Szanowna Pani Marszałek,

O powyższym zadecydowały następujące okoliczności:

Sprawa o eksmisję Zarządu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność" Regionu Świętokrzyskiego toczyła się pod sygnaturę V GC 1073/96 przed Sądem Rejonowym Sądem Gospodarczym w Kielcach z powództwa Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych.

16 stycznia 1997 r. w/w sprawie zapadł wyrok zaoczny, od którego strona pozwana nie wniosła sprzeciwu, wobec czego wyrok uprawomocnił się z dniem 14 lutego 1997 r.

W/w wyrokiem Sąd nakazał eksmisję pozwanego oraz zasądził od niego na rzecz powoda kwotę 1.056 złotych tytułem zaległych opłat czynszowych oraz 226 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Komornik stosownie do normy art. 805 kpc wezwał dłużnika (pismem
z 18 czerwca 1997 roku) do dobrowolnego opuszczenia lokalu, a w razie nie wykonania powyższego wyznaczył termin czynności egzekucyjnej na dzień 28 sierpnia 1997 roku.

Komornik wyznaczył następną czynność na 1 października 1997 r. na co dłużnik wniósł kolejną skargę w trybie art. 767 kpc. podnosząc, że wyznaczony mu termin do opuszczenia lokalu był zbyt krótki.

Kolejną skargę dłużnika na czynności komornika, odmawiającego umorzenia postępowania egzekucyjnego Sąd jako niezasadną w dniu 10 grudnia 1997 r. oddalił w sprawie I Co 70/97.

W dniu 11 grudnia 1997 r. komornik eksmitował dłużnika z zajmowanych pomieszczeń, a 22 grudnia 1997 r. wydał postanowienie o kosztach egzekucyjnych.

Postępowanie egzekucyjne jest więc praktycznie ukończone.

Z powyższego opisu wynika, że pan senator Krzysztof Lipiec nie był nigdy stroną przedmiotowego postępowania.

Lokal na biuro senatorskie został podnajęty od Zarządu Regionalnego
w sytuacji, gdy w/w postępowanie było już o toku.

Zawarcie umowy między Krzysztofem Lipcem, a eksmitowanym nie zmieniało stanu sprawy.

W szczególności nie powstał w ten sposób stosunek prawny, który łączyłby pana senatora z wynajmującym tj. Miejskim Zarządem Budynków Mieszkalnych. Wszystkie prawa, jakie w wyniku w/w umowy pan senator mógłby uzyskać wygasałyby w stosunku do głównego najemcy najpóźniej z momentem rozwiązania umowy najmu (co nastąpiło wszak przed chwilą zawarcia umowy podnajmu).

Podkreślić także należy, że postępowanie egzekucyjne jest częścią postępowania cywilnego i łączenie z przepisami prawa materialnego składa się na obowiązujący porządek prawny.

Z przepisów księgi II Kodeksu postępowania cywilnego jednoznacznie wynika, że komornik jest wyłącznie sądowym organem wykonawczym, nie mającym uprawnień do badania kwestii materialno-prawnych czy merytorycznej treści orzeczenia.

Uprawnienie takie posiada natomiast sąd i realizuje je w postępowaniu klauzulowym czy rozpoznając skargę za czynności komornika złożoną w trybie art. 767 kpc.

Istotą wykonania orzeczenia o eksmisji jest oddanie wynajmującemu wolnego lokalu, przy czym komornik stosownie do normy art. 799, 803, 804 pozostaje związany wnioskiem egzekucyjnym wierzyciela w zakresie, w jakim znajduje to potwierdzenie w załączonym do wniosku tytułem wykonawczym.

Komornik podobnie jak i Prezes sądu nie są natomiast adresatami normy z art. 24 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. z 1996 r. Nr 73, poz. 350 z późn. zm.).

Minister Sprawiedliwości pełni nad sądami i komornikami zwierzchni nadzór o charakterze administracyjnym, który nie uprawnia do zmiany wyroków sądów czy też uchwalenia czynności komornika. W sferze orzeczniczej sądy zgodnie z zasadą wyrażaną w Konstytucji pozostają niezawisłe.

Oczekując przedmiotową sprawę uznaję, że w działaniach komornika i Prezesa sądu nie zaistniały uchybienia, które uzasadniałyby podjęcie czynności nadzorczych.

Z poważaniem