71. posiedzenie Senatu RP, spis treści, poprzednia część stenogramu


Wicemarszałek Donald Tusk:

Powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o dozorze technicznym.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam ponadto, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej pana senatora Kazimierza Kleinę o zabranie głosu i przestawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Kazimierz Kleina:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu Komisji Gospodarki Narodowej składam sprawozdanie z posiedzenia komisji w sprawie ustawy o dozorze technicznym, rozpatrzonej na posiedzeniu komisji 13 grudnia 2000 r.

Komisja raz jeszcze zapoznała się ze wszystkim poprawkami, które zostały zgłoszone na poprzednim posiedzeniu oraz w trakcie debaty plenarnej, i proponuje Wysokiej Izbie, aby przyjąć poprawki: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą, dwunastą, trzynastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą i dziewiętnastą.

Po dodatkowym wyjaśnieniu przedstawionym przez stronę rządową wnioskodawcy, czyli senatorowie Kazimierz Kleina i Tadeusz Lewandowski, wycofali poprawkę umieszczoną w zestawieniu jako jedenasta, ponieważ istota tej poprawki i wnioski zostały już uwzględnione w innych artykułach przyjmowanej ustawy. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy senatorowie wnioskodawcy…

(Głosy z sali: Panie Senatorze, a wniosek?)

A tak, proszę bardzo.

Senator Kazimierz Kleina:

Przepraszam bardzo.

Panie Marszałku, proponujemy jeszcze, aby część poprawek, to znaczy te, które mają charakter redakcyjny, przegłosować łącznie. Byłyby to poprawki: piąta, siódma, ósma, dziewiąta, dziesiąta, piętnasta, szesnasta i osiemnasta.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Proszę złożyć to na piśmie. Dziękuję bardzo.

Czy senatorowie wnioskodawcy, którzy wycofali swoje wnioski, chcą jeszcze zabrać głos? Nie ma zgłoszeń.

Przypomnę więc, że swoje wnioski wycofali senator Tadeusz Lewandowski i senator Kazimierz Kleina.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać któryś z wycofanych wniosków? Nie.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o dozorze technicznym.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przypominam, że senator sprawozdawca Kazimierz Kleina proponuje wraz z komisją, aby poprawki o charakterze czysto redakcyjnym przegłosować łącznie. Są to poprawki: piąta, siódma, ósma, dziewiąta, dziesiąta, piętnasta, szesnasta i osiemnasta.

Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to w chwili kiedy dojdziemy do poprawki piątej, przegłosujemy ją łącznie z tymi, które przed chwilą przeczytałem.

Nie słyszę sprzeciwu. Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawka pierwsza zmierza do uściślenia definicji urządzeń technicznych poprzez powrót do definicji określonej w ustawie z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym, która sformułowana jest bardziej poprawnie pod względem legislacyjnym. Jest to poprawka komisji, poparta przez komisję.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 75 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 31)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka druga zmierza do zastąpienia zbyt wąskiego pojęcia "przepisy szczególne" szerszym pojęciem "przepisy odrębne" w związku z tym, iż podstawą obowiązków, o których mowa w art. 6, będą również przepisy niebędące przepisami szczególnymi.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 73 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 32)

Poprawka została przyjęta.

Nad poprawkami trzecią i czwartą będziemy głosować łącznie. Są one poprawkami komisji, popartymi przez komisję. Precyzują, iż uprawnienie do wytwarzania, naprawiania lub modernizacji urządzeń technicznych oraz materiałów i elementów stosowanych do ich wytwarzania jest wydawane w formie decyzji administracyjnej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za tymi poprawkami?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 74 głosowało za, nikt nie był przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 33)

Poprawki zostały przyjęte przez Wysoką Izbę.

Poprawki: piąta, siódma, ósma, dziewiąta, dziesiąta, piętnasta, szesnasta, osiemnasta, mają charakter redakcyjny i przegłosujemy je łącznie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem wymienionych przeze mnie poprawek, proszę nacisnąć przycisk "za".

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 76 głosowało za przyjęciem poprawek: piątej, siódmej, ósmej, dziewiątej, dziesiątej, piętnastej, szesnastej i osiemnastej. (Głosowanie nr 34)

Przystępujemy do głosowania nad poprawką szóstą.

Jest to poprawka komisji, poparta przez komisję. Zmierza ona do takiego uregulowania problematyki przeprowadzania, przez wytwarzającego, naprawiającego lub modernizującego, niszczących lub nieniszczących badań urządzeń technicznych oraz materiałów, że organ właściwej jednostki dozoru technicznego będzie upoważniony do wskazania laboratorium, w którym będą odbywać się te badania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 74 głosowało za, nikt nie był przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 35)

Poprawka szósta została przyjęta.

Ponieważ poprawka jedenasta została wycofana, przystępujemy do głosowania nad poprawką dwunastą. Jest to poprawka komisji, poparta przez komisję. Zmierza ona do wyłączenia z zakresu działania Urzędu Dozoru Technicznego określania kryteriów ustalania form dozoru technicznego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 73 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 36)

Poprawka dwunasta została przyjęta.

Poprawka trzynasta zmierza do zmiany charakteru prawnego uprawnienia Urzędu Dozoru Technicznego poprzez zastąpienie pojęcia "koordynowanie, w zakresie dozoru technicznego, działalności specjalistycznych jednostek dozoru technicznego" pojęciem "współpraca ze specjalistycznymi jednostkami dozoru technicznego w zakresie wykonywania dozoru technicznego". Jest to poprawka komisji, poparta przez komisję.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 75 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 37)

Poprawka trzynasta została przyjęta.

Poprawka czternasta jest poprawką komisji, popartą przez komisję. Zmierza ona do wyłączenia z zakresu działania Wojskowego Dozoru Technicznego wykonywania dozoru technicznego nad urządzeniami technicznymi zainstalowanymi i eksploatowanymi w jednostkach wojskowych czasowo podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 76 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 38)

Poprawka czternasta została przyjęta.

Poprawki piętnasta i szesnasta zostały przegłosowane.

Poprawka siedemnasta jest poprawką komisji, popartą przez komisję. Zmierza ona do zastąpienia zbyt wąskiego pojęcia "Orzekanie" szerszym pojęciem "Postępowanie" w zakresie stosowania przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 78 głosowało za. (Głosowanie nr 39)

Poprawka siedemnasta została przyjęta przez Wysoką Izbę.

Poprawka dziewiętnasta jest poprawką komisji, popartą przez komisję. Precyzuje ona, iż Urząd Dozoru Technicznego i Transportowy Dozór Techniczny zostaną wyposażone przez właściwych ministrów w nieruchomości, które znajdowały się w trwałym zarządzie tych jednostek w dniu wejścia w życie ustawy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 75 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 40)

Poprawka dziewiętnasta została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o dozorze technicznym w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 78 głosowało za. (Głosowanie nr 41)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o dozorze technicznym.

Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowego, Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej, które ustosunkowały się do wniosków przedstawionych w toku debaty i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej pana senatora Stefana Konarskiego i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Stefan Konarski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Z upoważnienia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej przedstawiam sprawozdanie z rozpatrzenia sprawozdań oraz wniosków z debaty nad ustawą o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Połączone komisje na posiedzeniu w dniu wczorajszym poparły koncepcję Komisji Ustawodawczej dotyczącą wprowadzenia pięciodniowego tygodnia pracy w wymiarze czterdziestu godzin. Jednak ze względów ekonomicznych oraz, aby dać czas przedsiębiorcom na dostosowanie się do tego wymiaru czasu pracy, wprowadzono okres przejściowy na dochodzenie do tej czterdziestogodzinnej normy tygodniowej.

W związku z tym połączone komisje rekomendują Wysokiej Izbie przyjęcie poprawek: pierwszej, piątej, szóstej, ósmej i dziesiątej. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy senator wnioskodawca lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą jeszcze zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń. Dziękuję.

W trakcie dyskusji wnioski zgłosiła pani senator Genowefa Ferenc.

(Senator Genowefa Ferenc: Dziękuję.)

Dziękuję.

Sprawozdawcami komisji byli senatorowie: Lewandowski, Suchański i Maszkiewicz.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: mniejszość Komisji Gospodarki Narodowej przedstawiła wniosek o odrzucenie ustawy; Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, Komisja Ustawodawcza oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem mniejszości Komisji Gospodarki Narodowej o odrzucenie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 74 obecnych senatorów 21 głosowało za, 48 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 42)

Wniosek został odrzucony przez Wysoką Izbę.

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Nad poprawką pierwszą, Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, popartą przez połączone komisje, i nad poprawką szóstą będziemy głosować łącznie. Ich ewentualne przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawkami: drugą, trzecią, czwartą i siódmą. Poprawki pierwsza i szósta mają na celu wprowadzenie czterdziestogodzinnego pięciodniowego tygodnia pracy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na75 obecnych senatorów 47 głosowało za, 16 - przeciw, 12 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 43)

Poprawki zostały przyjęte przez Wysoką Izbę.

Będziemy głosowali nad poprawką piątą, przegłosujemy ją łącznie z poprawką dziesiątą. Są to poprawki Komisji Ustawodawczej poparte przez połączone komisje. Mają one na celu odłożenie do 2003 r. wejścia w życie zapisu o czterdziestogodzinnym tygodniu pracy w ten sposób, by w roku 2001 obowiązywała norma czterdziestu dwóch godzin pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, a w roku 2002 - norma czterdziestu jeden godzin. Nowy art. 3a zobowiązuje ponadto pracodawcę do rozliczenia czasu pracy pracowników w przypadku obniżenia normy czasu pracy w trakcie okresu rozliczeniowego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 50 głosowało za, 18 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 44)

Poprawki zostały przyjęte przez Wysoką Izbę.

Poprawka ósma. Jest to poprawka Komisji Ustawodawczej poparta przez połączone komisje. Jej ewentualne przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawką dziewiątą. Poprawka ósma ma na celu zagwarantowanie tego, że obniżenie norm czasu pracy nie spowoduje obniżenia dotychczasowego wynagrodzenia pracownika. Od poprawki dziewiątej różni się ona tym, że uwzględnia różne składniki wynagrodzenia.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 60 głosowało za, 6 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 45)

Poprawka została przyjęta. W związku z tym nie głosujemy nad poprawką dziewiątą.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności… Proszę włączyć maszynę, dobrze już jest włączona.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 48 głosowało za, 13 - przeciw, 14 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 46)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie osób i mienia.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Nadzwyczajna Legislacji Europejskiej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie osób i mienia.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 74 obecnych senatorów 71 głosowało za, nikt nie był przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 47)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie osób i mienia.

Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Nadzwyczajna Legislacji Europejskiej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 75 było za. (Głosowanie nr 48)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi pana senatora Pawła Abramskiego i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Paweł Abramski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Panie Marszałku! Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Pragnę zapoznać Wysoką Izbę ze sprawozdaniem Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, dotyczącym ustawy o regulacji rynku skrobi przedstawionym, zawartym w druku nr 536Z.

Komisja proponuje, aby Wysoka Izba przyjęła poprawki pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą i szóstą, które podczas obrad komisji nie wywoływały szczególnych kontrowersji.

Jednocześnie komisja proponuje, aby odrzucić wniosek pani senator Krystyny Czuby o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Chcę tylko powiedzieć, że z punktu widzenia legislacyjnego poprawka pierwsza ma charakter redakcyjny. Poprawka druga zmienia datę wejścia w życie ustawy, przesuwając ją na 1 stycznia 2002 r. Poprawki trzecia, czwarta, piąta i szósta uszczegółowiają zapisy w tabelach z poszczególnymi asortymentami.

Panie Marszałku, proponuję, aby poprawki trzecią, czwartą, piątą i szóstą przegłosować łącznie, gdyż są to poprawki  porządkujące. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Przypominam, że wnioski zgłosili senatorowie Krystyna Czuba i Józef Frączek.

Panie Senatorze? Nie uciszam pana, tylko pytam, czy chce pan zabrać głos?

(Senator Józef Frączek: Dziękuję bardzo.)

Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: senator Krystyna Czuba wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek, Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz senator wnioskodawca Józef Frączek o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem pani senator Krystyny Czuby o przyjęcie ustawy o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej bez poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 4 głosowało za, 69 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)

Wniosek nie został przyjęty przez Wysoką Izbą.

Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przechodzimy do głosowania nad poprawkami przedstawionymi przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz przez senatora wnioskodawcę.

Poprawka pierwsza jest poprawką komisji, popartą przez komisję i ma charakter redakcyjny.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 73 obecnych senatorów 71 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 50)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka druga jest poprawką komisji, popartą przez komisję. Zmienia ona datę wejścia w życie ustawy, przesuwając ją na dzień 1 stycznia 2002 r.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 74 obecnych senatorów 24 głosowało za, 46 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 51)

Poprawka nie została przyjęta przez Wysoką Izbę.

Poprawki trzecią, czwarta, piątą i szóstą przegłosujemy łącznie. Mają one charakter redakcyjny. Są to poprawki senatora Frączka, poparte przez komisję.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek trzeciej, czwartej, piątej i szóstej, proszę o naciśnięciu przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 70 głosowało za, 1 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)

Poprawki zostały przyjęte przez Wysoką Izbę.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki?

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki?

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 73 obecnych senatorów 72 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 53)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną oraz ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Kultury i Środków Przekazu przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną oraz ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 74 obecnych senatorów 69 głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 54)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną oraz ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego.

Proszę o odczytanie komunikatów.

Senator Sekretarz
Tomasz Michałowski:

Druga część posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej w sprawie rozpatrzenia ustawy o wyścigach konnych odbędzie się bezpośrednio po zakończeniu obrad Senatu w sali nr 182.

Posiedzenie Komisji Ustawodawczej odbędzie się dnia 15 grudnia 2000 r. o godzinie 9.30 w sali nr 179. Będzie ono dotyczyć rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o świadku koronnym.

Posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu odbędzie się piętnaście minut po zakończeniu głosowań, w sali nr 179.

Piętnaście minut po zakończeniu głosowań w sali nr 176 odbędzie się spotkanie senatorów RS AWS.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Informuję, że porządek obrad siedemdziesiątego pierwszego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Oświadczenie nie może trwać dłużej niż pięć minut.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Jerzego Cieślaka, przygotowuje się senator Feszler.

Proszę o szybkie opuszczenie sali przez senatorów, którzy nie chcą uczestniczyć w tej części posiedzenia.

Senator Jerzy Cieślak:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Od kilku miesięcy docierają do mnie niepokojące informacje o sytuacji w Lasach Państwowych.

Podstawowy zarzut stawiany Generalnej Dyrekcji i Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu to dążenie do maksymalizacji zysków poprzez drastyczne ograniczenie środków na remonty i odtwarzanie infrastruktury oraz na inwestycje. Na przykład w 1999 r. Lasy Państwowe wykazały 133 miliony zł zysku. Tymczasem w 2000 r. w województwie dolnośląskim nadleśnictwa złożyły zapotrzebowanie na dopłaty w wysokości 80 milionów zł, a otrzymały tylko 46 milionów zł. W Nadleśnictwie "Szklarska Poręba" plan remontów zmniejszono o 83%. W październiku bieżącego roku Lasy Państwowe zerwały porozumienie z przemysłem drzewnym i doprowadziły do szybkiego wzrostu cen drewna, mimo że na przykład rentowność tartaków wynosi obecnie -1,8%.

Drugi zarzut dotyczy hierarchicznej struktury zarządzania, wykluczającej jakąkolwiek dyskusję podwładnych z przełożonymi i zastraszania ludzi krytycznie oceniających istniejącą sytuację w celu umocnienia pozycji dyrektorów, powoływanych na podstawie rekomendacji politycznych.

W dniu 11 sierpnia bieżącego roku zwróciłem się do ministra środowiska z prośbą o przeprowadzenie kontroli działalności Regionalnej Dyrekcji "Lasów Państwowych" we Wrocławiu. W dniu 10 października zostałem poinformowany, że nie stwierdzono tam żadnych nieprawidłowości. W dniu 12 maja bieżącego roku zwróciłem się z podobnym wnioskiem do oddziału Najwyższej Izby Kontroli we Wrocławiu. Kontrola miała być przeprowadzona w IV kwartale bieżącego roku, ale nie została jeszcze rozpoczęta. Docierające do mnie niepokojące informacje potwierdza akcja protestacyjna Polskiej Izby Gospodarczej Przemysłu Drzewnego, prowadzona w dniach od 11 do 17 grudnia bieżącego roku pod hasłem: "Monopol ŤLasów Państwowychť rujnuje polski przemysł drzewny".

W tej sytuacji kieruję swoje oświadczenie do pana Antoniego Tokarczuka, ministra środowiska, z prośbą o powtórną i pogłębioną analizę sytuacji w "Lasach Państwowych" z udziałem przedstawicieli sektorów gospodarczych, ściśle z nimi współpracujących. Dziękuję, Panie Marszałku.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Feszlera. Przygotowuje się senator Suchański.

Senator Lech Feszler:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Oświadczenie to wygłaszam również w imieniu pana senatora Jana Chojnowskiego. Jest skierowane do pana ministra finansów Jarosława Bauca.

W nawiązaniu do wystąpień wojewody podlaskiego, kierowanych do pana ministra, zwracamy się z prośbą o zwiększenie, w trybie pilnym, środków finansowych na pokrycie zaplanowanych wydatków w budżecie wojewody. Potwierdzony przez pana ministra limit środków na miesiąc grudzień zabezpiecza tylko 67% zaplanowanych wydatków. Wydatki te związane są z powstaniem w województwie podlaskim nieodwracalnych strat w rolnictwie i sadownictwie w wyniku wystąpienia przymrozków majowych i długotrwałej suszy. Spowodowało to nie tylko zmniejszenie dochodowości gospodarstw rolnych i jednostek gospodarczych zajmujących się przetwórstwem artykułów rolnych, ale także pogorszyło sytuację finansową samorządów terytorialnych.

Przyznane z rezerw celowych dodatkowe środki na zadania pomocy społecznej zostały przeznaczone na pomoc rolnikom, którzy najbardziej ucierpieli na skutek suszy. Spowodowało to niewywiązanie się z innych zobowiązań wobec gmin. Środki te miały być przekazane w miesiącu grudniu.

Zwracam się więc z prośbą o zwiększenie przyznanych środków o kwotę 23 milionów 261 tysięcy zł, co pozwoli na wykonanie przyjętych zobowiązań.

Również następne oświadczenie kierowane jest do pana ministra Jarosława Bauca.

Decyzją z 31 października 2000 r. minister finansów zwiększył wydatki budżetowe wojewody podlaskiego w części 85/20 w kwocie 5 milionów 450 tysięcy 508 zł, z przeznaczeniem dla trzydziestu dwóch jednostek ochrony zdrowia, wskazując przy tym nazwy jednostek, ich organy założycielskie oraz klasyfikację budżetową przyznanych wydatków. W trzech pozycjach klasyfikacja budżetowa została niewłaściwie określona. Niezgodnie z wnioskiem wojewody podlaskiego przyjęto klasyfikację wskazaną przez Ministerstwo Zdrowia. Ponadto w załączniku do decyzji wskazano niewłaściwy organ założycielski, a tym samym jednostkę samorządu terytorialnego, której należy przekazać dotację budżetową. Po stwierdzeniu oczywistych pomyłek pismem z 10 listopada wojewoda przesłał do ministra finansów wniosek o dokonanie korekty niewłaściwej klasyfikacji budżetowej. Niestety, z niezrozumiałych dla nas przyczyn Ministerstwo Finansów nie dokonało korekty ewidentnych błędów resortu zdrowia.

Pragniemy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego domagają się przekazania tych dotacji, bowiem ich zakłady opieki zdrowotnej dokonały działań osłonowych i restrukturyzacyjnych, ponosząc określone wydatki. Należy podkreślić, że w przypadku niedokonania korekty niemożliwe będzie przekazanie i wykorzystanie przyznanej dotacji celowej państwa. Są to między innymi dotacje dla powiatu augustowskiego i Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Augustowie - 330 tysięcy zł, miasta Białystok i Samodzielnego Publicznego Miejskiego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Białymstoku - 115 tysięcy 74 zł, samorządu województwa podlaskiego i Samodzielnego Publicznego Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego dla Dzieci i Młodzieży w Bacikach Średnich - 90 tysięcy zł, w tym 35 tysięcy zł zgłoszone przez samorząd województwa jako wydatki niewygasające z końcem roku budżetowego 2000. Fakt nieprzekazania środków finansowych na zadania reformy zdrowia spowoduje niezadowolenie samorządów i niezadowolenie społeczne.

Bardzo prosimy o realizację tych wniosków. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę o zabranie głosu senatora Suchańskiego. Przygotowuje się senator Pietrzak.

Senator Jerzy Suchański:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Pierwsze oświadczenie kieruję do pana premiera Jerzego Buzka.

W załączeniu przedkładam wystąpienie związków zawodowych "Solidarność" oraz Związku Zawodowego Pracowników Rolnictwa RP*, wyrażające obawę o byt spółki przy tak realizowanej sprzedaży zakładów mięsnych w Kielcach przez X Narodowy Fundusz Inwestycyjny.

Uprzejmie proszę o zbadanie przyczyn zasadności niepokoju pracowników zatrudnionych w spółce.

Z poważaniem, Jerzy Suchański.

Drugie oświadczenie kieruję do ministra edukacji narodowej.

Chciałbym zasugerować panu ministrowi możliwość stworzenia w polskim prawodawstwie dotyczącym ochrony praw autorskich w dziedzinie informatyki instytucji licencji edukacyjnej. Miałaby ona polegać na bardzo tanim udostępnianiu studentom, między innymi kierunków informatycznych, praw do użytkowania oprogramowania w celu opanowania jego obsługi i zaawansowanego stosowania.

Rozwiązanie takie z pewnością przyczyni się do uregulowania istniejącego stanu. Obecnie, ze względu na olbrzymie ceny oryginalnego programowania, duża część polskich informatyków i programistów uczy się obsługi programów z pirackich kopii lub po prostu nie ma pojęcia o stosowaniu najnowszych programów komputerowych. Pragnę nadmienić, że instytucja licencji edukacyjnej jest znana i stosowana w prawodawstwie europejskim.

Z poważaniem, Jerzy Suchański. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Wiesława Pietrzaka. Przygotowuje się senator Kulak.

Senator Wiesław Pietrzak:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Pierwsze oświadczenie kieruję do pana premiera wspólnie z senatorem Januszem Lorentzem.

Szanowny Panie Premierze!

W załączeniu przekazujemy panu premierowi artykuł czy też sprawozdanie prasowe z III Zgromadzenia Delegatów RS AWS województwa warmińsko-mazurskiego.*

Wynika z niego kilka wniosków.

Po pierwsze - zgodnie z regulaminem partii oraz oczekiwaniem jej władz obowiązkiem wojewody jest zatrudnianie członków partii w urzędzie i radach nadzorczych spółek skarbu państwa.

Po drugie - wojewoda w ramach nadzoru rozstrzyga politycznie uchwały samorządów.

Po trzecie - samorządy, w przypadku których społeczeństwo wybrało większość z Sojuszu Lewicy Demokratycznej, nie są partnerami do dyskusji z wojewodą; mogą to czynić jedynie za pośrednictwem opozycji z AWS.

Po czwarte - samorządy reprezentujące Sojusz Lewicy Demokratycznej nie mogą się spotykać z przedstawicielem rządu w terenie, jakim jest wojewoda.

Prosimy o udzielenie nam odpowiedzi: czy tak powinno być? Czy w tym celu AWS szedł po władzę i czy na tym ma polegać oddanie jej ludziom?

Jeżeli nie, to oczekujemy na wyciągnięcie stosownych wniosków.

Z poważaniem, senator Lorenz i senator Pietrzak.

Drugie oświadczenie również kieruję do pana premiera.

Szanowny Panie Premierze!

Zwracam się do pana premiera z wnioskiem o pilne rozwiązanie sytuacji w służbie zdrowia, szczególnie dotyczącej dramatycznego położenia pielęgniarek i położnych.

To kierowany przez pana premiera rząd był inicjatorem reformy ubezpieczeń zdrowotnych, a większość parlamentarna przychyliła się do wprowadzenia jej w tym kształcie i przy tym poziomie finansowania. Nie wolno więc temu rządowi na etapie wdrażania reformy unikać odpowiedzialności za jej skutki i winą obarczać samorządy powiatowe, dyrektorów szpitali i kasy chorych.

Dobrze by było, aby przedstawiciele rządu, łącznie z panem premierem, udali się do protestujących i głodujących pielęgniarek. A należy dodać, że ta grupa społeczna nie głoduje jedynie w czasie protestu, lecz również o na co dzień, wraz z rodzinami.

Z wyrazami szacunku, Wiesław Pietrzak.

Trzecie oświadczenie kieruję do ministra obrony narodowej Bronisława Komorowskiego.

Szanowny Panie Ministrze!

W związku z artykułem "Rotmistrz szarżuje na śmigłowcu", zamieszczonym w "Gazecie Wyborczej" z 11 grudnia bieżącego roku, zwracam się do pana ministra z takim pytaniem. Czy logiczny i zasadny z punktu widzenia merytorycznego i finansowego jest zamiar zmiany nazewnictwa stopni wojskowych w jednostkach dziedziczących tradycje kawaleryjskie? I to w przypadku, gdy wydatki budżetowe na cele obronne państwa są niewystarczające? Wojsku Polskiemu znacznie bardziej potrzebne są środki finansowe na modernizację armii i jej przystosowanie do funkcjonowania w warunkach NATO.

A nastroje panujące w jednostkach wojskowych są nie najlepsze, z powodu zagrożenia rozwiązaniem tej czy innej jednostki, a także braku środków na pomoc socjalną rodzinom żołnierzy zawodowych znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej.

W związku z tym proszę o odpowiedź: dlaczego decyzja o zamiarze zmiany stopni wojskowych nie została skonsultowana ze środowiskiem wojskowym? Dlaczego w okresie, gdy wiele jednostek ulega rozwiązaniu, finansuje się przedsięwzięcia o błahym znaczeniu dla obronności kraju i mobilności jednostek wojskowych? Zmiana stopni wojskowych wymaga zmiany ustawy. Dlaczego więc ministerstwo stara się przeprowadzić tę zmianę bez zgody parlamentu, podejmując decyzję, która zgodnie z konstytucją nie leży w zakresie uprawnień ministerstwa? Oczekuję od pana ministra reakcji i odpowiedzi.

Z poważaniem, senator Wiesław Pietrzak.

Na piśmie składam czwarte oświadczenie* i załącznik do pierwszego oświadczenia. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Pan senator Zbigniew Kulak. Przygotowuje się senator Piwoński.

Senator Zbigniew Kulak:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Oświadczenie kieruję do premiera rządu pana Jerzego Buzka, w związku z sygnałami ze strony bardzo już nielicznego środowiska inwalidów wojennych oraz reprezentującego część tego środowiska Stowarzyszenia Więźniów Byłych Dzieci Obozów Koncentracyjnych z prośbą o przedstawienie koncepcji rządu w stosunku do tego środowiska.

Spotykam się z zarzutami, że wprowadzenie systemu ubezpieczeń zdrowotnych spowodowało znaczące pogorszenie się możliwości leczenia, dostępności i zakresu świadczeń otrzymywanych przez inwalidów wojennych. Środowisko to jest także zaniepokojone przygotowywanym ograniczeniem list leków dostępnych bezpłatnie inwalidom wojennym.

Znam oczywiście towarzyszące tym koncepcjom komentarze na temat ilości i wartości leków, których ordynowanie jest rzekomo zawyżone i nadmierne dla tej grupy chorych. Nie sprzeciwiam się zaostrzeniu kontroli rzetelności procedur i wskazań przy zapisywaniu tych leków przez uczciwych lekarzy, wręcz sugerowałem już w Senacie większą skuteczność działalności kontrolnych. Jednak nie mogę się zgodzić z próbą rozwiązywania problemu przez administracyjne ograniczanie puli leków dla inwalidów wojennych lub zakresu świadczeń zdrowotnych, jak to wynika z pisma wspomnianego stowarzyszenia do ministra zdrowia z 12 grudnia bieżącego roku, którego kopię załączam**. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Zbyszka Piwońskiego.

Senator Zbyszko Piwoński:

Panie Marszałku, oświadczenie swoje kieruję do ministra kultury i dziedzictwa narodowego.

Mijają dwa lata, od kiedy powołane zostały dwa kolejne szczeble samorządu terytorialnego: powiat i województwo, którym przekazano znaczącą część placówek kultury. Rzeczywistość potwierdziła, że popełniono w tym zakresie wiele błędów, bowiem zakres oddziaływania wielu placówek dalece odbiega od terenu podległości danemu samorządowi. Dotyczy to zwłaszcza powiatów.

Składam wniosek o pilną analizę i ocenę tego zjawiska oraz zaproponowanie Radzie Ministrów zmiany zarządzenia, na mocy którego nastąpiło to podporządkowanie.

Mówiąc o zjawisku, które występuje w skali całego kraju, mam na myśli również obserwacje z własnego środowiska. Przykładem może być tak zwany ziemski powiat zielonogórski, na terenie którego funkcjonują trzy muzea. Jedno z nich, skansen budownictwa regionalnego, przyporządkowane jest marszałkowi, zaś dwa pozostałe staroście zielonogórskiemu.

Jednym z nich jest Muzeum Wojska Polskiego w Drzonowie, jedno z nielicznych w kraju o tym charakterze, dysponujące wieloma unikalnymi eksponatami, zwłaszcza z dziedziny lotnictwa. Drugie muzeum specjalizuje się w archeologii. Wyrosło ono na gruncie wielu badań archeologicznych w regionie i nadal prowadzi te badania. Obie te placówki dalece wykraczają poza granicę powiatu i jego zainteresowania. Stąd zarówno zarząd powiatu, jak i zarząd województwa, przy poparciu wojewody wystąpiły do ministerstwa z wnioskiem o zmianę podporządkowania z powiatu do województwa i oczekują na stanowisko resortu.

Proszę o zajęcie się tą sprawą i dokonanie oceny tego zjawiska nie tylko w tym jednostkowym przypadku, ale w skali całego kraju. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Dziękuję senatorowi Kulakowi za solidarność z mówiącym.

Informuję, że swoje oświadczenia do protokołu złożyli senatorowie: Stokłosa, Gibuła, Ferenc i Kowalski*.

Informuję, że protokół siedemdziesiątego pierwszego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej czwartej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 235.

Zamykam siedemdziesiąte pierwsze posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej czwartej kadencji.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 13 minut 51)

Przemówienia złożone do protokołu

Przemówienie senatora Zbigniewa Gołąbka
w debacie nad punktem czwartym porządku dziennego

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Projekt tej ustawy określa zasady i warunki udzielania bankom poręczeń spłaty kredytów mieszkaniowych, udzielonych spółdzielniom mieszkaniowym, spłaconych na warunkach określonych w ustawie z 30 listopada 1995 r. o pomocy i refundacji.

Należy przypomnieć, że te kredyty, narzucone bankom, były dogodne dla kredytobiorców. Problem ten dotyczy zwłaszcza PKO BP. W konsekwencji poprawi to bilans tego banku, a zwłaszcza jego wynik. Wpłynie to na wycenę tego banku przy prywatyzacji. W tej sytuacji, poręczenie jest tańszym przedsięwzięciem,  co nie przesądza o strategii i sposobie prywatyzacji tego największego banku.

Popieram wniosek i będę głosował za przyjęciem ustawy.

Zbigniew Gołąbek

Przemówienie senatora Henryka Stokłosy
w debacie nad punktem ósmym porządku dziennego

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Ustawa o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych jest jednym z tych rozwiązań prawnych, które są bezwzględnie potrzebne przed wejściem Polski do Unii Europejskiej.

Ustawa ta jest dość prosta, jednoznacznie określona i nie budzi większych kontrowersji. Mimo to chciałbym w związku z nią podzielić się z państwem kilkoma uwagami.

W art. 1 pkt 1 i 2 mówi się o tym, że celem ustawy jest określenie rocznych dochodów w gospodarstwach rolnych, dokonywanie analizy ekonomicznej gospodarstw oraz ocena sytuacji w rolnictwie i na rynkach rolnych. Od wielu lat niektórzy politycy wypowiadając się na temat opłacalności w rolnictwie bardziej posługują się intuicją polityczną niż wiedzą merytoryczną. Wdrożenie ustawy doprowadzi do wybrania licznej grupy gospodarstw rolnych, na podstawie której będzie można kreować jednoznacznie politykę finansową państwa wobec rolnictwa.

Drugim elementem, niezwykle, jak sądzę, istotnym z punktu widzenia całej polityki rolnej, jest to, że informacje zbierane z mocy tej ustawy będą mogły mieć także charakter regionalny. Mówi o tym art. 5 ust. 1, z którego dowiadujemy się, że zbierane będą dane rachunkowe z gospodarstw rolnych reprezentatywnych dla określonego kierunku produkcji rolniczej oraz ze względu na położenie i uzyskiwane dochody.

Wreszcie jest w ustawie propozycja powołania krajowego komitetu do spraw systemu zbierania i wykorzystywania danych. Myślę, że jest to dobre rozwiązanie, dlatego że kilku ministrów we współpracy z tym komitetem będzie mogło podejmować jednoznaczne decyzje i kreować politykę nieoderwaną od rzeczywistości, jak to dziś często bywa, ale opartą na bieżącej analizie dochodów i kosztów.

Ustawa służyć więc będzie nie tylko Unii Europejskiej, ale przede wszystkim polskim politykom. Szkoda więc, że wchodzi w życie dopiero w chwili wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. Przydałaby się już dzisiaj. Wtedy mniej mielibyśmy księżycowych pomysłów uzdrawiania polskiego rolnictwa, wspartych argumentami wziętymi z sufitu.

W trakcie prac nad ustawą, które z racji swej profesji dość uważnie śledziłem, pewne kontrowersje wywołał obligatoryjny zapis, że dane rachunkowe będzie zbierać poprzez swoje agendy Instytut Ekonomiki Rolnictwa. Uważam, że jest to właściwy wybór. Instytut ten od 1926 r. organizuje i nadzoruje rachunkowość w gospodarstwach rolnych, ma więc duże doświadczenie i dobrze przygotowaną kadrę. Obecnie pozyskuje dane z rachunkowości prowadzonej w tysiącu trzystu pięćdziesięciu gospodarstwach rolnych.

Po wejściu w życie tej ustawy ma być badanych czternaście tysięcy gospodarstw. Pociąga to za sobą pewne koszty: 34 miliony zł w pierwszym roku, a później po 23 miliony zł rocznie. To są niemałe pieniądze, które - nie wolno tego ukrywać - obciążą koszty produkcji żywności, a w konsekwencji kieszeń polskich konsumentów.

Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej ma przynieść polskiemu rolnictwu określone profity. Niektórzy wymieniają tu sumę około 9 miliardów zł, która powinna wpłynąć do kieszeni polskich rolników tylko z tytułu płatności bezpośrednich. Ale aby z tych pieniędzy rolnik polski mógł skorzystać, musimy ponieść koszty. W samym tylko rolnictwie, w służbach doradczych, inspekcjach i innych instytucjach podległych ministrowi rolnictwa, według maksymalistycznych rachunków, potrzeba będzie około pięćdziesięciu tysięcy pracowników - dziesięciokrotnie więcej niż dzisiaj.

Koszty związane z funkcjonowaniem w Unii Europejskiej zaczniemy ponosić już niebawem, a droga do niej - mimo poniceańskiego optymizmu - wydaje się być długa i wyboista, a więc profity także wydają się odległe.

Mówię o tym nie po to, by ucieszyć eurosceptyków, lecz aby uświadomić, jak ważne dla naszego kraju jest, by rząd polski wynegocjował z krajami Unii Europejskiej równe traktowanie polskich producentów rolnych. Równe, czyli łącznie z dopłatami wyrównawczymi, wynikającymi z realizacji wspólnej polityki rolnej.

Henryk Stokłosa

Wypowiedź senatora Henryka Stokłosy
w debacie nad punktem dziewiątym porządku obrad

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Swoje wystąpienie zacznę od kilku podstawowych stwierdzeń i liczb, które są niezbędne, bym mógł przedstawić swoje stanowisko wobec poprawek komisji senackiej do ustawy o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej.

Ziemniaki są jedną z głównych roślin uprawnych w Polsce. Mają one dziesięcioprocentowy udział w strukturze zasiewów, uprawia się je na powierzchni 1 miliona 300 tysięcy ha. Polska jest ciągle ich największym producentem w Europie. Ze względu na słabość gleb i nadwyżkę siły roboczej ziemniaki nie znajdują rozsądnej alternatywy w wielu gospodarstwach rolnych, a ich rola, jeśli chodzi o sytuację dochodową rodzin rolniczych, jest nie do przecenienia.

W najlepszych latach przemysł skrobiowy przetwarzał 1 milion 500 tysięcy t ziemniaków i wytwarzał od 180 do 210 tysięcy t skrobi rocznie. Niestety w latach dziewięćdziesiątych ilość ta zmalała i wahała się w granicach od 45 do 147 tysięcy t.

Sprawą o podstawowym znaczeniu dla przyszłości sektora ziemniaczanego w Polsce jest odtworzenie produkcji skrobi ziemniaczanej na poziomie co najmniej 210 tysięcy t, a następnie jej zwiększenie do 260 tysięcy t. Tyle też wynosi limit produkcji, jaki negocjujemy z Unią Europejską.

Polska może i powinna być nadal potentatem w zakresie uprawy ziemniaków. Mamy odpowiednie warunki glebowe i klimatyczne, dysponujemy znakomitymi polskimi odmianami, rośnie w Polsce zapotrzebowanie na skrobię ziemniaczaną - przewiduje się, że w najbliższych latach wzrośnie nawet do około 300 tysięcy t rocznie. Korzysta z tego surowca ponad pięćdziesiąt branż, służy on do wytwarzania ponad tysiąca produktów finalnych. Jednym słowem ziemniaki skrobiowe i ich przetwórstwo mogą być polską specjalnością w Unii Europejskiej.

Czy drogę do tej szansy otwiera ustawa, nad którą dzisiaj debatujemy? Tak, otwiera, pod jednym wszakże warunkiem: że jej tu, w Senacie, nie zepsujemy. A w takim właśnie kierunku idzie druga poprawka komisji.

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie! Otrzymaliśmy z Sejmu ważny dla polskiego rolnictwa i dobrze przygotowany projekt. Spełnia on dwa podstawowe warunki, które dziś, moim zdaniem, decydują o poziomie produkcji rolnej: zapewnia rolnikowi pewność zbytu oraz opłacalną cenę.

W ustawie za podstawowe mechanizmy regulacji rynku uważa się ustalanie kontyngentów krajowych produkcji skrobi, przyznawanie limitów produkcyjnych dla zakładów oraz zawieranie umów między zakładami a rolnikami o dostawę ziemniaków skrobiowych w ramach limitów produkcyjnych. Ustawa zawiera także instrumenty, jakie posłużą do wsparcia produkcji skrobi oraz jej eksportu. Najważniejszy z nich to ceny minimalne stosowane przy zakupie ziemniaków w ramach umów kontraktacyjnych. Ceny te obecnie są za niskie w stosunku do kosztów, jakie ponoszą rolnicy, i muszą być podwyższone. Przewiduje się także dopłaty kompensacyjne dla producentów skrobi, płatności kompensacyjne dla plantatorów ziemniaków, dopłaty dla przedsiębiorców zużywających skrobię do dalszego przerobu na cele niespożywcze oraz dopłaty do eksportu, bez których trudno jest wejść z polską skrobią na rynki europejskie czy pozaeuropejskie.

Z punktu widzenia rolników najważniejszym walorem tej ustawy jest wprowadzenie wymogu zapisania w umowie ceny minimalnej płaconej plantatorowi za ziemniaki. Jest to nowe rozwiązanie. Powinno ono spowodować wzrost opłacalności produkcji ziemniaków skrobiowych, a w konsekwencji jej zwiększenie do planowanego limitu 260 tysięcy t skrobi, negocjowanego - co przypominam po raz drugi - z Unią Europejską. Osiągnięcie tego pułapu produkcji jest strategicznym celem ziemniaczanego sektora naszego rolnictwa. Nie uda nam się go zrealizować, jeśli będziemy zwlekać z wprowadzeniem ustawy w życie.

Dzisiaj trudno jest powiedzieć, kiedy Polska wejdzie do Unii Europejskiej, ale nie można z niektórymi rozwiązaniami czekać. Ten czas jest potrzebny, aby polski przemysł ziemniaczany i polscy producenci ziemniaków skrobiowych mogli przygotować się do wejścia do Unii, mogli przysposobić swoje warsztaty pracy, swoje zakłady produkcyjne, aby rynek ten zaczął funkcjonować i aby w związku z tym już teraz opłacalna stała się produkcja ziemniaków i produkcja skrobi ziemniaczanej.

Wobec tych argumentów poprawka komisji senackiej odkładająca termin wejścia w życie ustawy na 1 stycznia 2002 r. jest nie do przyjęcia. Lekceważy ona opinie autorów ustawy - posłów wszystkich politycznych opcji, w tym także AWS - i jest kolejnym przykładem spełniania przez nas życzeń rządu.

Szacowane skutki wejścia w życie ustawy, od początku przyszłego roku, wyniosłyby w 2001 r. około 80 milionów zł, a potem wzrastałyby o około 20 milionów zł rocznie, aż do kwoty 135 milionów zł w 2005 r. przy produkcji 260 tysięcy t skrobi. Oczywiście jest to dużo, ale jeżeli weźmiemy pod uwagę, że ustawa mogłaby uregulować jeden z bardzo ważnych rynków rolnych w Polsce, to warto takie pieniądze wydać.

Henryk Stokłosa

Oświadczenie senatora Wiesława Pietrzaka

skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka

Szanowny Panie Premierze!

Zwracam się do Pana Premiera z apelem o podjęcie w trybie pilnym skutecznych działań w sprawie dramatycznej sytuacji, w jakiej znalazły się powiatowe urzędy pracy województwa warmińsko-mazurskiego i całego kraju.

Tegoroczne fundusze przyznane na funkcjonowanie urzędów pracy z trudnością wystarczały na realizację podstawowych celów, jak wypłata zasiłków i pensje pracownicze. Zdecydowana większość urzędów pracy jest zadłużona wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który swoje należności wraz z odsetkami ściąga z kont bankowych zadłużonych urzędów pracy.

Dziwi zatem fakt, że wysokość środków finansowych przeznaczonych w przyszłym roku na funkcjonowanie urzędów została w sposób radykalny obniżona. Środków tych nie wystarczy na realizację podstawowych zadań stojących przed urzędami pracy. Jakie wobec tego widzi Pan Premier możliwości rozwiązania tego bulwersującego problemu?

Drugim, nie mniej kontrowersyjnym zagadnieniem, jest wypowiadanie kontraktów przez Krajowy Urząd Pracy z powiatowymi urzędami pracy. Przykładem niech będzie Powiatowy Urząd Pracy w Giżycku, który podpisał umowy z pracodawcami ze skutkiem finansowym na 2001 r. Na dzień 30 listopada 2000 r. zobowiązania finansowe na rok 2001 wynikające z dotychczas zawartych umów wynoszą: za prace interwencyjne - kwota 326 tysięcy zł; za refundację wynagrodzeń absolwenckich - kwota 204 tysiące zł; na programy specjalne - kwota 80 tysięcy zł; co łącznie daje 610tysięcy zł.

Brak zapewnień na kontynuację w 2001 r. najbardziej priorytetowych programów przeciwdziałania bezrobociu, jak aktywizacja absolwentów i osób długotrwale bezrobotnych, spowoduje jeszcze większą biedę, degradację społeczną i jeszcze gwałtowniejszy sprzeciw społeczny. Urzędy pracy tracą wiarygodność w oczach swoich klientów, to jest podmiotów gospodarczych, samorządów i osób bezrobotnych. Do tego dochodzi ustawiczny brak środków Funduszu Pracy na opłaty związane z ZUS, blokada kont urzędów pracy i olbrzymia kwota zaległych refundacji - w przypadku PUP w Giżycku na dzień 31 grudnia 2000 r. kwota ta wynosi 3 miliony 346 tysięcy zł - urzędy pracy stoją na krawędzi bankructwa.

Proszę więc o podjęcie zdecydowanych działań mających na celu poprawę finansowania urzędów pracy tak, aby mogły realizować swoje ustawowe zadania.

Z poważaniem

senator RP

Wiesław Pietrzak

Oświadczenie senator Genowefy Ferenc

skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka

Moje oświadczenie dotyczy rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 4 września 2000 r. w sprawie warunków, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze, woda w kąpieliskach oraz zasad sprawowania kontroli jakości wody przez organy inspekcji sanitarnej.

Zaostrzenie parametrów, jakim powinna odpowiadać woda do picia, bez żadnego okresu dostosowawczego, jest działaniem zmierzającym do przeznaczenia przez przedsiębiorstwa wodociągów i kanalizacji środków finansowych na kary zamiast na inwestycje.

Wspomniane rozporządzenie sprawia, że przedsiębiorstwa nie mogą realizować przyjętych wcześniej programów przygotowujących je do uzyskania parametrów zgodnych z wymaganiami UE.

Jednocześnie proszę o wyjaśnienie, co było przyczyną, że normy podane w rozporządzeniu są bardziej rygorystyczne niż dyrektywy UE i zalecenia WHO oraz że nie przewidziano okresu przejściowego.

Proponuję rozważenie możliwości ustalenia okresu przejściowego, pozwalającego przedsiębiorstwom wodociągów i kanalizacji na realizację często znacznie wcześniej przyjętych programów dostosowawczych. Wyznaczanie okresu przejściowego przyczyni się do zahamowania szybkiego wzrostu cen wody do picia, co jest bardzo ważnym problemem dla wielu gospodarstw domowych.

Z poważaniem

Genowefa Ferenc

Oświadczenie senatora Witolda Kowalskiego

skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka

Szanowny Panie Premierze!

W roku 2000 Ojciec Święty Jan Paweł II odbędzie pielgrzymkę na Ukrainę i odwiedzi Kijów i Lwów. Będzie to kolejna okazja do kontaktu z Ojcem Świętym, do wielu przeżyć, wzruszeń, ale też przemyśleń. Będzie to także niepowtarzalna możliwość refleksji nad przeszłością, ale także, a może przede wszystkim, nad przyszłością wzajemnych stosunków między Polakami a Ukraińcami, w duchu chrześcijańskiej miłości i pojednania.

Dla wielu Polaków starego, ale także młodego pokolenia, pobyt we Lwowie przy okazji pobytu Ojca Świętego przyczyni się może do pogłębienia wzajemnego zrozumienia między tymi narodami. Dlatego też pożądane jest, aby w pielgrzymce tej wzięła udział jak największa rzesza naszych rodaków, także z obszarów Ukrainy.

Zwracam się z prośbą do Pana Premiera o aktywne włączenie się podległych Panu służb i instytucji w celu sprawnego zorganizowania pielgrzymki, zarówno z kraju, jak i pielgrzymki Polaków zamieszkałych poza granicami Polski.

Witold Kowalski

Oświadczenie senatora Ryszarda Gibuły

skierowane do ministra skarbu państwa Andrzeja Chronowskiego

Szanowny Panie Ministrze!

Zwracam się do pana ministra w kwestii, która w ostatnim czasie zbulwersowała społeczność miasta Boguszów Gorce. Niedawno zapadł się tam szyb starej kopalni srebra. Mieszkańcy miasta oraz jego władze samorządowe zaniepokojone są możliwością wystąpienia dalszych katastrof w związku z istniejącymi przypowierzchniowymi pustkami poeksploatacyjnymi, pozostałymi po działających niegdyś na terenie miasta kopalniach srebra, węgla i barytu.

Do prowadzenia prac zabezpieczających konieczne są ekspertyzy geologiczne. Miasto nie ma pieniędzy na przeprowadzenie tych prac. Przygotowano uzbrojone tereny oraz projekt budynku komunalnego, do którego planowano przenieść mieszkańców najbardziej zagrożonych terenów. Jednak bez pomocy finansowej z zewnątrz sfinalizowanie tych planów będzie niemożliwe. Władze samorządowe, w ramach skromnych środków, jakie posiadają, starają się zabezpieczyć tereny najbardziej zagrożone. Pozakładano plomby kontrolne na zagrożonych budynkach, które są systematycznie obserwowane.

W celu przeprowadzenia dalszych prac zabezpieczających należy jednak wykonać ekspertyzy geologiczne, których celem będzie ustalenie, czy na terenie występują przypowierzchniowe pustki poeksploatacyjne oraz określenie stateczności gruntu pod obiektami zlokalizowanymi na tym obszarze. Kalkulowany koszt wymienionych wyżej prac wynosi około 50 tysięcy zł. Burmistrz miasta Boguszów Gorce już 6 grudnia bieżącego roku wystąpił z prośbą do wojewody dolnośląskiego oraz do pana ministra w sprawie zarezerwowania środków na realizację tych przedsięwzięć.

Oczekuję, że zainteresuje się pan przedstawioną sprawą, a w szczególności mieszkańcami zagrożonego miasta i pomoże im w rozwiązaniu tego istotnego problemu.

Z poważaniem

senator RP

Ryszard Stanisław Gibuła

Oświadczenie senatora Ryszarda Gibuły

skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra pracy i polityki społecznej Longina Komołowskiego

Szanowny Panie Wicepremierze!

Zwracam się do Pana Premiera ze sprawą, która zbulwersowała ostatnio opinię publiczną. Jak podała "Trybuna" w dniu 5 grudnia bieżącego roku w artykule pod tytułem "Tak się nie robi", prezes Krajowego Urzędu Pracy skierował do wszystkich starostów w Polsce pisma wypowiadające z dniem 30 listopada 2000 r. wiążący kontrakt ze skutkiem na dzień 25 grudnia 2000 r.

Umowy na finansowanie prac interwencyjnych miały trwać do lutego 2001 r. Starostowie, na których spoczywa odpowiedzialność za łagodzenie skutków bezrobocia, nie kryją oburzenia. Tak nagłą decyzją spowodowano, że samorządy powiatowe stały się niepoważne w oczach wójtów, burmistrzów oraz przedsiębiorstw. Powiatowe urzędy pracy w większości już rozdzieliły pieniądze z kontraktów, przeznaczając je na zatrudnienie absolwentów na stażach i na prace interwencyjne; podpisano umowy z firmami, zaplanowano prace. Teraz okazało się, że pieniądze, które i tak spływały z opóźnieniem, będą tylko do grudnia. Starostowie zastanawiają się, czy przy nowym budżecie ktokolwiek będzie jeszcze chciał z nimi współpracować. Dla wszystkich niezrozumiałe jest, jak mogło dojść do takiej sytuacji.

Tłumaczenie, że przede wszystkim należy realizować wypłaty obligatoryjnych świadczeń, których znaczny wzrost wystąpił w bieżącym roku, a dopiero pozostałą resztę środków finansowych przeznaczyć na aktywne formy zwalczania bezrobocia nie przekonuje nikogo. Po prostu źle zaplanowano wydatki na ten cel, jako że wzrost obligatoryjnych świadczeń sygnalizowany był już od maja bieżącego roku.

Co ministerstwo zrobiło, by zapewnić środki na pokrycie tych świadczeń? Zaistniała sytuacja jest niepoważna, wręcz niedopuszczalna.

Zwracam się o udzielenie wyczerpujących wyjaśnień w tej sprawie.

Z poważaniem

senator RP

Ryszard Stanisław Gibuła

Oświadczenie senatora Henryka Stokłosy

skierowane do ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego

Pilscy samorządowcy zwrócili się do mnie z prośbą o interwencję w sprawie projektu likwidacji sekcji rejestrów przy Sądzie Rejonowym w Pile i przeniesienia tej sekcji wraz z ewidencją działalności do Poznania. Rozwiązanie to - piszą w apelu skierowanym do wszystkich parlamentarzystów dawnego województwa pilskiego - znacznie utrudni dostęp do rejestrów handlowych oraz wpłynie niekorzystnie na rozwój przedsiębiorczości w Pile. W sytuacji gdy sprywatyzowane życie gospodarcze mocno się rozwija i coraz częściej powstają spółki prawa handlowego, ogromnie istotne jest, aby wszelkie formalności można było załatwiać jak najbliżej miejsca funkcjonowania podmiotów gospodarczych.

Przyczyną niepokoju pilskich radnych jest ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. Zgodnie z tą ustawą z dniem 1 stycznia 2001 r. zacznie obowiązywać Krajowy Rejestr Sądowy. Ustawa wprowadza przepis, w którym mówi się, że prowadzenie tego rejestru należy do właściwości tak zwanych sądów rejestrowych, a te muszą być umiejscowione w siedzibach wojewodów. Ponieważ po zmianie podziału administracyjnego kraju Piła znalazła się w granicach województwa wielkopolskiego, siłą rzeczy sąd rejestrowy może mieścić się tam, gdzie urzęduje wojewoda, czyli tylko i wyłącznie w Poznaniu.

Tymczasem w sekcji rejestracyjnej przy Sądzie Rejonowym w Pile zarejestrowanych jest około tysiąca sześciuset spółek oraz około czterystu innych podmiotów, takich jak spółdzielnie, kółka rolnicze, organizacje rzemieślnicze itp. A zatem każda, nawet najdrobniejsza sprawa, jak chociażby uzyskanie odpisu z rejestru handlowego, z czego prężnie działające firmy korzystają nawet kilka razy w miesiącu, będzie wymagała wyjazdu do Poznania. Co to oznacza w praktyce, nietrudno sobie wyobrazić. Przeniesienie sekcji rejestrowej do Poznania spowoduje, że znacznie wydłuży się okres oczekiwania na załatwianie spraw niezbędnych do sprawnego funkcjonowania spółek. Decyzja ta jest sprzeczna z intencjami reformy administracyjnej kraju. Miała nastąpić decentralizacja władzy i jej decyzji, aby obywatel nie musiał jeździć do urzędów wojewódzkich czy centralnych, a tymczasem jest odwrotnie.

W tej sytuacji zwracam się do ministra sprawiedliwości z następującymi pytaniami. Po pierwsze, czy w związku z tym, że w Pile istnieje oddział zamiejscowy urzędu wojewódzkiego, jest szansa na utworzenie rodzaju filii sekcji rejestrowej? Po drugie, czy ministerstwo przygotowuje nowelizację ustawy z 20 sierpnia 1997 r., która, jak się okazuje, nie jest dostosowana do nowego podziału administracyjno-samorządowego kraju?

Henryk Stokłosa


71. posiedzenie Senatu RP, spis treści, poprzednia część stenogramu