Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Odpowiedzi na oświadczenia senatorów

Marszałek Senatu RP przekazała odpowiedź na oświadczenie senator Doroty Kempki, złożone na 60. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 64):

Warszawa, dnia 20 lipca 2000 r.

Pani Senator
Dorota Kempka

W odpowiedzi na Pani oświadczenie uprzejmie informuję, że Prezydium Senatu na posiedzeniu w dniu 11 lipca 2000 r. zajęło się sprawą nadania jednej z sal senackich imienia Wicemarszałka Senatu - Zofii Kuratowskiej.

Prezydium już zajmowało się tą sprawą, bowiem z podobnym wnioskiem zwróciła się Pani Senator Anna Bogucka-Skowrońska. Prezydium podtrzymało swoją wcześniejszą decyzję potwierdzającą istniejącą już tradycję, zgodnie z którą salom senackim mogą być nadawane tylko imiona Marszałków Senatu. Tak też było poprzednio, kiedy sali nr 217 nadano imię Władysława Raczkiewicza. W przypadku zaś zorganizowania wieczoru poświęconego zmarłej Wicemarszałek Senatu - Zofii Kuratowskiej, to organizacja takiego wieczoru nie leży w gestii Prezydium Senatu. Nie ma przeszkód, aby zorganizowała to Parlamentarna Grupa Kobiet.

Z poważaniem

Alicja Grześkowiak

***

Minister Zdrowia przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Krzysztofa Majki, złożone na 64. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68):

Warszawa, dnia 18 września 2000 r.

Pan
Andrzej Chronowski
Wicemarszałek Senatu RP

Szanowny Panie Marszałku

W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Senatora Krzysztofa Majkę na 64 posiedzeniu Senatu w dniu 9 sierpnia 2000, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów uprzejmie informuję co następuje.

Ministerstwo Zdrowia realizuje "Program Restrukturyzacji w Ochronie Zdrowia w roku 2000" w ramach którego dofinansowanie mogą otrzymać zakłady opieki zdrowotnej znajdujące się na terenie poszczególnych województw. W programie tym zdecentralizowano podział środków. W bieżącym roku Ministerstwo Zdrowia przekazywać będzie środki jedynie na kompleksowe programy restrukturyzacji, zwane Regionalnymi Programami Restrukturyzacji, obejmujące jednostki ochrony zdrowia z całego województwa. Opracowaniem projektów Regionalnych Projektów Restrukturyzacji zajęły się wyłonione w procedurze przetargowej, na wniosek marszałków, Regionalne Grupy Wsparcia. Powyższa Grupa we współpracy z samorządami terytorialnymi, jednostkami ochrony zdrowia i Kasą Chorych miała za zadanie opracować projekt Regionalnego Programu Restrukturyzacji dla danego województwa z uwzględnieniem lokalnych wskaźników epidemiologicznych, demograficznych i społeczno-ekonomicznych.

Opracowany przez Regionalną Grupę Wsparcia projekt Regionalnego Programu Restrukturyzacji był propozycją zmian w systemie ochrony zdrowia w województwie zachodniopomorskim. O zaakceptowaniu Regionalnego Programu Restrukturyzacji decydował Regionalny Komitet Sterujący. Regionalny Program Restrukturyzacji był propozycją dla Regionalnego Komitetu Sterującego. Projekt mógł być zmieniony, poprawiony albo odrzucony.

Następnie Regionalny Program Restrukturyzacji został przekazany do Ministra Zdrowia i po uzyskaniu opinii Wojewody i przedstawiciela Kasy Chorych został poddany analizie przez Zespół Ekspertów Ministra Zdrowia oraz Krajowy Komitet Sterujący. Minister Zdrowia podejmuje ostateczną decyzję o przyznaniu środków finansowych i przesyła informacje do Regionalnego Komitetu Sterującego. Jednocześnie informuję, że może on wnioskować o przesunięcie środków pomiędzy poszczególnymi zadaniami programu w zakresie ą 15%. Po ostatecznym zaakceptowaniu przyznanych kwot na poszczególne pakiety Programu, Minister Zdrowia przesyła do Ministra Finansów wnioski o zwiększenie budżetu poszczególnych Wojewodów. Jest więc dużym uproszczeniem stwierdzenie, że środki "dzielić miał urząd marszałkowski z uwzględnieniem propozycji Regionalnego Komitetu Sterującego".

W skład Regionalnego Komitetu Sterującego weszli przedstawiciele zarządów województw, powiatów i gmin (o ile są organami założycielskimi dla jednostek ochrony zdrowia), Kas Chorych, Ministerstwa Zdrowia, Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, związków zawodowych i Wojewody. Taki skład przedstawicieli gwarantuje dokładne rozeznanie w potrzebach jednostek ochrony zdrowia w województwie oraz właściwy rozdział środków finansowych pomiędzy jednostki, który opiera się o takie kryteria jak: jakość programu, jego efektywność, możliwość zaspokojenia potrzeb zdrowotnych danej populacji.

Zaznaczyć pragnę, że Regionalny Program Restrukturyzacji dla województwa zachodniopomorskiego został zaakceptowany przez Krajowy Komitet Sterujący, który przyjął propozycje podziału środków dla województwa - 70% środków przyznawanych według liczby mieszkańców i 30% środków przyznawanych w zależności od jakości programu. W sumie środki przeznaczone dla województwa zachodniopomorskiego wynoszą 14 527 567 zł.

Procedura wypracowywania decyzji została tak pomyślana, żeby w maksymalnym stopniu uwzględnić propozycje Regionalnego Komitetu Sterującego. Idei samorządności, w moim rozumieniu, szkodzą podejmowane centralnie zza warszawskiego biurka decyzje.

Z poważaniem

Z upoważnienia

Ministra Zdrowia

Podsekretarz Stanu

Elżbieta Hibner

***

Informację w związku z oświadczeniem senatora Ryszarda Sławińskiego, złożonym na 63. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68), przekazał Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Pracy i Polityki Społecznej:

Warszawa, dnia 19 września 2000 r.

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

W związku z przekazanym przy piśmie z dnia 11 sierpnia 2000 r., znak: AG/043/254/2000/IV oświadczeniem Pana Senatora Ryszarda Sławińskiego złożonym podczas 63 posiedzenia Senatu RP w dniu 8 sierpnia 2000 r. w sprawie sytuacji finansowej powiatowych urzędów pracy, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów uprzejmie informuję, co następuje:

Sytuacja finansowa Funduszu Pracy w 2000 r. jest bardzo napięta. Jest to wynikiem przede wszystkim wyższej od założonej w ustawie budżetowej (planie Funduszu Pracy) liczby wypłaconych zasiłków dla bezrobotnych oraz zasiłków i świadczeń przedemerytalnych, a także wyższej od planowanej ich wysokości.

W okresie 7 miesięcy br. wypłaconych zostało 795 tys. zasiłków i świadczeń, tj. o 145 tys. więcej niż założono w ustawie budżetowej na 2000 r. W efekcie powyższego w okresie styczeń/lipiec br. wydatkowano na zasiłki i świadczenia kwotę o ponad 673 mln zł. wyższą od wynikającej z planu Funduszu Pracy.

W tej sytuacji przekazywane w ostatnim okresie przez Krajowy Urząd Pracy samorządom powiatowym środki Funduszu Pracy umożliwiały finansowanie przede wszystkim wypłat o charakterze obligatoryjnym.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że napięta sytuacja finansowa Funduszu Pracy dotyczy wszystkich powiatowych urzędów pracy i nie ma nic wspólnego z działaniami o charakterze politycznym.

Środki Funduszu Pracy, których dysponentem jest Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekazywane są samorządom powiatowym i wojewódzkim natychmiast po ich wpływie do Krajowego Urzędu Pracy w formie dotacji z Ministerstwa Finansów oraz składek pobieranych i przekazanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Ponadto uprzejmie informuję, że dalsze zwiększenie limitów na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu na realizację zadań przewidzianych we wnioskach starostów złożonych w czerwcu br. nie będzie prawdopodobnie możliwe ze względu na napiętą sytuację Funduszu Pracy oraz potrzebę przeznaczenia z Funduszu Pracy dodatkowych środków na sfinansowanie kosztów inwestycji powiatowych urzędów pracy rozpoczętych przed 1 stycznia 2000 roku.

W celu zapewnienia płynności finansowej Funduszu Pracy i uregulowania powstałych zobowiązań, w dniu 26 lipca br. przejęta została przez Sejm RP ustawa o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 70, poz. 820) przewidująca możliwość zaciągania przez Fundusz Pracy kredytów i pożyczek.

Wyrażam przekonanie, że przyjęcie powyższej ustawy oraz zaciągnięcie przez Prezesa Krajowego Urzędu Pracy kredytu umożliwi utrzymanie płynności finansowej Funduszu Pracy oraz uregulowanie istniejących zobowiązań w tym z tytułu realizacji zadań na rzecz przeciwdziałania bezrobociu.

Jednocześnie nadmieniam, że napięta sytuacja finansowa Funduszu Pracy może wynikać dodatkowo z tego, że od 1 stycznia br. Krajowy Urząd Pracy przekazuje środki Funduszu Pracy bezpośrednio do ponad 320 samorządów, posiadających swoje rachunki bankowe w różnych bankach, co dodatkowo wydłuża czas przepływu środków i utrudnia utrzymanie płynności finansowej tego Funduszu.

Informując o powyższym

Z wyrazami szacunku

Longin Komołowski

***

Minister Skarbu Państwa przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Wiesława Pietrzaka, złożone na 64. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68):

Warszawa, 2000.09.21

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek,

W odpowiedzi na pismo z dnia 11 sierpnia 2000 roku skierowane do Pana Jerzego Buzka Premiera Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie oświadczenia złożonego przez Senatora Wiesława Pietrzaka dotyczącego starań grupy pracowników naukowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, wnioskujących o wyłączenie z majątku spółki Przedsiębiorstwo Usług Hotelarskich i Mieszkaniowych Sp. z o.o. z siedzibą w Olsztynie mieszkań wynajmowanych przez kadrę naukową ww. Uniwersytetu i przekazanie tych mieszkań nieodpłatnie Uniwersytetowi (bądź nieodpłatne przekazanie Uniwersytetowi przez Skarb Państwa udziałów w Spółce) informuję niniejszym, co następuje:

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 z późn. zm.) akcje/udziały należące do Skarbu Państwa są zbywane w trybie publicznym. Inny tryb zbycia akcji/udziałów wymaga zgody Rady Ministrów.

W związku z brakiem ww. zgody, Minister Skarbu Państwa nie ma aktualnie podstawy prawnej do przekazania udziałów Uniwersytetowi.

Trzydzieści sześć mieszkań, które wynajmują pracownicy naukowi Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego (na preferencyjnych warunkach 1,6 zł za m2), o wartości 5.594.019,00 zł stanowi 64% majątku trwałego i 39,5% kapitału zakładowego Spółki.

Decyzja o zbyciu nieodpłatnym mieszkań leży w kompetencjach organów władzy Spółki, które oceniają zasadność zbycia w kontekście interesu Spółki.

Z informacji uzyskanych od Spółki wynika, że odpowiadając na oczekiwania naukowców i kierownictwa uczelni, Zarząd Spółki podjął z zainteresowanymi rozmowy w celu opracowania rozwiązań, które pozwoliłyby na przekazanie im tytułu własności do zajmowanych lokali. Zarząd Spółki przedstawił zainteresowanym kilka propozycji umożliwiających nabycie przedmiotowych mieszkań.

Między innymi propozycja dotyczyła wykupu indywidualnego lub przez Uniwersytet, spłaty należności gotówką lub w systemie ratalnym, kredytu hipotecznego lub poręczenia uczelni. Sposób i czas spłaty Spółka zaproponowała do uzgodnienia między stronami. Co jest ważne w świetle obowiązujących przepisów sprzedaż lokali mieszkalnych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą w zakresie m.in. usług mieszkaniowych do końca 31.12.2000 roku podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT.

Biorąc pod uwagę niejednakową sytuację finansową profesorów Zarząd Spółki zaproponował kierownictwu Uniwersytetu również możliwość zamiany mieszkań na nieruchomości Uniwersytetu wg wyceny ekspertów. Z informacji uzyskanych od Zarządu Spółki Przedsiębiorstwo Usług Hotelarskich i Mieszkaniowych Spółka z o.o. wynika, iż Uniwersytet Warmińsko-Mazurski jest właścicielem wielu nieruchomości, które mogłyby być zamienione na mieszkania dla profesorów. Spółka jest otwarta na wszelkie propozycje.

Biorąc pod uwagę skomplikowaną sytuację prawną, Ministerstwo Skarbu Państwa, w dalszym ciągu analizuje tę kwestię, poszukując rozwiązań mogących w sposób satysfakcjonujący zadowolić wszystkie strony.

Z poważaniem

Andrzej Chronowski

***

Minister Finansów przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Janusza Okrzesika, złożone na 64. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68):

Warszawa, 2000-09-21

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

W odpowiedzi na pismo Marszałka Senatu RP (nr AC/043/279/2000/IV) z dnia 11 sierpnia br. zawierające tekst oświadczenia Senatora Janusza Okrzesika, dotyczącego zbadania aktualności poziomu odsetek ustawowych, Ministerstwo Finansów pragnie złożyć podziękowanie za wykazaną czujność i zainteresowanie powyższym zagadnieniem.

W związku z podwyższeniem podstawowych stóp procentowych NBP od dnia 31 sierpnia br., Ministerstwo Finansów dokonało analizy aktualności wysokości odsetek ustawowych i przesłało do Ministra Sprawiedliwości pismo z propozycją podwyższenia poziomu odsetek ustawowych z obecnie obowiązującego poziomu 21% (Rozporządzenie Rady Ministrów z 11.05.1999 r Dz.U. Nr 43, poz. 429), do 30% w stosunku rocznym.

Z poważaniem

Jarosław Bauc

***

Minister Skarbu Państwa przekazał odpowiedź na oświadczenie senatorów Krystyny Czuby i Jana Chojnowskiego, złożone na 63. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68):

Warszawa, 2000.09.21

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek!

Odpowiadając na pismo Pani Marszałek z dnia 11 sierpnia 2000 roku nr AG/043/269/2000/IV dotyczące zajęcia przez Ministra Skarbu Państwa stanowiska odnośnie oświadczeń złożonych przez senatorów Jana Chojnowskiego i Krystynę Czubę uprzejmie informuję, że zwróciłem się w tej sprawie do Pana Feliksa Klimczaka, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, z prośbą o zajęcie stanowiska w kwestiach poruszanych w oświadczeniach, którymi, wg kompetencji zajmuje się MRiRW, w szczególności dotyczących sytuacji w polskim gorzelnictwie i drożdżownictwie, jak również wykorzystania spirytusu do paliw. Pozwalam sobie przesłać Pani Marszałek kopię udzielonej przez MRiRW odpowiedzi.

W uzupełnieniu uprzejmie informuję, że Minister Skarbu Państwa wykonuje, w imieniu Skarbu Państwa prawa z akcji 16 jednoosobowych spółek Skarbu Państwa i pełni funkcję organu założycielskiego w stosunku do 5 przedsiębiorstw państwowych sektora przemysłu spirytusowego. W strukturach trzech spółek, tzn. Destylarni "Polmos" S.A. w Krakowie, MWWiD "Polmos" S.A. w Józefowie oraz LZPSiD "Polmos" S.A. w Lublinie funkcjonują drożdżownie będące spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością ze 100-procentowym udziałem jednoosobowych spółek Skarbu Państwa. W chwili obecnej MSP wystosowało zaproszenia do rokowań w sprawie nabycia akcji wszystkich trzech spółek.

Jednocześnie informuję, że pozostałe, funkcjonujące w kraju drożdżownie, jak również gorzelnie są przedsiębiorstwami prywatnymi, bądź też dzierżawionymi, na których działalność Minister Skarbu Państwa nie ma wpływu, w związku z czym nie jest możliwe podejmowanie z mojej strony działań zmierzających do odbudowy polskiego przemysłu drożdżowego i gorzelnianego.

Natomiast w kwestii dodawania spirytusu do paliw uważam, że jest to jedna z najważniejszych spraw, od rozwiązania której zależy dalszy byt przedsiębiorstw spirytusowych produkujących spirytus odwodniony (np. Polmos Kutno S.A., Akwawit S.A. w Lesznie), jak równie gorzelni i rolników - dostawców ziemniaków i zboża.

Z poważaniem

Andrzej Chronowski

Warszawa, 2000-09-14

Departament Nadzoru
i Prywatyzacji I
Ministerstwa Skarbu
Państwa

W odpowiedzi na pismo z dnia 28 sierpnia 2000 r., znak MSP/DNiP I/6005/00 dotyczące oświadczeń złożonych przez senatorów Krystynę Czubę i Jana Chojnowskiego dotyczących sytuacji w polskim gorzelnictwie i drożdżownictwie oraz wykorzystania spirytusu do paliw uprzejmie wyjaśniamy, że:

1.) Ze względu na zmiany w strukturze spożycia napojów alkoholowych - spadek spożycia napojów wysokoprocentowych na rzecz piwa i wina (m.in. w wyniku realizacji ustawy o wychowaniu w trzeźwości), ograniczony popyt na spirytus surowy spowodował spadek jego produkcji do poziomu 167,2 mln l w 1999 r. (zał.). Skutkiem tego w 1999 r. na 938 gorzelni rolniczych produkcję podjęło 444. W związku z powyższym jako szczególnie rozwojowy kierunek zagospodarowania etanolu pochodzenia rolniczego Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi uznało produkcję benzyn z dodatkiem spirytusu.

Między innymi w wyniku wystąpień Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ministerstwo Finansów przedstawiło projekt rozporządzenia rozszerzającego dotychczas obowiązującą ulgę w akcyzie dla benzyn z tytułu dodawania etanolu odwodnionego o ulgę wynikającą z dodatku produkowanego na bazie krajowego spirytusu rolniczego eteru etylo-tert-butylowego (EETB).

Pozwoli to na zahamowanie tendencji spadkowych w zużyciu etanolu jako dodatku do paliw (zał.), głównie poprzez uniknięcie związanych z dodawaniem etanolu odwodnionego niedogodności technologicznych tj. podniesienia prężności benzyn i higroskopijności etanolu odwodnionego.

Spirytus rolniczy, w zależności od cen surowców, produkowany jest w różnych proporcjach głównie ze zboża, ziemniaków i melasu (zał.). Zwiększenie zużycia melasu do produkcji spirytusu przez gorzelnie rolnicze spowodowało zwiększenie zużycia tego surowca z 20 tys. ton w `95 r. do 107 tys. ton w `99 r. (zał.).

Zwiększone zużycie melasu nie ma bezpośredniego przełożenia na produkcję drożdży paszowych ponieważ produkcja ta wiąże się z poniesieniem znacznych nakładów inwestycyjnych (wirówki, suszarki bębnowe) oraz, w celu uniknięcia kosztów energetycznych, powtórnego wykorzystania pary technologicznej. Warunki te, przy obecnej koniunkturze w branży spirytusowej mogą być spełnione jedynie w gorzelniach przemysłowych takich jako gorzelnia przy Cukrowni Chełmża S.A.

Te same uwarunkowania wpływają na decyzje co do podjęcia produkcji drożdży paszowych przez inne zakłady (m.in. browary), w których ubocznym produktem jest brzeczka pofermentacyjna.

2.) W 1999 r. głównymi producentami drożdży były:

 

prod. na kraj

tys. ton

eksport

tys. ton

% rynku

Śląska Fabryka Drożdży w Wołczynie

23 601

361

34

Kaszubska Wytwórnia Drożdży
w Maszewie Lęborskim

10 100

 

15

Pomorska Fabryka Drożdży w Tczewie

7 442

11

 

Wytwórnia Drożdży w Kętrzynie

4 000

6

 

Krakowskie PPS Polmos w Bierzanowie Kraków

4 560

 

7

Lubelskie ZPS

5 458

1 750

9

Mazowiecka Wytwórnia Drożdżyw Józefowie

7 531

 

11

Kombinat Rolniczo-Przemysłowy w Niechcicach

5 000

 

7

Razem

   

67 6922 111

Eksport - 2111 tys. ton jest ukierunkowany na "wschód" m.in. Białoruś, Ukraina, Rosja.

Jednocześnie w tym okresie zrealizowano import wynoszący 4175 tj. niecałe 5,9% produkcji krajowej. Zdaniem Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi produkcja drożdży piekarskich od trzech lat kształtuje się na stałym poziomie i wynosi: 1997 r. - 67 550 tys. ton, 1998 r. - 70 178 tys. ton, 1999 r. - 68 527 tys. ton, co w pełni zabezpiecza zapotrzebowanie rynku krajowego.

Z poważaniem

Dyrektor Departamentu

Dr Piotr J. Zaprzałek

***

Wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Krzysztofa Głuchowskiego, złożonym na 63. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68), przekazał Minister Rozwoju Regionalnego i Budownictwa:

Warszawa, dnia 21.09. 2000 r.

Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek,

W odpowiedzi na wystąpienie Pani Marszałek pismem Nr AG/043/260/2000/IV z dnia 11.08.2000 r. dotyczące oświadczenia złożonego przez Senatora Krzysztofa Głuchowskiego podczas 63. posiedzenia Senatu RP w dniu 8 sierpnia 2000 r. uprzejmie wyjaśniam:

Umowa przenosząca własność gospodarstwa rolnego na następcę powinna być zawarta w formie aktu notarialnego (art. 85 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników Dz.U. Nr 7, poz. 25 z 1998 r.).

Przepis art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece stanowi iż, podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej są dane o ewidencji gruntów i budynków. W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 marca 1992 r. (Dz.U. Nr 29, poz. 128 ze zmianami) w sprawie wykonywania przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece, danymi tymi są: wyrys z mapy ewidencyjnej gruntów i wypis z rejestru gruntów.

Na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 ze zmianami) wyrysy i wypisy z operatu ewidencyjnego wydawane są odpłatnie przez organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie określenia wysokości opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, opłata za wykonanie wyrysu z operatu ewidencyjnego za pierwszą działkę wynosi 150 zł i dodatkowo 10 zł za każdą następną, opłata za pierwszą działkę na wypisie wynosi 10 zł i dodatkowo 5 zł za każdą następną działkę. Obecnie trwają prace nad nowym projektem rozporządzenia, w którym opłata za wykonanie wyrysu będzie w sposób znaczny obniżona.

Przedkładając powyższe Pani Marszałek uprzejmie informuję, iż w świetle obowiązującego prawa aktualnie nie ma możliwości zwolnienia rolników od obowiązku ponoszenia opłat za informacje z operatu ewidencji gruntów i budynków. Zauważyć jednak należy że jeśli księga wieczysta jest złożona dla nieruchomości to w postępowaniu wieczysto księgowym rzadko powinno wystąpić żądanie przedłożenia wyrysu. To postępowanie jest przedmiotem właściwości sądów powszechnych i wyłącznie do sądu należy ocena kompletności dokumentów w tym przedmiocie.

Z wyrazami szacunku

Jerzy Kropiwnicki

***

Informację w związku z oświadczeniem senator Jolanty Danielak, złożonym na 63. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68), przekazał Minister Zdrowia:

Warszawa, dnia 22.09. 2000 r.

Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek,

W związku z oświadczeniem Senator RP Pani Jolanty Danielak, złożonym podczas 63 posiedzenia Senatu w dniu 8 sierpnia br., przekazanym z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów przy piśmie z dnia 22 sierpnia br. nr DSPR 4404-99/00, uprzejmie informuję, że:
Prace związane z wydaniem rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie
badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń - przepisu wykonawczego do ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. Nr 53, poz. 549) - dobiegły końca.

Aktualnie projekt ww. rozporządzenia został podpisany przez wszystkich sygnatariuszy (Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Finansów, Minister Zdrowia) i przekazany do opublikowania w Dzienniku Ustaw.

Opóźnienie w wydaniu spowodowane było złożonością problemów, regulowanych przepisami tego aktu i koniecznością uzyskania zgody wszystkich stron zaangażowanych w procesie tworzenia zapisów rozporządzenia.

Z poważaniem

wz. Sekretarz Stanu

w Ministerstwie Zdrowia

Maciej Piróg

***

Wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Janusza Lorenza, złożonym na 66. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68), przekazał Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji:

Warszawa, dnia 22.09. 2000 r.

Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

W nawiązaniu do oświadczenia złożonego przez Pana Senatora Janusza Lorenza podczas 64 posiedzenia Senatu RP w dniu 9 sierpnia 2000 r., - działając z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów - uprzejmie przedkładam następujące wyjaśnienia, będące uzupełnieniem odpowiedzi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, która została udzielona Panu Senatorowi w dniu 20 lutego br.

Z uzyskanych wyjaśnień wynika, iż nieruchomości położone przy ul. Kopernika 13 i Głowackiego 28, zostały wycenione - według cen rynkowych obowiązujących w II kwartale 1999 r. - przez uprawnionych rzeczoznawców majątkowych, a ich wartość zaakceptował Minister Skarbu Państwa. Wyceny te kształtowały się następująco:

- nieruchomość przy ul. Kopernika 13 - 1.473.000 zł,

- nieruchomość przy ul. Głowackiego 28 - 504.500 zł (oraz udział w działce w wysokości 75.500 zł).

Trzecia z interesujących Pana Senatora nieruchomości (użytkowana przez Dom Pomocy Społecznej w Grazymach), została - na mocy zmian kompetencyjnych wynikających z wdrożenia reformy administracji publicznej - przekazana powiatowi olsztyńskiemu. W przypadku tej nieruchomości nie sporządzono wyceny.

Wobec faktu, iż powyższe nieruchomości nie należą obecnie do Skarbu Państwa, odpowiedź na pytanie dotyczące zamierzeń Wojewody Warmińsko-Mazurskiego odnośnie tychże nieruchomości, jest bezprzedmiotowa.

Z poważaniem

Marek Biernacki

***

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przekazał stanowisko w związku z oświadczeniem senatora Zbigniewa Kruszewskiego, złożonym na 64. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68):

Warszawa, dnia 22.09. 2000 r.

Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

W odpowiedzi na pismo z dnia 11 sierpnia 2000 r. (sygn. AG/043/280/2000/IV), przesyłające oświadczenie Senatora RP Pana Zbigniewa Kruszewskiego, złożone w dniu 9 sierpnia 2000 r., podczas 64. posiedzenia Senatu, uprzejmie przedstawiam następujące stanowisko.

Jednym z wielu przedsięwzięć, które mają m.in. skutkować poprawą bezpieczeństwa na imprezach masowych, a tym samym ograniczyć liczbę zaangażowanych funkcjonariuszy Policji, jest poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych i ustawy o Policji. Obecnie projekt ten został przekazany do Sejmu, gdzie trwają prace zmierzające do uchwalenia wspomnianej ustawy (druk sejmowy nr 1904).

Proponowany, nowy art. 5a ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (art. 1 pkt 5 projektu ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych i ustawy o Policji), przewidujący możliwość zapewnienia przez organizatora imprezy masowej odpłatnego jej zabezpieczenia przez Policję, podyktowany jest dążeniem do stworzenia możliwości skuteczniejszego zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas imprez. Propozycja ta ma charakter fakultatywny i spełnia oczekiwania tych podmiotów, które pragną w bardziej profesjonalny sposób zapewnić bezpieczeństwo organizowanych imprez masowych.

Do realizacji zadań bezpośrednio na imprezie będą mogli być zaangażowani funkcjonariusze Policji nie pełniący w danym dniu służby, co pozwoli na efektywniejsze wykorzystanie sił policyjnych w innych, zagrożonych rejonach. Uzyskane z tego tytułu przez Policję środki finansowe byłyby przeznaczone na dodatkowe wynagrodzenie policjantów za ponadnormatywny czas służby, który nie byłby wliczany do czasu służby określonego w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, ze zm.). Ponoszenie przez organizatora imprezy masowej kosztów z tytułu udziału m.in. Policji w jej zabezpieczeniu jest znane prawodawstwu innych państw europejskich, w tym Austrii i Wielkiej Brytanii.

Należy podkreślić, że występowanie negatywnych zjawisk, często towarzyszących tego typu imprezom (szczególnie sportowym), stanowiło przesłankę do uchwalenia przez Sejm RP, w dniu 22 sierpnia 1997 r. ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. Nr 106, poz. 680 ze zm.).

Wskazana powyżej ustawa jednoznacznie wskazuje, iż organizator imprezy masowej jest obowiązany do zapewnienia bezpieczeństwa osobom obecnym na imprezie oraz porządku podczas jej trwania (art. 5 ust. 1 ustawy). Należy zauważyć, że w powyższym akcie prawnym oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów działania służb porządkowych organizatora imprezy masowej (Dz.U. Nr 32, poz. 169) nadano szerokie uprawnienia służbom porządkowym organizatora, polegające m.in. na legitymowaniu osób w celu ustalenia ich tożsamości, przeglądaniu zawartości bagaży, odzieży (w przypadku zaistnienia podejrzenia, że wnoszą broń lub inne niebezpieczne przedmioty /narzędzia/ oraz materiały wybuchowe i pirotechniczne), a także niewpuszczaniu na imprezę masową, wobec zaistnienia przesłanek określonych w art. 16 ust. 1 i art. 17 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych (tzw. zakaz stadionowy).

Istota tego zagadnienia sprowadza się do sprawnego realizowania zadań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego w czasie trwania imprez masowych (np. meczy piłkarskich) przez służby porządkowe organizatora (Policja organizuje nieodpłatne szkolenia dla tych służb). W wyniku uzgodnień z kierownictwem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, w oparciu o centralnie opracowany jednolity program, w 1999 r. przeszkolono ok. 1800 osób. Ponadto, przeprowadzono szkolenia dla spikerów poszczególnych dyscyplin sportowych w zakresie poprawy bezpieczeństwa na imprezach sportowych: żużla, hokeja na lodzie, koszykówki i piłki nożnej. Tego rodzaju szkolenia organizowane są również w roku bieżącym.

Warto jest również wskazać na problem aktualnego stanu technicznego obiektów sportowych, które w znacznej mierze nie spełniają obowiązujących w tym zakresie przepisów UEFA (np. brak stałych siedzisk, możliwość wykorzystywania przez pseudokibiców elementów wyposażenia stadionu do wywoływania awantur i atakowania sił policyjnych). Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 8 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, zezwolenie na przeprowadzenie imprezy masowej wydają organy samorządu terytorialnego. W każdej jednostce Policji, na której obszarze działania funkcjonują kluby sportowe, wydelegowany został funkcjonariusz do stałej współpracy z kierownictwem klubu. Jego zadaniem jest m.in. przedkładanie propozycji o charakterze organizacyjno-technicznym, mających na celu właściwe przygotowanie imprezy. Podjęcie ww. działań sprowadza się do rozwiązań nie wymagających znacznego nakładu finansowego i wiąże się z należytym podejściem organizatora do tych propozycji. Ponadto, Komenda Główna Policji przekazała wiele propozycji rozwiązań w tej dziedzinie władzom związków sportowych, w tym Polskiemu Związkowi Piłki Nożnej (np. koncepcja sprzedaży biletów na mecze wyjazdowe drużyny piłkarskiej w macierzystym klubie).

Mając na uwadze ograniczenie udziału Policji w bezpośrednim zabezpieczaniu imprez masowych Pierwszy Zastępca Komendanta Głównego Policji - Pan nadinsp. Ireneusz Wachowski wydał polecenie wycofywania sił policyjnych z obiektów sportowych. Niezależnie od ww. decyzji oraz zapisów ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, należy podkreślić, że na Policji spoczywa obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa i porządku podczas imprez masowych, w tym również sportowych, poprzez podejmowanie działań prewencyjnych poza obiektami sportowymi, na których są one organizowane, a także na wszystkich trasach przemieszczania się uczestników.

W związku z powyższym, wobec znacznej liczby organizowanych imprez masowych (tylko w I półroczu 2000 r. odbyło się ponad 12 000 różnego rodzaju imprez masowych), niezbędne jest kierowanie w te miejsca większej liczby funkcjonariuszy Policji.

Niezależnie od ustawowego obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa na imprezach masowych przez ich organizatorów, Policja musi w każdym przypadku podejmować działania organizacyjne, które zagwarantują przywrócenie naruszonego porządku publicznego w sytuacji, gdy organizator, wobec wyczerpania własnych możliwości w tym zakresie, zwróci się o stosowną pomoc.

Na zakończenie pragnę poinformować, iż nie wszystkie jednostki Policji posiadają dostateczne przygotowanie organizacyjno-techniczne, umożliwiające samodzielnie wykonywanie zadań polegających na zabezpieczaniu imprez masowych bez zakłócania trybu codziennych zajęć policjantów pracujących bezpośrednio na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa społeczności lokalnych. Dlatego też, niezbędne jest kierowanie do zabezpieczania imprez masowych sił porządkowych (wspierających) ze specjalnych pododdziałów Policji, które stacjonują jedynie w 22 miejscach na terenie kraju.

Z poważaniem

Marek Biernacki

***

Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Gospodarki przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Mariana Żenkiewicza, złożonym na 64. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 68):

Warszawa, 2000.09.25

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu RP

Szanowna Pani Marszałek

W związku z oświadczeniem złożonym przez senatora Mariana Żenkiewicza na 64 Posiedzeniu Senatu w dniu 9 sierpnia br., w sprawie artykułu "Polska nauka kopciuszkiem" zamieszczonego w "Rzeczpospolitej" uprzejmie informuję Panią Marszałek, że artykuł ten nie był autoryzowany, a zawarty w nim skrót mojej wypowiedzi nie został prawidłowo zinterpretowany.

Pozwolę sobie przedstawić Pani Marszałek moje stanowisko dotyczące zagadnień związanych z dalszym funkcjonowaniem zaplecza badawczo-rozwojowego oraz informacje o działaniach podjętych w tym zakresie.

Zgadzam się ze stwierdzeniem zawartym w oświadczeniu Pana senatora o trudnej sytuacji w jakiej znalazła się i zmuszona jest działać nauka polska.

Uważam, że z uwagi na aktualnie obowiązujące przepisy prawno-finansowe, pozbawienie jednostek badawczo-rozwojowych możliwości dofinansowania ze środków budżetowych będących w dyspozycji Komitetu Badań Naukowych wpłynie niekorzystnie zarówno na ich sytuację ekonomiczną, jak i na rozwój gospodarki.

Nadal utrzymujący się w kraju niedostatek silnych przedsiębiorstw przemysłowych powoduje, że wskaźnik udziału finansowania nauki ze środków pozabudżetowych w PKB utrzymuje się prawie na stałym poziomie, co przy zmniejszającym się wskaźniku udziału środków budżetowych, stwarza poważne trudności w pełnym zabezpieczeniu realizacji ważnych programów badawczych. Dalsze funkcjonowanie jednostek badawczo-rozwojowych w warunkach gospodarki rynkowej, wymaga ich restrukturyzacji a także zmiany sposobu oddziaływania państwa na te jednostki.

Analiza sektora JBR, przy obecnych uwarunkowaniach systemowych dotyczących organizacji i finansowania tych jednostek, wskazuje na wyczerpanie się możliwości dostosowania i rozwoju sfery badań do warunków gospodarki rynkowej i konkurencji międzynarodowej.

Jednostki Badawczo Rozwojowe występując jako posiadające osobowość prawną państwowe jednostki organizacyjne, mają ograniczoną możliwość powiązań kapitałowych ze sferą podmiotów gospodarczych, które w większości działają jako spółki prawa handlowego.

Dla rozwinięcia mechanizmów zmierzających do poprawy efektywności ekonomicznej JBR oraz sprawności zarządzania programami i procesami badawczymi pod kątem ich przydatności rynkowej, konieczne jest dokonanie przekształceń własnościowych w sektorze nauki. Przekształcenia te umożliwią ewolucję istniejącej struktury podmiotów zajmujących się pracami badawczo-rozwojowymi, w kierunku zgodnym z przyjętymi w krajach o ugruntowanej gospodarce rynkowej.

Wyrażam nadzieję, że trwające w kraju pod patronatem Ministra Nauki prace nad nowymi rozwiązaniami ustawowymi dotyczącym całego sektora nauki oraz prowadzone w ministerstwie gospodarki działania w ramach Resortowego Zespołu do spraw przekształceń własnościowych nadzorowanych JBR, przyczynią się do modernizacji polskiego zaplecza badawczo-rozwojowego, zabezpieczą prawidłową realizację prac i wykorzystanie ich wyników w kraju i zagranicą, a polska nauka przestanie "być kopciuszkiem".

Zgodnie ze znowelizowaną, przyjętą już przez Parlament ustawą o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych, zarówno jednostki badawczo-rozwojowe utrzymujące swój dotychczasowy status, jak i jednostki przekształcone, będą miały równe prawa ubiegania się o dotacje podmiotowe i dotacje celowe z budżetu nauki. Wnioski wszystkich podmiotów wykonujących badania naukowe i prace rozwojowe będą rozpatrywane według takich samych kryteriów merytorycznych, niezależnie do statusu prawnego tych podmiotów. Fundamentalne znaczenie dla funkcjonowania i przekształceń jednostek badawczo-rozwojowych będzie miała także znowelizowana ustawa o jednostkach badawczo-rozwojowych znajdująca się obecnie na zaawansowanym etapie prac parlamentarnych.

Jednocześnie uprzejmie informuję Panią Marszałek, że przedstawione tu moje stanowisko zostało, zgodnie z życzeniem Pana Premiera, uzgodnione w trybie roboczym z Ministrem Nauki.

Z wyrazami szacunku

Janusz Steinhoff

***

Marszałek Senatu RP przekazała odpowiedź na oświadczenie senatora Ryszarda Gibuły, złożone na 65. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 70):

Warszawa, dnia 3 października 2000 r.

Pan
Ryszard Gibuła
Senator RP
Warszawa

Szanowny Panie Senatorze!

W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora złożone na 65. posiedzeniu Senatu RP w dniu 22 września 2000 r. przekazuję w załączeniu wyjaśnienie sporządzone przez dyrektora Gabinetu Marszałka Senatu RP.

Z poważaniem

Alicja Grześkowiak

WYJAŚNIENIE

W związku z oświadczeniem złożonym przez Pana senatora Ryszarda Gibułę na 65. posiedzeniu Senatu w dniu 22 września 2000 roku wyjaśniam co następuje.

Pismo skierowane do Marszałka Senatu przez Zarząd Okręgowy Związku Żołnierzy Batalionów Roboczych "Polski Gułag" datowane 12 lutego 2000 r. wpłynęło do Gabinetu Marszałka Senatu 15 marca br. i zgodnie z intencją autorów pisma nadano mu bieg urzędowy, mianowicie pismo zostało przekazane dnia 29 marca br. do Senackiej Komisji Rodziny i Polityki Społecznej celem rozpatrzenia zgłaszanego od kilku lat przez Związek "Polski Gułag" żądania przyznania byłym żołnierzom batalionów roboczych odszkodowania lub rent. Realizacja tego postulatu wymaga podjęcia stosownej inicjatywy ustawodawczej.

W/w sprawie "Polski Gułag" zwracał się także do Marszałka Sejmu i imiennie do niektórych posłów, min. posła Leszka Millera.

Marszałek Senatu RP z racji nieobecności w kraju nie mogła przyjąć delegacji władz związku. W rozmowie z delegacją wysłuchałem postulatów związku i poinformowałem, o trybie w jakim Senat podejmuje inicjatywę ustawodawczą, a więc, że pismo zostanie skierowane do stosownej komisji senackiej.

Dyrektor Gabinetu

prof. dr hab. Jerzy Pietrzak


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment