Spis oświadczeń, oświadczenie


Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Janusza Lorenza, złożonym na 41. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 44):

Warszawa 1999.08.30

Szanowna Pan
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak

Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W związku z pismem z dnia 16 sierpnia 199 r., dotyczącym oświadczenia złożonego przez Senatora Janusza Lorenza na 41 posiedzeniu Senatu w dniu 5 sierpnia 1999 r. uprzejmie informuję Panią Marszałek, że w pełni popieram inicjatywę Pana Senatora oraz starania Krajowej Rady Winiarstwa, które zmierzają w kierunku ukrócenia kryminogennych praktyk nieuczciwych producentów wyrobów winiarskich, których konsekwencją są straty poniesione przez Skarb Państwa, wynikające z nieopłacania należnego podatku akcyzowego i podatku VAT.

Informuję jednocześnie, że w przypadku oficjalnych zawiadomień ze strony Urzędów Kontroli Skarbowej, jednoznacznie stwierdzających naruszenie wymogów szczególnego nadzoru podatkowego przez podmioty prowadzące działalność koncesjonowaną w zakresie produkcji wyrobów winiarskich, w myśl art. 14 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz. U. Nr 124, poz. 783), zaistnieje podstawa do wszczęcia postępowania zmierzającego do cofnięcia koncesji.

Oświadczam ponadto, że nie posiadam informacji pozwalających na udzielenie odpowiedzi na pytania postawione w oświadczeniu Pana senatora Janusza Lorenza, dotyczące strat i zaległości budżetowych, na które precyzyjnie i szczegółowo może odpowiedzieć tylko Ministerstwo Finansów.

Trudno nie zgodzić się również z obawami wyrażonymi w przedłożonym przez Pana Senatora Janusza Lorenza oświadczeniu, że sytuacja w przemyśle cukrowniczym jest bardzo trudna a wyniki ekonomiczno-finansowe cukrowni systematycznie pogarszają się. W 1999 roku większość cukrowni prowadzi działalność ze stratą i nie posiada płynności finansowej. Dramatyczna sytuacja na rynku cukru jest wynikiem wielu niekorzystnych uwarunkowań na rynku krajowym m.in.: zwiększenia kwoty A w 1996 r. z 1500 tys. ton do 1630 tys. ton, a następnie do 1650 tys. ton, co spowodowało nadwyżkę podaży cukru na rynku krajowym, szacowaną na ok. 350 tys. ton, jak również na międzynarodowym rynku, gdzie notowano najniższe od lat ceny cukru. W wyniku czego eksport cukru nie jest opłacalny.

W ostatnim czasie z inicjatywy Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej podjęto szereg działań mających na celu poprawę ochrony celnej krajowego rynku cukru. Przeciwdziałając nadmiernemu importowi cukru z Czech i Słowacji - od 1.01.1998 r. wprowadzone zostały środki ochronne polegające na wycofaniu preferencji celnych na importowany cukier biały z Czech, a od 1.01.1999 r. ze Słowacji, czyli przywrócono cło do wysokości stawki autonomicznej, to jest do poziomu 40% min. 0,17 ECU/kg.

W związku z powyższym w 1999 r. stawki celne na cukier (PCN) wynoszą:

- cło autonomiczne 40% min. 0,17 ECU/kg,

- cło konwencyjne 100% minimum 0,45 ECU/kg,

- oraz cło preferencyjne z Czech i Słowacji w wysokości 40% na cukier trzcinowy surowy i buraczany do rafinacji.

Ponadto w 1999 r. obowiązuje kontyngent WTO dostępu na rynku (Dz. U. Nr 158 z 1998 roku, poz. 1037) w wysokości 60 tys. ton po stawce celnej 40% min. 0,17 ECU/kg oraz kontyngenty preferencyjne po obniżonej stawce celnej:

- z Węgier na cukier surowy (PCN 1701 12) w wysokości 10 tys. ton po stawce celnej 35%,

- z Rumunii w wysokości 15 tys. ton po stawce celnej 15%, w tym 10 tys. ton cukru surowego i 5 tys. ton cukru białego.

W przypadku podniesienia stawki celnej autonomicznej importerzy będą w pierwszej kolejności importować cukier w ramach ww. kontyngentu WTO dostępu do rynku i przyznanych kontyngentów preferencyjnych i dopiero po wykorzystaniu tych kontyngentów import będzie realizowany po podwyższonej stawce celnej, czyli praktycznie podniesienie cła skutkowałoby dopiero po wykorzystaniu ww. kontyngentów.

Ponadto istnieje w roku bieżącym możliwość nałożenia na importowany w 1999 r. cukier opłat celnych dodatkowych wg klauzuli cenowej (Dz. U. Nr 16 z 1999 r., poz. 151).

Import cukru do Polski w latach 1996 - 1999 przedstawiał się następująco:

1. w 1996 r. - 47 tys. ton,

2. w 1997 r. - 54 tys. ton,

3. w 1998 r. - 19 tys. ton.

W okresie od dnia 1 stycznia br. do 15 sierpnia br. do kraju wpłynęło zaledwie 1486,3 ton cukru (informacja Centralnego Inspektoratu Standaryzacji), z tego z Niemiec 1128,0 t., z Czech 298,0 t., z Holandii 20,9 t., z Węgier 20,2 t. i z Wielkiej Brytanii 20,1 t. Natomiast w okresie od 1 stycznia br. do 30 czerwca br. wyeksponowano 250240 ton cukru.

Łączę wyrazu szacunku

Artur Balazs


Spis oświadczeń, oświadczenie