Zakłady Rehabilitacji Leczniczej (ZRL) otrzymały szczegółowe warunki konkursu ofert na 2000 r., z których wynika, co z przykrością i zaniepokojeniem można zauważyć, że rehabilitacja ponownie ujmowana jest w podstawowej opiece zdrowotnej i specjalistyce jako koszt pośredni.

Przy takim ujęciu problemu rehabilitacji ten dział medycyny, który tak dobrze się rozwijał i dawał tak wiele osobom niepełnosprawnym i powracającym do zdrowia po ciężkich chorobach i urazach, jest niedoceniany i pomijany. Dobrze wyposażone jednostki z wysoko wykwalifikowaną kadrą rehabilitacyjną nie mają szans przeżycia, jeśli nie utworzą sztucznych i często dziwacznych połączeń z innymi specjalnościami, tak jak sugerują to kasy chorych.

Zakład Rehabilitacji Leczniczej jest tak zwaną czystą rehabilitacją kompleksową i powinien być tak traktowany.

Jednocześnie nadmieniam, że w ubiegłym roku ŚRKCh obiecała, że w 2000 r. będzie kontraktować rehabilitację z uwzględnieniem zabiegów (czyli ocena punktowa lub ilościowa zabiegów). Jesteśmy w przededniu konkursu ofert i znowu okazuje się, że rehabilitacja kontraktowana jest tylko na poradę. Za cenę 30 zł w tym roku, a - nawet optymistycznie myśląc - za 50 zł w roku przyszłym nie da się przeprowadzić kompleksowej, przynajmniej dwutygodniowej rehabilitacji pacjenta niepełnosprawnego. Niedocenianie możliwości rehabilitacji pociąga za sobą zahamowanie jej rozwoju, pogorszenie stanu zdrowia społeczeństwa i potrzebę przeznaczenia znacznie większych środków finansowych na lecznictwo. Czy taki był i jest sens reformy ochrony zdrowia?

Dla przykładu, Łódzka Regionalna Kasa Chorych zakontraktowała poradę rehabilitacyjną za cenę 220 zł (razem z pakietem zabiegów), a ŚRKCh cenę porady rehabilitacyjnej po moim ostatnim oświadczeniu podniosła z 25 na 30 zł. W tej sumie ma znajdować się "kilka zabiegów", ale jak to się ma do procesu kompleksowej rehabilitacji, nikt nie potrafi odpowiedzieć. Rozmowa z bardzo młodymi urzędnikami po drugiej stronie stołu negocjacyjnego, mającymi tylko cyfry przed oczami, posługującymi się na zewnątrz sloganami o dobru pacjenta, jest bezcelowa - tak twierdzą osoby, które podejmują rozmowę. Kasy wymuszają nieuczciwe zachowania i fałszywe statystyki. Zakłady nie chcą poddawać się takim praktykom.

To kasa ma dostosować się do specyfiki zakładów, a nie zakłady do ceny. Dobro pacjenta jest najważniejszym celem, bo przecież dla pacjentów ZRL pracują, i nie zrezygnują z niego pomimo braku zrozumienia w "chorej kasie".

Wyznaczenie jasnych zasad kontraktowania rehabilitacji nie tylko na porady, ale i na zabiegi, które stanowią podstawę tej formy leczenia, pozwoli traktować ośrodki rehabilitacyjne na terenie kraju na równym poziomie, bez regionalnych wyjątków.

Grzegorz Lipowski.