W dniu 8 sierpnia 1998 r. Fundacja "Polska się Upomni" wystąpiła w imieniu dwudziestu ośmiu organizacji kombatanckich niepodległościowych do Rady Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa z wnioskiem o wydanie zgody na umieszczenie przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie dwóch tablic, z których jedna upamiętniałaby walkę, a druga męczeństwo żołnierzy drugiej konspiracji w latach 1944-1956. Pismem z dnia 11 września 1998 r. Rada Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa ustosunkowała się do wniosku negatywnie.

W dniu 8 grudnia 1998 r. Fundacja "Polska się Upomni" złożyła do pana premiera formalne odwołanie od powyższej decyzji rady. Na odwołanie to po dziś dzień nie otrzymano żadnej odpowiedzi, mimo listu otwartego skierowanego na ręce pana premiera w dniu 1 marca 1999 r.

Szanowny Panie Premierze! Dobrze wiem, jaki jest pana stosunek do bohaterów, którzy walczyli o niepodległość Polski. Wiem również dobrze, że nie jest pan w stanie wszystkich spraw osobiście dopilnować, gdyż byłoby to ponad siły każdego z nas. Niestety, musimy polegać na podległych nam urzędnikach, którzy, jak widać, nie zawsze są dostatecznie kompetentni. Brak jakiejkolwiek odpowiedzi na odwołanie i list otwarty spowodował wielkie rozgoryczenie członków kilkudziesięciu organizacji niepodległościowych, czemu trudno się dziwić.

Sama idea oddania hołdu i upamiętnienia walk żołnierzy drugiej konspiracji jest bezspornie słuszna i godna najwyższego poparcia. Istnieje konieczność naprawienia wielkiej krzywdy, jaką wyrządzono żołnierzom tej formacji, tym tysiącom poległych, zamordowanych i zamęczonych na polskiej i tej nieludzkiej ziemi, tym tysiącom, którzy ocaleli, przeżyli sowieckie łagry, ubeckie więzienia i obozy. Zdecydowania większość z nich miała za sobą pięć lat krwawych zmagań z okupantem niemieckim i podjęła oręż przeciwko nowemu okupantowi sowieckiemu oraz rodzimym zdrajcom, i to wręcz w beznadziejnej sytuacji, gdyż znikąd nie było pomocy. Argument Rady Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa, iż wojna zakończyła się w maju 1945 r., jest w oczywisty sposób sprzeczny z najnowszą historią Polski.