Spis oświadczeń, następne oświadczenie


79. posiedzenie Senatu RP

6 kwietnia 2001 r.

Oświadczenie

Panie Marszałku!

Na podstawie art. 49 Regulaminu Senatu składam oświadczenie senatorskie skierowane do pana Longina Komołowskiego, ministra pracy i polityki społecznej, w sprawie zaniżonej w województwie warmińsko-mazurskim w stosunku do pozostałych województw dotacji na mieszkańców domów pomocy społecznej.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, że wszyscy są równi wobec prawa. Posiadane przeze mnie informacje świadczą jednak o wyraźnym naruszeniu tej podstawowej zasady konstytucyjnej. Chodzi o sposób przyznawania dotacji na funkcjonowanie domów pomocy społecznej w przeliczeniu na jednego pensjonariusza w poszczególnych województwach. W szczególnie trudnej sytuacji znalazły się domy pomocy społecznej w województwie warmińsko-mazurskim, które od trzech lat otrzymują na funkcjonowanie zaniżoną dotację z budżetu państwa.

Niezrozumiały jest fakt niedokonywania korekty, jeśli chodzi o naliczanie środków finansowych przeznaczonych dla domów pomocy społecznej w poszczególnych województwach w ostatnich trzech latach. W 1990 r. przyjęto bowiem błędną zasadę ich naliczania. To jest, nie wzięto pod uwagę wystandaryzowanego kosztu pobytu pensjonariusza, tylko wydatki poniesione w 1998 r. w przeliczeniu na pensjonariusza w poszczególnych województwach. Ta błędna zasada spowodowała, że od 1999 r. powiela się sposób naliczania dotacji dla domów pomocy społecznej w poszczególnych województwach, utrwalając nieuzasadnione dysproporcje. Paradoksem jest, że najwyższe stawki są dla najbogatszych województw. Prowadzi to do tego, że pensjonariusz przebywający w domu pomocy społecznej w innym województwie niż warmińsko-mazurskie otrzymuje świadczenie o nieporównywalnie wyższym standardzie. A są to przecież obywatele, którzy z takich powodów, jak starość, niedołęstwo, kalectwo czy choroba umysłowa, znajdują się w podobnej sytuacji i powinni być w równy sposób traktowani przez organy państwa.

Proszę pana ministra o niewysyłanie do poszczególnych jednostek samorządowych województwa warmińsko-mazurskiego wykrętnych i niezrozumiałych pism uzasadniających konieczność konserwowania dysproporcji oraz podjęcie zdecydowanych działań likwidujących nieuzasadnione dysproporcje już w 2001 r.

Drugie oświadczenie, również kierowane do pana ministra Longina Komołowskiego, w sprawie sytuacji w Garbarni Braniewo pozwolę sobie bez odczytywania złożyć do protokołu*. Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.


Spis oświadczeń, następne oświadczenie