Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment

17 września 2002 r. z okazji 90. rocznicy urodzin jednej z najwybitniejszych polskich artystek teatru i estrady Ireny Kwiatkowskiej marszałek Longin Pastusiak przesłał jubilatce list z "wyrazami uznania za wszystkie dotychczasowe role, za zaangażowanie w pracę dydaktyczną i wykształcenie wielu roczników aktorów polskich".

"Nie ma chyba osoby, która by nie zetknęła się z Pani niezwykłymi interpretacjami ról, czy to na scenie teatralnej, filmowej czy też w licznych przedstawieniach dla dzieci" - napisał marszałek Senatu. "Ja również należę do osób, które wielokrotnie podziwiały Panią w filmach, jak np. Wojna domowa, Czterdziestolatek czy Czterdziestolatek po dwudziestu latach. Z pewnością dzięki Pani filmy te stały się polską klasyką komediową. Tak jak i stworzona przez Panią Hermenegilda Kociubińska, bohaterka spektaklu Zielona Gęś Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Widzowie Pani licznych występów estradowych czy to w kabarecie Dudek, czy w niezapomnianym telewizyjnym Kabarecie Starszych Panów, a także w audycji radiowej Podwieczorek przy mikrofonie, mają w pamięci Pani dynamiczną i pełną humoru grę. Niezapomniane są Pani interpretacje licznych monologów i skeczy, a piosenki Prysły zmysły czy Ballada o doktorze Praszczadku na zawsze pozostaną w pamięci nas wszystkich" - napisał w liście marszałek L. Pastusiak.

21 września 2002 r. odbyło się uroczyste otwarcie mostu Siekierkowskiego w Warszawie. W uroczystości udział wzięli m.in.: prezydent Aleksander Kwaśniewski, premier Leszek Miller, marszałek Sejmu Marek Borowski, wicemarszałek Senatu Kazimierz Kutz, minister infrastruktury Marek Pol, prymas Polski kardynał Józef Glemp, prezydent miasta stołecznego Warszawy Wojciech Kozak, burmistrz gminy Centrum Jan Wieteska.

Zwracając się do zebranych, prezydent powiedział m.in.: "To dziewiąty most i fakt, że niezależnie od wszystkich problemów towarzyszących budowie mostu Siekierkowskiego udało się to uczynić w terminie, a nawet niektóre elementy wcześniej, jest powodem do radości i satysfakcji. Pamiętam, że gdy 1 marca 2000 roku wmurowywano kamień węgielny, wszyscy byliśmy pełni obaw, czy w tak krótkim czasie możliwe będzie zrealizowanie tak ogromnej inwestycji miejskiej. Dzisiaj możemy z uczuciem ulgi, ale i zasłużonej dumy powiedzieć, że mieszkańcy stolicy otrzymują obiecany most i ważne fragmenty trasy.

W imieniu władz państwowych pragnę serdecznie podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do powstania mostu Siekierkowskiego. Wiemy, jak wiele trudu, cierpliwości i wiary było potrzebne do osiągnięcia tego celu. Dziękuję za ciężką pracę, profesjonalne zaangażowanie i determinację. Szczególne słowa uznania i serdecznych podziękowań kieruję do projektantów i realizatorów mostu. Dali Państwo dowód, że polska myśl techniczna oraz polskie możliwości wykonawcze pozwalają na realizację dużych przedsięwzięć na wysokim, europejskim poziomie. O przyjęcie gratulacji i wyrazów wdzięczności proszę władze Warszawy, województwa mazowieckiego i wszystkich działaczy samorządowych stolicy, którzy przyczynili się do zakończenia tej inwestycji (...).

23 września 2002 r. prezydent Aleksander Kwaśniewski przyjął w Pałacu Prezydenckim George'a Robertsona - sekretarza generalnego NATO oraz uczestników Nieformalnego Spotkania Ministrów Obrony Państw NATO.

Zwracając się do zebranych, prezydent A. Kwaśniewski powiedział m.in.:

"Spotkanie w Warszawie odbywa się na krótko przed szczytem NATO w Pradze i służy wypracowaniu decyzji, które dla polityki państw sojuszniczych będą miały znaczenie kluczowe. Sprzyja ono również zrozumieniu szans i wyzwań, jakie pojawiły się przed nami na progu nowego stulecia. Wiek XX - naznaczony dwiema wojnami światowymi, Holocaustem, obecnością systemów totalitarnych - był w dziejach Europy okresem szczególnie trudnych doświadczeń. Dzisiaj należy z tej przeszłości wyciągać mądre wnioski, ale patrzeć powinniśmy przede wszystkim w przyszłość. Z odwagą i wiarą, że chcemy i potrafimy zbudować świat lepszy, sprawiedliwszy, bezpieczniejszy. (...)

Polska, po raz pierwszy w dziejach, ma przyjazne relacje i więzi ze wszystkimi sąsiadami jednocześnie. Nasza demokracja ma charakter trwały i stabilny, a kanony polskiej racji stanu oraz priorytety polityki zagranicznej są niezmienne, bez względu na rządzącą opcję polityczną. Polacy wiedzą, skąd i dokąd zmierzamy oraz dokąd zmierzać nie chcemy.

Podstawowym wyznacznikiem naszych poczynań na arenie międzynarodowej jest bezpieczeństwo Polski i regionu. Dzisiaj jednak uczymy się myśleć w kategoriach globalnych, zgodnie z zasadą, która głosi, że fundamentem naszego bezpieczeństwa i pokoju jest bezpieczeństwo innych państw, nie tylko naszych sąsiadów. Dlatego opowiadamy się za dalszym rozszerzaniem NATO. Przyjęcie do Sojuszu Polski, Czech i Węgier okazało się sukcesem. Strefa bezpieczeństwa i stabilności została powiększona. Obawy i zastrzeżenia sceptyków nie znalazły uzasadnienia.

Podjęcie decyzji w Pradze będzie wyrazem uznania dla wysiłków, które podejmują państwa kandydujące, aby spełnić wysokie wymagania i standardy Sojuszu. Rozszerzymy granice nie tylko transatlantyckiej społeczności żyjącej w pokoju, lecz także poszanowania demokratycznych wartości i praw człowieka. Historia dała nam szansę, jakiej kiedyś nie mogliśmy sobie nawet wyobrazić. Nie wolno nam jej zlekceważyć. Wykorzystując ją, zwiększymy zbiorowe bezpieczeństwo, skorzysta na tym cała rodzina demokratycznych narodów".

Marszałek Longin Pastusiak złożył gratulacje Januszowi Śniadkowi z okazji wyboru na przewodniczącego NSZZ "Solidarność":

30 września 2002 r. marszałek Longin Pastusiak spotkał się z kierownictwem Rady Polonii Świata i jej nowo wybranym prezesem Lesem Kuczyńskim.

Rada Polonii Świata powstała w 1978 roku w Toronto pod nazwą Rada Koordynacyjna Polonii Wolnego Świata, a jej głównym celem była walka o niepodległość Polski. W 1992 roku na zjeździe w Krakowie zmieniono jej nazwę na Radę Polonii Świata i dopuszczono do udziału organizacje polonijne z krajów byłego bloku komunistycznego.

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment