Powodem mojego wystąpienia jest przygotowany przez ministerstwo plan rozwoju głównej sieci drogowej w ramach programu rozwoju transportu do roku 2015. W programie tym marginalizuje się znacznie drogi nr 7, tak ważnej dla kraju i regionu świętokrzyskiego. Droga ta nie znalazła się w sieci tak zwanych korytarzy paneuropejskich, na rozwój których przewiduje się w ciągu najbliższych siedmiu lat znaczne środki pomocowe z funduszu Unii Europejskiej. Również nie obejmują jej inne znane programy rozwojowe, z wyjątkiem jednego, który przewiduje dobudowę drugiej jezdni tylko do Radomia.

Pragnę zwrócić uwagę na fakty przemawiające za tym, że droga ta powinna być ujęta w planach rozwoju sieci dróg krajowych na jednym z czołowych miejsc w zakresie dostosowania jej do parametrów dwujezdniowej drogi ekspresowej. Na drodze tej odbywa się bowiem ruch do Budapesztu i dalej, na południe Europy, a przejście w Chyżnem obsługuje około 60% ruchu granicznego na Słowację. Zmierzone w 1995 r. natężenie ruchu oraz prognozy ruchowe jednoznacznie wskazują, że jest to i będzie jedna z najbardziej obciążonych ruchem dróg w kraju. Stanowi ona jednocześnie oś komunikacyjną dla województwa świętokrzyskiego i południowych terenów Małopolski. Badania te znane są Ministerstwu Transportu i Gospodarki Morskiej.

Omawiany odcinek drogi łączy szereg ośrodków będących znacznymi generatorami ruchu i wpływa bezpośrednio na ich rozwój gospodarczy. Dotyczy to dwóch ukształtowanych aglomeracji Warszawy i Krakowa, jednego miasta wojewódzkiego - Kielc, jednego miasta powiatu grodzkiego - Radomia, jednego miasta typu prezydenckiego - Skarżyska-Kamiennej, ośmiu miast powiatowych i aglomeracji turystycznej Zakopane i okolice. Z tej perspektywy odcięcie jednego z głównych połączeń drogowych kraju od środków rozwojowych z Unii Europejskiej przyniesie w najbliższych latach wymierne szkody gospodarcze kraju, a w skrajnym przypadku może być wręcz odczytane jako świadome przesuwanie gminy między Polską bogatą i Polską biedną z linii Wisły na zachód, na linię drogi krajowej nr 1.

Omawiany odcinek drogi oddziałuje bezpośrednio na rozwój trzech regionów: Mazowsza, regionu świętokrzyskiego i Małopolski, a dla województwa świętokrzyskiego ma wręcz znaczenie strategiczne. Odcięcie tej drogi od możliwości korzystania ze środków Unii Europejskiej, kierowanych na rozwój dróg w korytarzach europejskich, stwarza sytuację, w której województwo świętokrzyskie jako jedyne z szesnastu województw w kraju nie uzyska środków pomocowych na rozwój infrastruktury drogowej. Działanie takie jest zaprzeczeniem polityki zrównoważonego rozwoju, przyjętej przez rząd, i jest równoznaczne ze śmiercią gospodarczą nie najbogatszego regionu świętokrzyskiego.

Istotne znaczenie ma tu fakt, iż droga ta, jako jedna z nielicznych ciągów drogowych w kraju, ma opracowaną i zatwierdzoną przez Generalną Dyrekcję Dróg Publicznych programową koncepcję rozbudowy, a przebieg drogi jest naniesiony i rezerwowany w planach zagospodarowania przestrzennego gminy. Na kilku fragmentach drogi są opracowane projekty budowlane i wykonawcze oraz trwa wykup gruntów.