(Przerwa w obradach od godziny 13 minut 28 do godziny 13 minut 43)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Wznawiam obrady.
Proszę towarzyszących mi sekretarzy, żeby zechcieli zająć miejsca.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu czternastego porządku obrad: trzecie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych.
Przypominam, że drugie czytanie odbyło się 30 października. Wtedy Senat po przeprowadzeniu dyskusji skierował projekt ustawy do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Komisje odniosły się do zgłoszonych wniosków, rozpatrzyły projekt ustawy i przygotowały dodatkowe sprawozdanie połączonych komisji w tej sprawie, które mamy przed oczyma w druku nr 143X.
Przypominam, że trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje przedstawienie Senatowi dodatkowego sprawozdania komisji o projekcie ustawy i głosowanie.
Bardzo proszę sprawozdawcę połączonych komisji, panią senator Teresę Liszcz, aby zechciała przedstawić dodatkowe sprawozdanie komisji.
Senator Teresa Liszcz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Moje sprawozdanie będzie bardzo krótkie. Muszę państwa poinformować, że Komisja Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisja Nauki, Edukacji i Sportu na wspólnym posiedzeniu poparły poprawkę zgłoszoną przez pana senatora Gierka w trakcie drugiego czytania. Poprawka zmierza do powrotu do pierwotnej koncepcji projektu tej ustawy, który to projekt, przypominam, został na piśmie wyraźnie zaopiniowany negatywnie przez Komitet Integracji Europejskiej jako niezgodny z prawem Unii Europejskiej.
Z pozoru sytuacja wydaje się bardzo dziwna, ponieważ rzeczywiście trudno głosować za rozwiązaniem, które zostało urzędowo uznane za niezgodne z prawem Unii, w dobie, gdy w dużym tempie dostosowujemy nasze prawo do prawa Unii, a przecież takie jest zalecenie większości komisji. Sytuacja staje się bardziej zrozumiała, gdy się wie, że wpłynął już kolejny projekt rozwiązania tej kwestii. Chodzi o ułatwienie szkołom wyższym i instytutom naukowo-badawczym dokonywania zakupów, zwłaszcza skomplikowanej specjalistycznej aparatury. Projekt polega na tym, że podniesie się górną granicę kwoty, do której można dokonywać zakupów bez stosowania ustawy o zamówieniach publicznych, ale wyłącznie w odniesieniu do szkół wyższych i instytutów naukowo-badawczych. W istocie chodzi więc o to, żeby odrzucić jedno i drugie rozwiązanie, i to z poprawką, i uprzednie stanowisko komisji, i otworzyć drogę nowej inicjatywie. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Przypominam, że w trakcie drugiego czytania senatorowie zgłosili następujące wnioski: senator wnioskodawca Genowefa Ferenc przedstawiła wniosek o odrzucenie projektu ustawy, a senator wnioskodawca Adam Gierek przedstawił wnioski o wprowadzenie poprawek do projektu ustawy, druk nr 143X.
Bardzo proszę.
(Rozmowy na sali)
Pan senator Adam Gierek... Ale ja tutaj nie widzę stosownego trybu, żeby mógł pan zabrać głos. Głos może zabrać tylko senator sprawozdawca. To jest trzecie czytanie. Bardzo przepraszam.
Informuję, że w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie projektu ustawy, zawartym w punkcie oznaczonym rzymską jedynką, druk nr 143X. W przypadku odrzucenia tego wniosku, będą przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Przystępujemy zatem do głosowania nad wnioskiem senator Genowefy Ferenc o odrzucenie projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych.
Kto z państwa jest za tym wnioskiem?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję bardzo. Proszę o wyświetlenie wyniku.
50 senatorów głosowało za, 10 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 8)
Stwierdzam wobec tego, że Senat podjął uchwałę w sprawie niewniesienia tego projektu ustawy do Sejmu, czyli przyjął wniosek pani senator Genowefy Ferenc o odrzucenie projektu ustawy.
Powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Przypominam, że w czasie tego posiedzenia Senatu odbyło się spotkanie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Jak wiadomo, dyskusja jest zamknięta i teraz głos mogą zabrać tylko senator sprawozdawca i wnioskodawcy.
Pan senator Wojciech Pawłowski jest sprawozdawcą Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Bardzo proszę pana senatora.
Senator Wojciech Pawłowski:
Panie Marszałku, komisja zebrała się w czasie przerwy. Uważa ona, że przyjęcie poprawek spowodowałoby zmianę w sposobie myślenia, jeśli chodzi o sprawę leku za złotówkę. Dlatego poprawki zostały jednogłośnie odrzucone i rekomenduje się przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą zabrać głos? Jan Szafraniec, Mieczysław Janowski, Franciszek Bachleda-Księdzularz, Henryk Dzido i Adam Biela? Nie? Dziękuję bardzo.
Przystępujemy zatem do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Przypominam, że mamy do czynienia z dwoma wnioskami: wnioskiem komisji o przyjęcie ustawy bez poprawek, druk nr 262Z, i wnioskiem o wprowadzenie poprawek, nad którymi będziemy głosowali, jeżeli poprzedni wniosek nie uzyska większości.
Jak zwykle w pierwszej kolejności przeprowadzimy głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek, proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciwnego zdania?
Kto wstrzymał się od głosu?
Jeszcze jeden pan senator. Ale już jest ogłoszony wynik.
48 senatorów głosowało za, 14 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu, 1 osoba, płci męskiej, nie głosowała. (Głosowanie nr 9)
(Rozmowy na sali)
Wobec tego stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o świadczeniu usług ratownictwa medycznego.
Debata nad tą ustawą również została zakończona i możemy przystąpić do głosowania.
Przypominam, że Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiła projekt uchwały, zawarty w druku nr 264A, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Nad poprawkami pierwszą, drugą i szóstą będziemy głosowali łącznie. Dotyczą one terminologii i zmierzają do wyeliminowania niespójności między ustawą o świadczeniu usług ratownictwa medycznego a ustawą o państwowym ratownictwie medycznym. Usługi ratownictwa medycznego mają szerszy zakres znaczeniowy niż pierwotne pojęcie "medyczne działania ratownicze".
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto nie ma zdania?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
64 senatorów głosowało za, 1 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)
Stwierdzam, że poprawki te zostały przyjęte.
Będziemy głosowali łącznie także nad poprawkami trzecią, piątą, siódmą i dziewiątą. Zmierzają one do wyeliminowania z ustawy pojęcia ewakuacyjnych izb ratunkowych, ponieważ nie zostały one ujęte w planach zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych i tym samym brakuje podstaw do ich finansowania.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
61 senatorów głosowało za, 5 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 11)
Stwierdzam, że poprawki trzecia, czwarta, piąta, siódma i dziewiąta zostały przyjęte.
Poprawka ósma ma na celu skorygowanie nieścisłego uregulowania dotyczącego zawierania umów o świadczenia zdrowotne w jednostkach świadczących usługi ratownictwa medycznego. Jednostki te w planie zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych nie są ujmowane imiennie, lecz ilościowo i miejscowo.
Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
66 senatorów głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 12)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dziesiąta dotyczy delegacji do wydania przez ministra właściwego do spraw zdrowia rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków finansowania świadczeń zdrowotnych udzielanych w jednostkach świadczących usługi ratownictwa medycznego. Poprawka zmierza do wyeliminowania zawężającej interpretacji co do kategorii podmiotów objętych uregulowaniami rozporządzenia.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
64 senatorów głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta dotyczy stosowania przepisów ustawy o państwowym ratownictwie medycznym i ma na celu wyeliminowanie stosowania przepisów, na podstawie których podmiot uprawniony do przeprowadzenia konkursu ofert jednostek ubiegających się o włączenie do systemu państwowego ratownictwa medycznego nie dysponuje środkami na zawieranie kontraktów na świadczenia zdrowotne.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Jeszcze tylko jedna osoba, płci żeńskiej.
Dziękuję bardzo. Proszę o podanie wyników głosowania.
62 senatorów głosowało za, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 14)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przystępujemy zatem do głosowania nad całością ustawy wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Technika każe nam jeszcze czekać. Już.
Kto z państwa senatorów jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
57 senatorów głosowało za, 4 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 15)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o świadczeniu usług ratownictwa medycznego.
Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostkach im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw oraz o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych.
Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury odniosła się do przedstawionych w toku debaty wniosków.
Bardzo proszę sprawozdawcę komisji senatora Mariana Nogę o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych wniosków.
Senator Marian Noga:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
W czasie przerwy Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury dokładnie przeanalizowała wszystkie wnioski zgłoszone w czasie debaty i wnosi o poparcie następujących poprawek: pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej, piątej, szóstej, siódmej oraz jedenastej i dwunastej. Pragnę zaznaczyć, że decyzje w tej sprawie zapadły jednomyślnie. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Sprawozdawcą komisji był także pan senator Grzegorz Lipowski.
Czy chce pan zabrać głos?
(Senator Grzegorz Lipowski: Dziękuję.)
Dziękuję.
Przystępujemy zatem do głosowania.
Przypominam, że wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy. Będziemy kolejno głosowali nad nimi.
Poprawka pierwsza usuwa błąd w tytule ustawy.
Kto z państwa jest za tą poprawką?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Osiągnęliśmy jednomyślność - 67 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 16)
Poprawka druga również usuwa błąd w tytule ustawy.
Kto jest za tą poprawką?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Znowu uzyskaliśmy jednomyślność - 66 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 17)
Nad poprawkami trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą i jedenastą będziemy głosowali łącznie. Jeżeli je przyjmiemy, nie będziemy głosować nad poprawkami ósmą, dziewiątą i dziesiątą. Poprawki te wprowadzają koncepcję funkcjonowania prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast do końca roku 2003.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
64 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 18)
Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.
(Głosy z sali: Dwunasta.)
Ja muszę przewrócić kartki, a państwo mają to na jednej.
Poprawka dwunasta zmierza do tego, aby ostatecznie weszło w życie nadanie poprawkom brzmienia art. 81 pkt. 6 ustawy zmienianej w art. 1, z uwzględnieniem nowelizacji ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
63 senatorów głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 19)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Wobec tego będziemy głosowali nad całością ustawy wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
64 senatorów głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 20)
Wobec tego stwierdzam, że
Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostkach im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów mieszkaniowych o stałej stopie procentowej.
W przerwie odbyło się posiedzenie komisji, która odniosła się do wniosków i teraz, po zakończeniu dyskusji, będziemy mogli wysłuchać tylko pana senatora Włodzimierza Łęckiego, jako że jest on sprawozdawcą Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury.
Proszę bardzo.
Senator Włodzimierz Łęcki:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Komisja, jak już pan marszałek powiedział, obradowała w przerwie i dokonała drobnej korekty, wprowadziła autopoprawki do swoich poprawek, które referowała w dniu wczorajszym. Komisja poparła ponadto wniosek senatora Łęckiego, który zmienia oprocentowanie kredytów z 8% na 7% według stanu obecnego, z perspektywą obniżenia go w przyszłości z 7% do 6%.
Komisja wzięła pod uwagę fakt, że ustawa była przygotowywana ponad pół roku temu. Wtedy były inne stopy oprocentowania, które w tym czasie uległy znacznej obniżce. Dzięki temu zarówno ustawa, jak i proponowane kredyty staną się bardziej atrakcyjne dla społeczeństwa, a więc, jak należy mniemać, spotkają się z większym odzewem. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Tyle pan senator Włodzimierz Łęcki jako sprawozdawca. Czy teraz chce zabrać głos jeszcze jako wnioskodawca? Nie zdradza takiej ochoty.
Senator Marian Noga?
(Senator Marian Noga: Dziękuję.)
Dziękuję.
Wobec tego przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów mieszkaniowych o stałej stopie procentowej.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka pierwsza rozszerza katalog inwestycji umożliwiających zaciągnięcie kredytu o stałej stopie procentowej o wniesienie wkładu do spółdzielni mieszkaniowej w celu uzyskania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
67 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 21)
Stwierdzam, że poprawka uzyskała poparcie Senatu i została przyjęta.
Poprawka druga ma na celu ujednolicenie terminologii ustawy z nazewnictwem stosowanym w prawie budowlanym, które posługuje się pojęciem "pozwolenie na budowę".
Przystępujemy do głosowania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
67 senatorów głosowało za, 1 - przeciw.(Głosowanie nr 22)
Stwierdzam, że poprawka druga została przyjęta.
Poprawka trzecia obniża do 7% proponowaną w ustawie stopę procentową, z możliwością jej późniejszego obniżenia do 6%.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Proszę o wyniki.
68 senatorów głosowało za przyjęciem poprawki, czyli jednogłośnie za. (Głosowanie nr 23)
Poprawka oczywiście została przyjęta.
Poprawka czwarta zmierza do umożliwienia inwestowania środków funduszu dopłat nie tylko w gwarantowane, ale i w poręczane przez Skarb Państwa papiery wartościowe.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Proszę o wyniki.
Podobnie jak poprzednio, jednogłośne poparcie - 68 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 24)
Poprawka piąta. Jeżeli ją przyjmiemy, nie będziemy głosowali nad poprawką szóstą. Poprawka piąta zmienia definicję nieterminowej spłaty kredytu w odniesieniu do kredytów spłacanych w okresach kwartalnych, wyznaczając dopuszczalny okres opóźnienia w spłacie raty nieskutkujący wypowiedzeniem umowy kredytu przez bank. Celem poprawki jest także zrównanie sytuacji osób spłacających kredyt, bez względu na częstotliwość rat.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
67 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 25)
Stwierdzam, że poprawka piąta została przyjęta.
Poprawka siódma wprowadza przepis przejściowy uwzględniający fakt, że nie może być dochowany termin 30 listopada roku poprzedzającego na przekazanie projektu planu finansowego funduszu dopłat na rok 2003.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję.
Osiągnęliśmy jednomyślność - 69 senatorów było za. (Głosowanie nr 26)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
W tej sytuacji przegłosowaliśmy już wszystkie poprawki.
Głosujemy teraz nad całością ustawy, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto jest za przyjęciem tej ustawy?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję.
Wszyscy za. (Głosowanie nr 27)
Uchwałę w sprawie tej ustawy przyjęliśmy jednogłośnie.
Powracamy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz niektórych innych ustaw.
Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury zajęła się wnioskami zgłoszonymi w toku debaty w czasie przerwy i teraz Mieczysław Mietła, sprawozdawca tej komisji, przedstawi nam plon tego posiedzenia.
Senator Mieczysław Mietła:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury w dniu wczorajszym rozpatrzyła czternaście poprawek zgłoszonych w czasie debaty plenarnej. W trakcie dyskusji przyjęto jedenaście poprawek, nie przyjęto zaś trzech. Nie przyjęto poprawki drugiej, ponieważ była ona alternatywą dla poprawki pierwszej. Nie przyjęto również poprawek trzynastej i czternastej ze względu na to, że obszar wnoszony przez te poprawki jest uregulowany innymi zapisami tejże ustawy.
Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury wnosi zatem o przyjęcie zawartych w sprawozdaniu Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury poprawek: pierwszej, trzeciej, czwartej, piątej, szóstej, siódmej, ósmej, dziewiątej, dziesiątej, jedenastej i dwunastej. Dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy wnioskodawcy chcieliby zabrać głos? Senator Marian Noga?
(Senator Marian Noga: Dziękuję.)
Adam Biela?
(Senator Adam Biela: Dziękuję.)
Wiesław Pietrzak?
(Senator Wiesław Pietrzak: Dziękuję.)
Józef Dziemdziela?
(Senator Józef Dziemdziela: Dziękuję.)
Henryk Stokłosa?
(Senator Henryk Stokłosa: Dziękuję.)
Grzegorz Niski?
(Senator Grzegorz Niski: Tak.)
Proszę.
Senator Grzegorz Niski:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Niedobrze się stało, że ustawa, która jest przedłożeniem rządowym, nie została skierowana również do zaopiniowania przez Komisję Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, chociaż w istotnej części dotyczy agendy podporządkowanej ministrowi obrony narodowej.
Wspólnie z panem senatorem Dziemdzielą i z panem senatorem Stokłosą zgłosiliśmy, na wniosek agencji podlegającej Ministerstwu Obrony Narodowej... Jeszcze dzisiaj pan minister Zemke potwierdził, że nie ma tutaj zgodności między Ministerstwem Skarbu Państwa a Ministerstwem Obrony Narodowej. Wystąpiliśmy więc o skreślenie w art. 9 pktów 2 i 3.
Pozostawienie pktów 2 i 3 w art. 9 znacznie skomplikuje obowiązujące, precyzyjnie uregulowane zasady gospodarowania mieniem Skarbu Państwa przez Agencję Mienia Wojskowego. Naruszy to zasadę powiernictwa agencji w stosunku do mienia Skarbu Państwa, spowoduje trudności w zakresie wykładni uchwalonych przepisów i przejęcie przez Ministerstwo Skarbu Państwa 19% dochodu uzyskiwanego przez agencję z wykonywania praw oraz z udziałów i akcji w spółkach prawa handlowego, które to dochody, zgodnie z obowiązującymi dotychczas przepisami, w całości są przekazywane przez Agencję Mienia Wojskowego ministrowi obrony narodowej na cele związane z modernizacją techniczną Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Wobec mizerii budżetowej i braku środków przekazywanych Ministerstwu Obrony Narodowej na modernizację sił zbrojnych, a taka potrzeba jest bardzo głęboka, ministerstwo wykazało inicjatywę poszukiwania pieniędzy, nie sięgając do budżetu. W tym świetle okazałoby się, że bardziej opłaca się wyciąganie ręki, próba zabierania innym działom, innym sektorom, niż wykazywanie inwencji w celu zdobycia pieniążków na realizację słusznych zadań ministerstwa. Dziękuję bardzo.
Proszę państwa senatorów o głosowanie za przyjęciem poprawki trzynastej. Dziękuję bardzo.
(Senator Mieczysław Janowski: Czy mogę w sprawie formalnej?)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Proszę bardzo, pan senator Mieczysław Janowski w sprawie formalnej.
Senator Mieczysław Janowski:
Panie Marszałku, czy w tej sytuacji Wysoka Izba może otrzymać jednoznaczne stanowisko rządu w kwestii przedstawionej przez pana senatora? Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Pan senator Marian Noga, proszę bardzo.
Senator Marian Noga:
Ministerstwo Skarbu Państwa zostało upoważnione przez rząd do reprezentowania tej ustawy w Senacie i jednoznacznie wyraziło sprzeciw wobec tej poprawki. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Mamy już jasność, zatem pytam pana senatora Bernarda Drzęźlę, czy chce zabrać głos. Zapewne chciałby, ale go nie ma, tak samo jak nie ma senator Genowefy Grabowskiej i senatora Jerzego Markowskiego. W takiej sytuacji przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Poprawka pierwsza ogranicza kompetencje dyrektora terenowej delegatury ministra właściwego do spraw skarbu państwa w zakresie rozpatrywania wniosków o wyrażenie zgody na dokonanie rozporządzającej czynności prawnej do wniosków składanych przez przedsiębiorstwa państwowe oraz do wniosków w sprawach, w których wartość przedmiotu rozporządzenia nie przekracza równowartości 300 tysięcy euro w złotych.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
68 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 28)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Ponieważ przyjęliśmy poprawkę pierwszą, nie głosujemy nad poprawką drugą.
Poprawka trzecia zmierza do uwzględnienia w definicji prywatyzacji przypadków obejmowania akcji w podwyższonym kapitale zakładowym jednoosobowych spółek Skarbu Państwa powstałych w wyniku komercjalizacji przez podmioty inne niż Skarb Państwa lub inne niż państwowe osoby prawne.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
67 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 29)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta dostosowuje przepis dodawany do ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych do zasad ogólnych prawa cywilnego i prawa spółek handlowych, w myśl których stroną czynności prawnej jest spółka jako osoba prawna. Umowę zawiera zatem spółka reprezentowana przez rząd.
(Głos z sali: Przez zarząd.)
Oczywiście, przez zarząd. Państwo, jak przystało na Senat, jesteście doskonale zorientowani.
Kto jest za?
Proszę o wyniki.
Oczywiście jednogłośne poparcie: 67 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 30)
Poprawka piąta usuwa zbędną i powodującą wątpliwości interpretacyjne wzmiankę przewidującą rygor nieważności, zawartą w przepisie dodawanym do ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Kwestia dokonania czynności prawnej przez spółkę bez wymaganej zgody rady nadzorczej jest wyczerpująco uregulowana w art. 17 kodeksu spółek handlowych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
66 senatorów głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 31)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka szósta nakłada na spółkę zbywającą akcje uprawnionym pracownikom obowiązek sporządzenia rejestru pracowników, którzy nieodpłatnie nabyli akcje.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Jest jednogłośne poparcie dla tego zapisu*. (Głosowanie nr 32)
Poprawka siódma wprowadza pierwszeństwo spółki utworzonej przez pracowników do odpłatnego nabycia należących do Skarbu Państwa akcji spółki prywatyzowanej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
66 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 33)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka ósma koryguje błąd w odesłaniu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Jednogłośne poparcie: 68 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 34)
Poprawka dziewiąta usuwa błąd językowy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Jednogłośne poparcie: 68 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 35)
Poprawka dziesiąta zapisuje w sposób poprawny nazwę przewodniczącego zarządu powiatu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Jednogłośne poparcie: 68 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 36)
Poprawka jedenasta dostosowuje przepis art. 50 ust. 8 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do treści przepisów dodanych przez Sejm do tego artykułu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
67 senatorów głosowało jednogłośnie za. (Głosowanie nr 37)
Poprawka dwunasta usuwa wewnętrzne sprzeczności w nowelizowanym art. 86 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
68 senatorów głosowało jednogłośnie za. (Głosowanie nr 38)
Poprawka trzynasta zmierza do tego, aby prawa z akcji i udziałów nabytych przez Agencję Mienia Wojskowego były wykonywane przez tę agencję, a nie przez ministra skarbu państwa, tak jak to uchwalił Sejm.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
26 senatorów głosowało za, 32 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 39)
Stwierdzam, że poprawka nie uzyskała poparcia, więc została odrzucona.
Poprawka czternasta dodaje przepis przejściowy dotyczący reprezentacji Skarbu Państwa w sprawach dotyczących ustawy - Prawo geologiczne i górnicze, wszczętych przed dniem wejścia w życie nowelizacji.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
19 senatorów głosowało za, 45 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 40)
Wobec tego głosujemy teraz nad całością ustawy wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za podjęciem tej uchwały?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Jeszcze jedna osoba płci żeńskiej...
Dziękuję bardzo. Proszę o wyniki.
Jednogłośne poparcie: 67 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 41)
Powracamy do rozpatrzenia punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy.
Przypominam, że debata nad tą ustawą została już przeprowadzona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy, która jest zawarta w druku nr 255A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały w sprawie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy.
Przypominam, że Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
61 senatorów głosowało za, 2 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 42)
Wobec tego stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy.
Powracamy do rozpatrzenia punktu jedenastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego.
Przypominam, że debata na tą ustawą została zakończona i teraz możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Komisja Ustawodawstwa i Praworządności wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Przechodzimy zatem do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności.
Kto z państwa jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
65 senatorów głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 43)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego.
Powracamy do rozpatrzenia punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy w sprawie międzynarodowych okazjonalnych przewozów pasażerów autokarami i autobusami (Umowa INTERBUS).
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania nad wnioskiem Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, które przedstawiły wniosek o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję.
67 głosów za, jednogłośnie. (Głosowanie nr 44)
Stwierdzam wobec tego, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy w sprawie międzynarodowych okazjonalnych przewozów pasażerów autokarami i autobusami (Umowa INTERBUS).
Informuję, że porządek obrad dwudziestego dziewiątego posiedzenia Senatu został wyczerpany. Za trzy minuty, po przerwie technicznej, przystąpimy do oświadczeń.
Trzy minuty przerwy technicznej dla państwa, którzy nie chcą brać udziału w oświadczeniach.
(Senator Sekretarz Krystyna Doktorowicz: A komunikaty?)
Zaraz będą komunikaty.
(Senator Sekretarz Krystyna Doktorowicz: A może...)
No właśnie, teraz komunikaty.
Proszę bardzo, komunikaty.
Senator Sekretarz
Krystyna Doktorowicz:
Przewodniczący Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, pan senator Marian Noga, zaprasza na kolejne posiedzenie tej komisji, które odbędzie się 4 grudnia, w środę, o godzinie 11.00, w sali nr 217. Powtarzam: 4 grudnia, środa, godzina 11.00, sala nr 217.
13 grudnia, w czwartek, o godzinie 9.00, w sali nr 217 odbędzie się wspólne posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. W porządku obrad pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu ustawy o świadczeniu pieniężnym dla małoletnich ofiar wojny 1939-1945 represjonowanych przez Związek Radziecki i III Rzeszę, zawartego w druku nr 236. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Komunikaty powtórzymy jeszcze po oświadczeniach.
(Przerwa w obradach od godziny 14 minut 22 do godziny 14 minut 24)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Powracamy do obrad, a właściwie do oświadczeń. Na liście mówców, którzy zgłosili się do wygłoszenia oświadczeń, są trzy osoby.
Zapraszam panią senator Krystynę Sienkiewicz. Następna będzie pani senator Maria Berny, a później pani senator Maria Szyszkowska. Przewaga płci wyraźna.
Proszę.
Senator Krystyna Sienkiewicz:
Panie Marszałku! Panie Senatorki! Panowie Senatorowie!
Przedwczoraj odbyła się w Senacie konferencja naukowa zatytułowana: "Senat II i III Rzeczypospolitej", konferencja na niezwykłym poziomie, niezwykle ważna, połączona z wystawą. Ale z tej konferencji najbardziej zapadły mi w serce i w pamięć słowa pana prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, właściwie wezwanie, przytoczę je: do zachowań bardziej zdecydowanych i odważnych.
W związku z tym w imieniu grupy senatorów składam oświadczenie adresowane do marszałka Sejmu, pana Marka Borowskiego.
W tym oświadczeniu, którego treść tylko omówię, chodzi o przewlekłość prac komisji nadzwyczajnej, powołanej do rozpatrzenia pakietu "Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca", nad projektem ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
To bardzo ważna i bardzo oczekiwana przez różnego rodzaju stowarzyszenia ustawa, dotycząca na przykład działalności charytatywnej, pomocy społecznej udzielanej przez trzeci sektor, czyli przez organizacje pozarządowe świadczące odpłatną bądź nieodpłatną działalność pożytku publicznego. Ustawa daje również nam, podatnikom, czyli osobom fizycznym, możliwość odpisania 1% podatku dochodowego na wybraną przez nas organizację, czyli jest to już pewnego rodzaju zaczątek systemu finansowania sektora pozarządowego.
Ten projekt ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie leżakuje w Sejmie od lutego. W lipcu odbyło się pierwsze czytanie i dalej projekt zniknął wraz z autopoprawką i z przepisami wprowadzającymi tę ustawę.
W związku z czym grupa senatorów - jeżeli pan marszałek pozwoli odczytać ich nazwiska, to chętnie bym to uczyniła, ponieważ są to współautorzy tego oświadczenia - zwraca się do marszałka Sejmu o zintensyfikowanie prac nad ustawą o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Pod oświadczeniem podpisy złożyli senatorowie: Ryszard Jarzembowski, wicemarszałek, a jednocześnie przewodniczący klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej i Unii Pracy, Zygmunt Cybulski, Zdzisława Janowska, Janusz Lorenz, Adam Gierek, Marian Kozłowski, Maria Szyszkowska, Dorota Kempka, Janusz Bielawski, Apolonia Klepacz, Jerzy Cieślak, Kazimierz Pawełek, Henryk Gołębiewski, Włodzimierz Łęcki, Bernard Drzęźla, Andrzej Spychalski, Ewa Serocka, Marek Balicki, Wiesława Sadowska, Wojciech Pawłowski, Grzegorz Lipowski, Marian Noga, Stanisław Nicieja, Franciszek Bobrowski, Sergiusz Plewa, Andrzej Anulewicz, Mieczysław Mietła, Władysław Bułka, Krzysztof Szydłowski, Marian Żenkiewicz, Zbigniew Kruszewski, Aleksandra Koszada oraz pan senator Zbigniew Zychowicz, koordynator ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, i Krystyna Sienkiewicz, drugi koordynator tej ustawy.
Panie Marszałku, oto treść tego oświadczenia*. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Zapraszam panią senator Marię Berny.
Senator Maria Berny:
Panie Marszałku i wprawdzie pusta, niemniej jednak Wysoka Izbo!
Częstym bohaterem mniej lub bardziej złośliwych artykułów w mniej lub bardziej poważnych pismach bywa proboszcz gdańskiego kościoła Świętej Brygidy, prałat Henryk Jankowski. Postać ta z racji wykonywanego zawodu - bo ksiądz to przecież zawód - winna być osobą o wysokim morale i godną szacunku, a znam takich księży i purpuratów. Postać ta jednak dostarcza mediom tematów do zasłużonej pogardy i szyderstwa. Nie będę tu powracała do znanych powszechnie afer łóżkowych i towarzyskich księdza prałata, w końcu nie jest to mój idol i nie muszę dbać o jego opinię, niech sobie żyje, z kim chce i jak chce, skoro to strukturze kościoła nie przeszkadza.
Są jednak dwa tematy, które mnie bulwersują. Mam ogromny szacunek do munduru. Mundur wojskowy, mundur oficera Marynarki Wojennej nobilituje każdego, kto go nosi godnie i zgodnie z prawem. Jednakże ubliża oficerskim dystynkcjom i mundurowi ktoś, kto nosi go bezprawnie, a więc niejako czyniąc sobie z niego i z siebie błazenadę.
O bezprawne noszenie odznaczeń wojskowych, a dokładnie krzyża Virtuti Militari, który przypinał sobie prałat, upomnieli się już kombatanci i mniemam, że sąd w tej sprawie wyda sprawiedliwy wyrok. Ja zwracam tylko uwagę na to, że bezprawnie noszone odznaczenia ksiądz Jankowski przypinał sobie do bezprawnie noszonego munduru z dystynkcjami wysokiego stopnia oficera Marynarki Wojennej.
Tematem podstawowym jednak nie są ani odznaczenia, ani przebieranki tego znakomitego kaznodziei-demagoga, ale treść jego kazania. Nie chodzę do kościoła, nie słucham kazań, nie oceniam ich wartości ogólnie, ale to, którego fragment chcę tu przytoczyć, było pomieszczone w chicagowskiej gazecie "Dziennik Związkowy" z 15 listopada bieżącego roku. Tekst kazania gazeta zilustrowała zdjęciem prałata z wyrazem twarzy, jakiego nie należy pokazywać dzieciom przed snem. Ale nie o zdjęcie chodzi. Otóż umiłowanych braci w Chrystusie Panu ksiądz prałat poucza, cytuję: "Obserwując dzisiejszą Polskę, z przerażeniem stwierdzam, że dla obecnych działaczy partyjnych z SLD, Unii Pracy i niektórych ich byłych kolegów z dawnego PZPR, obecnie mieniących się politykami centroprawicy, Polska ciągle jawi się jako kraj, w którym można bezkarnie przeprowadzać eksperymenty ustrojowe w imię zbrodniczej ideologii komunistycznej, w imię ideologii internacjonalizmu materialistycznego odrzucającego Boga, Kościół, Ojczyznę i Naród jako wartości ponadczasowe i nadrzędne. Dla nich zbrodnie popełnione przez ludzi dawnego aparatu władzy są mało istotne, a proces lustracyjny dający szansę na poznanie prawdy o komunistycznych zbrodniarzach został sprowadzony do farsy". Tyle cytat.
I jeszcze mój komentarz: zły to pies, skoro dłoń, która mu bursztyn podaje, tak dotkliwie kąsa. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Zapraszam panią senator Marię Szyszkowską.
Zapisał się również pan senator Henryk Stokłosa.
Senator Maria Szyszkowska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję do mazowieckiego wojewódzkiego konserwatora zabytków, powodowana głębokim niepokojem związanym z tym, że wyburza się w Warszawie piękne zabytkowe kamienice i w to miejsce buduje się domy ze stali i szkła, które można byłoby budować również na obrzeżach Warszawy. Ostatnio burzone są przecież kamienice przy placu Zbawiciela, została zburzona willa Marconiego, powstaje też jakaś budowla przesłaniająca operę warszawską, która z takim trudem była wznoszona. Nie ma w tym żadnej określonej, konkretnej wizji architektonicznej, a te poczynania budzą głęboki sprzeciw i niepokój.
Całość oświadczenia składam do protokołu.*
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Bardzo dziękuję pani profesor Marii Szyszkowskiej.
Bardzo proszę pana senatora Henryka Stokłosę.
Przypominam, że tekst oświadczenia nie może dotyczyć przedmiotu bieżących obrad i że oświadczenie nie może trwać dłużej niż pięć minut.
Senator Henryk Stokłosa:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Brak ustawy o finansach samorządów, która utknęła na rządowych półkach, tym razem pod pretekstem reformy finansów państwa, sprawia, że nowe samorządy już na samym starcie napotykają te same rafy, które utrudniały życie ich poprzednikom.
Przed kilkoma dniami otrzymałem pismo od Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Wielkopolski z prośbą o wsparcie ich zabiegów o zwiększenie środków na finansowanie dróg. Stowarzyszenie to przeprowadziło ankietę wśród samorządów gminnych i powiatowych dotyczącą stanu dróg i obiektów mostowych. Zebrane w ten sposób informacje oraz materiały z narad i spotkań poświęconych temu tematowi pozwoliły na sformułowanie szeregu wniosków i postulatów, które pozwolę sobie przedstawić Wysokiej Izbie.
Po pierwsze, stan dróg w Wielkopolsce jest zły. 52% dróg powiatowych i 71% dróg gminnych jest w złym stanie technicznym i wymaga pilnych napraw. Konieczne jest więc zwiększenie nakładów finansowych na ten cel, a zaradzić temu może tylko nowy system finansowania dróg wprowadzający między innymi zasadę proporcjonalności nakładów finansowych do roli spełnianej przez daną drogę w transporcie samochodowym.
Po drugie, zdaniem samorządowców z Wielkopolski istnieje pilna potrzeba opracowania ogólnej strategii komunikacyjnej państwa, która uwzględni rolę i funkcję dróg gminnych i powiatowych.
Po trzecie, istnieje obawa, że wprowadzenie winiet może doprowadzić do zwiększenia obciążenia ruchem pojazdów mechanicznych dróg gminnych i powiatowych, co spowoduje ich dalszą dewastację.
Po czwarte, postuluje się, by w trybie pilnym dokonać aktualizacji kategoryzacji dróg, bowiem w wielu przypadkach utrudnia to właściwe utrzymanie stanu technicznego i nie odpowiada spełnianej funkcji komunikacyjnej.
I po piąte, zdaniem wielkopolskich samorządowców strategia transportowa państwa powinna zmierzać do zwiększenia roli i znaczenia transportu kolejowego.
W związku z tymi uwagami i postulatami członków Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Wielkopolski zwracam się do pana premiera Marka Pola, ministra infrastruktury, z następującymi pytaniami.
Pytanie pierwsze: jakiej pomocy na rzecz poprawy stanu dróg gminnych i powiatowych udzieli ministerstwo samorządom, ze szczególnym uwzględnieniem samorządów wielkopolskich? Pytanie drugie: czy i kiedy przewiduje się weryfikację kategoryzacji dróg? Pytanie trzecie: o ile zwiększy się obciążenie dróg gminnych i powiatowych po wprowadzeniu winiet i jakie przyniesie to efekty dla systemu finansowania dróg? Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo panu senatorowi Henrykowi Stokłosie.
Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zabrać głos?
Informuję, że dwa oświadczenia do protokołu złożył pan senator Bogusław Litwiniec, a po jednym - Zbigniew Kruszewski, Apolonia Klepacz, Jan Szafraniec i mówiący te słowa*.
Chciałbym teraz poprosić senatora sekretarza o ogłoszenie komunikatów, ale ponieważ oboje państwo senatorowie sekretarze mnie opuścili, to sam je przeczytam.
W dniu 13 grudnia, w piątek, o godzinie 9.00 w sali nr 217 odbędzie się wspólne posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. Porządek obrad zawiera pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu ustawy o świadczeniu pieniężnym dla małoletnich ofiar wojny.
Przewodniczący Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, pan senator Marian Noga, zaprasza na kolejne posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury w dniu 4 grudnia, w środę, o godzinie 11.00 w sali nr 217.
Informuję, że protokół dwudziestego dziewiątego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, w pokoju nr 255.
Zamykam dwudzieste dziewiąte posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
Dziękuję bardzo państwu.
(Koniec posiedzenia o godzinie 14 minut 37)
Oświadczenie złożone
przez senator Krystynę Sienkiewicz
wspólnie z innymi senatorami
Oświadczenie skierowane do marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Marka Borowskiego
Szanowny Panie Marszałku!
My, niżej podpisani senatorowie wyrażamy zaniepokojenie losem projektu ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, zawartego w druku sejmowym nr 263 z dnia 15 lutego 2002 r., oraz projektu ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, zawartego w druku nr 568 z 12 czerwca 2002 r.
Obydwa projekty dotyczą pakietu "Przede wszystkim przedsiębiorczość" i są bardzo oczekiwanymi przez cały sektor pozarządowy ustawami ustrojowymi regulującymi ważną dziedzinę życia publicznego i samoorganizacji społecznej.
Pierwsze czytanie wymienionych projektów ustaw odbyło się w Sejmie 21 czerwca bieżącego roku, a podczas dwudziestego piątego posiedzenia w dniu 3 lipca bieżącego roku Sejm skierował obydwa projekty do Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw, związanych z rządowym programem "Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca". Mimo że od tego czasu minęło kilka miesięcy, prace te nie zostały zakończone.
Zwracamy się więc do Pana Marszałka z prośbą o spowodowanie zintensyfikowania sejmowych prac nad oczekiwaną od dawna ustawą.
Ryszard Jarzembowski
Zygmunt Cybulski
Zdzisława Janowska
Janusz Lorenz
Adam Gierek
Marian Kozłowski
Maria Szyszkowska
Dorota Kempka
Janusz Bielawski
Apolonia Klepacz
Jerzy Cieślak
Kazimierz Pawełek
Henryk Gołębiewski
Włodzimierz Łęcki
Bernard Drzęźla
Andrzej Spychalski
Ewa Serocka
Marek Balicki
Wiesława Sadowska
Wojciech Pawłowski
Grzegorz Lipowski
Marian Noga
Stanisław Nicieja
Franciszek Bobrowski
Sergiusz Plewa
Andrzej Anulewicz
Mieczysław Mietła
Władysław Bułka
Krzysztof Szydłowski
Marian Żenkiewicz
Zbigniew Kruszewski
Aleksandra Koszada
Zbigniew Zychowicz
Krystyna Sienkiewicz
Oświadczenie złożone
przez senator Marię Szyszkowską
Oświadczenie skierowane do mazowieckiego wojewódzkiego konserwatora zabytków Ryszarda Głowacza
Zwracam się do Pana z prośbą o podanie kryteriów, jakimi wojewódzki konserwator zabytków i podległe mu służby kierują się przy wyrażaniu zgody na rozbiórkę zabytkowych budynków i na zabudowę wolnych terenów położonych w bezpośrednim sąsiedztwie starej architektury.
Od dłuższego czasu obserwuję w Warszawie występowanie niepokojącego zjawiska, jakim jest burzenie starych kamienic i zabudowa terenu nowoczesnymi kompleksami biurowców i hoteli. Inwestycje te są na pewno bardzo potrzebne miastu, tylko czy koniecznie muszą powstawać w samym centrum miasta?
Szkoda, że przy ich realizacji nie uwzględnia się charakteru istniejącej architektury. Najłatwiej rzecz omówić, podając przykłady. Zabytkowa kamienica u zbiegu placu Zbawiciela i ulicy Marszałkowskiej została całkowicie zburzona. Pozostawiono jedynie fragment ściany frontowej, której elewacja ma być odrestaurowana. Bez zgody konserwatora zabytków zburzono słynną willę Marconiego położoną w parku Skaryszewskim na Pradze Południe. Mimo protestów Towarzystwa Przyjaciół Pragi i samych mieszkańców Saskiej Kępy inwestor zburzył zabytkowy budynek, a na wolnym terenie planuje budowę nowoczesnego kompleksu mieszkaniowego. Służby konserwatorskie zainteresowały się problemem zbyt późno. Realizacja planowanych inwestycji na placu Teatralnym moim zdaniem całkowicie przesłoni piękny gmach Opery Narodowej Teatru Wielkiego. Jeśli do podanych przykładów dodamy błędne decyzje w sprawie instalacji metalowych słupków na ulicy Nowy Świat, to śmiało można postawić tezę, iż w Warszawie brakuje kompleksowej wizji urbanistycznej, a nadto koordynacji działań służb odpowiedzialnych za ład przestrzenny miasta. Władze stolicy nie korzystają z doświadczeń innych metropolii, na przykład Wiednia czy Pragi. Centra tych stolic to zabytkowe kamienice, autentyczne bądź odtworzone, przyciągające liczne rzesze turystów. Warszawa może jedynie zaproponować Stare Miasto i odnowiony Trakt Królewski. W Wilanowie w pobliżu zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego planowana jest budowa hipermarketu. Nieprzemyślane decyzje lokalnych władz zamienią oazę spokoju i ciszy w centrum handlowo-usługowe.
Moje wystąpienie proszę traktować jako protest przeciwko niszczeniu wszystkiego, co piękne w naszym mieście i zastępowaniu zabytkowej zabudowy nowoczesną szklaną architekturą. Wszechobecna komercja nie może zniszczyć obiektów będących świadectwem historii.
Maria Szyszkowska
Oświadczenie złożone
przez senatora Bogusława Litwińca
Oświadczenie skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika
Szanowny Panie Ministrze!
Oświadczenie niniejsze jest następstwem problemów przedstawionych mi przez związek zawodowy policjantów. Przedstawiciele związku zwracali się do mnie zarówno we Wrocławiu, w moim okręgu wyborczym, jak i przed gmachem parlamentu RP podczas manifestacji w dniu 21 listopada bieżącego roku.
Wśród argumentów, które podnieśli, szczególnie zaniepokoiła mnie kwestia niewykorzystania kwot z funduszu płac przewidzianych na zatrudnienie policjantów do celów operacyjnych. Kwoty te powstają w wyniku naturalnego ruchu kadrowego, w tym przejść ze służby na emeryturę lub odchodzenia policjantów do innych, lepiej płatnych zawodów. Opuszczone przez nich etaty nie są szybko i w pełni przeznaczane na zatrudnienie nowych funkcjonariuszy.
W efekcie tego społeczeństwo polskie nie może być w pełni objęte programem "Bezpieczna Polska". Wiele posterunków, zwłaszcza w małych miejscowościach, jest nieobsadzonych, a w wielu wypadkach swoje obowiązki wykonuje mniejsza od przewidzianej regulaminem liczba funkcjonariuszy. Stan ten, zapewne Panu Ministrowi również znany, niepokoi moich wyborców, a za nimi mnie osobiście.
Przeto uprzejmie proszę o przedstawienie mi odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji zamierza wykorzystać wszystkie środki przeznaczone na zatrudnienie kadr - bez przekazywania ich na inne doraźne potrzeby Policji, niewątpliwie ważne, ale niedotyczące bezpośrednio utrwalania należytego stanu kadr stróżów porządku i prawa, a w konsekwencji obniżania powinności wynikających z programu "Bezpieczna Polska".
Bogusław Litwiniec
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Bogusława Litwińca
Oświadczenie skierowane do przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej Ferdynanda Rymarza
Szanowny Panie Przewodniczący!
Oświadczenie niniejsze kieruję na Pana ręce w intencji wyjaśnienia ewentualnych niedopatrzeń, jakich dopuściły się komisje wyborcze, a być może świadomego wpływania na wynik wyborów w sposób niedozwolony. Sprawa dotyczy wyborów do samorządu wojewódzkiego Dolnego Śląska. Fakty, które poniżej przedstawiam, są bowiem przez wielu mieszkańców mojego okręgu wyborczego traktowane z podejrzeniem, jako naruszenie przepisów ordynacji wyborczej do rad gmin, powiatów i sejmików wojewódzkich.
Podejrzenie dotyczy zasad prawidłowego ustalenia wyników głosowania do Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. Oparte jest ono na wnioskowaniu, którego pochodną stają się, rozpowszechniane w powiatach i gminach sądy na temat skandalicznej jakości działania demokracji samorządowej. Obejmują one różne podejrzenia: od niechlujstwa po przestępstwa.
Faktem jest, że w wyborach do sejmiku ponad 26% głosów okazało się nieważnych. Były nawet okręgi (na przykład w mieście Oława), gdzie ilość pomyłek sięgała 30%. Przedstawiciele różnych komisji wyborczych potwierdzają, że najczęściej występującą "pomyłką", która unieważniała głos, było zakreślenie na kartce wyborczej więcej wskazań - krzyżyków - na wybieranego kandydata niż to było dopuszczalne. Ponadto często znajdowały się tam "ptaszki" poczynione w kwadracikach - jakby ktoś tym znakiem pragnął głosującemu podpowiadać wybór. Na pozostałych kartkach, które służyły wyborom do rad gminnych, miejskich i wiejskich, a także na stanowiska wójtów i burmistrzów, liczba pomyłek w obwodach wyborczych Dolnego Śląska trzymała się w granicach dopuszczalnego błędu, to jest 3-5%.
Tak duża liczba pomyłek wykracza poza dopuszczalne w świetle tak zwanego prawa wielkich liczb, które niżej podpisany zna z wieloletnich studiów nad statystyką matematyczną. W wypadkach takich, jak ten opisywany, matematycy mówią o "wesołym" prawie "statystyki sterowanej". To ono rodzi bowiem pytania: przez kogo i w jakim celu? Odpowiedź na nie wykracza już poza obiektywne prawdy matematyki.
Panie Przewodniczący, moi bystrzy asystenci twierdzą, że aby dojść do prawdy, wystarczy sprawdzić, czy na kartkach wyborczych unieważnionych z powodu większej ilości skreśleń nie znajdują się krzyżyki pisane innym kolorem atramentu. Nietrudno bowiem wpaść na pomysł utrącenia w ten sposób głosu konkurenta. I moralnych zasad Pani Demokracji.
W moim oświadczeniu nie kieruję się jednak zamiarem podważenia wyniku wyborów do dolnośląskiego sejmiku. Kieruję je do Państwowej Komisji Wyborczej w celach przede wszystkim profilaktycznych. Należy bowiem zbadać nieprawidłowości i podnieść wymagania dotyczące uczciwości i jakości pracy osób pełniących misję reprezentantów kontroli społecznej nad zasadami sprawowania demokracji. W tym wypadku utwierdza mnie w tym przekonaniu także stwierdzany rekordowo często brak podpisów mężów zaufania na oddziałowych protokołach z wyborów do Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. W jakich zatem składach liczono tu i sprawdzano kartki wyborcze?
Bogusław Litwiniec
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Zbigniewa Kruszewskiego
Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Leszka Millera
Panie Premierze!
W mediach pojawiły się informacje o planowanym rozporządzeniu, które ma zmienić zasady wynagradzania prezesów niektórych spółek z udziałem Skarbu Państwa, czyli zmienić zasady przyjęte przez parlament w marcu 2002 r. w tak zwanej ustawie kominowej. Informacje te wywołują szereg nieprzychylnych komentarzy.
Podzielam pogląd krytyków planowanego rozporządzenia. Wszak prezesi spółek z udziałem Skarbu Państwa są, a przynajmniej powinni być, traktowani jak inne osoby świadczące pracę. Oni nie ryzykują własnym majątkiem, losem własnym czy swoich rodzin.
Argumentacja, że niskie zarobki powodują odpływ kadry z kierowniczych stanowisk w tych spółkach także nie trafia mi do przekonania. Czy Panu Premierowi znane jest choć jedno nazwisko prezesa spółki z udziałem Skarbu Państwa, który odszedł wyłącznie z powodu zbyt niskich zarobków?
Zwracam się do Pana Premiera z prośbą o dogłębne przeanalizowanie celowości wydania takiego rozporządzenia, którego jedynym, moim zdaniem, efektem będzie fala krytyki oskarżającej władzę o nadmiernie wysokie wynagradzanie "swoich".
Z wyrazami szacunku
Zbigniew Paweł Kruszewski
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senator Apolonię Klepacz
Oświadczenie skierowane do głównego inspektora ochrony środowiska Krzysztofa Zaręby
Pakiet ustaw uchwalonych w 2001 r., na który składają się następujące ustawy: ustawa o odpadach, o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, ustawa o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz opłacie produktowej i opłacie depozytowej, miał na celu stworzenie w naszym kraju szczelnego rynku odzysku odpadów opakowaniowych i ich gospodarczego wykorzystania. Dlatego niepokojące są wszystkie sygnały, które świadczą o rozregulowaniu tego tworzącego się i rozwijającego się rynku odpadów, będących jednocześnie surowcami wtórnymi.
Stąd moje pytanie skierowane do głównego inspektora ochrony środowiska. Dlaczego 13 listopada 2002 r. wydano zezwolenie dla firmy INTERCELL SA w Ostrołęce na interwencyjny import makulatury w roku 2002 r. w ilości 12 tysięcy t oraz w roku 2003 w ilości 33 tysięcy t?
Wydane w tym zakresie decyzje powodują rozszczelnienie działania ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami, deregulację tworzącego się rynku obrotu i wykorzystania odpadów, obniżenie cen na odpady opakowaniowe, pochodzące z rynku krajowego, a w konsekwencji - nieopłacalność funkcjonowania systemu organizacji odzysku.
Proszę zatem o informację, ile takich decyzji wydano w 2002 r. i jakie ilości odpadów dopuszczają one do importu?
Zdając sobie sprawę z faktu, że wydawane decyzje są zgodne z art. 65 ust. 8 ustawy o odpadach, która dopuszcza import odpadów w sytuacji, gdy występuje ich niedostatek na rynku krajowym, proszę o informację, w jaki sposób główny inspektor ochrony środowiska ustala stan faktyczny niedoboru na przykład makulatury czy szkła? Czy wydawanie decyzji dopuszczających import odpadów jest konsultowane z powołanym przez ministra środowiska zespołem do spraw realizacji ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania odpadami?
Wątpliwości moje budzi również nierealność i brak możliwości realizacji warunków, jakie w wydanej decyzji są zapisane. Otóż w jaki sposób będzie spełniony "obowiązek ograniczenia importu w przypadku zwiększenia możliwości pozyskania makulatury w kraju"?
Apolonia Klepacz
Oświadczenie złożone
przez senatora Jana Szafrańca
Oświadczenie skierowane do przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Juliusza Brauna
W dniu 25 listopada bieżącego roku telewizja publiczna w programie pierwszym w ramach poniedziałkowego cyklu "Miej oczy szeroko otwarte" nadała dokument pod tytułem "Imperium ojca Rydzyka". U wielu milionów telewidzów, do których i ja się zaliczam, dokument ten wzbudził oburzenie i niesmak, bowiem nadawca nadużył przyznanych mu kompetencji ustawowych.
W moim przekonaniu program ten naruszył zasadę konstytucyjną, w myśl której wolno korzystać ze swoich praw i wolności w sposób nienaruszający praw i wolności innych osób (art. 31 ust. 2 Konstytucji RP). Ta podstawowa zasada została naruszona poprzez przekroczenie granic norm prawnych. Zgodnie z ustawą o radiofonii i telewizji (DzU 93.7.34) programy publicznej radiofonii i telewizji powinny kierować się zasadą odpowiedzialności za słowo, dbać o dobre imię publicznej radiofonii i telewizji, rzetelnie ukazywać całą różnorodność wydarzeń, a także umożliwić prezentowanie zróżnicowanych poglądów i stanowisk.
Niestety prezentowany materiał w ocenie społecznej głosów krytyki pozostawał w ewidentnej kolizji z zapisami ustawy o radiofonii i telewizji. Dokument cechowały nierzetelność przekazu (art. 21 ust. 1 pkt 2), brak odpowiedzialności za słowo (art. 21 ust.1 pkt 4) poprzez dobór i prezentację osób, których wypowiedzi były "tożsame" ideologicznie.
Ponadto telewizyjny przekaz pozostawał w sprzeczności z art. 267 §2 kodeksu karnego, zgodnie z którym sankcji karnej podlega osoba, która w celu uzyskania informacji "posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym, albo innym urządzeniem specjalnym", co miało miejsce w prezentowanym materiale - użyto ukrytej kamery.
Autorzy omawianego dokumentu nie dopełnili także wymogu autoryzacji wypowiedzi, co pozostaje w kolizji z art. 14 ust. 2 prawa prasowego.
Wreszcie autorzy sprzeniewierzyli się zapisom ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (DzU 00.80.904) zawartych w art. 81 ust. 1, zgodnie z którym "rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej" - tym bardziej że wizerunek ojca Tadeusza Rydzyka został upowszechniony poprzez użycie ukrytej kamery (!), co wykluczyło jakąkolwiek reakcję ukazywanej osoby.
Wyszczególnione kolizje z obowiązującym ustawodawstwem okazują się ewidentnym świadectwem złej woli autorów dokumentu, zamierzoną prowokacją, tendencyjnym obrazem, który przepuszczony przez filtr uprzedzeń i wrogości skierowanej do ojca Tadeusza Rydzyka usiłuje zdyskredytować Radio Maryja.
A przecież to radio od dziesięciu lat nigdy nie popadło w kolizję z zapisami ustawy o radiofonii i telewizji, ani też ze zobowiązaniami wynikającymi z koncesji. W przeciwieństwie do innych rozgłośni, w tym także komercyjnych, jego program nosi znamiona prospołecznych, humanistycznych, charytatywnych, informacyjnych przedsięwzięć. Wypełnia zadania misyjne poprzez wzmacnianie rodziny, zwalczanie społecznych patologii, promuje polski dorobek kulturalny, polską tradycję i nasz narodowy obyczaj. Tworzy audycje dla Polonii, nie będąc w tym wymiarze dofinansowane przez struktury rządowe. Daje wreszcie najprzedniejszą lekcję patriotyzmu i umiłowania Ojczyzny.
W tej sytuacji uzasadnione jest społeczne oburzenie na fakt prowokacji i próby dyskredytacji dyrektora radia i pośrednio katolickiego głosu w naszych polskich domach.
Oczekuję na stanowisko Pana Przewodniczącego dotyczące przedstawionej sprawy.
Z wyrazami szacunku
Jan Szafraniec
Oświadczenie złożone
przez senatora Ryszarda Jarzembowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika
Pani Dorota Ozdemir-Fryc zwróciła moją uwagę na problem dyskryminacji - jej zdaniem - małżeństw polsko-cudzoziemskich oraz poprosiła o podjęcie kroków zmierzających do normalizacji sytuacji rodzin mieszanych. Szczegóły zawarte są w załączonym tekście.
W niniejszym oświadczeniu zwracam się do pana Krzysztofa Janika, ministra spraw wewnętrznych i administracji, o zajęcie stanowiska oraz ewentualne podjęcie stosownej inicjatywy ustawodawczej.
Z poważaniem
Ryszard Jarzembowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki Jacka Piechoty
Z uwagi na trwające prace nad projektem ustawy o organizacji rynku ekopaliw ciekłych oraz ekokomponentów do ich produkcji pojawia się niezwykle istotna kwestia wprowadzenia takich zapisów legislacyjnych, które eliminowałyby możliwość wykorzystywania surowców pochodzenia zagranicznego do produkcji ekopaliw w Polsce. Krajowa produkcja ekopaliw na bazie rodzimych surowców rolniczych jest jednym z kluczowych rozwiązań, mogących w istotny sposób stworzyć warunki do poprawy sytuacji w rolnictwie i gospodarce kraju. Jest ona opłacalna zarówno ze względu na bilans kosztów, jak i korzyści dla całego systemu gospodarczego.
Wiele państw Unii Europejskiej stosuje różnorodne formy rozwiązań systemowych wspomagających rozwój rynku biopaliw. Wprowadzane są ulgi podatkowe - zwolnienie z akcyzy lub podatku dochodowego przedsiębiorców produkujących ekopaliwa, dofinansowanie ich produkcji, w tym na przykład bezpośrednie dotacje dla rolników produkujących rzepak na cele paliwowe, ulgi inwestycyjne lub dopłaty wspomagające rozwój zakładów produkcji ekokomponentów.
Produkcja zbóż i rzepaku w krajach Unii Europejskiej jest produkcją dotowaną w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. W krajach tych rzepak, jako surowiec do produkcji ekopaliw, może być uprawiany na terenach odłogowanych, również objętych dotacjami. Dopuszczenie importowanych surowców do produkcji ekopaliw i wprowadzenie ulg podatkowych dla rozwoju tej produkcji w kraju może doprowadzić do tego, iż z budżetu naszego państwa będzie pośrednio dotowany rolnik unijny.
Należy więc dostrzec potrzebę szybkiego wprowadzenia regulacji na rynku ekopaliw, w celu zagospodarowania krajowych nadwyżek produkcji roślinnej przy zabezpieczeniu interesu polskich producentów rolnych w przygotowanych rozwiązaniach legislacyjnych.
Wprowadzenie w życie ustawy o takim kształcie pozwoli na rozwój produkcji biopaliw w oparciu o surowce wytwarzane przez polskich rolników. Modernizacja i wsparcie ze strony państwa dla krajowego rynku surowców rolnych oraz stabilny rozwój rynku paliw ciekłych stosowanych w transporcie powinny być zasadniczym celem przedmiotowej ustawy.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego
Szanowny Panie Marszałku! Państwo Senatorowie!
Ze względu na specyfikę produkcji rolnej szczególnie narażonej na skutki negatywnego oddziaływania anomalii pogodowych oraz coraz częściej występujące klęski żywiołowe istnieje pilna potrzeba wprowadzenia skutecznych rozwiązań systemowych chroniących gospodarstwa rolne przed skutkami zdarzeń losowych, takich jak nadmierne opady, susze, huragany, przymrozki, powodzie czy gradobicia. Ich następstwem są poważne uszkodzenia i zniszczenie plonów. Dlatego też niezwykle istotne jest pilne podjęcie prac nad wprowadzeniem krajowego systemu powszechnych ubezpieczeń upraw polowych. Niemałe znaczenie i wpływ na takie posunięcie ma również perspektywa naszego członkostwa w Unii Europejskiej. Państwa UE posiadają bowiem dobrze rozwinięte systemy wspierania ubezpieczeń rolnych. Brak tego typu rozwiązań w Polsce będzie stawiał naszych rolników w pozycji ekonomicznie słabszej. Wprowadzenie powszechnego systemu ubezpieczeń upraw polowych w dłuższej perspektywie czasowej przyczyni się także do zmniejszenia społecznych kosztów związanych z niwelowaniem skutków klęsk żywiołowych. System ten musi zakładać pokrywanie części składek ubezpieczeniowych z budżetu państwa w wysokości nawet do 50% wymaganej kwoty. Praktyka dotowania ubezpieczeń w rolnictwie ze środków budżetowych stosowana jest w różnych formach zarówno w UE, jak też w krajach pozaeuropejskich.
W związku z tym najbardziej godne zalecenia jest rozwiązanie, które umożliwiałoby rolnikom wywiązującym się z obowiązku ubezpieczenia budynków i ubezpieczenia OC z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, skorzystanie z dotacji budżetowej do ubezpieczenia upraw polowych. Rozwiązanie takie wpłynęłoby korzystnie również na zwiększenie liczby rolników wywiązujących się z obecnie obowiązkowych ubezpieczeń. Poprzez dofinansowanie składki ubezpieczeniowej należałoby stworzyć taką zachętę finansową dla rolników, która upowszechniłaby te ubezpieczenia wśród nich, co z kolei wpłynęłoby korzystnie na zmniejszenie wysokości składki ubezpieczeniowej.
Przedstawiając powyższe uwagi, a także mając na względzie konstrukcję przyszłorocznego budżetu państwa, występuję z wnioskiem o opracowanie projektu systemu wspierania ubezpieczeń upraw polowych i zabezpieczenie możliwości jego jak najszybszego wdrożenia.
Z poważaniem
Józef Sztorc
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Do Krajowej Rady Izb Rolniczych docierają niepokojące sygnały o praktykach banków udzielających rolnikom kredytów objętych dopłatami Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa do ich oprocentowania. W umowach dotyczących takich kredytów większość banków wprowadza postanowienia, zgodnie z którymi w przypadku nieotrzymania przez bank całości albo części kwoty dopłat kredyt objęty umową, a więc o charakterze preferencyjnym, przekształca się w kredyt komercyjny, oprocentowany na ogólnych zasadach.
Działanie takie jest krzywdzące dla rolników i stanowi w istocie przerzucenie na kredytobiorcę odpowiedzialności za ewentualne zaniechania po stronie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, których przyczyny mogą być zarówno od niej niezależne, jak i przez nią zawinione. Zabezpieczenie ewentualnych roszczeń banków z tytułu nieprzekazania kwot na dopłaty do udzielonych w ramach limitów tych dopłat kredytów powinno wynikać z umowy między Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa a tymi bankami i oczywiście obciążać agencję albo Skarb Państwa.
Sytuacja braku środków na dopłaty byłaby bardziej prawdopodobna przy kontynuowaniu dopłat w danym roku do uprzednio zaciągniętych kredytów niż przy udzielaniu nowych kredytów i w szczególności może być spowodowana brakiem odpowiedniej ilości tych środków w budżecie, a zatem przy odpowiednim planowaniu wydatków budżetowych nie powinna mieć miejsca. Z posiadanych przez krajową radę informacji wynika, że nie odnotowano jeszcze przekształcenia kredytu z dopłatami w kredyt komercyjny z wymienionego powodu. Jednakże z czysto teoretycznego punktu widzenia nie można takiej sytuacji wykluczyć. Poza tym takie działania banków stanowią przejaw ich stosunku do rolników oraz wywołują poczucie niepokoju, bezradności i wykorzystywania przymusowego w wielu przypadkach położenia rolnika do ułożenia stosunków umownych w sposób jednoznacznie korzystny tylko dla "silniejszej" strony tej umowy.
Jednakże nawet jeśli uzna się takie postanowienia umów za niezgodne z przepisami kodeksu cywilnego, to dochodzenie przez rolników ich roszczeń przed sądami powszechnymi naraziłoby ich na długotrwałe procesy i dodatkowe wydatki.
Przedstawiając te problemy, zwracam się do Pana Ministra o spowodowanie podjęcia działań przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, by w rozmowach z bankami oraz w umowach dotyczących przyznawania im limitów na dopłaty do kredytów doprowadziła ona do wyeliminowania omówionych postanowień w istniejących już umowach dotyczących kredytów objętych dopłatami oraz do niestosowania takich postanowień w przyszłości.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Januarego Bienia
Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Wiesława Kaczmarka
Szanowny Panie Ministrze!
Do mojego biura wpłynęła prośba o pomoc i interwencję od Komitetu Obrony Zakładu EMA - Blachownia SA, będącego w likwidacji, mieszczącego się w Blachowni w powiecie częstochowskim.
Komitet, czyli de facto jeszcze pracownicy EMY oraz jej byli pracownicy, domaga się zmiany likwidatora, który jego zdaniem zniweczył możliwość ogłoszenia upadłości zakładu, co umożliwiłoby syndykowi i inwestorom podjęcie rozmów w celu ponownego uruchomienia produkcji.
Oskarża się likwidatora o niedołożenie należytych starań już na etapie likwidacji zakładu. Likwidator od sześciu miesięcy, poza wyprzedażą majątku zakładu, nie doprowadził do wznowienia produkcji pomimo zainteresowania zagranicznych firm oraz inwestorów krajowych. Należy tu podkreślić, że zakład jest jedną z najnowocześniejszych odlewni w Europie. Likwidator nie zrobił nic - zdaniem komitetu - w celu zabezpieczenia niszczejącego majątku, doprowadzając do strat wynoszących około 23 tysiące zł.
Likwidator broni się, twierdząc że otrzymał ogromnie zadłużoną firmę w połowie 2000 r., w której rozpoczął działania związane z uzdrowieniem kondycji zakładu w oparciu o "Program naprawczy - biznesplan 2001-2005". Niestety, mimo - jak twierdzi likwidator - ogromnych wysiłków zarządu, przy dużym zaangażowaniu głównego akcjonariusza UNIWERSAL SA i rady nadzorczej nie udało się rozwiązać podstawowego zamierzenia warunkującego realizację programu, a mianowicie otrzymania kredytu. To spowodowało, że sytuacja w EMA - Blachownia SA stała się dramatyczna.
Na skutek niewywiązania się spółki ze spłaty rat układowych, Sąd Rejonowy w Częstochowie Wydział Gospodarczy uchylił zawarte z wierzycielami postępowanie układowe.
W uzasadnieniu swego postanowienia sąd zarzucił zarządowi dłużnika nieudolność w prowadzeniu restrukturyzacji przedsiębiorstwa. Sąd uznał, że niewykonywanie układu spowodowane zostało nierealnością programu naprawczego zaproponowanego przez dłużnika, zatem błędami w zarządzaniu, za które dłużnik, czyli zarząd, ponosi odpowiedzialność. W tej sytuacji zarzuty komitetu wydają się racjonalne.
Proszę o wyjaśnienie sprawy.
Z poważaniem
January Bień
Oświadczenie złożone
przez senatora Władysława Bułkę
Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Wiesława Kaczmarka
W ostatnim czasie dochodzą do mnie różne niepokojące sygnały na temat przebiegu prywatyzacji w Śląskiej Wytwórni Wódek Gatunkowych "Polmos" SA w Bielsku-Białej.
Śląska wytwórnia w Bielsku-Białej jest jedną ze znaczących firm na Podbeskidziu. Ta jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, prowadząc od września 2001 r. bardzo trudne działania restrukturyzacyjne, przeznaczona została - tak jak i inne polmosy - do prywatyzacji. Wybrana przez Pana Ministra ścieżka prywatyzacyjna, poprzez podwyższenie kapitału zakładowego spółki, rodzi wiele wątpliwości załogi. Należy podkreślić, że przez cztery lata, to jest od dnia przekształcenia firmy z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną, załoga z dużą nadzieją oczekiwała na dalsze etapy prywatyzacji.
Główne obawy załogi koncentrują się wokół braku pewności, czy w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego i objęcia akcji nowej emisji przez potencjalnego inwestora w trybie określonym w art. 431 k.s.h., załoga nie zostanie pozbawiona prawa do nieodpłatnego nabycia akcji, przysługującego pracownikom z mocy art. 36 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz czy zostanie stworzona przez ministerstwo możliwość zawarcia przez reprezentantów załogi i inwestora strategicznego umowy w sprawie pakietu socjalnego, analogicznie jak w przypadku prywatyzacji poprzez sprzedaż większościowego pakietu akcji. W stosunku do tych dwóch zagadnień załoga oczekuje jednoznacznego pisemnego zapewnienia ze strony ministra skarbu.
Dlatego zapytuję, czy w przypadku prywatyzacji Śląskiej Wytwórni Wódek Gatunkowych w Bielsku-Białej przez podwyższenie kapitału zakładowego spółki zostaną zagwarantowane wszelkie prawa uprawnionych pracowników, zarówno co do pakietu socjalnego, jak i nieodpłatnego nabycia akcji spółki należących do Skarbu Państwa według stanu sprzed zbycia pierwszych akcji na zasadach ogólnych?
Władysław Bułka
Senator RP