72. posiedzenie Senatu RP, spis treści, poprzednia część stenogramu, następna część stenogramu

Wznawiam obrady.

(Senator Dariusz Kłeczek: Panie Marszałku, czy można jeszcze w sprawie formalnej?)

Jest to ustawa bardzo ważna ze względów społecznych. Zapewnia ona przyrost miesięcznego wynagrodzenia od 1 stycznia nie niższy niż 203 zł, co być może pozwoli zakończyć ten rok zmniejszeniem napięć i rozwiązaniem problemów najważniejszych teraz dla środowiska pielęgniarek. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

(Senator Jerzy Suchański: Jest sprzeciw, jeśli można.)

(Senator Zdzisław Jarmużek: Panie Marszałku, czy można jeszcze o coś zapytać, czy nie?)

Mam pytanie dotyczące strony formalnej: jak to wygląda zgodnie z naszym regulaminem? Czy nie powinno to odbywać się w innej formie, w takiej mianowicie, że dzisiaj jest zwołane kolejne posiedzenie Senatu i ten punkt jest omawiany?

Ja bardzo bym prosił... Czy pani senator formułuje zastrzeżenie do trybu regulaminowego?

(Senator Genowefa Ferenc: Wątpliwość dotyczącą zgodności z regulaminem.)

Wprowadzeniu dodatkowego punktu do porządku obrad, bo porządek obrad został już przez Izbę zatwierdzony.

Pani Senator, nie ulega wątpliwości, że regulamin umożliwia Wysokiej Izbie uzupełnianie i zmianę porządku obrad także w trybie głosowania.

Ja to pani za chwilę dokładnie przedstawię. Art. 48, strona 24 naszego nowego regulaminu: poza porządkiem obrad lub w związku z debatą marszałek Senatu udziela głosu jedynie dla zgłoszenia wniosku formalnego itd., itd. Do wniosków formalnych, według ust. 2 pkt 8 tegoż artykułu, zalicza się wnioski o uzupełnienie lub zmianę porządku obrad. To jest jedyna regulacja naszego regulaminu, która precyzuje ten problem i z całą pewnością istnieje formalna możliwość uzupełnienia porządku obrad w trakcie trwania posiedzenia Senatu.

Kto wstrzymał się od głosu?

Na 77 obecnych senatorów 72 głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 41).

Od razu uprzedzę, żeby nie trzymać państwa senatorów w niepewności, że po przeprowadzeniu głosowań i wysłuchaniu oświadczeń senatorskich, zaproponuję państwu przerwę do godziny 20.00 i dodam, że można się spodziewać, z dużym prawdopodobieństwem, przedłużenia tej przerwy. W związku z tym od godziny 20.00 będziemy w sposób zdyscyplinowany obserwowali na monitorach, czy następuje przedłużenie przerwy. Będzie to zależne od pracy organizacyjno-technicznej, ale chciałbym, abyśmy dzisiaj wieczorem mogli ten punkt rozpatrzyć.

Przypominam ponadto, że sprawozdanie to zawarte jest w druku nr 459X.

Połączone komisje na posiedzeniu, które odbyło się 7 grudnia bieżącego roku, po rozpatrzeniu przedstawionego projektu ustawy oraz wniosków zgłoszonych w toku dyskusji podczas drugiego czytania, poparły poprawki: drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, ósmą, dziewiątą, dwunastą, trzynastą, czternastą, szesnastą i osiemnastą, i wnoszą o ich przyjęcie przez Senat wraz z jednolitym projektem ustawy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy - druk senacki nr 459S.

Poprawki: druga, trzecia, czwarta, piąta, szósta, ósma, dziewiąta, dwunasta i osiemnasta dotyczą problemu opieki zdrowotnej nad osobami bezdomnymi, które wykazują wolę wychodzenia z bezdomności w przypadku ich nagłego zachorowania. Poprawki: trzynasta, czternasta, szesnasta oraz osiemnasta pozostawiają w ustawach o izbach lekarskich, izbach pielęgniarek i położnych uprawnienia tych izb do negocjowania warunków pracy i płacy.

Czy są pytania do senatora sprawozdawcy? Przypominam, że nie mogą one trwać dłużej niż minutę.

Panie Marszałku! Panie Senatorze! Podczas debaty, która odbyła się na sześćdziesiątym ósmym posiedzeniu 9 listopada zwracałem uwagę na fakt, że cudzoziemcy członkowie zakonów oraz alumni wyższych seminariów duchownych, postulanci, nowicjusze, junioryści zakonów, przebywający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy pobytowej, będą mieli prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych w ramach systemu ubezpieczeń. I zadałem pytanie: ile jest tych osób i ile może ich być w kolejnych latach? Pan senator odpowiedział, że nie wie, ale że uzyskamy na to pytanie odpowiedź w trakcie trzeciego czytania.

Panie Senatorze, tych osób jest około czterystu. Głównie są to przedstawiciele zakonów z krajów Europy Wschodniej i ich liczba raczej maleje niż wzrasta. To jest odpowiedź, którą uzyskałem z Sekretariatu Episkopatu Polski.

Dziękuję bardzo.

(Senator Maciej Świątkowski: Dziękuję.)

(Głos z sali: To jest zamykanie ust.)

(Przerwa w obradach od godziny 10 minut 15 do godziny 10 minut 24)

Dziękuję, Panie Marszałku.

Pierwsza sprawa, jaką chciałbym poruszyć w uzupełnieniu tego sprawozdania, wiąże się ze znalezionymi przeze mnie błędami w druku nr 459X. Chodzi mianowicie o poprawki jedenastą i dwunastą, które zawierają złe odniesienie do druku właściwego, czyli do druku nr 459. W przypadku obydwu poprawek powinno być zapisane, że chodzi o art. 1 pkt 58, a nie pkt 57.

W związku z kilkoma poprawkami, które zgłaszałem do tej ustawy, z których tylko jedną komisja była łaskawa zaakceptować... To także w kontynuacji pytania, które zadałem panu senatorowi Świątkowskiemu, dotyczącego alumnów, postulantów, nowicjuszy itd. I ja także na poprzednim posiedzeniu stawiałem pytanie nie tylko o to, ile takich osób jest w tej chwili, ale także ile będzie w następnych latach. I pozostaję przy swojej opinii, że tych ludzi może być w kolejnych latach coraz więcej, a nie coraz mniej, co oczywiście bardzo trudno dzisiaj oszacować. W związku z tym podtrzymuję moją poprawkę, dotyczącą wykreślenia tego punktu.

Nie wiem do końca, w jakim stopniu ta lista dotarła do państwa senatorów. Wiem, że otrzymali ją senatorowie klubu SLD i wiem też, że dotarła ona do niektórych senatorów z tego sektora. Stawiam jednak wyraźne pytanie, czy państwo znacie tę listę leków. Jeżeli nie - wtedy już nie zmieszczę się w trzech minutach - to chciałbym ją odczytać.

(Głosy z sali: Odczytać.)

(Głosy z sali: Nie czytać.)

(Wicemarszałek Donald Tusk: W czterech minutach.)

Tak jest. Panie Marszałku, wobec tego odniosę się jeszcze do poprawki jedenastej. Państwo proponują, żeby prezes Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych powoływany był na okres pięciu lat, w sposób nieodwoływalny. Moja poprawka idzie w kierunku powoływania i odwoływania przez ten sam organ i wykreślenia pięcioletniej kadencji. Wydaje mi się, że jest to oczywiste zawłaszczanie urzędów centralnych. Jestem temu przeciwny, dlatego proponuję mimo wszystko przyjęcie mojej poprawki. Dziękuję, zmieściłem się w trzech minutach.

(Przerwa w obradach od godziny 10 minut 28 do godziny 10 minut 31)

Pan senator ma wątpliwości w ważnej dla nas sprawie, dotyczącej numeracji. Proszę o wyjaśnienie, Panie Senatorze.

Zostałem przed chwilą poinformowany przez pracowników biura prawnego, że w przypadku inicjatywy legislacyjnej zachodzi pewna kaskadowa zależność druku od druku. I wobec tego nie można traktować druku nr 459 jako druku wyjściowego. Ja mogę się z tym zgadzać lub nie, ale zostałem przekonany, że druk nr 459S miał wobec tego inną numerację poprawek, a druk nr 459X jeszcze inną. I w związku z tym, jeżeli odnosiłem moje uwagi do ostatniego druku, do druku wyjściowego nr 459, to nie pokrywało się to z drukiem nr 459S. Poprawki nie uległy jednak zmianie, merytorycznie nic się nie zmieniło, więc nie będę już kruszył o to kopii.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 2 Regulaminu Senatu przystępujemy do głosowania w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w tej sprawie w trakcie drugiego czytania senatorowie zgłosili wnioski o wprowadzenie poprawek do przedstawionego projektu ustawy.

Poprawka pierwsza ma na celu skreślenie w projekcie inicjatywy uregulowania, które stanowi uzupełnienie kategorii osób ubezpieczonych na podstawie przepisów ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Chodzi o wykreślenie cudzoziemców będących członkami zakonów, alumnami wyższych seminariów duchownych, postulantami, nowicjuszami i juniorystami zakonów, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy pobytowej oraz posiadających kartę stałego lub czasowego pobytu.

Poprawki drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, ósmą, dziewiątą i osiemnastą przegłosujemy łącznie. Są to poprawki senatora Świątkowskiego, poparte przez połączone komisje. Dotyczą one objęcia systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego osoby bezdomnej, jednakże tylko wtedy, gdy dąży ona do przywrócenia jej możliwości pełnego funkcjonowania w społeczeństwie i jest w tym wspierana przez instytucję pomocy społecznej w ramach indywidualnego programu wychodzenia z bezdomności. Rezygnuje się tym samym z przyznania bezdomnemu prawa do świadczeń w nagłych wypadkach na koszt kasy chorych. Zgodnie z tymi poprawkami ośrodek pomocy społecznej, który realizuje program wychodzenia z bezdomności, będzie podmiotem zgłaszającym bezdomnego do ubezpieczenia oraz opłacającym składkę. Poprawki regulują w ustawie o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym niezbędne kwestie z tym związane. Chodzi o określenie wymienionej kategorii osób bezdomnych, sprecyzowanie, od kiedy powstaje ich obowiązek ubezpieczenia, ustalenie podstawy wymiaru składki. Poprawki te odnoszą się również do ustawy o pomocy społecznej, która jest właściwą merytorycznie ustawą regulującą mechanizmy funkcjonowania indywidualnych programów wychodzenia z bezdomności.

Na 78 obecnych senatorów 72 głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 43)

Poprawka dziesiąta, senatora Kulaka, zmierza do skreślenia z projektu uregulowania ograniczającego uprawnienia inwalidów wojennych i ich małżonków, pozostających na ich wyłącznym utrzymaniu, oraz wdów i wdowców po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych do bezpłatnego zaopatrzenia w leki wydawane wyłącznie na podstawie recepty lekarskiej, ujęte w rejestrze środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dopuszczonych do obrotu w Polsce.

Na 78 obecnych senatorów 36 głosowało za, 38 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 44)

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 77 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 46)

(Senator Genowefa Ferenc: Ale to jest już uregulowane.)

(Senator Dariusz Kłeczek: Tak, to jest uregulowane.)

(Senator Maciej Świątkowski: Ale to jest inicjatywa.)

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Na 78 obecnych senatorów 24 głosowało za, 39 - przeciw, 14 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 47)

Na 77 obecnych senatorów 39 głosowało za, 30 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 48)

Na 78 obecnych senatorów 48 głosowało za, 26 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)

Na 78 obecnych senatorów 50 głosowało za, 1 - przeciw, 27 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 50)

Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadku koronnym.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Komisja Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisja Ustawodawcza, po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 21 grudnia wniosków zgłoszonych w trakcie dyskusji nad ustawą o zmianie ustawy o świadku koronnym, przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko. Wysoki Senat raczy przyjąć wniosek oznaczony rzymską jedynką, czyli wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Komisje uznały, że świadek koronny, to znaczy osoba będąca współsprawcą w tej najbardziej groźnej przestępczości, przestępczości zorganizowanej, ale która, łamiąc solidarność grupową i ujawniając sprawców i mechanizmy przestępstwa, przyczynia się do skutecznego działania wymiaru sprawiedliwości, musi mieć realną gwarancję obrony przed zemstą środowisk przestępczych. Temu właśnie służy zmiana, powodująca obligatoryjność wyłączenia jawności rozprawy na czas przesłuchania świadka. Takie wyłączenie jawności nie ogranicza ani praw stron, ani nie ma znaczącego wpływu na kontrolę społeczną procesu. Z kolei podawanie zeznań świadka koronnego do publicznej wiadomości niweczyłoby tak ważny dla gwarancji bezpieczeństwa element, jakim jest niemożność późniejszego jego zdekonspirowania. Mogłoby to także wpływać na zniekształcenie w toku procesu, we fragmentach mających znaczenie w sprawie, innych dowodów.

Podanie zeznań do publicznej wiadomości, tak jak to było w pierwotnym stanowisku Komisji Praw Człowieka i Praworządności, jest sprzeczne z kodeksowymi unormowaniami wyłączenia jawności, a to nie jest zamiarem ustawodawcy. Taka zmiana byłaby zatem sprzeczna z samą instytucją wyłączenia jawności, która zabezpiecza najbardziej istotne interesy państwa, takim bowiem interesem jest skuteczna walka z przestępczością zorganizowaną.

W tej sytuacji komisje nie poparły zgłoszonej przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności poprawki zmierzającej do tego, aby sąd podawał do wiadomości publicznej treść zeznań świadka.

Ponadto sprawozdawcami komisji byli: senator Stefan Konarski - Komisji Ustawodawczej oraz senator Zbigniew Romaszewski - Komisji Praw Człowieka i Praworządności.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Na 77 obecnych senatorów 48 głosowało za, 26 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 51)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadku koronnym.

Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu, która ustosunkowała się do przedstawionych w trakcie dyskusji wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Dziękuję bardzo.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: senatorowie wnioskodawcy przedstawili wniosek o odrzucenie ustawy, Komisja Kultury i Środków Przekazu oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatora Wiesława Chrzanowskiego, senatora Zbigniewa Kruszewskiego oraz senatora Donalda Tuska o odrzucenie ustawy o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina.

Na 78 obecnych senatorów 34 głosowało za, 40 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Na 78 obecnych senatorów 75 głosowało za, 1 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 53)

Poprawka została przyjęta.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Na 78 obecnych senatorów 70 głosowało za, 5 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 54)

Poprawka została przyjęta.

Na 77 obecnych senatorów 74 głosowało za, 1 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 55)

Na 78 obecnych senatorów 72 głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 56)

Poprawka piąta, zgłoszona i poparta przez komisję, w sposób mniej opisowy i szczegółowy, a jednocześnie bardziej prawidłowy, określa działania, których celem jest ochrona dziedzictwa Fryderyka Chopina.

Na 77 obecnych senatorów 74 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 57)

Na 78 obecnych senatorów 75 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 58)

Kto z państwa senatorów jest za?

Na 76 obecnych senatorów 74 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 59)

Poprawka została przyjęta.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 63 głosowało za, 8 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 60)

Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o wyścigach konnych.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które ustosunkowały się do wszystkich wniosków przedstawionych w toku debaty.

W dniu wczorajszym odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej i Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w trakcie dyskusji w dniu 21 grudnia, połączone komisje proponują Wysokiemu Senatowi przyjęcie następujących poprawek zawartych we wniosku oznaczonym rzymską dwójką: pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej, szóstej, siódmej, ósmej, dziewiątej, dziesiątej, jedenastej, dwunastej, czternastej, piętnastej, szesnastej, siedemnastej, osiemnastej, dziewiętnastej, dwudziestej, dwudziestej pierwszej, dwudziestej drugiej, dwudziestej trzeciej. Proszę Wysoki Senat o przyjęcie tego sejmowego projektu ustawy wraz z poprawkami, które odczytałem, to znaczy od pierwszej do dwudziestej trzeciej. Dziękuję bardzo.

Dlaczego zgłosiłem wniosek mniejszości, który zresztą podtrzymuję? Wiemy o tym, że przez cztery lata pracowano nad tą ustawą, ale kiedy trafiła ona do Senatu na posiedzenie komisji, to nikt na tym posiedzeniu się nie pojawił - ani sprawozdawcy z Sejmu, ani nikt z autorów. Przez półtorej godziny Biuro Legislacyjne Senatu wykazywało w niej wiele nieprawidłowości legislacyjnych i wątpliwych kwestii. Również wczoraj wyszliśmy z posiedzenia komisji i w zasadzie jeszcze wtedy nadal trwała dyskusja, czy skreślenie art. 12 rozwiązałoby problem, czy nie. Czy lepiej, żeby te hektary dalej pozostały w agencji, agencja je sprzedała za małe pieniądze i ktoś je kupił - już się mówi nawet o tym, że jest jakiś kupiec - czy też lepiej przekazać je temu klubowi i on je sprzeda.

(Głos z sali: Może już sprzedał.)

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Mam przyjemność i zaszczyt zreferować państwu poprawkę trzynastą. Poprawka trzynasta, uzupełniająca art. 12, zmierza do tego, aby Polskiemu Klubowi Wyścigów Konnych, który powołujemy tą ustawą, powierzyć pieczę nad pięknym i funkcjonalnym obiektem, jakim jest służewiecki tor wyścigów konnych w Warszawie. Są to wspaniałe rozwiązania urbanistyczne, antyczne meble, bogaty, historyczny księgozbiór - jednym słowem, historia Rzeczypospolitej. Panie i Panowie, tylko barbarzyńcy mają pogardę dla dorobku pokoleń. Ojczyzna to nie tylko cmentarze, groby i butelka importowanego szampana wypitego przy okazji. Ojczyzna to przede wszystkim piękne idee wykute przez naszych przodków, tym piękniejsze, jeśli zostały pięknie zrealizowane, tak jak Służewiec.

Jeśli nie przyjmiemy poprawki trzynastej, a przyjmiemy poprawkę dwunastą, to pan Tański zrobi to, co robi z innymi obiektami, czyli po prostu sprzeda to tym, którzy mu dobrze zapłacą. Być może urządzimy tam nowe centrum reklamy Coca-Coli, być może McDonald'sa, a być może ktoś z Brooklynu będzie prowadził wyścigi koni takie, jakie będzie uważał za stosowne. Wtedy to wszystko, co nazywamy historią i naszym dorobkiem, znajdzie miejsce w lamusie.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o wyścigach konnych.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: senator Grzegorz Lipowski przedstawił wniosek o odrzucenie ustawy; Komisja Gospodarki Narodowej, Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz senator Józef Frączek przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.

Na 77 obecnych senatorów 21 głosowało za, 47 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 61)

Na 77 obecnych senatorów 72 głosowało za, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 62)

Poprawka druga, poparta przez połączone komisje, koryguje błąd językowy.

Na 75 obecnych senatorów 73 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 64)

Kto wstrzymał się od głosu?

Na 76 obecnych senatorów 75 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 65)

Poprawka piąta jest poprawką Komisji Gospodarki Narodowej. Dotyczy ona składu rady Polskiego Klubu Wyścigów Konnych. W miejsce przepisu, zgodnie z którym 75% składu rady stanowić mają przedstawiciele organizatorów wyścigów konnych, organizacji zrzeszających hodowców koni wyścigowych i organizacji zrzeszających właścicieli koni, poprawka wprowadza zasadę, iż co najmniej 50% składu rady stanowić mają przedstawiciele organizacji zrzeszających hodowców koni wyścigowych.

Na 77 obecnych senatorów 8 głosowało za, 62 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 66)

Głosujemy nad poprawką szóstą, popartą przez połączone komisje. Poprawka ta przewiduje, że w składzie rady Polskiego Klubu Wyścigów Konnych przedstawiciele organizatorów wyścigów konnych, organizacji zrzeszających hodowców koni i organizacji zrzeszających właścicieli koni stanowić będą nie 75%, a co najmniej 80%.

Na 76 obecnych senatorów 59 głosowało za, 9 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 67)

Na 75 obecnych senatorów 73 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 68)

Na 75 obecnych senatorów 70 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 69)

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 73 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 70)

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 72 obecnych senatorów 70 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 71)

Na 75 obecnych senatorów 71 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 72)

Na 77 obecnych senatorów 12 głosowało za, 58 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 73)

Poprawka nie została przyjęta.

Na 76 obecnych senatorów 63 głosowało za, 9 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 74)

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Na 74 obecnych senatorów 61 głosowało za, 3 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 75)

Poprawka piętnasta, poparta przez komisje, precyzuje, że wysokość opłaty za zezwolenie na organizowanie wyścigów konnych jest określana w akcie wykonawczym do ustawy, a nie w samym zezwoleniu.

Poprawka szesnasta, poparta przez połączone komisje, uzupełnia katalog dochodów Polskiego Klubu Wyścigów Konnych o opłaty w wysokości 2% sumy wpłaconych stawek na zakłady wzajemne na wyścigi konne rozgrywane w kraju.

Na 75 obecnych senatorów 67 głosowało za, 7 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 77)

Poprawka siedemnasta, poparta przez połączone komisje, uzupełnia katalog dochodów Polskiego Klubu Wyścigów Konnych o inne dochody.

Na 75 obecnych senatorów 66 głosowało za, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 78)

Kto wstrzymał się od głosu?

Na 76 obecnych senatorów 65 głosowało za, 3 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 79)

Kto wstrzymał się od głosu?

Na 76 obecnych senatorów 66 głosowało za, 3 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 80)

Poprawki dwudziestą, dwudziestą pierwszą i dwudziestą drugą przegłosujemy łącznie. Poprawki te poparte są przez połączone komisje. Korygują one usytuowanie przepisów oraz mówią, że sąd rozpatrujący odwołania w toku postępowania dyscyplinarnego stosuje przepisy kodeksu postępowania karnego, a nie że stosuje odpowiednio przepisy tego kodeksu.

Na 76 obecnych senatorów 70 głosowało za, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 81)

Na 76 obecnych senatorów 70 głosowało za, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 82)

Na 76 obecnych senatorów 58 głosowało za, 8 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 83)

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi po rozpatrzeniu na posiedzeniu 21 grudnia 2000 r., wniosków zgłoszonych w toku debaty w dniu 21 grudnia 2000 r. nad ustawą o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami, przedstawia Wysokiemu Senatowi swoje stanowisko.

Czy senator wnioskodawca Jerzy Pieniążek chce zabrać głos?

(Senator Jerzy Pieniążek: Wszystko było jasne. Dziękuję.)

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Na 74 obecnych senatorów 71 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 84)

Na 75 obecnych senatorów 72 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 85)

Na 75 obecnych senatorów 71 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 86)

Kto z państwa senatorów jest za?

Na 76 obecnych senatorów 74 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 87)

Na 76 obecnych senatorów 75 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 88)

Potem przystąpimy do oświadczeń senatorskich, a następnie zarządzę wspomnianą przerwę.

Uprzejmie informuję panie i panów senatorów, że w skrytkach senatorskich znajdują się następujące materiały: pismo marszałka Sejmu w sprawie Zgromadzenia Narodowego, Regulamin Zgromadzenia Narodowego, zestawienie miejsc na posiedzeniu Zgromadzenia Narodowego w dniu 23 grudnia 2000 r.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Dziś praktyką stosowaną w podobnych przypadkach przez urzędy jest wzywanie petenta do uzupełniania braków formalnych celem uiszczenia opłaty skarbowej wymaganej w formie naklejenia znaczka skarbowego na podaniu. Jest to możliwe jedynie przy osobistym stawieniu się w odpowiednim urzędzie przez zainteresowanego.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Z ogromnym smutkiem informuję pana premiera, że jako rektor Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, zmuszony okolicznościami, podjąłem decyzję o zawieszeniu dydaktyki na studiach dziennych w mojej uczelni w okresie od 18 grudnia 2000 r. do 7 stycznia 2001 r. Jako nauczyciel akademicki i profesor zapewne pan premier dobrze rozumie, jak wiele trudności sprawiło mi podjęcie tej decyzji. Jednakże do podjęcia jej zmuszony zostałem zaistniałą bieżącą sytuacją finansową uczelni.

Jako senator znam problemy rządu związane z realizacją budżetu państwa na rok 2000, jednakże jako rektor uczelni, po przeanalizowaniu sytuacji, stwierdziłem, że faktyczne zmniejszenie dotacji w stosunku do planowanej na rok 2000 wyniosło nie zapowiadane 3%, ale 4,29%. Spowodowało to zmniejszenie środków budżetowych w grudniu o 54% środków należnych. W kwotach bezwzględnych wynosi to 1 milion 200 tysięcy zł dla kierowanej przeze mnie uczelni.

Tak drastyczna sytuacja dotknęła naszą uczelnię po raz pierwszy. Jest ona zaskakująca z uwagi na termin, ponieważ informacje te otrzymaliśmy na początku grudnia 2000 r., a więc w momencie, kiedy uczelnia bilansuje swoje dochody i koszty.

Pragnę nadmienić, że uczelnia moja nigdy nie była bierna w pozyskiwaniu środków pozastatutowych i nigdy nie staraliśmy się żyć na kredyt. Posiadane obiekty sportowe udostępniamy bezpłatnie sekcjom sportowym AZS, co uważamy za słuszne, jednakże w sposób istotny zawęża to możliwości wynajmu ich innym kontrahentom. Podobnie jest z wpływami finansowymi z kształcenia podyplomowego, które osiągnęły już granice technicznych możliwości i opłacalności. Będąc uczelnią państwową, nie chcemy powiększać i tak już dużych kosztów kształcenia ponoszonych przez naszych studentów.

W związku z tym zapytuję pana premiera, czy w budżecie roku 2001 przewidywane są środki rekompensujące straty finansowe roku 2000. Jeśli odpowiedź będzie negatywna, to zmuszony będę zaproponować radom wydziałów stosowne korekty w planach dydaktyki. Sądzę, że i w odczuciu pana premiera nie mogą to być decyzje korzystne dla jakości kształcenia naszych studentów. Ponieważ podobnych trudności doświadczyły wszystkie uczelnie wychowania fizycznego w Polsce, uważam, że straty społeczne będące wynikiem tak drastycznych decyzji będą miały znacznie większy wymiar niż finansowe koszty budżetu państwa.

Dziękuję. (Oklaski)

W związku ze skreśleniem art. 51a i załącznika nr 7 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym powstała niejasna sytuacja co do określenia wysokości stawki podatku VAT za ciekły i sprężony tlen medyczny. W dotychczas obowiązujących przepisach stawka ta wynosiła 7%, gdyż tlen medyczny był zaliczony do grupy środków farmaceutycznych. Wobec niejednoznacznego stanowiska Urzędu Skarbowego w Warszawie w sprawie stawki VAT na ten tlen jego dystrybutorzy przyjęli podatek w roku bieżącym w wysokości 22%. Spowodowało to dodatkowy wzrost kosztów w placówkach służby zdrowia będących odbiorcami tego tlenu. Próby definitywnego wyjaśnienia tej sprawy w Ministerstwie Finansów jak dotychczas pozostały bez odpowiedzi.

Zwracam się zatem z tej trybuny do pana ministra finansów, aby zechciał tę sprawę ostatecznie i szybko wyjaśnić. W moim głębokim przekonaniu, podzielanym również przez głównego inspektora farmaceutycznego, tlen medyczny jako środek farmaceutyczny powinien być opodatkowany siedmioprocentową stawką VAT.

Oczekuję, że pan minister zechce szybko zająć stanowisko w tej sprawie i przekazać je zainteresowanym stronom tak, aby zarówno dystrybutorzy, jak i odbiorcy tego tlenu mogli właściwie zamknąć bilanse roku 2000 i przyjąć prawidłowe wielkości do planów finansowych na rok 2001. Dziękuję.

Korzenie tej decyzji sięgają roku 1997. To wówczas Sejm, inspirowany przez dogmatycznych liberałów, wbrew stanowisku Senatu przyjął ustawę - Prawo energetyczne, która otwiera wrota do grabieży majątku oraz kapitału w tej strategicznej branży naszej gospodarki. Apeluję do pana ministra o rozsądek i wstrzymanie przekazywania prawa do strategicznych decyzji gospodarczych w ręce naszych gospodarczych konkurentów.

Podam teraz przykład z Węgier, jako że Węgrzy byli poddani w okresie przejściowym tej samej indoktrynacji doradców zza tak zwanej wielkiej wody, którzy mają duże doświadczenie w kupowaniu Manhattanu za sznurek koralików. Tekst, który przytoczę, jest tłumaczeniem z węgierskiego, więc stylistyka będzie może nie najlepsza. Jest to informacja ze spotkania członków oddziału Stowarzyszenia Elektryków Polskich w Rzeszowie z podobnym oddziałem stowarzyszenia węgierskiego, które odbyło się we wrześniu 2000 r. w Rzeszowie.

Węgrzy sprzedali pięć lat temu sześć zakładów energetycznych. Pięć zakładów energetycznych kupili Niemcy, jeden kupili Francuzi. Miała być konkurencja między zakładami, ale przez dwa lata nie można było ich sprzedać. Po dwóch latach pięć zakładów wykupiła jedna firma niemiecka z Bawarii. Okazało się, że niemieccy inwestorzy byli fikcyjni, podstawieni. Niemiecka firma z Bawarii z pięciu zakładów energetycznych zostawiła tylko jeden, cztery zostały zlikwidowane. Został utworzony jeden duży land energetyczny. Zwolniono 60% załogi. W zarządzie zakładu energetycznego na Węgrzech jest dwóch Niemców i jeden Austriak. W radzie nadzorczej jest pięciu Niemców i dwóch przedstawicieli załogi, to jest Węgrów. Niemcy zupełnie nie inwestują w węgierską energetykę, a jeśli trzeba wymienić na przykład uszkodzony transformator lub wyłącznik energetyczny, to sprowadza się go z Niemiec, nawet jeśli jest dwu-, trzykrotnie droższy od węgierskiego.

W rezultacie zbankrutowały i zostały zlikwidowane Węgierskie Zakłady Aparatury Energetycznej. Wszystkie biura projektowe przy zakładach energetycznych zostały zlikwidowane, a projektanci zwolnieni. Jeśli trzeba zaprojektować sieć energetyczną, to przyjeżdża projektant z Niemiec, mieszka w pięknym hotelu, bierze dane do projektu i projektuje to w Niemczech. W tej chwili środki masowego przekazu prowadzą kampanię propagandową na rzecz zlikwidowania elektrowni węgierskich, które są podobno nierentowne i nieekologiczne. A Niemcy tylko czekają, aby je kupić i zamknąć. W ten sposób będą mogli sprzedawać swoje nadwyżki energii elektrycznej Węgrom, to jest przesyłać energię z Niemiec przez Austrię na Węgry.

Gdy zakłady energetyczne były w węgierskich rękach, członkowie węgierskiego stowarzyszenia elektryków spotykali się z podobnym oddziałem w Rzeszowie. Dzisiaj przyjeżdżają prywatnie, ponieważ utrzymywanie jakichkolwiek ościennych kontaktów jest zakazane.

Na zakończenie dwa słowa mojego komentarza. Pragnę raz jeszcze podtrzymać twierdzenie, że rozwiązania zawarte w ustawie - Prawo energetyczne, która weszła w życie w roku 1997, są z gruntu fałszywe i doprowadzają systematycznie do degradacji całego sektora energetycznego. Konkurencja między zakładami miała doprowadzić do obniżki cen energii elektrycznej. Dzisiaj cena energii elektrycznej wzrasta lawinowo. Teorie tam zawarte okazały się wielką utopią i tę utopię już dzisiaj życie weryfikuje. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)

Dziękuję, Panie Senatorze.

(Senator Jerzy Suchański: Zgadzam się całkowicie z wypowiedzią senatora Frączka.)

(Senator Jerzy Suchański: Chciałem tylko powiedzieć, że się zgadzam.)

(Przerwa w posiedzeniu o godzinie 11 minut 40)

Oświadczenie senatora Zbigniewa Kruszewskiego

Jaka jest liczba osób w Polsce posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego oraz ile z tych osób reprezentuje poszczególne kierunki studiów z podaniem tych kierunków?

Analiza zmian, jakie zachodzą w bazie zasobów węgla kamiennego w Polsce począwszy od wejścia w życie przepisów nowego prawa geologicznego i górniczego w 1994 r. oraz urynkowienia działalności kopalń skłaniają mnie do zwrócenia uwagi Pana Ministra na problem konieczności opracowania bilansu zasobów węgla kamiennego w aspekcie ekonomicznym. Jest to, moim zdaniem, działanie niezbędne dla racjonalnego planowania rozwoju krajowego bilansu paliwowo-energetycznego, opartego na wiarygodnych danych, odpowiadających aktualnym kryteriom ekonomicznym.

Zauważyć należy, że rok 1994 był ostatnim, w którym zanotowano wzrost ilości zasobów węgla wykazywany w bilansach rocznych w stosunku do bilansów udokumentowanych w 1993 r. Począwszy od roku 1995 do chwili obecnej następuje systematyczny spadek ich ilości. W ciągu sześciu ostatnich lat ubyło z bazy zasobów bilansowych około 18 miliardów Mg węgla, to jest prawie 28%. Obserwuje się również ubytki zasobów przemysłowych, które do roku 1996 wynosiły 5 - 6% rocznie. Ogółem w ciągu sześciu lat ubyło z zasobów przemysłowych około 7 miliardów Mg węgla, co stanowi około 46% wszystkich zasobów przemysłowych.

Co najważniejsze na zjawisko ubytków wydobycie węgla ma wpływ tylko w niewielkim stopniu. Decydujące znaczenie mają zmiany kryteriów bilansowości i przemysłowości oraz względy ekonomiczne. Zmusiły one kopalnie do zaprzestania eksploatacji pokładów cienkich i stromych lub zalegających w trudnych warunkach geologicznych, to znaczy silnie zuskokowanych, z możliwością wystąpienia zagrożeń naturalnych, otoczonych skałami o niekorzystnych parametrach geomechanicznych, których wybieranie może mieć negatywny wpływ na środowisko naturalne. Wszystkie wymienione czynniki spowodowały całkowitą lub częściową likwidację kopalń, która często wynika nie z braku zasobów, lecz z aktualnej nieopłacalności ich eksploatacji.

Ze względu na problemy finansowe górnictwa, od kilku lat w kopalniach nie prowadzi się rozpoznawania nowych partii złóż i przygotowywania ich do eksploatacji. Kopalnie wybierają wyłącznie zasoby, które przygotowano do eksploatacji w ubiegłych latach. Brak szczegółowego rozpoznania eksploatowanych złóż zaowocuje w przyszłości ciągłym zmniejszaniem się bazy zasobów węgla w Polsce. Ponadto długi, bo pięcio - sześcioletni cykl robót rozpoznawczych i przygotowawczych spowoduje, że w kopalniach wyczerpane zostaną zasoby aktualnie nadające się do eksploatacji. Zasoby, które występują w złożach nie nadają się w całości do wydobycia. Decydują o tym między innymi takie czynniki jak: uwarunkowania ekonomiczne wynikające z właściwości złoża; uwarunkowania ekologiczne; akceptacja społeczna działalności górniczej; rozwój infrastruktury technicznej, na przykład autostrady. Czynniki te będą decydowały, ile zasobów pozostanie do wydobycia. Myślę tu o zasobach, których eksploatacja nie będzie przynosiła strat.

Zwracam się do Pana w sprawie, której początki sięgają lat siedemdziesiątych. Wtedy to rozpoczęły się starania władz lokalnych o budowę obwodnicy dla miasta Kłodzka. Efektem jest powstanie koncepcji jej przebiegu i zrealizowanie w latach osiemdziesiątych północno-zachodniego odcinka, który przejął ruch tranzytowy z centrum Kłodzka na trasie Wrocław - Kudowa Zdrój - granica państwa: droga krajowa nr 8. Niestety, nierozwiązany jest nadal problem ruchu tranzytowego w kierunkach: wschodnim - droga krajowa nr 46 i południowym - droga krajowa nr 33. Obie drogi krzyżują się w centrum miasta, a nakładające się potoki ruchu powodują: permanentne powstawanie korków; wzrost stężenia spalin w powietrzu atmosferycznym oraz duże natężenie hałasu w rejonie zwartej zabudowy miejskiej; drgania działające destrukcyjnie na konstrukcje budowlane; paraliż ruchu miejskiego.

Szczególnie uciążliwy jest ruch tranzytowy pojazdów ciężarowych. Sądzę, że powstanie obwodnicy łączącej trzy wyżej wymienione drogi krajowe znacznie podniosłoby ich atrakcyjność i poprawiłoby bezpieczeństwo ruchu drogowego w mieście, szczególnie na zjeździe drogi krajowej nr 46 do Kłodzka. Ponadto obecny układ komunikacyjny nie zapewnia alternatywnej drogi przejazdu dla ruchu tranzytowego w przypadku zaistnienia zdarzenia drogowego lub awarii, powodujących zablokowanie jednej z ulic leżących w ciągu dróg krajowych. Dobitnym tego przykładem była powódź w lipcu 1997 r.

W połowie maja bieżącego roku, w związku z sesją tematyczną Rady Powiatu Kłodzkiego dotyczącą infrastruktury drogowej, otrzymaliśmy z Oddziału Południowo-Zachodniego GDDP we Wrocławiu opinie wydziału planowania, z której wynika, że budowa obwodnicy dla miasta Kłodzka ujęta została w programie budowy obwodnic jako zadanie wymagające pilnej realizacji. Jednak, jak czytamy dalej, ze względu na potrzebę zabezpieczenia odpowiednich środków finansowych oraz na ustalenia zawarte w Narodowej Strategii Rozwoju Transportu na lata 2000 - 2006, realizacja tego zadania możliwa jest dopiero po roku 2006. Wsparcie przez MTiGM możliwe jest jedynie w przypadku ujęcia projektu w strategii rozwoju województwa oraz udziału środków ze źródeł regionalnych. Ponadto wymagane jest, aby projekt dotyczył działań związanych z rozbudową sieci infrastruktury transportu o znaczeniu międzynarodowym i krajowym.

Pragnę zwrócić Pana uwagę na jeszcze jeden, moim zdaniem ważny, argument przemawiający za budową obwodnicy i wskazujący na międzynarodowe znaczenie projektu, szczególnie w kontekście integracji europejskiej. Otóż sygnały, jakie otrzymujemy od Czechów w ramach współpracy przygranicznej skłaniają nas do stwierdzenia, że odcinek drogi krajowej nr 46 między Nysą a Kłodzkiem, a następnie dróg wojewódzkich z Kłodzka do przejść granicznych w Tłumaczowie i Lubawce wykorzystywane będą jako najkrótsze trasy spinające północne ziemie Republiki Czeskiej, odcięte występem ziemi kłodzkiej. Tego rodzaju ruch nasili się po otwarciu dużego przejścia samochodowego Trzebinia - Batulovice. Sprzyja temu obejście drogowe Paczkowa i Kamienicy, a także obejścia projektowane dla Otmuchowa, Nysy i Prudnika. Niestety wąskim gardłem jest węzeł kłodzki.

Sądzę, że logiczne byłoby spojrzenie na obwodnicę kłodzką jako kontynuację wyżej wymienionych działań. Poza tym zamiar korzystania przez Czechów z wyżej opisanego szlaku drogowego jest doskonałym argumentem w ubieganiu się o dofinansowanie z funduszów pomocowych Unii Europejskiej.

skierowane do prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast Piotra Mynca.

W połowie lat dziewięćdziesiątych wielokrotnie dokonywano, zgodnie z obowiązującym prawem, transakcji zbycia nieruchomości zabudowanych budynkami, w których znajdowały się lokale mieszkalne, wraz z zamieszkującymi w tych lokalach najemcami bez zgody, a niekiedy nawet i wiedzy tych ostatnich. Dotyczyło to lokali będących między innymi własnością przedsiębiorstw państwowych, czyli tak zwanych mieszkań zakładowych.

Sytuację częściowo tylko poprawiło wejście w życie ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe, a w szczególności art. 3 ustawy, nakładającego na właściciela w ten sposób sprzedanego budynku mieszkalnego obowiązek przeniesienia własności mieszkania na rzecz lokatora - najemcy, jeżeli ten wystąpi z wnioskiem o wykup. Nie rozwiązuje także problemu niedawno dyskutowany na forum Sejmu i Senatu projekt ustawy o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, spółek prawa handlowego powstałych w wyniku komercjalizacji, państwowych osób prawnych oraz skarbu państwa.

Oba wspomniane akty prawne dotyczą bowiem mieszkań stricte zakładowych, pomijając milczeniem mieszkania będące wcześniej własnością spółdzielni (na przykład pozostające w gestii wojewódzkich związków spółdzielni pracy), czy tak zwanych mieszkań nauczycielskich. A przecież sytuacja tych lokatorów jest analogiczna do sytuacji lokatorów mieszkań zakładowych, co więcej - jest znacznie trudniejsza.

O ile lokatorzy mieszkań zakładowych prędzej czy później wyegzekwują swoje prawo do wykupu lokalu na podstawie ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r., o tyle najemcy dawnych mieszkań spółdzielczych czy nauczycielskich nie są w stanie znaleźć pełnomocników procesowych, którzy podjęliby się dochodzenia ich praw w oparciu o art. 3 ustawy z 14 kwietnia. Nie ma bowiem pewności, że mieszkania te potraktowane zostaną przez sąd jako zakładowe. Powoduje to dalsze zawieszenie tych najemców w "impasie prawnym" i zmusza ich do czekania na rozstrzygnięcia sądowe, które wcale nie muszą być dla nich pozytywne.

Zwracam się wobec powyższego do pana prezesa o rozważenie możliwości wystąpienia z inicjatywą mającą na celu zmianę powołanych przepisów, względnie o dokonanie swego rodzaju wykładni autentycznej art. 3 ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. w taki sposób, aby sytuacja najemców mieszkań, lokali "zbliżonych do zakładowych" znalazła swoje pozytywne rozwiązanie.

Władze powiatu Sępólno Krajeńskie zwróciły się z prośbą o poparcie inicjatywy utworzenia Sądu Rejonowego w Sępólnie Krajeńskim. Po nowym podziale administracyjnym kraju powiat Sępólno Krajeńskie położony jest w obrębie województwa kujawsko-pomorskiego. Objęty jest on jednak jurysdykcją Sądu Rejonowego w Chojnicach, które znalazły się poza województwem kujawsko-pomorskim, wchodząc w skład województwa pomorskiego. Potrzeba reorganizacji struktur sądowych w celu ich dostosowania do nowego podziału administracyjnego wymaga utworzenia w Sępólnie Krajeńskim samodzielnej jednostki sądowej.

Utworzenie Sądu Rejonowego w Sępólnie Krajeńskim uzasadnione jest wieloma względami. Uzasadnione jest to historycznie, ponieważ do 1975 r. tam właśnie funkcjonował sąd powiatowy. Obecnie w Sępólnie Krajeńskim znajdują się dwa wydziały Sądu Rejonowego w Chojnicach, to jest Wydział Ksiąg Wieczystych i Wydział Cywilno-Karny, oraz Kolegium do spraw Wykroczeń. Lokalizacja ta uzasadniona jest również względami komunikacyjnymi, bo odległość do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy wynosi około 50 km. Zapewni ona sprawne funkcjonowanie sądu oraz sprawną obsługę interesantów. Zdaniem prezesa Sądu Okręgowego w Bydgoszczy przewidywana liczba sześciu tysięcy spraw z powiatu sępoleńskiego porównywalna jest do innych sądów rejonowych.

Uprzejmie proszę o przedstawienie możliwości prawnych lub podjęcie działań, które umożliwiłyby firmie PPB "Prefabet - Białe Błota" SA wykupienie akcji spółek "Cegielnie Olsztyńskie" SA i "Cegielnie Bydgoskie" SA od Narodowego Funduszu Inwestycyjnego HETMAN SA. Firmą zarządzającą jest CA IB Fund Management SA z siedzibą w Warszawskim Centrum Finansowym SA, ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa.

72. posiedzenie Senatu RP, spis treści, poprzednia część stenogramu następna część stenogramu