Siedemdziesięciotrzyletni emerytowany rolnik, Stanisław Kolasa ze wsi Rudki w powiecie wałeckim, czuje się strasznie oszukany przez władze naszego kraju. Do 1979 r. był on wzorowym rolnikiem indywidualnym, stale unowocześniającym swoje gospodarstwo i sprzedającym corocznie duże ilości mleka, mięsa i płodów rolnych. Dobre gospodarowanie pozwoliło mu zgromadzić w banku państwowym PKO BP znaczne oszczędności. W wyniku galopującej inflacji na początku lat dziewięćdziesiątych oraz braku państwowych decyzji o waloryzacji oszczędności zgromadzonych w bankach, dorobek życia Stanisława Kolasy został zmarnowany. Od kilku lat bezskutecznie dochodzi on swoich praw w PKO BP i ministerstwie finansów, co utwierdza go w przekonaniu, że własne państwo mocno go skrzywdziło.

Zwracam się do premiera Jerzego Buzka z prośbą o ustosunkowanie się do niniejszego problemu. Przede wszystkim proszę o odpowiedzi na dwa główne pytania. Pierwsze: czy w świetle przedstawionych przeze mnie informacji, premier potwierdza fakt poniesienia przez Stanisława Kolasę straty z winy własnego państwa? Drugie: czy kierowany przez pana premiera rząd może podjąć konkretne działania umożliwiające naprawienie szkody, jaką ponieśli Stanisław Kolasa i innych Polacy, będący w podobnej sytuacji życiowej?

Pragnę przy okazji poinformować pana premiera, że wzorowy rolnik Stanisław Kolasa był niewolnikiem podczas drugiej wojny światowej, okrutnie wykorzystywanym przez Niemców przy pracach na terenie okupowanej Polski, a po wojnie przez szereg lat pracował zawodowo w firmach państwowych. Za niewolniczą trzyletnią pracę otrzymał zaledwie symboliczną rekompensatę, rzędu 300-400 EDM, a KRUS nie zaliczył mu do emerytury rolniczej lat pracy poza rolnictwem. Dzisiaj otrzymuje on emeryturę rzędu 500 zł i posiada symboliczną kwotę oszczędności z lat siedemdziesiątych. Nic więc dziwnego, że czuje się poniżony i oszukany.