1) wykonywania i kontroli działalności polegającej na świadczeniu lub udostępnianiu usług telekomunikacyjnych oraz eksploatacji sieci telekomunikacyjnych, zwanej dalej "działalnością telekomunikacyjną",

5) gospodarowania zasobami widma częstotliwości fal radiowych oraz zasobami orbitalnymi.

2) wymagania jakim muszą odpowiadać urządzenia lub przedmioty w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej,

3) zasady wprowadzania do obrotu handlowego urządzeń lub przedmiotów objętych wymogami ustawy.

1) zapewnienia powszechnego dostępu na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do usług telekomunikacyjnych,

2) ochrony interesów użytkowników telekomunikacji,

3) wspierania równoprawnej i efektywnej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych,

4) rozwoju nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej, integrującej usługi telekomunikacyjne, informacyjne i audiowizualne, umożliwiającej dostęp do ogólnoeuropejskich oraz światowych sieci i usług telekomunikacyjnych,

5) zapewnienia ładu w gospodarce zasobami: numeracji, widma częstotliwości fal radiowych oraz orbitalnymi,

6) ochrony interesu państwa w zakresie obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego.

1) abonent - podmiot, który jest stroną umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zawartej na piśmie z operatorem lub z podmiotem udostępniającym usługi telekomunikacyjne,

3) dzierżawa łączy telekomunikacyjnych - usługę telekomunikacyjną polegającą na zapewnianiu możliwości transmisji sygnałów pomiędzy określonymi punktami sieci telekomunikacyjnej, bez komutacji wykonywanej na żądanie użytkownika lub przez niego nadzorowanej i z zachowaniem tej samej postaci sygnałów: wejściowego i wyjściowego,

4) eksploatacja sieci telekomunikacyjnych - faktyczne i bezpośrednie dysponowanie całością funkcji urządzeń i sieci zapewniających telekomunikację,

5) infrastruktura telekomunikacyjna - urządzenia telekomunikacyjne, nie będące urządzeniami końcowymi, linie, kanalizację, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt, wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji,

6) interoperacyjność sieci - zdolność sieci telekomunikacyjnych do efektywnej współpracy w celu zapewnienia wzajemnego dostępu użytkowników do usług świadczonych w tych sieciach,

7) kompatybilność elektromagnetyczna - zdolność aparatury lub systemu do zadawalającego działania w jego środowisku elektromagnetycznym bez wywoływania ze swojej strony zakłóceń elektromagnetycznych o wartościach przekraczających odporność na zakłócenia elektromagnetyczne innej aparatury lub innych systemów występujących w tym środowisku,

9) międzynarodowe przepisy radiokomunikacyjne - przepisy dotyczące zadań oraz zasad wykonywania służb radiokomunikacyjnych, określone w umowach międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską i ogłoszonych w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej,

- pomiędzy zakończeniami sieci o stałej lokalizacji, zwaną dalej "stacjonarną publiczną siecią telefoniczną", albo pomiędzy zakończeniami sieci o zmiennej lokalizacji, zwaną dalej "ruchomą publiczną siecią telefoniczną",

1. Z zastrzeżeniem art. 4 i art. 5, eksploatacja:

2) sieci publicznej, przeznaczonej do rozpowszechniania lub rozprowadzania sygnałów radiofonicznych lub telewizyjnych,

2. Zezwolenie uprawnia do świadczenia za pomocą sieci objętej zezwoleniem, na obszarze całego kraju, wszelkich usług telekomunikacyjnych, jeżeli:

1) przepisy niniejszej ustawy nie stanowią o zakazie lub ograniczeniu świadczenia określonych rodzajów usług telekomunikacyjnych,

2) operator posiada stosowne uprawnienia do dysponowania lub wykorzystywania wymaganych dla świadczenia określonych usług telekomunikacyjnych:

3) w zezwoleniu nie ograniczono obszaru działalności telekomunikacyjnej lub rodzaju usług telekomunikacyjnych jakie mogą być świadczone w sieci objętej zezwoleniem.

3. Wykonywanie działalności telekomunikacyjnej w sieci publicznej, innej niż wymienione w ust. 1, wymaga pisemnego zgłoszenia Prezesowi Urzędu Regulacji Telekomunikacji, zwanego dalej "Prezesem URT", co najmniej na 28 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia tej działalności.

4. Z zastrzeżeniem art. 4 i art. 6, używanie urządzeń radiowych wymaga posiadania pozwolenia radiowego, zwanego dalej "pozwoleniem".

1. Przepisów art. 3 nie stosuje się do wykonywania działalności telekomunikacyjnej oraz używania urządzeń radiowych przez:

1) komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne nadzorowane lub podporządkowane Ministrowi Obrony Narodowej oraz jednostki organizacyjne nadzorowane lub podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - dla własnych potrzeb,

2) jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - dla zapewnienia telekomunikacji dla Kancelarii Prezydenta, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i administracji rządowej,

3) jednostki sił zbrojnych obcych państw oraz jednostki organizacyjne innych zagranicznych organów państwowych, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną - na czas pobytu,

4) jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa - dla własnych potrzeb,

6) przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne, zagraniczne misje specjalne oraz przedstawicielstwa organizacji międzynarodowych, korzystające z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów i zwyczajów międzynarodowych, mające swe siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wyłącznie w zakresie związanym z działalnością dyplomatyczną tych podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 2,

2. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i szczegółowe warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej oraz używania urządzeń radiowych przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 6, członków ich personelu, jak również inne osoby zrównane z nimi, uwzględniając normy prawa międzynarodowego oraz zakres zadań związanych z prowadzeniem działalności dyplomatycznej.

3. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności, mogą w zakresie swoich właściwości określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 - 3, a także używania urządzeń radiowych przez podległe, nadzorowane i podporządkowane jednostki organizacyjne oraz jednostki wymienione w ust. 1 pkt 3, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te jednostki.

4. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wykonywania działalności telekomunikacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 4, a także używania urządzeń radiowych przez jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te jednostki.

1) publicznej sieci telefonicznej, której infrastruktura telekomunikacyjna oraz wszystkie zakończenia są zlokalizowane w całości na obszarze jednej gminy,

2) stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej, wykorzystującej zasoby numeracji udostępnione przez operatora publicznego na podstawie umów, o których mowa w art. 101,

3) sieci publicznej założonej w jednym budynku mieszkalnym, przeznaczonej do rozprowadzania lub rozpowszechniania programów radiofonicznych lub telewizyjnych.

2. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje działalności telekomunikacyjnej spełniającej kryteria określone w art. 3 ust. 1, której wykonywanie nie wymaga zezwolenia, dążąc do zmniejszania zakresu działalności telekomunikacyjnej wykonywanej na podstawie zezwolenia.

3. Zezwolenia udzielone na wykonywanie działalności telekomunikacyjnej, o której mowa w ust. 2, tracą moc w dniu wejścia w życie rozporządzenia. Działalność telekomunikacyjna objęta tymi zezwoleniami może być wykonywana nadal, na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

1. Nie wymaga pozwolenia używanie urządzeń radiowych przewidzianych wyłącznie do odbioru, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do urządzeń radiowych, umożliwiających odbiór w zakresach częstotliwości przeznaczonych dla służb radiokomunikacyjnych, które prowadzą przekaz informacji nie przewidzianych do publicznego odbioru.

3. Nie wymaga pozwolenia używanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-odbiorczego:

1) używanego w zagranicznej służbie radiokomunikacyjnej lotniczej lub morskiej i żeglugi śródlądowej zgodnie z międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi, jeżeli urządzenie zostało dopuszczone do używania przez właściwy do tego organ krajowy lub zagraniczny,

2) używanego w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, zgodnie z międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi, jeżeli urządzenie zostało dopuszczone do używania przez właściwy do tego organ krajowy lub zagraniczny, na okres nie przekraczający 3 miesięcy,

3) końcowego, wykorzystującego międzynarodowo uzgodnione zakresy częstotliwości oraz dopuszczonego do używania przez właściwy do tego organ krajowy lub zagraniczny:

4. Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia, rozszerzyć zakres urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które mogą być używane bez pozwolenia, kierując się zasadą zwiększania liczby rodzajów takich urządzeń.

5. Pozwolenia dotyczące urządzeń, o których mowa w ust. 4, tracą moc w dniu wejścia w życie rozporządzenia. Urządzenia radiowe objęte tymi pozwoleniami mogą być używane nadal, na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie zezwolenia oraz tryb jego składania, a także rodzaje dokumentów wymagane przy rozstrzyganiu wniosku, uwzględniając zakres informacji niezbędnej do rozstrzygnięcia sprawy.

1. Prezes URT wydaje zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, operatorowi uprawnionemu na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zamierza wykonywać działalność telekomunikacyjną określoną w art. 3 ust. 1 pkt 2, jeżeli nie zachodzą:

1) przewidziane niniejszą ustawą okoliczności uzasadniające odmowę udzielenia rezerwacji częstotliwości,

2. Odmowa wydania zezwolenia z powodu okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), następuje po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie ich właściwości. Opinia Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa stwierdzająca, że zachodzą okoliczności prowadzące do zagrożenia obronności lub bezpieczeństwa państwa, nie wymaga uzasadnienia.

3. Zezwolenia wydaje się na czas określony, nie krótszy niż 10 lat oraz nie dłuższy niż 25 lat, chyba że wnioskodawca zamierza wykonywać działalność przez krótszy okres.

2. W zezwoleniu można określić:

1) rodzaje usług telekomunikacyjnych jakie mogą być świadczone w sieci objętej zezwoleniem, w przypadku:

2) obszar, na którym będzie wykonywana działalność telekomunikacyjna objęta zezwoleniem, jeżeli wnioskodawca nie zamierza prowadzić działalności na obszarze całego kraju, z zastrzeżeniem ust. 3,

3) zakres wykonywania obowiązków lub zadań przewidzianych ustawą,

3. W przypadku, gdy zezwolenie dotyczy eksploatacji publicznej sieci telefonicznej, obszar na którym będzie wykonywana działalność telekomunikacyjna powinien być spójny.

4. W zezwoleniu można podać opis sieci publicznej objętej zezwoleniem, w zakresie wynikającym z wniosku.

5. Zezwolenie może zawierać rezerwację częstotliwości, przydział numeracji lub znaków identyfikujących abonenta.

7. Prezes URT ogłasza w Biuletynie Urzędu Regulacji Telekomunikacji, zwanym dalej "Biuletynem URT", wykaz udzielonych zezwoleń, nie rzadziej niż raz w roku kalendarzowym.

1. Nie można odmówić ponownego wydania zezwolenia na wniosek uprawnionego operatora, złożony nie później niż 6 miesięcy przed upływem terminu ważności zezwolenia, jeżeli w okresie jego wykonywania nie wystąpiły okoliczności uzasadniające odmowę wydania, cofnięcie lub ograniczenie zakresu zezwolenia.

2. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady zmieniania warunków określonych w zezwoleniach, przez zniesienie ograniczeń określonego rodzaju lub rozszerzenie zakresu wydanych zezwoleń, mając na uwadze przyspieszenie procesu dostosowania udzielonych uprawnień do zmian przepisów związanych z liberalizacją rynku telekomunikacyjnego.

1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące operatorowi wykonywania działalności gospodarczej objętej zezwoleniem,

2) operator przestał spełniać warunki określone przepisami prawa wymagane do uzyskania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 4,

3) operator nie usunął, w wyznaczonym terminie, stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z przepisami prawa.

2. Prezes URT może cofnąć zezwolenie albo ograniczyć przedmiot lub obszar działalności, jeżeli:

3. Prezes URT może ograniczyć przedmiot lub obszar działalności, jeżeli operator nie zapewnia ciągłości świadczenia usług powszechnych.

4. W przypadku, gdy operator przestał spełniać warunek określony w art. 8 ust. 1 pkt 2 lit. a), zezwolenie cofa się na wniosek Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie ich właściwości. Wniosek Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa nie wymaga uzasadnienia.

5. Z wyjątkiem przypadków nie cierpiących zwłoki oraz zdarzeń nieodwracalnych, decyzja o cofnięciu zezwolenia albo o ograniczeniu przedmiotu, zakresu lub obszaru działalności, może być podjęta po bezskutecznym wezwaniu operatora do usunięcia przyczyn uzasadniających wydanie takich decyzji.

6. Decyzja o cofnięciu zezwolenia albo o ograniczeniu przedmiotu lub obszaru działalności może określać warunki dotyczące zachowania ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych.

7. O zamiarze zastosowania przepisów ust. 1-6 wobec operatorów, którym wydano zezwolenie na eksploatację sieci telekomunikacyjnych przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych, Prezes URT informuje Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

1. W zezwoleniu można nałożyć na spółkę obowiązek każdorazowego zgłaszania Prezesowi URT przypadków wejścia w posiadanie przez jednego akcjonariusza prawa do ponad 10%, 30%, 50% głosów na walnym zgromadzeniu, w terminie 14 dni od powzięcia wiadomości w tej sprawie.

1. Zgłoszenie działalności telekomunikacyjnej nie wymagającej zezwolenia, wykonywanej w sieci publicznej, zwane dalej "zgłoszeniem", powinno zawierać:

2. Prezes URT może zgłosić, w drodze decyzji, w terminie 21 dni od dnia wpływu zgłoszenia, sprzeciw wobec podjęcia przez operatora zgłaszanej działalności telekomunikacyjnej, jeżeli zgłoszenie narusza przepisy ustawy, jest niekompletne lub zawarte w nim dane nie są zgodne ze stanem faktycznym.

3. Do potwierdzania okoliczności związanych z dokonaniem zgłoszenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące wydawania zaświadczeń.

1. Operator prowadzący w sieci publicznej działalność telekomunikacyjną nie wymagającą zezwolenia jest obowiązany zgłaszać Prezesowi URT zmiany stanu faktycznego i prawnego ujętego w zgłoszeniu, zaistniałe od czasu ostatniego zgłoszenia, w tym dotyczące zaprzestania przez operatora wykonywania działalności telekomunikacyjnej objętej zgłoszeniem, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia zmiany.

2. Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia wszczyna się na pisemny wniosek.

3. Pozwolenie może być wydane łącznie z zezwoleniem.

4. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, wzór i szczegółowy tryb składania wniosku o wydanie pozwolenia oraz rodzaje dokumentów niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy, uwzględniając specyfikę służb radiokomunikacyjnych, sieci telekomunikacyjnych lub usług telekomunikacyjnych, w których będą wykorzystywane urządzenia radiowe.

1. Pozwolenie wydaje się podmiotowi, który spełnia wymagania określone ustawą, a także jeżeli:

3. Prezes URT odmawia wydania pozwolenia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 lit. a), po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie ich właściwości. Opinia Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa stwierdzająca, że zachodzą okoliczności prowadzące do zagrożenia obronności lub bezpieczeństwa państwa nie wymaga uzasadnienia.

1) uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres,

4) warunki używania urządzenia, w szczególności rodzaj służby radiokomunikacyjnej lub sieci telekomunikacyjnej, w której urządzenie może być wykorzystywane,

1) zasady używania urządzenia i obowiązki użytkownika w sytuacjach szczególnych zagrożeń,

3. Pozwolenie może zawierać przydział sygnałów identyfikacyjnych lub znaków wywoławczych.

4. Pozwolenie uprawnia do wykorzystywania objętych pozwoleniem częstotliwości, sygnałów identyfikacyjnych oraz znaków wywoławczych.

1. Warunki wykorzystywania częstotliwości powinny określać w szczególności:

1) dla urządzenia radiowego naziemnego lub rezerwacji częstotliwości dla świadczenia usług telekomunikacyjnych za pomocą takich urządzeń:

2) dla naziemnej stacji satelitarnej lub rezerwacji częstotliwości dla świadczenia usług telekomunikacyjnych za pomocą nadawczo-odbiorczego urządzenia radiowego umieszczonego na sztucznym satelicie Ziemi:

2. Warunki wykorzystywania częstotliwości mogą określać datę rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości.

2. Prezes URT może także cofnąć pozwolenie lub zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości w przypadku:

1) stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z pozwoleniem zakłóca pracę innych urządzeń lub sieci telekomunikacyjnych,

2) zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia częstotliwości objętych pozwoleniem,

3) nie rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych pozwoleniem w terminie 12 miesięcy od dnia wydania pozwolenia lub dnia rozpoczęcia ich wykorzystywania wskazanego w pozwoleniu.

2) praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne urządzenia lub sieci telekomunikacyjne.

4. Pozwolenie wygasa z mocy prawa w przypadku wygaśnięcia rezerwacji częstotliwości.

1. Rezerwacja częstotliwości lub zasobów orbitalnych, zwana w ustawie "rezerwacją częstotliwości", określa częstotliwości lub zasoby orbitalne, które w okresie rezerwacji pozostają w dyspozycji podmiotu, któremu dokonano rezerwacji.

2) Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w porozumieniu z Prezesem URT - w zakresie określonym ustawą z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335, Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999).

3. Rezerwacji częstotliwości dokonuje się podmiotowi, który spełnia wymagania określone ustawą, a także jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 oraz art. 18 ust. 1 pkt 2.

4. Rezerwacji częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów w sposób cyfrowy, drogą rozsiewczą naziemną lub rozsiewczą satelitarną dokonuje się w porozumieniu z Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w zakresie, dotyczącym:

1) określenia programów telewizyjnych lub radiofonicznych, tworzących zespolony sygnał cyfrowy rozpowszechniany lub rozprowadzany za pomocą rezerwowanej częstotliwości, zwany dalej "sygnałem multipleksu",

3) proporcji udziału w sygnale multipleksu audiowizualnych składników tego sygnału,

4) obszaru, na którym może być rozpowszechniany lub rozprowadzany sygnał multipleksu.

1) uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres,

2) częstotliwości objęte ustalonym planem zagospodarowania częstotliwości, o którym mowa w art. 106 ust. 1 pkt 1, lub pozycje orbitalne,

4) rodzaj służby radiokomunikacyjnej, sieci telekomunikacyjnej lub usługi telekomunikacyjnej, w której częstotliwości objęte rezerwacją mogą być wykorzystywane,

5) audiowizualne składniki sygnału multipleksu, ich uporządkowanie w sygnale multipleksu oraz proporcje ich udziału w sygnale multipleksu w przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 4,

2. Rezerwacja częstotliwości może określać warunki wykorzystywania częstotliwości, o których mowa w art. 20.

4. Rezerwacja częstotliwości wygasa z mocy prawa w przypadku cofnięcia lub wygaśnięcia uprawnienia z którym została dokonana.

5. W okresie ważności rezerwacji częstotliwości nie można odmówić wydania pozwolenia na używanie urządzenia radiowego wykorzystującego częstotliwości objęte rezerwacją z tytułu wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, lub nie spełniania warunków określonych w art. 18 ust. 1 pkt 2, chyba że uległ zmianie stan prawny lub faktyczny przyjęty za podstawę dokonania rezerwacji.

6. Przepisów ust. 1 pkt 4 oraz ust. 3-5 nie stosuje się do rezerwacji częstotliwości dla komórek i jednostek, o których mowa w art. 4 ust. 1.

1. W przypadku braku dostatecznych zasobów częstotliwości podmioty wnioskujące o dokonanie rezerwacji częstotliwości:

1) są wyłaniane w drodze przetargu, w przypadku zasobów częstotliwości wykorzystywanych do prowadzenia działalności telekomunikacyjnej,

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zmian rezerwacji częstotliwości, dla których liczba podmiotów uprawnionych do ubiegania się o udzielenie rezerwacji jest ograniczona.

1. Przetarg ogłasza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku o dokonanie rezerwacji częstotliwości objętej przetargiem.

2. W ogłoszeniu o przetargu określa się jego przedmiot i zakres oraz warunki uczestnictwa.

4. Dokumentacja przetargowa może określać warunki prowadzenia działalności telekomunikacyjnej wymagającej wykorzystania zasobów częstotliwości objętych przetargiem.

5. Dokumentacja przetargowa jest udostępniana za opłatą, która nie może przekroczyć kosztów wykonania dokumentacji. Opłata jest pobierana przez URT.

6. Prezes URT, w drodze decyzji, unieważnia przetarg, jeżeli zostały rażąco naruszone przepisy prawa lub interesy uczestników przetargu.

7. Prezes URT uznaje, w drodze decyzji, przetarg za nierozstrzygnięty, jeżeli:

1) żaden z uczestników nie spełnił warunków uczestnictwa w przetargu albo nie osiągnął wskazanego w dokumentacji przetargowej minimum kwalifikacyjnego,

2) w terminie wskazanym w dokumentacji przetargowej do przetargu nie przystąpił żaden podmiot,

3) liczba uczestników przetargu jest mniejsza lub równa liczbie podmiotów uprawnionych do ubiegania się o rezerwację częstotliwości.

8. Wobec uczestników przetargu, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisów art. 24 ust. 1 nie stosuje się.

9. Minister właściwy do spraw łączności określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeprowadzania przetargów, zapewniając w szczególności aby:

1) sposób ogłaszania przetargów zapewniał właściwe poinformowanie podmiotów zainteresowanych przetargiem,

3) oceny ofert miały charakter obiektywny, przejrzysty i niedyskryminujący żadnego uczestnika przetargu.

1. Prezes URT wydaje świadectwo operatora urządzeń radiowych na podstawie pozytywnego wyniku egzaminu z wiadomości i umiejętności osoby ubiegającej się o świadectwo operatora urządzeń radiowych oraz po udokumentowaniu przez nią wymaganej praktyki.

2. Egzaminy osób ubiegających się o świadectwo operatora urządzeń radiowych przeprowadza Urząd Regulacji Telekomunikacji, zwany dalej "URT".

3. Za przeprowadzenie egzaminu oraz za wydanie świadectwa operatora urządzeń radiowych pobiera się opłaty. Opłaty te są pobierane przez URT.

4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu i ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia:

1) rodzaje i wzory świadectw operatora urządzeń radiowych, zakres wymogów egzaminacyjnych, a także zakres, tryb i okres niezbędnych szkoleń oraz praktyki, biorąc pod uwagę międzynarodowe przepisy radiokomunikacyjne oraz przepisy zawarte w dokumentach europejskich organizacji telekomunikacyjnych,

2) szczegółowy tryb przeprowadzania egzaminów, a także wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminu i wydanie świadectwa, kierując się zasadą, iż nie powinny one stanowić bariery dla osób zainteresowanych obsługą urządzeń radiowych.

1. Za wydanie zezwolenia pobiera się jednorazową opłatę. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.

1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza:

2. Operator publiczny, który nie wykorzystuje zasobów numeracji, uiszcza roczne opłaty za posiadanie zezwolenia, a w razie opóźnienia w uiszczaniu tych opłat - naliczane są odsetki ustawowe.

4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowiednio do przedmiotu i zakresu działalności telekomunikacyjnej prowadzonej przez operatorów, w tym specyfiki wykorzystania przez nich zasobów numeracji, przyjmując, że opłaty te powinny być uzasadnione kosztami regulacji i kontroli działalności telekomunikacyjnej, której dotyczą.

1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania częstotliwości w pozwoleniu albo dysponowania nią w rezerwacji częstotliwości, uiszcza:

- a w razie opóźnienia w uiszczaniu tych opłat - naliczane są odsetki ustawowe.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są pobierane przez URT.

1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1,

1) finansowanie prowadzenia egzaminów na świadectwo operatora urządzeń radiowych,

2) finansowanie kosztów związanych z prowadzeniem przetargów, o których mowa w art. 24 i 25, w tym kosztów związanych z przygotowaniem dokumentacji przetargowej,

4) finansowanie prac naukowo-badawczych z zakresu gospodarki zasobami częstotliwości oraz kompatybilności elektromagnetycznej,

5) premie dla Prezesa URT, zastępców Prezesa URT oraz pracowników URT - do wysokości 45% środków zgromadzonych na wydzielonym rachunku środka specjalnego.

2. Szczegółowy sposób rozdysponowania wpływów, stanowiących dochód środka specjalnego, określa Prezes URT, z zastrzeżeniem art. 112 ust. 5-7.