w UKIE. Opinię o ustawili przekazali także Wojciech Rudnicki i Ładysław Nekanda-Trepka. Uwagi szczegółowe zgłosiło biuro legislacyjne.

Rozpatrywana ustawa została uchwalona z przedłożenia rządowego i ma na celu wprowadzenie spójnych z prawem wspólnotowym rozwiązań dotyczących możliwości wykonywania zawodu felczera na terenie naszego kraju.

W szczególności akt ten ustanawia przesłanki przyznania oraz utraty prawa wykonywania tego zawodu w odniesieniu do osób, które nabyły kwalifikacje poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Kwalifikacje niezbędne do wykonywania zawodu potwierdza w drodze decyzji minister właściwy do spraw zdrowia, przy czym dla obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej - kwalifikacje mają być uznane na zasadach określonych w ustawie z 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych, natomiast dla obywateli państw innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej - podstawą do wydania decyzji potwierdzającej kwalifikacje zawodowe felczera jest dyplom uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny na podstawie umów międzynarodowych.

W głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 15 poprawek do nowelizacji ustawy o zawodzie felczera. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Olgę Krzyżanowską. Zaproponowane poprawki miały przede wszystkim charakter porządkująco-legislacyjny i w większości były zbieżne ze zmianami zawartymi w opinii biura legislacyjnego.

Proponując tę zmianę uznano, ze niezrozumiałe jest, dlaczego ustawodawca tylko w niektórych sprawach przesądza, że rozstrzygnięcie przez Naczelną Radę Lekarską następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 2b ust. 3 i 7, art. 2c ust. 6 i 7), pomijając inne rozstrzygnięcia (art. 1a ust. 4, 1c ust. 1, 2a ust. 1, 2b). Takie rozwiązanie rodzi wątpliwości na tle przepisu art. 2e, zgodnie z którym tylko w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej stosuje się przepisy kpa.

Ponadto, w opinii komisji, nie można pozostawić bez rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej możliwości zaskarżania tych decyzji. Sprawy tej nie rozwiązuje przepis dodanego art. 2e, na mocy którego w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych stosuje się przepisy kpa, norma taka bowiem obowiązuje już z mocy samego kodeksu postępowania administracyjnego. Problem jest w tym, że art. 127 kpa, przesądzający o prawie strony do odwołania się od decyzji wydanej w pierwszej instancji, nie rozstrzyga, jaki organ jest właściwy do rozpatrzenia odwołania od decyzji Naczelnej Rady Lekarskiej w sprawach, o których mowa np. w art. 1 ust. 2, art. 2b ust. 2, 3 i 7 oraz art. 2c ust. 1, 6 i 7.

Na swym posiedzeniu Komisja Nauki, Edukacji i Sportu rozpatrzyła ustawę o wypowiedzeniu Konwencji o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów ukończenia szkół średnich, szkół średnich zawodowych i szkół wyższych, a także dokumentów o nadawaniu stopni i tytułów naukowych, sporządzonej w Pradze dnia 7 czerwca 1972 r.

Podczas posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw.

Senatorowie wysłuchali wyjaśnień głównego inspektora ochrony środowiska Krzysztofa Zaręby, a także dyrektor Departamentu Legislacyjnego w Ministerstwie Środowiska Anny Różanek oraz wicedyrektor Departamentu Instrumentów Ochrony Środowiska w tym resorcie Ireny Mazur, która stwierdziła m.in., że ustawa dostosowuje polskie ustawodawstwo do ostatnich uregulowań Unii Europejskiej w zakresie ochrony środowiska. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Dysponowano także opinią eksperta komisji Jerzego Jędrośki.

Podsumowując dyskusję, przewodniczący Komisji Ochrony Środowiska senator Adam Graczyński zwrócił uwagę na znaczenie edukacji ekologicznej, jak najskuteczniejsze wykorzystywanie środków unijnych przeznaczonych na ochronę środowiska, zadeklarował także pomoc w rozwiązywaniu istniejących problemów. W opinii senatora, rozpatrywany raport "Stan środowiska w Polsce" należałoby promować za pośrednictwem mediów, np. poprzez konferencję prasową.

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment