Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment, poprzedni fragment

Podczas posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska rozpatrywano interwencje w sprawie projektu ustawy o reprywatyzacji i rekompensatach.

Ministerstwo Skarbu Państwa nie zgadza się z tezą, podnoszoną w protestach przeciwko takiej formie rekompensaty, że spowoduje to gwałtowny wzrost wyrębu lasów i może doprowadzić do ich dewastacji.

Komisja Ochrony Środowiska postanowiła powrócić do rozpatrywanego problemu na jednym z kolejnych posiedzeń i zająć w tej sprawie stanowisko.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia komisji senatorowie wysłuchali informacji na temat stanu prac nad wprowadzeniem znaku ekologicznego w Polsce.

System certyfikacji na "Eko-znak" będzie dostosowany do systemu znakowania ekologicznego Wspólnoty Europejskiej. Metodologia dokonywania ocen ekologicznych dla przyznawania "Eko-znaku" będzie zgodna z właściwymi normami międzynarodowymi (normy ISO). W związku z przyjęciem tej zasady MOŚZNiL zamierza w br. wesprzeć finansowo zadania normalizacyjne związane z wdrażaniem norm ISO, dotyczących etykietowania środowiskowego i cyklu produkcyjno-użytkowego ("cyklu życia") wyrobu.

Ekspert Komisji Ochrony Środowiska zwrócił też uwagę, że mimo zaawansowanych prac nad wprowadzeniem "Eko-znaku" opóźnione są działania dotyczące cyklu życia produktów, ściśle związane ze znakowaniem ekologicznym.

Senatorowie z Komisji Ochrony Środowiska zapoznali się ze sprawozdaniem z działalności Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska w 1997 roku. Sprawozdanie przedstawiła główny inspektor ochrony środowiska Teresa Warchałowska.

Do zadań ustawowych PIOŚ należą: kontrola przestrzegania przepisów prawa o ochronie środowiska, badanie stanu środowiska w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska, przeciwdziałanie nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska oraz przeciwdziałanie nielegalnemu importowi, eksportowi i tranzytowi odpadów.

Niezależnie od zadań nałożonych ustawami na PIOŚ w działalności Głównego Inspektora Ochrony Środowiska wiele miejsca zajęły prace związane z doskonaleniem przepisów prawa. Znowelizowanie przez Sejm w 1997 roku ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, przyjęcie ustawy o odpadach, a także dokonanie zmian w kodeksie karnym i kodeksie postępowania karnego spowodowało konieczność wykonania szeregu prac o charakterze legislacyjnym (przygotowania projektów aktów wykonawczych) i prac organizacyjnych, umożliwiających organom PIOŚ wykonywanie nowych zadań.

Istotną częścią działalności Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska jest także współpraca międzynarodowa. Odbywa się ona na trzech płaszczyznach. Po pierwsze, jako dwustronna współpraca z krajami sąsiednimi, polegająca głównie na wspólnym prowadzeniu badań komponentów środowiska, wymianie informacji i prowadzeniu wspólnych działań w usuwaniu skutków nadzwyczajnych zagrożeń środowiska na wodach granicznych. Po drugie, przedstawiciele PIOŚ uczestniczą w pracach instytucji, organizacji międzynarodowych i ich agend, między innymi Organizacji ds. Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Europejskiej Agencji Środowiska, Międzynarodowej Sieci Wymuszania i Przestrzegania Prawa, zajmujących się różnymi aspektami ochrony środowiska. Trzecią płaszczyzną jest współpraca w ramach konwencji międzynarodowych, takich między innymi jak: Konwencja Bazylejska o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, konwencja o transgranicznych skutkach awarii przemysłowych, Konwencja Helsińska o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego.

Komisja Ochrony Środowiska wysłuchała również informacji na temat stanu środowiska na terenach objętych powodzią oraz o działaniach podejmowanych na rzecz ochrony środowiska. Jak poinformowała T. Warchałowska, od pierwszych dni powodzi organy Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska prowadziły skoordynowane działania, w pierwszym etapie na polegające gromadzeniu i przekazywaniu informacji o uszkodzeniach lub zagrożeniu powodzią obiektów dla środowiska niebezpiecznych. Na tej podstawie powstawały "listy rankingowe" obiektów najbardziej zagrażających środowisku, w których przeprowadzono kontrole, a następnie sprawowano szczególny nadzór nad ich uruchomieniem. Równolegle wykonano szereg specjalistycznych badań, których celem było określenie wpływu powodzi na środowisko.

Na wspólnym posiedzeniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej uznano, że należy tak znowelizować Kodeks karny mający obowiązywać od września br., by produkcja i rozpowszechnianie pornografii były karalne.

Zdaniem senatora Piotra Ł.J. Andrzejewskiego obecny stan prawny nie realizuje konstytucyjnych gwarancji wolności i godności. "Chcemy tylko dostosować mające wejść w życie 1 września kodeksy do wymogów konstytucyjnych. W dobie <<rozluźnienia>> i relatywizmu moralnego tam, gdzie moralność nie wystarczy, musi wkroczyć rygorystyczne i nieuchronne prawo" - stwierdził przewodniczący Komisji Ustawodawczej.

Przesłanką do podjęcia nowelizacji przepisów nie obowiązującego jeszcze prawa karnego dotyczącego pornografii jest uchwała podjęta w maju br. przez Komisję Rodziny i Polityki Społecznej, która opowiedziała się za utrzymaniem w mocy przepisów karnych z 1969 r., całkowicie zakazujących produkcji i rozpowszechniania materiałów pornograficznych i przewidujących karanie dystrybutorów i producentów takich wydawnictw.

Na swym posiedzeniu Komisja Kultury i Środków Przekazu dyskutowała o zmianach strukturalno-ekonomicznych w sferze kultury po wprowadzeniu reformy administracyjnej. W posiedzeniu uczestniczył wiceminister kultury i sztuki Jacek Weiss oraz przedstawiciele pełnomocnika rządu ds. reform ustrojowych państwa.

Wiceminister J. Weiss stwierdził, że tylko nieliczne instytucje kulturalne pozostaną w rękach państwa po wprowadzeniu reformy administracyjnej. Większość muzeów, bibliotek, domów kultury zostanie przekazana pod zarząd samorządów. Szkoły artystyczne mają być jedynie "nadzorowane merytorycznie" przez specjalnie powołany organ w MKiS. Ministerstwu podlegać mają tylko niektóre placówki o charakterze ponadregionalnym.

* * *

Tematem posiedzenia Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą była sytuacja mniejszości polskiej na Litwie.

Obecni na posiedzeniu komisji przedstawiciele mniejszości polskiej na Litwie apelowali o wypracowanie spójnej i jasnej polityki Polski wobec Polaków za granicą. Zwracali się również o zasięganie ich opinii w tej kwestii. "Nic o nas bez nas" - stwierdził Ryszard Maciejkianiec.

R. Maciejkianiec poruszył też problem umowy o pisowni nazwisk, która ma być zawarta między Polską a Litwą. Od 4 lat trwa dyskusja, czy Polakom wolno pisać swoje nazwiska po polsku. Stanowisko strony polskiej jest jednoznaczne: mniejszość polska na Litwie ma prawo do używania swoich nazwisk nie tylko w brzmieniu, ale także w pisowni. Ponieważ stanowisko władzy litewskiej nie jest jednoznaczne, zawarcie umowy się przeciąga.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą Polacy z Litwy apelowali o wspieranie polskich szkół i prasy (na Litwie ukazuje się 47 tytułów w języku rosyjskim i 5 gazet polskich, których los jest zagrożony). Zdaniem Józefa Kwiatkowskiego, prezesa Polskiej Macierzy Szkolnej na Litwie, Litwini chcą ograniczyć dostęp dzieci i młodzieży do polskich szkół m.in. przez tworzenie szkół litewskich, lepiej wyposażonych niż polskie w rejonach zamieszkałych przez Polaków, przez ograniczanie liczby przedmiotów wykładanych w języku polskim.

J. Kwiatkowski podkreślił, że społeczność polska na Litwie chce tradycyjnych szkół, w których wszystkie przedmioty będą wykładane po polsku. Takie jest stanowisko rodziców. Nie chcą, aby po polsku uczono dzieci tylko 3 przedmiotów: języka polskiego, historii i geografii.

W opinii konsula M. Jackiewicza, niezwykle pomocne są kursy dla absolwentów szkół polskich zdających na uczelnie litewskie.

* * *

Odbyło się zamknięte posiedzenie Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich, podczas którego dokonano analizy oświadczeń senatorów o stanie majątkowym, składanych zgodnie z art. 35 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora.

* * *

Tematem posiedzenia Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu była aktualna sytuacja w polskiej piłce nożnej.

Otwierając posiedzenie, przewodniczący komisji senator Maciej Świątkowski podkreślił, że sport - a w szczególności piłka nożna - budzi szereg emocji społecznych. Jego zdaniem w przeszłości ambicje władz lokalnych, pragnących mieć za wszelką cenę pierwszoligowy zespół piłkarski, prowadziły do wielu wynaturzeń. "Lewe" etaty zawodników, kupowanie wyników meczów, "niedziele cudów" przyczyniły się do nie najlepszej atmosfery wokół piłki. "Po 1989 r. obraz ten runął w gruzy, ale i tak nie uzdrowiło to sytuacji - dodał senator M. Świątkowski. - Dalej prasa donosiła o niejasnych dochodach klubów, przekupstwie sędziów. Nie może być tak, że trener narodowego zespołu zarabia więcej niż prezydent RP. Dlatego zgodnie z ustawą o kulturze fizycznej powinniśmy mieć kontrolę nad wydatkowaniem społecznych pieniędzy".

Następnie strony konfliktu istniejące między Polskim Związkiem Piłki Nożnej a Urzędem Kultury Fizycznej i Turystyki przedstawiły swój pogląd w sporze, który rozpoczął się 20 kwietnia br. nieudostępnieniem kontrolerom UKFiT w siedzibie PZPN wszystkich wymaganych przez nich dokumentów. W efekcie prezes UKFiT Jacek Dębski sukcesywnie zawieszał członków Zarządu PZPN, co sparaliżowało działalność związku. Sprawa trafiła do sądu, który ma rozstrzygnąć spór. Zdaniem piłkarskich działaczy przedłużanie konfliktu grozi zawieszeniem, przez FIFA i UEFA, działalności naszych drużyn.

Wiceprezes UKFiT Wiktor Krebok, powołując się na przykład byłej premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher, która podjęła szereg działań na rzecz uzdrowienia brytyjskiego futbolu, przekonywał, że polskiej piłce nie grożą żadne sankcje międzynarodowe. Wiesław Pakoca, prawnik reprezentujący UKFiT, uzupełnił, że sygnały napływające z policji, dotyczące "poważnych podejrzeń o przestępstwa" w piłkarskiej centrali, jak najbardziej uzasadniały konieczność przeprowadzenia kontroli.

Senator Kazimierz Drożdż, zawieszony w czynnościach wiceprezes Zarządu PZPN, upoważniony do kierowania związkiem, zarzucił UKFiT, że działa on niezgodnie z prawem. Art. 16 pkt 2 ustawy o kulturze fizycznej głosi, iż organ nadzorujący może zawiesić w czynnościach tylko poszczególnych członków władz stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego. Senator stwierdził, że w efekcie zawieszenia 33 członków zarządu władze PZPN zostały sparaliżowane i nie mogą podejmować żadnych decyzji.

Podczas posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin.

W przyjętej nowelizacji Sejm wydłużył okres urlopu górniczego uwzględnianego przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury z trzech do pięciu lat. Zmiana związana jest z programem restrukturyzacji górnictwa, a wydatki na urlopy uwzględnione są w kosztach tego programu. Szacuje się, że w ciągu dwu lat, o jakie wydłużone zostały urlopy górnicze zaliczane do stażu emerytalnego, będą one kosztować ok. 308 mln zł. Z wydłużonych urlopów górniczych skorzysta około 12 200 osób.

W wyniku dyskusji z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Gospodarki oraz Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej Komisja Rodziny i Polityki społecznej postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do nowelizacji. W głosowaniu za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin opowiedziało się 3 senatorów, a 1 osoba wstrzymała się od głosu.

Z udziałem podsekretarza stanu w Ministerstwie Łączności Alberta Borowskiego, przedstawicieli Ministerstwa Gospodarki oraz Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, podczas którego senatorowie rozpatrzyli ustawę o ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, sporządzonego w Genewie 15 kwietnia 1997 r.

W dyskusji nad rozpatrywaną ustawą najwięcej wątpliwości dotyczyło kształtu polskiej telekomunikacji po 2003 r., kiedy zgodnie z ratyfikowanym przez Polskę protokołem nasz kraj udostępni dla konkurencji międzynarodowej usługi o charakterze powszechnym, obecnie objęte wyłącznością Telekomunikacji Polskiej, i umożliwi podmiotom z udziałem kapitału zagranicznego zakładanie i używanie międzynarodowej infrastruktury telekomunikacyjnej, co obecnie jest zastrzeżone dla podmiotów ze 100% kapitałem polskim. Wynegocjowany przez Polskę okres ma umożliwić polskim operatorom przygotowanie się do funkcjonowania w warunkach konkurencji podmiotów zagranicznych.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia komisja postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin. Stanowisko komisji w tej sprawie przedstawi Senatowi senator Jerzy Markowski.

Senatorowie z Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej postanowili nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami sporządzonego w Genewie dnia 15 kwietnia br.

Uchwalona 22 maja ustawa stanowi, że prezydent RP ma prawo ratyfikować IV protokół. Powinno to nastąpić do 30 lipca 1998 r.

IV protokół wynika bezpośrednio z porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO). Polska ratyfikowała je 31 maja 1995 r., a zaczęło obowiązywać 1 lipca 1995 r. Załącznikiem do tego porozumienia jest układ GATS, którego IV protokół obejmuje usługi podstawowe i sieć transportu telekomunikacyjnego. Jego cele to: dążenie do stworzenia globalnego systemu telekomunikacji oraz międzynarodowej konkurencji w tym zakresie, przyśpieszenie rozwoju telekomunikacji i podniesienie efektywności jej działalności; zapewnienie użytkownikom jak najszerszego dostępu do usług telekomunikacyjnych; otwarcie rynków krajowych na zagraniczną konkurencję w zakresie usług podstawowych (telefonia i łączność satelitarna). Protokół IV ustanawia obowiązek udzielenia usługom i usługodawcom jakiejkolwiek innej strony traktowania nie mniej korzystnego niż udzielane usługom i podmiotom z każdego innego kraju (tzw. zasada największego uprzywilejowania). Członek porozumienia może utrzymywać niezgodny z tym obowiązkiem środek łączności jedynie pod warunkiem, że jest on umieszczony na specjalnej liście i odpowiada warunkom załącznika "w sprawie odstępstw od art. II porozumienia" (np. określi, że w podmiocie z udziałem zagranicznym w zarządzie musi być większość obywateli polskich).

Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment, poprzedni fragment