Odpowiedź na oświadczenie senatora Zbyszko Piwońskiego, złożone podczas 10. posiedzeniu Senatu

Spis oświadczeń, oświadczenie

Minister Obrony Narodowej przekazał wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Zbyszko Piwońskiego, złożonym podczas 10. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 11):

Warszawa 1998 05.11

Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek,

w odpowiedzi na oświadczenia założone przez Senatorów: Zbyszka Piwońskiego i Zbigniewa Kulaka do protokołu 10. posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 27 marca br. w sprawie ekwiwalentu pieniężnego dla żołnierzy zwalnianych z zasadniczej służby wojskowej, proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Niech mi wolno będzie poinformować Panią Marszałek, że wprowadzenie odpraw pieniężnych dla żołnierzy zwalnianych z zasadniczej służby wojskowej jest następstwem nowelizacji ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18 z późn. zm.) i ma na celu zapewnienie im niezbędnych środków utrzymania w pierwszym miesiącu po zwolnieniu do rezerwy. Przedmiotowe odprawy nie mają natomiast charakteru gratyfikacji pieniężnej za odbytą służbę wojskową.

Przeprowadzone w 1992 r. ubruttowienie wynagrodzeń i uposażeń żołnierzy zawodowych (o 22% w stosunku do uposażeń z 1991 r.) sprawiło, iż wysokość odpraw wydaje się być obecnie nadmierna, zwłaszcza, że odprawy te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z tego też względu, zaproponowano obecnie zróżnicowanie wysokości odpraw i uzależnienie ich wysokości od czasokresu odbywania zasadniczej służby wojskowej.

Resort Obrony Narodowej dostrzegając negatywne skutki obowiązujących zasad i trybu wypłaty odpraw pieniężnych dla żołnierzy zwalnianych z zasadniczej służby wojskowej (przeszkolenia wojskowego), już w 1995 r. podjął próby zmiany tego stanu rzeczy, poprzez stosowną nowelizację przyjętych w tym zakresie regulacji ustawowych. Propozycja ta, zawarta w projekcie ustawy o obowiązku wojskowym i innych powinnościach obronnych, polegała na zmianie zapisów art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18 z późn. zm.) sprowadzających się głównie do:

obniżenia bazowej kwoty odprawy,

uzależnienia wysokości wypłacanej odprawy od okresu odbytej służby wojskowej,

wprowadzenia zasad przesyłania odprawy, na koszt Ministerstwa Obrony Narodowej, na adres wskazany przez żołnierza,

upoważnienia Ministra Obrony Narodowej do ustalenia innych sposobów wypłaty odpraw.

Projekt ustawy zawierający między innymi powyższe propozycje został skierowany przez Prezesa Rady Ministrów 13 grudnia 1996 r. do Laski Marszałkowskiej, jednakże Sejm poprzedniej kadencji nie zdążył go rozpatrzyć.

Problem ten zasygnalizowany przez Panów Senatorów, znalazł wyraz w dwóch innych projektach ustaw przygotowanych w bieżącym roku w Ministerstwie Obrony Narodowej, a mianowicie:

w kolejnej wersji projektu ustawy o obowiązku wojskowym i innych powinnościach obronnych, zawierają między innymi propozycje zmiany ustawy o uposażeniu żołnierzy w zakresie odpraw pieniężnych;

oraz w projekcie ustawy o zmianie ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych ustaw.

Oba te projekty mają na celu możliwie szybkie wprowadzenie oczekiwanych zmian. Dotyczy to głównie skrócenia czasu trwania zasadniczej służby wojskowej do 12 miesięcy, znowelizowania zasad udzielania odroczeń tej służby, a także wypłacania odpraw pieniężnych żołnierzom zwalnianym z zasadniczej służby wojskowej (obecnie w uzgodnieniach międzyresortowych).

Przekazując powyższe wyjaśnienia pragnę wyrazić nadzieję, że uzna je Pani Marszałek za wystarczające.

Z wyrazami szacunku i poważania

wz dr Romuald Szeremietiew

Sekretarz Stanu

Spis oświadczeń, oświadczenie