Minister Skarbu Państwa przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Janusza Lorenza, złożonym na 47. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 53):
Warszawa, dnia 12 stycznia 2000 roku
Pani
Alicja Grześkowiak
Szanowna Pani Marszałek
W związku z oświadczeniem złożonym przez Senatora Janusza Lorenza podczas 47 posiedzenia senatu RP w dniu 16 grudnia 1999 roku, pragnę zwrócić uwagę Pani Marszałek na fakt, że poruszane w oświadczeniu kwestie nie należą do kompetencji Ministra Skarbu Państwa.
Obowiązujące przepisy prawa stanowią, że Narodowy Bank Polski - w zakresie określonym ustawą Prawo bankowe oraz ustawą o NBP - sprawuje nadzór nad działalnością innych banków. Zadania nadzorcze wykonywane są przez Komisję Nadzoru Bankowego oraz Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego.
Minister Skarbu Państwa sprawuje nadzór właścicielski nad bankami, których akcje należą do Skarbu Państwa. Nadzór ten wykonywany jest na zasadach określonych w przepisach Kodeksu handlowego. Natomiast czynności bankowe podlegają kontroli organów nadzoru bankowego.
Jednocześnie należy zauważyć, że relacje pomiędzy bankiem a kredytobiorcą określa przede wszystkim umowa kredytowa, która precyzyjnie opisuje prawa i obowiązki stron umowy. W oparciu o informacje przedstawione w oświadczeniu Pana Senatora Janusza Lorenza nie można stwierdzić czy wstrzymanie kredytowania inwestycji nastąpiło z winy inwestora, który
dopuścił się naruszenia istotnych warunków umowy kredytowej (np. przekroczenie budżetu, harmonogramu budowy, utrata zdolności kredytowej itp.) czy też bank nie dotrzymał swoich zobowiązań wynikających z umowy. W tym wypadku kredytobiorcy przysługiwałoby prawo dochodzenia swoich roszczeń na drodze sądowej.Należy podkreślić, że bank jako odrębny podmiot prawa prowadzi autonomiczną politykę kredytową, włącznie z zastosowaniem wewnętrznych procedur zabezpieczających w celu stworzenia optymalnej jakości portfela kredytowego. Jest to o tyle istotne, że bank typu depozytowo-kredytowego występuje w interesie nie tylko akcjonariuszy, ale także właścicieli depozytów w banku z których to finansowana jest część akcji kredytowej. Fakt ten nakłada na każdy bank obowiąze
k dokładania szczególnej staranności nad zabezpieczeniem powierzonych środków.W mojej opinii rozwiązania polegające na administracyjnym kształtowaniu polityki kredytowej banków w tym i wewnętrznych procedur określania i sprawdzania wiarygodności kredytowej mogłyby prowadzić do pogorszenia jakości portfela kredytowego banków co stwarzałoby zagrożenie dla sprawnego działania całego systemu bankowego w kraju.
Z poważaniem
Emil Wąsacz