Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

16 lipca 2002 r.

Odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności poświęcone sytuacji ofiar przestępstw. Senatorowie wysłuchali przedstawicieli organizacji pozarządowych zajmujących się pomocą ofiarom przestępstw: Ogólnopolskiego Forum na Rzecz Ofiar Przestępstw, Fundacji "Itaka", Fundacji "Dzieci Niczyje", Fundacji "Pomoc Ofiarom Przestępstw", Fundacji Przeciwko Handlowi Kobietami "La Strada" oraz Stowarzyszenia przeciwko Zbrodni im. Jolanty Brzozowskiej. W posiedzeniu wzięli także udział przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości z wiceministrem Sylweriuszem Królakiem, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Biura Rzecznika Praw Obywatelskich i Komendy Głównej Policji.

W maju br. Ogólnopolskie Forum na Rzecz Ofiar Przestępstw przekazało marszałkowi Senatu Longinowi Pastusiakowi apel o ustanowienie 22 lutego Dniem Ofiar Przestępstw. Apel został przyjęty na sesji zorganizowanej przez resort sprawiedliwości i forum. W opinii pomysłodawców dzięki ustanowieniu takiego dnia będzie możliwe stałe przypominanie decydentom oraz wszystkim osobom stykającym się z ofiarami przestępstw o konieczności przejawiania szczególnej troski w zakresie ochrony interesów osób poszkodowanych i rozwijaniu działalności na rzecz poprawiania ich sytuacji prawnej i społecznej. Obchody tego dnia nie mają służyć świętowaniu, ale powinny być okazją do stałego monitorowania sytuacji ofiar i wyznaczania kierunków działań niezbędnych do poprawy ich sytuacji. 22 lutego został oficjalnie ogłoszony w państwach członkowskich Rady Europy i Unii Europejskiej Dniem Ofiar Przestępstw już w 1988 roku.

W wyniku głosowania Komisja Ustawodawstwa i Praworządności, na podstawie art. 77 ust. 1, w związku z art. 76 ust. 1 Regulaminu Senatu, postanowiła wnieść o podjęcie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o ustanowieniu 22 lutego Dniem Ofiar Przestępstw. Ustalono, że w dalszych pracach nad tym projektem komisję będzie reprezentować senator Teresa Liszcz.

Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawstwa i Praworządności rozpatrzono także ustawę zmieniającą ustawę o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy. Po wysłuchaniu informacji przekazanej przez wiceministra sprawiedliwości Marka Staszaka oraz po zapoznaniu się z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu komisja postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do nowelizacji sejmowej i zarekomendować Izbie przyjęcie jej bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wskazano senatora Gerarda Czaję.

Ponadto komisja przeprowadziła na swym posiedzeniu dyskusję nad projektem inicjatywy ustawodawczej, przygotowanym przez senatora Roberta Smoktunowicza, dotyczącym tzw. mienia zabużańskiego.

Projekt ma na celu umożliwienie zabużanom, tj. obywatelom polskim uprawnionym do otrzymania odszkodowania za mienie pozostawione na obszarach byłych Kresów Wschodnich Rzeczpospolitej Polskiej, wchodzących obecnie w skład terytorium państwowego Białorusi, Litwy oraz Ukrainy, poszerzenie możliwości realizacji przysługujących im praw. Mimo tego, że zabużanie nigdy, nawet w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, nie byli pozbawieni prawa do odszkodowania, wielu z nich do tej pory nie otrzymało rekompensaty.

Poprzedni rząd próbował rozwiązać problem zabużan poprzez ustawę reprywatyzacyjną. Jednak łączenie roszczeń zabużańskich z kwestią reprywatyzacji jest nieuzasadnione i dowodzi, zdaniem pomysłodawcy, braku zrozumienia problemu. Należy zwrócić uwagę na zdecydowanie odmienną sytuację prawną zabużan i osób wysuwających roszczenia reprywatyzacyjne. O ile w wypadku ustawy reprywatyzacyjnej chodzi o zmianę istniejącego porządku prawnego poprzez przywrócenie majątku osobom pozbawionym go na mocy ówczesnych i wciąż obowiązujących aktów prawnych, to w wypadku zabużan chodzi wyłącznie o umożliwienie wykonywania przysługujących im praw poprzez usunięcie niczym nieuzasadnionych ograniczeń. Prawa majątkowe osób, które zostały pozbawione mienia, pozostawiając je na terenach nie wchodzących obecnie w skład Państwa Polskiego (tzw. "mienie zabużańskie") wynikają z układów "republikańskich", związanych z przesunięciem granic po II wojnie światowej, zawartych przez PKWN w 1944 r. z Ukrainą, Białorusią, Litwą a także umów międzynarodowych z byłym ZSRR. Prawa te potwierdzane były wielokrotnie zarówno regulacjami ustawowymi, jak i orzeczeniami sądowymi, w tym Sądu Najwyższego i Trybunału Konstytucyjnego. Obecnie podstawę prawną dla realizacji praw zabużan stanowi przede wszystkim art. 212 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, a szczegółowe zasady i tryb realizacji tych roszczeń określa Rozporządzenie Rady Ministrów z 13 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości oraz opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości. Jednak na podstawie innych przepisów tej ustawy oraz innych ustaw, zabużanie są faktycznie pozbawieni możliwości realizowania swoich praw.

Również ostatnie zmiany legislacyjne wprowadzają kolejne ograniczenia realizacji uprawnień zabużańskich. Ustawa z 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw dokonuje bardzo niekorzystnej dla zabużan zmiany ustawy z 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego. Przepis ten stanowi, że art. 212 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (podstawowy dla dochodzenia roszczeń przez zabużan) nie będzie miał zastosowania do mienia skarbu państwa będącego w zarządzie lub użytkowaniu jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez ministra obrony narodowej, nie wykorzystywanego przez te jednostki do realizacji ich zadań. Zmiana ta wyklucza więc zaspokajanie roszczeń zabużan z zasobów Agencji Mienia Wojskowego.

W opinii wnioskodawców, konieczna jest szybka naprawa aktualnie obowiązującego ustawodawstwa, tak aby umożliwić byłym mieszkańcom kresów realizację ich roszczeń. W tym celu należy przede wszystkim rozszerzyć i przywrócić możliwość realizacji uprawnień zabużan z nieruchomości, którymi gospodaruje Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, poprzez przywrócenie regulacji zawartej w art. 81 ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Takie zmiany zaproponowano w omawianym projekcie, dzięki czemu zabużanie będą mogli realizować swoje prawa w odniesieniu do nieruchomości rolnych skarbu państwa, znajdujących się obecnie we władaniu Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.

W uzasadnieniu projektu podkreślono, że mimo obecnych problemów budżetu państwa wskazane jest jak najszybsze podjęcie kroków zmierzających do zaspokojenia uprawnień przysługujących osobom, które zostały wysiedlone z byłych województw wschodnich Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to problem szczególnie ważny w okresie zmiany rygorów zakupu ziemi przez obywateli innych państw. Ułatwiając zakup polskiej ziemi cudzoziemcom, wprost nie wypada pozbawiać obywateli polskich otrzymania tejże ziemi w ramach rekompensaty. Należy pamiętać, że zabużan wysiedlono z rodzinnych stron nie dlatego, że byli posiadaczami ale dlatego, że byli Polakami.

W uzasadnieniu wskazano także, że ustawa nie wprowadza żadnych dodatkowych obciążeń dla budżetu państwa. Zabużanom od 1945 r. przysługuje prawo do odszkodowania za mienie pozostawione na terenach nie wchodzących obecnie w skład Państwa Polskiego. Obowiązek zaspokojenia zabużan wciąż ciąży na budżecie państwa, a niniejsza ustawa ma jedynie na celu ułatwienie spełnienia ich słusznych roszczeń.

W opinii wnioskodawców, niezwłoczne uchwalenie niniejszych zmian jest niezbędne, by umożliwić zabużanom szersze zaspokojenie ich roszczeń, nie tylko słusznych z moralnego punktu widzenia, ale również wynikających z wciąż obowiązujących aktów prawa międzynarodowego. Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.

W głosowaniu Komisja Ustawodawstwa i Praworządności jednogłośnie, na podstawie art. 77 ust. 1, w związku z art. 76 ust. 1 Regulaminu Senatu, postanowiła wnieść o podjęcie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami i ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw. Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad tym projektem upoważniono senatora R. Smoktunowicza.

* * *

Tematem posiedzenia Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego były warunki socjalno-bytowe żołnierzy zawodowych i ich rodzin oraz funkcjonariuszy służb mundurowych podległych ministrowi spraw wewnętrznych i administracji.

Senatorowie wysłuchali szczegółowej informacji wiceministra spraw wewnętrznych i administracji Zbigniewa Sobotki, któremu podlegają w resorcie służby mundurowe. Wiceminister poinformował m.in. o przygotowywanej zmianie systemu zaopatrzenia emerytalnego. Zdaniem wiceministra, należy spokojnie przyjrzeć się możliwościom przywrócenia starego systemu, ale z uwzględnieniem pewnych modyfikacji.

Podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego wysłuchano także wiceministra obrony narodowej Piotra Urbankowskiego, przedstawicieli służb podległych MSWiA (straży granicznej, policji, BOR czy Państwowej Straży Pożarnej), a także związków zawodowych funkcjonariuszy.

Swoją opinię na temat sytuacji socjalno-bytowej żołnierzy i ich rodzin przedstawili także prezes Zarządu Głównego Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego płk Zenon Biesiaga oraz przewodniczący Konwentu Dziekanów Korpusu Oficerów Wojska Polskiego płk Marek Bielec.

Ponadto senatorowie zapoznali się z planami dotyczącymi reformy służby zdrowia żołnierzy i funkcjonariuszy mundurowych, które omówił płk Janusz Adamczyk, pełnomocnik ministra obrony narodowej ds. resortowej służby zdrowia.

Podsumowując dyskusję, przewodniczący komisji senator Wiesław Pietrzak zapowiedział przyjęcie stanowiska w sprawie warunków socjalno-bytowych żołnierzy zawodowych i ich rodzin oraz funkcjonariuszy służb mundurowych podległych ministrowi spraw wewnętrznych i administracji.

* * *

Posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej było poświęcone podsumowaniu prezydencji hiszpańskiej oraz omówieniu priorytetów prezydencji duńskiej.

Podczas posiedzenia ambasador Danii w Polsce Lauridas Mikaelsen stwierdził, że rozszerzenie Unii Europejskiej jest najważniejszym priorytetem prezydencji jego kraju, rozpoczętej 1 lipca br. "Dania będzie robiła wszystko, co możliwe, aby dotrzymać kalendarza rozszerzenia. Naszą ambicją jest zakończenie negocjacji ze wszystkimi kandydatami, którzy będą gotowi do końca roku 2002. Dania chciałaby, aby pierwsza runda rozszerzenia objęła 10 kandydatów" - powiedział ambasador.

Zdaniem ambasadora Danii, o procesie rozszerzenia UE mówi się jako o "procesie od Kopenhagi do Kopenhagi", ponieważ to właśnie w duńskiej stolicy w 1993 r. określono warunki poszerzenia i w tym mieście ma również nastąpić sfinalizowanie negocjacji na grudniowym szczycie.

L. Mikaelsen przypomniał słowa duńskiego premiera Andersa Fogha Rasmussena, który ostrzegał na początku lipca br., że tylko gotowi kandydaci zakończą negocjacje w grudniu. Ambasador zaapelował o jak najszybsze zamykanie niefinansowych aspektów poszczególnych obszarów negocjacyjnych, ponieważ później kandydatów, w tym Polskę, czeka niezwykle intensywny okres negocjacji.

"Będzie to bardzo napięty program, ale nie niemożliwy do zrealizowania - mówił. Nie będzie czasu na eksperymenty, a tylko ostateczne decyzje, oceny i konkluzje". Zdaniem ambasadora, nawet niewielka, kilkumiesięczna zwłoka w negocjacjach, może stworzyć niebezpieczną sytuację i odłożyć rozszerzenie na czas nieokreślony.

Ambasador Danii podkreślił, że rozszerzenie jest wspólną odpowiedzialnością państw członkowskich i kandydatów. Mówiąc o konieczności wypracowania kompromisów, przestrzegł, by nie skupiać się na kamieniach na drodze, ale na samej drodze do jednej Europy.

W opinii podsekretarza stanu w UKIE Jarosława Pietrasa, który podczas Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej mówił o polskiej polityce europejskiej podczas prezydencji hiszpańskiej i duńskiej, należy się skupiać na wszystkich szczegółach w obszarach negocjacyjnych, aby po wejściu do UE nie kontestować wynegocjowanych warunków. J. Pietras podkreślił, że Polska będzie szczególnie zdecydowanie obstawać przy stanowisku, aby była beneficjentem zaraz po przystąpieniu do UE.

Wiceminister zaznaczył, że Polska oczekuje od prezydencji duńskiej możliwości zrealizowania wszystkich celów, które od początku kształtowały naszą politykę europejską, a także efektywnego prowadzenia przez Danię debaty wewnętrznej w UE w celu osiągnięcia rozwiązań możliwych do zaakceptowania przez Polskę.

Podczas posiedzenia dokonano również podsumowania półrocza przewodnictwa (pierwszego półrocza br.) hiszpańskiego w UE, m.in. z punktu widzenia rozszerzenia "piętnastki". Ambasador Hiszpanii Juan Pablo de Laiglesia Gonzalez de Peredo podkreślił, że rozszerzenie było jednym z priorytetów prezydencji jego kraju, obok walki z terroryzmem, wprowadzenia do obiegu waluty euro, nadania impulsu reformom społeczno-gospodarczym, a także debaty o przyszłości Unii.

Ambasador Hiszpanii stwierdził, że w zakresie poszerzenia wprowadzono pewne innowacyjne rozwiązanie i umożliwiono krajom kandydującym udział we wspólnej sesji roboczej na marcowym szczycie UE w Barcelonie, poświęconej przyszłym reformom społeczno-gospodarczym i przyszłym rozstrzygnięciom.

Prezydencja hiszpańska dołożyła starań, aby utrzymać kalendarz negocjacji, które znajdują się już na końcowym etapie. Ambasador Hiszpanii zaznaczył, że w trakcie ostatniego półrocza Polska zamknęła wstępnie pięć rozdziałów, w tym bardzo drażliwy, dotyczący przepływu kapitału.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska zapoznano się ze sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa od 1 stycznia do 31 grudnia 2001 r. wraz z analizą NIK w zakresie: części budżetowej 22 - Gospodarka wodna, części budżetowej 41 - Środowisko, części budżetowej 83 - Rezerwy celowe w zakresie pozycji 55, środków bezzwrotnych pochodzących z zagranicy i wydatków nimi finansowanych, w zakresie programów, za realizację których odpowiedzialny jest minister właściwy do spraw środowiska oraz Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, części budżetowej 85 - Budżety wojewodów ogółem, w zakresie działów: 020 - Leśnictwo, 900 - Gospodarka komunalna i ochrona środowiska, 925 - Ogrody botaniczne i zoologiczne oraz naturalne obszary i obiekty chronionej przyrody, a także planu finansowego Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Senatorowie wysłuchali informacji na ten temat przedstawionych przez wiceministra środowiska Krzysztofa Panasa. O wykorzystaniu środków pomocowych przeznaczonych na ochronę środowiska mówiła dyrektor Departamentu Integracji Europejskiej w Ministerstwie Środowiska Grażyna Niesyto.

Pozytywną opinię na temat wykonania w 2001 r. budżetu w zakresie ochrony środowiska przedstawił dyrektor Departamentu Środowiska, Rolnictwa i Zagospodarowania Przestrzennego w Najwyższej Izbie Kontroli Andrzej Głowacki. W sprawozdaniu NIK wskazano tylko na drobne nieprawidłowości.

Wiceprezes Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Ryszard Ochwat zwrócił uwagę na brak dyscypliny w ściągalności opodatkowania od użytkowników środowiska.

W opinii dyrektora A. Głowackiego, problem stanowi to, ze użytkownicy środowiska sami naliczają i odprowadzają opłaty z tego tytułu. Ten system nie jest doskonały, brak jest listy użytkowników (konieczne byłoby skomputeryzowanie). Jego zdaniem, system oparty na pełnej dobrowolności i zaufaniu nie spełnia oczekiwań.

Podsumowując dyskusję, przewodniczący Komisji Ochrony Środowiska senator Adam Graczyński stwierdził, że należy wystąpić do Ministerstwa Środowiska o rozwiązanie problemu ewidencji płacących na środowisko. Ponadto senator zwrócił uwagę na zbyt wysokie, jego zdaniem, koszty funkcjonowania NFOŚiGW. Ponadto senator zapowiedział, że wystąpi do sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej o doprecyzowanie wymagań, jakie należy spełnić, by otrzymać pieniądze z funduszy unijnych przeznaczonych na ochronę środowiska.

* * *

Senatorowie z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi dyskutowali na swym posiedzeniu o stanie i perspektywach polskiego przemysłu spirytusowego. Informację na ten temat przedstawił wiceminister skarbu państwa Tadeusz Steckiewicz. Podczas posiedzenia wysłuchano także opinii przedstawicieli przedsiębiorstw branży spirytusowej.

Obecnie w przemyśle spirytusowym funkcjonują 22 podmioty, 17 spółek z udziałem Skarbu Państwa oraz 5 przedsiębiorstw państwowych. W ostatnich latach w tym sektorze zaznacza się wyraźna bezwzględna tendencja spadkowa sprzedaży. Do głównych przyczyn pogorszenia się sytuacji ekonomiczno-finansowej branży spirytusowej należy zaliczyć: wysokie obciążenie podatkowe wyrobów spirytusowych (akcyza), wzrastający przemyt i nielegalna produkcja, niższy popyt na wyroby spirytusowe wynikający ze zmiany struktury spożycia wyrobów alkoholowych na rzecz niskoprocentowych (piwo i wino) oraz wydłużone terminy płatności za wyroby spirytusowe (do 60 dni) przy jednoczesnym obowiązku odprowadzania podatku akcyzowego w ciągu 25 dni.

Perspektywy dla przedsiębiorstw spirytusowych w Polsce są bardzo zróżnicowane. Nie widać większych zagrożeń dla dużych przedsiębiorstw z ugruntowaną pozycją na rynku. Dla przedsiębiorstw o niewielkim i spadającym udziale w rynku brak inwestorów strategicznych, mogących wnieść kapitał i zapewnić nowe rynki zbytu, stwarza zagrożenie dla kontynuacji ich działalności.

W opinii Ministerstwa Skarbu Państwa, projektowane w 2003 roku obniżenie podatku akcyzowego powinno stworzyć korzystniejsze warunki prowadzenia działalności poprzez zmniejszenie zainteresowania przemytem alkoholu i ewentualny wzrost sprzedaży wyrobów akoholowych produkowanych przez Polmosy.

Na zakończenie posiedzenia Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanowiła, że wszystkie uwagi i opinie wynikające z przeprowadzonej dyskusji nad stanem i perspektywami przemysłu spirytusowego w Polsce zawrze we wnioskach, które zostaną przyjęte na kolejnym posiedzeniu komisji.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Emigracji i Polaków za Granicą zapoznano się ze sprawozdaniem z wyjazdu w dniach 27 maja-2 czerwca br. delegacji komisji do Gruzji i Armenii. Sprawozdanie przedstawili senatorowie Janina Sagatowska i Wojciech Pawłowski.

Celem wizyty, odbywającej się na zaproszenie Związku Kulturalno-Oświatowego Polaków w Gruzji "Polonia" i Związku Polaków w Armenii, było zapoznanie się z sytuacją tamtejszej Polonii, jednej z najstarszych w świecie, ale także najbiedniejszej, która dodatkowo ucierpiała i po kwietniowym trzęsieniu ziemi.

W opinii senatorów, wizyta okazała się niezwykle potrzebna. Gruzińska i ormiańska Polonia od dawna zabiegała o spotkanie z przedstawicielami komisji i Senatu, by zapoznać ich ze swoją sytuacją bytową i najważniejszymi problemami. Potwierdziło się, że polskie środowisko w Gruzji i Armenii jest bardzo biedne i potrzebuje wsparcia ze strony kraju przede wszystkim w zakresie nauki języka polskiego (dzieci i dorośli), pomocy medycznej (wyposażenie gabinetów lekarskich w sprzęt medyczny) oraz pomocy charytatywnej.

Podczas posiedzenia Komisji Emigracji i Polaków za Granicą omówiono następnie plan działań programowo-organizacyjnych umożliwiających wykonanie uchwały Senatu z 30 kwietnia 2002 r. w sprawie polityki Państwa Polskiego wobec Polonii i Polaków za granicą. Plan przygotował przewodniczący komisji senator Tadeusz Rzemykowski.

W tym celu zaproponowano powołanie czterech zespołów roboczych, które do 31 października br. przeprowadzą analizę obecnego stanu i przygotują wnioski zmierzające do podjęcia stosownych działań od nowego roku budżetowego (w tym propozycje zmian w wydatkach polonijnych). W skład zespołów wejdą senatorowie oraz przedstawiciele zainteresowanych instytucji i organizacji. Zaproponowano powołanie następujących zespołów:

Opracowania poszczególnych zespołów roboczych będą przeanalizowane i przyjęte na posiedzeniu Komisji Emigracji i Polaków za Granicą w listopadzie br. Dokument końcowy zostanie przekazany do zaopiniowania przez Polonijną Radę Konsultacyjną przy marszałku Senatu oraz przekazany wraz z tą opinią do zatwierdzenia przez Prezydium Senatu.

Podczas posiedzenia komisji zaakceptowano również plan pracy na II półrocze br.

* * *

Na wspólnym posiedzeniu zebrały się Komisja Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisja Ochrony Środowiska w celu przeprowadzenia pierwszego czytania inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz ustawy - Prawo wodne.

Z upoważnienia wnioskodawców inicjatywę przedstawił senator Andrzej Spychalski. Uzasadniając zaproponowane w projekcie zmiany, senator stwierdził, że zmierzają one do umożliwienia spółkom wodnym prowadzenia działalności zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. W opinii wnioskodawców, w ustawach uchwalonych w 2001 r. nie dostrzeżono faktycznego prowadzenia tej działalności przez spółki wodne. Ich wejście w życie spowoduje konieczność zaprzestania tej działalności przez spółki wodne, co doprowadzi do monopolizacji w tej dziedzinie gospodarki, a spółki wodne zmusi do skomplikowanych przekształceń lub likwidacji prowadzonej działalności, co może prowadzić do niekorzystnych reakcji społecznych.

Obecnie w Polsce działa znaczna liczba spółek wodnych zrzeszonych m.in. w Krajowym Forum Spółek Wodnych. Wiele z nich prowadzi oczyszczalnie o znacznych rozmiarach, obsługujące duże aglomeracje miejskie wraz z okolicami. Zakaz prowadzenia przez spółki wodne zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków spowoduje ogromne zamieszanie w tej sferze ochrony środowiska i być może ogromne szkody ekologiczne i finansowe. Spowoduje zamknięcie tych oczyszczalni, gdyż nikt ich nie kupi, a próba przejęcia ich przez samorządy będzie zawłaszczeniem majątku stworzonego przez wszystkich członków spółek wodnych. Liczne spółki wodne mają duże zobowiązania wobec banków i funduszy celowych szczególnie NFOŚiGW oraz WFOŚiGW. W wypadku wstrzymania działalności i spłat zobowiązań pożyczki te mogą stać się natychmiast wymagalnymi, co może spowodować nieobliczalne skutki finansowe.

Z uwagi na fakt, że zaproponowane zmiany w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz ustawie - Prawo wodne nie zmieniają istoty instytucji prawnych już funkcjonujących, nie powodują one skutków ekonomicznych dla budżetu państwa.

W dyskusji wiceminister środowiska Krzysztof Panas wyraził pozytywną opinię o projektowanej inicjatywie ustawodawczej, przede wszystkim ze względu na obronę przed monopolizacją rynku zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Zastrzeżeń nie zgłosiło także Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W opinii prezesa Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie" Józefa Wiśniewskiego, nie ma żadnej potrzeby zmieniania obowiązującego prawa, aby spółki wodne mogły prowadzić dalej swoją działalność. Z tymi argumentami nie zgodziła się zdecydowanie Sylwia Surowiak z Krajowego Forum Spółek Wodnych.

Wobec powstałych kontrowersji przewodniczący obradom senator Adam Graczyński stwierdził, że należy zwrócić się do przedstawicieli spółek wodnych o przekazanie stanowiska w tej sprawie i opis ich aktualnej sytuacji prawnej. Wodociągi mają natomiast przedstawić, w jaki sposób współpracują ze spółkami wodnymi. Do Ministerstwa Środowiska postanowiono wystąpić o sporządzenie informacji na temat uregulowania funkcjonowania spółek wodnych w innych krajach.

Senator Teresa Liszcz zaproponowała, by opinię na temat dyskutowanych zagadnień przedstawiły także samorządy.

Ustalono, że połączone komisje będą kontynuowały prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz ustawy - Prawo wodne po otrzymaniu postulowanych opinii i informacji.

17 lipca 2002 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Emigracji i Polaków za Granicą rozpatrzyła wnioski o dotację z Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, przedstawione przez Zespół ds. Finansów Polonijnych KS:

1. wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - zwiększenie środków na cztery zadania inwestycyjne realizowane w ramach Umowy nr 3, zawartej 8 kwietnia br. - 528 912 zł. Komisja zaopiniowała ten wniosek pozytywnie.

Sposób finansowania: zadanie 1 i 2 - 330 000 zł - przesunięcie środków z zadań programowych na zadania inwestycyjne; zadania 3 i 4 - zwiększenie wydatków inwestycyjnych.

2. Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - przesunięcie środków między zadaniami programowymi - 189 343 zł. Komisja pozytywnie zaopiniowała: a) rezygnację z realizacji 8 zadań programowych i obniżenie wydatków na ten cel o 189 343 zł, b) przyjęcie do realizacji 6 zadań (spośród 9 proponowanych) i zwiększenie wydatków programowych łącznie o 128 042 zł: kurs języka i kultury polskiej dla 30 osób - 12 173 zł, letnia szkoła kultury i języka polskiego dla 45 osób - 8 044 zł, kurs języka polskiego dla dorosłych dla 20 osób - 43 000 zł, warsztaty dla dziecięcych zespołów artystycznych i chórów z polskich domów na Białorusi dla 30 osób - 15 295 zł, wyjazd krajowych zespołów artystycznych na Dni Kultury w Równem dla 45 osób - 13 000 zł, Forum Kultury Kresowej w Pułtusku dla 100 osób - 36 530 zł. Zwiększono wydatki na realizację zadań 1 i 2. Tym samym nastąpiło obniżenie wydatków na cele programowe o 61 301 zł.

3. Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - finansowanie pięciu grup zadań programowych - 330 000 zł, z oszczędności wynikających z przesunięcia 2 zadań programowych do pozycji wydatków inwestycyjnych.

Komisja pozytywnie zaopiniowała:

a) sfinansowanie 16 nowych zadań programowych -
81 712 zł,

b) finansowanie biur 16 organizacji polonijnych - 90 474 zł,

c) dożywianie 50 dzieci z Woronowa - 4600 zł,

d) przebudowa i eksploatacja bazy internetowej www "Świat Polonii" - 41 642 zł,

e) sfinansowanie 8 kolonii wakacyjnych dla 393 dzieci - 64 001 zł.

Łącznie komisja zaopiniowała pozytywnie zwiększenie o 282 429 zł wydatków na działalność programową.

4. Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - wyrażenie zgody na zmianę zadań: kolonie i obozy wakacyjne w kraju, bez korygowania łącznej kwoty wydatków, tj. 229 840 zł.

Komisja stwierdziła, że:

- wniosek jest zbyt ogólnikowy, co uniemożliwia jego rozpatrzenie,

- bezsporne jest, że wnioskodawca proponuje zmniejszenie liczby zadań z 21 na 14 oraz liczby uczestników z 1404 osób na 841.

Komisja postanowiła przenieść rozpatrzenie tego wniosku na inny termin, po otrzymaniu szczegółowych wyliczeń dotyczących każdego z 21 zaplanowanych zadań.

5. Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - finansowanie cyklu filmów telewizyjnych "Polacy w Rosji" - 50 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

6. Wniosek Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Małopolskich - dofinansowanie udziału 100 dzieci polskich ze Wschodu w akcji "Podarujmy dzieciom lato, Kraków 2002" - 25 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

7. Wniosek Fundacji "O uśmiech dziecka" - dofinansowanie międzynarodowego turnusu integracyjnego w Kartuzach -
15 000 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie.

8. Wniosek Stowarzyszenia Pomocy RUBIEŻ w Białymstoku - wyposażenie jednostek oświatowych na Białorusi i Litwie w pomoce naukowe służące do nauki języka polskiego - 151 770 zł.

Komisja przyznała stowarzyszeniu 18 000 zł:

- środki czystości dla szkół i domów pomocy społecznej na Białorusi i Litwie - 10 000 zł,

- zakup obuwia dla dzieci z najuboższych rodzin ze wsi i małych miasteczek - 8 000 zł.

9. Wniosek Stowarzyszenia "Parafiada" - dofinansowanie kursu "Opiekun grup dzieci i młodzieży" - 79 500 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

10-13 Cztery wnioski Towarzystwa Porozumienia Polsko-Białoruskiego w Warszawie - dofinansowanie 3 obozów wakacyjnych dla polskich dzieci z rejonu Czarnobyla (każdy obóz dla 100 dzieci z dofinansowaniem po 64 000 zł dla każdego turnusu) oraz 500 000 zł na działalność charytatywną stowarzyszenia.

Komisja zaopiniowała pozytywnie dofinansowanie udziału 100 polskich dzieci w sierpniowym turnusie (koszty wyżywienia, zakwaterowania i transportu uczestników) - 50 000 zł.

14. Wniosek Towarzystwa Ratowania Dziedzictwa Kulturowego Kresów Dawnych i Obecnych "Ojcowizna" w Węgorzewie - dofinansowanie XXV Międzynarodowego Jarmarku Folkloru w Węgorzewie - 30 000 zł.

Komisja zaopiniowała pozytywnie sfinansowanie wyżywienia grup polonijnych biorących udział w tym jarmarku - 22 500 zł.

15. Wniosek Polsko-Ukraińskiego Centrum im. L. Idzikowskiego w Kijowie - dofinansowanie wydawania tygodnika "Europa-Polska", "Europa-Ukraina" - 96 153 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie.

16. Wniosek Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Polskich na Litwie "Macierz Szkolna" - sfinansowanie tłumaczenia i wydania 8 podręczników dla szkół polskich na Litwie - 650 000 zł.

Komisja postanowiła przenieść rozpatrzenie tego wniosku na inny termin. Komisja zwróci się do MENiS oraz MSZ o wyjaśnienie zasad wydawania i finansowania podręczników dla szkół polskich na Litwie.

17. Wniosek Centrum Kultury Polskiej w Dyneburgu na Łotwie - dofinansowanie kosztów transportu członków zespołu "Kukułeczka" na I Międzynarodowy Festiwal Dziecięcy Tańców Folklorystycznych w Norrkoping w Szwecji - 11 489 zł.

Komisja zaopiniowała wniosek pozytywnie, przyznając na ten cel
10 000 zł plus ko
szty ogólne.

18. Wniosek Fundacji Ochrony Polsko-Niemieckiego Dziedzictwa Kulturowego im. W. Stwosza w Warszawie - zwiększenie dotacji na Letnią Szkołę Kultury i Języka Polskiego w Warszawie dla studentów z Białorusi i Łotwy - 12 500 zł.

Komisja zaopiniowała zwiększenie dotacji o 8000 zł.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Ochrony Środowiska rozpatrywała ustawę o ratyfikacji poprawki do Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów.

Senatorowie wysłuchali komentarza do ustawy, który przedstawili: wiceminister spraw zagranicznych Andrzej Rotfeld, główny inspektor ochrony środowiska Krzysztof Zaręba oraz poseł sprawozdawca Władysław Stępień. Pozytywną opinię na temat ustawy ratyfikacyjnej przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W swoich wystąpieniach zaproszeni goście zwrócili uwagę na potrzebę ratyfikacji poprawki do Konwencji bazylejskiej ze względu na dostosowywanie polskiego prawa do ustawodawstwa Unii Europejskiej Zaznaczono także, że nie pociąga ona żadnych skutków finansowych.

W głosowaniu Komisja Ochrony Środowiska postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do omawianej ustawy sejmowej i zarekomendować Senatowi przyjęcie jej bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Zdzisławę Janowską.

* * *

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu kontynuowano pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych. Rozpatrywanie projektu rozpoczęto na posiedzeniu, które odbyło się 3 lipca br.

Senatorowie wysłuchali opinii, które przedstawili: członek prezydium Polskiej Akademii Nauk prof. Bogdan Ney, sekretarz stanu w Komitecie Badań Naukowych Marek Bartosik, prezes Urzędu Zamówień Publicznych Tomasz Czajkowski, główny księgowy budżetu PAN Marian Mońka oraz zastępca dyrektora Departamentu Szkolnictwa Wyższego w MENiS Józef Lepiech.

Na poprzednim posiedzeniu połączone komisje postanowiły zwrócić się do Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej o wyrażenie opinii w sprawie zgodności rozpatrywanego projektu z prawem Unii Europejskiej. Niestety, urząd nie przedstawił takiej opinii, ponieważ uznał, że nie ma kompetencji do wydania jej na tym etapie postępowania w sprawie inicjatywy ustawodawczej Senatu i w tym wypadku kompetentna jest Kancelaria Senatu. Pismo w tej sprawie podsekretarz stanu w UKIE Jarosław Pietras przekazał marszałkowi Senatu, który w odpowiedzi skierowanej do sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej nie zgodził się z przedstawionymi argumentami. Po zapoznaniu się z polemiką połączone komisje postanowiły zwrócić się do UKIE w sprawie sporządzenia w ciągu dwóch tygodni stosownej opinii.

W dyskusji senator Teresa Liszcz przedstawiła wniosek w sprawie zmiany z 3000 na 15 000 euro wysokości progu zakupów podlegających ustawie o zamówieniach publicznych. O sporządzenie opinii w tej sprawie zwrócono się do Urzędu Zamówień Publicznych.

Na zakończenie ustalono, że kolejne posiedzenie w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych odbędzie się po otrzymaniu zamówionych opinii.

* * *

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności odbyło się pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu RP

W głosowaniu połączone komisje zaakceptowały przygotowany przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projekt. Na sprawozdawcę wybrano senatora Andrzeja Spychalskiego.W uzasadnieniu projektu stwierdzono, że zawarte w nim propozycje mają m.in. na celu dostosowanie regulaminu do konstytucji oraz znowelizowanej ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. W nowelizacji tej ustawy wprowadzono możliwość obniżenia uposażenia, a także obniżenia i utraty prawa do diety parlamentarnej w stosunku do posłów i senatorów, którzy poprzez rażące naruszenie regulaminu uniemożliwiają prace obu izb, Zgromadzenia Narodowego oraz ich organów.

Zgodnie z przyjętymi przez połączone komisje propozycjami, wspomniane kary może zarządzić marszałek Senatu, a od jego decyzji przysługuje odwołanie do Prezydium Senatu. Natomiast obniżenie uposażenia lub diety parlamentarnej może nastąpić o kwotę nie większą niż połowa miesięcznego uposażenia lub diety na okres do trzech miesięcy.

Podczas posiedzenia jednomyślnie poparto poprawkę zakładającą, że złożenie ślubowania senatorskiego będzie odbywało się poprzez wywołanie przez sekretarza posiedzenia (np. według kolejności, w jakiej siedzą senatorowie), nie zaś - jak dotąd - w kolejności alfabetycznej. Ułatwi to, zdaniem senatorów, transmisję telewizyjną posiedzenia.

Przyjęty przez komisje projekt przewiduje m.in. umożliwienie senatorowi nieobecnemu na posiedzeniu złożenia do protokołu tekstu przemówienia i podpisanego oświadczenia

Zgodnie z propozycjami komisji, każdy senator - a więc również nieobecny na posiedzeniu - może złożyć do protokołu na piśmie niewygłoszone przemówienie oraz podpisane oświadczenie. Tekst przemówienia albo oświadczenia zamieszcza się w sprawozdaniu stenograficznym.

Zdaniem senatorów, przepis ten ma na celu umożliwienie aktywnego udziału w pracach Izby także tym senatorom, którzy z różnych powodów nie mogą uczestniczyć w obradach.

"Czy tylko dlatego, że senator skręcił nogę, czy nie może dotrzeć do Senatu, nie może on wyrazić swojego poglądu na przykład w dziedzinie, w której jest ekspertem?" - przekonywał pomysłodawca poprawki senator Zbigniew Kulak.

Jak mówił senator Jerzy Cieślak, często przyczyną nieobecności na posiedzeniu jest oddelegowanie przez marszałka do reprezentowania Izby w różnych organizacjach międzynarodowych. W tej sytuacji brak możliwości udziału w pracach Senatu w innej formie jest "ograniczeniem możności sprawowania mandatu".

Komisje nie poparły natomiast zmiany, która wywołała największe kontrowersje, również autorstwa senatora Z. Kulaka, aby senator nieobecny na posiedzeniu mógł złożyć do marszałka Senatu wniosek o charakterze legislacyjnym.

W dyskusji senatorowie przeciwni wprowadzeniu poprawek dotyczących uprawnień nieobecnych senatorów, a także biuro legislacyjne, podkreślali, że zmiany te są niezgodne z konstytucją. Zgodnie z konstytucją, Sejm i Senat obradują na posiedzeniach, co oznacza zgromadzenie pełnego składu Izby w celu obradowania nad sprawami objętymi porządkiem dziennym.

* * *

Odbyło się posiedzenie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, podczas którego rozpatrzono wniosek senator Marii Szyszkowskiej o odwołanie jej ze składu Komisji Emigracji i Polaków za Granicą.

Na podstawie art. 14 ust. 1 Regulaminu Senatu komisja postanowiła przedłożyć Izbie projekt uchwały zgodny z wnioskiem senator M. Szyszkowskiej.

Na sprawozdawcę stanowiska Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie powołano senatora Zbigniewa Kulaka.

19 lipca 2002 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego.

Najważniejsze rozwiązania przyjęte w omawianej nowelizacji przedstawili wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Kazimierz Gutowski oraz wiceprezes Agencji Rynku Rolnego Waldemar Sochaczewski. Pozytywną opinię na temat kształtu legislacyjnego ustawy przekazało Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana ustawa została wniesiona do Sejmu przez rząd jako projekt pilny. Jej celem jest rozwiązanie problemu nagromadzonych zapasów żywnościowych i jednocześnie zrealizowanie określonych zadań w sferze pomocy społecznej. Przeznaczenie części zapasów Agencji Rynku Rolnego na te cele w długim okresie czasu może być, zdaniem rządu, korzystne dla budżetu państwa, ponieważ zmniejsza koszty przechowywania zapasów oraz konieczność dotowania dużego zakresu eksportu nadwyżek towarów żywnościowych.

Zaproponowane zmiany zmierzają do uprawnienia agencji jako państwowej jednostki organizacyjnej do przekazywania na określone cele, za częściową odpłatnością lub bezpłatnie, nadwyżki produktów rolnych i ich przetworów a także produktów i półproduktów żywnościowych, gromadzonych przez agencję w ramach prowadzenia interwencyjnej polityki rolnej.

Proces dystrybucji produktów rolnych i żywnościowych ma następować na podstawie przyjętego przez Radę Ministrów programu, który uszczegółowi m. in. ilość oraz rodzaj produktów, a ponadto wskaże formę przekazania.

Podczas dyskusji nad nowelizacją ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego senator Sławomir Izdebski zaproponował wprowadzenie zmian. Zgłoszony wniosek nie uzyskał jednak akceptacji komisji w głosowaniu. Senatorowie poparli wniosek o przyjęcie ustawy sejmowej bez poprawek.

Odnosząc się do propozycji senatora S. Izdebskiego, przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi senator Jerzy Pieniążek postanowił zwrócić się do Ministerstwa Finansów i biura legislacyjnego o przedstawienie opinii, czy ich wprowadzenie nie naruszyłoby materii ustawy nowelizującej.

Podczas posiedzenia przewodniczący komisji senator J. Pieniążek poinformował, że 3 października br. komisje rolnictwa Sejmu i Senatu spotkają się z Komisją Rolną i Rozwoju Wsi Parlamentu Europejskiego. Wizyta deputowanych europejskich jest elementem przygotowań do kolejnej, przewidzianej jesienią br., dyskusji na temat stanu negocjacji akcesyjnych, a także kształtu przyszłej wspólnej polityku rolnej. Natomiast 12 września br. w Polsce będzie przebywać komisarz UE ds. rolnictwa Franz Fischler, z którym spotkają się komisje rolnictwa Sejmu i Senatu.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi senatorowie przyjęli wnioski z posiedzenia, które odbyło się 2 lipca br.:

"Tematem posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi 2 lipca br. były następujące zagadnienia:

  1. Ochrona polskiego obszaru celnego przed nadmiernym importem płodów rolnych z zagranicy.
  2. Informacja o planowanej interwencji na rynku zbóż w 2002 r.

Ad. pkt 1

Komisja dokonując analizy przedstawionego materiału przygotowanego przez Ministerstwo Gospodarki, Ministerstwo Finansów, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Agencję Rynku Rolnego, a także uwzględniając przebieg dyskusji, formułuje następujące wnioski:

  1. Nadrzędnym kierunkiem zmian w zakresie ochrony polskiego obszaru celnego przed nadmiernym przywozem towarów rolno-spożywczych z zagranicy jest potrzeba całościowej zmiany systemu wsparcia finansowego dla polskiego rolnictwa w kierunku bezpośrednich dopłat dla producentów. Częścią tego systemu może być zmniejszenie obciążeń podatkowych dla polskich producentów artykułów rolnych przetworzonych, choćby alkoholi czy wyrobów tytoniowych.

Zmiany te, dostosowując prawo w tym zakresie do rozwiązań występujących w Unii Europejskiej, pozwoliłyby:

  1. Uważamy, że podstawową trudnością w zakresie kontroli przywozu płodów rolnych i prowadzenia działań skierowanych na ograniczenie jego przemytu jest brak w większości kolejowych i morskich przejść granicznych właściwego oprzyrządowania. Dlatego postulujemy do ministra infrastruktury o pilne uzupełnienie potrzeb w tym zakresie w celu umożliwienia pełnej kontroli celnej, w tym ich komputeryzację.
  2. Ograniczenie przemytu płodów rolnych może być realizowane m.in. poprzez nawiązanie ściślejszej współpracy organów celnych z granicznymi służbami fitosanitarnymi, urzędami kontroli skarbowej, policją i innymi instytucjami w zakresie dokonywania kontroli sprowadzanych płodów rolnych zarówno na granicy kraju, jak i wewnątrz polskiego obszaru celnego.
  3. Komisja postanowiła zorganizować na granicy kraju posiedzenie wyjazdowe, połączone z wizytami studialnymi na wybranych przejściach granicznych, których celem byłoby zapoznanie się funkcjonowaniem służb celnych i fitosanitarnych.

Ad. pkt 2

Komisja, dokonując analizy przedstawionego materiału przygotowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Agencję Rynku Rolnego, a także uwzględniając przebieg dyskusji formułuje następujące wnioski:

  1. Stwierdzamy, że dotychczasowe działania na rynku zbóż prowadzone przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Agencję Rynku Rolnego nie mogą zadowolić polskich rolników, pomimo poważnego zwiększenia środków interwencyjnych na tym rynku.
  2. W obliczu kumulowania się w Polsce negatywnych zjawisk na większości rynków płodów rolnych, będących efektem prowadzenia w ostatnich latach błędnej polityki rolnej państwa, widzimy pilną potrzebę generalnej zmiany systemu pomocy ze środków publicznych dla polskiego rolnictwa.
  3. Postulujemy podjęcie pilnych działań, zmierzających do rozpoczęcia budowy systemu dopłat bezpośrednich z części dotychczasowych środków przeznaczonych na rolnictwo z budżetu państwa, wzorowanych na standardach Unii Europejskiej. Jednocześnie uznajemy pilną potrzebę interwencji na poszczególnych zagrożonych rynkach płodów rolnych. Jesteśmy zdania, że należy wprowadzić modyfikację do systemu skupu zbóż z tegorocznych zbiorów dostosowując go do istniejących warunków. Będziemy wspierać w tym zakresie niezbędne rządowe zmiany legislacyjne dotyczące rynku wewnętrznego, jak i też eksportu.

  1. Uznajemy za słuszne, związane z ustabilizowaniem sytuacji na rynku zbóż, przesuniecie otwarcia kontyngentu importowego do Polski na pszenicę z Unii Europejskiej" .

Podczas swojego posiedzenia Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyjęła także wnioski z posiedzenia, które odbyło się 16 lipca br.:

"Tematem posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi 16 lipca br. był stan i perspektywy przemysłu spirytusowego. Komisja, dokonując analizy przedstawionego materiału, przygotowanego przez Ministerstwo Skarbu Państwa, oraz uwzględniając przebieg dyskusji, w której udział wzięli przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwa Finansów oraz reprezentanci zakładów przemysłu spirytusowego i gorzelni formułuje następujące wnioski:

  1. Wspieramy działania Ministerstwa Skarbu Państwa w zakresie ochrony polskiego przemysłu spirytusowego, wciąż potencjalnego poważnego źródła wpływu środków finansowych do budżetu państwa, zagospodarowania rodzimych płodów rolnych oraz miejsca zatrudnienia szerokiej rzeszy pracowników.
  2. Rozwój sektora spirytusowego widzimy przede wszystkim poprzez zrównanie warunków konkurencji dla polskich gorzelni i producentów wyrobów alkoholowych z odpowiednimi podmiotami krajów Unii Europejskiej i doń pretendujących. Popieramy w ramach dostosowania naszego prawa do standardów unijnych inicjatywę zmniejszenia akcyzy na wyroby alkoholowe.
  3. Problem prywatyzacji państwowych zakładów przemysłu spirytusowego traktujemy nie jako cel działania Ministerstwa Skarbu Państwa, a wyłącznie wymuszoną potrzebami rynku konieczność utrzymania funkcjonowania danego przedsiębiorstwa i jego poziomu zatrudnienia oraz wpływów do budżetu państwa. Dlatego jesteśmy zdania, iż postęp w tych procesach winien być czyniony w uzgodnieniu z reprezentacją tegoż sektora, poszczególnych załóg, a umowy prywatyzacyjne winny gwarantować zarówno prawa pracownicze, jak i zabezpieczać dobro Skarbu Państwa.
  4. Sytuacja przedsiębiorstw przemysłu spirytusowego może poprawić się m.in. na skutek produkcji biopaliw. Apelujemy o pilną finalizację przygotowań do realizacji produkcji biopaliw w Polsce, która może być szansą dla polskiego rolnictwa i przetwórstwa spirytusowego. Postulujemy też, aby wprowadzić mechanizmy ekonomiczne kreujące szersze wykorzystanie krajowego spirytusu w polskiej gospodarce.
  5. Popieramy ideę rozwoju składów i sklepów fabrycznych produktów wyrobów alkoholowych jako jeden z elementów poprawienia rentowności branży.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanawia podjąć drugą część debaty nad problemem perspektyw polskiego przemysłu spirytusowego w kontekście wykorzystania rodzimych płodów rolnych w III kwartale br. na swym posiedzeniu wyjazdowym na Podlasiu, z szerszą reprezentacją sektora, połączonym z wizytami na polskich przejściach granicznych".

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Poprawki do Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznej przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych.

Po wysłuchaniu informacji przedstawionych przez wiceministra spraw zagranicznych Andrzeja Rotfelda oraz głównego inspektora ochrony środowiska Krzysztofa Zarębę komisja postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do uchwalonej przez Sejm ustawy ratyfikacyjnej.

Ustalono, że sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej w tej sprawie przedstawi Izbie senator Bogdan Podgórski.

* * *

Na wspólnym posiedzeniu zebrały się Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej w celu rozpatrzenia ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych.

Gośćmi komisji byli: wiceminister finansów Jacek Bartkiewicz oraz przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego, Związku Banków Polskich oraz Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Szczegółowe uwagi do ustawy sejmowej zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Ustawa, która była projektem rządowym, zakłada, że informacje handlowe będzie można wysyłać (np. SMS-em lub mailem) tylko za uprzednią zgodą odbiorcy. Nie będzie więc można przesyłać takich wiadomości na adres elektroniczny, który nie został udostępniony świadomie przez odbiorcę.

W opinii rządu, ustawa zwiększy ochronę konsumenta w handlu elektronicznym, co zwiększy wartość rynku e-gospodarki w Polsce oraz może przyczynić się do tworzenia nowych miejsc pracy związanych z gospodarką elektroniczną (m.in. telepracy).

W przyjętym stanowisku połączone komisje zaakceptowały 9 poprawek, zbieżnych z propozycjami biura legislacyjnego. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych wybrano senatora Tadeusz Wnuka.


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment