Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment

22 maja 2002 r. wizytę w Senacie złożył przewodniczący Izby Niższej (Lok Sabha) Parlamentu Republiki Indii Manohar Joshi wraz z delegacją. Gości przyjął marszałek Longin Pastusiak. W spotkaniu uczestniczyła wicemarszałek Jolanta Danielak.

Marszałek L. Pastusiak podkreślił pozycję i znaczenie Indii w świecie. Poinformował o ukonstytuowaniu się Grupy Parlamentarnej Polska-Azja Środkowa i Południowa, której celem jest rozwijanie współpracy parlamentarnej, ale nie tylko, z państwami tego regionu. Marszałek zapewnił, że Indie mają przyjaciół w obu izbach polskiego parlamentu. Przypomniał też, że atak terrorystyczny na indyjski parlament w grudniu ubiegłego roku został potępiony przez polski rząd.

Marszałek Senatu wyraził nadzieję, że istniejące obecnie napięcia na subkontynencie indyjskim zostaną pokojowo rozwiązane.

Przewodniczący M. Joshi poinformował, że w indyjskim parlamencie powstała grupa, której celem jest zacieśnianie więzi z Polską. Wyraził zadowolenie z odnowienia kontaktów z polskim Senatem. M. Joshi przedstawił sytuację gospodarczą i polityczną Indii. Wyraził uznanie dla stanowiska Polski wobec terroryzmu na świecie i faktu, że to w naszym kraju, z inicjatywy prezydenta, odbyła się międzynarodowa debata na temat zwalczania terroryzmu. Ataki terrorystyczne w Indiach to najważniejszy problem indyjskiego rządu - stwierdził M. Joshi.

Przewodniczący podkreślił, że wizyta delegacji Lok Sabha w Polsce ma na celu także ożywienie współpracy gospodarczej i kulturalnej między naszymi państwami.

Odpowiadając na pytania gościa, marszałek przedstawił ordynację wyborczą do polskiego parlamentu oraz uprawnienia ustawodawcze Senatu. Przestawił układ polityczny izby i wkład w stanowienie prawa.

Marszałek L. Pastusiak poinformował też o roli Senatu jako konstytucyjnego patrona Polonii. Marszałek podziękował za życzliwość i opiekę prezydenta i rządu Kazachstanu, jakiej doświadcza prawie pięćdziesięciotysięczna rzesza naszych rodaków w tym kraju.

Rozmówcy z zadowoleniem przyjęli fakt, że teraz w Kazachstanie odbierany jest program TV Polonia w systemie naziemnym. Ponadto uzgodnili, że liczba nauczycieli języka polskiego w Kazachstanie zostanie zwiększona.

W dniach 25-28 maja 2002 r. w Sofii odbyła się wiosenna sesja Zgromadzenia Parlamentarnego NATO, w której uczestniczyło około 300 polityków z Europy i USA. Polskę reprezentowała delegacja, której przewodniczył marszałek Longin Pastusiak. W skład delegacji wchodzili: posłowie Paweł Piskorski (wiceprzewodniczący delegacji), Andrzej Pęczak, Marian Piłka, Danuta Grabowska, Zbyszek Zaborowski i Zdzisław Kałamaga oraz senatorowie Andrzej Chronowski i Marian Żenkiewicz.

Kierunek rozwoju organizacji był istotnym przedmiotem dyskusji podczas sesji. Tragiczne wydarzenia 11 września 2001 roku i kampania antyterrorystyczna, która potem nastąpiła, sprawiły, że NATO przeżywa kryzys tożsamości. Istnieje obawa, że bez zaangażowania USA i ustanowienia jasnych relacji z Rosją NATO stanie się "militarnym OBWE", o zmarginalizowanym znaczeniu. Dlatego też tak ważne jest podkreślanie roli jedności Sojuszu i wzajemnej odpowiedzialności za bezpieczeństwo pozostałych członków, wynikającej z artykułu 5. NATO powinno dążyć do wzmocnienia zdolności rozwiązywania kryzysów i budować regionalne antyrakietowe systemy bezpieczeństwa. Ważne jest również rozwijanie służb wywiadowczych w ramach NATO oraz większy nacisk na nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia. O przyszłości sojuszu mówili w swoich prezentacjach m.in. Bruce P. Jackson z USA oraz Janusz Onyszkiewicz.

W Sofii po raz pierwszy w tak otwarty sposób mówiono o potrzebie głębokich reform w NATO. Wskazywano na konieczność dokonania zmian w systemie dowodzenia, tak aby siły NATO łatwiej mogły operować poza macierzystym krajem oraz były przystosowane do przeprowadzania szybkich operacji militarnych. Niezbędna jest również redukcja zbiurokratyzowanych struktur wewnętrznych - w tej chwili w NATO działa aż ok. 400 różnorakich komitetów, co uniemożliwia sprawne i przejrzyste administrowanie. Po kolejnej fali rozszerzenia zmieniony powinien zostać także sposób podejmowania decyzji, które teraz zapadają na zasadzie konsensusu.

W deklaracji podkreślono, że przyjęcie do NATO nowych członków jest konieczne dla dalszej transformacji Sojuszu. Potwierdzono, że NATO nadal prowadzić będzie politykę "otwartych drzwi", tak więc w przyszłości po spełnieniu odpowiednich kryteriów inne państwa również uzyskają szansę na członkostwo. Część uczestników spotkania prezentowała pogląd, iż nie należy wymieniać nazw krajów, a jedynie wspomnieć o "siedmiu państwach", ostatecznie jednak zdecydowano się na konkretne wskazanie kandydatów. Na wniosek delegacji polskiej uzupełniono deklarację o zapis potwierdzający zasadnicze znaczenie artykułu 5 traktatu dla przyszłości NATO.

"Polska opowiadała się za wymienieniem tych siedmiu państw dlatego, że wszyscy wiedzą, o jakie państwa chodzi. Trzeba było mieć tę odwagę i zrobić krok do przodu, wymieniając je, tym bardziej że jest tradycją, iż parlamentarzyści są zawsze krok do przodu w stosunku do rządów" - powiedział marszałek Senatu.

Sekretarz generalny NATO George Robertson w swoim przemówieniu skierowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO nie wymienił żadnego kraju. Oświadczył tylko, że krajów zaproszonych do Sojuszu będzie od jednego do dziewięciu.

Podczas konferencji prasowej marszałek L. Pastusiak przyznał, że uczestnicy sesji w ogóle nie poruszyli tematu Ukrainy. "Wrażenie jest dziś takie, że Ukraina została jakby zmarginalizowana" - powiedział. Jak stwierdził, tym razem, po raz pierwszy od lat, delegacja Ukrainy nawet nie wzięła udziału w sesji Zgromadzenia Parlamentarnego NATO.

27 i 28 maja 2002 r. w stolicy Łotwy - Rydze odbyło się 13. spotkanie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego z przewodniczącymi parlamentów państw uczestniczących w procesie rozszerzenia UE. Senat RP na tym spotkaniu reprezentował wicemarszałek Ryszard Jarzembowski.

W pierwszym dniu konferencji pierwszy wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego David Martin zapewnił, że Parlament Europejski i wszystkie jego komisje podejmują starania, by rozszerzenie UE nastąpiło w terminie, który pozwoli na uczestniczenie przedstawicielom państw dziś kandydujących w wyborach do Parlamentu Europejskiego w czerwcu 2004 r. na prawach członkowskich. D. Martin podkreślił, że w krótkim czasie po przyjęciu pierwszej grupy państw powinno nastąpić kolejne poszerzenie Unii. Ideą poszerzania Unii - jak stwierdził wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego - są nie tylko wprowadzenie ładu gospodarczego, ale także likwidacja zagrożeń, konfliktów. Rozszerzanie UE to droga do stabilizacji.

W czasie pierwszej sesji tematycznej dotyczącej postępu w procesie poszerzania Unii Europejskiej wicemarszałek R. Jarzembowski podkreślił, że strategicznym celem Polski jest wstąpienie do Unii Europejskiej w 2004 r. Wicemarszałek poinformował, że w czasie prezydencji hiszpańskiej Polska realizuje "Strategię negocjacyjną rządu RP". Wyznaczonym celem jest zakończenie rozmów w sześciu rozdziałach negocjacyjnych. "W trakcie sesji negocjacyjnej 21 marca 2002 r. - powiedział wicemarszałek - zamknięto tymczasowo obszary: Podatki i Swobodny Przepływ Kapitału. W czterech kolejnych obszarach: Wymiar Sprawiedliwości i Sprawy Wewnętrzne, Polityka transportowa, Polityka konkurencji oraz Rybołówstwo jesteśmy blisko wypracowania rozwiązań" - stwierdził wicemarszałek. Dodał również, że w trzech z czterech wymienionych obszarów negocjacyjnych Polska dokonała pewnych modyfikacji swojego stanowiska i w związku z tym liczymy na wsparcie naszych starań w doprowadzeniu do jak najszybszego ich zakończenia.

Podczas rozpoczynającej się w lipcu prezydencji duńskiej negocjowane będą sprawy o kluczowym znaczeniu, tj. polityka regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych, finanse i budżet oraz rolnictwo.

W swoim wystąpieniu wicemarszałek R. Jarzembowski podkreślił, że mimo iż do naszego pełnego członkostwa w Unii Europejskiej zostało jeszcze trochę czasu, to Polska już w chwili obecnej aktywnie włączyła się w prace konwentu, którego zadaniem jest nakreślenie przyszłości Unii. Wicemarszałek dodał też, że dążymy do aktywnego udziału w konferencji międzyrządowej w 2004 r.

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment