86. posiedzenie Senatu RP, spis treści , poprzednia część stenogramu
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, pana senatora Mariana Żenkiewicza, i o przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Proszę.
Senator Marian Żenkiewicz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
W dniu wczorajszym Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Nauki, Edukacji i Sportu odbyły swoje posiedzenie dotyczące poprawek, jakie zostały zgłoszone w trakcie debaty i poprawek wcześniejszych. W wyniku wspólnych uzgodnień prezentujemy państwu zestawienie dwudziestu siedmiu poprawek w druku nr 1043Z.
Przy czym pragnę tu wyjaśnić sprawę poprawki pierwszej, a zatem wniosku o odrzucenie ustawy bez poprawek. Jest to wniosek komisji gospodarki...
(Głos z sali: O przyjęcie bez poprawek, o przyjęcie.)
Tak, o przyjęcie bez poprawek. Wniosek ten pozostał w tym sprawozdaniu ze względów formalnych, dlatego że komisja gospodarki, jak wyjaśniał jej sprawozdawca w dniu wczorajszym, wcześniej odbyła swoje posiedzenie i uwzględniając to, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu zrobiła już pewne poprawki, do swojej wersji sprawozdania tych poprawek nie wprowadzała. Wczoraj natomiast na wspólnym spotkaniu wszyscy zgodzili się co do tego, że wniosek ten powinien być odrzucony. Jeśli ten wniosek, oznaczony rzymską jedynką, zostanie odrzucony przez Wysoką Izbę, to będziemy procedowali nad dwudziestoma siedmioma wnioskami.
Ponieważ nad dużą grupą poprawek można głosować łącznie, proponuję, Panie Marszałku, ażeby nad poprawkami od pierwszej do piątej, nad siódmą, dziewiątą i od pierwszej do dwudziestej siódmej głosować łącznie...
(Głosy z sali: Nie, od jedenastej do dwudziestej siódmej.)
I od jedenastej do dwudziestej siódmej, przepraszam. A więc aby nad poprawkami od jedenastej do dwudziestej siódmej głosować łącznie, natomiast odrębnie nad wnioskiem oznaczonym rzymską jedynką i nad poprawkami szóstą, ósmą i dziesiątą.
Chcę jeszcze tylko powiedzieć, że wnioski zawarte w tym sprawozdaniu są to przede wszystkim wnioski o charakterze formalnym i doprecyzowującym, natomiast wnioski, które zgłosił pan senator Spychalski, były wnioskami zaproponowanymi przez rząd, mającymi na celu dostosowanie tej ustawy do wymagań prawa wspólnotowego. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję senatorowi.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?
Pan Klemens Ścierski jest nieobecny.
Pan Zbigniew Kruszewski?
(Senator Zbigniew Kruszewski: Dziękuję panu marszałkowi.)
I pan Andrzej Spychalski?
(Senator Andrzej Spychalski: Dziękuję, nie.)
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek, a Komisja Nauki, Edukacji i Sportu i senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
W związku ze zgłoszoną propozycją łącznego głosowania pytam, czy jest wniosek przeciwny. Nie ma.
Chodzi o poprawki od pierwszej do piątej, tak? Pierwsza, druga, trzecia, czwarta, piąta, siódma dziewiąta, jedenasta, dwunasta, trzynasta, czternasta, piętnasta, szesnasta, siedemnasta, osiemnasta, dziewiętnasta, dwudziesta, dwudziesta pierwsza, dwudziesta druga, dwudziesta trzecia, dwudziesta czwarta, dwudziesta piąta, dwudziesta szósta, dwudziesta siódma.
Przystępujemy do łącznego głosowania nad tymi wszystkimi poprawkami...
(Głosy z sali: Nie, nie.)
Przepraszam, przepraszam.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Wobec tego przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych o przyjęcie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej bez poprawek.
Kto jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę o podanie wyników głosowania.
69 senatorów było przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 270)
Wniosek nie został przyjęty.
(Głos z sali: Nie został...)
Został odrzucony, czyli nie został przyjęty.
Wobec odrzucenia tego wniosku przystępujemy do głosowania nad poprawkami.
Wobec tego będziemy teraz głosować nad wymienionymi przeze mnie poprawkami od pierwszej do piątej, nad siódmą, dziewiątą i od jedenastej do dwudziestej siódmej.
Kto jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte jednogłośnie, głosami 73 senatorów. (Głosowanie nr 271)
Przystępujemy do głosowania nad poprawką szóstą. Poprawka ta zmierza do tego, aby w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców maksymalna wysokość limitów kwoty umorzenia kredytu technologicznego podwyższana była nie o 15, ale o 25 punktów procentowych.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszą podać wyniki głosowania.
17 senatorów było za, 49 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 272)
Poprawka nie została przyjęta.
Poprawka ósma zmierza ona do ustawowego wskazania, że Fundusz Kredytu Technologicznego jest funduszem celowym w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszą podać wyniki głosowania.
27 senatorów było za, 38 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 273)
Poprawka nie została przyjęta.
Przechodzimy do poprawki dziesiątej. Zmierza ona do tego aby status centrum badawczo- -rozwojowego mógł uzyskać przedsiębiorca, którego przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów operacji finansowych za rok obrotowy poprzedzający rok złożenia wniosku o nadanie statusu centrum badawczo-rozwojowego wyniosły w złotych co najmniej równowartość 600 tysięcy euro, a nie 800 tysięcy euro.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
12 senatorów było za, 55 - przeciw*, 5 się wstrzymało od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 274)
Poprawka została odrzucona.
W tej sytuacji możemy przystąpić do głosowania nad ustawą w całości.
Przystępujemy do głosowania za podjęciem uchwały w sprawie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Będziemy głosować.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę o podanie wyników głosowania.
72 senatorów było za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 275)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.
Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia senatora Janusza Bielawskiego i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Proszę.
Senator Janusz Bielawski:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Na posiedzeniu w dniu dzisiejszym Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przeanalizowała zgłoszoną poprawkę i rekomenduje Wysokiemu Senatowi przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych bez poprawek.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Czy senator wnioskodawca Marian Lewicki chciałby jeszcze zabrać głos? Nie.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek, zaś senator wnioskodawca Marian Lewicki przedstawił wniosek o wprowadzenie poprawki do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęciem ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawioną poprawką.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia popartym przez komisję o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych bez poprawek.
Kto jest za przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę o podanie wyników głosowania.
68 senatorów było za, 2 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 276)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 regulaminu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę sprawozdawcę Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności senator Alicję Stradomską o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Alicja Stradomska:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt rekomendować Wysokiej Izbie w imieniu połączonych Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności poprawki zawarte w druku nr 1066Z, te poprawki, które zyskały akceptację komisji.
Nie zyskały akceptacji poprawka pierwsza i szósta. Poprawka ósma została wycofana ze względu na niekonstytucyjność.
Jednocześnie wnoszę o łączne głosowanie nad poprawkami: drugą, trzecią, czwartą i piątą.
Wnoszę o przyjęcie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie wraz z popartymi poprawkami. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?
Pani Zofia Skrzypek-Mrowiec?
(Senator Zofia Skrzypek-Mrowiec: Dziękuję.)
Nie?
Pan Jan Szafraniec?
(Senator Jan Szafraniec: Tak.)
Proszę.
Senator Jan Szafraniec:
Dziękuję bardzo.
Mimo takiego stanowiska komisji ja bardzo proszę państwa o przyjęcie poprawki pierwszej, która dotyczy preambuły ustawy. Poprawka uzasadnia i bliżej precyzuje cel ustawy, którym jest między innymi umocnienie trwałości i rozwoju rodziny. W poprawce naprawdę nie ma nic zdrożnego i kontrowersyjnego. Bardzo proszę. Dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Pani Dorota Kempka?
(Senator Dorota Kempka: Dziękuję, Panie Marszałku.)
Pani Krystyna Sienkiewicz?
(Senator Krystyna Sienkiewicz: Dziękuję, nie.)
Pani Irena Kurzępa?
(Senator Irena Kurzępa: Dziękuję.)
Pani Maria Szyszkowska?
Senator Maria Szyszkowska:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Chciałabym prosić senatorów o poparcie mojej poprawki szóstej. Mianowicie chodzi o skreślenie art. 12. Nie ma sensu mnożenie nowych ciał administracyjnych - o przemocy i tak się dyskutuje - czy tworzenie rady do spraw przemocy. Ona będzie kolejną martwą instytucją, całkowicie zbędną.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Sprawozdawcą Komisji Ustawodawstwa i Praworządności była senator Anna Kurska.
Przypominam, że senator Krystyna Sienkiewicz oraz senator Dorota Kempka wycofały swój wniosek. To punkt ósmy w druku nr 1066Z.
Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.
Czy ktoś z państwa chce podtrzymać wycofany wniosek? Nie widzę chętnych.
Wobec tego przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Była propozycja, aby głosować łącznie nad poprawkami: drugą, trzecią, czwartą i piątą.
Czy jest głos przeciwny? Nie ma. Dziękuję.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone głosowania.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka pierwsza zmierza do wskazania w preambule nadrzędnego celu uchwalenia.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Wyniki są takie: 33 senatorów było za, 32 - przeciw, 8 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 277)
(Głosy z sali: Ooo!) (Oklaski)
Poprawka została przyjęta.
Teraz łączne głosowanie nad poprawkami: drugą, trzecią, czwartą i piątą.
Kto jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę o podanie wyników głosowania.
69 senatorów było za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 278)
Poprawki zostały przyjęte.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką szóstą, która usuwa z ustawy przepis powołujący do życia radę do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o podanie wyników głosowania.
49 było za...
(Głosy z sali: Ooo!) (Oklaski)
...20 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 279)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką ósmą... Nie, jest wycofana, przepraszam, do głosowania nad poprawką dziewiątą. Będziemy głosować łącznie nad poprawką dziewiątą, czternastą, piętnastą i siedemnastą. Poprawki te mają na celu dostosowanie przepisów ustawy do zmian dokonanych w ostatniej nowelizacji ustawy - Kodeks karny. Ich celem jest wprowadzenie możliwości nakładania przez sąd obowiązku powstrzymania się od kontaktowania z określonymi osobami w przypadku zastosowania przez sąd warunkowego umorzenia postępowania oraz warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.
Kto jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę o podanie wyników głosowania.
72 senatorów było za i tylko 1 się wstrzymał od głosu. (Głosowanie nr 280)
Poprawki zostały przyjęte.
Przechodzimy do poprawki dziesiątej. Będziemy teraz głosować łącznie nad poprawką dziesiątą i nad szesnastą. Poprawki te wprowadzają możliwość nakładania przez sąd obowiązku opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym w przypadku zastosowania przez sąd warunkowego umorzenia postępowania oraz warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.
Kto jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę podać wyniki głosowania.
69 senatorów było za, 3 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 281)
Poprawki zostały przyjęte.
Przechodzimy do głosowania nad poprawką jedenastą. Wprowadza ona możliwość nakazania przez sąd opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
70 senatorów było za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 282)
Poprawka została przyjęta.
Przechodzimy do głosowania nad poprawką dwunastą. Wprowadza ona możliwość orzekania przez sąd środka karnego polegającego na zakazie kontaktowania się z określonymi osobami w przypadku skazania osoby, która popełniła umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym przemocy w rodzinie.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę podać wyniki głosowania.
72 senatorów było za, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 283)
Poprawka została przyjęta.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za podjęciem tej uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę podać wyniki głosowania.
69 senatorów było za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 284)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
(Rozmowy na sali)
Czy coś się tam stało między paniami?
(Senator Janusz Bargieł: Przemoc. Przemoc była, Panie Marszałku.)
Sądzę, że po czterech latach to też jest rodzaj rodziny, więc proszę nie naskakiwać na siebie w ostatniej chwili. (Wesołość na sali)
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Przypominam, że Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Nad wszystkimi poprawkami, to jest od pierwszej do czternastej, należy głosować łącznie.
Chryste! Wszystko mi spadło. Przepraszam. No, ale to jest ustawa o obronie Rzeczypospolitej, więc musi być trochę bum-bum. (Wesołość na sali)
Poprawki od pierwszej do czternastej, nad którymi należy głosować łącznie, zmieniają tytuł ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej i znoszą obowiązującą granicę wieku, od której poborowi, którzy nie odbyli służby wojskowej, są przenoszeni do rezerwy. W miejsce dotychczasowych regulacji proponuje się wprowadzenie nowego rozwiązania, zgodnie z którym powołanie poborowego do zasadniczej służby wojskowej będzie możliwe jedynie w okresie osiemnastu miesięcy, licząc od dnia stawienia się do poboru. Po upływie tego okresu poborowy niepowołany do służby będzie przenoszony do rezerwy.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
(Poruszenie na sali)
Kto jest za podjęciem tej uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymuje?
(Głosy z sali: A poprawki?)
Oczywiście, przepraszam.
Kto jest za przyjęciem poprawek od pierwszej do czternastej?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
67 senatorów było za, 1- przeciw, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 285)
Wobec tego przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za podjęciem uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
61 senatorów było za, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 286)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, panią senator Aleksandrę Koszadę, i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Aleksandra Koszada:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty nad ustawą o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw, rekomenduje Wysokiej Izbie przyjęcie ustawy bez poprawek, zgodnie ze stanowiskiem komisji zawartym w druku nr 1045Z. Dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Czy senator sprawozdawca mniejszości Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej Elżbieta Streker-Dembińska chce zabrać głos? Chce.
Senator
Elżbieta Streker-Dembińska:
Podtrzymuję swój wniosek o wykreślenie sankcji za niezłożenie oświadczenia majątkowego. Sankcja polega na utracie mandatu pochodzącego z wyborów w stosunku do radnych gminy, powiatu i województwa oraz w stosunku do prezydentów, wójtów i burmistrzów. Mój wniosek nie wynika z dążenia do tego, aby nie było takiej sankcji, lecz z tego, że ta regulacja wprowadza nierówność. Twierdzę, że sankcje tego typu powinny być wprowadzone wobec wszystkich, którzy pochodzą z wyboru i składają oświadczenia majątkowe, a więc również posłów, senatorów i wszystkich pozostałych. Takie wybiórcze traktowanie jest nieetyczne i nie godzi się, aby ta Izba przyjęła taką regulację.
Taki jest mój wniosek. Serdecznie proszę o jego poparcie.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek, mniejszość komisji przedstawiła wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 regulaminu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, popartym przez komisję, o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw bez poprawek.
Kto jest...
(Rozmowy na sali)
Słucham?
(Senator Sławomir Izdebski: Nic, nic.)
Pan tak sam z siebie, tak? (Wesołość na sali)
Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę podać wyniki głosowania.
Za przyjęciem wniosku było 33 senatorów, 33 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 287)
(Wesołość na sali)
Wniosek został odrzucony, tak?
(Głos z sali: Tak. Głosujemy nad poprawkami.)
W związku z odrzuceniem wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przechodzimy do głosowania nad poprawkami zgłoszonymi przez mniejszość Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Nad poprawkami pierwszą i drugą będziemy głosować łącznie. Poprawki te zmierzają do skreślenia przepisów, które przewidują, iż konsekwencją niezłożenia oświadczeń majątkowych oraz innych oświadczeń i informacji wymaganych ustawami samorządowymi przez radnych jednostek samorządu terytorialnego oraz wójtów, burmistrzów lub prezydentów miast jest wygaśnięcie ich mandatów.
Przystępujemy do głosowania.
Kto jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
43 senatorów było za, 23 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 288)
Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.
(Senator Ryszard Jarzembowski: Zmiana, Panie Marszałku.)
Może już dokończę.
W tym stanie rzeczy przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za przyjęciem tej uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.
57 senatorów było za, 6 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 289)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych ustaw.
Dziękuję, Senatorze, za współpracę.
(Senator Sławomir Izdebski: Dziękuję, Panie Marszałku. Nareszcie będzie można wyjść i siusiu zrobić.)
(Głosy z sali: Ojojoj!)
(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Widać, że jest ze wsi.) (Wesołość na sali) (Oklaski)
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Ryszard Jarzembowski)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.
Procedury zostały wyczerpane i możemy przystąpić do głosowania.
Komisja Ustawodawstwa i Praworządności przygotowała projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Przystępujemy zatem do głosowania.
Poprawka pierwsza uzupełnia przepis poprzez wyczerpujące określenie zakresu spraw związanych z tak zwanym deliktem normatywnym.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
70 głosów za, 2 senatorów nie głosowało. (Głosowanie nr 290)
Nad poprawkami drugą i trzecią będziemy głosowali łącznie. Poprawka druga zmierza do tego, aby tytuły egzekucyjne zasądzające odszkodowanie za tak zwane bezprawie legislacyjne były realizowane z rezerwy celowej utworzonej w ramach budżetu państwa. Poprawka trzecia wprowadza zaś rozwiązanie, zgodnie z którym egzekucja będzie prowadzona z rachunków bankowych służących do obsługi centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
62 głosy za, 7 - przeciw, 3 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 291)
Głosujemy nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z tych trzech przyjętych poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
72 głosy za. (Głosowanie nr 292)
Senat jednogłośnie podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta, wobec czego możemy przystąpić do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
(Senator Robert Smoktunowicz: Głosujmy przeciw!)
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę nie agitować w toku głosowania.
Dziękuję.
45 głosów za, 22 - przeciw, 5 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 293)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.
(Senator Robert Smoktunowicz: Wstyd! Wstyd!)
Widzę, że niektórym zmęczenie daje się we znaki.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw.
Również i tutaj procedury zostały wyczerpane i obecnie możemy przystąpić do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
72 głosy za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 294)
Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
Procedury zostały wyczerpane, przystępujemy więc do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
66 głosów za, 5 - przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 295)
To oznacza, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.
Również w wypadku tej ustawy procedury zostały wyczerpane, możemy więc przystąpić do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
72 głosy za. (Głosowanie nr 296)
Senat jednogłośnie podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych.
Również i tutaj debata zakończona, przystępujemy więc do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. Komisje przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Oddano 73 głosy, wszystkie za. (Głosowanie nr 297)
Oznacza to, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw.
Procedury zostały wyczerpane, możemy więc przystąpić do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Poprawka pierwsza, o charakterze precyzującym, wskazuje, że wysokość grzywny wymierzanej za przestępstwo skarbowe jest bezpośrednio związana z wysokością wynagrodzenia minimalnego obowiązującego w dniu popełnienia czynu zabronionego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
(Senator Gerard Czaja: Można w sprawie formalnej, Panie Marszałku?)
Proszę bardzo.
Senator Gerard Czaja:
Proponuję przeprowadzić łączne głosowanie nad poprawkami: drugą, piątą, szóstą, ósmą, dziesiątą, dwunastą i czternastą, dlatego że są to poprawki redakcyjne.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Proszę wolniej, żeby sekretarz mógł to zanotować. A na przyszłość bardzo proszę wcześniej, przed głosowaniem, zgłaszać takie propozycje, bo...
(Senator Lesław Podkański: W następnej kadencji.)
Jeszcze i w tej będzie okazja.
Jest wniosek o łączne głosowanie nad wymienionymi przez pana senatora poprawkami. Czy ktoś jest przeciw? Nie.
Może jeszcze podam wyniki ostatniego głosowania, zanim przystąpimy do głosowania łącznego.
Podaję wyniki głosowania nad pierwszą poprawką. Jak widać na tablicy, 70 głosów za, 3 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 298)
I teraz głosujemy łącznie nad poprawkami drugą, piątą, szóstą, ósmą, dziesiątą, dwunastą i czternastą.
(Głosy z sali: Chwileczkę...)
Jeszcze raz: druga, piąta, szósta, ósma, dziesiąta, dwunasta i czternasta. Damy wszystkim szansę zanotować...
Kto z państwa jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
(Głos z sali: Zacięło się.)
Czekamy.
Dziękuję.
70 głosów za, 2 - przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 299)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka trzecia podkreśla, że przepadek jest środkiem karnym, który może być zastosowany jedynie w drodze orzeczenia sądu oraz rozciąga obowiązek stosowania przepadku dokumentu lub urządzeń do prowadzenia gier na przestępstwo wskazane w nowym art. 107 §1 ustawy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
71 głosów za, czyli jednogłośnie. (Głosowanie nr 300)
Czwarta wprowadza przepis, który służy realizacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego w zakresie ograniczenia możliwości orzekania przepadku przedmiotów będących własnością osoby trzeciej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
70 głosów za, przy 1 wstrzymującym się od głosu. (Głosowanie nr 301)
Siódma dostosowuje przepis do zmian dokonanych w ustawie - Kodeks karny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
69 głosów za, czyli jednogłośnie. (Głosowanie nr 302)
Dziewiąta obniża górną granicę kary grożącej za przestępstwo zmiany przeznaczenia wyrobu akcyzowego, w szczególności używania oleju opałowego jako oleju napędowego, dostosowując sankcje do kar grożących za pokrewne typy przestępstw podatkowych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
66 za, 1 przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 303)
Jedenasta uściśla, że wyrażenie zgody na przepadek jest uprawnieniem ukaranego mandatem, a nie jego obowiązkiem.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
71 za, przy 1 wstrzymującym się od głosu. (Głosowanie nr 304)
Trzynasta wprowadza przepis, który służy realizacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego w zakresie dopuszczenia ukaranego interwenienta oraz przedstawiciela organu mandatowego do uczestniczenia w posiedzeniu sądu odbywanego w przedmiocie uchylenia mandatu karnego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
71 głosów i wszystkie za. (Głosowanie nr 305)
I teraz głosujemy nad całością, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za podjęciem uchwały?
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
71 głosów za, przy 1 wstrzymującym się od głosu. (Głosowanie nr 306)
Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
W przerwie w obradach Komisja Ustawodawstwa i Praworządności rozpatrzyła zgłoszone wnioski legislacyjne.
I za chwilę poznamy przebieg posiedzenia z ust pani senator Ewy Serockiej, sprawozdawcy, zapraszam.
Senator Ewa Serocka:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoka Izbo, Komisja Ustawodawstwa i Praworządności w dniu wczorajszym rozpatrzyła wnioski zgłoszone w toku debaty. Po wysłuchaniu argumentów uzasadniających wniesienie tych wniosków komisja odstąpiła od pierwotnego zamiaru przyjęcia ustawy bez poprawek i wprowadziła do ustawy siedem poprawek.
Komisja wnosi o przyjęcie poprawek zawartych w druku nr 1052Z. Dziękuję.
(Głos z sali: Łącznie!)
Rozmawiałam z legislatorami. Ponieważ za każdym razem wynik głosowania nie był jednoznaczny, oni mówią, że niektóre poprawki powinny jednak zostać przegłosowane. Może więc podam te, które nie wzbudziły wątpliwości. Są to poprawki: pierwsza, druga, czwarta, piąta, szósta, siódma.
(Głos z sali: Łącznie.)
(Głos z sali: Bez trzeciej.)
Dziękuję bardzo. Jeśli pan marszałek pozwoli, to można zaproponować łączne głosowanie.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Nad wszystkimi poprawkami?
(Senator Ewa Serocka: Tak.)
(Głosy z sali: Bez trzeciej!)
(Senator Krzysztof Piesiewicz: Sprzeciw.)
(Senator Ewa Serocka: Bez trzeciej.)
Jest sprzeciw, więc nie będzie łącznego głosowania.
(Głos z sali: Kto jest przeciw?)
(Głos z sali: Jest sprzeciw.)
(Rozmowy na sali)
Jest sprzeciw, nie będzie głosowania łącznego.
Czy pani senator Ewa Serocka chce jeszcze zabrać głos jako wnioskodawca?
Senator Ewa Serocka:
Proszę o poparcie poprawek, które wniosłam.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Czy pan senator Andrzej Jaeschke chce zabrać głos?
(Senator Andrzej Jaeschke: Dziękuję bardzo.)
Pan senator Zbigniew Romaszewski?
(Senator Zbigniew Romaszewski: Dziękuję.)
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności o przyjęcie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych bez poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
13 głosów za, 55 przeciw; 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 307)
Będziemy w takim razie głosowali nad poprawkami.
Pierwsza polega na dodaniu przepisu, zgodnie z którym koszty mediacji nie będą stanowiły wydatków.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
61 głosów za, 4 - przeciw; 5 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 308)
Poprawka druga powoduje, iż opłata pobierana od wniosku o wpis w księdze wieczystej własności, użytkowania wieczystego lub ograniczonego prawa rzeczowego będzie wynosiła nie 200 zł, jak uchwalił Sejm, a 300.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
39 głosów za, 28 przeciw; 2 senatorów wstrzymało się od głosu, 1 pani senator, która wstydliwie spuściła oczy, nie głosowała. (Głosowanie nr 309)
Poprawka trzecia powoduje, iż wzrosną opłaty stałe od wniosków o dział spadku do 1000 zł oraz od wniosku o dział spadku połączony ze zniesieniem współwłasności do 1500 zł. W przypadku gdy wniosek o dział spadku będzie zawierał zgodny projekt podziału spadku i zniesienia współwłasności to opłata będzie wynosiła 750 zł.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
13 za, 53 przeciw, przy 4 wstrzymujących się od głosu. (Głosowanie nr 310)
Poprawka czwarta ma charakter językowy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
68 za, 1 przeciw, przy 1 wstrzymującym się od głosu. (Głosowanie nr 311)
Piąta powoduje, że przedsiębiorca dochodzący należności na podstawie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych będzie zwolniony od kosztów sądowych.
(Senator Robert Smoktunowicz: Przepraszam bardzo...)
Kto jest...
(Rozmowy na sali)
(Senator Robert Smoktunowicz: Wyłącznie w postępowaniu nakazowym - tak tam jest napisane.)
Nie.
(Głos z sali: Jest.)
(Senator Robert Smoktunowicz: Jest napisane, Panie Marszałku. To jest bardzo ważna rzecz.)
(Senator Ewa Serocka: Panie Marszałku, tak jest: wyłącznie w postępowaniu...)
No tak jest w poprawce, ale nie w scenariuszu. Ja nie odczytuję państwu tekstu poprawki, który macie państwo w doręczonym druku, tylko odczytuję objaśnienie.
(Senator Robert Smoktunowicz: Ale ono jest mylące dla senatorów.)
Pan radca twierdzi, że nie jest mylące.
(Rozmowy na sali)
Zakładamy, ze senatorowie znają treść poprawki.
(Głos z sali: Znają.)
(Rozmowy na sali)
No skoro znają, to nie ma żadnego problemu.
(Głos z sali: Jeszcze raz proszę odczytać.)
(Głosy z sali: Jeszcze raz, jeszcze raz!)
(Rozmowy na sali)
Poprawka piąta powoduje, że przedsiębiorca dochodzący należności na podstawie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych będzie zwolniony od kosztów sądowych.
Dziękuję bardzo. Głosujemy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
67 za, 3 przeciw, przy 1 wstrzymującym się od głosu. (Głosowanie nr 312)
Poprawka szósta skreśla przepis, który umożliwia zwolnienie od kosztów sądowych przedsiębiorcy tylko w sytuacji wszczęcia postępowania naprawczego, złożenia wniosku o ogłoszenie jego upadłości lub rozpoczęcia postępowania likwidacyjnego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
57 głosów za, 5 przeciw, przy 9 wstrzymujących się od głosu. (Głosowanie nr 313)
Siódma ma charakter porządkowy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
70 głosów za, przy 1 wstrzymującym się od głosu. (Głosowanie nr 314)
I teraz głosujemy nad całością, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za podjęciem uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
69 głosów za, przy 1 wstrzymującym się od głosu. (Głosowanie nr 315)
Czyli Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu czterdziestego porządku obrad: drugie czytanie projektu rezolucji w sprawie zniesienia obowiązku wizowego dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej podróżujących do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.
Wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji na ten temat i możemy przystąpić do trzeciego czytania. A trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowanie.
Komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu rezolucji, którego treść jest następująca.
"Senat Rzeczypospolitej Polskiej, mając na uwadze fakt jednostronnego zniesienia przez władze Rzeczypospolitej Polskiej w 1991 r. obowiązku wizowego dla obywateli Stanów Zjednoczonych Ameryki, podróżujących w celach turystycznych do Polski, oraz związane z tym istnienie braku wzajemności pomiędzy naszymi krajami w odniesieniu do ruchu osobowego, z myślą o budowaniu trwałych podstaw współpracy Polski i Stanów Zjednoczonych opartej na bliskich kontaktach międzyludzkich i zbliżaniu społeczeństw, w trosce o dobro wielomilionowej społeczności polonijnej w Stanach Zjednoczonych oraz członków ich rodzin w kraju napotykających ograniczenie prawne przy podróżowaniu do USA, zwraca się do Kongresu Stanów Zjednoczonych Ameryki o zniesienie obowiązku wizowego dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej udających się do USA w celach turystycznych na okres do dziewięćdziesięciu dni.
Rezolucja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»."
Kto z państwa jest za przyjęciem tej rezolucji?
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wszyscy senatorowie w liczbie 67 poparli projekt rezolucji. (Głosowanie nr 316)
(Oklaski)
(Senator Sławomir Izdebski: Można w sprawie formalnej?)
Senat przyjął rezolucję w sprawie zniesienia obowiązku wizowego dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej podróżujących do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej w celach turystycznych na okres do 90 dni.
Informuję, że porządek osiemdziesiątego szóstego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Za chwilę przystąpimy do wygłaszania oświadczeń, ale wcześniej pan senator Sławomir Izdebski zabierze głos w sprawie formalnej.
Proszę bardzo.
Senator Sławomir Izdebski:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Szanowni Państwo, proszę jeszcze o chwilę uwagi, bowiem w imieniu własnym oraz w imieniu wnioskodawców, moich kolegów, senatora Henryka Dzidy i senatora Andrzeja Anulewicza, chciałbym bardzo serdecznie podziękować za poważne potraktowanie tego projektu, za pomoc w udoskonaleniu go i za stuprocentowe poparcie w głosowaniu. Serdecznie dziękujemy.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Sześćdziesięciosiedmioprocentowe.
Proszę o odczytanie komunikatów.
Proszę bardzo, pan senator Zbigniew Gołąbek.
Senator Sekretarz
Zbigniew Gołąbek:
Mamy trzy komunikaty.
Posiedzenie Komisji Emigracji i Polaków za Granicą odbędzie się w dniu 27 lipca o godzinie 15.00 w sali nr 217.
Posiedzenie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich odbędzie się 27 lipca o godzinie 17.00 w sali nr 179. Porządek obrad obejmuje wyrażenie opinii o projekcie budżetu Kancelarii Senatu na rok 2006 i sporządzenie sprawozdania.
I trzeci, ostatni już komunikat. Posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w sprawie rozpatrzenia sprawozdania z działalności regionalnych izb obrachunkowych i wykonania budżetu przez jednostki samorządu terytorialnego w 2004 r. odbędzie się w dniu 27 lipca, w środę, o godzinie 13.00 w sali nr 176. Dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Proszę, pan senator Tadeusz Rzemykowski.
Senator Tadeusz Rzemykowski:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Chcę powiedzieć o moim wielkim zaniepokojeniu wywołanym stanowiskiem doradcy ekonomicznego pana prezydenta, profesora Witolda Orłowskiego, który uważa walkę wydaną lichwie przez parlament za działanie nieprawne i szkodliwe. Wspiera go klasyczny liberał ekonomiczny, profesor Leszek Balcerowicz, a dołączają się do nich zarówno Konferencja Przedsiębiorstw Finansowych, jak i Związek Banków Polskich. Dla nich wszystkich największą świętością jest wolny rynek, na którym wolno, wypada i jest opłacalne, bo jak mogłoby być inaczej, pożyczanie pieniędzy potrzebującym na lichwiarski procent, wynoszący nawet 100% lub 200%. Profesor Orłowski i bankowe lobby bez skrupułów aprobują szerzącą się w kraju lichwę, a teraz próbują namówić prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, by, broń Boże, nie podpisywał ustawy antylichwiarskiej.
Zwracam się więc do pana prezydenta w imieniu prawa szanowanego w tej dziedzinie przez wszystkie porządne państwa świata, w imieniu uczciwości i sprawiedliwości społecznej, by nie słuchał tych nieuczciwych głosów i podpisał wspomnianą ustawę. Według mnie zyska sobie szacunek i wdzięczność wszystkich Polaków, no, może nie wszystkich, bo lichwiarze przecież na tym stracą. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Po raz pierwszy pan senator Rzemykowski mówił do sali, w której w ławach senackich nie siedział żaden senator. To też trzeba odnotować...
(Głos z sali: Są państwo dziennikarze.)
...jako swoistą ciekawostkę.
Ponadto oświadczenia złożyli do protokołu następujący senatorowie: Sławomir Izdebski, Wiesław Pietrzak, Józef Sztorc, Józef Dziemdziela, Zbigniew Kruszewski, Adam Biela, Jan Szafraniec, Wojciech Saługa, Jerzy Pieniążek, Irena Kurzępa, Witold Gładkowski, Jerzy Suchański, Maria Szyszkowska, Mirosław Lubiński i Stanisław Nicieja.
Zamykam osiemdziesiąte szóste posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.
Dziękuję państwu.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie 14 minut 27)
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego Andrzeja Kalwasa
Szanowny Panie Ministrze!
Jako senator RP zwracam się do Pana z prośbą o udzielenie mi odpowiedzi na następujące pytania:
Po pierwsze, czy wobec ewidentnych dowodów wygłoszenia pomówień prokurator generalny wszczął postępowanie wobec posła Zbigniewa Komorowskiego?
Po drugie, jeżeli nie, to z jakich powodów prokurator generalny nie realizuje obowiązującego w Polsce prawa i z jakich powodów, pomimo upływu już dziewięciu miesięcy od popełnienia przez posła Zbigniewa Komorowskiego przestępstwa, nie ma żadnej reakcji prokuratora?
Z poważaniem
senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego Andrzeja Kalwasa
Szanowny Panie Ministrze!
Jako senator RP zwracam się do Pana z prośbą o wyjaśnienie następujących kwestii:
Po pierwsze, czy prokuratura wie, gdzie obecnie przebywa Rudolf Skowroński, czy przebywa on w kraju, czy może wyjechał za granicę?
Po drugie, jaki jest stan spraw prowadzonych przez prokuratury w sprawie Rudolfa Skowrońskiego, zwłaszcza na jakim etapie jest sprawa dotycząca korupcji w Łodzi? Czy może pan minister potwierdzić informację o tym, że Prokuratura Okręgowa w Łodzi sporządziła akt oskarżenia w tej sprawie?
Po trzecie, kto i dlaczego spowodował, że wymiar sprawiedliwości odstąpił od zastosowania wobec Rudolfa Skowrońskiego środków zapobiegawczych, w tym aresztu lub ewentualnie zatrzymania paszportu?
Z poważaniem
senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Józefa Pilarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Jako senator RP zwracam się do Pana z prośbą o przedstawienie sytuacji Krajowej Spółki Cukrowej i polskich producentów buraków cukrowych po wprowadzeniu planowanej przez Unię Europejską reformy rynku cukru.
Z poważaniem
senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Józefa Pilarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Jako wiceprzewodniczący senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwracam się do Pana z prośbą o przedstawienie ogólnej sytuacji na rynku owoców miękkich. Jakie działania podjął rząd w kwestii dotyczącej możliwości sprzedaży tych owoców przez polskich producentów?
Z poważaniem
senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Wiesława Pietrzaka
Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Jacka Sochy
Szanowny Panie Ministrze!
W wytycznych zatwierdzonych 8 grudnia 2004 r. dla jednoosobowych spółek Skarbu Państwa w odniesieniu do sprawozdań finansowych za 2004 r., w części II "Gospodarka kapitałami własnymi spółki" w punkcie "Kierunkowe zasady podziału zysku netto za 2004 r. w jednoosobowych spółkach Skarbu Państwa oraz w spółkach z większościowym udziałem SP", napisano: "Walne Zgromadzenie / Zgromadzenie Wspólników może pobrać z zysku netto spółki dywidendę dla akcjonariusza / wspólnika w wysokości do 15% [...] powyżej 15% w szczególnie uzasadnionych przypadkach".
Dla załogi "Sklejki - Pisz", jak i dla mnie, wysoce niezrozumiały jest fakt ustalenia dywidendy na poziomie 59%.
Jako parlamentarzysta rozumiem sytuację finansową państwa, ale jako mieszkańcowi Warmii i Mazur, regionu o najwyższej stopie bezrobocia i największym marginesie biedy, trudno jest mi zgodzić się z takim podejściem wobec jednego z najprężniejszych przedsiębiorstw w województwie, a może i w kraju.
W rejonie piskim jest ponad trzydziestoprocentowe bezrobocie, przeważnie pracuje tylko jeden członek rodziny. Aby zakład mógł konkurować na rynku, musi inwestować w nowe technologie, a to wiąże się z dużymi nakładami finansowymi. Bez nowych kapitałochłonnych inwestycji utrzymanie dotychczasowej pozycji na rynku i sprostanie wymogom konkurencji jest niemożliwe.
Wypłacenie tak wysokiej dywidendy spowoduje brak środków na wdrażanie nowych technologii. Bez tych inwestycji zakład przestanie być konkurencyjny na rynku, straci swoją pozycję, a to pociągnie za sobą utratę dotychczasowych klientów i w konsekwencji zwolnienia pracowników.
Określenie na tak wysokim poziomie, 59%, wypłaty dywidendy w spółce "Sklejka - Pisz" jest, w moim przekonaniu, niewłaściwym posunięciem. Dlatego proszę Pana Ministra o zmianę decyzji w zakresie wysokości poboru dywidendy i o zmniejszenie jej do wartości, która jest zawarta w wytycznych Pana Ministra. A jeśli jest to niemożliwe, to proszę o zasilenie kapitału zapasowego spółki "Sklejka - Pisz" w wysokości około 2 milionów zł ze środków Ministerstwa Skarbu Państwa.
Mam nadzieję, że moje oświadczenie zostanie potraktowane przez kierowany przez Pana resort z należytą powagą.
Łączę wyrazy szacunku
Wiesław Pietrzak
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do ministra edukacji narodowej i sportu Mirosława Sawickiego
Szanowny Panie Ministrze!
Interwencję swoją kieruję w imieniu matek samotnie wychowujących dzieci oraz najuboższych rodzin wielodzietnych regionu tarnowskiego.
Zgodnie z otrzymanym zapewnieniem, osoby te otrzymać miały stypendia socjalne dla dzieci za minione pół roku, to jest za okres styczeń - czerwiec bieżącego roku. Jednakże z bliżej nieznanych powodów wypłata należności nastąpiła jedynie za jeden miesiąc, czerwiec, bez podania przyczyn takiego stanu rzeczy.
Nadchodzi nowy rok szkolny i każda kwota, a więc i ta ze stypendium socjalnego, daje wielu rodzinom jedyną możliwość i szansę na konieczne - i z pewnością nie tanie - wyposażenie dzieci do szkoły.
W związku z powyższym proszę o zbadanie zaistniałego stanu rzeczy oraz o wyjaśnienie, czy miasto Tarnów otrzymało z budżetu państwa wystarczającą kwotę na pomoc stypendialną.
Z poważaniem
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego Andrzeja Kalwasa
Szanowny Panie Ministrze!
W oświadczeniu z dnia 8 czerwca 2005 r. prosiłem o zbadanie prawidłowości postępowania dotyczącego biegu sprawy nr IC 630/05 w Sądzie Okręgowym w Krakowie.
Otóż pragnę pana poinformować, że od 2 grudnia sądy próbują ustalić swą właściwość. Pan pisze, że nie można ustalić przewidywanego terminu zakończenia sprawy, a wszem i wobec już wiadomo, że sąd dokonał rejestracji zarządu i uchwał zjazdu MZPN odbytego 2 października 2004 r.
Uważam, że został Pan wprowadzony w błąd przez podległe Panu służby.
Z poważaniem
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego Janusza Trzcińskiego
Szanowny Panie Prezesie!
Niniejsze oświadczenie składam w imieniu pana Sławomira Chodania z Tarnowa.
Szanowny Panie Ministrze, otóż prawie półtora roku temu pan Chodań nabył nieruchomość w miejscowości Wola Rzędzińska w powiecie tarnowskim, ale sprzedający blokuje dokończenie inwestycji, mimo że nie jest właścicielem, a nieruchomość zbył aktem notarialnym i za przedmiot zbycia pobrał w całości należności. WSA w Krakowie od prawie półtora roku bada sprawę (II SA Kr 110/04), a inwestor zamroził pieniądze i nie może rozpocząć działalności gospodarczej.
Uprzejmie proszę o interwencję i osobisty nadzór nad sprawą.
Z poważaniem
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Dziemdzielę
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Krzysztofa Opawskiego
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z wnioskiem, który wpłynął do mojego biura senatorskiego, wójta gminy Ozorków, pana Władysława Sobolewskiego, zwracam się do Pana z prośbą o podjęcie działań w sprawie uregulowania stanu prawnego w miejscowości Sokolniki-Las, położonej w gminie Ozorków w powiecie zgierskim.
Miejscowość ta liczy około trzech tysięcy działek, które powstały w 1930 r. w wyniku działań podjętych przez właściciela tego terenu na podstawie rozporządzenia prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli, DzU z dnia 5 marca 1928 r. Powstałe wówczas działki sprzedawane były wraz z częściami przyległych ulic. Ulice, drogi, place, skwerki i parki przeznaczone do użytku publicznego urządzone na obszarze objętym tą parcelacją miała przejąć gmina na żądanie właścicieli zgodnie z art. 67 podanego wyżej rozporządzenia. Do dzisiaj nie został uregulowany problem przekazania tych gruntów, a podejmowane przez gminę działania nie przynoszą oczekiwanych skutków w postaci uregulowania stanu prawnego ulic powstałych w wyniku parcelacji.
Szanowny Panie Ministrze, bardzo proszę o udzielenie mi odpowiedzi na następujące pytania.
Czy istnieją przepisy regulujące stan prawny terenów ulic powstałych w wyniku obowiązywania wspomnianego rozporządzenia?
Czy przepisy te umożliwiają wykonywanie zadań nałożonych na gminy przepisami ustawy o samorządzie gminnym?
Czy ustawa z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, DzU nr 133, poz. 872, zawiera prawne rozwiązania dotyczące ulic powstałych w wyniku parcelacji?
Czy w przypadku braku regulacji prawnej Ministerstwo Infrastruktury prowadzi działania mające na celu uregulowanie przedstawionego problemu? Jeśli tak, to proszę o podanie, w jakim stopniu zaawansowane są prace.
Pozostając z głębokim szacunkiem dla Pana Ministra, bardzo proszę o osobiste zainteresowanie się tym problemem.
Z poważaniem
Józef Dziemdziela
senator Rzeczypospolitej Polskiej
Oświadczenie złożone
przez senatora Zbigniewa Kruszewskiego
Oświadczenie skierowane do ministra edukacji narodowej i sportu Mirosława Sawickiego
Art. 64 ust. 9 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym dopuszcza możliwość tworzenia przez uczelnie zagraniczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej swoich jednostek zamiejscowych. Postępowanie w tych sprawach ma się jednak odbywać na zasadach określonych dla tworzenia i funkcjonowania uczelni niepaństwowych, a w myśl przepisów nowej ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym - uczelni niepublicznych.
W związku z powyższym proszę Pana Ministra o odpowiedź na pytanie: czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym zagraniczna uczelnia może faktycznie otworzyć na terytorium naszego kraju swoją filię lub wydział zamiejscowy?
Pytanie jest o tyle zasadne, że pewne fazy postępowania w tych sprawach prowadzone są przez Państwową Komisję Akredytacyjną, a ta stosując literalnie przepisy ustawy, domaga się od wnioskodawcy, to jest władz uczelni zagranicznej, aby ten wypełnił przepisy o tworzeniu uczelni niepaństwowych co do składu i liczby kadry oraz programu zgodnie z polskimi założeniami. Tak więc powinien: prowadzić kształcenie studentów w oparciu o plan i program studiów wynikający z polskich standardów nauczania dla danego kierunku studiów, wprowadzonych rozporządzeniem ministra edukacji narodowej i sportu; w swoim minimum kadrowym zgłosić co najmniej sześciu nauczycieli akademickich będących obywatelami polskimi reprezentującymi specjalności wchodzące w zakres danego kierunku studiów, w tym co najmniej pięciu reprezentujących specjalności, w których uzyskiwane są dyplomy na tym kierunku - oznacza to, że PKA dopuszcza możliwość uwzględnienia w minimum kadrowym jedynie dwóch nauczycieli akademickich reprezentujących wnioskodawcę; prowadzić zajęcia dla studentów w języku polskim; przedstawić plan badań naukowych itd.
Zajmowanie takiego stanowiska przez państwową Komisję Akredytacyjną wynika albo z niezrozumienia ducha ustawy i intencji ustawodawcy, albo podyktowane jest złą wolą, zakładającą z góry faktyczne niedopuszczenie na polski rynek usług edukacyjnych zagranicznej konkurencji.
Jeżeli uczelnia zagraniczna zamierza otworzyć w Polsce swoją filię lub wydział zamiejscowy prowadzący kształcenie na określonym kierunku studiów i będzie absolwentom tego kierunku wydawać swój dyplom ukończenia studiów, siłą rzeczy kształcenie to musi odbywać się w oparciu o program studiów obowiązujący w tej uczelni i o kadrę, która ten program może zrealizować. Każde inne rozwiązanie - takie, jakiego domaga się PKA - jest sprzeczne z samą ideą tworzenia w Polsce ośrodków zamiejscowych uczelni zagranicznych.
Dziwne wydaje się także żądanie prowadzenia zajęć w języku polskim, skoro polskie uczelnie dla polskich studentów prowadzą zajęcia w językach obcych.
Za kuriozum należy uznać również fakt, że student, który ukończył studia na uczelni zagranicznej w kraju jej działania, posiada dyplom i wykształcenie uznawane w Polsce na mocy porozumień międzynarodowych, zaś jeśli ta sama uczelnia chce kształcić w Polsce, to jej kadra jest niewystarczająca i o zbyt niskich kwalifikacjach, a programy nauczania niewłaściwe.
W świetle powyższego uprawniony jest wniosek, że wprowadzenie do ustawy o szkolnictwie wyższym przepisu zezwalającego uczelniom zagranicznym na tworzenie przez nie swoich ośrodków w Polsce było jedynie zabiegiem formalnym, niezbędnym w okresie akcesji naszego kraju do UE, z góry zaś założono, że organy prowadzące postępowanie w tych sprawach na tyle wypaczą intencje ustawodawcy, że nigdy do utworzenia takiego ośrodka nie dojdzie.
Zbigniew Kruszewski
Oświadczenie złożone
przez senatora Adama Bielę
Oświadczenie skierowanie do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego Andrzeja Kalwasa
Zgodnie z sugestią zawartą w udzielonej przez resort administracji i spraw wewnętrznych odpowiedzi na moje oświadczenie w sprawie niewypłaconych diet pani Marii Gmyz, przewodniczącej Rady Miejskiej w Zamościu, zainteresowana złożyła w przedmiotowej sprawie pozew do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Skargę swoją uzasadniła tym, iż wykonując prace związane z pełnieniem funkcji przewodniczącej rady, nie otrzymywała z tego tytułu diet radnego.
Sytuacja prawna dotycząca tej kwestii jest złożona, gdyż nie uprawomocniło się jeszcze zarządzenie zastępcze wojewody lubelskiego z dnia 2 marca 2004 r. (znak: PN II 0928/2/04), w którym zostało stwierdzone wygaśnięcie mandatu radnego pani M. Gmyz. Aż do dnia złożenia mojego oświadczenia nie otrzymuje ona żadnych diet, chociaż pełni funkcję przewodniczącej rady.
Tymczasem Sąd Wojewódzki w Lublinie w dniu 12 lipca 2005 r. ogłosił, iż skarga pani Gmyz została odrzucona, i uzasadnił swoją decyzję tym, że rozpatrywanie tej sprawy nie leży w kompetencji sądu administracyjnego, lecz cywilnego (sygnatura akt: III SAB/LU8/05). Tymczasem Sąd Rejonowy w Zamościu - I Wydział Cywilny na posiedzeniu niejawnym wydał w analogicznej sprawie, radnego Jerzego Zacharowa, postanowienie o odrzuceniu jego skargi, uzasadniając to tym, iż nie jest to sprawa cywilna (sygnatura akt: IC 105/05). Ponadto panu J. Zacharowowi sąd nie chce wydać pisemnego postanowienia wraz z uzasadnieniem.
Powstała zatem sytuacja pata w kwestii sporów kompetencyjnych o nadanie sprawie kwalifikacji prawnej przez sądy.
Bardzo więc proszę o objęcie nadzorem tych sporów i nadanie właściwego biegu przedmiotowym sprawom.
Z wyrazami szacunku
Adam Biela
Oświadczenie złożone
przez senatora Jana Szafrańca
Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Marka Balickiego
Zwrócił się do mnie wicemarszałek województwa podlaskiego z prośbą o poparcie wniosków ośmiu zakładów opieki zdrowotnej z województwa podlaskiego, które będą ubiegać się o dotacje z budżetu państwa na wsparcie działań w zakresie restrukturyzacji zatrudnienia oraz zmian w strukturze organizacyjnej zakładów lub poprawy jakości świadczeń.
Wnioski zostaną złożone przez następujące zakłady opieki zdrowotnej: Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. K. Dłuskiego w Białymstoku, Białostockie Centrum Onkologii im. M. Skłodowskiej-Curie w Białymstoku, Podlaski Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Białymstoku, Specjalistyczny ZOZ Gruźlicy i Chorób Płuc w Białymstoku, Wojewódzką Stację Pogotowia Ratunkowego SP ZOZ w Łomży. Wojewódzką Stację Pogotowia Ratunkowego SP ZOZ w Suwałkach, SP ZOZ Ośrodek Rehabilitacji w Suwałkach, Specjalistyczny Psychiatryczny SP ZOZ w Suwałkach.
Wymienione zakłady opieki zdrowotnej nie posiadają zobowiązań znanych na dzień 31 grudnia 2004 r. oraz nie podlegają restrukturyzacji finansowej.
Ogólna suma dotacji we wnioskach kierowanych do Pana Ministra wynosi 10 646 962,50 zł.
Popieram wnioski wymienionych podlaskich zakładów opieki zdrowotnej i zwracam się do Pana Ministra z prośbą o ich pozytywne rozpatrzenie, ponieważ może to w pewnym stopniu poprawić trudną sytuację tych zakładów, a także wpłynąć na poprawę jakości udzielanych przez nie świadczeń zdrowotnych.
Z poważaniem
Jan Szafraniec
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Wojciecha Saługę
Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Marka Balickiego
Szanowny Panie Ministrze!
Niniejszym chciałbym się przyłączyć do apelu wielu środowisk i prosić o wstrzymanie uruchomienia działań dotyczących mnożnika 1,7 dla wskaźników odnoszących się do migracji, jako podstawy rozliczeń pomiędzy wojewódzkimi oddziałami Narodowego Funduszu Zdrowia. Zapis taki znalazł się w §6 ust. 4 rozporządzenia z dnia 7 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowego trybu i kryteriów podziału środków pomiędzy centralę i oddziały wojewódzkie Narodowego Funduszu Zdrowia z przeznaczeniem na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych, DzU.05.126.1061 z dnia 11 lipca 2005 r.
Wspomniane rozwiązanie, różnicując odpłatność za świadczenia opieki zdrowotnej ze względu na migrację oraz ich zakres - świadczenia wysokospecjalistyczne - jest sprzeczne z zasadą równego traktowania oraz równego dostępu do świadczeń.
Z wyrazami szacunku
Wojciech Saługa
Oświadczenie złożone
przez senatora Wojciecha Saługę
Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki i pracy Jacka Piechoty
Szanowny Panie Ministrze!
Moje oświadczenie dotyczy tak zwanych stypendiów unijnych, wypłacanych w ramach projektów z zakresu programów stypendialnych współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
W tym roku Zarząd Województwa Śląskiego w ramach konkursu 1/2005 zaprosił do składania wniosków w ramach działania 2.2 Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006 projektów typu I "Wspieranie rozwoju edukacyjnego młodzieży wiejskiej". Z uzyskanych przeze mnie informacji wynika, że samorządy nie będą mogły się ubiegać o środki w ramach konkursu na projekty stypendialne typu II, to jest "Wspieranie rozwoju edukacyjnego studentów obszarów zmarginalizowanych". Brakuje również takich informacji w ramowym planie konkursów na działania ZPORR w 2005 r.
Podczas ubiegłorocznych spotkań przedstawiciele samorządów zostali poinformowani o celowości składania wniosków, typu II, jednorocznych. Wielu tak właśnie zrobiło, a obecnie nie mogą już liczyć na pieniądze. Oficjalnie zatem skończyły się w województwie śląskim środki na lata 2004-2006, które wynosiły 12 milionów zł, a tylko w 2004 r. samorządy zgłosiły zapotrzebowanie na 75 milionów zł. Podobna sytuacja ma miejsce w innych województwach.
Przypomnę, że ostatecznym beneficjentem są studenci pochodzący z obszarów zmarginalizowanych - mający stałe zameldowanie na terenie powiatu będącego beneficjentem - w tym w szczególności obszarów wiejskich, restrukturyzacji przemysłów i znajdujący się w trudnej sytuacji materialnej. Wsparcie ma zostać udzielone studentom szkół wyższych prowadzonych w systemie dziennym, wieczorowym, zaocznym i eksternistycznym, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia ministra gospodarki i pracy z dnia 25 sierpnia 2004 r. w sprawie przyjęcia uzupełnienia ZPORR - DzU nr 200 poz. 2051. Myślę, że o celowości tej pomocy nie trzeba nikogo przekonywać.
Proszę zatem Pana Ministra o rozważenie możliwości alokacji środków tak, by zapewnić wypłatę stypendiów dla studentów również w tym roku. Ponadto chciałbym dodać, że na projekty stypendialne typu I w województwie śląskim na lata 2004-2006 przeznaczono 73 miliony 527 tysięcy 669 zł 17 gr.
Z wyrazami szacunku
Wojciech Saługa
Oświadczenie złożone
przez senatora Jerzego Pieniążka
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Krzysztofa Opawskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Pozwalam sobie zwrócić się do Pana Ministra z prośbą o przyspieszenie wydania decyzji o wyłączeniu około 20 ha gruntów z tak zwanych terenów zamkniętych Polskich Kolei Państwowych, zlokalizowanych na obszarze osiedla Karsznice w obrębie miasta Zduńska Wola.
Według informacji uzyskanych podczas spotkania zorganizowanego przez prezydenta miasta w dniu 12 lipca bieżącego roku tereny te, jeszcze niedawno użytkowane przez węzeł PKP Karsznice, są dziś dla kolei zbędne, stąd mogą być skutecznie wykorzystane do zorganizowania podstrefy Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Władze strefy i miasta planują zlokalizowanie tam kilku nowych zakładów przemysłowych, co pomogłoby zmniejszyć bezrobocie w dzielnicy Karsznice i okolicznych gminach po restrukturyzacji miejscowego, niegdyś wielkiego, węzła kolejowego.
Mając doświadczenie, które zdobyłem jako były wicewojewoda sieradzki, w lokalizacji nowych przedsiębiorstw i bazując na dobrej współpracy z podległymi Panu służbami PKP w zakresie wykupywania mieszkań przez kolejarzy na osiedlu w Karsznicach, proszę o pomoc w realizacji tego jakże potrzebnego dla lokalnej społeczności przedsięwzięcia.
Jednocześnie deklaruję wolę pomocy w poszukiwaniu wiarygodnych inwestorów dla przyszłej strefy, by byłe tereny kolejowe węzła PKP Karsznice służyły, jak zawsze, zarówno interesom kraju, jak i miejscowej ludności.
Z szacunkiem
Jerzy Pieniążek
Oświadczenie złożone
przez senator Irenę Kurzępę
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Krzysztofa Opawskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Zwracam się po raz kolejny z prośbą o podjęcie działań zmierzających do zmiany kwalifikacji drogi wojewódzkiej nr 835 na drogę krajową. Dotychczasowe starania parlamentarzystów i samorządowców nie przyniosły oczekiwanych rezultatów.
W chwili obecnej istnieje realne zagrożenie, że największy pracodawca w regionie, firma Black Red White, ze względu na uciążliwości komunikacyjne, katastrofalny stan drogi nr 835, przeniesie swoją działalność w inne regiony Polski, powodując wzrost bezrobocia w bardzo ubogim regionie.
Ciąg drogowy nr 835, przebiegający przez miasta Lublin, Frampol, Biłgoraj i Tarnogród w województwie lubelskim oraz Przeworsk w województwie podkarpackim w kierunku drogi krajowej nr 98, łączy drogi krajowe E-17 i E-40. Droga ta, stanowiąca obecnie ciąg kategorii wojewódzkiej, wykorzystywana jest w ruchu międzynarodowym Lublin - Rzeszów - Medyka i w sposób znaczący jest obciążona pojazdami o dużym tonażu. Podniesienie rangi drogi nr 835 będzie czynnikiem rozwoju miast i gmin położonych na tej trasie. Rozszerzy to obszar aktywności rynkowej przedsiębiorstw Lubelszczyzny i włączy ten region do współpracy transgranicznej.
Bardzo proszę Pana Ministra o dołożenie starań, aby niezwykle ważna sprawa dla Lubelszczyzny została załatwiona pozytywnie.
Z poważaniem
Irena Kurzępa
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Witolda Gładkowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra edukacji narodowej i sportu Mirosława Sawickiego
Wielce Szanowny Panie Ministrze!
W związku z przejęciem zadań Agencji Nieruchomości Rolnych w zakresie opieki socjalnej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu składałem oświadczenia, w których wyrażałem obawy w sprawie kontynuowania realizacji zadań związanych z przyznawaniem stypendiów dzieciom byłych pracowników państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.
Wejście w życie ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych potwierdziło moje stanowisko. Okazuje się, że dzieci byłych pracowników państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej, uczące się w szkołach ponadgimnazjalnych, mogą pobierać stypendia przyznane przez Agencję Nieruchomości Rolnych tylko do dnia 30 czerwca 2005 r. Uważam, że jest to rozwiązanie krzywdzące, ponieważ uniemożliwia zachowanie prawa do wymienionych stypendiów do czasu ukończenia nauki w szkole podnadgimnazjalnej, narażając dzieci na znaczne utrudnienia związane z kontynuowaniem nauki.
Problem, w sprawie którego monitowałem w oświadczeniach, został dostrzeżony przez grupę posłów - autorów projektu ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawartego w druku sejmowym nr 4213. Celem tego unormowania jest zachowanie prawa dzieci byłych pracowników państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej do stypendiów do czasu ukończenia nauki w szkole ponadgimnazjalnej.
Proszę o wskazanie stanowiska rządu w tej sprawie.
Z wyrazami szacunku
Witold Gładkowski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Witolda Gładkowskiego
Oświadczenie skierowane do minister polityki społecznej Izabeli Jarugi-Nowackiej
Wielce Szanowna Pani Premier!
Na podstawie skierowanej do mnie interwencji Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszą zwracam się z prośbą o podjęcie wszelkich możliwych działań w celu szybkiego uchwalenia przez Sejm RP ustawy o świadczeniu pieniężnym dla małoletnich ofiar wojny 1939-1945.
Uchwalenie ustawy umożliwi uhonorowanie grupy osób zmuszonych do pracy na rzecz III Rzeszy, a pominiętych w przyznawaniu świadczeń z tego tytułu. Sytuacja tych osób jest mi szczególnie bliska. Uważam, że ich tragedia uzasadnia przyjęcie specjalnych środków procedury legislacyjnej.
Proszę o wskazanie dotychczasowych działań, które zostały podjęte w celu uchwalenia wyżej wymienionej ustawy.
Z wyrazami szacunku
Witold Gładkowski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Witolda Gładkowskiego
Oświadczenie skierowane do prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych Stanisława Kowalczyka
Wielce Szanowny Panie Prezesie!
Jako parlamentarzysta województwa zachodniopomorskiego otrzymałem informację, że zachodniopomorski oddział ANR z dniem 4 lipca 2005 r. dokonał zmian organizacyjnych dotyczących liczby funkcjonujących jednostek gospodarki zasobami. Z tym dniem z osiemnastu funkcjonujących jednostek gospodarki zasobami pozostawiono dziewięć. Decyzje o połączenie JGZ nie były konsultowane z władzami samorządów powiatowych. W kilku przypadkach zorganizowano jednostki gospodarki zasobami, które obsługiwać mają terytorialnie aż trzy powiaty.
Niezrozumiałe dla mnie osobiście jest zlikwidowanie JGZ w Szczecinku, połączenie jej z JGZ w Drawsku Pomorskim i ulokowanie tam siedziby tej jednostki. Według moich informacji JGZ w Szczecinku posiada w swoich zasobach o wiele więcej gruntów niż Drawsko Pomorskie.
Uprzejmie proszę o podanie zasad i podstaw, którymi kierował się dyrektor oddziału Agencji Nieruchomości Rolnych przy podejmowaniu decyzji o takim właśnie ulokowaniu nowych siedzib JGZ. Jednocześnie wnoszę, aby w powiatach, w których zlikwidowano JGZ, funkcjonowały biura administracji, które będą miały daleko idące kompetencje. Usprawni to w znaczny sposób obsługę rolników korzystających z usług ANR oraz przybliży załatwianie spraw urzędowych.
Z wyrazami szacunku
Witold Gładkowski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Jerzego Suchańskiego
Oświadczenie skierowane do marszałka Sejmu Włodzimierza Cimoszewicza
Szanowny Panie Marszałku!
Art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych nakłada na Pana Marszałka obowiązek publikowania w Dzienniku Ustaw tekstów jednolitych ustaw "jeżeli liczba zmian w ustawie jest znaczna lub gdy ustawa była wielokrotnie uprzednio nowelizowana i posługiwanie się tekstem ustawy może być istotnie utrudnione".
Moim zdaniem, rozważając celowość publikacji tekstu jednolitego, należy uwzględniać między innymi liczbę adresatów tego aktu. A ponieważ konieczność płacenia podatków dotyka wszystkich, szczególnie należy dbać o dostępność ustaw podatkowych.
Jak ustaliłem w komputerowym systemie informacji prawnej LEX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych była - po wydaniu w 2000 r. tekstu jednolitego - nowelizowana czterdzieści razy (!), a ustawa o podatku od osób fizycznych poddana została od 2000 r. aż sześćdziesięciu ośmiu zmianom. W mojej ocenie to w pełni uzasadnia przyjęcie, że liczba zmian w obu ustawach była znaczna.
W tych okolicznościach zwracam się do Pana Marszałka z gorącą prośbą o publikację urzędowych tekstów jednolitych obu wspomnianych ustaw. Uważam za ważny element budowania zaufania obywateli do państwa to, jeśli organ tego państwa będzie miał na względzie wygodę obywateli. I tak ze smutkiem musimy przyznać, że może zbyt często, jako parlamentarzyści, dawaliśmy się nakłonić do wprowadzenia zmian w tych dwóch ważnych ustawach.
Proszę Pana Marszałka, aby dzięki publikacji tekstów jednolitych zmniejszył wynikającą z tego uciążliwość dla obywateli.
Z poważaniem
Jerzy Suchański
Oświadczenie złożone
przez senator Marię Szyszkowską
Oświadczenie skierowane do prezesa Najwyższej Izby Kontroli Mirosława Sekuły
W związku z napływającymi do mojego biura informacjami o lokalizowaniu nowych cmentarzy wśród pól uprawnych zwracam się z prośbą o informację, czy podlega to kontroli. Ponadto dodam, że wiele starych cmentarzy znalazło się obecnie, w rezultacie rozbudowy miast, wśród osiedli mieszkaniowych, co pozostaje w sprzeczności z obowiązującymi przepisami, na które powołuje się minister środowiska.
Maria Szyszkowska
Oświadczenie złożone
przez senatora Mirosława Lubińskiego
Oświadczenie skierowane do ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego
Istniejący od 40 lat Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu przeżywa renesans. Zdobywa liczne nagrody zespołowe i indywidualne na prestiżowych festiwalach i przeglądach teatralnych. Wielu czołowych krytyków zapytanych o najlepszy teatr w sezonie na pierwszym miejscu wymienia Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, a są to między innymi: Łukasz Drewniak ("Tygodnik Powszechny", "Przekrój"), Wojciech Majcherek ("Teatr"), Krzysztof Mieszkowski ("Notatnik Teatralny") czy Jacek Sieradzki ("Dialog"). W ankiecie miesięcznika "Teatr" najwybitniejsi krytycy teatralni w kraju oceniali sezon 2003/2004. Krzysztof Mieszkowski za najlepsze przedstawienie uznał "Czyż nie dobija się koni?" Horacego McCoya w reżyserii Mai Kleczewskiej. Ten sam krytyk za najlepszą sztukę polską uznał "Kopalnię" Michała Walczaka. Wśród najlepszych w kraju Teatr Dramatyczny imienia Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu wymieniali Wojciech Majcherek, Krzysztof Mieszkowski, Joanna Targoń. Tym samym nasz teatr znalazł się pośród trzech teatrów najczęściej wskazywanych jako najlepsze.
Niestety dotkliwy brak środków, spowodowany nagłą i niespodziewaną decyzją Ministra Kultury o zmianie sposobu finansowania instytucji kultury przejętych w 1999 r. i prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego (w tym wypadku przez Dolnośląski Urząd Marszałkowski), stawia plany artystyczne wałbrzyskiego teatru pod dużym znakiem zapytania. Jeszcze w styczniu 2005 r. teatr wystosował poprzez swego organizatora, czyli DUM, wnioski o dofinansowanie działalności artystycznej w ramach tak zwanego mecenatu, licząc na to, że decyzje zapadną około maja tego roku. Jednak w kwietniu ministerstwo przekazało do DUM tylko około 2 milionów zł zamiast planowanych 11 milionów zł (dla wszystkich siedemnastu instytucji "marszałkowskich" Dolnego Śląska). Minister oświadczył także, że od tej pory będzie jedynie wspierać jednostki samorządu terytorialnego na poziomie około 20% potrzeb, a poszczególne instytucje mogą ubiegać się o fundusze na projekty artystyczne w ramach tak zwanych programów operacyjnych. W środku roku dolnośląska kultura postawiona została w sytuacji konieczności ponownego składania aplikacji pod rygorami nowego rozporządzenia z dnia 19 kwietnia 2005 r., w ramach nowych przepisów. Takie aplikacje natychmiast zostały przesłane do ministerstwa, na odpowiedź trzeba jednak poczekać trzy miesiące, czyli do sierpnia, września bieżącego roku. Jeśli jednak projekty te nie znajdą uznania w oczach komisji oceniającej, to wałbrzyskiego teatru nie będzie stać na żadne premiery i nowe przedsięwzięcia artystyczne, przy tym zagrożone są również tradycyjne i wymienione wcześniej projekty.
Zwracam się w tej sytuacji do Ministra Kultury z pytaniem, jakie są inne możliwości dofinansowania przez ministerstwo potrzeb pozaartystycznych Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, takich jak uruchomienie niezbędnej profesjonalnej kameralnej sali studyjnej, wprowadzenie systemu informatycznego, na który wniosek o dofinansowanie był składany w 2004 r. i został ponowiony w tym roku, czy niezbędne zakupy inwestycyjne, których wymaga scena, widownia oraz pracownia elektroakustyczna. W sumie zaspokojenie tylko tych potrzeb to kwota około 900 tysięcy zł. Jednak biorąc pod uwagę przekazane przez Ministra Kultury w tym roku do Dolnośląskiego Urzędu Marszałkowskiego 2 miliony zł zamiast 11 milionów zł dla siedemnastu instytucji kulturalnych, każda z nich może liczyć średnio na dofinansowanie w wysokości 100 tysięcy zł. Warto w tym miejscu dodać, że Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu złożył do ministerstwa aplikacje na projekty artystyczne realizowane w ramach programów operacyjnych na 2005 r. na łączną kwotę 797 tysięcy 535 zł.
W oświadczeniu przytoczyłem jedynie najważniejsze argumenty świadczące o randze teatru i sensie inwestowania w instytucję, która w byłym górniczym mieście, borykającym się dziś przede wszystkim z ubóstwem swych mieszkańców, potrafi odnosić ogólnopolskie i międzynarodowe sukcesy, a jej prestiż dzisiaj nie jest mniejszy od prestiżu najlepszych teatrów w naszym kraju.
Mirosław Lubiński
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Nicieję
Oświadczenie skierowane do generalnego konserwatora zabytków Ryszarda Miklińskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Pragnę Pana poinformować o swoistej luce prawnej, która pozwala niskiemu urzędnikowi miejskiemu hamować, a częstokroć uniemożliwiać działanie na rzecz ratowania zabytków.
Pragnę opisać przypadek, który nie jest precedensowy. Otóż Uniwersyteckie Stowarzyszenie na rzecz Ratowania Zabytków Śląska Opolskiego - organizacja pożytku publicznego, mająca na koncie wiele uratowanych dzieł sztuki i skupiająca wielu wybitnych profesorów, artystów, prawników, biznesmenów, których łączy idea ratowania zabytków Śląska - wspólnie z Muzeum Śląska Opolskiego podjęło działanie na rzecz uratowania wysokiej klasy artystycznej rzeźby przedstawiającej św. Krzysztofa dłuta znakomitego niemieckiego rzeźbiarza Carla Kerna.
Rzeźba ta, poobijana i potwornie sprofanowana, znalazła się na granicy fizycznego unicestwienia w parku we wsi Kopice. Po bardzo długich zabiegach i mobilizacji wielu osób, instytucji i znacznych środków finansowych (około 200 tysięcy zł) rzeźba ta wraz z otaczającym ją ogromnym, liczącym 11 m wysokości, baldachimem została przewieziona w kawałkach w trzech przyczepach do hal konserwatorskich Uniwersytetu Opolskiego i tam poddana gruntownej renowacji oraz rekonstrukcji nieistniejącej już dużej partii.
Rzeźba ta ma stanąć w centrum Opola, na Wzgórzu Uniwersyteckim, przy fosie dawnego zamku książęcego. I mimo że zgodę na tę lokalizację wyrazili: opolski wojewódzki konserwator zabytków, opolski miejski konserwator zabytków, rektor Uniwersytetu Opolskiego, marszałek województwa opolskiego i, co najważniejsze, prezydent miasta Opola, to urzędnik w Urzędzie Miejskim, pełniący funkcję naczelnika Wydziału Urbanistyki i Planowania Przestrzennego (muszę tu wymienić nazwisko tego bezdusznego urzędnika: Helena Konsensjusz, bo to może być jedyna forma napiętnowania tego, co robi), zasłaniając się jakimiś absurdalnymi przepisami, zahamował proces postawienia figury w wyznaczonym miejscu. Grupa osób, która zabiega o tę sprawę, od sześciu miesięcy ciągle musi donosić jakieś nowe pisma, które rzekomo są niezbędne, aby uratowany pomnik zdobił miasto, a nie leżał w magazynie.
Panie Ministrze, jak mam rozumieć relację między decyzjami konserwatora wojewódzkiego i miejskiego a decyzją podrzędnego urzędnika w ratuszu? W moim biurze senatorskim nie milkną telefony w tej sprawie, poirytowani ludzie domagają się mojej interwencji.
Będę wdzięczny za podpowiedź, jak wyjść z tego absurdu.
Z wyrazami szacunku i serdeczności
Stanisław Nicieja
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Nicieję
Oświadczenie skierowane do sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Andrzeja Przewoźnika
24 czerwca 2005 r. jako członek delegacji parlamentu polskiego miałem wielką satysfakcję uczestniczyć w uroczystym oficjalnym otwarciu Cmentarza Obrońców Lwowa z udziałem prezydentów Polski i Ukrainy.
Moja satysfakcja była szczególna, gdyż po raz pierwszy byłem na tym cmentarzu przed dwudziestu ośmiu laty, kiedy był on sprofanowanym, zasypanym gruzami, porośniętym samosiejkami, otoczonym drutem kolczastym wysypiskiem śmieci. Przystępując wówczas do pracy naukowej, aby odtworzyć dzieje tego niezwykłego cmentarza i historię jego profanacji, nie mogłem nawet marzyć, że doczekam chwili, kiedy nekropolia ta odzyska swą dawną świetność. Tak się jednak stało. Jest to wielkie zwycięstwo dyplomatów polskich i ukraińskich.
Cmentarz Orląt Lwowskich był bowiem sprawą dla obu narodów tak trudną, bolesną, wzbudzającą emocje, że wypracowanie kompromisu, który pozwolił oddać tę nekropolię do oficjalnego użytku z udziałem najważniejszych osobistości obu państw, jest autentycznym osiągnięciem. Widzę to w szczególnej ostrości jako senator ziemi opolskiej, gdzie problem cmentarzy niemieckich nastręczał i nastręcza podobne trudności.
Odbudowany pięknie Cmentarz Obrońców Lwowa, będący jedną z najbardziej oryginalnych wojskowych nekropolii w Europie, od strony artystycznej i symbolicznej, już od kilku lat spełniał swą funkcję sakralną i odgrywał rolę miejsca pamięci bez faktu uroczystego otwarcia. Polacy od kilku lat masowo odwiedzali ten cmentarz i czcili spoczywających na nim swoich bohaterów. Jednak sprawa otwarcia oficjalnego w historii Polski i Ukrainy to kamień milowy. Takim wydarzeniem w relacjach między Polską i Niemcami był list biskupów polskich do biskupów niemieckich i msza w Krzyżowej z udziałem premiera Tadeusza Mazowieckiego i kanclerza Helmuta Kohla.
Otwarcie cmentarza Orląt we Lwowie jest w moim przekonaniu wydarzeniem tej właśnie miary. Wierzę, że otworzył się nowy rozdział w stosunkach polsko-ukraińskich. I że oficjalne otwarcie cmentarza przyczynia się do nowego pojmowania tego miejsca w historii Europy.
Przebieg uroczystości we Lwowie był podniosły, perfekcyjnie przygotowany i przeprowadzony. Wystąpienia obu prezydentów, Aleksandra Kwaśniewskiego i Wiktora Juszczenki, były mądre polityczne i atrakcyjne retorycznie. Dowodziły, że oto przywódcy obu narodów, kiedyś tak bardzo zwaśnionych, podają sobie ręce ponad grobami tych, którzy padli, broniąc swoich, wykluczających się często wzajemnie, racji.
Bezpośrednie transmisje telewizyjne i radiowe pozwoliły, że uroczystość ta dotarła do milionów Polaków z korzeniami lwowskimi, zwłaszcza na Dolnym Śląsku.
Uroczystość tę zakłócił jednak przykry incydent, godzący w człowieka, który położył ogromne zasługi w przywróceniu cmentarza Orląt do dawnej świetności oraz w wynegocjowaniu warunków, na jakich to sprofanowane miejsce stało się ponownie panteonem narodowej chwały i sławy. Mam tu na myśli sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, ministra Andrzeja Przewoźnika. Mogłem z bliska przez lata, jako autor książek i filmów dokumentalnych o cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie i specjalnie o cmentarzu Orląt i jako członek Rady Ochrony Pamięci, obserwować, jak wielką pracę wykonał w tej sprawie Andrzej Przewoźnik.
I oto w dniach również jego osobistego triumfu niegodni ludzie z Krakowa bez żadnych podstaw oskarżyli go, że był agentem służb specjalnych PRL. Ta wiadomość wywołała szok, podchwyciły to również media ukraińskie, szczególnie te niechętne działalności Andrzeja Przewoźnika i polskich negocjatorów. Między innymi "Lwiwska Prawda", wysokonakładowy organ ukraiński, na podstawie polskich źródeł medialnych poinformowała swych czytelników, że - cytuję - "Andrzej Przewoźnik był komunistycznym agentem".
Po kilku dniach krakowscy funkcjonariusze IPN wycofali się ze swoich oskarżeń niemających najmniejszych podstaw, ale krzywdy, którą wyrządzili Andrzejowi Przewoźnikowi i polskiej racji stanu we Lwowie nie potrafią już wyrównać, nie potrafią zdobyć się nawet na słowo "przepraszam". Chronią się za jakimś ułomnym prawem niepozwalającym mu przyznać statusu człowieka pokrzywdzonego.
Dlatego jako senator Rzeczpospolitej Polskiej, który prawie dwadzieścia lat poświęcił badaniom nad dziejami Lwowa i cmentarza Łyczakowskiego, wiedząc, czego dokonał minister Andrzej Przewoźnik w sprawie ratowania Cmentarza Orląt Lwowskich, pragnę tym oświadczeniem na forum polskiego parlamentu dać mu przynajmniej skromne zadośćuczynienie. Andrzej Przewoźnik wpisał się na trwałe w dzieje i legendę cmentarza Orląt w polskiej tradycji historycznej i żadne marne posądzenie nie usunie go stamtąd.
Stanisław Sławomir Nicieja
86. posiedzenie Senatu RP, spis treści , poprzednia część stenogramu