Już od kilku tygodni otrzymuję alarmujące pisma od wójtów, burmistrzów i prezydentów miast województwa kujawsko-pomorskiego, dotyczące błędnego określenia wysokości subwencji oświatowej. Dymisja ministra Handkego i potwierdzenie przez niego tego błędu w niczym nie zmienia aktualnej sytuacji. Gminy nie posiadają wystarczających środków, by nawet w minimalnym stopniu pokryć potrzeby oświatowe. Dla przykładu podaję, że w samym Toruniu niedobór środków, będący tylko skutkiem tego błędu, liczony w sposób najbardziej oszczędny, wynosi ponad 6 milionów zł w skali roku, co odpowiada 181 z. na jeden etat w skali miesiąca. Podobna sytuacja jest w pozostałych gminach mojego województwa.

Uprawiana przez rząd propaganda sukcesu podczas wprowadzania reformy oświaty, posługiwanie się w wypowiedziach publicznych przykładami średniego wynagrodzenia nauczycieli, które mogą uzyskać w drodze awansu zawodowego - rozbudziła nadzieje środowiska nauczycielskiego na lepszą gratyfikację jego wysiłku wkładanego w realizację wprowadzanej reformy edukacji.

W związku z błędnym określeniem wysokości subwencji oświatowej rząd stawia często gminy przed wyborem: albo nauczyciele dostaną obiecane podwyżki kosztem wstrzymanych inwestycji lokalnych, albo gminy zdecydują, że podwyżki nie będą takie, jakie rząd wcześniej obiecywał. Proponowanie radom gmin i powiatów, aby zmniejszyły wysokość dodatków, urzędnicy rządowi tłumaczą często wzrostem pensji zasadniczej. Warunki pracy nauczyciela nie zmieniły się, a więc nie ma argumentów na to, aby zmieniać wysokość dodatków, na przykład dodatku za trudne i uciążliwe warunki pracy, między innymi w przypadku szkolnictwa specjalnego.

W tej sytuacji zwracam się do pana premiera z prośbą o jak najszybsze podjęcie działań na rzecz naprawy popełnionych błędów i przekazania gminom subwencji we właściwej wysokości.