Szanowna Pani Minister, w ostatnim czasie nasilił się problem błędów i zaniedbań lekarskich. Najbardziej cierpi na tym poszkodowany pacjent. Wygląda na to, że reforma służby zdrowia niczego nie poprawiła w sytuacji tych chorych, którzy cierpią podwójnie: z powodu choroby oraz błędu lekarskiego. Ofiary błędu lekarskiego są pozostawiane samym sobie, skazywane na długotrwałe procesowanie się, narażane na dodatkowe koszty. Trzy lata temu uczyniono krok w stronę pacjenta. W 1997 r. wprowadzono ustawowy obowiązek ubezpieczenia się od następstw wadliwego leczenia.

Od 1997 r. do 31 grudnia 1999 r. dla części jednostek świadczących usługi zdrowotne istniał ustawowy obowiązek ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy leczeniu. Z takiej polisy wypłacano odszkodowanie. Co prawda obowiązek ten obejmował tylko jednostki niepubliczne. Państwowe placówki służby zdrowia, w tym szpitale państwowe, nie musiały się ubezpieczać. Obecnie nie ma nawet takiego obowiązku, gdyż w ramach reformy służby zdrowia wykonano krok wstecz, a więc problem wrócił do punktu wyjścia, do stanu poprzedniego.

Chciałbym dowiedzieć się, co resort zdrowia zamierza zrobić z tą luką prawną? Czy nie należałoby przygotować i wnieść pod obrady parlamentu rządowego projektu regulacji prawnej w tym zakresie? Może wzorem mógłby być model szwedzki, czyli system ubezpieczeń od wszelkich ewentualnych szkód będących wynikiem następstw leczenia, bez konieczności udowadniania winy lekarza i skazywania ofiar błędu lekarskiego na długotrwałe procesowanie się? Czy resort, mając na uwadze ten problem oraz oczekiwania społeczeństwa, poczynił jakieś działania w tej sprawie?

Senator RP