W nawiązaniu między innymi do ducha sprawozdania złożonego w dniu 13 września 2001 r. w Senacie Rzeczypospolitej Polskiej przez IPN czuję się w obowiązku złożyć Panu w formie oświadczenia senatorskiego informację o fakcie, którego osobiście doświadczyłem i mogę być świadkiem w tej sprawie. Powinna ona zostać w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej w celu dalszych badań Głównej Komisji Badań Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu.

Jako uczeń jednej z pierwszych klas szkoły podstawowej w Ostrowcu Świętokrzyskim przy ulicy Iłżeckiej zostałem przymuszony poleceniem władz okupacyjnych wraz z kolegami i prawdopodobnie nauczycielami do stawienia się w niedzielę pod kościół farny znajdujący się w centrum miasta niedaleko rynku. Celem tej zbiórki było uczestnictwo w akcie poświęcenia sztandaru i paradzie wojskowej, której kulminacja nastąpiła na kościelnym dziedzińcu.

Oświadczam, że w tej uroczystości "gwiazdą" był oddział Narodowych Sił Zbrojnych w galowych mundurach polskich i sztandarem NSZ. Oddziałowi temu asystowała biorąca udział w uroczystości grupa oficerów Wehrmachtu. Oddział ten, jak opowiadali mi rodzice, zasłynął potem w lasach świętokrzyskich jako kolaborujące z formacjami okupanta "wojsko polskie" walczące z partyzantami - wtedy jako chłopiec jeszcze nie rozróżniałem, przeciw jakiej formacji politycznej oraz partyzanckiej. Wiem tylko, że były to między innymi oddziały "Ponurego", bo śpiewałem z kolegami, chłopcami z podwórka, popularną piosenkę partyzancką "Ponury nas uczył brawury", którą do dziś mogę zanucić.