Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

18 marca 2003 r.

Odbyło się posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska, podczas którego omawiano program Odra 2006, jego szanse i zagrożenia, ustanowiony w lipcu 2001 r. przez Sejm.

Celem programu jest usunięcie szkód popowodziowych, budowa systemu zabezpieczenia przeciwpowodziowego, ochrona przyrody i zachowanie czystości wód, dostosowanie zagospodarowania przestrzennego do zagrożeń powodziowych, zwiększenie lesistości, utrzymanie i rozwój żeglugi śródlądowej oraz energetyczne wykorzystanie rzek. Do 2016 r. nakłady na jego realizację nie mogą przekroczyć 9 mld zł, w tym 5,5 mld z budżetu państwa.

W opinii Ministerstwa Ochrony Środowiska, zawarcie porozumienia międzypaństwowego Polski z Niemcami jest niezbędne dla realizacji programu Odra 2006. Obecnie program zakładający inwestycje w ochronę przeciwpowodziową, jakość wód i modernizację drogi wodnej na odcinku granicznym jest tylko jednostronnym zobowiązaniem Polski.

Z informacji resortu przedstawionych komisji wynika, że ze względu na czas, który minął od powodzi, przygotowania programu i przyjęcia go w ustawie sejmowej, zmieniły się zadania, które są do wykonania. "Niezrealizowanie przez kilka lat robót remontowych czy modernizacyjnych spowodowało znaczne zwiększenie strat i potrzeb finansowych" - zwróciło uwagę ministerstwo finansów.

W budżecie na 2003 r. zarezerwowano 50 mln zł na realizację programu. Ponieważ program łączy działania kilku resortów, część dotycząca środowiska to 28,1 mln zł. Większość tej sumy ma być przeznaczona na zadania dotyczące gospodarki wodnej - 10 mln zł przeznaczone byłoby na budowę stopnia wodnego na Odrze w Malczycach, 4,5 mln zł na remont Śluzy Mieszczańskiej we Wrocławiu, 1,1 mln na odbudowę koryta rzeki w Kłodzku, a 3 mln na likwidację obejścia Odry w Cedyni.

Milion złotych z tegorocznych wydatków mają otrzymać Lasy Państwowe na opracowanie dokumentacji poprawiającej stosunki wodne na terenach leśnych.

W 2002 roku zakończono budowę dwóch zbiorników wodnych na Nysie Kłodzkiej - Kozielno i Topola oraz kanału Ulgi w Opolu, polderu Buków na Odrze, a także remont węzła Bartoszowice we Wrocławiu. Trwały prace nad budową na Odrze jazu Lipki i stopnia Malczyce, opracowywano też dokumentację zbiornika Racibórz.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Emigracji i Polaków za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotację z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, przedłożone przez Zespół ds. Finansów Polonijnych. Przyjęto następującą opinię:

I. ZADANIA PROGRAMOWE:

1. (nr wniosku 27a) wniosek Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej - pomoc wychowawczo-metodyczna dla harcerzy i instruktorów Zwiazku Harcerstwa Polskiego na Litwie i Harcerstwa Polskiego na Ukrainie - 17 920 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

2. (nr wniosku 167) wniosek Fundacji "Oświata Polska na Wschodzie" - dofinansowanie działalności i wyposażenia szkół polskich i organizacji polonijnych w Trypolisie i Benghazi w Libii - 38 255 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

3. (nr wniosku 162) wniosek Caritas Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego - organizacja letniego wypoczynku dla dzieci i młodzieży polonijnej z Białorusi i Ukrainy - 31 000 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

4. (nr wniosku 159) wniosek Tarnowskiej Fundacji Kultury - II Europejskie Forum Kultury Polska-Europa 2003 - 63 250 zł

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

5. (nr wniosku 157) wniosek Stowarzyszenia "Pro Filia" - udział osób polskiego pochodzenia w letniej szkole języka, literatury i kultury polskiej oraz warsztatach polonistycznych dla nauczycieli z zagranicznych szkół z polskim językiem nauczania - 52 100 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

6. (nr wniosku 106) wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - program rozwoju organizacji młodzieżowych, harcerstwa oraz sportu polonijnego - 2 234 569 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie i przyznała na ten cel 1 934 569 zł, nie uwzględniając zadania: "XI Światowe Igrzyska Polonijne w Poznaniu".

II. ZADANIA INWESTYCYJNE

(realizowane przez Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" na terenie Republiki Litewskiej)

(inwestycje kontynuowane)

1. (nr wniosku 117) Remont Szkoły Średniej w Białej Wace w rej. solecznickim - 128 556 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

2. (nr wniosku 118) Remont Szkoły Średniej w Butrymańcach w rej. solecznickim - 398 930 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

3. (nr wniosku 119) Remont Przedszkola w Ejszyszkach w rej. solecznickim - 133 925 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu

4. (nr wniosku 122) Remont Przedszkola w Solecznikach w rej. solecznickim - 173 855 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

5. (nr wniosku 123) Remont Szkoły - Internatu i Domu Dziecka w Solecznikach w rej. solecznickim - 79 111 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

6. (nr wniosku138) Rozbudowa i remont szkoły polskiej w Suderwii w rej. wileńskim - 1 300 000 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

(inwestycje rozpoczynane)

7. nr wniosku 115) Remont Szkoły Podstawowej w Starych Trokach w rej. trockim - 471 571 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

8. (nr wniosku 121) Rozbudowa Szkoły Średniej w Dziewieniszkach w rej. solecznickim - 87 341 zł

9. (nr wniosku 126) Remont Szkoły - Przedszkola "Źródełko" w Wilnie - 108 576 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

10. (nr wniosku 127) Remont Szkoły Podstawowej im. Antoniego Wiwulskiego w Wilnie - 336 735 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

11. (nr wniosku 128) Remont Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie - 319 991 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem Zespołu.

12. (nr wniosku 129) Przedsięwzięcie inwestycyjne: Szkoła Średnia i Podstawowa im. Jana Pawła II w Wilnie - 1 169 251 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

13.(nr wniosku 130) Remont Szkoły Średniej im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Wilnie - 222 700 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

14. (nr wniosku 131) Remont Szkoły Średniej im. Władysława Syrokomli w Wilnie -30 014 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

15. (nr wniosku 132) Remont Szkoły - Przedszkola "Wilia" w Wilnie - 50 581 zł

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu.

16.(nr wniosku 146) Partycypacja w kosztach wykończenia poddasza w Domu Kultury Polskiej w Wilnie - 366 367 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, zgodnie ze stanowiskiem zespołu..

19 marca 2003 r.

Podczas posiedzenia Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury rozpatrywano ustawę o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych.

Senatorowie zapoznali się z opiniami o ustawie sejmowej, które przedstawili wiceminister infrastruktury Andrzej Piłat i generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad Tadeusz Suwara. Swoje uwagi zgłosiło także Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Sugestie co do zmian w ustawie zgłaszali także prawnicy reprezentujący resorty zaangażowane w ten dokument. Ponadto senatorowie wysłuchali uwag Grażyny Magdziarz ze Stowarzyszenia "Ekologiczny Ursynów".

Uchwalona przez Sejm ustawa ma stanowić podstawę prawną zdecydowanego uproszczenia postępowania w sprawach przygotowania i realizacji budowy dróg krajowych, zwłaszcza autostrad. Określa ona zasady i warunki lokalizacji dróg, nabywania nieruchomości pod drogi i realizacji inwestycji drogowej, a także organy właściwe w tych sprawach.

W swojej opinii biuro legislacyjne zwróciło uwagę na trzy zasadnicze kompleksy problemów. Po pierwsze, ustawa była elementem całościowej koncepcji zmian w polskim ustawodawstwie, mającej na celu przyspieszenie budowy i modernizacji autostrad i innych dróg krajowych. Jednak w związku z odrzuceniem przez Sejm projektu ustawy o budowie i eksploatacji dróg krajowych, ustawa stanowi klasyczny przykład niespójnej regulacji na tle obowiązującego systemu prawnego. Stawia to pod znakiem zapytania celowość jej uchwalenia, a w najlepszym razie - rodzi postulaty dokonania w niej zasadniczych zmian, przy uwzględnieniu konstytucyjnych uprawnień Senatu w tym zakresie.

Po drugie, zdaniem biura legislacyjnego, wiele przepisów budzi zasadnicze wątpliwości co do ich zgodności z Konstytucją RP. Nie kwestionując zasadniczego celu zawartych w niej uregulowań, tj. uproszczenia procedur w zakresie przygotowania inwestycji drogowych, w opinii biura podkreślono, iż jego realizacja musi się odbywać na gruncie obowiązujących unormowań konstytucyjnych. Dyrektywa ta nakazuje również uwzględniać dotychczasowe orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz poglądy nauki prawa konstytucyjnego.

Po trzecie, ustawa wymaga wprowadzenia również innych poprawek, zmierzających do zapewnienia jej zgodności z zasadami techniki legislacyjnej.

W związku z tymi uwagami, a także propozycjami zgłaszanymi w dyskusji, komisja postanowiła zarekomendować Senatowi wprowadzenie szeregu poprawek do omawianej ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży w imieniu komisji senator Kazimierz Drożdż.

20 marca 2003 r.

Na posiedzeniu Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego rozpatrywano ustawę o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 15 grudnia 1997 r.

Senatorowie wysłuchali informacji na temat ustaleń przyjętych w przedmiotowej konwencji, które przedstawili wiceminister spraw zagranicznych Sławomir Dąbrowa oraz wiceminister spraw wewnętrznych i administracji Leszek Ciećwierz. Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu wyraziło opinię, że ustawa ratyfikacyjna nie budzi żadnych zastrzeżeń legislacyjnych.

Przedmiotowa konwencja ma przeciwdziałać terrorystycznym atakom bombowym oraz umożliwiać skuteczne pociąganie do odpowiedzialności karnej sprawców takich przestępstw, w szczególności poprzez współpracę międzynarodową, polegającą na wymianie informacji, koordynacji działań administracyjnych oraz współdziałaniu naukowo-technicznym.

W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 15 grudnia 1997 r. Ustalono, że w imieniu komisji sprawozdanie w tej sprawie złoży Izbie senator Janusz Konieczny.

Ponadto senatorowie rozpatrzyli ustawę o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.

Podczas posiedzenia opinię o ustawie sejmowej przedstawił dyrektor generalny w Ministerstwie Obrony Narodowej Jakub Pinkowski, a także przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.

Przyjęta przez Sejm ustawa stanowiła projekt rządowy. Dotychczas obowiązująca ustawa z 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową utraciła swą aktualność w zmienionych warunkach społeczno-gospodarczych, nie jest to bez znaczenia również w kontekście następującej obecnie restrukturyzacji Sił Zbrojnych. Od 1 stycznia br. w systemie prawnym obowiązuje nowa ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. W związku z tym niezbędne stało się uchwalenie nowej ustawy dotyczącej wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową. Przyznaje ona m.in. świadczenia odszkodowawcze w wypadku doznania stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu (dotychczas podstawą był jedynie stały uszczerbek, przy czym stały lub długotrwały uszczerbek jest kategorią obowiązującą w systemie powszechnym). Ustawa przyznaje jednorazowe odszkodowanie za każdy procent uszczerbku na zdrowiu na zasadach takich, jakie stosuje się dla pracowników, a więc proporcjonalnie do faktycznego stopnia uszczerbku na zdrowiu i bez powiązania (oraz preferencji) wynikającego z poziomu uposażenia zależnego od stopnia wojskowego i zajmowanego stanowiska służbowego). W ogóle uregulowania dotyczące jednorazowego odszkodowania są zbieżne z przepisami ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Ponadto ustawa stwarza możliwość otrzymania odszkodowania za przedmioty osobistego użytku oraz służące do wykonywania zawodu - utracone, całkowicie zniszczone lub uszkodzone w wyniku wypadku pozostającego w związku ze służbą wojskową, nawet jeżeli po stronie żołnierza nie nastąpiły żadne obrażenia. Zrezygnowano także z istotnego ograniczenia, a w określonych sytuacjach wyłączenia możliwości dochodzenia przez poszkodowanego żołnierza, na zasadach prawa cywilnego, odszkodowania lub zadośćuczynienia za szkodę z tytułu wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową, jakie stanowił art. 20 dotychczasowej ustawy.

W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego postanowiła zaproponować 2 poprawki do omawianej ustawy. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Grzegorza Niskiego.

* * *

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Senatorowie wysłuchali informacji na temat zmian wprowadzonych przez Sejm, które przedstawił wiceminister finansów Robert Kwaśniak. Szczegółowe uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana nowelizacja zmierza m.in. do rozszerzenia katalogu gier losowych o wideoloterie i grę telebingo, których prowadzenie ma stanowić monopol państwa wykonywany przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa. Ustawa przewiduje zniesienie wymogu, aby działalność spółek wykonujących monopol państwa w zakresie gier losowych była jedynym przedmiotem ich działalności oraz wprowadzenie w zamian wymogu uzyskiwania zgody ministra finansów na istotne decyzje dotyczące m.in. gospodarki finansowej spółki. Nowelizacja zmierza też do wprowadzenia nowej kategorii gry na automatach w postaci gry na automatach o niskich wygranych, wyróżnionych ze względu na maksymalną wartość jednorazowej wygranej (15 euro) i wartość maksymalnej stawki (0,07 euro), a także określenia procedury uzyskiwania zezwolenia izby skarbowej na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz określenie minimalnej wysokości kapitału zakładowego spółki prowadzącej taką działalność na równowartość 200 tys. euro. Ustawa zmienia także limity lokalizacyjne dotyczące kasyn gry, salonów gier na automatach i salonów gry bingo pieniężne, m.in. przez umożliwienie ich zakładania w każdej miejscowości, bez względu na liczbę mieszkańców. Nowelizacja zmierza również do ustalenia zasad opodatkowania wprowadzanych przez nią rodzajów gier, m.in. zryczałtowanego opodatkowania urządzania gier na automatach o niskich wygranych oraz zmiany wysokości dopłat w grach stanowiących monopol państwa oraz przeznaczenie 20% środków z tych dopłat na rachunek środka specjalnego prowadzonego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła zarekomendować Senatowi wprowadzenie do omawianej ustawy sejmowej 6 poprawek o charakterze legislacyjnym.

Ustalono, ze w imieniu komisji sprawozdanie w sprawie nowelizacji ustawy o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach złoży senator Bogusław Mąsior.

* * *

Odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, podczas którego rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 15 grudnia 1997.

Senatorowie wysłuchali informacji przekazanych przez wiceministra spraw zagranicznych Sławomira Dąbrowę oraz wiceministra spraw wewnętrznych i administracji Leszka Ciećwierza na temat ustaleń przyjętych w konwencji będącej przedmiotem rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej.

W głosowaniu komisja opowiedziała za zarekomendowaniem Senatowi przyjęcia bez poprawek omawianej ustawy. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży Izbie senator Genowefa Ferenc.

W drugim punkcie porządku dziennego komisja rozpatrywała ustawę o ratyfikacji traktatu WIPO o prawie autorskim, sporządzonego w Genewie dnia 20 grudnia 1996 r.

O celach przedmiotowego traktatu wypowiadali się podczas posiedzenia wiceminister spraw zagranicznych S. Dąbrowa i dyrektor Departamentu Prawnego w Ministerstwie Kultury Ewa Ziemiszewska. Jak stwierdzano, celem traktatu jest przyznanie podmiotom praw autorskich szerszych uprawnień niż to wynika z Konwencji Berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych. Rozszerzenie ochrony prawnoautorskiej przyznanej Konwencja Berneńską stało się konieczne w związku z intensywnym rozwojem technologii informacyjnych i komunikacyjnych (Internet, technologie cyfrowe).

W głosowaniu komisja opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy. Na sprawozdawcę wypracowanego stanowiska wybrano senator G. Ferenc.

Ponadto Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących indywidualnie pracowników.

Opinię na temat ustawy dostosowującej polskie ustawodawstwo do prawa Unii Europejskiej przedstawił wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej Krzysztof Pater oraz UKIE, a także Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu komisja poparła ustawę sejmową i postanowiła zarekomendować Senatowi jej przyjęcie bez poprawek. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży Izbie senator Zygmunt Cybulski.

Na zakończenie posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o zawodzie lekarza. Senatorowie wysłuchali w tym punkcie informacji wiceministra zdrowia Janusza Opolskiego. Zapoznali się także z propozycjami zmian, przedstawionymi przez biuro legislacyjne.

Rozpatrywana nowelizacja sejmowa przede wszystkim implementuje do polskiego porządku prawnego rozwiązania przyjęte w dyrektywach Rady lub Parlamentu Europejskiego, dotyczące wykonywania zawodu lekarza i lekarza stomatologa.

Nowelizacja zmieniła m.in. tytuł zawodowy "lekarz stomatolog" na "lekarz dentysta, we wszystkich obowiązujących przepisach. Spełnienia tego warunku domagała się Unia Europejska. Chodziło o rozróżnienie między stomatologiem a dentystą. W niektórych państwach członkowskich UE, np. w Belgii, są studia dentystyczne oraz stomatologiczne. Do tych ostatnich można przystąpić dopiero po ukończeniu studiów ogólnolekarskich.

Dokumenty i zaświadczenia wydane przez lekarza stomatologa na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność. Ważność zachowają także dokumenty dotyczące prawa wykonywania zawodu lekarza stomatologa i nie muszą być wymieniane.

Ponadto ustawa umożliwi równe traktowanie obywateli państw członkowskich UE, jeśli chodzi o uzyskiwanie prawa wykonywania zawodu lekarza i lekarza dentysty na terenie Polski. Daje też możliwość uznawania kwalifikacji zawodowych, w tym uznawania specjalizacji.

Sejm postanowił również, że lekarski egzamin państwowy będzie po raz pierwszy zorganizowany po 30 września 2004 roku. Będą musieli go zdać absolwenci medycyny po odbyciu stażu podyplomowego. Egzaminu nie będą musieli zdawać lekarze, którzy staż podyplomowy zakończą przed 1 października 2004 roku. Egzamin ma być warunkiem uzyskania prawa wykonywania zawodu. Egzamin ma przeprowadzać Centrum Egzaminów Medycznych przy ministrze zdrowia.

W głosowaniu komisja poparła trzy zmiany o charakterze legislacyjnym. Ustalono, że ich wprowadzenie do nowelizacji sejmowej zarekomenduje Izbie senator Zbigniew Kulak.

21 marca 2003 r.

Posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu poświęcone było ocenie planu inwestycji strategicznych w sporcie, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów dla piłki nożnej.

Najważniejsze problemy związane z dyskutowanymi zagadnieniami zreferował na podstawie materiału wcześniej przesłanego komisji prezes Polskiej Konfederacji Sportu Andrzej Kraśnicki.

Problemy związane z infrastrukturą piłki nożnej omówił wiceprezes Polskiego Związku Piłki Nożnej Eugeniusz Kalator.

Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego Stanisław Stefan Paszczyk zwrócił uwagę na zagadnienia dotyczące finansowania sportu ze środków funduszu specjalnego Totalizatora Sportowego. Wskazał także na działania podejmowane w celu racjonalizacji gospodarowania tymi środkami, zwłaszcza na utworzenie Polskiej Konfederacji Sportu. Prezes PKOl apelował o zachowanie tego systemu jako gwarancji stabilizacji finansowania sportu w Polsce.

Radca ministra edukacji narodowej i sportu Kazimierz Wawer omówił sposoby nadzorowania przez resort finansowania inwestycji strategicznych i terenowych.

W dyskusji senatorowie wskazywali m.in. na konieczność szybkiego zbudowania przynajmniej jednego obiektu sportowego, na którym można by rozgrywać międzynarodowe mecze piłki nożnej. Ponadto postulowano potrzebę racjonalizacji dofinansowywania z funduszu specjalnego inwestycji w obiekty sportowe, czemu powinno towarzyszyć zobowiązanie właścicieli tych obiektów do udostępniania ich klubom młodzieżowym, a także dofinansowywania tylko tych inwestycji, które prowadzą do osiągnięcia standardów międzynarodowych.

Senator Jerzy Smorawiński wyraził zaniepokojenie faktem, że inwestycje w obiekty wyższych szkół wychowania fizycznego nie są traktowane jak inwestycje strategiczne (na ten cel idzie 90% środków z funduszu specjalnego), co utrudnia wykonywanie jakichkolwiek prac inwestycyjnych w tych szkołach.

Przewodniczący posiedzeniu senator Kazimierz Drożdż w imieniu komisji zobowiązał się do troski o środki specjalne i do podjęcia starań o budowę stadionu piłki nożnej spełniającego międzynarodowe standardy.

26 marca 2003 r.

Podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw.

Senatorowie zapoznali się z założeniami ustawy, które przedstawił wiceminister zdrowia Janusz Opolski. Do ustawy ustosunkował się także prezes Naczelnej Izby Lekarskiej Konstanty Radziwiłł. Szczegółowe uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W przyjętym stanowisku komisja postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 6 poprawek do omawianej ustawy. Postulowane zmiany miały przede wszystkim charakter legislacyjny, jedna z nich dotyczyła zmiany tytułu ustawy i uwzględnienia w nim zawodu lekarza dentysty. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży Izbie senator Wojciech Pawłowski.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o kosmetykach.

W imieniu rządu nowelizację rekomendował senatorom główny inspektor sanitarny Andrzej Trybusz. Pozytywną opinię przedstawiło biuro legislacyjne.

Projekt ustawy był przedłożeniem rządowym. Nowelizacja zmierza do upoważnienia ustawowego zobowiązującego ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia najczęściej występujących kategorii produktów będących kosmetykami. W obowiązującym stanie prawnym przepis upoważniający przewiduje, że wykaz kategorii produktów będących kosmetykami jest wykazem zamkniętym. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy, takie uregulowanie jest niezgodne z załącznikiem nr 1 do dyrektywy Rady 76/768/EWG w sprawie zbliżenia legislacji państw członkowskich, dotyczącej produktów kosmetycznych. Zgodnie z przytoczonym załącznikiem wskazane w przepisach unijnych kategorie kosmetyków nie stanowią listy zamkniętej.

Opiniowana ustawa dostosowuje w tym zakresie przepisy polskiego ustawodawstwa do prawa wspólnotowego poprzez umożliwienie wydania rozporządzenia zawierającego otwarty katalog kategorii produktów będących kosmetykami.

Wejście w życie opiniowanej ustawy nie spowoduje istotnych zmian w obowiązujących przepisach, ponieważ pomimo 12-miesięcznego vacatio legis ustawy o kosmetykach oraz nieomal rocznego okresu jej obowiązywania nie wydano aktu wykonawczego na podstawie nowelizowanego art. 2 ust. 2.

W głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej nowelizacji sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Alicję Stradomską.

Ponadto senatorowie rozpatrzyli ustawę o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.

Po zapoznaniu się z informacjami przedstawionymi przez dyrektora generalnego w Ministerstwie Obrony Narodowej Jakuba Pinkowskiego oraz dyrektor Departamentu Ubezpieczeń Społecznych w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej Teresę Guzelf oraz wysłuchaniu uwag biura legislacyjnego w głosowaniu komisja opowiedziała się za wprowadzeniem 4 poprawek, przede wszystkim o charakterze legislacyjnym. Ustalono, że stanowisko komisji w tej sprawie zarekomenduje Izbie senator Wiesława Sadowska.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia senatorowie postanowili nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników.

W imieniu rządu rozpatrywaną ustawę rekomendował wiceminister pracy i polityki społecznej Krzysztof Pater. Na sprawozdawcę stanowiska komisji wybrano senator Krystynę Sienkiewicz.

* * *

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Kultury i Środków Przekazu. Senatorowie zapoznali się z informacją prezesa Zarządu Polskiego Radia SA Andrzeja Siezieniewskiego na temat problemów radiofonii oraz prezesa Stowarzyszenia Radia Publicznego w Polsce Piotra Frydryszka na temat kondycji publicznych rozgłośni regionalnych Polskiego Radia.

W posiedzeniu wzięło udział prezydium Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z jej przewodniczącą Danutą Waniek oraz Włodzimierzem Czarzastym i Janem Sękiem.

Prezes A. Siezieniewski w swoim wystąpieniu przedstawił najważniejsze problemy, z jakimi boryka się radio publiczne, w szczególności trudności finansowe wynikające ze spadku dochodów z reklam i zbyt niskich wpływów z tytułu abonamentu. Bardzo wysokie są również koszty utrzymywania przez radio orkiestr symfonicznych.

Na podobne problemy w funkcjonowaniu publicznych rozgłośni regionalnych zwrócił uwagę prezes P. Frydryszek.

W opinii sekretarza KRRiTV W. Czarzastego, jeżeli nie nastąpią zmiany w strukturach radia publicznego, może dojść do jego zapaści. Ze względu na rozdanie częstotliwości radiowa "Jedynka" jest słabo słyszalna w niektórych małych ośrodkach. W małych ośrodkach coraz częściej dominują prywatne stacje komercyjne prezentujące nie najwyższy poziom programowy. Znacznie wyższy jest poziom radia publicznego, zwłaszcza radiowej "Dwójki".

Podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków przekazu zapoznano się także z rolą i znaczeniem centrów komunikacji społecznej. Koncepcję powstania takich ośrodków przedstawił dyrektor Dariusz Sobkiewicz z Poczty Polskiej. Koncepcja zmierza do połączenia bibliotek z pocztą i wyposażenia ich w komputery.

W dyskusji, mimo początkowego sceptycyzmu co do przedstawionego pomysłu, zaproszeni goście: wiceminister kultury Rafał Skąpski, dyrektor Biblioteki Narodowej Michał Jagiełło i Urszula Derendarz, bibliotekarka z Piotrkowa Trybunalskiego, stwierdzali, że takie centra byłyby szczególnie potrzebne w małych ośrodkach, zaniedbanych kulturalnie.

Podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu rozpatrzono także ustawę o zmianie ustawy o języku polskim.

W tej części posiedzenia wzięli udział poseł sprawozdawca Zdzisław Podkański, wiceminister kultury R. Skąpski, Elżbieta Bober, Jolanta Skocka i Krystyna Petri z Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu oraz przedstawiciele Rady Języka Polskiego.

Rozpatrywana nowelizacja zmierza do stworzenia podstaw prawnych umożliwiających urzędowe poświadczanie znajomości języka polskiego przez cudzoziemców oraz obywateli polskich mieszkających za granicą. W tym celu ustawa przewiduje utworzenie Państwowej Komisji Poświadczeń Znajomości Języka Polskiego jako organu nadzorującego przeprowadzanie egzaminów oraz powoływanie państwowych komisji egzaminacyjnych, do których zadań należy przeprowadzanie egzaminów znajomości języka polskiego.

W wyniku wnikliwej dyskusji i głosowania komisja postanowiła zaproponować wprowadzenie 7 poprawek, przede wszystkim o charakterze legislacyjnym i redakcyjnym. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży Izbie senator Irena Kurzępa.

Na zakończenie posiedzenia rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Traktatu WIPO o prawie autorskim, sporządzonego w Genewie dnia 20 grudnia 1996 r.

W tym punkcie wysłuchano informacji wiceministra kultury R. Skąpskiego oraz dyrektor Departamentu Prawnego w tym resorcie Ewy Ziemiszewskiej.

W głosowaniu Komisja Kultury i Środków Przekazu poparła omawianą ustawę ratyfikacyjną. Postanowiono, że jej przyjęcie bez poprawek zarekomenduje Izbie senator Krystyna Doktorowicz.


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment