Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Panie i Panowie Senatorowie, proszę o zajmowanie miejsc.

Wznawiam obrady.

Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, panią senator Teresę Liszcz o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków, a następnie przedstawienie wniosku mniejszości komisji.

Bardzo proszę, Pani Senator.

Senator Teresa Liszcz:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

Komisja Ustawodawstwa i Praworządności w dniu wczorajszym odbyła posiedzenie poświęcone rozpatrzeniu poprawek zgłoszonych w czasie wczorajszego posiedzenia. Komisja uwzględniła także własne, wcześniej zgłoszone, poprawki. W trakcie posiedzenia, na podstawie art. 52 ust. 4 Regulaminu Senatu, niektórzy wnioskodawcy zmienili treść swoich poprawek. Senatorowie Adam Biela oraz Jan Szafraniec zmienili treść poprawek dwudziestej piątej i osiemdziesiątej piątej. Senator Ewa Serocka dokonała zmiany poprawki pięćdziesiątej i pięćdziesiątej pierwszej w zestawieniu wniosków. Autopoprawkę do poprawki sto czterdziestej szóstej wnieśli zaś senatorowie: Ewa Serocka, Adam Graczyński, Jerzy Markowski oraz Tadeusz Wnuk. Z kolei Komisja Ustawodawstwa i Praworządności wycofała poprawkę sto czterdziestą siódmą dotyczącą daty wejścia w życie ustawy, ponieważ zgłoszona w czasie posiedzenia poprawka sto czterdziesta szósta skonsumowała tę propozycję komisji.

(Rozmowy na sali)

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Pani Senator, może zrobimy krótką przerwę. Nasi koledzy trochę wyciszą rozmowy i wtedy dotrze do nich to, co pani jest uprzejma przedstawiać Wysokiej Izbie.

Bardzo proszę.

Senator Teresa Liszcz:

Pani Marszałek, komisja popiera wszystkie wcześniej zgłoszone przez siebie poprawki z wyjątkiem pięciu: dwudziestej piątej, sto ósmej, sto dziewiątej, sto dwudziestej piątej i sto trzydziestej trzeciej. Tych poprawek nie popieramy z uwagi na to, że przeważnie zostały skonsumowane przez pełniejsze poprawki zgłoszone w czasie posiedzenia plenarnego.

Nie będę omawiała tych poprawek, które były przedmiotem mojego sprawozdania w dniu wczorajszym. Krótko ustosunkuję się tylko w imieniu komisji do tych zgłoszonych w czasie posiedzenia plenarnego - zarówno do tych, których przyjęcie komisja rekomenduje, jak i do tych, których nie rekomendujemy. Spośród poprawek zgłoszonych w czasie posiedzenia plenarnego rekomendujemy poprawki, które teraz omówię.

Poprawka pięćdziesiąta daje syndykowi prawo do zatrudniania bez zezwolenia sędziego-komisarza osób potrzebnych do dokonania spisu składników masy upadłości oraz do zapewnienia ochrony mienia wchodzącego w skład masy upadłości.

Poprawka pięćdziesiąta pierwsza stanowi, iż koszty funkcjonowania organów upadłego, każdorazowo ustalane przez sędziego-komisarza, są traktowane jako składnik kosztów postępowania upadłościowego.

Poprawka siedemdziesiąta siódma, zgłoszona przeze mnie, dotyczy sytuacji, gdy układ zawarty w toku postępowania upadłościowego przewiduje konwersję wierzytelności na udziały lub akcje spółki będącej upadłym. W tym przypadku układ zastępuje przewidziane w kodeksie spółek handlowych czynności związane z podwyższaniem kapitału i obejmowaniem akcji bądź udziałów i stanowi podstawę odpowiednich wpisów w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Poprawka osiemdziesiąta piąta ma bardzo duże znaczenie, pragnę więc zwrócić na nią uwagę pań senator i panów senatorów. Tę poprawkę rekomendujemy z pełnym przekonaniem. Wychodzi ona naprzeciw tej trudnej sytuacji społecznej, jaką mamy, jest jakimś krokiem w kierunku zwalczania czy przynajmniej ograniczania, bezrobocia. Ten krok polega na tym, iż spółka pracownicza, w skład której wchodziłaby ponad połowa pracowników upadłego, jeżeli upadły był spółką z udziałem Skarbu Państwa, ma w określonych sytuacjach pierwszeństwo nabycia przedsiębiorstwa upadłego bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego nadającej się do prowadzenia działalności gospodarczej. Chodzi oczywiście o sytuację, w której rada wierzycieli upoważnia syndyka do dokonywania sprzedaży bezprzetargowej. Ta poprawka jest poprawką pana senatora Bieli i pana senatora Szafrańca.

Istotna jest również poprawka sto siódma zgłoszona przez panią senator Serocką ze spółką. Poprawka ta daje sądowi upadłościowemu miesięczny termin od dnia zgłoszenia wniosku o upadłość do wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Jest to oczywiście termin instrukcyjny, jak każdy termin dla sądu, nie mniej powinien mobilizować sąd do szybkiego działania.

Poprawki sto dziesiąta, sto jedenasta i sto dwunasta, autorstwa pana senatora Markowskiego, zmierzają do istotnego uściślenia pewnych przepisów dotyczących odrębnego postępowania upadłościowego w odniesieniu do banków. To chyba wszystkie najważniejsze poprawki, które rekomendujemy.

Nie rekomendujemy zaś poprawki dwudziestej piątej wprowadzającej dodatkowy przepis w prawie upadłościowym dotyczący upadłości spółdzielni. Chodzi o wyraźne stwierdzenie, iż w razie upadłości spółdzielni przewidzianych w tych przepisach czynności powinien dokonywać syndyk bądź zarządca. Ta poprawka przepadła stosunkiem głosów 3:3 i stała się wnioskiem mniejszości, o którym w stosownym czasie powiem troszkę więcej. Komisja nie poparła również poprawki sto trzydziestej trzeciej, autorstwa senatorów Bieli i Szafrańca, która dotyczy wynagrodzenia nadzorcy sądowego. Ta poprawka jest po prostu zbędna, ponieważ wynagrodzenie nadzorcy sądowego jest jednoznacznie określone w ustawie. Pan senator Biela obecny na posiedzeniu komisji był zresztą gotów ją wycofać, ale w związku z nieobecnością współautora poprawki nie było to możliwe. Poprawka ta jest zarekomendowana negatywnie.

I jeszcze jedna sprawa. Wśród tej dużej liczby poprawek jest blok poprawek merytorycznych, które zostały zgłoszone przez komisję, poparte ponownie przez komisję i w pełni zaakceptowane przez stronę rządową, co wyraził pan minister w czasie posiedzenia plenarnego i potwierdził w czasie posiedzenia komisji. I te poprawki proponowałabym przegłosować łącznie. To są poprawki: pierwsza, od czwartej do dziesiątej, dwunasta, piętnasta, od szesnastej do dwudziestej, dwudziesta trzecia, dwudziesta czwarta, dwudziesta szósta, dwudziesta ósma, trzydziesta trzecia, trzydziesta czwarta, trzydziesta szósta, trzydziesta ósma, czterdziesta, czterdziesta pierwsza, czterdziesta siódma, pięćdziesiąta piąta, sześćdziesiąta piąta, sześćdziesiąta siódma, sześćdziesiąta ósma, siedemdziesiąta, siedemdziesiąta druga, siedemdziesiąta trzecia, od siedemdziesiątej ósmej do osiemdziesiątej czwartej, od osiemdziesiątej siódmej do sto szóstej, od sto czternastej do sto osiemnastej, sto dwudziesta pierwsza, sto dwudziesta druga, sto dwudziesta siódma, sto trzydziesta pierwsza, sto trzydziesta druga, od sto trzydziestej czwartej do sto trzydziestej siódmej oraz od sto trzydziestej dziewiątej do sto czterdziestej piątej.

To nie są poprawki wymagające merytorycznego akceptowania, lecz poprawki legislacyjne, redakcyjne, co do których nikt nie zgłaszał wątpliwości.

Oprócz tego jest grupa poprawek merytorycznych zgłoszonych i zaakceptowanych przez komisję, wobec których strona rządowa aprobatę. Są to następujące poprawki: druga, trzecia, jedenasta, trzynasta, czternasta, dwudziesta pierwsza, dwudziesta druga, dwudziesta siódma, dwudziesta dziewiąta, od trzydziestej do trzydziestej drugiej, trzydziesta piąta, trzydziesta siódma, trzydziesta dziewiąta, od czterdziestej drugiej do czterdziestej szóstej, czterdziesta ósma, czterdziesta dziewiąta, od pięćdziesiątej drugiej do pięćdziesiątej czwartej, sześćdziesiąta szósta, sześćdziesiąta dziewiąta, siedemdziesiąta pierwsza, osiemdziesiąta szósta, sto trzynasta, sto dziewiętnasta, sto dwudziesta, sto dwudziesta trzecia, sto dwudziesta szósta, sto dwudziesta ósma oraz sto trzydziesta ósma.

Proponuję przegłosować te poprawki w dwóch blokach. O ile redakcyjne poprawki na ogół nie budzą wątpliwości i sprzeciwu, o tyle poprawki merytoryczne u niektórych panów senatorów czy pań senatorek mogą budzić wątpliwości i dlatego proponowałabym jednak rozdzielenie poprawek merytorycznych i redakcyjnych. Dziękuję. Proszę o poparcie stanowiska komisji.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo serdecznie.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Biela?

(Senator Adam Biela: Dziękuję bardzo.)

Senator Jan Szafraniec?

(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)

Senator Ewa Serocka?

(Senator Ewa Serocka: Dziękuję.)

Senator Teresa Liszcz?

(Senator Teresa Liszcz: Tak. Ja mam niejako obowiązek zreferować wspólnie z senatorem Bielą wniosek mniejszości.)

Bardzo proszę.

Senator Teresa Liszcz:

To jest poprawka dwudziesta piątą, ta, przy której już wspominałam, że nie przeszła w głosowaniu przy równej liczbie głosów "za" i "przeciw".

Chodzi o dodanie do prawa upadłościowego art. 85a, który dotyczy sytuacji, kiedy upadła spółdzielnia mieszkaniowa z opcją likwidacyjną. Jeżeli odebrano zarząd majątkiem upadłemu, to póki spółdzielnia nie upadła, zarządca miałby obowiązek dokonywać pewnych czynności, w szczególności zawierać z członkami spółdzielni określone umowy, tak aby w sytuacji upadłości umożliwić im nabycie własności mieszkań, które zajmują. Zresztą gdyby nawet nie zamieścić w prawie upadłościowym tego przepisu, to można by wydedukować, że po upadłości spółdzielni te czynności powinien wziąć na siebie syndyk bądź zarządca. Wydaje się jednak, że byłoby lepiej, by syndyk bądź zarządca nie musiał szukać odpowiednich przepisów w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych i jeszcze ich interpretować. Powinny one być zawarte wprost w tej ustawie, zwłaszcza że nie chodzi tutaj o dosłowne powtórzenie normy, lecz o wyraźne stwierdzenie, że w sytuacji upadłości w obowiązki zarządu wchodzi syndyk bądź zarządca.

Strona rządowa akceptuje tę poprawkę. Głosy komisji rozłożyły się w ten sposób, że były trzy głosy były za, trzy - przeciw, a reszta członków komisji wstrzymała się od głosu.

W imieniu mniejszości komisji prosiłabym o poparcie jednak tej poprawki. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Andrzej Anulewicz?

(Senator Andrzej Anulewicz: Dziękuję.)

Pan senator Tadeusz Bartos?

(Senator Tadeusz Bartos: Dziękuję.)

Pan senator Jerzy Markowski?

(Senator Jerzy Markowski: Dziękuję bardzo.)

Pan senator Adam Graczyński?

(Senator Adam Graczyński: Dziękuję.)

Pan senator Tadeusz Wnuk?

(Senator Tadeusz Wnuk: Dziękuję.)

Przypominam, że Komisja Ustawodawstwa i Praworządności wycofała poprawkę sto czterdziestą siódmą zawartą w druku nr 311Z.

Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofany wniosek? Nie ma zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.

Zgodnie z propozycją pani senator proponuję, aby poprawki doprecyzowujące, usuwające błędy, ujednolicające terminologię, były przegłosowane łącznie. Są to poprawki: pierwsza, od czwartej do dziesiątej, dwunasta, piętnasta, od szesnastej do dwudziestej, dwudziesta trzecia, dwudziesta czwarta, dwudziesta szósta, dwudziesta ósma, trzydziesta trzecia, trzydziesta czwarta, trzydziesta szósta, trzydziesta ósma, czterdziesta, czterdziesta pierwsza, czterdziesta siódma, od pięćdziesiątej piątej do sześćdziesiątej piątej, sześćdziesiąta siódma, sześćdziesiąta ósma, siedemdziesiąta, od siedemdziesiątej drugiej do siedemdziesiątej szóstej, od siedemdziesiątej ósmej do osiemdziesiątej czwartej, od osiemdziesiątej siódmej do sto szóstej, od sto czternastej do sto osiemnastej, sto dwudziesta pierwsza, sto dwudziesta druga, sto dwudziesta siódma, sto trzydziesta pierwsza, sto trzydziesta druga, od sto trzydziestej czwartej do sto trzydziestej siódmej oraz od sto trzydziestej dziewiątej do sto czterdziestej piątej.

Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, uznam że Senat akceptuje takie rozwiązanie.

Czy jest sprzeciw w tej sprawie? Nie ma.

Wobec tego przystąpimy do wyrażenia stanowiska wobec poprawek, co do których jest propozycja, aby przegłosować je łącznie. Poprawki te mają charakter merytoryczny. Są to poprawki: druga, trzecia, jedenasta, trzynasta, czternasta, dwudziesta pierwsza, dwudziesta druga, dwudziesta siódma, dwudziesta dziewiąta, od trzydziestej do trzydziestej drugiej, trzydziesta piąta, trzydziesta siódma, trzydziesta dziewiąta, od czterdziestej drugiej do czterdziestej szóstej, czterdziesta ósma, czterdziesta dziewiąta, od pięćdziesiątej drugiej do pięćdziesiątej czwartej, sześćdziesiąta szósta, sześćdziesiąta dziewiąta, siedemdziesiąta pierwsza, osiemdziesiąta szósta, sto trzynasta, sto dziewiętnasta, sto dwudziesta, sto dwudziesta trzecia, sto dwudziesta szósta, sto dwudziesta ósma oraz sto trzydziesta ósma.

Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie ma.

Uznajemy wobec tego, że zarówno poprawki z pierwszej grupy, jak również te merytoryczne przegłosujemy łącznie.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad poprawkami z grupy poprawek doprecyzowujących, usuwających błędy, ujednolicających terminologię, które już wcześniej wyliczyłam i przedstawiłam. Będziemy głosować łącznie.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 71)

Poprawka druga rozpoczyna blok poprawek merytorycznych, które uzyskały akceptację komisji i strony rządowej i nie wywoływały żadnych konfliktów. Przegłosujemy je również łącznie.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek, które wprowadzają zmiany merytoryczne?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 72)

Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte jednogłośnie.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką dwudziestą piątą. Poprawka ta dodaje do ustawy przepis określający obowiązki syndyka i zarządcy wynikające z przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 77 głosowało za, 7 - przeciw. (Głosowanie nr 73)

Przystępujemy do głosowania nad poprawką pięćdziesiątą. Poprawka ta umożliwia zatrudnianie przez syndyka osób potrzebnych do dokonania spisu i dozoru masy upadłościowej po powiadomieniu sędziego-komisarza.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 74)

Poprawka pięćdziesiąta pierwsza dodaje przepis, zgodnie z którym koszty związane z funkcjonowaniem organu upadłego oraz z realizacją jego uprawnień organizacyjnych ustala każdorazowo sędzia-komisarz. Koszty te wchodzą w skład kosztów postępowania upadłościowego.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 75)

Poprawka siedemdziesiąta siódma dodaje przepis, zgodnie z którym prawomocnie zatwierdzony układ zastępuje określone w kodeksie spółek handlowych czynności związane z podwyższeniem kapitału zakładowego i objęciem udziałów lub akcji, jeżeli układ przewiduje konwersję wierzytelności na udziały lub akcje spółki będącej organem upadłym.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 76)

Poprawka osiemdziesiąta piąta ustanawia pierwszeństwo spółki pracowniczej w nabyciu przedsiębiorstwa upadłego, w sytuacji gdy rada wierzycieli wyraziła zgodę na sprzedaż z wolnej ręki.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 81 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 77)

W myśl poprawki sto siódmej o ogłoszeniu upadłości banku sąd orzeka najpóźniej w terminie miesiąca od otrzymania wniosku. Poprawka ta jednocześnie usuwa z przepisu art. 425 zbędną wzmiankę o składzie sądu.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 81 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 78)

Poprawka sto ósma skreśla...

(Głos z sali: Poprawka sto dziesiąta, bo sto ósma została wykluczona.)

Przepraszam bardzo. Przyjęcie poprawki sto siódmej wyklucza głosowanie nad poprawką sto ósmą...

(Głos z sali: I poprawką sto dziewiątą.)

...i poprawką sto dziewiątą.

Głosujemy wobec tego nad poprawką sto dziesiątą. W myśl tej poprawki wierzytelności z tytułu wszystkich tak zwanych środków gwarantowanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, a nie tylko z tytułu rachunków bankowych, tak jak uchwalił Sejm, zaspokaja się bez ich zgłoszenia do masy upadłości.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 79)

Poprawka sto jedenasta usuwa błąd we wskazaniu osób obowiązanych do wykonywania czynności związanych z wypłatą środków gwarantowanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 80)

Poprawka sto dwunasta dodaje przepis, zgodnie z którym wierzytelności z rachunków bankowych ulegają zaspokojeniu po zaspokojeniu należności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z tytułu przekazania kwot na wypłatę środków gwarantowanych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 81)

Poprawka sto dwudziesta czwarta nadaje nowe brzmienie przepisowi określającemu krąg podmiotów, do których stosuje się przepisy dotyczące postępowania naprawczego, wyłączając z tego kręgu samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 82)

Nad poprawkami sto dwudziestą dziewiątą i sto trzydziestą będziemy głosowali łącznie. Poprawki te wprowadzają kontrolę sądów w zakresie spełniania przez przedsiębiorcę warunków do wszczęcia postępowania naprawczego.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 83)

Poprawki uzyskały naszą akceptację.

Poprawka sto trzydziesta trzecia wprowadza przepis, w myśl którego wysokość wynagrodzenia nadzorcy sądowego w postępowaniu naprawczym jest uzależniona od wielkości majątku przedsiębiorcy, liczby wierzycieli oraz zakresu zadań nadzorcy niezbędnych w toku postępowania.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 15 głosowało za, 62 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 84)

Poprawka nie uzyskała naszej akceptacji.

Poprawka sto czterdziesta szósta określa termin wejścia w życie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze na 1 października 2003 r. oraz stanowi, iż w odniesieniu do przedsiębiorców, którzy złożyli wnioski o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego na podstawie przepisów ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy, przepisy o postępowaniu naprawczym wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia ustawy.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 85)

W ten sposób przegłosowaliśmy wszystkie poprawki.

Przystępujemy do głosowania nad uchwałą w sprawie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 86)

Senat jednogłośnie podjął uchwałę w sprawie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.

Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Przypominam również, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, pana senatora Bogusława Mąsiora, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Bogusław Mąsior:

Dziękuję bardzo.

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych na swoim posiedzeniu wnikliwie zapoznała się z wnioskami zgłoszonymi w czasie dyskusji. Szczególne emocje wywoływała poprawka do art. 4, która precyzuje procedurę tworzenia, powoływania biur informacji gospodarczej.

Jak państwo pamiętają, pani senator Liszcz zgłosiła poprawkę, która miała na celu zabezpieczenie tego, aby biura informacji gospodarczej były wiarygodne i by tego rodzaju podmiotów nie mogli tworzyć ludzie o wątpliwej przeszłości, również jeśli chodzi o działalność gospodarczą. Miała miejsce długa dyskusja na ten temat. Poprawka do art. 4 - jest to poprawka trzecia - doprecyzowuje, że akcjonariusz spółki również nie może być osobą karaną za przestępstwo, zaś w pierwotnej wersji ustawy to zabezpieczenie dotyczyło tylko i wyłącznie zarządu biura informacji gospodarczej.

Poprawki dziesiąta i jedenasta, zgłoszone przez panią marszałek Danielak i pana senatora Markowskiego, poparte przez komisję, zmierzają do tego, aby informacje biura informacji gospodarczej były dostępne za darmo dla instytucji, dla podmiotów wymienionych w art. 16 ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych. Pozostałe poprawki zostały przeze mnie omówione w czasie dyskusji plenarnej, w związku z tym pomijam ich uzasadnienie.

Bardzo proszę Wysoki Senat o przyjęcie poprawek zawartych w druku nr 317Z: drugiej, trzeciej, czwartej, piątej, dziewiątej, dziesiątej, jedenastej, dwunastej, trzynastej, czternastej i piętnastej.

Jeżeli można, Pani Marszałek, stawiam wniosek, aby nad poprawkami popartymi przez komisję głosować łącznie.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Pani senator Teresa Liszcz?

(Senator Teresa Liszcz: Dziękuję.)

Pan senator Jerzy Markowski?

(Senator Jerzy Markowski: Nie, dziękuję.)

Ja również rezygnuję.

W związku z postawionym przez pana senatora sprawozdawcę wnioskiem o łączne głosowanie nad wszystkimi poprawkami, które uzyskały akceptację komisji, zwracam się do państwa senatorów z pytaniem, czy jest na to zgoda.

Widzę, że jest sprzeciw.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Tadeusz Rzemykowski:

Jestem przeciwny temu wnioskowi.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Wobec będziemy kolejno głosować nad każdą poprawką.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.

Nad poprawką pierwszą, siódmą i ósmą będziemy głosować łącznie. Poprawki te nakładają na wierzycieli obowiązek uzyskania tytułu wykonawczego przed zgłoszeniem informacji gospodarczej do biura informacji gospodarczej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników.

Na 79 obecnych senatorów 15 głosowało za, 57 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 87)

Poprawki nie uzyskały akceptacji.

Poprawka druga wyłącza spod działania ustawy obrót wierzytelnościami za pośrednictwem ogłoszenia publicznego.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników.

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 88)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka trzecia powoduje, iż akcjonariuszami biura informacji gospodarczej nie będą mogły być osoby karane za przestępstwo popełnione z winy umyślnej ani osoby prawne, w których organach zasiadają osoby karane za przestępstwo popełnione z winy umyślnej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 89)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka czwarta zabrania zamiany akcji imiennych biura informacji gospodarczej na akcje na okaziciela.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 90)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka piąta rozszerza katalog podmiotów uprawnionych do przekazywania informacji gospodarczych o zobowiązaniach konsumentów na przedsiębiorców wynajmujących lokale.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 75 głosowało za, 5 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (*Wicemarszałek przeczytała omyłkowo: na 82 obecnych senatorów 75 głosowało za, 2 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu.) (Głosowanie nr 91)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka szósta rozszerza katalog podmiotów uprawnionych do przekazywania informacji gospodarczych o zobowiązaniach konsumentów na przedsiębiorców wykonujących roboty budowlane.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 19 głosowało za, 59 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 92)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Nad poprawkami dziewiątą i czternastą będziemy głosować łącznie.

Poprawki nakazują przedsiębiorcy rozwiązać z biurem informacji gospodarczej umowę o udostępnianiu informacji w terminie czternastu dni od dnia zaprzestania działalności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Jednogłośnie - na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 93)

Poprawki uzyskały akceptację.

Nad poprawkami dziesiątą i jedenastą będziemy głosować łącznie.

Poprawki te powodują, iż ujawnianie informacji podmiotom wymienionym w art. 16, między innymi komendantowi głównemu Policji, prokuratorowi krajowemu oraz sądom, będzie nieodpłatne.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 94)

Poprawki uzyskały akceptację.

Poprawka dwunasta wyraźnie wskazuje, iż biuro informacji gospodarczej może otrzymać dane z systemu PESEL za odpłatnością.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 95)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka trzynasta powoduje wyłączenie spod nadzoru ministra właściwego do spraw gospodarki kontroli prawidłowości przetwarzania danych osobowych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 96)

Poprawka piętnasta powoduje, iż operator telekomunikacyjny będzie mógł odmówić zawarcia umowy o świadczenie usług lub zawrzeć ją na warunkach mniej korzystnych w wyniku oceny wiarygodności płatniczej dokonanej na podstawie ujawnionych informacji gospodarczych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 97)

Poprawka uzyskała akceptację.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 98)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych.

Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, senatora Janusza Lorenza, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Janusz Lorenz:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

W imieniu połączonych Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi chciałbym złożyć sprawozdanie z naszych obrad.

Komisje na posiedzeniu w dniu 6 lutego bieżącego roku, po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku dyskusji nad ustawą o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw, przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko.

Chciałbym państwu powiedzieć, że nadrzędnym celem naszych dyskusji i ustaleń było dobro konsumenta, jego życie i zdrowie. W związku z tym formułujemy wnioski, o których przyjęcie prosimy. Dotyczy to poprawki pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej, dziewiątej, dziesiątej, jedenastej, trzynastej, piętnastej, siedemnastej, osiemnastej, dziewiętnastej, dwudziestej, dwudziestej pierwszej, dwudziestej drugiej, dwudziestej trzeciej, dwudziestej czwartej, dwudziestej piątej, dwudziestej siódmej, dwudziestej dziewiątej, trzydziestej piątej, trzydziestej szóstej, trzydziestej siódmej, trzydziestej ósmej, trzydziestej dziewiątej, czterdziestej, czterdziestej pierwszej, czterdziestej drugiej, czterdziestej czwartej, czterdziestej piątej, czterdziestej szóstej, czterdziestej ósmej, czterdziestej dziewiątej, pięćdziesiątej, pięćdziesiątej pierwszej, pięćdziesiątej drugiej, pięćdziesiątej trzeciej, pięćdziesiątej czwartej, pięćdziesiątej piątej, pięćdziesiątej szóstej, pięćdziesiątej dziewiątej, sześćdziesiątej, sześćdziesiątej pierwszej, sześćdziesiątej drugiej, sześćdziesiątej trzeciej, sześćdziesiątej czwartej oraz sześćdziesiątej piątej.

Proszę państwa, chciałbym państwa namówić do tego, abyśmy przeprowadzili łączne głosowanie nad następującymi poprawkami. Chodzi o poprawki poparte przez obie komisje, to jest mające charakter doprecyzowujący, uspójniający z systemem prawa, oraz poprawki redakcyjne. Są to poprawki: pierwsza, trzecia, dziesiąta, jedenasta, trzynasta, siedemnasta, osiemnasta, dziewiętnasta, trzydziesta dziewiąta, pięćdziesiąta trzecia, pięćdziesiąta czwarta, pięćdziesiąta piąta, sześćdziesiąta, sześćdziesiąta pierwsza. Proponuję, żeby te poprawki przegłosować łącznie, bo są one bezdyskusyjne. To po prostu usprawni naszą pracę. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Janusz Lorenz?

Senator Janusz Lorenz:

Chciałbym zabrać głos i prosić państwa o przyjęcie mojej poprawki, poprawki trzydziestej piątej...

(Głosy z sali: Trzydziestej drugiej!)

Tak, trzydziestej drugiej, przepraszam.

Zwracam się o przyjęcie tej poprawki z tego powodu, że na posiedzeniu komisji ta poprawka przepadła tylko z powodu jednego głosu, bo stosunek głosów był 6:5. Wierzę bardzo gorąco, że było to spowodowane niedokładnym wyjaśnieniem potrzeby przyjęcia tej poprawki.

A to uzasadnienie jest następujące. Kraje importujące artykuły żywnościowe wierzą wyłącznie inspekcjom rządowym, znam to zresztą z autopsji. Niezależność służb kontrolnych jest bardzo wysoko ceniona za granicą, więc takie działania od razu stawiają nasz kraj, kraj producencki, w bardzo dobrej pozycji. I dlatego bardzo bym prosił o przyjęcie poprawki trzydziestej drugiej, którą zgłosiłem, a która, jak powiedziałem, nie została przyjęta z powodu tylko jednego głosu przeciw. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję.

Pan senator Mieczysław Mietła?

(Senator Mieczysław Mietła: Dziękuję.)

Pan senator Janusz Bargieł?

(Senator Janusz Bargieł: Dziękuję, Pani Marszałek.)

Pan senator Lesław Podkański?

(Senator Lesław Podkański: Dziękuję.)

Pan senator Zdzisław Jarmużek?

(Senator Zdzisław Jarmużek: Dziękuję.)

Pan senator Krzysztof Borkowski?

(Głosy z sali: Zgłasza się!)

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Krzysztof Borkowski:

Dziękuję, Pani Marszałek.

Ja bardzo króciutko. Dziękuję za poparcie komisji dla kilku moich poprawek, ale chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na poprawkę czternastą i szesnastą.

Bardzo proszę Wysoki Senat o przyjęcie poprawki czternastej, która ma na celu to, żeby do 31 grudnia 2005 r. koszty związane ze znakowaniem i kolczykowaniem zwierząt ponosiła Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, a potem, po tej dacie, już właściciele zwierząt. Jest to bardzo ważne, bo dzisiaj około 10% wartości zwierzęcia stanowią te procedury: kolczykowanie, wydawanie świadectw zdrowia, paszportów. Przy tak niskiej cenie skupu jest to ważne dla rolników, dlatego rolnicy, właściciele zwierząt, bardzo o to monitują.

I poprawka szesnasta. W przypadku zagrożenia chorobą, poważną chorobą zakaźną, następuje wybicie stada. Chodzi o to, żeby w wypadku wybijania stad eksperci do szacowania nie byli powoływani przez wójta czy burmistrza, ale żeby pochodzili z samorządu rolniczego, czyli żeby byli mianowani przez prezesa izby rolniczej. Są przecież samorządy w izbach rolniczych, więc chodzi o to, by ci rolnicy pochodzili z tego powiatu, z którego jest dane zwierzę, czyli żeby znali dane środowisko.

Myślę, że to są dobre poprawki i bardzo proszę o ich poparcie. Bardzo dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję.

Pan senator Henryk Stokłosa?

(Senator Henryk Stokłosa: Dziękuję.)

Pan senator Mieczysław Janowski?

(Senator Mieczysław Janowski: Tak.)

Bardzo proszę.

Senator Mieczysław Janowski:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

Ustawa, którą właśnie przyjmujemy, jest w pewnej części kolejnym przykładem odebrania kompetencji samorządowi, w tym wypadku samorządowi powiatowemu. Proszę zatem w imieniu senatorów wnioskodawców - pani senator Sagatowskiej, pana senatora Szafrańca, pani senator Kurskiej oraz swoim własnym - o to, aby zechcieli państwo przyjąć poprawki trzydziestą trzecią i czterdziestą siódmą, które utrzymują w tym zakresie stan dotychczasowy. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję.

Pani senator Janina Sagatowska?

(Senator Janina Sagatowska: Nie, dziękuję.)

Pan senator Jan Szafraniec?

(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)

Pani senator Anna Kurska?

(Senator Anna Kurska: Dziękuję.)

Pan senator Sławomir Izdebski?

(Senator Sławomir Izdebski: Tak, Pani Marszałek.)

Bardzo proszę.

Senator Sławomir Izdebski:

Oczywiście moja poprawka jest wycofana, ale chciałbym jeszcze raz podkreślić, że nie należy głosować za poprawką czterdziestą drugą. Uzasadniałem to już na posiedzeniu komisji rolnictwa i nadal upieram się przy tym, aby zapis w tym punkcie pozostał w wersji sejmowej, w której była mowa o kontroli towarów, spędów i wystaw zwierząt. A tutaj, w tej poprawce, dodano do tego zapisu jeszcze targi. No ale skoro są kontrolowane towary, skoro są kontrolowane spędy i wystawy zwierząt, to ja pytam: co mamy kontrolować na tych targach? Tutaj chodzi po prostu o wprowadzenie opłat. Oczywiście niby mówi się, że te opłaty ma ponosić właściciel targowiska, ale przecież wiemy, że właściciel targowiska po prostu podniesie ceny wstępu, ceny biletów, a za to wszystko i tak zapłaci rolnik.

Tak więc bardzo proszę o odrzucenie poprawki czterdziestej drugiej. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję.

Sprawozdawcami komisji byli także: pan senator Krzysztof Borkowski...

Czy chce pan jeszcze zabrać głos?

(Senator Krzysztof Borkowski: Dziękuję.)

A pan senator Bernard Drzęźla?

(Senator Bernard Drzęźla: Dziękuję uprzejmie.)

Przypominam, że następujący wnioskodawcy wycofali swoje poprawki: senator Janusz Lorenz wycofał poprawki dwudziestą szóstą i dwudziestą ósmą z druku nr 309Z, a senator Sławomir Izdebski poprawkę czterdziestą trzecią z tego samego druku.

Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofane poprawki? Nie ma takich zgłoszeń.

Przystępujemy zatem do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami zgodnie z kolejnością przepisów ustawy.

Panie i Panowie Senatorowie, korzystając z sugestii pana senatora sprawozdawcy, przedstawiam propozycję łącznego głosowania nad poprawkami: pierwszą, trzecią, dziesiątą, jedenastą, trzynastą, siedemnastą, osiemnastą, dziewiętnastą, trzydziestą dziewiątą, pięćdziesiątą trzecią, pięćdziesiątą czwartą, pięćdziesiątą piątą, sześćdziesiątą i sześćdziesiątą pierwszą.

Czy jest w tej sprawie sprzeciw? Nie ma.

Wobec tego przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami. W pierwszej kolejności będziemy głosować nad poprawkami, które przed chwilą wymieniłam.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 99)

Poprawki pierwsza, trzecia, dziesiąta, jedenasta, trzynasta, siedemnasta, osiemnasta, dziewiętnasta, trzydziesta dziewiąta, pięćdziesiąta trzecia, pięćdziesiąta czwarta, pięćdziesiąta piąta, sześćdziesiąta i sześćdziesiąta pierwsza uzyskały akceptację Wysokiej Izby.

Poprawka druga ma charakter doprecyzowujący w zakresie systematyki przepisów wskazujących na grupy podmiotów gospodarczych zobowiązane do przestrzegania warunków weterynaryjnych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 100)

Poprawka uzyskała akceptację Wysokiej Izby.

Poprawka czwarta ma na celu zharmonizowanie przepisów ustawy z terminologią przyjętą w przepisach ustawy o środkach żywienia zwierząt.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 83 głosowało za. (Głosowanie nr 101)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka piąta dodaje informację dla podmiotów gospodarczych, do których jest skierowany przepis, o odpowiedzialności karnej i cywilnej z tytułu naruszenia warunków weterynaryjnych i jakości zdrowotnej.

Kto z państwa senatorów jest za tą poprawką?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 10 głosowało za, 65 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosowania, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 102)

Poprawka nie uzyskała akceptacji Wysokiej Izby.

Nad poprawkami szóstą, siódmą i ósmą będziemy głosować łącznie. Poprawki te mają na celu wprowadzenie oznakowania jeleni i danieli utrzymywanych w warunkach fermowych oraz określenie sposobu i warunków tego oznakowania.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 10 głosowało za, 68 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 103)

Poprawki nie uzyskały akceptacji Wysokiej Izby.

Poprawka dziewiąta ma na celu przedłużenie terminu przedstawienia przez posiadacza dokumentów potwierdzających pochodzenie zwierzęcia.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 104)

Poprawka uzyskała akceptację Wysokiej Izby.

Poprawka dwunasta poszerza katalog cech określonych w paszporcie zwierzęcia.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 9 głosowało za, 65 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 105)

Poprawka nie uzyskała akceptacji Wysokiej Izby.

Poprawka czternasta ma na celu przeniesienie na Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kosztów związanych z oznakowaniem i zdawaniem paszportów zwierząt do dnia 31 grudnia 2005 r.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 22 głosowało za, 54 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 106)

Poprawka nie uzyskała akceptacji Wysokiej Izby.

Poprawka piętnasta rozszerza zakaz przywozu mięsa oddzielanego mechanicznie na mięso pozyskiwane ze wszystkich gatunków drobiu.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 107)

Poprawka uzyskała akceptację Wysokiej Izby.

Poprawka szesnasta zmierza do tego, by wartość rynkową zwierzęcia określał prezes izby rolniczej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 26 głosowało za, 54 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 108)

Poprawka nie uzyskała akceptacji Wysokiej Izby.

Poprawka dwudziesta ma na celu dopuszczenie do uboju jeleni i danieli utrzymywanych w warunkach fermowych na terenie gospodarstwa, w którym są chowane.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 72 głosowało za, 5 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 109)

Poprawka uzyskała akceptację Wysokiej Izby.

Poprawka dwudziesta pierwsza ma na celu niedopuszczenie do wprowadzenia na rynek żywności wytworzonej w warunkach niegwarantujących w pełni odpowiedniej jakości zdrowotnej. Takiej jakości nie zapewnia ubój świń, owiec i kóz na terenie gospodarstwa.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 77 głosowało za, 3 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 110)

Poprawka uzyskała akceptację Wysokiej Izby.

Poprawka dwudziesta druga ma na celu niedopuszczenie do produkcji żywności stwarzającej zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi. Ubój cieląt w gospodarstwie, zwłaszcza z przeznaczeniem do sprzedaży bezpośredniej, stanowi zagrożenie ze względu na możliwość przenoszenia gąbczastych encefalopatii.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 74 głosowało za, 6 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 111)

Poprawka uzyskała akceptację Wysokiej Izby.

Nad poprawkami dwudziestą trzecią, dwudziestą piątą, czterdziestą dziewiątą, pięćdziesiątą, sześćdziesiątą drugą, sześćdziesiątą trzecią, sześćdziesiątą czwartą i sześćdziesiątą piątą będziemy głosować łącznie. Poprawki te zmierzają do stworzenia możliwości odstąpienia w okresie przejściowym od niektórych wymogów weterynaryjnych wynikających z przepisów unijnych. W myśl tych poprawek do dnia 31 grudnia 2007 r. mięso niepoddane rozbiorowi wprowadzone na rynek krajowy będzie zaopatrywane w weterynaryjne świadectwo zdrowia. Po tym dniu świadectwo zdrowia na mięso niepoddane rozbiorowi będzie zastąpione handlowym dokumentem identyfikacyjnym, a mięso poddane rozbiorowi oraz przetwory mięsne, podobnie jak produkty pochodzenia zwierzęcego, przed wprowadzeniem na rynek będą zaopatrywane w handlowy dokument identyfikacyjny wystawiony przez podmiot wprowadzający środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego na rynek.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 112)

Poprawki uzyskały akceptację.

Poprawka dwudziesta czwarta ma na celu zmniejszenie rygoru etykietowania wołowiny, ograniczając go do konieczności oznaczania etykietą każdego pojemnika z mięsem wołowym pochodzącym z tego samego rozbioru.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 113)

Nad poprawkami dwudziestą siódmą i trzydziestą ósmą będziemy głosować łącznie.

Poprawka dwudziesta siódma upoważnia ministra właściwego do spraw rolnictwa do wydania rozporządzenia określającego wzory świadectw zdrowia i handlowych dokumentów identyfikacyjnych, w zależności od kwalifikacji zakładu, dla wprowadzonego na rynek mięsa i jego przetworów, mleka i przetworów mlecznych, miodu i jego przetworów, ryb, skorupiaków i mięczaków oraz ich przetworów oraz dla produktów jajczarskich.

Poprawka trzydziesta ósma dotyczy skreślenia upoważnienia dla ministra właściwego do spraw rolnictwa do wydania rozporządzenia określającego szczegółowe zasady wystawiania świadectw zdrowia. Kwestie, które mogłyby być przedmiotem rozporządzenia, są uregulowane w ustawie.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 114)

Poprawki uzyskały akceptację.

Nad poprawkami: dwudziestą dziewiątą, trzydziestą piątą, trzydziestą szóstą i czterdziestą ósmą, będziemy głosować łącznie. Przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawkami: trzydziestą, trzydziestą trzecią, trzydziestą czwartą i czterdziestą siódmą.

Poprawki: dwudziesta dziewiąta, trzydziesta piąta, trzydziesta szósta i czterdziesta ósma, dotyczą odzespolenia weterynarii na szczeblu wojewódzkim i stanowią, że wojewódzki lekarz weterynarii jako kierownik wojewódzkiej inspekcji weterynaryjnej nie będzie wchodził w skład zespolonej administracji rządowej.

Poprawka trzydziesta piąta zmienia tryb i zasady powołania wojewódzkiego lekarza weterynarii, jego zastępcy oraz powiatowego i granicznego lekarza weterynarii. Ponadto poprawka ta w odniesieniu do wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy zmienia zasady podległości służbowej.

Poprawka trzydziesta szósta modyfikuje zasadę gospodarki finansowej powiatowych inspektoratów weterynarii.

Poprawka czterdziesta ósma uzupełnia wykaz organów administracji niezespolonej, określony w ustawie o administracji rządowej, o wojewódzkich lekarzy weterynarii.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 60 głosowało za, 17 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 115)

Poprawki uzyskały akceptację.

Zgodnie z poprawką trzydziestą pierwszą rezygnuje się z wymogu posiadania odpowiedniego stażu pracy przez lekarzy weterynarii.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 10 głosowało za, 64 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 116)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Zgodnie z poprawką trzydziestą drugą wprowadza się zastosowanie wobec lekarza weterynarii przepisów ustawy o służbie cywilnej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 81 obecnych senatorów 39 głosowało za, 35 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował.  (Głosowanie nr 117)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka trzydziesta siódma zmierza do rozszerzenia obowiązku współpracy organów Inspekcji Weterynaryjnej z innymi inspekcjami wskazanymi w tej poprawce.

Kto z państwa z senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 76 głosowało za, 2 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 118)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka czterdziesta ma na celu rozszerzenie uprawnień urzędowych lekarzy weterynarii, których listę prowadzi główny lekarz weterynarii, do wystawiania świadectw zdrowia na towary przeznaczone do handlu, czyli wysyłane na terytorium innego członka Unii Europejskiej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 79 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 119)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka czterdziesta pierwsza ma na celu umożliwienie stworzenia systemu informatycznego pozwalającego na zbieranie, gromadzenie, przetwarzanie oraz opracowywanie wyników badań laboratoryjnych wykonywanych w zakładach higieny weterynaryjnej oraz innych laboratoriach. Powierzenie Państwowemu Instytutowi Weterynarii prowadzenia tego systemu pozwoli na skuteczne monitorowanie zagrożeń w zakresie bezpieczeństwa żywności, pochodzenia i stanu zdrowia zwierząt oraz ich analizę naukową. Polska jest zobowiązana do bieżącego przekazywania właściwym organizacjom międzynarodowym, zwłaszcza Unii Europejskiej, informacji w tym zakresie.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 120)

Poprawka uzyskała akceptację.

Przyjęcie poprawki czterdziestej drugiej wyklucza głosowanie nad poprawką czterdziestą trzecią. Poprawka czterdziesta druga stwarza podstawę do pobierania opłat weterynaryjnych za czynności związane z kontrolą targów.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 65 głosowało za, 10 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 121)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka czterdziesta czwarta daje podstawę do wydania przepisów wykonawczych, w których przez właściwego ministra określone zostaną wojskowe organy weterynaryjne uprawnione do wykonywania zadań analogicznych do zadań wykonywanych przez Inspekcję Weterynaryjną, ale na terenach wojskowych i w stosunku do obcych wojsk.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 122)

Nad poprawkami czterdziestą piątą i czterdziestą szóstą będziemy głosować łącznie. Ich celem jest dostosowanie przepisów prawa polskiego do ustawodawstwa wspólnotowego.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 123)

Poprawki uzyskały akceptację.

Poprawka pięćdziesiąta pierwsza określa formę administracyjną, jaką stosuje się przy zatwierdzaniu przez powiatowego lekarza weterynarii harmonogramu działań dostosowawczych w okresie przejściowym, umożliwiających odstąpienie od wymogów weterynaryjnych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 79 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 124)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka pięćdziesiąta druga ma charakter redakcyjny.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 125)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka pięćdziesiąta szósta urealnia termin określony w przepisie dotyczącym możliwości składania wniosków o wydanie decyzji dopuszczającej odstąpienie w okresie przejściowym od niektórych wymogów weterynaryjnych w ten sposób, że wnioski składane byłyby do dnia 30 czerwca 2003 r. Przyjęcie tej poprawki wyklucza głosowanie nad poprawkami pięćdziesiątą siódmą i pięćdziesiątą ósmą.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 64 głosowało za, 16 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 126)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka pięćdziesiąta dziewiąta ma na celu doprecyzowanie brzmienia przepisu art. 9 ust. 9, co wynika z faktu, iż mleko nie podlega znakowaniu.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 78 głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 127)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników.

Na 83 obecnych senatorów 77 głosowało za, 4 - przeciw, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 128)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw.

Informuję, że porządek obrad trzydziestego trzeciego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Za chwilę przystąpimy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad, ale zanim ich wysłuchamy, poproszę jeszcze o odczytanie komunikatu.

Senator Sekretarz Janusz Bargieł:

Posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia odbędzie się w dniu 7 lutego, czyli w piątek, o godzinie 9.00 w sali nr 182 w gmachu Senatu. Porządek obrad: Sektorowy Program Operacyjny "Rozwój zasobów ludzkich 2004-2006"- referuje minister gospodarki, pracy i polityki społecznej.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo za komunikat.

Proszę tych państwa senatorów, którzy nie chcą wsłuchiwać się w oświadczenia swoich koleżanek i kolegów, o przyspieszenie wychodzenia z sali obrad.

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Przypominam, że zgodnie z art. 49 ust. 2 Regulaminu Senatu oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu. Nad oświadczeniem senatorskim nie przeprowadza się dyskusji.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos?

Bardzo proszę pana senatora Suchańskiego na mównicę.

Proszę, Panie Senatorze.

Senator Jerzy Suchański:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Oświadczenie kieruję do wszystkich senatorów i tych posłów, którzy są członkami Parlamentarnego Zespołu do spraw Restrukturyzacji Energetyki.

Od kilku miesięcy trwa spór pomiędzy związkami zawodowymi a zarządem Elektrowni imienia Tadeusza Kościuszki w Połańcu. Na dzień dzisiejszy, to jest 6 lutego, wyznaczony był strajk generalny. Centrale ogólnopolskie działające w sektorze energetycznym prezentują stanowisko, że w przypadku braku rozstrzygnięcia sporu zorganizują strajk w całej energetyce. Niestety, większościowy akcjonariusz, którym jest Ministerstwo Skarbu Państwa, nie reagował na poczynania mniejszościowego akcjonariusza belgijskiego. Po przeprowadzeniu rozmów mediacyjnych udało mi się oddalić groźbę strajku pod warunkiem, że wystąpię do Ministerstwa Skarbu Państwa, co uczyniłem. Oto treść tego wystąpienia.

Szanowny pan Sławomir Cytrycki, minister skarbu państwa, Warszawa.

Szanowny Panie, z upoważnienia wszystkich związków zawodowych działających w Elektrowni imienia Tadeusza Kościuszki SA w Połańcu zwracam się do pana ministra o wstrzymanie wszelkich działań dotyczących dalszej odsprzedaży akcji firmie belgijskiej będącej właścicielem części akcji tej elektrowni. Pragnę nadmienić, że jest to wynegocjowany, bezwzględny warunek odstąpienia załogi od strajku generalnego. Jestem głęboko przekonany, że dalej istnieje realna możliwość prowadzenia rzeczowych rozmów związków zawodowych z zarządem w celu polubownego rozstrzygnięcia sporu. 3 lutego bieżącego roku wraz z burmistrzem Połańca, panem Januszem Gilem, przeprowadziłem rozmowy, które spowodowały zajęcie takiego stanowiska.

Jako senator Rzeczypospolitej Polskiej zaniepokojony jestem niezrozumiałą, nie tylko dla mnie, polityką Ministerstwa Skarbu Państwa. Ministerstwo w żaden sposób nie reaguje na trwający od wielu miesięcy spór pomiędzy załogą a mniejszościowym właścicielem belgijskim.

Uprzejmie proszę pana ministra o pisemne wyjaśnienia dotyczące, po pierwsze, realizacji zapisów umowy w zakresie tak zwanego pakietu inwestycyjnego; po drugie, realizacji zapisów umowy w zakresie tak zwanego pakietu socjalnego, a szczególnie jednoznacznej interpretacji rozdziału 2 pktu 14 tego pakietu. Domagam się szczególnego wyjaśnienia w zakresie moim zdaniem sprzecznego z prawem przejmowania zarządzania spółką prawa handlowego przez mniejszościowego udziałowca czy akcjonariusza.

Na jednym z najbliższych spotkań Parlamentarnego Zespołu do spraw Restrukturyzacji Energetyki problematyka ta będzie przedmiotem obrad.

Z poważaniem, przewodniczący Parlamentarnego Zespołu do spraw Restrukturyzacji Energetyki Jerzy Suchański.

Dziękuję, że Wysoka Izba była uprzejma wysłuchać warunku, na który związki zawodowe przystały, aby oddalić groźbę strajku generalnego w tej elektrowni. Służę również stanowiskiem największych central związkowych działających w energetyce o ewentualnym przyłączeniu się do strajku generalnego w Polsce, jeżeli taka sytuacja w zakresie - zdaniem związków - łamania prawa i nierespektowania umów prywatyzacyjnych będzie się powtarzać.

Drugie oświadczenie kieruję do prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty.

Uprzejmie proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania. Po pierwsze, kto odpowiada za homologację sprzętu telekomunikacyjnego obecnego na polskim rynku? Po drugie, jakie są procedury dopuszczenia tego sprzętu do sprzedaży? Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Dla porządku informuję, że oświadczenia do protokołu złożyli: senator Wojciech Pawłowski, senator Andrzej Anulewicz, senator Janusz Konieczny, senator Maria Szyszkowska, senator Kazimierz Pawełek, senator Nicieja, senator Smoktunowicz, senator Mańkut, senator Bartos, senator Łęcki, senator Graczyński, senator Kurska i senator Szafraniec - wspólne, senator Kurska - dwa oświadczenia, senator Serocka, senator Zychowicz, senator Chronowski i senator Klepacz.*

Informuję, że protokół trzydziestego trzeciego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

Zamykam trzydzieste trzecie posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 20 minut 21)

 

 

Oświadczenie złożone
przez senator Marię Szyszkowską

Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Leszka Millera

Zwracam się do Pana Premiera z prośbą o udzielenie pomocy stu pięćdziesięciu osobom i ich rodzinom poszkodowanym w wyniku ogłoszenia upadłości Banku Staropolskiego. Ponieważ sprawa ta od ponad dwóch lat jest nagłaśniana w mediach i opisywana w prasie, a kolejne instytucje zobowiązane do działania w tej sprawie pozostają bierne, zasłaniając się ograniczeniami prawnymi, postanowiłam prosić Pana Premiera o wydanie stosownych decyzji i udzielenie pomocy poszkodowanym.

Najbardziej przykre jest to, że główni "bohaterowie" dramatu nadal prowadzą rozliczne interesy, są właścicielami wielu podmiotów gospodarczych wzajemnie ze sobą powiązanych i działają dalej na rynku kapitałowym bez żadnych przeszkód.

Komisja Nadzoru Bankowego ujawniła katastrofalną sytuację finansową Banku Staropolskiego i ówczesna prezes NBP, pani Hanna Gronkiewicz-Waltz, zawiesiła jego działalność. Powstaje pytanie, czy zasadne jest istnienie komisji, skoro podejmuje ona działanie post factum. Mechanizm kontroli systemu bankowego, sprawowanej z mocy prawa przez NBP, nie działał sprawnie i nie wypełnił swej funkcji. Działanie Komisji Nadzoru Bankowego powinno przede wszystkim zapewnić bezpieczeństwo obrotu gospodarczego oraz ochronę środków deponowanych przez obywateli w bankach przed nierozważnymi bądź nieuczciwymi decyzjami zarządów banków. Tymczasem właściciel upadłego banku, pan Zygmunt Solorz-Żak dziś kojarzony jest z pasmem sukcesów zawodowych. Jego telewizja Polsat według różnych szacunków warta jest 300-500 milionów dolarów. Ponadto zainwestował on w Inwest-Bank, Polisę Życie i Powszechny Fundusz Emerytalny Polsat. Tylko klienci Banku Staropolskiego nie mogą doczekać się zwrotu swoich pieniędzy. Jeżeli jest prawdą, że upadłość banku nastąpiła na zamówienie, to w moim przekonaniu najwyższy już czas, by ostatecznie zbadać i wyjaśnić sprawę, a winnych surowo ukarać. Może się bowiem powtórzyć historia konsorcjum Coloseum, którego właściciele najpierw uznawani byli za wyjątkowo sprawnych i skutecznie działających biznesmenów, a dziś są poszukiwani międzynarodowym listem gończym.

Uważam, iż uczciwym obywatelom naszego kraju należy się ochrona i pomoc.

Maria Szyszkowska
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senator Marię Szyszkowską

Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka

Zwracam się do Pana Ministra z prośbą o pilne podjęcie interwencji i pomoc dziewięcioletniej Karolinie Stochlak i jej matce Ewie w rozwiązaniu niezwykle trudnej sprawy. Bezduszna machina wymiaru sprawiedliwości, powołując się na konwencję haską, orzekła wydanie dziecka ojcu, ustalając miejsce jego pobytu w Kanadzie.

Z przedstawionych mi dokumentów wynika, że zarówno matka, jak i córka posiadają obywatelstwo polskie i kanadyjskie. Przed sądem od kilku lat toczy się postępowanie rozwodowe, a na kolejne rozprawy wyznaczone przez sąd ojciec dziecka się nie stawia. Nie płaci alimentów na dziecko. Żąda jedynie "wydania" dziecka i jego powrotu do Kanady. Faktyczny rozkład rodziny nastąpił wiele lat temu. Powodem była agresja, przemoc fizyczna i brutalne zachowania wobec pani Ewy Stochlak. Nie widząc innego wyjścia, zabrała ona córkę Karolinę i wróciła do Polski.

Trudno mi zrozumieć orzeczenie sądu, w którym nakazuje on "wydanie" dziecka i ustala miejsce jego pobytu w Kanadzie z ojcem, kiedyś stosującym przemoc wobec matki.

Zarówno Konstytucja RP, jak i konwencje międzynarodowe ratyfikowane przez Polskę gwarantują ochronę praw dziecka. Zgodnie z art. 72 Konstytucji RP każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą i okrucieństwem, zaś konwencja haska w art. 13 stanowi, iż "władza sądowa lub administracyjna państwa nie jest obowiązana zarządzić wydanie dziecka, jeżeli stwierdzi, że dziecko sprzeciwia się powrotowi lub istnieje poważne ryzyko, że powrót dziecka naraziłby je na szkodę fizyczną lub psychiczną albo w jakikolwiek inny sposób postawiłby je w niekorzystnej sytuacji".

Czy istnieje w naszym systemie prawna ochrona więzi uczuciowych? Moich zdaniem wywiezienie dziecka wbrew jego woli - przecież chce ono pozostać w Polsce z matką - byłoby aktem przemocy graniczącym z okrucieństwem emocjonalnym. W uzasadnieniu postanowienia sądu z 21 października 2002 r., sygnatura akt X Nsm 167/02, znajduję takie oto stwierdzenie "celem nadrzędnym konwencji jest dobro dziecka, co wynika wprost z preambuły konwencji. Na każdym etapie postępowania sąd bierze pod uwagę dobro dziecka. Nawet na etapie postępowania egzekucyjnego istnieje możliwość wstrzymania egzekucji, jeżeli wskutek wykonania orzeczenia miałoby doznać poważnego uszczerbku dobro osoby podlegającej władzy rodzicielskiej". To niebywałe, że cytowane słowa znalazły się w treści uzasadnienia wyroku odmawiającego zmiany lub uchylenia orzeczenia sądu rejonowego.

Panie Ministrze, uważam, iż wymiar sprawiedliwości na każdym etapie postępowania winien w sposób wnikliwy i obiektywny ważyć przedstawiane dowody i argumenty. Orzeczenie sądu w sprawie dziecka jest szczególnie złożone i trudne. Nie mogę jednak uznać za właściwe powierzenia opieki nad dzieckiem ojcu, który dopuścił się agresji i stosował przemoc wobec matki.

Proszę Pana Ministra o zapoznanie się ze sprawą i udzielenie pomocy poszkodowanym.

Dla ułatwienia dotarcia do akt sprawy podaję sygnatury akt poszczególnych spraw: sygnatura akt Nmo 49/97, X Wydział Rodzinny dla Miasta Stołecznego Warszawy; sygnatura akt IX Nmo 33/01, Wydział Rodzinny i Nieletnich; sygnatura akt 9 Nsm 167/02, pozew w trybie art. 577 k.p.c., IX Wydział Rodzinny i Nieletnich.

Z wyrazami szacunku
Maria Szyszkowska
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Wojciecha Pawłowskiego

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego

Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 grudnia 2002 r. opublikowanym w DzU z dnia 23 grudnia 2002 r. wprowadził Pan obowiązek oznakowania owiec, kóz, świń oraz jeleni i danieli, utrzymywanych w warunkach fermowych, oraz paszporty dla koni, a także prowadzenie rejestru i ksiąg rejestracji.

Wprowadzone od 1 stycznia 2003 r. rozporządzenie zasiało niepokój wśród rolników na terenie mojego działania, zwłaszcza że weszło w życie niespodziewanie, bez jakiegokolwiek nagłośnienia i przygotowania rolników oraz stosownych służb, które mają wykonać to zadanie, i Inspekcji Weterynaryjnej, mającej ten obowiązek egzekwować. Ponadto wprowadza dodatkowe koszty dla hodowców tych zwierząt, niejednokrotnie dla drobnotowarowych producentów nie do udźwignięcia. Pierwszy to koszt z tytułu opłaty za tak zwany numer tatuażu, który jest ściśle związany z opłatą pocztową lub bankową, przesyłaną na konto ARiMR w Warszawie. Drugi to cena kolczykownicy, która kosztuje, jak sprawdziłem, około 300 zł, a zgodnie z rozporządzeniem ma służyć rolnikowi tylko do czerwca, ponieważ od lipca rozporządzenie wprowadza kolczykowanie znosząc tym samym tatuowanie wymienionych zwierząt. Jakby tego było za mało, służba weterynaryjna wprowadza obowiązek badania zwierząt czterdzieści osiem godzin przed ubojem, pobierając za ten dokument kwotę 17 zł plus koszt dojazdu. Reasumując, rolnik, który sprzedaje dwie sztuki, musi ponieść koszty w wysokości jednej sztuki na dopełnienie obowiązków nieprzemyślanych rozporządzeń. Dziwi mnie również fakt, że na terenie powiatu jarosławskiego obowiązek ten jest wymagalny, a na terenie powiatu przeworskiego i przy tak zwanym zakupie obwoźnym - nie obowiązuje. Jednocześnie stawiam sobie pytanie, czy w przeddzień referendum unijnego jest to celowe działanie, by środowisko wiejskie odstraszyć od głosowania za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.

Z wyrazami szacunku
Wojciech Pawłowski
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Andrzeja Anulewicza

Oświadczenie skierowane do minister edukacji narodowej i sportu Krystyny Łybackiej

Oświadczenie kieruję do ministra edukacji narodowej i sportu na prośbę nauczycieli. Sprawa dotyczy rozporządzenia ministra edukacji narodowej i sportu z dnia 10 września 2002 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli... (DzU Nr 155, poz. 1288), regulującego między innymi szczególny tryb uzyskiwania przez nauczycieli kwalifikacji bądź ukończenia licencjackich studiów językowych. Kwalifikacje do nauczania języka obcego w myśl wymienionego rozporządzenia posiada także osoba, która złożyła egzamin przed Państwową Komisją Egzaminacyjną albo uzyskała właściwy certyfikat potwierdzający znajomość języka w instytucie naukowym - instytucji, uczelni, wskazanym w załączniku do rozporządzenia.

Ponieważ zainteresowani nauczyciele zwracali się z zapytaniami, w jakim trybie i gdzie mają złożyć egzamin kwalifikacyjny ze znajomości języka rosyjskiego, z dużym zdziwieniem odebrałem informację, że Państwowa Komisja Egzaminacyjna przy MENiS została rozwiązana już dość dawno. Jak to się ma do treści zapisanych w znowelizowanym przecież przed kilkoma miesiącami rozporządzeniu? Druga droga, czyli uzyskanie certyfikatu znajomości języka obcego, dla języka rosyjskiego nie istnieje. Minister nie wskazał w załączniku do rozporządzenia instytucji, która byłaby upoważniona do wystawienia takiego certyfikatu. Mógłby to być na przykład Instytut Puszkina w Warszawie.

Krótko mówiąc, język rosyjski został potraktowany w rozporządzeniu w sposób dyskryminujący, a przecież jest on nadal jednym z najczęściej nauczanych języków obcych w naszym kraju.

Urzędnicy MENiS wyjaśnili to tym, że według statystyki mamy w kraju około piętnastu tysięcy wykwalifikowanych nauczycieli języka rosyjskiego, z czego około pięciu tysięcy nie znajduje zatrudnienia w swojej specjalności. W tej sytuacji ustalenie specjalnego trybu uzyskiwania kwalifikacji do nauczania języka rosyjskiego byłoby nieuzasadnione.

Nie można zgodzić się z taką opinią. Statystyczne dane w skali kraju nie odzwierciedlają sytuacji w poszczególnych województwach, powiatach i gminach. Według sondaży na terenie środkowowschodniej Polski, na przykład w powiatach: siemiatyckim, bialskopodlaskim, włodawskim, radzyńskim, łukowskim, siedleckim, sokołowskim, węgrowskim, brakuje nauczycieli do nauczania języka rosyjskiego. Znajomość rosyjskiego na terenie wschodnim jest ceniona, między innymi z uwagi na kontakty handlowe ze wschodnimi sąsiadami. Stąd też rodzice często domagają się nauczania tego właśnie języka w szkole.

Tymczasem wielu wykwalifikowanych nauczycieli języka rosyjskiego odeszło na emeryturę. Liczba absolwentów filologii rosyjskiej bądź absolwentów nauczycielskich kolegiów językowych tej specjalności, podejmujących pracę w szkole, była w ostatnich latach niewielka. Stąd rusycystów na terenach wschodnich brak.

Oprócz tego należy pamiętać, że w małej wiejskiej szkole nie ma pełnego etatu dla nauczyciela języka obcego. W tej sytuacji języka obcego, także rosyjskiego, uczyć muszą nauczyciele, którzy specjalność językową traktują jako dodatkową, zdobytą najczęściej w trybie dokształcania albo potwierdzenia umiejętności zdobytych w drodze samokształcenia.

Nie ma powodu, aby wyłączyć nauczycieli języka rosyjskiego z możliwości uzyskania ceryfikatu.

Ponieważ jest duża liczba nauczycieli, którzy chcieliby potwierdzić swoje kwalifikacje do nauczania języka rosyjskiego, bardzo proszę o udzielenie zgody na zorganizowanie i przeprowadzenie kursu kwalifikacyjnego nauczania języka rosyjskiego dla Podlaskiego Instytutu Rozwoju Szkoły w Siedlcach; wskazanie instytucji, w której nauczyciele mogliby uzyskać certyfikat znajomości języka rosyjskiego, uprawniający do nauczania tego języka w szkole podstawowej i gimnazjum; reaktywowanie Państwowej Komisji Egzaminacyjnej przy MENiS i umożliwienie nauczycielom złożenia egzaminu ze znajomości języka rosyjskiego.

Dziękuję za pozytywne rozpatrzenie sprawy nauczycieli języka rosyjskiego.

Z poważaniem
Senator Rzeczypospolitej Polskiej
Andrzej Anulewicz

Oświadczenie złożone
przez senatora Janusza Koniecznego

Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera

Szanowny Panie Ministrze!

W imieniu mieszkańców wsi Wisłoczek i Puławy, gmina Rymanów, oraz Wola Piotrowa, gmina Bukowsko, w województwie podkarpackim proszę Pana Ministra o interwencję w następującej sprawie.

Wielu emerytów i rencistów z tych miejscowości otrzymuje świadczenia z Czech. Do końca 2002 r. były one przesyłane za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Nowym Sączu - Wydział Realizacji Umowy z Republiką Czeską przy pomocy zlecenia dewizowego. Zlecenia dewizowe ZUS były realizowane przez banki, przeważnie PKO BP. Bank potrącał i odprowadzał należny podatek do urzędu skarbowego, a składki na ubezpieczenie zdrowotne - do Podkarpackiej Regionalnej Kasy Chorych.

Od 1 stycznia 2003 r. nastąpiła zmiana dotychczasowego trybu przekazywania czeskich świadczeń emerytalno-rentowych osobom uprawnionym zamieszkałym w Polsce. Świadczenia za styczeń, przeliczone przez Pocztę Polską z dolarów amerykańskich na złote, osoby te otrzymały drogą pocztową. Na przekazie pocztowym widnieje następująca adnotacja: "Poczta Polska nie ma obowiązku potrącania zaliczek na podatek dochodowy ani składek na ubezpieczenia zdrowotne od przekazywanych należności. Adresat niniejszego przekazu ma obowiązek samodzielnie wpłacać co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy w urzędzie skarbowym, właściwym dla miejsca zamieszkania, oraz we własnym zakresie opłacać składki na ubezpieczenie zdrowotne. Podstawę do rocznego rozliczenia podatkowego stanowić będą odcinki przekazów pocztowych, które należy zachować".

Zmiana przepisów w tym zakresie jest dla osób w podeszłym wieku ogromnym utrudnieniem, a ponadto pociąga za sobą koszty finansowe. Kilka osób pobiera jedynie świadczenia czeskie, bardzo niskie. Jak wynika z przeprowadzonych rozmów, osoby te obecnie nie są ubezpieczone.

Uprzejmie proszę Pana Ministra o udzielenie pomocy w rozwiązaniu tego problemu.

Z wyrazami szacunku
Janusz Konieczny

Oświadczenie złożone
przez senatora Kazimierza Pawełka

Oświadczenie skierowane do ministra spraw zagranicznych Włodzimierza Cimoszewicza

Szanowny Panie Ministrze!

Zwracam się do pana w sprawie kłopotów naszych rodaków zamieszkałych na Litwie, szczególnie dotyczących umieszczania dwujęzycznych nazw ulic i urzędów w miejscowościach, gdzie Polacy stanowią większość mieszkańców.

Przykładem tych problemów jest opisany w "Kurierze Wileńskim" fakt ukarania pani Czesławy Stupienko, starosty sudermiańskiego, grzywną 450 litów za umieszczenie polskiej nazwy "ulica Wileńska" obok napisu litewskiego. Jest to, moim zdaniem, jawne bezprawie, jako że miejscowość Sudermia zamieszkała jest w 80% przez Polaków. Ten i inne przykłady są pogwałceniem przez administrację litewską traktatów międzynarodowych, których sygnatariuszem jest ten kraj.

W załączeniu przesyłam egzemplarz "Kuriera Wileńskiego" z dnia 29 stycznia bieżącego roku z uprzejmą prośbą o stosowną interwencję.

Z poważaniem
Kazimierz Pawełek

Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Nicieję

Oświadczenie skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika

Szanowny Panie Ministrze!

21 stycznia 2003 r. otrzymałem Pana odpowiedź na złożone przeze mnie 30 października 2002 r. podczas dwudziestego szóstego posiedzenia Senatu oświadczenie w sprawie niesprawiedliwego, nieuzasadnionego zwolnienia ze służby w Straży Granicznej kapitana Stanisława Janika.

Całe wywody sprowadzają się do tego, że komendant główny Straży Granicznej decyzją z 13 czerwca 2000 r. wszczął postępowanie w sprawie wznowienia postępowania dyscyplinarnego, zakończonego prawomocnym orzeczeniem z dnia 27 stycznia 1993 r., o ukaraniu kapitana Stanisława Janika karą wydalenia ze służby w Straży Granicznej, a następnie decyzją z dnia 21 lipca 2000 r. uchylił orzeczenie z dnia 27 stycznia 1993 r. i utrzymane nim w mocy orzeczenie nr 168 komendanta głównego Straży Granicznej z dnia 16 grudnia 1992 r. oraz umorzył postępowanie dyscyplinarne w przedmiotowej sprawie.

Istotą tych czynności i wydanych decyzji jest to, iż powyższe rozstrzygnięcie jest rozpatrywane tylko i wyłącznie w zakresie uchybień formalnoprawnych, które mogły mieć wpływ na treść wydanego oświadczenia dyscyplinarnego. Pominięto natomiast zagadnienie materialnoprawne, które stanowiło podstawę do wydania prawomocnego wyroku przez Sąd Rejonowy w Nysie 7 marca 2000 r., uniewinniającego kapitana Stanisława Janika od wszystkich przedstawionych mu zarzutów stanowiących podstawę wydania wymienionych decyzji.

Posługując się czystym formalizmem, który jest elementem pochodnym strony materialnoprawnej, w efekcie doprowadzono do sytuacji, że kapitan Stanisław Janik, będąc sądownie oczyszczony z wszelkich zarzutów, nie może doczekać się uchylenia decyzji leżących w gestii MSWiA.

Formalizm ten, sprowadzający się w rezultacie do stanowiska, że nastąpiło naruszenie art. 145 §1 pkt 8 k.p.a., a nie art. 146 §1 k.p.a., doprowadził do uniemożliwienia dalszej rehabilitacji kapitana Stanisława Janika z uwagi na upływ pięciu lat.

W tej sytuacji należy stwierdzić, że jedyną i wyłączną przyczyną zaistniałego stanu rzeczy było właśnie przeprowadzenie powyższych postępowań tylko pod kątem formalnoprawnym.

Trudno jest zrozumieć, dlaczego zawężono i ograniczono rozpatrywanie sprawy kapitana Stanisława Janika tylko do sfery formalnoprawnej, skoro dysponowano już prawomocnym wyrokiem sądu w Nysie, który rozstrzygał stan faktyczny leżący u podstaw całej tej sprawy, odpadł więc cały zakres badania i przeprowadzania ustaleń faktycznych.

Panie Ministrze, biorąc pod uwagę wykładnię przepisów prawnych oraz ich interpretację zgodną ze społecznym przeznaczeniem prawa bardzo wyraźnie można dostrzec, iż sposób potraktowania przez Pana sprawy kapitana Stanisława Janika należy uznać za niezgody z zasadami współżycia społecznego i sprawiedliwości społecznej. Zasady te nie pozwalają bowiem na bezduszne potraktowanie żadnego przypadku nawet w sytuacji, kiedy z powodu niesłusznie narażonego dobra jednostki byłoby konieczne podjęcie trudnych decyzji i wyciągnięcie konsekwencji w stosunku do wszystkich osób, które doprowadziły do tego stanu rzeczy.

W odpowiedzi Pana Ministra daje się odczuć, że właśnie interes osób, które doprowadziły do tej sytuacji, a jeszcze pracują w organach Straży Granicznej na różnych szczeblach, stanowi główną przeszkodę w pozytywnym załatwieniu przedmiotowej sprawy.

Odchodząc od języka prawniczego, którym posłużyłem się w tej części mego oświadczenia w sprawie kapitana Janika, pragnę powiedzieć teraz dobitnie i wyraziście, że odpowiedź Pana Ministra absolutnie mnie nie zadawala. Co więcej, uważam, że jest tu ewidentny brak dobrej woli w usunięciu ogromnej krzywdy, jaką wyrządzono kapitanowi Janikowi.

Trzy miesiące czekałem na pańską odpowiedź. Widzę, że pracował nad nią sztab urzędników, którzy bełkotem formalnoprawnym próbują ominąć istotę sprawy i zlekceważyć prawomocny wyrok sądu, który daje panu, Panie Ministrze, wszelkie podstawy, aby tę straszliwą niesprawiedliwość i prawie jedenastoletnią gehennę - nie waham się użyć tego słowa - i walkę o godność człowieczą w jakimś stopniu zadośćuczynić kapitanowi Janikowi.

W tym wypadku jest to pański obowiązek i przywilej stać na straży prawa i respektować sądowy prawomocny wyrok. Wszyscy pańscy poprzednicy indagowani w tej sprawie kluczyli i uciekali od decyzji. Piszę do Pana z nadzieją, że Pan tego nie uczyni, że pokaże Pan swój charakter. Wszystkie przesłanki wskazują na to, że to w ręku Pana Ministra jest decyzja, która może być wyrazem tego, iż prawo nie musi być bezduszne. Nie może być tak, iż ludzie, którzy w tej sprawie mataczyli, kłamali, doprowadzając do wyrządzenia krzywdy sumiennemu pracownikowi Straży Granicznej, byli chronieni przez formalistyczne rozpatrywanie tej sprawy.

Wracam do tej sprawy z tak niezwykłym uporem, bo w całej swojej kilkudziesięcioletniej pracy społecznej i politycznej nie spotkałem się z tak wielką niesprawiedliwością. Mandat senatorski, który w sobie noszę i za którym stoi prawie sto tysięcy moich wyborców, nie pozwala mi, abym tę sprawę bagatelizował i dawał się zbyć bezduszną odpowiedzią, naszpikowaną formalistyczną retoryką.

Jeszcze raz apeluję do Pana, Panie Ministrze, niech Pan zadośćuczyni tej krzywdzie.

Czekam na jasną, konkretną odpowiedź i mam nadzieję, że nie będzie trwało to miesiącami.

Z wyrazami szacunku
Stanisław Nicieja
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Roberta Smoktunowicza

Oświadczenie skierowane do ministra edukacji narodowej i sportu Krystyny Łybackiej

Szanowna Pani Minister!

W niniejszym oświadczeniu chciałbym poruszyć kwestię braku w programach nauczania historii jakiejkolwiek informacji o tradycji polskich barw narodowych. W tych dniach obchodzimy rocznicę zatwierdzenia barw polskiej flagi. Barwy biało-czerwone zostały urzędowo zatwierdzone dopiero w czasie powstania listopadowego. Dokładnie sto siedemdziesiąt dwa lata temu, 7 lutego 1831 r., parlament uchwalił stosowne prawo. Pierwsze zdania tego aktu wyjaśniają, dlaczego wybrano kolory biały i czerwony: "Izba Senatorska i Poselska, po wysłuchaniu wniosków Komisyi sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni się łączyć Polacy, postanowiły i stanowią art. 1: Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym".

Jak jasno wynika z przytoczonego tekstu, nasze barwy narodowe stanowią kolory herbu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Niestety, o faktach tych nie wspomina żaden podręcznik do nauki historii. W efekcie Polacy nie wiedzą, dlaczego flaga naszego państwa zbudowana jest z tych dwóch barw i co one tak naprawdę symbolizują. Jest to ogromne niedopatrzenie i błąd ten należy jak najszybciej naprawić. Szczególnie obecnie, gdy Polska ma stać się członkiem Unii Europejskiej, jest to niezwykle uzasadnione, by przypomnieć, i to nie tylko Polakom, że polska flaga nawiązuje do innej unii, którą zawiązał nasz kraj kilkaset lat temu. Tyle się obecnie mówi o tym, że dopiero "wchodzimy do Europy". Jednocześnie niejednokrotnie da się słyszeć głosy, że Unia Europejska jest pierwszą w historii kontynentu próbą pokojowego zjednoczenia państw. W tej sytuacji naprawdę nie powinniśmy zapominać o własnej historii i bez narodowej megalomanii, ale też bez kompleksów i głośno przypominać o naszych doświadczeniach w pokojowym jednoczeniu Europy. Nie jesteśmy żadnym "młodszym bratem" w Europie!

Unia Polsko-Litewska to jedna z najświetniejszych kart w historii Polski, ale też wydarzenie o znaczeniu ogólnoeuropejskim. Dlatego brak szerokiej wiedzy o tym, że flaga biało-czerwona jest nawiązaniem do Unii Polsko-Litewskiej uważam za duży błąd.

W związku z tym apeluję do Pani Minister oraz do wszystkich osób odpowiedzialnych za naukę historii o niezwłoczne podjęcie wszelkich niezbędnych kroków, które doprowadzą do wprowadzenia do programów nauczania informacji o pochodzeniu naszych barw narodowych.

Bardzo proszę o poinformowanie mnie o stanowisku ministerstwa w tej sprawie oraz o planowanych działaniach.

Z poważaniem
Robert Smoktunowicz

Oświadczenie złożone
przez senatora Władysława Mańkuta

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Marka Balickiego oraz do ministra obrony narodowej Jerzego Szmajdzińskiego

W związku z trwającą dyskusją na temat utworzenia tak zwanej sieci szpitali publicznych chciałbym skierować do ministra zdrowia oraz ministra obrony narodowej pytania dotyczące utrzymania 110 Szpitala Wojskowego z Przychodnią SP ZOZ w Elblągu.

110 Szpital Wojskowy z Przychodnią SP ZOZ w Elblągu jest zlokalizowany na terenie miasta Elbląga, liczącego sto trzydzieści pięć tysięcy mieszkańców i znajdującego się w województwie warmińsko-mazurskim. Z racji swojego położenia świadczy usługi medyczne na rzecz podopiecznych branżowej kasy chorych z oddziałem w Gdańsku, Warmińsko-Mazurskiej Regionalnej Kasy Chorych w Olsztynie, jednostek wojskowych 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej, której dowództwo znajduje się właśnie w Elblągu, oraz Pomorskiej Regionalnej Kasy Chorych w Gdańsku. Szpital realizuje wszystkie podstawowe świadczenia zdrowotne. Obłożenie oddziałów wynosi 70-75%. W roku 2002 i latach poprzednich, po wprowadzeniu reformy, w szpitalu leczono blisko dwadzieścia tysięcy pacjentów rocznie.

Dobre strony szpitala to: po pierwsze, dobry dostęp do leków i materiałów medycznych, wynikający z braku zadłużenia w stosunku do dostawców; po drugie, wysoki poziom fachowy personelu medycznego udzielającego świadczeń; po trzecie, dobra sytuacja ekonomiczna, pozwalająca na inwestycje w infrastrukturę i sprzęt medyczny przy utrzymaniu wysokiego standardu świadczonych usług; po czwarte, położenie blisko dworca PKP i PKS, w dużym kompleksie zieleni i z dobrym dojazdem oraz parkingiem; po piąte, bliskość lotniska wojskowego w Elblągu i Malborku, pozwalająca na korzystanie z transportu lotniczego; po szóste, dobra opinia pacjentów na temat świadczonych usług.

110 Szpital Wojskowy z Przychodnią  SP ZOZ w Elblągu spełnia zarówno podstawowe, jak i dodatkowe kryteria zawarte w wytycznych ministra zdrowia w sprawie tworzenia krajowej sieci szpitali publicznych. Szpital posiada instalacje gazów medycznych i centralnej próżni, klimatyzowane sale operacyjne i oddział intensywnej opieki medycznej.

Obecnie w szpitalu wdrażane są normy ISO 9001, 2000 oraz 14001. Zakończono remont bloku operacyjnego. Utworzono pododdział psychosomatyczny. Szpital ten, po niewielkim dofinansowaniu ze strony organu założycielskiego, może być placówką w pełni nowoczesną na miarę XXI wieku.

W związku z tym zwracam się z pytaniem do ministra zdrowia oraz ministra obrony narodowej: czy w planach tworzenia tak zwanej sieci szpitali publicznych uwzględnia się funkcjonowanie 110 Szpitala Wojskowego z Przychodnią SP ZOZ w Elblągu?

Władysław Mańkut

Oświadczenie złożone
przez senatora Władysława Mańkuta

Oświadczenie skierowane do ministra finansów Grzegorza Kołodki oraz ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera

Przy wprowadzaniu programu Phare 2000 beneficjenci tego programu dostali obietnicę, że będą mogli uzyskać preferencyjny kredyt z EBI na finansowanie części badań realizowanych z tego programu.

Podobną obietnicę otrzymały władze Elbląga. W ślad za tym prezydent Elbląga 26 sierpnia 2002 r. złożył stosowny wniosek do EBI o kredyt na pokrycie udziału finansowego gminy w realizacji inwestycji. Pragnę podkreślić, że zostały złożone wszelkie wymagane dokumenty i wniosek został zaopiniowany pozytywnie. Jednakże do dnia dzisiejszego nie uruchomiono tych środków. Taka sytuacja powoduje wzrost kosztów inwestycji oraz wprowadza nerwowość i brak zaufania w relacji inwestor - wykonawca.

Przeto proszę Panów Ministrów - finansów i gospodarki - o wsparcie władz miejskich Elbląga na rzecz przyspieszenia spływu środków do realizacji zadań inwestycyjnych w ramach programu Phare 2000 i kontraktu wojewódzkiego, ze szczególnym wyróżnieniem zadania pod nazwą "Droga objazdowa do mostu nad rzeką Elbląg".

Z poważaniem
Władysław Mańkut

Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa

Oświadczenie skierowane do prezesa Telewizji Polskiej SA Roberta Kwiatkowskiego

Oświadczenie w sprawie przyznania świętokrzyskiej telewizji kanału oraz utworzenia ośrodka regionalnego tej telewizji w Kielcach.

Województwo świętokrzyskie pomimo wieloaspektowych, konsekwentnych i pełnych determinacji starań jest jedynym województwem, które nie ma własnego programu regionalnego. Konieczność posiadania takiego programu dostrzegają zarówno włodarze województwa, jak i jego mieszkańcy. W czasie gdy należałoby się spodziewać finalizowania rozmów, uzgodnień i zobowiązań dotyczących przyznania Kielcom i województwu konkretnej częstotliwości, Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty podjął, skądinąd bulwersującą, decyzję o wstrzymaniu przekazania kanału trzydziestego Kielcom i oddaniu go TVP 2. Decyzja ta podjęta została wbrew wcześniejszej decyzji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Niezrozumiałe jest, dlaczego i na jakiej podstawie o tak ważnej sprawie zadecydował prezes URTiP.

Czynione miastu, województwu, jego włodarzom i mieszkańcom obietnice pozwalały przypuszczać, że przyznanie częstotliwości, kanału trzydziestego, jest sprawą najbliższych dni, w związku z czym miasto zainwestowało w adaptację pomieszczeń w KCK pieniądze podatników - niebagatelną kwotę 2 milionów zł. W proces tworzenia własnej TV zaangażowane są wszystkie władze, parlamentarzyści, samorządowcy, ale też mieszkańcy Kielc i województwa świętokrzyskiego, a mimo to efekt jest mierny, jeśli nie żaden. Nasuwa się zatem pytanie: komu zależy na tym, aby w Kielcach, stolicy województwa świętokrzyskiego, nie powstała regionalna TV?

Uprzejmie proszę Pana Prezesa o podjęcie korzystnej dla naszego regionu decyzji o przyznaniu kanału trzydziestego, by mógł powstać ośrodek regionalny TV.

Z poważaniem
Tadeusz Bartos
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa

Oświadczenie skierowane do ministra finansów Grzegorza Kołodki

Pragnę ponownie wrócić do problemu klasyfikacji wyrobów przeznaczonych do ciągników rolniczych uniwersalnych i jej skutków podatkowych.

Udzielane wyjaśnienia - w związku z moim wystąpieniem z dnia 6 sierpnia 2002 r. - między innymi z dnia 9 września 2002 r., znak PP1-0602/775/02/JW/BM6-9566/2002, nie rozwiały do końca wątpliwości. Nasiliły się one od początku bieżącego roku, czyli z dniem wejścia w życie klasyfikacji PKWiU dla celów podatku VAT. Otóż część producentów i dystrybutorów przyjmuje, że na wyroby te należy stosować w dalszym ciągu stawkę VAT 0%, dawna grupa 1039 SWW, a według PKWiU 34.10.45-00.00, a część - że wyroby te winny być opodatkowane stawką VAT 22% według PKWiU 34.30.12-00. Nie trzeba dodawać, jakie to powoduje skutki w zakresie podatków oraz cen finalnych dla ostatecznego nabywcy - rolnika.

Wskazówka - zawarta we wspomnianym piśmie - dla izb skarbowych i urzędów kontroli skarbowej, żeby podczas przeprowadzanych kontroli zwracać uwagę na posiadane przez podatnika opinie klasyfikacyjne urzędów statystycznych, też nie rozwiązuje problemu. Problem tkwi bowiem w jednolitości stosowanych zasad klasyfikacji wobec wszystkich podatników.

Skutki wykładni nie powinny również działać wstecz.

Występuję w imieniu producentów, dystrybutorów i rolników. Będę wdzięczny za szybkie zajęcie stanowiska, które usunie wszelkie wątpliwości.

Tadeusz Bartos

Oświadczenie złożone
przez senatora Włodzimierza Łęckiego

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra infrastruktury Marka Pola

Szanowny Panie Premierze!

Podczas dyżuru senatorskiego przedstawiono mi problem wycofania się przez Pana Premiera z ogłoszonego obowiązku wydania przedsiębiorcom prowadzącym działalność w zakresie międzynarodowego transportu drogowego dodatkowych wypisów z licencji w liczbie pięciuset sztuk dla pięciuset pojazdów, w terminie do 31 grudnia 2002 r.

Rozporządzenie ministra infrastruktury w tej sprawie zostało wydane 24 września 2002 r. i opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 173 pozycja 1417. Termin wejścia w życie tego rozporządzenia został następnie przesunięty na 16 grudnia 2002 r., a w rozporządzeniu z dnia 10 grudnia 2002 r. ustalenia te zostały zlikwidowane.

Przypuszczam, że Ministerstwo Infrastruktury działało w tej sprawie pod naciskiem dwóch stron. Z jednej strony presję w sprawie dodatkowych wypisów licencji wywierały wielkie przedsiębiorstwa transportowe, które dzięki swemu profesjonalizmowi otrzymywały więcej zleceń transportowych w eksporcie, niż mogły wykonać, z drugiej zaś strony istniał nacisk małych firm transportowych, przeciwnych dodatkowym wypisom z licencji, obawiających się zmonopolizowania rynku transportowego przez duże firmy i ich możliwości finansowych.

Z punktu widzenia konstytucyjnej zasady państwa prawa przedstawiona mi sprawa jest niezrozumiała. Kierując się opublikowaną w sposób urzędowy informacją, wszystkie wielkie firmy transportowe dokonały zakupu nowych samochodów, bo miały pewność, że na pojazdy te uzyskają wypisy z licencji i tym samym pojazdy te będą służyć celowi, w którym zostały nabyte. Tymczasem arbitralna zmiana warunków naraziła przewoźników międzynarodowych na straty wielkich rozmiarów.

W ten sposób naruszona została zasada zaufania do państwa, zasada pacta sunt servanda i zasada ochrony interesów w toku. Trybunał Konstytucyjny w swoim orzecznictwie wielokrotnie podkreślał, że zasady te stanowią fundament demokratycznego państwa prawa. Tymczasem w tej sprawie doszło do uchybienia legislacyjnego.

Jest jeszcze jeden merytoryczny aspekt tej sprawy, który należy poruszyć. Hamowanie zdolności przewozowych polskich przewoźników działa na szkodę państwa. Znaczna liczba niezrealizowanych zleceń przewozowych na Zachód powoduje, że nie zostają wywiezione polskie towary eksportowe, a zatem sytuacja ta limituje również polski eksport.

Przedstawiony mi problem dotyczył przewozów polskich mebli, do których niezbędny jest specjalistyczny środek transportu i które mogą być wywożone tylko transportem drogowym bezpośrednio pod wielkie magazyny czy sklepy meblowe w Unii Europejskiej, a głównie w Niemczech - system from door to door.

Opisaną sytuacją oburzeni są udziałowcy zagraniczni polskich przewoźników. Informacje, o które wystąpili do niemieckiego ministerstwa transportu, wykazywały, że strona niemiecka nie stawia żadnych przeszkód w zakresie liczby zezwoleń na transporty do Niemiec, a dodatkowo Polska w umowach międzynarodowych zobowiązała się udzielać polskim przewoźnikom posiadającym certyfikat kompetencji zawodowych nielimitowaną liczbę wypisów z licencji. Polityka Ministerstwa Infrastruktury, które najpierw ogłosiło ofertę, a później się z niej wycofało, naraziła polskich przewoźników na poważne straty.

Informując o tej sprawie, uprzejmie proszę Pana Premiera o zainteresowanie się przedstawioną sytuacją i podjęcie działań mających na celu zapobieżenie zaistniałym skutkom finansowym powstałym u przewoźników, którzy w zaufaniu do państwa dokonali zakupu dużej liczby samochodów.

Z poważaniem
Włodzimierz Łęcki

Oświadczenie złożone
przez senatora Adama Graczyńskiego

Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera

Konkurencyjność polskiego przemysłu zależy od wielu czynników. Ważnymi czynnikami są: sprawne zarządzanie, sprzyjające regulacje prawne, umiejętność dostosowania się do wyzwań, jakie niesie globalizacja.

Na poziom konkurencyjności polskiej gospodarki mają również wpływ ceny energii elektrycznej i gazu dla polskich przedsiębiorstw, które są wyższe niż dla konkurentów tych przedsiębiorstw w Unii Europejskiej. Jedną z przyczyn takiego stanu jest finansowanie skrośne dla odbiorców indywidualnych gazu i prądu elektrycznego kosztem odbiorców przemysłowych oraz kontrakty długoterminowe na dostawę prądu elektrycznego. Unia Europejska podjęła decyzję o liberalizacji rynku energii elektrycznej i gazu w trosce o konkurencyjność przedsiębiorstw.

Proszę o informację, jaki przebieg będzie miało wdrażanie zasad liberalizacji rynku energii elektrycznej i gazu w Polsce, zarówno dla dużych odbiorców przemysłowych, jak i indywidualnych, czy należy się spodziewać obniżenia cen energii elektrycznej i gazu.

Jest to ważne zarówno dla dużych odbiorców prądu elektrycznego, takich jak Huta "Łaziska", Huta Aluminium w Koninie, jak i gazu: Zakładów Azotowych w Puławach, Zakładów Chemicznych "Police", oraz odbiorców indywidualnych.

Z poważaniem
Adam Graczyński
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatorów Annę Kurską i Jana Szafrańca

Oświadczenie skierowane do przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Juliusza Brauna

W dniu 6 grudnia 2002 r. Fundacja Lux Veritatis złożyła wszystkie wymagane dokumenty konieczne do przyznania koncesji TV "Trwam".

Istnieje wielkie oczekiwanie społeczne na telewizję przyjazną człowiekowi, dbającą o jego godność, opisującą rzeczywistość w sposób zgodny z art. 21 ustawy o radiofonii i telewizji.

Czy jakieś przeszkody, ewentualnie jakie, są przyczyną opóźnienia w wydaniu decyzji koncesyjnej?

Z wyrazami szacunku
Anna Kurska
Jan Szafraniec

Oświadczenie złożone
przez senator Annę Kurską

Oświadczenie skierowane do prezesa Telewizji Polskiej SA Roberta Kwiatkowskiego

W imieniu telewidzów, określających się jako "zwyczajni", którzy od listopada 2002 r. bezskutecznie domagają się wyjaśnienia przyczyn zdjęcia programu pod tytułem "Zwyczajni - niezwyczajni" w TVP 1, proszę o udzielenie informacji, jakie względy legły u podstaw podjęcia tak niepopularnej decyzji - zaniechania dalszej emisji tego programu. Przedstawiał on bowiem wartościowych ludzi, działających bezinteresownie, często w obronie życia innych z narażeniem własnego, kreował pozytywne postawy i wzorce o znaczeniu edukacyjnym.

Nadto program "Zwyczajni - niezwyczajni" stanowił źródło informacji dla osób poszukujących pomocy w instytucjach charytatywnych, a jego realizatorzy organizowali akcje i konkursy w celu wspierania, także materialnego, najbardziej potrzebujących.

Reasumując, wnoszę o reaktywowanie programu pod tytułem "Zwyczajni - niezwyczajni" i wznowienie jego emisji.

Załączam trzy petycje z podpisami telewidzów.*

Z poważaniem
Anna Kurska

Oświadczenie złożone
przez senator Annę Kurską

Oświadczenie skierowane do ministra spraw zagranicznych Włodzimierza Cimoszewicza

W obliczu zbliżającego się terminu ewentualnego przystąpienia Polski do Unii Europejskiej i związanych z tym faktem wątpliwości nurtujących w sposób szczególny społeczeństwo Wybrzeża i Pomorza proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania dotyczące stosunków polsko-niemieckich.

Pytanie pierwsze. W jakich traktatach i umowach międzynarodowych - proszę o podanie rozdziałów i punktów - są zagwarantowane dla Polski ziemie i nieruchomości wchodzące przed 1939 r. w obszar państwa niemieckiego, a obecnie w obszar państwa polskiego? Dotyczy to Ziem Odzyskanych i miasta Gdańska.

Pytanie drugie. Jakie jest stanowisko polskiego rządu - oraz gdzie i kiedy zostało ono wyrażone publicznie - wobec faktów, które wyliczam? Oto one. Konstytucja niemiecka, pkt 116, podaje granice Niemiec z 1937 r. W miejscach publicznych na terenie Niemiec, na przykład w urzędach niemieckich, znajdują się mapy Niemiec z granicami z 1937 r. W szkołach niemieckich używane są podręczniki z mapami Niemiec z 1937 r.

Pytanie trzecie. Jakie jest stanowisko polskiego rządu - oraz gdzie i kiedy zostało ono wyrażone publicznie - wobec orzeczenia trybunału konstytucyjnego Niemiec, orzeczenia dotyczącego zgodności z niemiecką konstytucją polsko-niemieckiego traktatu z 21 czerwca 1990 r.?

Część tego orzeczenia brzmi następująco.

Traktat graniczny nie ma wpływu na kwestię własności na byłych niemieckich terenach wschodnich. Nie narusza prawa obywateli określonego art. 14 ustawy zasadniczej - ochrona prawa własności i dziedziczenia. Nie jest związany z uznaniem polskich działań wywłaszczeniowych ani nawet z milczącą rezygnacją z popierania roszczeń prywatnych. Nie wypowiada się o skuteczności polskich działań w tej sprawie podejmowanych przed wejściem w życie traktatu granicznego. Nie zmusza niemieckich sądów ani innych władz do uznania za skuteczne polskich działań wywłaszczeniowych ani zrezygnowania z ich oceny zgodnie z niemieckim prawem i prawem międzynarodowym.

Sytuacja wypędzonych nie ulega zmianie przez fakt uregulowania granicy. Traktat nie podważa dalszego istnienia roszczeń ani nadziei na rewindykacje lub przynajmniej na odszkodowanie.

Pytanie czwarte. Jakie jest stanowisko polskiego rządu - oraz gdzie i kiedy zostało ono wyrażone publicznie - wobec wypowiedzi kanclerza Niemiec Schrodera wiosną 2001 r. na spotkaniu z przedstawicielami niemieckiego Związku Wypędzonych z okazji pięćdziesięciolecia tak zwanej Karty Wypędzonych?

Pytanie przedstawiciela Związku Wypędzonych: kiedy będziemy mogli wrócić na nasze nieruchomości pozostawione na terenach obecnie administrowanych przez polskie władze?

Odpowiedź kanclerza Niemiec Schrodera: kiedy państwo polskie stanie się członkiem Unii Europejskiej, każdy sąd UE przywróci wam prawo do waszych nieruchomości pozostawionych na terenie Polski i będziecie mogli w pełni uczestniczyć w życiu politycznym, gospodarczym i społecznym Polski.

Pytanie piąte. Jakie jest stanowisko polskiego rządu - oraz gdzie i kiedy zostało ono wyrażone publicznie - wobec wypowiedzi szefa niemieckiej dyplomacji Klausa Kinkela dla korespondenta Polskiego Radia z dnia 13 listopada 1995 r.? Chodzi o wypowiedź: Niemcy nigdy nie uznały wywłaszczenia niemieckiego majątku bez odszkodowania na Ziemiach Odzyskanych i traktują ten problem jako sprzeczny z prawem narodów i nadal nierozwiązany.

Z poważaniem
Anna Kurska

Oświadczenie złożone
przez senator Ewę Serocką

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra infrastruktury Marka Pola

Podstawową sprawą warunkującą rozwój Pomorza jest budowa autostrady A1, której wykonanie pozwoli na odblokowanie transportowe portów w Gdyni i Gdańsku, a także umożliwi połączenie turystyczne krajów skandynawskich z południem Europy.

Brak autostrady A1, upadek przedsiębiorstw transportu morskiego, piętrzące się problemy przemysłu stoczniowego powodują, że województwo pomorskie spada coraz bardziej w rankingach rozwoju gospodarczego, a bezrobocie przekracza w niektórych jego powiatach 30%. Sytuacja ta staje się coraz bardziej niepokojąca, wręcz dramatyczna.

Minął rok, od kiedy za zgodą Pana Premiera wojewoda pomorski podjął prace przygotowawcze do budowy autostrady A1 na odcinku Gdańsk - Toruń. W tym czasie zrealizowano sprawy formalnoprawne związane z wykupem gruntów pod pas autostrady, badania archeologiczne, pomiary geodezyjne wraz z wykonaniem mapy numerycznej w celu wykonania projektu, wycinkę drzew w lasach i przy drogach, rozbiórkę obiektów na trasie autostrady. Równolegle władze województwa pomorskiego prowadziły w Ministerstwie Infrastruktury rozmowy na temat umowy koncesyjnej, warunkujące dalsze etapy prac. W dniu 14 sierpnia 2002 r. nastąpiło parafowanie umowy koncesyjnej i od tej pory sprawa nie ma dalszego biegu.

W rezultacie takiego stanu rzeczy do chwili obecnej nie rozpoczęto prac projektowych potrzebnych do rozpoczęcia budowy autostrady. Określony przez Pana Premiera termin zamknięcia finansowego projektu na czerwiec 2003 r. spowoduje stratę kolejnego roku na nieefektywnych dyskusjach o autostradzie A1, a co więcej, będzie przyczyną opieszałości, wręcz zaniechania prac przy autostradzie. Spowoduje to również utratę zaufania społeczeństwa do władz województwa pomorskiego i innych województw, przez które ma przebiegać autostrada A1, upadek portów Gdyni i Gdańska, zmniejszenie turystyki i oczywiście wzrost bezrobocia.

Ostatnia decyzja o odebraniu nam środków z funduszu UE w wysokości 12 milionów euro przeznaczonych na dokończenie trasy Kwiatkowskiego w Gdyni i Sucharskiego w Gdańsku odebrała mieszkańcom Wybrzeża jakąkolwiek nadzieję na budowę autostrady oraz spowodowała wręcz histerię tamtejszej społeczności.

Jak Pan Premier podkreślił w swoich pismach, realizacja projektu budowy autostrady A1 ma dla Ministerstwa Infrastruktury priorytetowe znaczenie. Proszę więc Pana Premiera o pilne rozstrzygnięcie wszystkich spraw dotyczących realizacji prac związanych z autostradą A1, które umożliwią rozpoczęcie robót na przełomie kwietnia i maja 2003 r.

Z poważaniem
Ewa Serocka

Oświadczenie złożone
przez senatora Zbigniewa Zychowicza

Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka

Szanowny Panie Ministrze!

Moje oświadczenie dotyczy uchybień i niedociągnięć w przeciągającym się dochodzeniu w sprawie tak zwanej afery pedofilskiej.

Cztery miesiące temu, dzięki pomocy dziennikarzy z tygodnika "Wprost", trafiono na ślad zorganizowanej grupy przestępczej zajmującej się nierządem nieletnich. Centralne Biuro Śledcze podjęło wszelkie możliwe działania zmierzające do wyjaśnienia sprawy i wykrycia sprawców. W rozpoczęte dochodzenie włączyła się również prokuratura. Niestety, policjantom z CBŚ odebrano śledztwo i przekazano jednoosobowemu wydziałowi dochodzeniowo-śledczemu Komendy Stołecznej Policji. Minęły cztery miesiące od wszczęcia postępowania, wyniki dotychczas prowadzonych działań są mierne, a sprawę ponownie przekazuje się funkcjonariuszom CBŚ.

W związku z takim tokiem dochodzenia nasuwają się uzasadnione wątpliwości i obawy co do pomyślnego zakończenia sprawy i przykładnego ukarania winnych. Jest już publiczną tajemnicą to, iż w sprawę z wykorzystywaniem dzieci do uprawiania nierządu wmieszane są osoby publiczne i że w związku z tym zachodzi obawa, iż sprawa zostanie wyciszona.

Sam jestem parlamentarzystą i ojcem czworga dzieci, dlatego też w trosce o dobro tych najmniejszych oraz wyjaśnienie sprawy udziału parlamentarzystów w tym ohydnym i haniebnym procederze zwracam się z prośbą o niezwłoczne wyjaśnienie wszystkich niejasności związanych z prowadzonym dochodzeniem i ukaranie winnych przedłużania śledztwa oraz związanych z tym uchybień i zaniedbań. Wnoszę również o jak najszybsze podjęcie wszelkich koniecznych działań zmierzających do rzetelnego wyjaśnienia sprawy oraz wykrycia i przykładnego ukarania sprawców.

Pozostaję z wyrazami szacunku
Zbigniew Zychowicz
Senator RP

Oświadczenie złożone
przez senatora Andrzeja Chronowskiego

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Marka Balickiego

Szanowny Panie Ministrze!

Z informacji, jakie do mnie docierają z całej Małopolski, w tym z Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej imienia J. Śniadeckiego w Nowym Sączu, wynika, iż Małopolska Regionalna Kasa Chorych drastycznie zmniejszyła wartość kontraktów zawieranych z zakładami opieki zdrowotnej. Sytuacja ta niepokoi tym bardziej, iż w zaplanowanej i realizowanej reformie kas chorych, utworzeniu NFOZ oraz podwyższeniu składki zdrowotnej przewidywało się zwiększenie środków na opiekę medyczną. Czyżby realizowany program reform zawiódł?

Mając na uwadze SP ZOZ imienia J. Śniadeckiego w Nowym Sączu, stwierdzam, iż dostępność świadczeń oraz ich jakość zdecydowanie się obniży i, hipotetycznie, może dotknąć około dwustu trzydziestu tysięcy osób, tyle bowiem osób znajduje się obecnie pod opieką tego szpitala.

Duże ośrodki, takie jak na przykład Kraków, nie odczuwają tak dotkliwie tego problemu, bo tam liczba zakładów opieki zdrowotnej jest bardzo duża i pacjentom pozostawia się duży wybór co do tego, w którym zakładzie mogą korzystać z opieki medycznej.

Aby mieszkańcy Nowego Sącza i okolic mogli skorzystać z usług innych ośrodków medycznych, muszą podróżować od 60 km do 100 km. Sprawa sądeckiego szpitala jest tym bardziej niepokojąca, iż szpital ten dzięki wdrożeniu bardzo trudnego programu restrukturyzacyjnego powoli, ale konsekwentnie wychodzi z zapaści finansowej. Czteroletni program naprawczy może zostać zniweczony tak niefortunnym posunięciem MRKCh, bo dalsza polityka oszczędnościowa i zwolnienia personelu medycznego są niemożliwe, jeśli ma być utrzymany wymagany poziom świadczonych usług. Jedynym rozwiązaniem tego palącego problemu jest renegocjacja zawartego kontraktu.

Będę zobowiązany, jeżeli Pan Minister zwróci uwagę na ten problem i poinformuje mnie o sposobie jego rozwiązania.

Z wyrazami szacunku
Andrzej Chronowski

Oświadczenie złożone
przez senator Apolonię Klepacz

Oświadczenie skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika

Szanowny Panie Ministrze!

29 stycznia bieżącego roku w "Nowej Trybunie Opolskiej" ukazał się artykuł pod tytułem "Zrzutka na CEPiK", z którego wynika, iż to kierowcy poprzez różnego rodzaju opłaty zapłacą za tworzenie przez MSWiA centralnej bazy pojazdów.

"W czerwcu ubiegłego roku MSWiA informowało, że CEPiK ma kosztować około 130 milionów zł i będzie finansowany wespół przez kierowców, firmy ubezpieczeniowe oraz budżet państwa. Obecnie mówi się już o kwocie 130 milionów zł i jednym jedynym źródle finansowania systemu - z kieszeni kierowców, właścicieli pojazdów.

Opłaty mają być pobierane przez wydziały komunikacji w urzędach gmin już od stycznia 2004 r. Katalog opłat ewidencyjnych, opublikowany w dniu 28 stycznia bieżącego roku w "Pulsie Biznesu", liczy siedem pozycji.

Według dziennika będziemy płacić: około 4 zł przy zawieraniu umowy ubezpieczenia OC (1 euro), za rejestrację pojazdu - 1 zł, za wydanie pozwolenia czasowego - 50 gr, za wydanie tablic rejestracyjnych - 1 zł 50 gr, za wydanie i wymianę prawa jazdy - 1 zł, za badanie techniczne pojazdu - 1 zł 50 gr, za wydanie karty pojazdu przy imporcie indywidualnym - 10 zł.

Resort spraw wewnętrznych nie potwierdził danych zebranych przez dziennikarza. Zdaniem rzecznika prasowego resortu w budżecie państwa nie ma pieniędzy na pokrycie kosztu utworzenia CEPiK, a jego zbudowanie jest koniecznością.

Oprócz kierowców na CEPiK będą musiały zrzucić się towarzystwa ubezpieczeniowe. Od każdej zawartej umowy o ubezpieczenie pojazdu firmy mają odprowadzić na ten cel 1 euro. Nie ma jednak pewności, czy nie przerzucą one tego kosztu - podobnie jak budżet państwa - na kierowców.

Dotychczas za wydanie dokumentów przy zakupie auta płacimy: 33 zł - dowód rejestracyjny, 80 zł - tablice rejestracyjne, 16 zł 50 gr - nalepka na szybę, 16 zł 50 gr - pozwolenie czasowe, 70 zł - wydanie nowego prawa jazdy, 500 lub 1000 zł - karta pojazdu; dotyczy to pojazdów sprowadzanych z zagranicy."

Te informacje publikowane w prasie wywołały wiele zapytań kierowanych do mojego biura senatorskiego.

W związku z tym proszę Pana Ministra o poinformowanie mnie o sposobie tworzenia i finansowania CEPiK oraz o skomentowanie prezentowanego w mediach katalogu opłat ewidencyjnych.

Z wyrazami szacunku
Apolonia Klepacz

 

 

---