Szanowny Panie Ministrze!

Powstanie takiego zakładu podyktowane jest wzrostem zapotrzebowania na opiekę pielęgnacyjną. Spowodowane jest to postępującym procesem starzenia się miejscowego społeczeństwa. Odsetek ludzi powyżej sześćdziesiątego roku życia wynosi 22%. Ludności w tak zwanym wieku poprodukcyjnym towarzyszy często wzrost zachorowań na przewlekłe choroby, prowadzące niejednokrotnie do inwalidztwa i niepełnosprawności. Ponadto z uwagi na zmniejszającą się liczbę urodzeń w miejscowym szpitalu nie była w pełni wykorzystana baza łóżkowa. Dlatego zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy zlokalizowano w części wydzielonej z oddziału położniczego oraz z pomieszczeń zmniejszanej administracji szpitala (obecnie prowadzona jest restrukturyzacja ZOZ).

Powstanie samodzielnego zakładu podyktowane było również tym, iż dyrekcja miejscowego ZOZ w ubiegłym roku, pomimo wielu starań, nie utworzyła oddziału pielęgnacyjnego w ramach szpitala. Stworzenie nowego zakładu pozwoliło zapewnić nowe miejsca pracy dla zwalnianego ze szpitala personelu medycznego.

Obecnie w zakładzie przebywają pacjenci, którzy częściowo ze swoich niskich rent bądź emerytur pokrywają koszty pobytu. W tym samym miesiącu podpisana została umowa z Mazowiecką Kasą Chorych na dofinansowanie dla dwudziestu dwóch pacjentów. W związku z wydłużającą się kolejką oczekujących na przyjęcie do zakładu 8 lipca 2000 r. została podpisana kolejna umowa z kasą chorych, dotycząca poszerzenia działalności o dalsze dwadzieścia sześć łóżek (razem dla czterdziestu ośmiu pacjentów).

Jedyna pomoc finansowa, w kwocie około 50 tysięcy zł, została przekazana przez zarząd powiatu. Za fundusze te został zakupiony niezbędny sprzęt (dla dwudziestu dwóch pacjentów), który pokrył tylko niewielką część potrzeb organizacyjnych.

Z wyrazami szacunku