W ostatnim czasie zwracają się do mnie różnego rodzaju organizacje
i stowarzyszenia, które są zaniepokojone treścią art. 118 ustawy o finansach publicznych. W myśl tego artykułu samorządy gminne będą mogły dotować tylko "imiennie określane podmioty publiczne". Takiego określenia do tej pory w prawie nie było, więc nie do końca wiadomo, co ono oznacza. Wiadome jest mi tylko, że tak zwane podmioty publiczne nie obejmują różnego rodzaju fundacji, stowarzyszeń i innych organizacji pozarządowych.

Skutki wprowadzenia w życie tego artykułu wspomnianej ustawy zniweczą dziesiątki lat bezinteresownej pracy tysięcy działaczy społecznych. Z braku dotacji z samorządów znikną wszelkiego rodzaju jednostki działające na rzecz ludzi biednych, bezdomnych i upośledzonych. Upadną setki małych klubów sportowych, czasami jedyna ostoja kultury fizycznej we wsiach i małych miasteczkach.

Reforma administracyjna, w założeniach, miała na celu przekazanie jak najwięcej uprawnień w ręce władz samorządowych. Tymczasem w myśl wspomnianego artykułu następuje ingerencja państwa w sposób gospodarowania środkami budżetowymi samorządów gminnych. To społeczność danej wsi czy miasteczka wybrała swoich przedstawicieli do samorządów, zaakceptowała przewodniczącego rady czy burmistrza, i to ta społeczność patrzy im na ręce. Dlatego nie przekonuje mnie absolutnie argument, jakim kierowali się opracowujący wspomniany artykuł, że wprowadzenie go zlikwiduje kumoterstwo i protekcję przy przyznawaniu środków z budżetów gminnych. Społeczeństwa gmin doskonale wiedzą, na co przeznacza się pieniądze budżetowe, i jakiekolwiek nieprawidłowości są przez nie natychmiast zauważane.