Warszawa, dnia 30 listopada 2001 r.

Odpowiadając na Pana pismo w sprawie oświadczenia złożonego przez Senator Wiesławę Sadowską oraz Senatora Zbigniewa Gołąbka podczas 3 posiedzenia Senatu RP pragnę poinformować, że pismami SPS IX-9110/1/104/2001 z 12 lutego 2001 roku i SPS IX-9110/RZ/9/408/2001 z 23 lipca 2001 roku udzielono wyczerpujących odpowiedzi o przyczynach zaistniałej sytuacji w powiatowych urzędach pracy województwa mazowieckiego w tym również Powiatowego Urzędu Pracy w Radomiu. Trudności powiatowych urzędów pracy spowodowane są brakiem dostatecznych środków na regulowanie zaległych i bieżących należności z tytułu składki na ubezpieczenie zdrowotne za bezrobotnych bez prawa do zasiłku.

W uzupełnieniu dodam, że w wyniku wystąpień, Minister Finansów w lutym br. zwiększył środki z przeznaczeniem na sfinansowanie zobowiązań z 2000 roku. Zwiększenie środków na ten cel w wyniku podziału rezerwy celowej też nie zmieniło w znaczący sposób zaistniałej sytuacji. Potrzeby powiatowych urzędów pracy województwa mazowieckiego po uwzględnieniu zobowiązań 2000 roku i potrzeb zgłaszanych przez te urzędy w tym zakresie pokryte zostały w 58%. W dalszym ciągu nie mogą one w pełni regulować swoich należności wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W 2001 roku postępowanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wobec powiatowych urzędów pracy nie uległo zmianie. Na skutek braku możliwości terminowego i w pełnym zakresie regulowania naliczonych składek prowadzone są postępowania egzekucyjne, blokowanie rachunków bankowych i naliczanie odsetek utrudniające a czasami paraliżujące normalne funkcjonowanie urzędów pracy. Według dokonanych szacunków w oparciu o zebrane dane z powiatowych urzędów pracy wynika, że wg stanu na 30 października 2001 r. zobowiązania za bieżący rok wzrosną do 60 mln zł. Kwota ta zapewne jeszcze wzrośnie o naliczane odsetki i koszty egzekucyjne za ostatnie miesiące 2001 roku. Zaznaczyć należy, że projekt planu środków na 2002 rok zakłada kwotę 41 945 000 zł Według szacunku sporządzonego w oparciu o przeciętną liczbę bezrobotnych bez prawa do zasiłku na koniec sierpnia 2001 r., nie uwzględniającego zobowiązań 2000 roku, wynika, że powinno to być ok. 100 mln zł. Po dodaniu zobowiązań 2001 roku plan na 2002 r. powinien wynosić ponad 160 mln zł. Z przedstawionej sytuacji wynika, że rozwiązanie tego ważnego problemu leży w gestii parlamentarzystów uchwalających ustawę budżetową na 2002 rok. Z przykrością informuję, że Mazowiecki Urząd Wojewódzki wyczerpał wszystkie możliwości interwencji w powyższej sprawie.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, dnia 5 grudnia 2001 r.

Szanowny Panie Senatorze

W związku ze złożonym przez Pana oświadczeniem w sprawie uruchomienia środków rezerwy celowej na koszty integracji z Unią Europejską w wysokości 1 731 945 zł z przeznaczeniem na budowę obwodnicy w Jeleniej górze, Ministerstwo Finansów uprzejmie informuje, że wrześniowa decyzja Komitetu Integracji Europejskiej dotyczyła wielu wniosków o łącznej wartości prawie 159 mln zł.

W ustawie budżetowej na rok bieżący rezerwa celowa na koszty integracji z Unią Europejską (część 83 poz. 4) wynosiła 345,7 mln zł.

W dniu 23 października br. Rada Ministrów wydała rozporządzenie - na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy o finansach publicznych - w sprawie blokowania niektórych wydatków w budżecie państwa na rok 2001 (Dz.U. Nr 125 poz. 1373). W omawianej rezerwie celowej zablokowana została kwota 265,6 mln zł.

Z wyrazami szacunku

dr Halina Wasilewska-Trenkner

Warszawa, 2001-12-08

- -"- nr 7, odc. Rabka-Olszyna

- -"- nr 8, odc. Warszawa-Piotrków Tryb.

- -"- nr 12 odc. Piotrków Tryb. - Kurów

- -"- nr 74, odc. Sulejów-Nisko (Rzeszów)

Z wyrazami szacunku

Warszawa, dnia 10.12. 2001 r.

Umowa powołująca do życia ZPS Sp. z o.o. w Pionkach została podpisana w dniu 29 czerwca 2000 r. Jedynym udziałowcem spółki jest Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. w Warszawie. W zakresie produkcji specjalnej ZPS kontynuuje działalność upadłych w dniu 04 września 2000 r. Zakładów Tworzyw Sztucznych "PRONIT" S.A. Obejmuje to również wytwarzanie nitrocelulozy, stanowiącej niezbędny składnik do produkcji wyrobów specjalnych (prochy i paliwa rakietowe), a także produkcji cywilnej (lakiery, farby, kleje itp.).

Stosowana linia technologiczna wytwarzania nitrocelulozy - należąca do masy upadłościowej ZTS "PRONIT" S.A. w upadłości i obecnie dzierżawiona przez ZPS Sp. z o.o. od syndyka - nie gwarantuje niezbędnej jakości produkcji. Stawia to pod znakiem zapytania możliwość wykorzystania wytwarzanej w Pionkach nitrocelulozy do produkcji różnego rodzaju wyrobów specjalnych i cywilnych. Unowocześnienie technologii produkcji nitrocelulozy wymaga poniesienia nakładów rzędu 70 mln zł. Zarówno ZPS, jak i ARP nie dysponują środkami na sfinansowanie takiej inwestycji. Czynnikiem komplikującym cały problem stanowi silna konkurencja na rynku producentów nitrocelulozy. Biorąc pod uwagę powyższe czynniki oraz niewielkie szanse na uzyskanie przez ZPS znaczących zamówień ze strony odbiorców cywilnych, jak również relatywnie małe obecnie zapotrzebowanie Sił Zbrojnych na wyroby zawierające nitrocelulozę, brak jest jakichkolwiek nadziei, że modernizacja technologii wytwarzania tej substancji okaże się rentownym przedsięwzięciem.

Osobny problem stanowi kwestia zaangażowania się Ministerstwa Gospodarki w finansowanie restrukturyzacji produkcji nitrocelulozy w ZPS oraz możliwości wykupienia linii produkcyjnych z masy upadłościowej ZTS "PRONIT" S.A. w upadłości. Ze struktury własnościowej ZSP Sp. z o.o. wynika, że działania dotyczące restrukturyzacji produkcji nitrocelulozy mogą być prowadzone przy wsparciu ARP, jak również syndyka masy upadłościowej ZTS "PRONIT S.A. w upadłości.

Nie zmienia to jednak faktu, że główny ciężar działań na rzecz restrukturyzacji produkcji nitrocelulozy mogłaby, w moim przekonaniu, wziąć na siebie Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. Stanowisko Ministra Gospodarki w przedmiotowej sprawie zostało przedstawione Zarządowi ARP wraz z sugestią zorganizowania spotkania z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Gospodarki i Ministerstwa Skarbu Państwa, podczas którego omówiono by celowość oraz sposób finansowania modernizacji produkcji nitrocelulozy w ZPS w Pionkach.

MINISTER

z up.

Andrzej Szarawarski

SEKRETARZ STANU

Warszawa, dnia 10 grudnia 2001 r.

Z wyrazami szacunku

Barbara Piwnik

* * *

Warszawa, dnia 11.12.2001 r.

W związku z Oświadczeniem złożonym przez Senatorów P.P. Wiesławę Sadowską i Zbigniewa Gołąbka podczas 4 posiedzenia Senatu RP w dniu 29.11.2001 r. w sprawie przeniesienia siedziby regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych z Radomia do Kielc uprzejmie informuję, że jest to inicjatywa Wojewody Świętokrzyskiego, przedłożona mi w piśmie z dnia 26.11.2001 r.

Podzielając w całości zasadność stanowiska Senatorów przedstawionego w Oświadczeniu informuję, że nie znajduję wystarczającego uzasadnienia dla realizacji wniosku Wojewody Świętokrzyskiego przeniesienia siedziby regionalnej dyrekcji LP z Radomia do Kielc uznając przy tym, że przyniosłoby to bardzo negatywne skutki zarówno ekonomiczne jak też organizacyjne dla leśnictwa regionu świętokrzyskiego, a także negatywne skutki społeczne dla samego miasta Radomia.

Z wyrazami szacunku

* * *

Warszawa, 2001.12.11

W nawiązaniu do pisma z dnia 30 listopada br. Nr DK/WP/120/691/MN/2001, uprzejmie informuję, iż Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych - mając na uwadze wyniki przeprowadzonej przez KBN kontroli - nie zgłosił zastrzeżeń w kwestii powołania Pana doc. dr inż. Zdzisława Stefaniaka na funkcję dyrektora Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Aparatury Badawczej i Dydaktycznej "COBRABID" w Warszawie.

Z wyrazami szacunku

* * *

Warszawa, dnia 11 grudnia 2001 r.

Odpowiadając na pismo Pana Marszałka nr LP-043/17/01/V z dnia 21 listopada 2001 r. uprzejmie przedstawiam stanowisko w kwestiach braku środków finansowych na inwestycje i remonty oraz przeludnienia Zakładu Karnego w Kłodzku, podniesionych w oświadczeniu Pana Senatora Kazimierza Drożdża w dniu 16 listopada 2001 r. na trzecim posiedzeniu Senatu.

Obecny kryzys finansów publicznych państwa powoduje, że w resorcie sprawiedliwości, a zwłaszcza w więziennictwie występują olbrzymie trudności z utrzymaniem i zapewnieniem prawidłowego funkcjonowania jednostek penitencjarnych. Niezrównoważony budżet już na etapie uchwalenia oraz występujące w trakcie jego realizacji zakłócenia i zatory płatnicze stwarzają utrudnienia w ich działaniu. Dodatkowym obciążeniem tegorocznego budżetu więziennictwa były zobowiązania z 2000 roku. Ministerstwo Finansów w grudniu 2000 roku, aby nie dopuścić do zwiększenia deficytu budżetu państwa, nie uruchomiło ostatniej transzy środków finansowych. Skutkowało to tym, że w styczniu 2001 roku więziennictwo w pierwszej kolejności musiało opłacić zobowiązania finansowe z grudnia ubiegłego roku.

Ponadto w bieżącym roku odnotowano bardzo duży wzrost populacji osadzonych skutkujący przeludnieniem zakładów karnych i aresztów śledczych. Dodatkowa liczba osadzonych stwarza nie tylko trudności z ich rozmieszczeniem w poszczególnych obiektach zakwaterowania, ale także z pokryciem kosztów ich utrzymania (budżet ustalony był na 63 000 osadzonych, a obecnie w jednostkach penitencjarnych przebywa ponad 80 000 osób). Dlatego też w ramach przyznanych przez Ministerstwo Finansów limitów, w pierwszej kolejności środki finansowe przeznacza się na pokrycie kosztów związanych bezpośrednio z utrzymaniem osadzonych (w zasadzie są to spłaty zaległych należności). Koszty te obejmują między innymi wyżywienie, stałe opłaty za korzystanie z mediów oraz opiekę medyczną. Po opłaceniu tych wydatków brakuje już środków na inną działalność taką jak np. konserwacje urządzeń, remonty obiektów i instalacji, zakupy gotowych dóbr inwestycyjnych czy budowę lub modernizację obiektów.

Przedstawione w oświadczeniu Pana Senatora Kazimierza Drożdża problemy związane z funkcjonowaniem Zakładu Karnego w Kłodzku są znane kierownictwu Centralnego Zarządu Służby Więziennej. Należy je jednak rozpatrywać na tle sytuacji w całym więziennictwie, a w szczególności w jednostkach podległych Okręgowemu Inspektorowi Służby Więziennej we Wrocławiu.

Jednostki te, zwłaszcza leżące na terenie Wrocławia, dotknęła powódź w lipcu 1997 r. Pomimo podjętych natychmiast działań odtwarzających zniszczone przez powódź obiekty, nie udało się w całości tych prac zakończyć. Otrzymana pomoc finansowa z Funduszu Powodziowego i środki z budżetu więziennictwa przeznaczone na likwidację skutków powodzi tylko częściowo pokryły koszty modernizacji zniszczonych obiektów i urządzeń. Wydzielenie części budżetu więziennictwa na pokrycie tych strat odbywało się kosztem ograniczenia w tym inspektoracie innych wydatków, także ponoszonych w związku z bieżącym funkcjonowaniem jednostek. Mimo tych trudności w Zakładzie Karnym w Kłodzku udało się jednak w latach 1996-1999 wyremontować jeden z pawilonów penitencjarnych wraz z zapleczem gospodarczym. Postulowane szczegółowo w oświadczeniu Pana Senatora prace modernizacyjne i remontowe oraz inwestycje podnoszące poziom bezpieczeństwa w Zakładzie Karnym w Kłodzku są przewidziane do realizacji w planie działalności na lata 2002-2003. Jego wykonanie uzależnione będzie jednak od wysokości środków finansowych przyznanych więziennictwu w uchwalonej przez Sejm ustawie budżetowej na 2002 i 2003 rok.

Według stanu na dzień 26 listopada br. w Zakładzie Karnym w Kłodzku mającym 646 miejsc zakwaterowania przebywało 749 osadzonych, co stanowi 116% jego pojemności. Wszystkie jednostki penitencjarne położone na terenie województwa dolnośląskiego, a podległe Okręgowemu Inspektorowi Służby Więziennej we Wrocławiu są przeludnione średnio o 22,5%. Najbardziej przeludnione to Areszt Śledczy w Wałbrzychu - 136% i Areszt Śledczy we Wrocławiu 132%.

Z wyrazami szacunku

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

SEKRETARZ STANU

* * *

Warszawa, 2001.12.11

Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Pan Longin Pastusiak

FUT "AGRAFIA" jest jednoosobową Spółką Skarbu Państwa, produkującą maszyny rolnicze i aparaty do wylęgu drobiu. Przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną nastąpiło w dniu 3.06.1996 r. Od dnia 29 grudnia 2000 r. Spółka funkcjonuje w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Załamanie się rynku drobiarskiego spowodowało ograniczenie produkcji aparatów wylęgowych i zmniejszenie wartości usług remontowych tego sprzętu. Sytuacja ekonomiczno-finansowa Spółki jest bardzo trudna. Działalność gospodarcza generuje straty.

Program restrukturyzacji Spółki zakładał między innymi zbycie składników majątku nie związanych z podstawową działalnością statutową Fabryki, co miało spowodować obniżenie poziomu kosztów działalności, a także pozyskanie środków finansowych na prowadzenie dalszej działalności oraz częściowo spłatę zobowiązań. Podjęcie tych działań uniemożliwiła decyzja Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, z dnia 9 kwietnia 1998 r., stwierdzająca nieważność orzeczenia Nr 27 z dnia 20 kwietnia 1950 r. o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa w części dotyczącej przedsiębiorstwa: "Tartak i Stolarnia Z. Grzymisławski - Gostyń oraz orzeczenia Ministra Leśnictwa z dnia 22 marca 1952 r. w sprawie zatwierdzenia protokołu zdawczo-odbiorczego ww. przedsiębiorstwa. Podejmowane przez Zarząd działania na rzecz wspólnego ustalenia ze spadkobiercami strategii dysponowania nieruchomościami nie przyniosły rezultatów. Prowadzone postępowanie administracyjne zakończone zostało wydaniem decyzji stwierdzającej nieważność decyzji orzekającej o wywłaszczeniu bądź przejęciu części nieruchomości - stanowiącej obecnie własność Spółki - na własność Skarbu Państwa. Decyzja reprywatyzacyjna jest obecnie po raz drugi przedmiotem skargi wniesionej do NSA. Spółka podjęła działania, których efektem jest zaskarżenie decyzji przez Prokuraturę Krajową do NSA, ale czas postępowania i termin ostatecznego rozstrzygnięcia są trudne do przewidzenia.

Ww. decyzja stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji. Stwierdzenie nieważności decyzji jest aktem deklaratoryjnym, działającym z mocą wsteczną od daty wydania decyzji kasacyjnej, co oznacza, że przywrócony zostaje stan prawny poprzedzający wydanie decyzji, którą uznano następnie za nieważną. Uchylane są w ten sposób wszystkie skutki prawne, jakie mogły powstać od daty jej ogłoszenia lub doręczenia.

W aktualnym stanie prawnym Spółka utraciła możliwość rozporządzania częścią majątku objętego decyzją reprywatyzacyjną. Nie jest zatem możliwe prowadzenie procesu prywatyzacji Spółki, zarówno w trybie publicznym jak i w trybie art. 33 ust. 3 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Nawet w przypadku wstrzymania wykonania decyzji reprywatyzacyjnej przez Sąd, podejmowanie procesu prywatyzacyjnego jest niecelowe, ze względu na ryzyko utraty części majątku przez Spółkę i związane z tym ewentualne roszczenia odszkodowawcze ze strony potencjalnego inwestora. W związku z powyższym, jedynym sposobem na dokapitalizowanie Spółki może być podwyższenie jej kapitału zakładowego, który zostałby objęty przez ewentualnego inwestora strategicznego.

W najbliższym czasie przewidywane jest podjęcie przez Zgromadzenie Wspólników uchwały o obniżeniu kapitału zakładowego Spółki (o wysokość poniesionych strat z lat ubiegłych) z równoczesnym podwyższeniem kapitału zakładowego. Jednakże obniżenie kapitału zakładowego Spółki będzie możliwe tylko w przypadku równoczesnej realizacji podwyższenia kapitału zakładowego - co wymaga jak najszybszego pozyskania przez Zarząd inwestora lub inwestorów zainteresowanych objęciem udziałów w podwyższonym kapitale. Decyzja reprywatyzacyjna powoduje, że szanse na sukces tej operacji są ograniczone. Nawiązywane dotychczas przez Zarząd Spółki kontakty z potencjalnymi inwestorami kończyły się po uzyskaniu przez nich informacji o skomplikowanej sytuacji własnościowej. Z powodu braku inwestorów nie została wykonana uchwała Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy w sprawie podwyższenia kapitału akcyjnego Spółki z dnia 24.06.1999 r. Z przekazanej przez Zarząd Spółki informacji w dniu 28.11.2001 r. wynika, iż nie wpłynął żaden wniosek od inwestora zainteresowanego objęciem nowych udziałów Spółki. Duńska firma "HARDI", która wcześniej wyrażała chęć zakupu fabryki, po otrzymaniu informacji o braku możliwości prowadzenia procesu prywatyzacji z uwagi na roszczenia reprywatyzacyjne, odstąpiła od dalszych rozmów.

Dopiero definitywne rozstrzygnięcie kwestii własności majątku Spółki przez NSA umożliwi podjęcie decyzji dotyczących działalności Spółki.

Z wyrazami szacunku

* * *

Warszawa, 11 grudnia 2001 roku

Odpowiadając na zapytanie złożone w trybie art. 16 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 ze zm.), zawarte w pisemnym oświadczeniu senatorów Rzeczypospolitej Polskiej Pani Wiesławy Sadowskiej i Pana Zbigniewa Gołąbka z dnia 16 listopada 2001 r., dotyczące zwolnienia ROI "Radom - Media" S.A. od kosztów sądowych, uprzejmie wyjaśniam co następuje:

Z akt sprawy zawisłej przed Sądem Okręgowym w Warszawie XV Wydziałem Gospodarczym z powództwa Regionalnego Ośrodka Informacyjnego "Radom - Media" S.A. przeciwko Gminie Miasta Radom o odszkodowanie sygn. akt XV GC 40/01 wynika, iż strona powodowa wnioskująca o zwolnienie od kosztów sądowych uzyskała nie całkowite, a częściowe zwolnienie od tychże kosztów. Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych zawarty w pozwie złożonym dnia 17 stycznia 2001 r., poparty dołączonymi do pozwu jak i na wezwanie Sądu z dnia 6 lutego 2001 r. dokumentami obrazującymi kondycję finansową ROI "Radom - Media" S.A. , rozpoznany został postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 lutego 2001 r. zwalniającym stronę powodową od wpisu od pozwu ponad 50.000 zł i oddalającym żądanie zwolnienia w pozostałym zakresie. Odpis powyższego orzeczenia wraz z uzasadnieniem doręczony został pełnomocnikowi strony powodowej, która w/w rozstrzygnięcie w części oddalającej wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych zaskarżyła wnosząc zażalenie datowane 23 marca 2001 r. Zażalenie to postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2001 r. sygn. akt I ACz 668/01 zostało oddalone.

Motywy rozstrzygnięcia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych - co do jego częściowego nieprzyznania - szczegółowo zostały wskazane przez Sąd Okręgowy w Warszawie i Sąd Apelacyjny w Warszawie w uzasadnieniach orzeczeń z dnia 23 lutego 2001 r. i 25 kwietnia 2001 r. Co do zaś częściowego przyznania tegoż zwolnienia - to orzeczenie Sądu Okręgowego w tym zakresie jako niezaskarżalne - nie podlegało uzasadnieniu. Zarzuty zawarte w w/w oświadczeniu dotyczą wykonywania przez Sądy zadań w zakresie wymiaru sprawiedliwości, działalności Sądów w zakresie orzekania, w którą Minister Sprawiedliwości (powołany do sprawowania zwierzchniego nadzoru nad działalnością administracyjną sądów zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. Nr 98, poz. 1070) nie ingeruje, bowiem czynności z zakresu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów nie mogą wkraczać w dziedzinę, w której sędziowie są niezawiśli (art. 39 powołanej ustawy). Stąd nie jest możliwym merytoryczne ustosunkowanie się do zarzutów w szczególności dotyczących przyczyn, z powodu których Sąd Okręgowy w Warszawie przyznał ROI "Radom - Media" S.A częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.

Z wyrazami szacunku

Barbara Piwnik

Warszawa, 2001-12-12

1. Zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 26 listopada 1998 roku o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 - 2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 - z późniejszymi zmianami) minister właściwy do spraw oświaty i wychowania zobowiązany jest do przygotowania rozporządzenia w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego z uwzględnieniem typów i rodzajów szkół prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, stopni awansu zawodowego nauczycieli oraz liczby uczniów w tych szkołach.

Uprzejmie informuję Pana Marszałka, że w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu przygotowano projekt rozporządzenia w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na rok 2002. Odbyły się spotkania konsultacyjne i uzgodnieniowe. W trakcie prac nad projektem rozporządzenia dokonano analizy wielu uwag przekazanych przez władze samorządowe, organizacje samorządowe i związkowe.

Zgodnie z przepisami wyżej wspomnianej ustawy, w terminie do dnia 15 października roku budżetowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych zobowiązany jest poinformować właściwe jednostki samorządu terytorialnego o rocznych kwotach poszczególnych części subwencji ogólnych przyjętych w projekcie ustawy budżetowej.

- projektu rozporządzenia w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na 2002 rok;

- podpisaniu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na rok 2002,

- otrzymaniu ostatecznych danych statystycznych GUS na rok szkolny 2001/2002,

- zweryfikowaniu przez jednostki samorządu terytorialnego danych rzeczowych.

Począwszy od 2002 r. - w związku z podpisaniem kontraktów wojewódzkich - w projektach budżetów wojewodów nie przewiduje się środków na dofinansowanie inwestycji oświatowych. Ujęte one zostały w projekcie ustawy na rok 2002 w rezerwie celowej Nr 49 "dotacje celowe na dofinansowanie zadań wynikających z kontraktów wojewódzkich" w łącznej kwocie 1.000 mln zł.

Ponadto w rezerwach celowych ujętych w ustawie budżetowej na rok 2001 przeznaczonych na dofinansowanie zadań z zakresu oświaty i wychowania oraz edukacyjnej opieki wychowawczej zaplanowane były m.in. środki na dofinansowanie inwestycji oświatowych. Resort edukacji dokonał podziału tych środków pomiędzy województwa. Natomiast konkretne zadania do ewentualnego dofinansowania wskazywane były przez poszczególnych wojewodów.

W związku z tzw. "dziurą budżetową", Rada Ministrów - w porozumieniu z Sejmową Komisją Finansów Publicznych - podjęła decyzję o zablokowaniu niektórych wydatków w tegorocznym budżecie państwa (vide rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 października 2001r. w sprawie blokowania niektórych wydatków w budżecie państwa na rok 2001 Dz.U. nr 125, poz. 1373). W związku z powyższym środki przewidziane na ten cel nie zostały uruchomione.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 2001-12-12

W rozporządzeniu w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2001 utrzymuje się zasadę "pieniądz idzie za uczniem", co oznacza, że naliczanie subwencji opiera się na podstawie liczby uczniów uczęszczających do szkół (placówek) prowadzonych bądź dotowanych przez poszczególne gminy, powiaty i samorządy województw. W celu doprecyzowania mierzenia skali zadań oświatowych i dostosowania do nich wysokości subwencji, rozporządzenie uzależnia tę wysokość od liczby uczniów otrzymanej przez zróżnicowane wagi dla wybranych grup uczniów i wybranych grup szkół. Otrzymana w ten sposób liczba uczniów przeliczeniowych przemnożona została przez finansowy standard podziału subwencji.

W rozporządzeniu przyjęto również, że wynikowa kwota subwencji na zadania szkolne na ucznia - dla danej jednostki samorządu terytorialnego - nie może być mniejsza niż 106,0% ani większa niż 115,0% kwoty subwencji na ucznia na zadania szkolne w roku bazowym. Kwota subwencji na zadania pozaszkolne dla powiatu i województwa samorządowego nie może być mniejsza niż 101,0% ani większa niż 115,0% analogicznej kwoty roku bazowego.

Wprowadzono również nowy sposób naliczania dodatku na dofinansowanie wydatków związanych z racjonalizacją sieci szkół. Dodatek jest umownie kalkulowany według liczby uczniów w szkołach o średniej liczbie uczniów w oddziale 18 i więcej na wsi oraz 24 i więcej w miastach poniżej 5000 mieszkańców. Efektem niżu demograficznego jest drastyczny spadek liczby uczniów powodujący konieczność zamykania szkół lub, tam gdzie nie jest to możliwe ze względów społecznych, konieczność utrzymania małych szkół. Te małe szkoły, głównie na wsi, są bardzo kosztowne. Problem racjonalizacji sieci szkolnej staje się szczególnie trudny przy tworzeniu gimnazjów w sytuacji gdy od szkół podstawowych odchodzą roczniki.

W rozporządzeniu wprowadzono nowe wagi dotyczące restrukturyzacji sieci szkolnej. Wagi te dostosowane są do liczby dzieci uprawnionych do dowożenia. Zgodnie z obowiązującymi przepisami dowożenie jest zadaniem własnym gminy. Zgodnie z art. 17 ust. 1 - 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r., Nr 67, poz. 329 - z późn. zmianami) obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci lub zwrot kosztu przejazdu środkami komunikacji publicznej dla dzieci, których droga z domu do szkoły przekracza 3 km w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych oraz 4 km w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjum. Tak więc proponowane 3 wagi obejmują wyłącznie środki na dofinansowanie zwiększonych wydatków w zakresie dowozu uczniów do szkół wynikających z racjonalizacji sieci szkolnej wymuszonej wdrażaną reformą systemu oświaty. Jeżeli w wyniku racjonalizacji sieci szkolnej odległość od miejsca zamieszkania ucznia do szkoły obwodowej zwiększyła się to na to dziecko zostało naliczone odpowiednio "wagami P-4 do P-6".

Artykuł 34 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy stanowi, iż część oświatową subwencji ogólnej dla wszystkich jednostek samorządu terytorialnego ustala się w łącznej kwocie nie mniejszej niż 12,8% planowanych dochodów budżetu państwa. Wysokość subwencji oświatowej na 2001 rok określona została w ustawie budżetowej na 2001 r. w kwocie 21.383.00,0 tys. zł. Po odliczeniu 1% rezerwy część oświatowa subwencji ogólnej rozdzielana jest według algorytmu stanowiącego załącznik do rozporządzenia. Dwa tygodnie po uchwaleniu ustawy budżetowej, Minister Finansów poinformował wszystkie jednostki samorządu terytorialnego o wysokości ostatecznej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że część oświatowa subwencji ogólnej, stanowi zgodnie z zapisami ustawowymi, dochód własny jednostki samorządu terytorialnego i to ona dokonuje jej podziału (w tym również wydziela środki na płace i pochodne) pomiędzy poszczególne szkoły (placówki) prowadzone (dotowane) przez daną jednostkę samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem obowiązujących w tym zakresie przepisów prawnych.

- w wyniku sygnalizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego niedoborów środków na wynagrodzenia nauczycieli powołany został przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego Zespół ds. Oceny Skutków Wdrożenia Karty Nauczyciela. Komisja po uwzględnieniu korekty danych statystycznych przyjęła kwotę 1.286.489 tys. zł, jako niedobór zawartych w części oświatowej subwencji ogólnej środków niezbędnych na pokrycie kosztów wdrożenia zmian w ustawie - Karta Nauczyciela w roku 2000.

- zaliczki pomostowej w wysokości 10% lub 20% sierpniowej raty subwencji oświatowej,

Ponadto uprzejmie informuję Pana Marszałka, że w ustawie budżetowej na rok 2001 zaplanowana została rezerwa celowa (Nr 61) przeznaczona na "dotacje dla jednostek samorządu terytorialnego na realizację zadań oświaty i wychowania". Za zgodą Sejmowej Komisji Finansów Publicznych zmieniono przeznaczenie tej rezerwy "na zwiększenie części oświatowej subwencji ogólnej" na rok 2001. Środki powyższe przeznaczone zostały na spłatę kredytów zaciągniętych przez jednostki samorządu terytorialnego na wypłatę wynagrodzeń w 2000 roku oraz na spłatę odsetek.

- na tę liczbę etatów przypada aż 413 godzin ponadwymiarowych (2,12 na nauczyciela);

Jednocześnie informuję Pana Marszałka, że w mieście-gminie Szydłowiec wyraźnie widać niekorzystne zmiany demograficzne, które mają wpływ na wysokość części oświatowej subwencji ogólnej. W stosunku do lat ubiegłych:

- zmalała liczba uczniów rzeczywistych: z 3.013 w roku szkolnym 1998/1999 do 2.884 w roku szkolnym 1999/2000 i do 2.444 w roku szkolnym 2000/2001.

- korekty nieprawidłowo zakwalifikowanych danych wynikających z EN-3 i ankiet niezbędnych do prawidłowego wyliczenia skutków Karty Nauczyciela;

- pomoc w przypadkach losowych;

Pragnę również poinformować Pana Marszałka, że wnioski Miasta-Gminy Szydłowiec zostały pozytywnie zaopiniowane przez Zespół ds. Edukacji i Kultury Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego i przekazane do realizacji przez Ministra Finansów, który - zgodnie z przepisami - podejmuje decyzje ostateczne.

Z wyrazami szacunku