Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie
45. posiedzenie Senatu RP
19 listopada 1999 r.
Oświadczenie
Zwracam się do Pana Premiera o osobiste zbadanie sprawy byłego dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Sieradzu, pana Arkadiusza Paluszkiewicza.
Wyżej wymieniony został odwołany ze stanowiska dyrektora UKS w Sieradzu, podlegającego likwidacji na podstawie rozporządzenia ministra finansów z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie skreślenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania urzędów kontroli skarbowej. Pomimo tego, że A. Paluszkiewicz wyraził na piśmie wolę dalszej pracy w aparacie kontroli skarbowej i zaakceptował przenie
sienie go do UKS w Łodzi, decyzją generalnego inspektora kontroli skarbowej z dnia 22 lutego 1999 r. rozwiązano z nim stosunek pracy. To ostatnie rozstrzygnięcie zostało utrzymane w mocy decyzją ministra finansów z dnia 22 kwietnia 1999 r., wydaną w następstwie odwołania złożonego przez A. Paluszkiewicza.Decyzja rozwiązania stosunku pracy z Arkadiuszem Paluszkiewiczem (już nie dyrektorem UKS, lecz inspektorem kontroli skarbowej) w sposób rażący naruszyła obowiązujące przepisy prawne.
Kontrola przeprowadzona w tej sprawie przez pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wykazała następujące uchybienia:
1. O zamiarze rozwiązania stosunku pracy nie zawiadomiono organizacji związkowej (naruszenie art. 38 Kodeksu pracy).
2. Wprowadzenie stosunku pracy nastąpiło w czasie, kiedy A. Paluszkiewicz przebywał na zwolnieniu lekarskim (naruszenie art. 41k.p.).
3. Uznano bezzasadnie, że pracownik nie wyraził zgody na przeniesienie go do UKS w Łodzi (10 lutego 1999 r. A. Paluszkiewicz wyraził na piśmie zgodę na przeniesienie go do wyżej wymienionej jednostki).
4. Bezzasadnie przyjęto, że rozwiązanie stosunku pracy podyktowane było likwidacją urzędu i jednoczesnym brakiem możliwości przeniesienia A. Paluszkiewicza na inne stanowisko (możliwość taka istniała, zmiana została zaproponowana pracownikowi, a ten wyraził na nią zgodę).
Zwolnienie A. Paluszkiewicza z pracy nastąpiło także z naruszeniem art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577) w związku z punktem 2 załącznika do tej ustawy pt. "Organy administracji niezespolonej". W myśl tego przepisu do odwołania inspektora kontroli skarbowej (jest on organem administracji niezespolonej) potrzebny jest niosek właściwego miejscowego wojewody albo uprzednie uzyskanie jego zgody, a takiego wniosku ani zgody ze strony wojewody łódzkiego nie było.
Jestem przekonany, że z powodu licznych, istotnych naruszeń prawa, które miały miejsce przy podjęciu decyzji, jedynym słusznym i honorowym wyjściem z zaistniałej sytuacji może być uchylenie przez Pana Premiera decyzji generalnego inspektora kontroli skarbowej z 22 lutego 1999 r. oraz decyzji ministra finansów z 22 kwietnia 1999 r.
Uchylenie tych decyzji stanowiłoby częściowe naprawienie krzywdy wyrządzonej panu A. Paluszkiewiczowi oraz pozwoliłoby na uniknięcie procesów sądowych.
Liczę na to, że zakończenie przedstawionej przeze mnie sprawy nastąpi z poszanowaniem prawa i dobrych obyczajów.
Z wyrazami poważania, Stanisław Cieśla.
Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie