Diariusz Senatu RP: spis treści następny fragment

Członkowie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi spotkali się z Jose Manuelem Silva Rordriguezem - dyrektorem generalnym ds. rolnictwa w Komisji Europejskiej, Rudolfem Moegele - szefem sekcji A II, która zajmuje się sprawami międzynarodowymi dotyczącymi głównie rozszerzenia Unii Europejskiej, Veroniką Veits - specjalistką do spraw Polski w sekcji A II oraz Bruno Dethomasem - ambasadorem Unii Europejskiej w Polsce. Gościom towarzyszył Jerzy Plewa - podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, oraz Wanda Samborska - dyrektor Departamentu Współpracy z Zagranicą w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Tematem spotkania była wspólna polityka rolna jednoczącej się Europy.

Tematem kolejnego punktu porządku obrad komisji były perspektywy wykorzystania rolniczych zasobów Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.

W tej części posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi wzięli udział zaproszeni goście, m.in. Andrzej Chodkowski - podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Józef Woźniakowski z Ministerstwa Skarbu Państwa, Jerzy Szałkowski z Ministerstwa Finansów, Zdzisław Siewierski - prezes Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, Waldemar Sochaczewski - zastępca prezesa Agencji Rynku Rolnego, Stanisław Barnaś - prezes Krajowego Związku Plantatorów Buraka Cukrowego, Władysław Łukasik - prezes Krajowej Spółki Cukrowej "Polski Cukier", Stanisław Lubaś z NSZZ "Solidarność".

Jednocześnie stwierdzamy potęgujące się trudności w zakresie dalszego trwałego rozdysponowania gruntów będących we władaniu Agencji. Dlatego też zwracamy się do Ministerstwa Skarbu Państwa oraz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o podjęcie pilnych inicjatyw legislacyjnych, szczególnie w kierunku rozstrzygnięcia problemu reprywatyzacji zasobów ziemskich oraz roszczeń rekompensacyjnych ze strony tzw. zabużan, deklarując swój aktywny udział w ich rozpatrywaniu przez Senat RP.

W lutym br. Zarząd Krajowej Spółki Cukrowej SA zaprezentował w Ministerstwie Skarbu Państwa "Wstępny projekt restrukturyzacji KSC SA, zawierający kompleksowe podejście do problemu restrukturyzacji koncernu "Polski Cukier". Do projektu zgłoszono szereg zastrzeżeń, obejmujących przede wszystkim brak biznesplanu i prognoz ekonomiczno-finansowych, kompleksowego zagospodarowania majątku zbędnego i tworzenia na nim nowych miejsc pracy dla zwalnianych pracowników likwidowanych cukrowni.

W maju 2003 r. Konsorcjum Doradcze WGK i Proinwest-International przedstawiły opracowanie: "Program restrukturyzacji i biznesplan na lata 2003-2008".

- optymalny okres trwania kampanii produkcyjnej 85-90 dni,

- racjonalne kryteria wyboru jednostek wiodących,

Z przebiegiem prac nad ustawą zapoznał senatorów wiceminister A. Chodkowski.

Ostatni punkt posiedzenia komisji dotyczył rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej spotkała się z delegacją Komisji ds. Europejskich parlamentu Litwy pod przewodnictwem Vytenisa Povilasa Andriukaitisa, przewodniczącego komisji europejskiej i wiceprzewodniczącego parlamentu Litwy. Litewska delegacja przybyła na zaproszenie przewodniczącej komisji senator Genowefy Grabowskiej oraz przewodniczącego Komisji Europejskiej Sejmu posła Józefa Oleksego.

Pytany, czy Litwa będzie obstawała przy zapisach o korzeniach chrześcijańskich w konstytucji europejskiej, odpowiedział, że Litwa była za tym, by uzupełnić preambułę o zapis o wartościach chrześcijańskich. Przypomniał, że w tekście projektu konstytucji znalazł się zapis dotyczący statusu kościołów i związków wyznaniowych.

V.P. Andriukaitis zaproponował, aby na konferencję międzyrządową przygotować taktykę, tworząc pakiet ze wszystkich możliwych propozycji. "Proponujemy spotkanie we wrześniu, na którym moglibyśmy omówić te propozycje" - dodał. Jednocześnie podkreślił, że do osiągnięcia kompromisu potrzebne są starannie przygotowane stanowiska zarówno krajów kandydujących, jak i członków.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi w pierwszym punkcie porządku posiedzenia rozpatrzyła ustawę o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.

Obecny na posiedzeniu komisji podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Gospodarki Wiejskiej Andrzej Chodkowski przyznał, że w tym miejscu ustawa powoduje konflikt interesów między polskimi wytwórcami paliw a importerami i trudno jest w tej sprawie znaleźć kompromis. Z jednej strony prawo powinno być równe dla wszystkich, a z drugiej brak tej regulacji może spowodować konieczność zerwania przez importerów długoterminowych umów.

Komisja przyjęła także poprawkę zaproponowaną przez stronę rządową, dotyczącą innej redakcji artykułu 13 w sprawie kontroli jakości biokomponentów. Jak uzasadniał wicedyrektor Kazimierz Żmuda z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, wprowadzenie nowego brzmienia artykułu jednoznacznie z dniem wejścia ustawy wprowadza podwójną kontrolę jakości biokomponentów, których z jednej strony nie można będzie skierować na rynek bez uzyskania świadectwa jakości, czyli bez certyfikacji produktu, a z drugiej strony poddaje się je kontroli u wytwórcy i producenta przez Inspekcję Handlową.

W kolejnym punkcie porządku obrad komisja rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Nowelizacja wprowadza ponadto ustawowe umocowanie powiatowych biur ARiMR. Wyodrębnione biura powiatowe mają działać w każdym powiecie. Biura te będą pomagać rolnikom w uzyskaniu dopłat z funduszy UE.

Główny Inspektorat Ochrony Środowiska przedstawił informację o ustaleniach kontroli Inspekcji Ochrony Środowiska przeprowadzonych wspólnie z Państwową Inspekcją Sanitarną, Inspekcją Weterynaryjną i Nadzorem Budowlanym w przemysłowych fermach trzody chlewnej należących do amerykańskiego koncernu Smithfield Foods, położonych na terenie trzech województw: warmińsko-mazurskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego.

Według S. Okularczyk, w warunkach europejskiej wsi, gdzie w nadmiarze są zasoby pracy, a w niedoborze zasoby ziemi, wielkość unijnych ferm (na 150-400 tuczników) jest optymalna i ekonomicznie uzasadniona. Takie fermy nie mają problemów z zagospodarowaniem gnojowicy. Ponadto istnieją względy społeczno-ekonomiczne. Maksymalizacja, koncentracja i mechanizacja produkcji może doprowadzić do dalszego zwiększenia bezrobocia na wsi. W polskich warunkach wskazany jest rozwój rodzinnych gospodarstw specjalistycznych, o takiej liczbie tuczników, których sprzedaż przyniesie dochód rolniczy porównywalny ze średnią płacą krajową. Przy obecnej rentowności tuczu jest to od 440 do 680 sztuk świń rocznie - podkreśliła prof. S. Okularczyk.

Fakt, że wielkotowarowe fermy trzody chlewnej nie przestrzegają przepisów dotyczących ochrony środowiska, potwierdził zastępca głównego inspektora sanitarnego Jerzy Dobosz. Wyjaśnił on, że na skontrolowanych w marcu tego roku 16 ferm 14 należy do amerykańskiego koncernu Smithfield Foods i wszystkie one miały nie w pełni uregulowany stan formalnoprawny.

Smithfield Foods Inc., który wykupił w 1999 r. udziały spółki Animex, wyprodukuje w 2003 r. ponad 1,2 mln sztuk świń. Głównym źródłem pozyskania surowca dla grupy Animex są umowy kontraktacyjne, z których pochodzi 60% kupionej trzody. Zakłady Animex zawarły 1600 umów kontraktacyjnych z hodowcami. Najmniejsza roczna kontraktacja wynosi 100 sztuk, a największa 10 tys. sztuk - poinformował G. Schmidt. Wyjaśnił też, że dla hodowcy umowa kontraktacyjna oznacza zapewnienie zbytu zwierząt, możliwość zaopatrzenia się w materiał zarodowy oraz możliwość uzyskania paszy na kredyt.

Główny Inspektorat Ochrony Środowiska stwierdził, że przeprowadzona analiza ustaleń kontroli potwierdziła, iż kierownictwa wszystkich 14 kontrolowanych ferm należących do amerykańskiego koncernu Smithfield Foods dopuściły do naruszenia przepisów ochrony środowiska oraz przepisów prawa budowlanego, jak też wymagań wynikających z przepisów sanitarnych i weterynaryjnych. Opierając się na ustaleniach kontroli, wszystkie inspekcje (sanitarna, weterynaryjna i nadzoru budowlanego) podjęły określone działania dyscyplinujące, nie znajdując jednak na obecnym etapie rozpoznania i wszczętych z urzędu postępowań administracyjnych, zgodnie z przysługującymi kompetencjami, wystarczających przesłanek do wstrzymania działalności ferm.

W posiedzeniu komisji wzięli udział zaproszeni goście, m.in. podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Andrzej Chodkowski oraz Kazimierz Żmuda - dyrektor departamentu w tym resorcie, Roman Głaz z Ministerstwa Środowiska, Robert Gmyrek i Adam Stachowicz z PKN Orlen, Bogumił Cias - zastępca głównego inspektora Inspekcji Handlowej, Krzysztof Starzec - doradca prezesa Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego, Władysław Łagodziec - prezes "Ekorozwoju", Teresa Warchałowicz z NIK, Cezary Bocheński z SGGW, Rafał Parczewski z Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych.

Uchwalona przez Sejm 10 lipca 2003 r. ustawa o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych reguluje zasady wytwarzania, magazynowania i obrót biokomponentami stosowanymi w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, zasady wykorzystywania surowców rolniczych do produkcji biokomponentów, obowiązki i zasady odpowiedzialności podmiotów wprowadzających do obrotu biokomponenty, wymagania jakościowe dla biokomponentów oraz zasady monitorowania rynku biokomponentów.

Biokomponenty, według definicji ustawowej, to ester lub bioetanol, w tym bioetanol zawarty w eterze etylo-tert-butylowym lub eterze etylo-tert-amylowym, oraz estry stanowiące samoistne paliwa silnikowe.

Aby wytwarzać lub magazynować biokomponenty, niezbędne będzie uzyskanie zezwolenia wydawanego przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych. Ustawa nakłada na wnioskodawcę ubiegającego się o zezwolenie obowiązek spełnienia szeregu wymagań. Związane są one z posiadaniem m.in. odpowiedniego zaplecza technicznego, które będzie gwarantowało prawidłowe prowadzenie działalności, wykazaniem się niekaralnością (chodzi o przestępstwa przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, skarbowe, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi oraz gospodarcze), a także niezaleganiem z wpłatami na rzecz organów podatkowych i na rzecz ZUS (KRUS). Zezwolenia mają być wydawane każdemu, kto spełni ustawowe wymagania. W zezwoleniu będzie określana maksymalna wielkość produkcji biokomponentów w skali roku, która zostanie uzależniona od możliwości technicznych urządzeń posiadanych przez wytwórcę.

Do wytwarzania biokomponentów będą mogły być wykorzystywane surowce rolnicze, produkty uboczne i odpady, surowy spirytus rolniczy lub surowy olej rzepakowy, dostarczane na podstawie 5-letnich umów kontraktacji albo dostawy.

Warunkiem niezbędnym wprowadzenia biokomponentów do obrotu będzie spełnienie wymagań jakościowych, potwierdzonych świadectwem jakości wydanym przez jednostkę certyfikującą. Wymagania jakościowe dla biokomponentów oraz metody badań jakości biokomponentów określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki. Kontrolę, do której będzie się stosowało odpowiednio przepisy ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych, w zakresie spełniania wymagań jakościowych biokomponentów będzie prowadziła Inspekcja Handlowa.

Producenci zostali zobowiązani przy produkcji lub komponowaniu paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych do korzystania z biokomponentów pochodzących z produkcji własnej lub zakupu dokonanego w ramach umowy dostawy od pierwszych przetwórców lub wytwórców. Minimalna ilość poszczególnych biokomponentów, jaką będą musieli wprowadzić do obrotu producenci w paliwach ciekłych i w biopaliwach ciekłych, będzie określana corocznie przez Radę Ministrów. Ilość ta będzie określana w ułamku masowym wyrażonym w procentach ogólnej ilości wprowadzanych do obrotu paliw ciekłych.

- od 1 października 2003 r. do 31 grudnia 2003 r. przedział ten ma wynosić od 3,5 do 5% ogólnej ilości wprowadzanych do obrotu benzyn silnikowych,

Po dyskusji członkowie komisji postanowili wprowadzić 7 poprawek do ustawy. Jedna z nich dotyczy skreślenia art.. 22, który stanowi o tym, że z dniem wejścia ustawy w życie zezwolenia na odwadnianie alkoholu etylowego rolniczego stają się zezwoleniami na wytwarzanie biokomponentów, co stawia w uprzywilejowanej sytuacji podmioty działające obecnie na rynku w branży spirytusowej. Taki przepis oznacza ograniczenie praw podmiotów, które nie działają na rynku w tej branży, a tym samym stanowi naruszenie konstytucyjnej swobody prowadzenia działalności gospodarczej.

Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego rozpatrzyła siedem ustaw wyrażających zgodę na ratyfikowanie przez prezydenta RP protokołów do Traktatu Północnoatlantyckiego: ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Estońskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.; ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Łotewskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.; ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Litewskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.; ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Słowackiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.; ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Bułgarii, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.; ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Rumunii, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.;. ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Słowenii, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.

Ustawy te uchwalił Sejm na swym 52. posiedzeniu, 9 lipca 2003 r. Przyjęcie przez każde państwo - stronę Traktatu Północnoatlantyckiego (w tym również przez Rzeczpospolitą Polską) protokołów akcesyjnych stanowi jeden z etapów postępowania zmierzającego do rozszerzenia NATO. Zgodnie z procedurą określoną w artykułach I i II protokołów akcesyjnych przyjęcie przez każdą ze stron Traktatu Północnoatlantyckiego tych protokołów powoduje ich wejście w życie, co z kolei jest niezbędnym warunkiem do przekazania państwom ubiegającym się o członkostwo w NATO zaproszeń do przystąpienia do Traktatu. Zaproszenia do przystąpienia do Traktatu przekazuje sekretarz generalny Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.

Zgodnie z art. 10 Traktatu Północnoatlantyckiego strony mogą, za jednomyślną zgodą, zaprosić do przystąpienia do niniejszego traktatu każde inne państwo europejskie, które jest w stanie realizować zasady niniejszego traktatu i wnosić wkład do bezpieczeństwa obszaru północnoatlantyckiego. Każde państwo zaproszone w ten sposób może stać się stroną traktatu, składając rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki dokument przystąpienia. Przepis ten będzie miał wkrótce zastosowanie w stosunku do Słowenii, Bułgarii, Rumunii, Słowacji, Litwy, Łotwy i Estonii.

W tej części posiedzenia Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego wzięli udział dyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych Remigiusz Henczel oraz podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Andrzej Towpik.

W tej części posiedzenia wzięli udział m.in. Zbyszek Zaborowski, poseł sprawozdawca, Maciej Górski, podsekretarz stanu w MON, Marek Cieciera, dyrektor Departamentu Prawnego MON, gen. bryg. Zbigniew Jabłoński, dyrektor Departamentu Kadr Szkolnictwa Wojskowego MON, gen. broni Antoni Jasiński i płk. Mieczysław Mikrut ze Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, Czesław Piotrowski ze Stowarzyszenia Chorążych i Podoficerów Zawodowych Wojska Polskiego, Tomasz Artymiuk z Izby Wojskowej Sądu Najwyższego w Warszawie.

Uchwalona przez Sejm 11 lipca br. ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych zastępuje ustawę o tym samym tytule z 30 czerwca 1970 r. Uchwalenie ustawy stało się konieczne w związku z przeobrażeniami (wdrażanymi i planowanymi) zachodzącymi w polskich Siłach Zbrojnych. Ustawa realizuje zasadnicze elementy, zatwierdzonej w lutym 2002 r. przez ministra obrony narodowej, nowej polityki kadrowej w Siłach Zbrojnych RP. Postanowienia ustawy zbieżne są ponadto z założeniami ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006 oraz Programu Rozwoju i Modernizacji Technicznej w Siłach Zbrojnych RP na lata 2001-2006. Asumpt do uchwalenia nowej ustawy dało również wstąpienie Polski do struktur NATO.

Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia zapoznała się z informacją o działalności Rzecznika Praw Dziecka wraz z uwagami o stanie przestrzegania praw dziecka. Informację przedstawił rzecznik Paweł Jaros. Ze względu na ograniczony czas nie przeprowadzono pełnej dyskusji nad sprawozdaniem. Senator Krystyna Sienkiewicz wysoko oceniła działalność rzecznika. Zwrócono uwagę, iż sprawozdanie RPDz za rok 2002 jest lepiej przygotowane niż sprawozdanie za rok 2001 i obszerniej przedstawia działania podejmowane przez rzecznika. Komisja, na wniosek marszałka Senatu i zgodnie z Regulaminem Senatu rozpatrzyła informację i przyjęła ją bez wnoszenia uwag.

W kolejnym punkcie porządku posiedzenia komisja zapoznała się z informacją o działaniach Ministerstwa Zdrowia w zakresie realizacji uchwały Senatu z 8 listopada 2002 r. w sprawie ustanowienia Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych.

Informację poprzedziło wystąpienie ministra zdrowia Leszka Sikorskiego. Było to pierwsze spotkanie ministra z komisją od objęcia przez niego urzędu w kwietniu br. Minister przedstawił aktualną sytuację finansową i organizacyjną ochrony zdrowia. Stwierdził, że sytuacja finansowa szpitali jest bardzo trudna, wobec narastających zobowiązań i poziomu zadłużenia. Samorządy powiatowe, które są organami założycielskimi dla większości szpitali w Polsce, nie są w stanie wygenerować z własnych dochodów takich środków, które zapobiegłyby dalszemu zadłużaniu szpitali. Dlatego resort planuje restrukturyzację obecnego zadłużenia i wyemitowanie przez Narodowy Fundusz Zdrowia instrumentów finansowych w postaci obligacji, dzięki którym można by zaspokoić część roszczeń wierzycieli. Naprawa obecnej sytuacji wymaga działań trudnych, społecznie niepopularnych i rozłożonych na okres kilku lat.

W imieniu ministra zdrowia informację o działaniach ministerstwa w sprawie ustanowienia Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych przedstawiły sekretarz stanu Ewa Kralkowska oraz dyrektor Departamentu Polityki Zdrowotnej Ewa Kacprzak. Obecni na posiedzeniu dyrektor Centrum Onkologii-Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie prof. Marek P. Nowacki oraz prezes Polskiej Unii Onkologii dr Janusz Meder podkreślili, że uchwała Senatu z 2002 r., będąca inicjatywą Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, była istotnym impulsem dla prac nad przygotowaniem Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych. Prace te wymagają kontynuacji, niemniej - podkreślili - istotny krok został uczyniony.

Komisja rozpatrzyła ponadto ustawę o zmianie ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz o zmianie innych ustaw. Ustawa była projektem rządowym.

Następnie Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrzyła ustawę o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Ustawę, która była przedłożeniem rządowym, przedstawił wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej, podsekretarz stanu Krzysztof Pater.

W ostatnim punkcie porządku posiedzenia komisja rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Ustawę tę, będącą przedłożeniem rządowym, dostosowującym polskie ustawodawstwo do prawa Unii Europejskiej, przedstawił główny inspektor sanitarny Andrzej Trybusz.

Komisja Emigracji i Polaków za Granicą rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o repatriacji.

W posiedzeniu komisji wziął udział Wiesław Osuchowski, zastępca dyrektora Departamentu Konsularnego i Polonii Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Stanowisko rządu wobec uchwalonej przez Sejm 11 lipca 2003 r. nowelizacji przedstawił Piotr Stachańczyk, prezes Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców. P. Stachańczyk opowiedział się przeciwko rozszerzeniu prawa do otrzymania wizy wjazdowej w celu repatriacji na osoby polskiego pochodzenia, które przed dniem wejścia w życie ustawy zamieszkiwały na stałe na terytorium byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Rozwiązanie takie wprowadza p. 7 w art. 1 nowelizacji.

Jak uzasadniał prezes P. Stachańczyk, Polski nie stać na takie rozszerzenie zasięgu repatriacji. Dotychczasowa repatriacja Polaków z samego tylko Kazachstanu posuwa się bardzo wolno, głównie z powodu braku zgłoszeń gmin, które z reguły nie dysponują wolnymi lokalami na ten cel. W tej sytuacji rozszerzanie kręgu uprawnionych do otrzymania wizy repatriacyjnej na osoby polskiego pochodzenia zamieszkujące terytorium całego byłego ZSRR należy uznać za niezasadne.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zebrała się na swym posiedzeniu, by rozpatrzyć ustawę o weterynaryjnej kontroli granicznej.

W posiedzeniu komisji wzięli udział posłanka sprawozdawca Zofia Grzybisz-Nowicka, sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Jerzy Pilarczyk, przedstawiciele resortów spraw wewnętrznych i finansów, Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, Głównego Inspektoratu Weterynaryjnego, Inspekcji Sanitarnej, związków i organizacji rolniczych.

Główne założenia ustawy przedstawił senatorom wiceminister J. Pilarczyk. Ustawa o weterynaryjnej kontroli granicznej określa zasady przywozu zwierząt i produktów zwierzęcych na terytorium Polski, zasady przeprowadzania weterynaryjnej kontroli granicznej, kontroli weterynaryjnej w składach celnych, składach wolnocłowych, w magazynach w wolnych obszarach celnych. Ustawa określa też zasady kontroli działalności związanej z zaopatrzeniem środków transportu morskiego komunikacji międzynarodowej w produkty nie spełniające wymagań przywozowych, reguluje kwestie opłat za dokonywane czynności kontrolne oraz ustala sankcje karne, jakie mogą zostać nałożone w razie naruszenia przepisów ustawy.

Porządek posiedzenia Komisji Ustawodawstwa i Praworządności obejmował trzy punkty: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Trybunale Stanu, dyskusję w sprawie projektu inicjatywy ustawodawczej dotyczącej ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji - projekt senatora Roberta Smoktunowicza oraz dyskusję w sprawie konferencji dotyczącej probacji.

W posiedzeniu komisji wzięli udział m.in.: Janusz Godyń, prezes Sądu Najwyższego, Beata Mik, dyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości, Andrzej Przemyski zastępca dyrektora Departamentu Porządku Publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Zbigniew Krasnodębski, dyrektor Biura Prawnego w Komendzie Głównej Policji, Tadeusz Matusiak, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Tadeusz Wołek, podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, Marek Sadowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, Jan Pyrcak, dyrektor generalny Służby Więziennej, Janusz Zagórski, dyrektor Zespołu Prawa Karnego Wykonawczego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, Andrzej Martuszewicz, prezes Krajowego Stowarzyszenia Zawodowych Kuratorów Sądowych.

Podczas rozpatrywania poszczególnych zmian wprowadzonych w nowelizacji ustawy o Trybunale Stanu senator Zbigniew Romaszewski odniósł się krytycznie do obowiązującej koncepcji trybunału jako organu, który - ze względu na usytuowanie i parytetowy tryb powoływania - nie spełnia przypisanych mu zadań. Senator uznał za nieporozumienie wprowadzenie - zmianą 3 w pkt a - przepisu stanowiącego, że w postępowaniu przed Komisją Odpowiedzialności Konstytucyjnej należy przestrzegać przepisów ustawy o ochronie danych osobowych, gdyż przede wszystkim komisja ta stosuje przepisy k.p.k., a poza tym przepisy wszelkich innych ustaw. Senator Z. Romaszewski zaproponował wprowadzenie innego sposobu obliczania większości w wypadku uchwały o pociągnięciu do odpowiedzialności karnej członka Trybunału Stanu, analogicznie jak w wypadku posła lub senatora - w ustawie o wykonywaniu mandatu posła i senatora.

Na posiedzeniu plenarnym Izby sprawozdanie komisji o ustawie o zmianie ustawy o Trybunale Stanu przedstawi senator Marek Balicki.

W kolejnym punkcie porządku posiedzenia komisja kontynuowała rozpatrywanie wniosku senatora R. Smoktunowicza o znowelizowanie ustawy o broni i amunicji.

Przedstawiciele resortu spraw wewnętrznych nie poparli projektu nowelizacji. Opowiedzieli się przeciwko proponowanej zmianie organu wydającego pozwolenie na broń, a także wskazali, że zgodnie z dyrektywą Unii Europejskiej potrzeba posiadania broni powinna być umotywowana. Zaznaczyli też, że obrona miru domowego, przewidziana w projekcie, powinna być skorelowana z przepisami kodeksu karnego dotyczącymi obrony koniecznej.

Po dyskusji, w wyniku głosowania, komisja postanowiła odrzucić wniosek w sprawie nowelizacji ustawy o broni i amunicji.

Rozpatrywana przez komisję nowelizacja, uchwalona przez Sejm 25 lipca br., oparta na projekcie poselskim, ma na celu przede wszystkim przywrócenie do czasu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej tzw. licencji ustawowej dla operatorów sieci kablowych. Licencja ta polega na przysługującym z mocy ustawy uprawnieniu operatorów sieci kablowych do reemitowania utworów (poprzez odesłanie dotyczy to też artystycznych wykonań, fonogramów i wideogramów) nadawanych przez inne organizacje radiowe i telewizyjne dostępne na danym obszarze, bez obowiązku zawierania umowy z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Ponadto ustawa zawiesza do czasu akcesji stosowanie procedury arbitrażowej przed Komisją Prawa Autorskiego w sporach związanych z zawarciem takiej umowy.

Problem licencji ustawowej dla operatorów sieci kablowych na reemisję utworów pojawiał się przy okazji prac nad nowelizacją ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 9 czerwca 2000 r. i z 28 października 2002 r. Pierwsza z tych nowelizacji wprowadziła obowiązek zawierania przez operatorów sieci kablowych umów z organizacjami zbiorowego zarządzania prawami autorskimi o reemisję utworów nadawanych w programach organizacji radiowych i telewizyjnych. Jednocześnie pozostawiono w ustawie, poprzez odrzucenie poprawki Senatu, art. 24 ust. 3, dający operatorom sieci kablowych prawo rozpowszechniania w sposób równoczesny i integralny utworów nadawanych przez inne organizacje radiowe lub telewizyjne dostępne na danym obszarze. W związku z tym, że reemisja oznacza rozpowszechnianie w sposób równoczesny i integralny, do końca 2002 r. istniały w ustawie w istocie sprzeczne przepisy, przy czym operatorzy sieci kablowych stosowali ten drugi, traktując go jako lex specialis w stosunku do normy ogólnej, określonej w wówczas obowiązującym art. 21 ust. 4. Nowelizacja z 28 października 2002 r., uchwalona w związku z koniecznością dostosowania prawa polskiego do wymogów Unii Europejskiej, zlikwidowała licencję ustawową. Senat proponował odroczenie tej likwidacji o 6 miesięcy, czyli do końca czerwca br. Sejm poprawkę Senatu odrzucił z tego powodu, że, jak to było podkreślane przez Komitet Integracji Europejskiej, pozostawienie licencji ustawowej mogłoby grozić ponownym otwarciem negocjacji w tym obszarze.

Uchwalona przez Sejm nowelizacja stanowi powrót do stanu prawnego sprzed 1 stycznia 2003 r., z tym że w ogóle zawiesza do dnia akcesji stosowanie dotychczasowego art. 21 ust. 3, zezwalającego na reemisję utworów (artystycznych wykonań, fonogramów i wideogramów) w sieciach kablowych wyłącznie na podstawie umowy z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Dzięki temu uniknięto sprzeczności wewnętrznej pomiędzy tym przepisem a dodawanym art. 24 ust. 3¹, jaka istniała pomiędzy odpowiednikami tych przepisów przed 1 stycznia 2003 r.

Sprawozdanie komisji o ustawie o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedstawi Izbie senator Kazimierz Pawełek.

Odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, podczas którego podsumowano prezydencję grecką w Unii Europejskiej oraz przedstawiono główne priorytety rozpoczętej właśnie prezydencji włoskiej. W obradach uczestniczyli goście: ambasador Grecji Nikolaos Vamvounakis, ambasador Włoch Giancarlo Leo, minister Tadeusz Iwiński, podsekretarz stanu w UKIE Tadeusz Kozek. Obradom przewodniczyła senator Genowefa Grabowska.

Jak podkreślił ambasador N. Vamvounakis, podczas greckiej prezydencji zostały zrealizowane dwa priorytetowe zadania. Pierwsze to podpisanie traktatu akcesyjnego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach, dzięki czemu Polska uzyskała status aktywnego obserwatora w instytucjach UE. Drugim zrealizowanym zadaniem było zakończenie prac Konwentu Europejskiego nad konstytucją europejską.

Od 1 lipca br. prezydencję w UE objęły Włochy. Plan włoski został uznany za ambitny. Włosi chcą sfinalizować prace konferencji międzyrządowej, której obrady rozpoczną się 4 października 2003 r. w Rzymie. Do najważniejszych tematów konferencji ambasador Włoch zaliczył kwestie polityki zagranicznej, wzmocnienie granic zewnętrznych, bezpieczeństwa i uregulowań prawnych. Kolejnym z założeń są prace w zakresie gospodarki i konkurencyjności. Ich celem jest uzyskanie wzrostu gospodarczego. Trzecim priorytetem jest poszerzenie współpracy z krajami Europy Wschodniej, Azji i basenu Morza Śródziemnego. Włosi pragną także zacieśnić współpracę ze Stanami Zjednoczonymi w kontekście planów odbudowy Iraku. "Unia bardziej solidarna" - to hasło kolejnego założenia, mającego na celu dalszą pomoc nowym krajom Unii Europejskiej w procesie akcesyjnym.

Strona polska podkreśliła konieczność dalszych prac nad preambułą konstytucji europejskiej w kwestii odwołania się w niej do wartości chrześcijańskich. Na konferencji międzyrządowej zostanie także przedyskutowana zasada podwójnej większości, która jak podkreślał minister T. Kozek - jest niekorzystna dla Polski. Rząd postuluje utrzymanie w mocy postanowień nicejskich.

W posiedzeniu komisji uczestniczyli m.in. podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska Krzysztof Panas, dyrektor Departamentu Zasobów Wodnych Ministerstwa Środowiska Iwona Koza, dyrektor Departamentu Środowiska, Rolnictwa i Zagospodarowania Przestrzennego NIK Andrzej Głowacki.

Uchwalona przez Sejm 23 lipca 2003 r., z przedłożenia poselskiego, ustawa o zmianie ustawy - Prawo wodne zmierza do zwolnienia podmiotów prowadzących działalność służącą do uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz amatorskiego połowu ryb z obowiązku uiszczania opłaty rocznej za użytkowanie gruntów pokrytych wodami, stanowiących własność Skarbu Państwa, niezbędnych do realizacji tego rodzaju przedsięwzięć.

W dotychczasowym stanie prawnym art. 20 ust. 1 ustawy - Prawo wodne stanowi w pkt. 6, że grunty Skarbu Państwa, pokryte wodami, niezbędne dla prowadzenia działalności rekreacyjno - usługowej, oddaje się w użytkowanie za opłatą roczną. Opłaty te stanowią dochód budżetu państwa, a ich wysokość określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. Zdaniem wnioskodawców, obowiązek ponoszenia opłat rocznych przez podmioty prowadzące działalność służącą do uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz amatorskiego połowu ryb stanowi dla tych podmiotów zbyt duże obciążenie finansowe. Koszt tych opłat zostanie przez usługodawców przeniesiony na turystów, co spowoduje rezygnację części z nich z usług profesjonalnych portów i przystani oraz konieczność likwidacji wielu takich przedsięwzięć, a dodatkowo przyczyni się do degradacji środowiska.

Tematem pierwszej części posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej były Euroregiony i współpraca transgraniczna. Członkowie komisji podsumowali posiedzenie wyjazdowe komisji do Szczecina i Pasewalk (RFN) w dniach 16-17 czerwca br. W tej części posiedzenia wzięli udział: Anna Siejda, dyrektor Departamentu Wdrażania Programów Rozwoju Regionalnego w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, Barbara Skólska, gł. specjalista w Departamencie Integracji Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Adam Sadownik, zastępca dyrektora Departamentu Monitorowania Pomocy Zagranicznej w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej.

W tej części posiedzenia uczestniczyli m.in. Jerzy Dobosz, zastępca głównego inspektora ochrony środowiska, Bogusława Rutkowska, radca prawny w Departamencie Prawnym w Ministerstwie Środowiska, Andrzej Jezierski, wicedyrektor Departamentu Edukacji Kulturalnej w Ministerstwie Kultury, Tadeusz Matusiak, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Lilianna Mikołajczak, dyrektor Departamentu Administracji Publicznej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Elżbieta Abramowicz, dyrektor Departamentu Rynku Pocztowego w Ministerstwie Infrastruktury, Wiktor Masłowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia, Dariusz Młotkiewicz, zastępca dyrektora w Biurze Dyrektora Generalnego w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrzono 7 następujących ustaw ratyfikacyjnych: ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Estońskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r., ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Łotewskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r., ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Litewskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r., ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Słowackiej, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r., ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Bułgarii, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r., ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Rumunii, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r. oraz ustawę o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o Akcesji Republiki Słowenii, sporządzonego w Brukseli dnia 26 marca 2003 r.

Senatorowie wysłuchali informacji udzielonych przez wiceministra obrony narodowej Andrzeja Towpika oraz dyrektora Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Remigiusza Henczela. Zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W uchwalonych 9 lipca 2003 r. ustawach Sejm wyraził zgodę na ratyfikowanie przez prezydenta RP protokołów do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Estońskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Słowackiej, Republiki Bułgarii, Rumunii i Republiki Słowenii.

Przyjęcie przez każde państwo - stronę Traktatu Północnoatlantyckiego (w tym również przez Rzeczpospolitą Polską) protokołów akcesyjnych, stanowi jeden z etapów postępowania zmierzającego do rozszerzenia NATO. Zgodnie z procedurą określoną w artykułach I i II protokołów akcesyjnych przyjęcie przez każdą ze stron Traktatu Północnoatlantyckiego tych protokołów powoduje ich wejście w życie, co z kolei jest niezbędnym warunkiem do przekazania państwom ubiegającym się o członkostwo w NATO zaproszeń do przystąpienia do traktatu. Zaproszenia do przystąpienia do traktatu przekazuje sekretarz generalny Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.

Zgodnie z Artykułem 10 Traktatu Północnoatlantyckiego, Strony mogą, za jednomyślną zgodą, zaprosić do przystąpienia do niniejszego traktatu każde inne państwo europejskie, które jest w stanie realizować zasady niniejszego traktatu i wnosić wkład do bezpieczeństwa obszaru północnoatlantyckiego. Każde państwo zaproszone w ten sposób może stać się stroną traktatu, składając rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki dokument przystąpienia. Przepis ten będzie miał wkrótce zastosowanie w stosunku do Słowenii, Bułgarii, Rumunii, Słowacji, Litwy, Łotwy i Estonii.

Na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 Konstytucji RP protokoły akcesyjne wymagają ratyfikacji przez prezydenta RP za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.

Podczas posiedzenia rozpatrzono także ustawę o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością.

O rozwiązaniach przyjętych przez Sejm w ustawie zmierzającej do zharmonizowania polskiego prawa z ustawodawstwem Unii Europejskiej poinformował senatorów główny inspektor sanitarny Andrzej Trybusz. Opinie o ustawie przekazali również przedstawiciele Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej i biura legislacyjnego.

Senatorowie zapoznali się z informacjami przekazanymi przez wiceministra gospodarki, pracy i polityki społecznej Krzysztofa Krystowickiego oraz przedstawicieli UKIE, Urzędu Ochrony Konsumentów i Konkurencji, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego oraz Polskiego Centrum Akredytacji. Uwagi szczegółowe zgłosiło biuro legislacyjne.

Po wysłuchaniu informacji wiceministra rolnictwa i rozwoju wsi Józefa Pilarczyka oraz zastępcy głównego lekarza weterynarii Iwony Zawinowskiej, a także zapoznaniu się z uwagami przedstawicieli UKIE i biura legislacyjnego w kolejnych głosowaniach komisja poparła 4 poprawki. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o weterynaryjnej kontroli granicznej wybrano senatora Janusza Lorenza..

W posiedzeniu komisji wzięli udział m.in. Piotr Stachańczyk, prezes Urzędu ds. Repatriacji i Cudzoziemców, Mateusz Sora, dyrektor Departamentu Repatriacji i Obywatelstwa w Urzędzie ds. Repatriacji i Cudzoziemców, Artur Kozłowski, zastępca dyrektora Departamentu Repatriacji i Obywatelstwa w Urzędzie ds. Repatriacji i Cudzoziemców, Bożena Sadowska, dyrektor Biura Prawnego w Urzędzie ds. Repatriacji i Cudzoziemców, Dorota Żebrowska, zastępca dyrektora Departamentu Administracji Publicznej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Komisja po rozpatrzeniu ustaw zdecydowała rekomendować Senatowi wprowadzenie do nich poprawek.

Postanowiono, że stanowisko komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o repatriacji przedstawi Izbie senator Zbigniew Zychowicz, ustawy o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych - senator Mieczysław Janowski, ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych - senator Tadeusz Wnuk.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych.

W dyskusji nad rozpatrywaną nowelizacją ponownie podniesiono problem zwolnienia jednostek naukowych z konieczności ogłaszania przetargów na materiały naukowe. Zgodnie z uchwaloną niedawno nowelizacją ustawy o zamówieniach publicznych, w nauce, podobnie jak w innych dziedzinach, obowiązują przetargi od 6 tys. euro.

Zgodnie z ustawą sejmową wydatki na te cele będą pokrywane w całości ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW). Z funduszu będą finansowane prace związane z likwidacją kopalń siarki - zarówno rekultywacja terenu, jak też restrukturyzacja zatrudnienia i zasiłki dla górników.

Podczas posiedzenia rozpatrzono także ustawę o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych.

Zdaniem E. Lewickiej, przekazanie OFE zaległych około 10 mld zł składek w formie obligacji skarbowych (oferowanych OFE po 995 zł) może spowodować, że przyszli emeryci stracą na tej operacji. Według niej, aby zrekompensować ewentualne straty wynikające z niskiej płynności obligacji, cena zamiany powinna wynosić 980 zł za 1000 zł wartości nominalnej (a nie jak uchwalił Sejm - 995 zł za 1000 zł). Przekazanie obligacji po cenie zawyżonej w stosunku do wartości może spowodować konieczność zmiany ustawy.

Zrzeszone w izbie towarzystwa emerytalne przyjęły argumentację, że nie ma innej możliwości przekazania zaległości niż obligacje skarbowe. Jednak obligacje powinny być konkurencyjne wobec podobnych instrumentów i mieć odpowiednią płynność. W przeciwnym wypadku - według prezes E. Lewickiej - mogą powstać trudności z ich zbytem, a cena sprzedaży ujawni ich niższą wartość. Odbije się to negatywnie na wycenie funduszu emerytalnego. Wówczas straty poniosą wszyscy członkowie funduszy. Izba przewiduje tego typu trudności na podstawie dotychczasowych kłopotów ze zbytem obligacji dziesięcioletnich.

Ustawa ma wejść w życie 1 października br., a według planów resortu gospodarki pierwsza transza obligacji przeznaczona dla OFE zostanie przekazana funduszom w listopadzie 2003 roku.

Senatorowie wysłuchali informacji wiceministra gospodarki, pracy i polityki społecznej Krzysztofa Krystowskiego, dyrektora Departamentu Polityki Przemysłowej w tym resorcie, Wojciecha Maja oraz dyrektor Departamentu Unii Europejskiej i Nadzoru Rynku w Urzędzie Ochrony Konsumentów i Konkurencji Renaty Wolanin. Zapoznano się także z uwagami biura legislacyjnego.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy - Prawo probiercze.

Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrzyła pilną ustawę o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych.

W posiedzeniu komisji wzięli udział zaproszeni goście, m.in. Krzysztof Pater, podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, Ewa Lewicka, prezes Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych, Piotr Szczepiórkowski, członek Zarządu Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych, Piotr Marczak, zastępca dyrektora w Ministerstwie Finansów.

Celem ustawy, uchwalonej przez Sejm 23 lipca br., jest przejęcie przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wobec otwartych funduszy emerytalnych z tytułu nieprzekazanych do tych funduszy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składek na ubezpieczenie emerytalne. Reforma ubezpieczeń społecznych zapoczątkowana w 1999 r. przewidywała, iż część składki na ubezpieczenie emerytalne finansowanej przez ubezpieczonego (7,3% podstawy wymiaru) za pośrednictwem ZUS będzie trafiać na indywidualne konto ubezpieczonego w wybranym przez niego otwartym funduszu emerytalnym. W związku jednak z m.in. niewłaściwie funkcjonującym systemem informatycznym ZUS część składek należnych otwartym funduszom emerytalnym nie została przekazana, a z pieniędzy tych ZUS finansował bieżące świadczenia. Dzięki temu dotacja na rzecz ZUS z budżetu państwa była w ubiegłych latach mniejsza, stąd właściwe jest, jak stanowi uzasadnienie do projektu, aby Skarb Państwa przejął zobowiązania ZUS wobec otwartych funduszy emerytalnych. Długiem Skarbu Państwa staną się zobowiązania z tytułu składek opłaconych przez płatników do 31 grudnia 2002 r. za okres od 1 kwietnia 1999 r. oraz odsetki od tych zobowiązań. Przejęte zobowiązania będą regulowane w formie obligacji skarbowych o terminie wykupu nie dłuższym niż do 31 grudnia 2011 r.

W dalszej części posiedzenia komisja rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw. Ustawa ta dotyczy przede wszystkim zakresu podmiotowego osób podlegających ubezpieczeniom społecznym. Z obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego i rentowych zostają wyłączeni żołnierze zawodowi i funkcjonariusze służb mundurowych, którzy wstąpili do służby po 1 stycznia 1999 r. Tym samym staje się możliwe objęcie zaopatrzeniowym systemem emerytalnym wszystkich "mundurowych" i, z jednej strony, eliminuje się niejednolitość systemową w stosunku do tej grupy, z drugiej zaś - wprowadza rozdzielność z powszechnym systemem ubezpieczeń społecznych.

Odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, podczas którego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy - Prawo probiercze.

Senatorowie zapoznali się z opiniami o ustawie sejmowej, które przedstawili: wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej Małgorzata Okońska-Zaremba, dyrektor Okręgowego Urzędu Probierczego w Warszawie M. Ulaczyk, wiceprezes Głównego Urzędu Miar Maria Frydrych oraz przedstawiciel UKIE. Uwagi o ustawie zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Diariusz Senatu RP: spis treści następny fragment