Władysław Bartoszewski Zmarł 24.04.2015 r. |
|
Senator z byłego województwa warszawskiego |
|
Kandydat Zarządu Unii Wolności |
|
Urodził się w 1922 roku w Warszawie.
W latach 1941-44 i 1948-49 studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
W czasie wojny, od września 1940 do kwietnia 1941, był więźniem Oświęcimia. W 1942 został współzałożycielem Rady Pomocy Żydom "Żegota". W latach 1942-44 działał w katolickiej organizacji konspiracyjnej Front Odrodzenia Polski (FOP). Od 1942 do 1945 pracował w Wydziale Informacji Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK, a w latach l943-44, równolegle, w Departamencie Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu RP na Kraj (Komórka Więzienna i Referat Żydowski). Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz AK, zweryfikowany w Londynie w stopniu porucznika.
Po wojnie był członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego, kierowanego przez Stanisława Mikołajczyka, oraz współredaktorem "Gazety Ludowej". Dwukrotnie, w latach 1946-48 i 1949-54, więziono go w komunistycznych więzieniach, a w 1955 uznano za niesłusznie represjonowanego. W latach 1963-81 był konspiracyjnym współpracownikiem Radia Wolna Europa w Polsce. W okresie 1973-85 wykładał historię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1972-83 pełnił funkcję sekretarza generalnego Polskiego PEN Clubu. W 1978 został współzałożycielem i wykładowcą Towarzystwa Kursów Naukowych. W okresie 1978-81 był członkiem konspiracyjnego Polskiego Porozumienia Niepodległościowego.
W 1980 zakładał z innymi Komitet Obrony Prześladowanych za Przekonania przy Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". Od grudnia 1981 do kwietnia 1982 był internowany w ośrodku internowania w Jaworzu.
W latach 1983-90 wykładał - jako profesor nauk politycznych i kierownik katedr - w Monachium, Eichstaett i Augsburgu. W latach 1990-95 był ambasadorem RP w Austrii, a od marca do grudnia 1995 i od 30 czerwca 2000 - ministrem spraw zagranicznych.
Posiada tytuły naukowe: profesora - w 1983 nadany przez rząd Bawarii, doktora honoris causa filozofii - w 1981 nadany przez Polski Uniwersytet na Obczyźnie, doktora honoris causa nauk humanistycznych - w 1984 nadany przez Baltimore Hebrew College w USA, doktora honoris causa nauk humanistycznych - w 1996 nadany przez Uniwersytet Wrocławski. Jest autorem około 40 książek i ponad 1000 artykułów dotyczących głównie historii II wojny światowej, walki o niepodległość, stosunków polsko-niemieckich i polsko-żydowskich.
W 1995 został odznaczony Orderem Orła Białego. Był jednym z pierwszych Polaków, którym nadano w Jerozolimie tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (1963).W 1991 otrzymał obywatelstwo honorowe państwa Izrael.
Bezpartyjny
Żonaty, ma syna.
Przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej
[o komisji]Członek Komisji Praw Człowieka i Praworządności
[o komisji]Członek Klubu Demokratycznego Senatu
[o klubie/kole]