Warszawa, 2000-05-04

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W dniu 2.06.99 r. otwarto przetarg na doradcę prywatyzacyjnego Nafty Polskiej S.A. Po otrzymaniu ofert finansowych Komisja Przetargowa rekomendowała Zarządowi firmę RCF Polska sp. z o.o. i w dniu 11.08.1999 r. nastąpiło podpisanie uzgodnionej umowy. Doradca rozpoczął pracę zgodnie z założeniami przedstawionych wcześniej Specyfikacjach oraz warunkami zawartymi w kontrakcie.

W dniu 8.11.1999 r. odebrano "Analizę ekonomiczno-finansową" oraz "Przegląd Stanu Środowiska", a w dniu 23.11.1999 r. "Analizę Prawną", "Strategię Prywatyzacji" oraz "Wycenę DEC".

Tym samym zakończony został pierwszy etap prywatyzacji DEC polegający na zebraniu wszelkich informacji, które są niezbędne do przedstawienia spółki zainteresowanym inwestorom. W trakcie przygotowania ww. analiz firma doradcza aktywnie poszukiwała zainteresowania sprzedażą udziałów DEC i w wyniku tych poszukiwań na liście znalazło się 35 inwestorów. Na liście znajdują się największe firmy kolejowo-logistyczno-spedytorskie z USA, Australii, Europy, a także Polski. Na ww. liście znajdują się również Banki inwestycyjne oraz prywatne fundusze inwestycyjne.

W dniu 15.12.1999 r. odebrano ostatnie dzieło "Przegląd i badanie sprawozdań finansowych" oraz zdecydowano o podpisaniu kolejnej umowy na usługi doradcze z firmą RCF Polska na przygotowanie Memorandum Informacyjnego i doradztwo w procesie negocjacji i sprzedaży udziałów. Jednocześnie Nafta Polska wysłała do 35 zainteresowanych List Wstępny oraz List o poufności, które miały oficjalnie zbadać zainteresowanie firm sprzedażą udziałów i zagwarantować zachowanie poufności informacji zawartych z Memorandum.

W dniu 13 marca br. doradca Nafty Polskiej S.A. firma RCF Polska przedstawiła rekomendację wyborcy krótkiej listy inwestorów. Zgodnie z rekomendacją RCF Polska Nafta Polska S.A. zakwalifikowała wybór 4 firmy do kolejnego etapu (due diligance).

W dniach 27.03. - 19.04. inwestorzy w ramach due diligence zapoznawali się z najważniejszymi dokumentami spółki oraz odwiedzali jej zakłady.

Z przedstawionego wyżej materiału informacyjnego wynika, że Ministerstwo Skarbu Państwa i inne właściwe podmioty zaangażowane w program prywatyzacji DEC Sp. z o.o. dopełniają wszelkiej staranności w trakcie przeprowadzania tego procesu. Szczególną uwagę zwraca się na przestrzeganie właściwych przepisów prawa i dopełnianie obowiązków proceduralnych i formalno-prawnych wynikających z przepisów ustawowych jak i Aktualizacji "Programu restrukturyzacji i prywatyzacji sektora naftowego".

Na dzień dzisiejszy DEC jest całkowicie komplementarny w stosunku do PKP zarówno pod względem eksploatowanego taboru kolejowego (PKP nie posiada cystern kolejowych) jak również samego profilu działalności. Można powiedzieć, iż DEC i PKP są skazane na siebie i bez dobrej współpracy pomiędzy tymi podmiotami nie może być mowy o jakichkolwiek przewozach kolejowych produktów naftowych.

Wspomniana koncesja przewozowa DEC została wydana w związku z decyzją dotyczącą stopniowej liberalizacji rynku kolejowego, która z kolei wiąże się z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a więc i dostosowaniem przepisów prawa polskiego do prawa unijnego. Tak więc już w 1998 roku ówczesny Minister Transportu i Gospodarki Morskiej potwierdził wolę poddania usług transportu kolejowego regułom gry rynkowej stwarzając podstawy dla rozwoju wolnej konkurencji. Plany te oczywiście nie zostały zrealizowane i DEC, podobnie jak kilkanaście innych państwowych i prywatnych podmiotów gospodarczych, czeka na moment faktycznego otwarcia rynku.

Aby DEC mógł uruchomić własne przewozy, PKP muszą doprowadzić do pełnego oddzielenia infrastruktury kolejowej od działalności przewozowej a także muszą opracować przejrzysty system opłat za dostęp do infrastruktury oparty o rachunek faktycznie ponoszonych kosztów. Dopóki przedmiot koncesji DEC znajduje się pod kontrolą Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej, a zgoda na dostęp do infrastruktury zależy od podpisania odpowiednich umów z PKP, o jakiejkolwiek konkurencji pomiędzy DEC i PKP nie może być mowy. To właśnie Minister Transportu i Gospodarki Morskiej oraz zarząd PKP zadecydują o dacie ostatecznego otwarcia rynku, a więc powstaniu ewentualnej konkurencji pomiędzy DEC i PKP. Spodziewam się, iż data ta przypadnie właśnie na dzień prywatyzacji sektora przewozów towarowych PKP tzw. PKP Cargo. Sprywatyzowany DEC może przyczynić się do wzrostu udziału przewozów kolejowych w przewozach wszystkimi rodzajami transportu co będzie miało pozytywny wpływ na wyniki finansowe PKP dzięki wzrostowi przychodów z tytułu frachtu.

Przede wszystkim chciałbym zwrócić uwagę, iż wstrzymanie procesu prywatyzacji DEC nie uchroni PKP przed zagrożeniem konkurencyjnym. DEC nie jest jedynym uczestnikiem polskiego rynku logistyki i spedycji kolejowej. Oprócz DEC analogiczne usługi świadczą firmy prywatne porównywalne co do wielkości i posiadające, podobnie jak DEC, koncesje na świadczenie usług towarowych przewozów kolejowych. Przykładem takiej firmy może być Chełm Trans Logistic Holding Polska S.A. Wstrzymanie prywatyzacji DEC może spowodować, iż międzynarodowe firmy przewozowe będą wchodzić na rynek polski właśnie przez te firmy.

Przewozy DEC to przede wszystkim przewozy wagonowe, a łączna masa produktów przewożonych wagonami DEC stanowi zaledwie 6% łącznej masy towarowej przewiezionej przez PKP w 1999 roku. Nawet w przypadku istotnego dokapitalizowania przez inwestora strategicznego, DEC nie jest w stanie zagrozić planom prywatyzacyjnym 10-krotnie większego PKP Cargo. Już dzisiaj można stwierdzić, iż prywatyzacja PKP Cargo, bez względu na sytuację DEC, będzie cieszyć się dużym zainteresowaniem czołowych europejskich i amerykańskich firm kolejowych.

Na krótkiej liście inwestorów zainteresowanych DEC znajdują się firmy logistyki kolejowej, które w swoich krajach w ogóle nie świadczą usług przewozów kolejowych współpracując w tym zakresie z narodowymi przewoźnikami kolejowymi, takimi jak PKP. Inwestorzy ci są w stanie zapewnić DEC warunki do dalszego rozwoju działalności leasingowej (komplementarnej w stosunku do przewozów PKP) oraz szeroko rozumianych usług logistycznych obejmujących spedycję kolejową, organizację przewozów intermodalnych, usługi za i wyładunku produktów, zarządzanie terminalami paliwowymi i bazami magazynowymi itd. Korzyści z tego tytułu dla Skarbu Państwa oraz podmiotów sektora naftowego i chemicznego wydają się być oczywiste.

Z poważaniem