Druk nr 684, część 3

Rozdział 11

Łączenie się zakładów ubezpieczeń, przeniesienie umów ubezpieczenia.

Art. 159.

1. Połączenie zakładów ubezpieczeń może nastąpić, jeżeli wykonują one działalność w takiej samej formie organizacyjnej.

2. Do łączenia się zakładów ubezpieczeń mają zastosowanie przepisy Kodeksu spółek handlowych, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału. W przypadku towarzystw ubezpieczeń wzajemnych przepisy te stosuje się odpowiednio.

3. Przepisy niniejszego rozdziału nie naruszają przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Art. 160.

Na zakład ubezpieczeń przejmujący lub na zakład ubezpieczeń nowo zawiązany przechodzi, z dniem połączenia, portfel ubezpieczeń zakładu przejmowanego lub łączących się zakładów.

Art. 161.

1. Łączące się zakłady ubezpieczeń uzgadniają na piśmie plan połączenia zakładów ubezpieczeń.

2. Plan połączenia zakładów ubezpieczeń, oprócz danych określonych w Kodeksie spółek handlowych, zawiera:

1) grupy ryzyk w zakresie, których połączony zakład ubezpieczeń będzie wykonywać działalność,

2) imiona i nazwiska:

a) osób, które wchodzić będą w skład władz połączonego zakładu ubezpieczeń,

b) osoby odpowiedzialnej za prowadzenie ksiąg rachunkowych,

c) aktuariusza, jeżeli obowiązek wykonywania przez tę osobę przypisanych jej czynności wynika z ustawy.

3. Do planu połączenia zakładów ubezpieczeń należy dołączyć:

1) projekty uchwał o połączeniu zakładów ubezpieczeń,

2) projekt statutu zakładu przejmującego lub zakładu ubezpieczeń nowo zawiązanego,

3) dowód posiadania aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych połączonego zakładu ubezpieczeń oraz dowód posiadania środków własnych na pokrycie marginesu wypłacalności,

4) sprawozdania finansowe,

5) dowód posiadania środków własnych na pokrycie marginesu wypłacalności.

Art. 162.

1. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego, w terminie 21 dni od dnia powiadomienia o planie połączenia zakładów ubezpieczeń może, w drodze decyzji, złożyć sprzeciw w stosunku do planowanego połączenia zakładów ubezpieczeń, jeżeli nie udowodnią one, że:

1) po połączeniu nowo powstały zakład ubezpieczeń będzie dysponować środkami własnymi w wysokości wymaganego marginesu wypłacalności lub zakład ubezpieczeń posiada aktywów na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, oraz

2) interesy ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia zostały należycie zabezpieczone.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, następuje nie później niż w terminie 14 dni od ogłoszenia planu połączenia zakładów ubezpieczeń, przez jeden z łączących się zakładów ubezpieczeń.

Art. 163.

1. Zakład ubezpieczeń może zawrzeć z innym zakładem ubezpieczeń umowę o przeniesienie całości lub części umów ubezpieczeń, zwane dalej "przeniesieniem portfela ubezpieczeń".

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, wymaga zatwierdzenia przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego.

Art. 164.

1. Przeniesienie portfela ubezpieczeń może nastąpić pod warunkiem, że zakład ubezpieczeń przejmujący portfel ubezpieczeń i zakład ubezpieczeń przekazujący portfel ubezpieczeń, po wykonaniu umowy posiadać będą środki własne w wysokości co najmniej marginesu wypłacalności oraz posiadać będą aktywa na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.

2. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może zwolnić zakład ubezpieczeń przekazujący lub przejmujący portfel od warunku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli umowa ma na celu ochronę interesów ubezpieczonych, w sytuacji zagrożenia wypłacalności zakładu ubezpieczeń przekazującego.

Art. 165.

1. Przed zatwierdzeniem umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego, na koszt zainteresowanych zakładów ubezpieczeń, ogłosi trzykrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim o zamierzonym przeniesieniu portfela ubezpieczeń i wezwie ubezpieczonych do zgłaszania sprzeciwów w terminie 3 miesięcy od dnia ostatniego ogłoszenia.

2. Ubezpieczeni, którzy zgłosili sprzeciw, mają prawo wypowiedzenia przenoszonej umowy ubezpieczenia na ostatni dzień 3 miesiąca licząc od dnia zatwierdzenia umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń.

3. W przypadku likwidacji przymusowej albo upadłości zakładu ubezpieczeń, ubezpieczonym w tym zakładzie nie przysługuje prawo sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1.

Art. 166.

1. Wniosek o zatwierdzenie umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń składają wspólnie zainteresowane zakłady ubezpieczeń.

2. Wniosek o zatwierdzenie umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń określa:

1) nazwy i siedziby zakładów ubezpieczeń przejmującego i przekazującego portfel ubezpieczeń,

2) wykaz przenoszonych umów ubezpieczenia,

3) wykaz rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ustalonych dla przenoszonych umów ubezpieczenia,

4) wykaz aktywów przenoszonych wraz z umowami ubezpieczenia.

3. Do wniosku o zatwierdzenie umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń należy dołączyć:

1) umowę o przeniesienie portfela ubezpieczeń,

2) dowód posiadania środków własnych w wysokości marginesu wypłacalności zakładu ubezpieczeń przejmującego i przekazującego portfel ubezpieczeń lub wniosek o zwolnienie od warunku określonego w art. 164 ust. 1,

3) dowód posiadania aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przez zakład ubezpieczeń przejmujący i przekazujący portfel ubezpieczeń, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 164 ust. 2.

Art. 167.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego zatwierdza umowę o przeniesienie portfela ubezpieczeń, jeżeli spełnione są następujące warunki:

1) złożony został wniosek spełniający warunki określone w art. 166,

2) zakłady ubezpieczeń przekazujący i przejmujący portfel ubezpieczeń spełniają warunki określone w art. 164,

3) interesy ubezpieczonych i uprawnionych z umowy ubezpieczenia są odpowiednio zabezpieczone.

Art. 168.

1. Wraz z przeniesieniem portfela ubezpieczeń następuje przeniesienie aktywów zakładu ubezpieczeń przekazującego do zakładu ubezpieczeń przyjmującego, w wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ustalonej dla przenoszonego portfela ubezpieczeń.

2. W przypadku uzasadnionym ochroną interesów ubezpieczonych, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może, na wniosek zainteresowanego zakładu ubezpieczeń, określić wartość aktywów przenoszonych wraz z portfelem ubezpieczeń lub wyrazić zgodę na przeniesienie portfela ubezpieczeń bez przekazania środków finansowych.

Rozdział 12

Postępowanie naprawcze, likwidacja i upadłość zakładów ubezpieczeń

Art. 169.

1. Jeżeli rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe zakładu ubezpieczeń nie są pokryte aktywami zgodnie z prawem, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może zobowiązać zakład ubezpieczeń do przedłożenia planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych w zakresie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.

2. Jeżeli środki własne zakładu ubezpieczeń są niższe niż wymagany margines wypłacalności, zakład ubezpieczeń jest obowiązany przedłożyć do zatwierdzenia przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego plan przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych.

3. Jeżeli środki własne zakładu ubezpieczeń są niższe niż wymagany kapitał gwarancyjny, zakład ubezpieczeń jest obowiązany niezwłocznie:

1) zawiadomić Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego o zaistniałej sytuacji,

2) przedłożyć do zatwierdzenia przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego krótkoterminowy plan wypłacalności.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1-3, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może:

1) zakazać zakładowi ubezpieczeń swobodnego rozporządzania aktywami lub ograniczyć zakres działalności,

2) wyznaczyć zakładowi ubezpieczeń termin przedłożenia planów, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, lub termin, do którego zakład ubezpieczeń powinien przywrócić prawidłowe stosunki finansowe albo wypłacalność,

3) zakazać zakładowi ubezpieczeń dokonywania wypłat z zysku.

5. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1-3, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego uzna, że zagrożone zostały interesy ubezpieczonych, może podjąć inne czynności określone w ustawie, które uzna za konieczne w celu ochrony interesów ubezpieczonych.

Art. 170.

1. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może ustanowić, w drodze decyzji, zarząd komisaryczny w celu doprowadzenia do prawidłowych stosunków finansowych w przypadku, gdy zakład ubezpieczeń:

1) nie przedłoży krótkoterminowego planu wypłacalności lub Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego odmówi jego zatwierdzenia,

2) nie zrealizuje w terminie krótkoterminowego planu wypłacalności,

3) w każdym innym przypadku zagrożenia wypłacalności zakładu ubezpieczeń.

2. Na decyzję o ustanowieniu zarządu komisarycznego radzie nadzorczej zakładu ubezpieczeń służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.

3. Ustanowienie zarządu komisarycznego podlega zgłoszeniu do Krajowego Rejestru Sądowego. Zgłoszenia dokonuje zarząd komisaryczny w dniu jego ustanowienia.

4. Ustanowienie zarządu komisarycznego nie wpływa na prawa i obowiązki zakładu ubezpieczeń, z wyjątkiem zmian określonych w ustawie.

5. Z dniem ustanowienia zarządu komisarycznego:

1) zostaje odwołany zarząd zakładu ubezpieczeń,

2) ustanowione prokury i pełnomocnictwa wygasają,

3) prawa i obowiązki innych organów zakładu ubezpieczeń ulegają zawieszeniu na okres zarządu komisarycznego.

6. Zarząd komisaryczny ma prawo podejmowania decyzji we wszelkich sprawach zastrzeżonych w przepisach prawa i statucie do właściwości zarządu, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia zakładu ubezpieczeń.

7. Zarząd komisaryczny ustanawiany jest na okres do 2 lat. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może cofnąć decyzję o ustanowieniu zarządu komisarycznego w każdym przypadku, w którym przestały istnieć przesłanki ustanowienia zarządu komisarycznego albo zarządzona została likwidacja przymusowa albo zakład ubezpieczeń postawiony został w stan upadłości.

8. Zarząd komisaryczny, w porozumieniu z Komisją Nadzoru Ubezpieczeniowego, podejmuje wszelkie niezbędne czynności w celu zabezpieczenia interesów ubezpieczonych.

9. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego w decyzji o ustanowieniu zarządu komisarycznego określa:

1) skład zarządu komisarycznego,

2) okres, na jaki ustanawiany jest zarząd komisaryczny,

3) szczegółowe zadania zarządu komisarycznego,

4) tryb wykonywania zadań zarządu komisarycznego,

5) wynagrodzenia zarządu komisarycznego.

10. Koszty zarządu komisarycznego obciążają zakład ubezpieczeń,

11. Decyzja o ustanowieniu zarządu komisarycznego jest natychmiast wykonalna.

Art. 171.

Likwidacja zakładu ubezpieczeń następuje w przypadku:

1) podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o rozwiązaniu zakładu ubezpieczeń (likwidacja dobrowolna),

2) zarządzenia likwidacji przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego (likwidacja przymusowa).

Art. 172.

W przypadku otwarcia likwidacji:

1) zakład ubezpieczeń nie może zawierać umów ubezpieczenia,

2) umowy już zawarte nie mogą być przedłużane i nie przedłużają się,

3) suma ubezpieczenia zawartych umów ubezpieczenia nie może być podwyższana.

Art. 173.

1. O zamiarze podjęcia uchwały o rozwiązaniu zakładu ubezpieczeń, organ zwołujący walne zgromadzenie jest obowiązany zawiadomić Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego, przed zwołaniem walnego zgromadzenia.

2. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, zawiadamiający określa:

1) przyczyny rozwiązania zakładu ubezpieczeń,

2) osoby mające pełnić funkcje likwidatorów.

3. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może, w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wyrazić, w drodze decyzji, sprzeciw, w przypadku gdy rozwiązanie zakładu ubezpieczeń zagraża interesom ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia.

4. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może wyznaczyć likwidatorów z urzędu.

Art. 174.

1. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może zarządzić likwidację przymusową zakładu ubezpieczeń, jeżeli:

1) zakład ubezpieczeń wykonuje działalność z rażącym naruszeniem prawa lub statutu lub planu działalności niezapewniając trwałej zdolności zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań, lub

2) zakład ubezpieczeń nie zrealizuje w terminie planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych albo krótkoterminowego planu wypłacalności,

3) walne zgromadzenie zakładu ubezpieczeń nie podejmie uchwały o pokryciu straty finansowej albo strata finansowa nie zostanie pokryta w terminie i w sposób określony w uchwale,

4) zarząd komisaryczny nie doprowadzi do przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych zakładu ubezpieczeń w ustalonym terminie,

5) zakład ubezpieczeń nie spełnia świadczeń z tytułu umów ubezpieczenia albo w rażącym stopniu spełnia je z opóźnieniem lub częściowo,

6) zostało cofnięte zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie całej działalności.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest natychmiast wykonalna.

Art. 175.

W przypadku zarządzenia likwidacji przymusowej Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego wyznacza, w drodze decyzji, likwidatora z urzędu.

Art. 176.

Likwidator składa Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego:

1) bilans otwarcia likwidacji i sprawozdanie likwidacyjne, sporządzone w terminie wyznaczonym przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego, niezwłocznie po ich sporządzeniu,

2) sprawozdanie finansowe za każdy rok likwidacji w terminie ustalonym dla zakładów ubezpieczeń,

3) sprawozdania o przebiegu likwidacji w terminach i w sposób określony przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego.

Art. 177.

Likwidator ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego o ukończeniu likwidacji.

Art. 178.

1. W przypadku likwidacji zakładu ubezpieczeń aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych tworzą osobną masę przeznaczoną na zaspokojenie roszczeń z tytułu umów ubezpieczenia.

2. Inne zobowiązania zakładu ubezpieczeń mogą być pokryte z aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych wyłącznie po zaspokojeniu wszystkich roszczeń z tytułu umów ubezpieczenia.

Art. 179.

1. Do likwidacji towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, z wyjątkiem małych towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych.

2. Likwidacja małego towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych następuje w sposób określony w uchwale walnego zgromadzenia członków tego towarzystwa. W przypadku stwierdzenia przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego niepodjęcia lub niewykonywania czynności likwidacyjnych wobec małego towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, do likwidacji towarzystwa stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, o której mowa w ust. 1.

Art. 180.

W przypadku likwidacji zakładu ubezpieczeń, zobowiązania wynikające z uczestnictwa w umowach koasekuracyjnych na terytorium państw członków Unii Europejskiej, będą zaspokajane w ten sam sposób, jak zobowiązania wynikające z innych umów ubezpieczenia zawartych przez ten zakład ubezpieczeń.

Art. 181.

Do upadłości zakładów ubezpieczeń stosuje się przepisy ustawy - Prawo upadłościowe, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Art. 182.

O ogłoszeniu upadłości orzeka sąd okręgowy, właściwy dla siedziby zakładu ubezpieczeń.

Art. 183.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń, jeżeli zakład ubezpieczeń przestał płacić długi albo gdy jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów.

Art. 184.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego jest uczestnikiem postępowania upadłościowego.

Art. 185.

1. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych tworzą osobną masę przeznaczoną na zaspokojenie roszczeń z tytułu umów ubezpieczenia.

2. Z osobnej masy będą zaspokojone koszty likwidacji tej masy.

Art. 186.

1. Kurator ma prawo wnoszenia środków zaskarżenia na rzecz ubezpieczonych.

2. Kurator jest uprawniony do zawarcia z innym zakładem ubezpieczeń umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń.

3. Umowa o przeniesienie portfela może przewidywać obniżenie sum ubezpieczenia lub wysokości wypłacanych odszkodowań lub świadczeń.

4. Niezwłocznie po zatwierdzeniu umowy o przeniesieniu portfela przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego, kurator ogłasza jej treść trzykrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim.

5. Do umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń zawartej przez kuratora stosuje się odpowiednio przepisy art. 163-168, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

Art. 187.

W przypadku nie zawarcia przez kuratora umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń umowy ubezpieczenia zawarte z zakładem ubezpieczeń, którego upadłość została ogłoszona, wygasają w terminie:

1) 3 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości - w przypadku ubezpieczeń obowiązkowych i ubezpieczeń na życie,

2) 30 dni od dnia ogłoszenia upadłości - w przypadku pozostałych ubezpieczeń.

Art. 188.

Wierzytelności z tytułu umów ubezpieczenia ulegają zaspokojeniu przed podatkami i innymi daninami publicznymi należnymi za ostatnie 2 lata przed ogłoszeniem upadłości.

Art. 189.

W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń, umorzenia postępowania upadłościowego, jeżeli majątek dłużnika nie zabezpiecza kosztów postępowania upadłościowego, a także zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń, który nie spełnia świadczeń ubezpieczeniowych, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny zaspokaja roszczenia osób poszkodowanych i uprawnionych w trybie i na zasadach określonych w ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych.

Rozdział 13

Nadzór Ubezpieczeniowy

Art. 190.

1. Nadzór ubezpieczeniowy sprawuje Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego.

2. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego jest centralnym organem administracji rządowej.

Art. 191.

Do zadań Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego należy:

1) ochrona interesów ubezpieczonych, przez zapobieganie sytuacji, w której zakład ubezpieczeń nie będzie w stanie wypłacać ubezpieczonemu należnego świadczenia,

2) podejmowanie czynności mających na celu zapewnienie zgodności działalności zakładu ubezpieczeń z przepisami prawa, statutem i planem działalności,

3) wydawanie zezwoleń na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej,

4) przeprowadzanie kontroli działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń, w tym w zakresie zgodności jego działalności z przepisami o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł,

5) podejmowanie innych działań przewidzianych w ustawie.

Art. 192.

1. W skład Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego wchodzą: Przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalny Inspektor Nadzoru Ubezpieczeniowego, Zastępca Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego i trzech członków.

2. Prezes Rady Ministrów powołuje Przewodniczącego Komisji - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego, wyłonionego w drodze konkursu, spośród osób wyróżniających się wiedzą w dziedzinie ubezpieczeń i posiadających odpowiednie doświadczenie zawodowe.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzenia konkursu, o którym mowa w ust. 2. Rada Ministrów, wydając rozporządzenie, uwzględnia skład komisji konkursowej oraz konieczność zapewnienia powszechności i obiektywności wyboru.

4. Zastępcą Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego jest wyznaczony przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych sekretarz stanu lub podsekretarz stanu.

5. Członkami Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego są:

1) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,

2) przedstawiciel ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, powoływany przez Prezesa Rady Ministrów,

3) osoba o uznanym autorytecie w dziedzinie ubezpieczeń, powoływana przez Prezesa Rady Ministrów.

6. W posiedzeniach Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego dotyczących problemów funkcjonowania rynku ubezpieczeniowego uczestniczy z głosem doradczym w tych sprawach, Prezes Polskiej Izby Ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

7. W posiedzeniach Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego dotyczących zagadnień związanych z ubezpieczeniami obowiązkowymi oraz upadłością zakładów ubezpieczeń uczestniczy z głosem doradczym w tych sprawach, Prezes Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

8. W posiedzeniach Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego dotyczących zagadnień związanych z ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów w ruchu zagranicznym uczestniczy z głosem doradczym w tych sprawach, Prezes Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

9. W posiedzeniach Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego dotyczących zagadnień związanych z ochroną ubezpieczonych uczestniczy z głosem doradczym w tych sprawach, Rzecznik Ubezpieczonych, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

10. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może podejmować decyzje pomimo nieobecności na posiedzeniu, prawidłowo zawiadomionych osób, o których mowa w ust. 6-9.

11. Przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalny Inspektor Nadzoru Ubezpieczeniowego samodzielnie lub na wniosek członka Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego może zarządzić tajność obrad całego posiedzenia lub jego części lub ograniczyć obrady jedynie do członków Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

Art. 193.

1. Kadencja Przewodniczącego Komisji - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego trwa 5 lat.

2. Przed upływem kadencji Przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalny Inspektor Nadzoru Ubezpieczeniowego może być odwołany przez Prezesa Rady Ministrów z następujących przyczyn:

1) złożenia rezygnacji,

2) nie wypełniania obowiązków na skutek długotrwałej choroby trwającej ponad 6 miesięcy, stwierdzonej orzeczeniem lekarskim,

3) rażącego naruszenia interesów ubezpieczonych,

4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo.

Art. 194.

1. Przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalny Inspektor Nadzoru Ubezpieczeniowego reprezentuje Komisję Nadzoru Ubezpieczeniowego i kieruje jej pracami.

2. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego wykonuje swoje zadania za pomocą Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

3. Pracami Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego kieruje Generalny Inspektor Nadzoru Ubezpieczeniowego.

4. Podczas nieobecności Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego, Urzędem Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego kieruje osoba wskazana w statucie Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

5. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego w zakresie swoich zadań podejmuje uchwały, zaś w sprawach indywidualnych decyzje.

6. Uchwały Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego zapadają większością głosów oddanych przy obecności co najmniej połowy składu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego. Przy równej liczbie głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego.

7. Szczegółowy tryb działania Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego określa regulamin uchwalony przez nią zwykłą większością głosów przy obecności wszystkich członków Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

Art. 195.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może upoważnić Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego do podejmowania działań w określonych przez nią sprawach, w okresie między posiedzeniami Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do wyłącznej kompetencji Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego w zakresie:

1) wydawania i cofania zezwoleń na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej,

2) przeniesienia portfela ubezpieczeń,

3) likwidacji zakładu ubezpieczeń,

4) ustanowienia zarządu komisarycznego zakładu ubezpieczeń,

5) występowania z wnioskiem o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń,

6) wydawania opinii dotyczących członków zarządu zakładu ubezpieczeń.

Art. 196.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, statut Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego, uwzględniając organizację Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego, a także zapewniając sprawne funkcjonowanie Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego oraz Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

Art. 197.

Do postępowania przed Komisją Nadzoru Ubezpieczeniowego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Art. 198.

Przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalny Inspektor Nadzoru Ubezpieczeniowego, Zastępca Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego, członkowie Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego oraz pracownicy Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego nie mogą:

1) posiadać akcji zakładu ubezpieczeń,

2) być członkami zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej zakładu ubezpieczeń,

3) pozostawać z zakładem ubezpieczeń w stosunku pracy, stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze,

4) wykonywać czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego,

5) wykonywać innych czynności, które pozostawałyby w sprzeczności z obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o ich stronniczość lub interesowność.

Art. 199.

Działalność Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego finansowana jest z budżetu państwa.

Art. 200.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może, na zasadach wzajemności, udzielać i otrzymywać, od Komisji Nadzoru Bankowego, Komisji Papierów Wartościowych i Giełd lub Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, informacje niezbędne tym organom do wykonywania ich ustawowo określonych zadań w zakresie nadzoru. Zasady i tryb udzielania informacji określają porozumienia Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego zawarte z wymienionymi organami.

Art. 201.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może zawierać z organami nadzoru ubezpieczeniowego innych państw porozumienia o współdziałaniu i wymianie informacji w zakresie nadzoru ubezpieczeniowego.

Art. 202.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego, na zasadach wzajemności, stosownie do porozumień, może udzielać informacji dotyczących zakładu ubezpieczeń organowi nadzoru ubezpieczeniowego innego państwa pod warunkiem, że:

1) zagwarantowane jest wykorzystanie uzyskanych informacji tylko na potrzeby nadzoru ubezpieczeniowego innego państwa,

2) zagwarantowany jest zakaz przekazywania uzyskanych informacji poza organ nadzoru ubezpieczeniowego innego państwa.

Art. 203.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego wydaje obwieszczenia ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Art. 204.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego sporządza corocznie sprawozdanie z działalności nadzoru ubezpieczeniowego w terminie do 31 października następnego roku. Sprawozdanie jest jawne.

Art. 205.

Przy wykonywaniu nadzoru ubezpieczeniowego Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może zlecać podmiotom uprawnionym do badania sprawozdań finansowych badanie prawidłowości i rzetelności ksiąg rachunkowych i sprawozdań finansowych sporządzanych przez zakład ubezpieczeń.

Art. 206.

1. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może żądać od zakładu ubezpieczeń informacji i wyjaśnień dotyczących działalności zakładu ubezpieczeń i jego gospodarki finansowej.

2. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może zarządzić okresowe przekazywanie przez zakład ubezpieczeń danych w ustalonym trybie i zakresie.

3. Zakład ubezpieczeń przekazuje Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego ogólne i szczególne warunki ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia ich do obrotu.

4. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może żądać od zakładu ubezpieczeń przedstawienia wzorów umów ubezpieczenia, wniosków o zawarcie ubezpieczenia, ogólnych i szczególnych warunków ubezpieczenia, taryf składek ubezpieczeniowych i innych formularzy lub innych drukowanych dokumentów stosowanych przez zakład ubezpieczeń przy zawieraniu umów ubezpieczenia, w celu zbadania ich zgodności z przepisami prawa.

Art. 207.

1. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może przeprowadzać w każdym czasie kontrolę działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń.

2. Kontrola działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń przeprowadzana jest, przez upoważnionych przez Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego, pracowników Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego tworzących zespół inspekcyjny.

3. Pracownicy, o których mowa w ust. 2, w zakresie ustalonym w upoważnieniu Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego, mają prawo do:

1) wstępu do wszystkich pomieszczeń kontrolowanego zakładu ubezpieczeń,

2) swobodnego dostępu do oddzielnego pomieszczenia biurowego i środków łączności,

3) wglądu do wszelkich dokumentów kontrolowanego zakładu ubezpieczeń oraz żądania sporządzenia odpisów i wyciągów z tych dokumentów,

4) wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym kontrolowanego zakładu ubezpieczeń,

5) wglądu do wszelkich dokumentów pośrednika ubezpieczeniowego kontrolowanego zakładu ubezpieczeń oraz żądania sporządzenia odpisów i wyciągów z tych dokumentów,

6) żądania wyjaśnień ustnych lub pisemnych, od pracowników i pośredników ubezpieczeniowych kontrolowanego zakładu ubezpieczeń,

7) żądania sporządzenia niezbędnych danych,

8) zabezpieczenia dokumentów i innych dowodów,

9) korzystania z opinii biegłych i rzeczoznawców.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady, zakres i tryb przeprowadzania kontroli działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność przeprowadzenia skutecznej kontroli, mającej na celu sprawdzenie działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń.

Art. 208.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może wydawać, w drodze decyzji, zalecenia w stosunku do zakładu ubezpieczeń w celu zapewnienia zgodności działalności zakładu ubezpieczeń z przepisami prawa, statutu i planem działalności w zakresie zapewnienia trwałej zdolności zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań, zapobiegania lub usuwania nieprawidłowości w działalności zakładu ubezpieczeń, które mogą naruszać interesy ubezpieczonych.

Art. 209.

1. Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może żądać od organów zakładu ubezpieczeń zwołania, w określonym terminie, nadzwyczajnego walnego zgromadzenia lub umieszczenia określonych spraw w porządku obrad najbliższego walnego zgromadzenia.

2. Jeżeli w terminie 14 dni od dnia przedstawienia żądania, o którym mowa w ust. 1, walne zgromadzenie nie zostanie zwołane, w terminie, o którym mowa w ust. 1, lub określone sprawy nie zostaną umieszczone w porządku obrad najbliższego walnego zgromadzenia, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego zwołuje walne zgromadzenie zakładu ubezpieczeń lub umieszcza określone sprawy w porządku obrad najbliższego walnego zgromadzenia. Koszty zwołania i odbycia walnego zgromadzenia ponosi zakład ubezpieczeń.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego deleguje swojego przedstawiciela do udziału w walnym zgromadzeniu zakładu ubezpieczeń.

4. Przedstawiciel Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego może zabierać głos w sprawach objętych porządkiem obrad walnego zgromadzenia, a także w innych sprawach nie objętych porządkiem obrad.

Art. 210.

1. Jeżeli zakład ubezpieczeń nie wykonuje zaleceń Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego lub wykonuje działalność z naruszeniem przepisów prawa, statutu, zawartych umów ubezpieczenia, planu działalności nie zapewniając trwałej zdolności zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań lub nie udziela informacji lub wyjaśnień Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego może w drodze decyzji:

1) nakładać na członków zarządu zakładu ubezpieczeń albo prokurentów kary pieniężne do wysokości 200 tysięcy zł,

2) nakładać na zakład ubezpieczeń kary pieniężne do wysokości 2 milionów zł,

3) występować do właściwego organu zakładu ubezpieczeń z wnioskiem o odwołanie członka zarządu albo prokurenta,

4) zawieszać w czynnościach członków zarządu zakładu ubezpieczeń albo prokurenta do czasu rozpatrzenia wniosku o ich odwołanie,

5) żądać zwołania posiedzenia zarządu lub rady nadzorczej zakładu ubezpieczeń i umieszczenia określonych spraw w porządku obrad tych organów i delegować na zwołane posiedzenia swojego przedstawiciela, który może zabierać głos w sprawach objętych porządkiem obrad tych organów, a także w innych sprawach.

2. Wpływy z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.

Rozdział 14

Ubezpieczeniowy samorząd gospodarczy

Art. 211.

1. Krajowe zakłady ubezpieczeń i zagraniczne zakłady ubezpieczeń wykonujące działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tworzą ubezpieczeniowy samorząd gospodarczy.

2. Polska Izba Ubezpieczeń, zwana dalej "Izbą", jest organizacją ubezpieczeniowego samorządu gospodarczego, reprezentującą zakłady ubezpieczeń, o których mowa w ust. 1, i które z mocy ustawy są członkami Izby, działającej na rzecz rozwiązywania problemów rynku ubezpieczeń w Polsce.

3. Członkostwo w Izbie jest obowiązkowe i powstaje z chwilą podjęcia przez zakład ubezpieczeń, o którym mowa w ust. 1, działalności ubezpieczeniowej.

4. Członkostwo w Izbie ustaje z chwilą wydania prawomocnej decyzji o dobrowolnej lub przymusowej likwidacji zakładu ubezpieczeń lub z chwilą prawomocnego ogłoszenia jego upadłości.

Art. 212.

1. Izba posiada osobowość prawną.

2. Siedzibą Izby jest Warszawa.

Art. 213.

1. Organami Izby są:

1) Walne Zgromadzenie Polskiej Izby Ubezpieczeń, zwane dalej "Walnym Zgromadzeniem Izby",

2) Zarząd Polskiej Izby Ubezpieczeń, składający się z Prezesa Zarządu, który jest Prezesem Polskiej Izby Ubezpieczeń i z pozostałych członków Zarządu, w tym Wiceprezesów, których liczbę określa statut Izby,

3) Komisja Rewizyjna Polskiej Izby Ubezpieczeń.

2. Wybory do organów Izby są powszechne i tajne. Każdy członek Izby ma jeden głos.

3. Kadencja organów, o których mowa w ust. 1, nie może być dłuższa niż 4 lata.

Art. 214.

1. Izba jest niezależna w wykonywaniu swoich zadań.

2. Uchwała Walnego Zgromadzenia Izby może być zaskarżona do sądu powszechnego, w drodze wytoczonego przeciwko Izbie powództwa o uchylenie uchwały, jeżeli jest sprzeczna z:

1) prawem,

2) postanowieniami statutu.

3. Prawo wytoczenia powództwa, o którym mowa w ust. 2, przysługuje:

1) Zarządowi Polskiej Izby Ubezpieczeń, Komisji Rewizyjnej Polskiej Izby Ubezpieczeń i ich poszczególnym członkom,

2) członkowi Izby, który głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu,

3) członkowi Izby, który bezzasadnie nie został dopuszczony do udziału w zgromadzeniu,

4) innym członkom Izby, który nie byli obecni na Walnym Zgromadzeniu Izby, jedynie w przypadku wadliwego zwołania Walnego Zgromadzenia Izby lub też powzięcia uchwał w przedmiotach, nieobjętych porządkiem obrad.

4. Uchwała Walnego Zgromadzenia Izby może być zaskarżona przez członka Izby nawet w przypadku zgodności uchwały z przepisami prawa i postanowieniami statutu, jeżeli uchwała ta wbrew dobrym obyczajom godzi w interesy Izby lub ma na celu pokrzywdzenie członka Izby.

5. Powództwo o uchylenie należy wnieść w terminie 30 dni od otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie 12 miesięcy od daty powzięcia uchwały.

6. W sporach, dotyczących uchylenia uchwał Walnego Zgromadzenia Izby, pozwaną Izbę reprezentuje Zarząd Polskiej Izby Ubezpieczeń, jeżeli z mocy uchwały Walnego Zgromadzenia Izby nie został ustanowiony w tym celu odpowiedni pełnomocnik.

7. Prawomocny wyrok uchylający uchwałę ma moc obowiązującą w stosunkach między Izbą a wszystkimi członkami Izby.

Art. 215.

1. Statut Izby i jego zmiany są uchwalane przez Walne Zgromadzenie Izby bezwzględną większością głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.

2. Statut Izby określa w szczególności:

1) nazwę Izby i jej siedzibę,

2) zadania Izby i formy ich realizacji,

3) zakres uprawnień organów Izby oraz tryb ich wyboru,

4) tryb nabywania i utraty członkostwa Izby oraz prawa i obowiązki członków,

5) zasady gospodarki finansowej Izby oraz zasady wykonywania działalności gospodarczej,

6) strukturę organizacyjną Izby.

Art. 216.

1. Podstawowymi zadaniami Izby jest reprezentowanie i podejmowanie działań w celu ochrony wspólnych interesów członków Izby, współdziałanie w zapobieganiu zagrożeniom rynku ubezpieczeń, kształtowanie, upowszechnianie i czuwanie nad przestrzeganiem zasad uczciwej konkurencji i zasad etyki w działalności ubezpieczeniowej.

2. Do zadań Izby należy w szczególności:

1) reprezentowanie członków Izby wobec organów władzy publicznej oraz podejmowanie działań w celu ochrony ich interesów,

2) wyrażanie opinii o projektach aktów prawnych zawierających regulacje dotyczące działalności ubezpieczeniowej i współdziałanie na wniosek przy ich opracowywaniu,

3) reprezentowanie członków Izby w międzynarodowych organizacjach ubezpieczeniowych,

4) współdziałanie z organizacjami, stowarzyszeniami i instytucjami krajowymi i zagranicznymi, w zakresie ubezpieczeń,

5) inicjowanie i wykonywanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w dziedzinie ubezpieczeń oraz współpraca w zakresie szkolenia i doskonalenia zawodowego kadr ubezpieczeniowych,

6) pozyskiwanie, gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji o funkcjonowaniu rynków ubezpieczeniowych w kraju i za granicą oraz opracowywanie na ich podstawie i udostępnianie dla potrzeb działalności ubezpieczeniowej analiz i prognoz oraz wydawanie biuletynu Izby,

7) tworzenie i wykonywanie informatycznych baz danych w zakresie statystyki ubezpieczeniowej, a w szczególności danych o przebiegu szkodowości w poszczególnych rodzajach ubezpieczeń oraz baz danych niezbędnych do przeciwdziałania przestępczości ubezpieczeniowej, a w tym informacji o wypłaconych odszkodowaniach i świadczeniach oraz o agentach ubezpieczeniowych, z którymi zakład ubezpieczeń rozwiązał umowę agencyjną z przyczyn leżących po stronie agenta i o osobach, przeciwko którym prowadzone było postępowanie karne w związku z podejrzeniem popełnienia przez nie przestępstwa na szkodę zakładu ubezpieczeń, zakończone wyrokiem skazującym albo warunkowym umorzeniem postępowania,

8) stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między członkami Izby.

3. Ustalenie zakresu pozyskiwanych informacji i danych od zakładów ubezpieczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 6 i 7, wymaga uchwały Walnego Zgromadzenia Izby.

Art. 217.

Izba w przypadku naruszenia przez członka Izby zasad, o których mowa w art. 216 ust. 1, podejmuje działania i stosuje środki określone w statucie i uchwałach Walnego Zgromadzenia Izby.

Art. 218.

Izba może wykonywać działalność gospodarczą w ramach powołanego przez Walne Zgromadzenie Izby, podmiotu gospodarczego.

Art. 219.

Przy Izbie działa Sąd Polubowny Polskiej Izby Ubezpieczeń, powołany do rozstrzygania sporów między członkami Izby, w tym do prowadzenia postępowania pojednawczego.

Art. 220.

1. Majątek Izby powstaje ze składek członkowskich, dotacji, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku Izby oraz dochodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 218.

2. Dochód z działalności gospodarczej służy do realizacji zadań Izby i nie może być przeznaczony do podziału między jej członków.

3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość składki, którą zakład ubezpieczeń ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia zakres zadań Izby.

4. Sposób opłacania i egzekwowania składki wraz z odsetkami za nieterminowe jej opłacanie określa statut Izby.

Rozdział 15

Rzecznik Ubezpieczonych

Art. 221.

Rzecznik Ubezpieczonych, zwany dalej "Rzecznikiem", reprezentuje prawa i interesy ubezpieczonych, ubezpieczających i uprawnionych z umów ubezpieczenia.

Art. 222.

1. Rzecznik posiada osobowość prawną.

2. Siedzibą Rzecznika jest Warszawa.

Art. 223.

1. Rzecznika powołuje Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, spośród kandydatów zgłoszonych przez:

1) Rzecznika Praw Obywatelskich,

2) Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,

3) ogólnokrajowe organy statutowe organizacji konsumenckich,

4) komisje sejmowe lub komisje senackie, których zakresem działania jest ochrona interesów konsumentów.

2. Rzecznikiem powinna być osoba wyróżniająca się wiedzą i doświadczeniem w zakresie ubezpieczeń oraz posiadająca wyższe wykształcenie.

3. Kadencja Rzecznika trwa 5 lat i rozpoczyna się w dniu jego powołania. Dotychczasowy Rzecznik pełni swoje obowiązki do czasu objęcia urzędu przez Rzecznika powołanego na następną kadencję.

4. Ta sama osoba nie może być Rzecznikiem więcej niż dwie kadencje.

5. Prezes Rady Ministrów odwołuje Rzecznika przed upływem kadencji jeżeli:

1) zmarł,

2) zrzekł się urzędu,

3) stał się trwale niezdolny do pełnienia urzędu ze względu na stan zdrowia - stwierdzony orzeczeniem lekarskim,

4) został prawomocnie skazany za przestępstwo umyślne.

6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb powoływania i odwoływania Rzecznika. Prezes Rady Ministrów, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność zapewnienia obiektywności wyboru i ciągłości funkcjonowania Rzecznika.

Art. 224.

Działalność Rzecznika finansowana jest z budżetu państwa.

Art. 225.

Rzecznik składa corocznie, w terminie 60 dni od zakończenia roku kalendarzowego, Prezesowi Rady Ministrów, sprawozdanie ze swej działalności oraz uwagi o stanie przestrzegania prawa i interesów osób, o których mowa w art. 221. Sprawozdanie jest jawne.

Art. 226.

1. Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy podległego mu Biura Rzecznika Ubezpieczonych.

2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Rzecznika, nadaje w drodze rozporządzenia statut, który określa zadania i organizację Biura Rzecznika Ubezpieczonych.

3. Do pracowników Biura Rzecznika Ubezpieczonych stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255).

Art. 227.

1. Rada Ubezpieczonych jest organem opiniodawczo-doradczym Rzecznika.

2. Rzecznik Ubezpieczonych powołuje członków Rady Ubezpieczonych spośród osób, które posiadają doświadczenie w dziedzinie ubezpieczeń i ochrony praw konsumentów.

3. Szczegółowy sposób powoływania członków Rady Ubezpieczonych i sposób jej działania określa, regulamin nadany przez Rzecznika.

4. Rada Ubezpieczonych działa w oparciu o uchwalony przez siebie i zatwierdzony przez Rzecznika regulamin.

Art. 228.

1. Do zadań Rzecznika należy podejmowanie działań w zakresie ochrony osób, których interesy reprezentuje, a w szczególności:

1) rozpatrywanie w indywidualnych sprawach kierowanych do Rzecznika,

2) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących ubezpieczeń,

3) występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących ubezpieczeń,

4) informowanie właściwych organów nadzoru i kontroli oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu zakładów ubezpieczeń i innych instytucji rynku ubezpieczeniowego,

5) stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między ubezpieczonymi a zakładami ubezpieczeń, a w szczególności organizowanie sądu polubownego, przy urzędzie Rzecznika, właściwego do rozpatrywania tych sporów,

6) inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w dziedzinie ochrony ubezpieczonych.

2. Prezes Rady Ministrów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady działania Rzecznika Ubezpieczonych. Prezes Rady Ministrów wydając rozporządzenie uwzględnia cele oraz prawne możliwości działania Rzecznika.

Art. 229.

Rzecznik oraz pracownicy Biura Rzecznika Ubezpieczonych nie mogą:

1) posiadać akcji zakładu ubezpieczeń,

2) być członkami zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej zakładu ubezpieczeń,

3) pozostawać z zakładem ubezpieczeń w stosunku pracy, stosunku zlecenia lub innym stosunku o podobnym charakterze,

4) wykonywać innych czynności, które pozostawałyby w sprzeczności z ich obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność.

Art. 230.

1. Podjęcie czynności przez Rzecznika następuje:

1) na wniosek osób, których interesy reprezentuje Rzecznik,

2) na wniosek właściwych organów nadzoru lub kontroli lub innych organów władzy publicznej,

3) z urzędu.

2. Rzecznik po zapoznaniu się ze skierowanym do niego wnioskiem może :

1) podjąć sprawę i przeprowadzić postępowanie wyjaśniające,

2) wskazać wnioskodawcy przysługujące mu prawa i środki działania,

3) przekazać sprawę według właściwości,

4) nie podjąć sprawy, zawiadamiając o tym wraz z uzasadnieniem, wnioskodawcę oraz osobę, której sprawa dotyczy.

Art. 231.

Zakład ubezpieczeń przekazuje Rzecznikowi wzory umów ubezpieczenia i wniosków o ubezpieczenie, teksty ogólnych warunków ubezpieczeń oraz inne dokumenty i formularze używane przez zakład ubezpieczeń przy zawieraniu umów ubezpieczenia, w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia ich do obrotu oraz na żądanie Rzecznika taryfy składek ubezpieczeniowych.

Art. 232.

Rzecznik może występować do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości lub których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie.

Art. 233.

1. Podmiot, który otrzymał wniosek Rzecznika w sprawach objętych zakresem jego działania, obowiązany jest niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, poinformować Rzecznika o podjętych działaniach lub zajętym stanowisku.

2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień organów i instytucji wynikających z odrębnych przepisów.

Rozdział 16

Przepisy karne

Art. 234.

1. Kto biorąc udział w czynnościach mających na celu powstanie zakładu ubezpieczeń albo będąc członkiem władz zakładu ubezpieczeń lub likwidatorem działa na szkodę zakładu ubezpieczeń

podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywnie.

2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

Art. 235.

1. Kto bez wymaganego zezwolenia wykonuje czynności ubezpieczeniowe

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

Art. 236.

1. Kto nie będąc uprawnionym przez zakład ubezpieczeń zawiera w jego imieniu umowy ubezpieczenia

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

Art. 237.

1. Kto przy wykonywaniu obowiązków określonych w ustawie ogłasza dane nieprawdziwe albo przedstawia je organowi zakładu ubezpieczeń, władzom państwowym lub osobie powołanej do rewizji

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 238.

1. Kto będąc członkiem władz zakładu ubezpieczeń podaje Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego informacje niezgodne ze stanem faktycznym albo w inny sposób wprowadza w błąd ten organ

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

Art. 239.

Kto będąc członkiem zarządu zakładu ubezpieczeń lub likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość zakładu ubezpieczeń pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość zakładu ubezpieczeń

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 240.

1. Kto wykonując działalność gospodarczą, nie będąc zakładem ubezpieczeń używa w nazwie zakładu albo do określenia działalności lub w reklamie wyrazów wskazujących na działalność ubezpieczeniową

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

Art. 241.

Dyrektor głównego oddziału, który nie powiadamia Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego oraz nie ogłasza trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o utracie zezwolenia, likwidacji lub upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Rozdział 17

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 242.

W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i Nr 141, poz. 692, 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 117, poz. 758 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i poz. 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 91) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 807 § 2 otrzymuje brzmienie:

"§ 2. W ubezpieczeniach dotyczących obrotu z zagranicą mogą być stosowane warunki ubezpieczeń, odbiegające od przepisów niniejszego tytułu.";

2) art. 812 otrzymuje brzmienie:

"Art. 812 §1. Przed zawarciem umowy ubezpieczenia zakład ubezpieczeń ma obowiązek doręczyć ubezpieczającemu tekst ogólnych warunków ubezpieczenia.

§2. Oprócz obowiązku, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń udziela ubezpieczającemu będącemu osobą fizyczną informacji o prawie właściwym dla umowy ubezpieczenia oraz informacji o sposobie i trybie rozpatrywania skarg i zażaleń zgłaszanych przez ubezpieczającego lub inne osoby uprawnione z umowy ubezpieczenia, a także informacji o organie właściwym do ich rozpatrzenia. Powyższe nie narusza uprawnienia ubezpieczającego do dochodzenia swoich roszczeń w drodze postępowania sądowego.

§3. Ogólne warunki ubezpieczenia określają w szczególności przedmiot i zakres ubezpieczenia, sposób zawierania umowy ubezpieczenia, zakres i czas trwania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, prawa i obowiązki stron umowy, sposób ustalania wysokości szkody oraz wypłaty odszkodowania lub innego świadczenia, prawo właściwe dla umowy ubezpieczenia zawierającej element międzynarodowy oraz sąd właściwy dla rozstrzygnięcia sporu mogącego wynikać z danej umowy ubezpieczenia.

§4. Jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na okres dłuższy niż sześć miesięcy ubezpieczający ma prawo odstąpienia od umowy ubezpieczenia, w terminie 30 dni, jeżeli jest osobą fizyczną lub w terminie 7 dni, jeżeli jest osobą prawną, od daty zawarcia umowy. Odstąpienie od umowy ubezpieczenia nie zwalnia ubezpieczającego z obowiązku zapłacenia składki za okres, w jakim zakład ubezpieczeń udzielał ochrony ubezpieczeniowej.

§5. Zastrzeżony w umowie ubezpieczenia termin, w którym wypowiedzenie umowy nie jest możliwe nie może być dłuższy niż dwa lata.

§6. Umowa ubezpieczenia może regulować prawa i obowiązki stron w sposób odbiegający od ogólnych warunków ubezpieczenia.

§7. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany przedstawić ubezpieczającemu różnice między postanowieniami umowy, a ogólnymi warunkami.";

3) art. 822 otrzymuje brzmienie

"Art. 822. §1. Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

§2. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia.

§3. Umowa może obejmować także szkody powstałe, ujawnione lub zgłoszone w okresie ubezpieczenia, będące następstwem wypadków, które miały miejsce w okresie przed zawarciem umowy ubezpieczenia pod warunkiem, że w chwili zawierania umowy ich skutki nie były znane żadnej ze stron.

§4. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.";

4) dodaje się art. 824¹ w brzmieniu:

"Art. 824¹. §1. O ile umowa ubezpieczenia nie stanowi inaczej, odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia majątkowego nie może być wyższe od poniesionej szkody.

§2. Jeżeli ten sam przedmiot ubezpieczenia w tym samym czasie jest ubezpieczony od tego samego ryzyka w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń na sumy, które łącznie przewyższają jego wartość ubezpieczeniową (ubezpieczenie podwójne), każdy z zakładów ubezpieczeń odpowiada do wysokości szkody w takim stosunku, w jakim przyjęta przez niego suma ubezpieczenia pozostaje do łącznych sum wynikających z podwójnego lub wielokrotnego ubezpieczenia.".

Art. 243.

W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 16, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 124, poz. 782 i Nr 106, poz. 679 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 110, poz. 1255) w art. 16 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "w sprawach z zakresu ochrony ubezpieczonych, ubezpieczających i uprawnionych z umów ubezpieczenia - Rzecznika Ubezpieczonych.".

Art. 244.

W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) w art. 18 w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) w pkt 6 skreśla się wyrazy " , zakładom ubezpieczeniowym",

b) dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

"8) zakładom ubezpieczeń na zasadach określonych w przepisach o działalności ubezpieczeniowej.".

Art. 245.

W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 113, poz. 1186) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 81 w ust. 2 w pkt 6 wyrazy "Prezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń" zastępuje się wyrazami "Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego";

2) w art. 83 w ust. 2 w pkt 4 wyrazy "Prezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń" zastępuje się wyrazami "Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

Art. 246.

W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 933, z 1999 r. Nr 72, poz. 801 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1192) w art. 11 w ust. 4 w zdaniu drugim kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "oraz działu I grupy 3 "Ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem inwestycyjnym", określonej w załączniku do ustawy z dnia .... o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr ..., poz. ...).".

Art. 247.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) w art. 131 w ust. 4 wyrazy "Państwowemu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń" zastępuje się wyrazami "Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego".

Art. 248.

W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 5, poz. 43 i 44) w art. 33a w ust. 1 w pkt 4 wyrazy "Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń" zastępuje się wyrazami "Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego".

Art. 249.

W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł (Dz.U. Nr 116, poz. 1216):

1) w art. 21 w ust. 3 w pkt 2 wyrazy "Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń" zastępuje się wyrazami "Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego";

2) w art. 33 w ust. 2 w pkt 5 wyrazy "Prezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń" zastępuje się wyrazami "Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego".

Rozdział 18

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 250.

Zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej, wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 262, zachowują swoją ważność.

Art. 251.

1. Do wniosków o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej lub na zmianę obszaru lub rzeczowego zakresu działania zakładu ubezpieczeń, złożonych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 262, co do których nie została wydana decyzja, stosuje się przepisy ustawy.

2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przekaże Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego wnioski, o którym mowa w ust. 1, wraz z dołączonymi do nich dokumentami.

Art. 252.

1. Zakłady ubezpieczeń, które posiadają zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie działu II grupy 10 załącznika do ustawy, z wyjątkiem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika, są obowiązane do ustanowienia reprezentantów do spraw roszczeń, o których mowa w ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego przepisu.

2. W przypadku nie dopełnienia przez zakład ubezpieczeń obowiązku, o którym mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Ubezpieczeniowego cofa zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie działu II grupy 10, z wyjątkiem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika.

Art. 253.

1. Zakłady ubezpieczeń, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 3, są obowiązane dostosować do tych wymagań nazwę lub firmę, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

2. Zakłady ubezpieczeń wykonujące działalność ubezpieczeniową w dziale I załącznika do ustawy, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymagań, o których mowa w art. 11, są obowiązane dostosować do tych wymagań treść zawieranych umów ubezpieczenia, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Przepis art. 11 stosuje się do umów zawartych po dniu wejścia w życie ustawy.

3. Zakłady ubezpieczeń wykonujące działalność ubezpieczeniową w formie towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymagań, o których mowa w rozdziale 4, są obowiązane dostosować się do tych wymagań w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 254.

1. Do zobowiązań powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Do spraw rozpoczętych przed dniem wejścia w życie ustawy i niezakończonych stosuje się przepisy ustawy, o ile nie są one mniej korzystne dla ubezpieczającego, ubezpieczonego lub uprawnionego z umowy ubezpieczenia.

Art. 255.

Z dniem wejścia w życie ustawy zawarte dotychczas umowy ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z funduszem inwestycyjnym, stają się z mocy prawa umowami ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem inwestycyjnym.

Art. 256.

1. Z dniem wejścia w życie ustawy Rzecznik Ubezpieczonych staje się Rzecznikiem Ubezpieczonych w rozumieniu ustawy.

2. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy Biura Rzecznika Ubezpieczonych stają się pracownikami Biura Rzecznika Ubezpieczonych w rozumieniu ustawy.

3. Z dniem wejścia w życie ustawy majątek Rzecznika Ubezpieczonych staje się majątkiem Rzecznika Ubezpieczonych w rozumieniu ustawy.

4. Kadencja urzędującego w dniu wejścia w życie ustawy Rzecznika Ubezpieczonych powołanego na mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej kończy się upływem 4 lat od dnia jego powołania.

Art. 257.

1. Do dnia powołania Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego, funkcję Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego, pełni sekretarz stanu lub podsekretarz stanu wyznaczony przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.

2. Do dnia powołania Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego - Generalnego Inspektora Nadzoru Ubezpieczeniowego pracami Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego kieruje Prezes Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, powołany na mocy ustawy, o której mowa w art. 262.

Art. 258.

1. Z dniem wejścia w życie ustawy Polska Izba Ubezpieczeń przekształca się w Polską Izbę Ubezpieczeń w rozumieniu ustawy.

2. Z dniem wejścia w życie ustawy Polska Izba Ubezpieczeń w rozumieniu ustawy wstępuje w prawa i obowiązki Polskiej Izby Ubezpieczeń.

3. Z dniem wejścia w życie ustawy majątek Polskiej Izby Ubezpieczeń staje się majątkiem Polskiej Izby Ubezpieczeń w rozumieniu ustawy.

4. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy Polskiej Izby Ubezpieczeń stają się pracownikami Polskiej Izby Ubezpieczeń w rozumieniu ustawy.

Art. 259.

1. Z dniem wejścia w życie ustawy Urząd Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego wstępuje w prawa i obowiązki Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń.

2. Z dniem wejścia w życie ustawy majątek Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń staje się majątkiem Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

3. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń stają się pracownikami Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

4. Przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego, w terminie do dnia 30 kwietnia 2003 r., sporządzi bilans Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń za 2002 r. Wierzytelności i zobowiązania Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń według stanu na dzień 31 grudnia 2002 r. staną się wierzytelnościami i zobowiązaniami Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeniowego.

Art. 260.

Osoby, które zdały egzamin kwalifikacyjny dla aktuariuszy przed dniem wejścia w życie ustawy oraz spełniają warunki określone w art. 148 ust. 1, zostają z dniem wejścia w życie ustawy wpisane do rejestru aktuariuszy.

Art. 261.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, w zakresie w jakim nie są sprzeczne z przepisami ustawy, ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych oraz ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Art. 262.

Traci moc ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255).

Art. 263.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z tym, że:

1) przepisy art. 245 i art. 246 wchodzą w życie z dniem 2 stycznia 2002 r.,

2) przepisy art. 2 pkt 2, art. 9 ust. 3, art. 31, art. 32, art. 87 ust. 3 pkt 7, art. 92 ust. 2, art. 94 ust. 2, art. 96 ust. 2, rozdziału 7, art. 143 ust. 12 i 13, art. 158 oraz art. 253 wchodzą w życie z dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej,

3) przepisy art. 9 ust. 2, art. 15, art. 30, art. 143 ust. 10 i 11 oraz art. 206 ust. 4 obowiązują do dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.

Załącznik do ustawy

z dnia.............(poz......)

PODZIAŁ RYZYKA WEDŁUG DZIAŁÓW,
GRUP I RODZAJÓW UBEZPIECZEŃ

DZIAŁ I

Ubezpieczenia na życie

1. Ubezpieczenia na życie.

2. Ubezpieczenia posagowe, zaopatrzenia dzieci.

3. Ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem inwestycyjnym.

4. Ubezpieczenia rentowe.

5. Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych w grupach 1-4.

DZIAŁ II

Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe

1. Ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej:

1) świadczenia jednorazowe,

2) świadczenia powtarzające się,

3) świadczenia kombinowane,

4) przewóz osób.

2. Ubezpieczenia choroby:

1) świadczenia jednorazowe,

2) świadczenia powtarzające się,

3) świadczenia kombinowane.

3. Ubezpieczenia casco pojazdów lądowych, z wyjątkiem pojazdów szynowych, obejmujące szkody w:

1) pojazdach samochodowych,

2) pojazdach lądowych bez własnego napędu.

4. Ubezpieczenia casco pojazdów szynowych, obejmujące szkody w pojazdach szynowych.

5. Ubezpieczenia casco statków powietrznych, obejmujące szkody w statkach powietrznych.

6. Ubezpieczenia żeglugi morskiej i śródlądowej casco statków żeglugi morskiej i statków żeglugi śródlądowej, obejmujące szkody w:

1) statkach żeglugi morskiej,

2) statkach żeglugi śródlądowej

7. Ubezpieczenia przedmiotów w transporcie, obejmujące szkody na transportowanych przedmiotach, niezależnie od każdorazowo stosowanych środków transportu.

8. Ubezpieczenia szkód spowodowanych żywiołami, obejmujące szkody rzeczowe nie ujęte w grupach 3-7, spowodowane przez:

1) ogień,

2) eksplozję,

3) burzę,

4) inne żywioły,

5) energię jądrową,

6) obsunięcia ziemi lub tąpnięcia

9. Ubezpieczenia pozostałych szkód rzeczowych (jeżeli nie zostały ujęte w grupie 3, 4, 5, 6 lub 7, wywołanych przez grad lub mróz oraz inne przyczyny (jak np. kradzież), jeżeli przyczyny te nie są ujęte w grupie 8.

10. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania pojazdów lądowych z napędem własnym, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika.

11. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania pojazdów powietrznych, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika

12. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za żeglugę morską i śródlądową, wynikającej z posiadania i użytkowania statków żeglugi śródlądowej i statków morskich, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika.

13. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej ogólnej) nie ujętej w grupach 10-12.

14. Ubezpieczenia kredytu, w tym:

1) ogólnej niewypłacalności,

2) kredytu eksportowego, spłaty rat, kredytu hipotecznego, kredytu rolniczego.

15. Gwarancja ubezpieczeniowa:

1) bezpośrednia,

2) pośrednia.

16. Ubezpieczenia różnych ryzyk finansowych, w tym:

1) ryzyka zatrudnienia,

2) niewystarczającego dochodu,

3) złych warunków atmosferycznych,

4) utraty zysków,

5) stałych wydatków ogólnych,

6) nieprzewidzianych wydatków handlowych,

7) utraty wartości rynkowej,

8) utraty stałego źródła dochodu,

9) pośrednich strat handlowych poza wyżej wymienionymi,

10) innych strat finansowych.

17. Ubezpieczenia ochrony prawnej.

18. Ubezpieczenia świadczenia pomocy na korzyść osób, które popadły w trudności w czasie podróży lub podczas nieobecności w miejscu zamieszkania.

Poprzednia część druku