Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie

28. posiedzenie Senatu RP

20 stycznia 1999 r.

Oświadczenie

Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. nr 28, poz. 153) była już pięciokrotnie nowelizowana, co doprowadziło do dużych komplikacji. Świadczy o tym między innymi powszechna krytyka w trakcie aktualnego wprowadzania reformy służby zdrowia. I tak na przykład w pierwotnym brzmieniu wyżej wymieniona ustawa w art. 35 ust. 2 przewidywała, że zaopatrzenie w leki i materiały medyczne przysługuje ubezpieczonemu na podstawie recepty - "odpowiednio przez felczera (starszego felczera) ubezpieczenia społecznego".

Jednakże kolejna nowelizacja cytowanej ustawy ust. 2 art. 35 (Dz.U. nr 117 poz. 756 z 9.09.1998 r.) nadała inne brzmienie, pomijając zupełnie osobę felczera.

Powyższa sytuacja jest głęboko krzywdząca dla nielicznej już grupy felczerów, którzy posiadają jednak długoletnie doświadczenie i praktykę medyczną, wykonując w przeważającej mierze pracę w punktach felczerskich na wsi, w małych miejscowościach, w ambulatoriach zakładowych itp., z reguły dla najuboższych grup ludności.

Nadto wyżej wymieniona nowelizacja wydaje się sprzeczna z postanowieniami ustawy z dnia 20.07.1950 r. o zawodzie felczera (Dz.U. nr 36 poz. 336 z późniejszymi zmianami) oraz rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 23.02.1953 r. w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień zawodowych felczera (Dz.U. nr 18 poz. 73).

Zwłaszcza ostatnia nowelizacja ustawy o zawodzie felczera (ustawa z dnia 4.06.1998 r. o zmianie ustawy o zawodzie felczera, Dz.U. nr 143, poz. 916) świadczy dobitnie o tym, że ustawodawca nie miał zamiaru pozbawić felczera możliwości wykonywania zawodu, do czego jednak sprowadza się obecna sytuacja prawna, w wyniku której kasy chorych nie chcą zawierać umów z felczerami, uznając, że brak jest podstaw do refundacji recept wystawianych przez felczerów.

O tym, że mamy tutaj do czynienia z niedoróbkami legislacyjnymi, świadczy również rozporządzenie ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 30.12.1998 r. w sprawie recept lekarskich (Dz.U. nr 164, poz. 1195), które w § 1 i w dalszej części pominęło nie tylko felczerów, ale także i stomatologów.

Przedstawiając powyższe pragnę zwrócić uwagę, iż pozbawienie możliwości wystawiania recept refundowanych utrudni znacznie leczenie najbiedniejszych grup ludności, które już przed reformą miały ograniczone możliwości wykupienia lekarstw, a felczerów faktycznie pozbawi zatrudnienia w okresie przed osiągnięciem wieku emerytalnego.

Zaznaczyć należy, iż interwencje felczerów w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej jak dotąd nie odniosły pozytywnego rezultatu.

W związku z tym, licząc na zrozumienie, proszę o podjęcie odpowiednich czynności i działań, które doprowadzą do nowelizacji krzywdzącego zapisu w art. 35 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy z dnia 6.02.1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, jak i zmiany treści rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 30.12.1998 r. w sprawie recept lekarskich (Dz.U. nr 164, poz. 1195).

Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie