Problem uchwalenia ustawy prywatyzacyjnej powstał w momencie, kiedy rządząca koalicja AWS i UW wprowadziła cztery reformy dotyczące podstawowych dziedzin życia Polaków. Okazało się, że wprowadzenie tych reform nie było takie proste, jak zapowiadano. Proste było dla rządu zdjęcie z siebie odpowiedzialności i troski o los obywateli. Reszta okazała się wszechobecnym chaosem, którego politycy zdają się nie dostrzegać.

W tym właśnie momencie proponuje się nowy bałagan, jakim zapewne okaże się ustawa o reprywatyzacji. Uchwalenie tej ustawy spowoduje nowy ogrom krzywdy ludzkiej, bowiem żeby zwrócić, trzeba zabrać. Zaspokojenie wszystkich roszczeń nie jest możliwe. Powstanie za to szeroki obszar umożliwiający oszustwa i nadużycia, zrodzą się nowe konflikty i napięcia społeczne oraz ekonomiczne. Znaczna część obywateli nigdy nie odzyska tego, co straciła, a traciła wiele. Często też życie. Tych ludzi zapewne nie dostrzegą pazerni byli właściciele i ich reprezentanci w sejmowych salach. Nie dostrzegą, że przecież nie tylko oni stracili. Krzywda była udziałem całego społeczeństwa, nie tylko jego zamożniejszej części. Jak zrekompensować straty ludziom, którzy dawali z siebie wszystko, aby odbudować kraj zniszczony doszczętnie w wyniku działań wojennych?

Jaki ten koszt będzie? Czy potrafimy to dokładnie oszacować? Czy nie powstaną absurdalne żądania rozochoconych byłych właścicieli, którym ustawa może stworzyć taką furtkę? Czy nie nastąpi eskalacja żądań? Co z ludźmi, którzy utracili majątki na Wschodzie? Czy nie wystąpią o rekompensatę pseudowłaściciele, którzy z majątkami wiele wspólnego nie mieli? Fakty już dziś potwierdzają takie sytuacje. Czy możliwe będzie faktyczne ustalenie praw własności, dawnych zadłużeń właścicieli? Jak oszacować inwestycje powojenne? Brak dziś dokumentów, wiele nie pamiętamy. Tamte lata oddzielił czas.

Co z obiektami użyteczności publicznej? Jak wytłumaczymy społeczeństwu to beztroskie rozdawnictwo wobec braku środków na podstawowe dziedziny życia, jakimi są szkolnictwo i służba zdrowia? Czy nie jest dla nas podstawową sprawą wychowanie prawej i zdrowej, także psychicznie, młodzieży, której przekażemy kraj? To my jesteśmy za to odpowiedzialni.