Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie


32. posiedzenie Senatu RP

18 marca 1999 r.

Oświadczenie

Oświadczenie moje kieruję do pana ministra Wojciecha Maksymowicza.

Brak regulacji prawnych, jakie powinny być wprowadzone nową ustawą o ratownictwie, jest problemem bardzo ważnym dla działalności wszystkich stacji pogotowia ratunkowego w naszym kraju. Jest rzeczą naturalną, że ratownictwo medyczne winno znajdować się nadal w gestii istniejących stacji pogotowia ratunkowego. Przemawiają za tym faktem argumenty merytoryczne, takie jak obecny stan formalnoprawny w dziedzinie wykonywania świadczeń medycznych, potencjał kadrowy oraz majątkowy, czyli między innymi zgodnie z obowiązującymi standardami wyposażenie ambulansów sanitarnych.

Umowy zawarte z kasami chorych nie zabezpieczają w pełni działalności typowej dla zadań nowoczesnego ratownictwa medycznego. Kasy opłacają koszty udzielania świadczeń właściwych dla pogotowia ratunkowego, jednak nie są zainteresowane utrzymaniem wykwalifikowanych zespołów wyjazdowych, gotowych przez całą dobę do wyjazdu w wypadku ewentualnych akcji ratowniczych. Stacje pogotowia nie są natomiast w stanie pokrywać kosztów oczekiwania i pozostawania w gotowości takich zespołów.

Problem źródeł finansowania oraz wiele innych spraw związanych z działalnością ratownictwa medycznego ma rozwiązywać od dawna oczekiwania ustawa o ratownictwie. Konieczność jej uchwalenia jest potęgowana trudną sytuacją, jeśli chodzi o staje pogotowia ratunkowego.

W tej sytuacji zwracam się do pana ministra Wojciecha Maksymowicza o spowodowanie inicjatywy legislacyjnej rządu i wniesienie pod obrady Sejmu przygotowanego projektu ustawy o ratownictwie. Jednocześnie wnoszę, aby był to projekt o charakterze pilnym, gdyż obecna sytuacja wymaga takiego postępowania legislacyjnego.


Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie