Język esperanto, matematycznie wręcz logiczny, stworzony przez Ludwika Zamenhofa, warszawskiego lekarza okulistę, w 1987 r. jest oparty na językach europejskich, głównie romańskich, i charakteryzuje się wyjątkową prostotą słowotwórstwa i gramatyki. Posługują się nim miliony ludzi na całym świecie ponad podziałami narodowymi, etnicznymi, politycznymi i geograficznymi.

Nie można wykluczyć, że w procesie integracji Europy i świata idea uniwersalnego języka stanie się koniecznością, tak jak idea wspólnej europejskiej waluty, która jeszcze kilkanaście lat temu wydawała się futurystyczną fantazją. Wieloletnie tradycje popularyzacji tego języka przez Polskę i Polaków nie powinny być zaprzepaszczone, a wręcz mogą stanowić istotny intelektualny wkład naszego kraju w proces znoszenia barier w porozumiewaniu się we współczesnym świecie, także za pomocą łączności internetowej.

O zainteresowaniu słuchaczy radia audycjami dla zagranicy świadczyć może bogata korespondencja napływająca do redakcji przygotowującej esperancki serwis informacyjny. Listów tych przychodzi wielokrotnie więcej niż do innych redakcji przygotowujących programy dla zagranicy w językach: angielskim, niemieckim, rosyjskim, słowackim, ukraińskim czy litewskim. Mimo to od 1999 r. dotychczasowa redakcja esperancka została formalnie ograniczona do serwisu informacyjnego z jedną tylko audycją półgodzinną, powtarzaną czterokrotnie na falach krótkich w emisji satelitarnej i internetowej.

Szanowny Panie Ministrze!

Zwracam się do pana z uprzejmą prośbą o przeprowadzenie analizy zasad funkcjonowania rynku koncesjonowanej ochrony osób i mienia pod kątem udziału w nim podmiotów zatrudniających osoby niepełnosprawne. Firmy mające status zakładów pracy chronionej według pobieżnych szacunków zatrudniają około sto tysięcy osób niepełnosprawnych. Tymczasem ochrona osób i mienia wymaga szczególnych umiejętności i sprawności, które są niedostępne dla osób niepełnosprawnych.

W związku z tym wydaje się celowe, aby koncesjonowaną ochroną osób i mienia zajmowały się tylko firmy nieposiadające statusu zakładów pracy chronionej. Jednocześnie za racjonalne rozwiązanie należy uznać konieczność likwidacji preferencji dla zakładów pracy chronionej i wprowadzenie na ich miejsce indywidualnych dopłat do osób niepełnosprawnych, które nie posiadają żadnych świadczeń socjalnych lub rentowych.

Polska jest trzecim w Europie producentem cukru i melasy, a melasa jest doskonałym surowcem do produkcji etanolu. W ostatnich latach jest ona sprzedawana w 100% na rynki UE.

Ziemie, na których uprawia się buraki cukrowe przeznaczone do produkcji etanolu, wyłączone są z przymusowego odłogowania. W ten sposób państwo wspiera produkcję opłacalną dla swoich rolników. Podjęcie takiej produkcji w Polsce pozwoli na zwiększenie zasiewu buraków cukrowych, a tym samym poprawi sytuację ekonomiczną naszych ubogich rolników. Uprawa buraków cukrowych w dominujący sposób wpływa na podnoszenie kultury rolnej i intensyfikację produkcji rolniczej w ogóle.

Produkcja etanolu na potrzeby paliwowe z melasy i półproduktów cukrowniczych stanie się opłacalna po zniesieniu akcyzy na produkowany w tym celu alkohol.

Taką firmą jest właśnie ZAP-PETRO Sp. z o.o., która została powołana przed dwoma laty jako kontynuator tradycyjnej działalności Zakładów Automatyki Przemysłowej ZAP SA w Ostrowie Wielkopolskim w zakresie obsługi rynku paliwowego. Przedmiotem działalności ZAP-PETRO Sp. z o.o. jest produkcja jedynych polskich dystrybutorów paliw, kompletacja systemów zarządzania stacjami paliw, produkcja elementów wyposażenia stacji paliw i handel nimi, a ostatnio także kompleksowe wykonawstwo stacji paliw. Ponadto oferta firmy obejmuje doradztwo, szkolenia, konsultacje techniczne oraz usługi w zakresie serwisu gwarancyjnego i pogwarancyjnego.

Oferowane przez ZAP-PETRO dystrybutory paliw i gazu LPG oparte są na nowoczesnej konstrukcji opracowanej według standardów obowiązujących na świecie i wyposażone są w podzespoły renomowanych firm światowych, zapewniających wysoką jakość i niezawodność pracy dystrybutora w każdych warunkach klimatycznych. Spełniają tym samym wszelkie wymagania stawiane tego typu urządzeniom na świecie, a pod względem jakości i rozwiązań technicznych są porównywalne z produktami oferowanymi przez firmy konkurencyjne. Do grona odbiorców tych produktów od wielu lat należy Polski Koncern Naftowy wraz z siecią stacji patronackich, a także Rafineria Gdańska oraz prywatne stacje paliw w kraju i za granicą.

W związku z powyższym zwracam się z prośbą do Pana Ministra o podjęcie odpowiednich, zdecydowanych działań, mających na celu ochronę interesów krajowego producenta dystrybutorów paliw płynnych na rynku I niedopuszczenie do niekontrolowanego wzrostu wpływów firm zachodnich. Nietrudno przewidzieć, co stanie się z cenami, gdy zabraknie polskich "stymulatorów rynku", a jednym z takich stymulatorów w branży paliwowej w zakresie dystrybutorów paliw jest właśnie firma ZAP-PETRO.

Andrzej Spychalski

W roku 2000, mimo licznych protestów i wystąpień Zarządu Miasta Jaworzna, w tym również do ministra transportu i gospodarki wodnej, koncesjonariusz autostrady płatnej A-4 Kraków-Katowice Stalexport SA zamknął na węźle Jeleń łącznice do Krakowa i z Krakowa. Decyzję swoją koncesjonariusz tłumaczył brakiem ekonomicznego uzasadnienia do utrzymania węzła ze względu na bliskość innych funkcjonujących węzłów, za pośrednictwem których mieszkańcy Jaworzna i pobliskich miast mogą korzystać z autostrady płatnej, oraz tym, że węzeł ten ma bardzo lokalne znaczenie.

Stalexport SA przewiduje w latach 2002 - 2003 rozbudowę węzła Byczyna, co z punktu widzenia rozwoju gospodarczego miasta Jaworzna ma mniejsze znaczenie niż uruchomienie wszystkich relacji kierunkowych na węźle Jeleń, z którym nasze miasto wiąże poważne plany związane z terenami inwestycyjnymi i budowaną obwodnicą miasta. Ponadto plany strategicznego rozwoju gospodarczego Jaworzna, Chełmka i Libiąża budowane tworzone były w oparciu o dojazd do autostrady na węźle Jeleń. Zostały już wydatkowane poważne kwoty na sporządzenie planów zagospodarowania terenów przyległych do węzła oraz uzbrojenia terenów pod działalność przemysłową i systemy komunikacyjne.

Uwzględniając stanowisko Stalexportu SA, mówiące że przystosowanie węzła Jeleń do wymogów autostrady płatnej wymaga opracowania projektowego z uwzględnieniem systemu poboru opisu na węźle, Zarząd Miasta Jaworzna zlecił w czerwcu 2000 r. do Transprojektu w Krakowie opracowanie koncepcji przebudowy węzła Jeleń z dostosowaniem do potrzeb autostrady płatnej. Orientacyjnie koszt przebudowy węzła wynosi około 18 milionów zł. Kwota ta przewyższa możliwości finansowe budżetu Jaworzna, lecz mimo tego Zarząd Miasta Jaworzna jest zdeterminowany doprowadzić do przebudowy węzła Jeleń z pomocą koncesjonariusza i zewnętrznych środków pomocnych.

Jak wynika z pisma GZA/1682/2001 z dnia 25 maja 2001 r. otrzymanego ze Stalexportu SA uruchomienie węzła Jeleń wymaga wprowadzenia zmian do następujących aktów prawnych:

Adam Gierek

Pięćdziesięciu siedmiu pracowników od kilku miesięcy nie otrzymuje wynagrodzenia, całymi rodzinami żyją z dwustuzłotowych zasiłków z pomocy społecznej (cytuję: "ostatnie 300 zł z opieki dostałem w grudniu i nie mam z czego żyć"); nie mają świadectw pracy, nie mają statusu bezrobotnego, wskutek przewlekłości sprawy w sądzie gospodarczym w Toruniu stracili możliwość przejścia na emeryturę pomostową.

Krystyna Sienkiewicz

Wiąże się ono ze sporami, jakie toczą urzędy kontroli skarbowej z producentami wyrobów do ciągników rolniczych w zakresie klasyfikacji sprężyn, łańcuchów, śrub i elementów złącznych. Zdaniem kontrolerów winny one być zakwalifikowane do grup SWW 0652 (łańcuchy, sprężyny) i SWW 0653 (śruby i elementy złączne), dla których stawka VAT wynosi 22%, a nie do grupy SWW 1039 (zespoły i części ciągników uniwersalnych-rolniczych) objętej zerową stawką VAT. Przyjęcie takiego stanowiska jest niekorzystne dla rolników, którzy w przeważającej części nie mogą tego podatku odliczyć, gdyż nie są płatnikami podatku VAT.

Nie rozwijam w zgłaszanej sprawie szerszej argumentacji, gdyż znajduje się ona w moim poprzednim oświadczeniu.

Tadeusz Bartos