Oświadczenie to składam w imieniu zespołu posłów i senatorów Polskiej Partii Socjalistycznej w Klubie Parlamentarnym SLD.

Fakty i liczby wskazują na pogarszający się stan naszej gospodarki i finansów państwa w 1998 r. Skutkiem tego jest obniżenie poziomu życia naszego społeczeństwa i pogłębiające się drastyczne zróżnicowanie dochodów polskich rodzin. Najbardziej niepokojący był spadek o 30% wzrostu gospodarczego, z 6,8% PKB w 1997 r. do 4,8% PKB w 1998 r. przy planowanych 5,6%. Zmniejszyły się dochody budżetu państwa i drastycznie ograniczono wydatki, czego konsekwencją był między innymi wzrost zadłużenia służby zdrowia o ponad 5 miliardów zł, do wysokości 7 miliardów 800 milionów zł. Niepokojący był również średnioroczny wskaźnik inflacji: 11,8% przy planowanych 11%. Eksport naszych towarów i usług zwiększył się o 2,2%, a import o 13,5%; deficyt w handlu zagranicznym osiągnął katastrofalną wysokość 21 miliardów dolarów amerykańskich. Ponad 60% zysków z eksportu krajów Unii Europejskiej pochodziło z Polski. Zyski netto przedsiębiorstw państwowych i prywatnych zmniejszyły się o 58%, a ich rentowność spadła z 1,8% do 0,6%. Wskazuje je tylko 67% przedsiębiorstw. Zmniejszyła się sprzedaż, powstawały zatory płatnicze, narastały zadłużenia, rosło bezrobocie, rozszerzały się obszary biedy. Narodowy Bank Polski wykazał straty w swojej działalności operacyjnej. Zyski brutto sektora bankowego spadły o 20%, aktywa i depozyty banków zagranicznych rosły u nas trzy razy szybciej niż krajowych. Wolniej rosły dochody ludności. Wzrost spożycia indywidualnego zmniejszył się z 6,9% w 1997 r. do 4,9% w 1998 r. Spadła zdolność naszego społeczeństwa do lokowania oszczędności w bankach. Nakłady budżetowe na rozwój i restrukturyzację rolnictwa zmniejszyły się o 24%. Ceny produktów rolnych wzrosły o 1,2%, a ceny usług na rzecz wsi o 9,6%. Parytet dochodów ludności wiejskiej w stosunku do mieszkańców miast zmniejszył się z 70% w 1997 r. do 40% w 1998 r.