Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment

Na swym posiedzeniu Komisja Ochrony Środowiska przyjęła stanowisko dotyczące dokumentu rządowego "Polityka ekologiczna Państwa na lata 2003-2006 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2007-2010". W stanowisku stwierdzono:

W wyniku przeprowadzonej dyskusji komisja wyraża uznanie dla kierownictwa resortu za wnikliwe, szczegółowe i syntetyczne opracowanie "Polityki", które określa precyzyjnie główne obszary problemowe.

Komisja omawiała również założenia do przygotowanej nowelizacji ustawy - Prawo ochrony środowiska, dotyczące zmian w systemie finansowania zadań z zakresu ekologii. Dotychczasowy, wypraktykowany i sprawnie działający polski system finansowania wielokrotnie stawiany był z wzór dla innych członków i kandydatów UE. Planowane zmiany, a zwłaszcza utrata osobowości prawnej przez wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, mogą odbić się bardzo niekorzystnie na stanie środowiska i możliwościach realizowania wielu ambitnych inwestycji zarówno rozpoczętych, jak i planowanych.

Komisja uznaje za konieczne:

- wyeksponowanie szeroko pojętej gospodarki wodno-ściekowej i uznanie jej za pierwszoplanowe zadanie służące poprawie jakości życia mieszkańców kraju.

Ponadto komisja stwierdza, że zaistniała:

- pilna potrzeba ścisłej współpracy i koordynacji prac resortów odpowiedzialnych za zagospodarowanie przestrzenne w kraju;

Uznając zadania zawarte w dokumencie rządowym "Polityka Ekologiczna Państwa" za szczególnie ważne dla społeczeństwa i przyszłych pokoleń, komisja podjęła starania o przeprowadzenie debaty ekologicznej na posiedzeniu plenarnym Senatu RP.

Senatorowie z Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrywali ustawę o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej.

Przyjęta przez Sejm 9 kwietnia br. ustawa stanowiła przedłożenie rządowe. Nowelizacja sejmowa zmierza m.in. do dostosowania poziomu wykształcenia pielęgniarek i położnych w Polsce do wymogów unijnych (służą temu również zmiany mające podnieść kwalifikacje polskich pielęgniarek) oraz wprowadza uregulowania ułatwiające uznawanie kwalifikacji zawodowych polskich pielęgniarek i położnych w państwach członkowskich Unii. Poszerza także uprawnienia położnych w zakresie realizowania świadczeń zdrowotnych (zgodnie z dyrektywą 80/155/EWG). W nowelizacji wprowadzono zmiany do organizacji systemu kształcenia podyplomowego, a ponadto przewidziano uregulowania dotyczące prowadzenia indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta przez pielęgniarkę i położną udzielającą świadczeń w ramach indywidualnej praktyki (także indywidualnej specjalistycznej lub grupowej praktyki). Dostosowano ponadto przepisy ustawy do Konstytucji RP w zakresie opłat za wydanie zezwolenia na wykonywanie indywidualnej (indywidualnej specjalistycznej lub grupowej) praktyki pielęgniarek i położnych - opłaty te muszą być określone w akcie powszechnie obowiązującym.

W dyskusji senator Genowefa Ferenc zaproponowała powrót do zapisów zawartych w projekcie rządowym. Senator Zbigniew Kulak złożył wniosek dotyczący wykreślenia rozdz. 2a. W głosowaniu wniosek ten uzyskał akceptację komisji wraz z wynikającymi z niego zmianami. Ustalono, że sprawozdanie w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej podczas posiedzenia plenarnego złoży w imieniu komisji senator Z. Kulak.

W tej części posiedzenia uczestniczyli: wiceminister infrastruktury Krzysztof Heller, przedstawiciele Ministerstwa Obrony, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, dyrektor departamentu prawnego w Urzędzie Regulacji Telekomunikacji i Poczty Tadeusz piątek, przedstawiciele generalnego inspektora danych osobowych, Federacji Konsumentów, Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji oraz operatorów telefonii. Szczegółowe uwagi do ustawy sejmowej zgłosiło biuro legislacyjne.

Rozpatrywana nowelizacja ma na celu dostosowanie przepisów ustawy - Prawo telekomunikacyjne do prawa Unii Europejskiej. Najważniejsze zmiany wprowadzone przez Sejm dotyczyły obowiązku świadczenia usługi powszechnej przez operatora o znaczącej pozycji rynkowej w zakresie świadczenia usług telefonicznych w stacjonarnych publicznych sieciach telefonicznych na obszarze kraju, usunięcia rozróżnienia między operatorami o znaczącej pozycji rynkowej a operatorami zajmującymi pozycję dominującą, zagadnień związanych z dostępem do lokalnej pętli abonenckiej, a także regulacji zachowania przydzielonego numeru przy zmianie operatora oraz regulacji wyboru operatora świadczącego usługi telefoniczne.

W dyskusji propozycje wprowadzenia poprawek do ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz o zmianie niektórych ustaw zgłosili senatorowie G. Ferenc, Bogusław Mąsior i Andrzej Wielowieyski.

Tematem posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi były perspektywy polskiego nasiennictwa i szkółkarstwa w jednoczącej się Europie.

O perspektywach polskiego nasiennictwa i szkółkarstwa w jednoczącej się Europie w aspekcie ustawy o ochronie prawnej odmian roślin mówił podczas posiedzenia prof. Edward Żurawicz z Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Jak stwierdził, przygotowywany projekt ustawy, która w znacznej mierze będzie kształtować rozwój polskiego nasiennictwa i szkółkarstwa po wejściu do UE, jest zharmonizowany z ustawodawstwem unijnym. Oznacza to, że ustawa będzie dostosowana do Międzynarodowej Konwencji Ochrony Nowych Odmian Roślin z 1991 r. i pozwoli chronić własność intelektualną z racji członkostwa Polski w Światowej Organizacji Handlu, regulowanego porozumieniem TRIPS, a także chronić interesy hodowców, firm nasiennych, producentów rolnych i użytkowników odmian.

W opinii prof. E. Żurawicza, ustawa nie stanowi zagrożenia dla funkcjonowania i rozwoju polskiego nasiennictwa i szkółkarstwa. Podobny pogląd prezentują inni specjaliści z tego zakresu. Ponadto profesor pozytywnie ocenił, ze względu na wagę problemu ochrony własności intelektualnej w hodowli roślin i nasiennictwie w UE, decyzje o wyodrębnieniu przepisów regulujących sprawy ochrony prawnej odmian roślin z dotychczasowej ustawy o nasiennictwie i wydanie w tej sprawie odrębnego aktu prawnego. Dodatkowym argumentem przemawiającym za takim rozwiązaniem jest fakt, ze o ile w przyszłości nie wszystkie gatunki roślin będą podlegały obowiązkowi wpisywania do rejestru odmian, co reguluje ustawa o nasiennictwie, o tyle wszystkie mogą być obejmowane ochroną prawną.

W opinii profesora, polskie nasiennictwo nie zostało dotychczas w pełni dostosowane do gospodarki rynkowej i grozi mu obecnie marginalizacja, mimo wieloletniej tradycji, dużych osiągnięć hodowlanych i dorobku w reprodukcji i handlu materiałem nasiennym. Największy problem stwarza konieczność zastosowania się do wymagań Traktatu Rzymskiego i wycofanie wszystkich form pomocy publicznej dla sektora nasiennego.

W opinii prof. K.W. Duczmala, utrzymanie i dalszy rozwój nasiennictwa wymaga odzyskania 30-40% krajowego rynku nasiennego i zwiększenia eksportu materiału siewnego, co pozwoliłoby na sfinansowanie kosztów hodowli roślin w wysokości 55-65 mln zł. W okresie przejściowym niezbędne jest dalsze subsydiowanie programów hodowlanych, co najmniej w dotychczasowej wysokości. Wymaga to zarówno zapewnienia odpowiednich środków w budżecie państwa, jak i uzyskania zgody Komisji Europejskiej na ich wypłacanie. Dla zrealizowania tych celów należy podjąć szereg różnorodnych działań.

Omówione przez naukowców zagadnienia znalazły się również w wystąpieniu dyrektor Departamentu Produkcji Nasiennej w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Bożeny Nowickiej. W opinii resortu, wykorzystanie w praktyce rolniczej możliwości, jakie niesie postęp biologiczny, jest w Polsce dalece niezadowalające. Niskie jest stosowanie w produkcji roślinnej kwalifikowanego materiału siewnego. Wynika to przede wszystkim z trudnej sytuacji ekonomicznej polskiego rolnictwa. Hodowla roślin będzie więc wymagała wsparcia z budżetu, również po przystąpieniu do UE, po to, by zapewnić polskim rolnikom dostęp do tańszego i dostosowanego do regionalnych warunków glebowo-klimatycznych materiału siewnego.

Ponadto senatorowie wysłuchali dr Michała A. Jerzaka z Katedry Ekonomiki Gospodarki Żywnościowej Akademii Rolniczej w Poznaniu, który omówił pozycję i wartość polskich odmian roślin w przededniu wejścia do struktur Unii Europejskiej.

W dyskusji Elżbieta Rozpara z Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach stwierdziła, że widzi więcej szans niż zagrożeń. Polscy szkółkarze znają się na produkcji, mamy duży potencjał badawczy, dobrą technologię, dużo dobrych ziem i tańszą siłę roboczą, możemy więc konkurować z unijnym szkółkarstwem, wejść na rynki europejskie.

"Po wstąpieniu Polski do UE zwiększą się perspektywy eksportu drzewek do Niemiec, Czech, Węgier i Słowacji" - uważa Piotr Kaczor, prezes Stowarzyszenia Producentów Wysokiej Jakości Materiału Szkółkarskiego. Jego zdaniem, największe szanse rozwoju mają szkółki produkujące rocznie minimum 100 tys. drzewek wysokiej jakości, posiadające chłodnie, produkujące kilka gatunków drzewek odmian licencyjnych. Niezbędna jest szeroka kampania reklamowa, szkółkarze powinni szukać nowych rynków zbytu. Konieczna jest ciągła modernizacja nasadzeń i jak najszybsze organizowanie się w grupy producenckie. "Niestety, małe gospodarstwa - jeśli nie znajdą produkcji niszowej - zostaną wyeliminowane z rynku" - dodał P. Kaczor.

Naukowcy i producenci uznali, że dla rozwoju eksportu niezwykle istotne jest dotowanie z budżetu państwa przeżywającego trudności finansowe Ośrodka Produkcji Elitarnego Materiału Szkółkarskiego w Prusach - instytucji, która od kilkunastu lat działa na rzecz poprawy jakości polskich sadów, a przez to owoców.

Rozpatrywana ustawa była pilnym projektem rządowym, a do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych upoważniony został minister rolnictwa i rozwoju wsi. Nowelizacja zmienia zasady organizacji zaopatrywania krajowego rynku w cukier. Zdaniem wnioskodawców, wprowadzenie zaproponowanych zmian ma spowodować znaczne oszczędności w wydatkach Agencji Rynku Rolnego w 2003 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim.

Ponadto katalog umów o kredyt konsumencki, do których nie stosuje się przepisów ustawy nowelizowanej, został poszerzony o dwa wyłączenia - umowy zawierane w celu spłaty kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe oraz umowy o kredyty odnawialne w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym. Co do drugiej kategorii umów będzie obowiązywał dodawany art. 5a, który, przy wyłączeniu tych umów spod rygorów ustawy o kredycie konsumenckim, zapewni konsumentom choćby minimalną ochronę. Zgodnie z tym przepisem umowa powinna być zawarta na piśmie, a kredytodawca będzie obowiązany do niezwłocznego doręczenia konsumentowi egzemplarza umowy.

Opiniowana ustawa szczegółowo normuje zagadnienia związane z niemożliwością dokładnego obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania. Kierując się koniecznością zapewnienia konsumentom informacji i możliwości porównania ofert, ustawa proponuje przyjęcie następującego założenia - kwota kredytu wynosi 8 000 zł, a spłata kredytu następuje w miesięcznych ratach w ciągu 12 miesięcy kalendarzowych.

Inne istotne rozwiązania prawne przyjęte w rozpatrywanej nowelizacji, których celem jest wzmocnienie pozycji konsumenta, to niedopuszczalność zastrzeżenia przez kredytodawcę prowizji za wcześniejszą spłatę kredytu, nałożenie na kredytodawcę obowiązku zwrotu weksla konsumentowi niezwłocznie po spełnieniu przez konsumenta świadczenia wynikającego z umowy oraz wydłużenie terminu, w którym konsument może bez podania przyczyny odstąpić od umowy.

Następnie komisja przystąpiła do wstępnego rozpatrywania pakietu ustaw ubezpieczeniowych: ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych i ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Przyjęty przez Sejm 10 kwietnia br. pakiet ustaw ubezpieczeniowych ma zastąpić obowiązującą dotychczas ustawę z 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej. Z ustawy o działalności ubezpieczeniowej wyłączono materię dotyczącą nadzoru ubezpieczeniowego i emerytalnego, Rzecznika Ubezpieczonych, ubezpieczeń obowiązkowych oraz pośrednictwa ubezpieczeniowego. Zagadnienia te znalazły się w ustawie o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych, ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Podstawowe zmiany w stosunku do dotychczasowego stanu prawnego to: dostosowanie prawa polskiego do prawodawstwa wspólnotowego, określenie zasad wykonywania zawodu aktuariusza, ograniczenie zakresu materii delegowanej do uregulowania w drodze aktów wykonawczych, dostosowanie przepisów ustaw do postanowień Kodeksu spółek handlowych i Prawa działalności gospodarczej.

Podczas posiedzenia Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz o zmianie niektórych ustaw.

Senatorowie zapoznali się z opiniami o ustawie sejmowej, które przedstawili wiceminister infrastruktury Krzysztof Heller, dyrektor Departamentu Prawnego w Urzędzie Regulacji Telekomunikacji i Poczty Tadeusz Piątek oraz przedstawiciele Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, Telekomunikacji Polskiej SA, Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji oraz Polskiej Telefonii Cyfrowej. Swoje uwagi do nowelizacji sejmowej zgłosiło również Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Sejm znowelizował Prawo telekomunikacyjne na początku kwietnia br. Ustawa ma zliberalizować rynek telekomunikacyjny i w konsekwencji obniżyć ceny usług. W myśl ustawy, operator mający dominującą pozycję na danym rynku będzie zobowiązany do udostępnienia (na zasadzie komercyjnej) swojej infrastruktury innym operatorom, którzy będą chcieli świadczyć usługi telekomunikacyjne na tym rynku. Chodzi głównie o dostęp do Internetu. Zakłada też możliwość zachowania numeru telefonu wówczas, gdy abonent zmienia operatora lub miejsce zamieszkania. Ustawa ma wejść w życie po upływie 3 miesięcy od dnia jej ogłoszenia.

W dyskusji wiceminister infrastruktury K. Heller zaproponował wprowadzenie zmian, które następnie uzyskały poparcie senatorów. Jedna z proponowanych zmian dotyczyła wysokości wadium za udział w przetargu na zezwolenie telekomunikacyjne. Prezentując poprawki, wiceminister K. Heller wyjaśnił senatorom, że prawo telekomunikacyjne nie reguluje kwestii wadium. "Proponowane zapisy określają obowiązki prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty, który powinien określić wysokość wadium, oraz obowiązki podmiotów uczestniczących w przetargu, na których ciąży obowiązek płacenia wadium" - powiedział.

Zaproponowane w postulowanej nowelizacji zmiany nie powodują wydatków dla budżetu państwa. W opinii komisji, ich wprowadzenie przyspieszy proces składania wniosków przekształceniowych, który będzie się wiązał ostatecznie ze zwiększeniem wpływów do budżetu państwa z tytułu opłat sądowych za założenie ksiąg wieczystych i wpisu do nich nowych tytułów własności osób uprawnionych.

Podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia przyjęto stanowisko w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej.

Omawiana ustawa dotyczy trwającego obecnie okresu zasiłkowego, kończącego się 31 maja br. Okres ten został ustalony ustawą z 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w sposób epizodyczny, tj. od 1 czerwca 2002 r. do 31 maja 2003 r. Nowelizacja przedłuża trwanie tego okresu do 31 grudnia 2003 r. Zakres ustawy obejmuje zasiłek rodzinny, wychowawczy oraz świadczenie alimentacyjne. W określonym przez niniejszą nowelizację okresie zasiłkowym pozostawia się świadczenia w dotychczasowej wysokości, a także pozostawia się kryterium dochodowe uprawniające do przysługiwania świadczenia (w zakresie, w jakim regulowała to ustawa z 17 grudnia 2001 r.). W stosunku do zasiłków rodzinnego i wychowawczego w 2003 r. wyłącza się waloryzację przewidzianą ustawą od 1 czerwca.

W opinii Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, nowelizacja sejmowa wprowadza wyłom w stosunku do zasady długości (12 miesięcy) okresu zasiłkowego (który w odniesieniu do świadczeń z funduszu alimentacyjnego również trwa tyle samo), stanowiąc - poprzez przedłużenie okresu zasiłkowego - regulację limitowaną w czasie i epizodyczną. Wymaga tym samym dalszych rozwiązań legislacyjnych.

W wyniku dyskusji, a następnie głosowania Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do omawianej ustawy i zarekomendować Senatowi przyjęcie jej bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senator Alicję Stradomską.

Podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu kandydatem komisji na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji został prof. Tomasz Goban-Klas. W tajnym głosowaniu wzięło udział 6 senatorów, którzy jednogłośnie opowiedzieli się za jego kandydaturą.

Pytany o pogląd na cenzurę, T. Goban-Klas powiedział, że nie ma ona racji bytu, ale media powinny narzucić sobie pewne ograniczenia. Jego zdaniem, całkowita swoboda i zasada, że mogą pokazać wszystko, nie jest dobra. Tłumaczył, że np. nie można pokazywać obrazów nasyconych przemocą czy erotyzmem przed godziną 23. Przypomniał, że Unia Europejska w takim wypadku nakazuje interwencję.

Urodzony w 1942 roku prof. T. Goban-Klas jest kierownikiem Katedry Komunikowania i Mediów Społecznych Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1968-1972 był adiunktem Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, sekretarzem naukowym Ośrodka Badań Prasoznawczych (1972-1986), docentem i profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1990-1995 był profesorem gościnnym Instytutu Studiów Europejskich w Wiedniu, a w 1997 r. dyrektorem Polish Academic Information Center i profesorem New York State University w Buffalo. T. Goban-Klas był też stypendystą paryskiej Sorbony (1971-1972), otrzymał stypendium Fulbrighta w Stanford University (1975-1976), University of Southern California (1986-1987), Korea Foundation (1994). Obecnie jest wiceministrem edukacji narodowej i sportu.

Na swym posiedzeniu Komisja Ustawodawstwa i Praworządności rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Senatorowie zapoznali się opiniami o nowelizacji sejmowej, które przedstawili wiceminister sprawiedliwości Marek Sadowski, dyrektor Departamentu Prawno-Legislacyjnego Beata Mik, sędzia Sądu Najwyższego Stanisław Zabłocki oraz poseł sprawozdawca Janusz Wojciechowski. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Ponadto komisja dysponowała ekspertyzami prof. Tomasza Grzegorczyka z Katedry Postępowania Karnego i Kryminalistyki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego oraz prof. Wojciecha Radeckiego z Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

Sejm zdecydował o wprowadzeniu przepisu zmierzającego do zlikwidowania zmowy między dającym i biorącym łapówkę. Uniknie kary osoba, która wręczy korzyść majątkową funkcjonariuszowi publicznemu i zawiadomi o tym organa ścigania jeszcze zanim nastąpi wszczęcie postępowania, a następnie ujawni wszystko, co wie.

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment