Wszystkim jest wiadomo, iż stan nauki polskiej jest katastrofalny. Spadek pozycji Polski z rankingach międzynarodowych w stosunku do roku 1985 wynosi około piętnastu miejsc. Potwierdza to lista filadelfijska, na której podaje się liczbę cytowań naukowych z poszczególnych państw. Sam minister, szef Komitetu Badań Naukowych stwierdza, iż wielkość nakładów na naukę powinna rosnąć wprost proporcjonalnie do kwadratu wzrostu dochodu krajowego brutto. Profesor Samsonowicz, znany autorytet, były minister edukacji, obecnie przewodniczący Komitetu Ratowania Nauki Polskiej, twierdzi, że nie ma już czego ratować.

Dlatego kieruję do pana premiera następujące pytanie: dlaczego rząd ustami swojego wicepremiera pana ministra Janusza Steinhoffa twierdzi, iż jednostki badawczo-rozwojowe nie powinny korzystać ze środków Komitetu Badań Naukowych? Takie stanowisko pana wicepremiera zamieściła "Rzeczpospolita" sprzed dwóch tygodni.

Szanowne Panie i Panowie Senatorowie! W art. 49 ust. 4 i 5 Regulaminu Senatu RP mówi się, że oświadczenia senatorów, jeżeli zawierają wnioski i uwagi kierowane do członków Rady Ministrów, przedstawicieli organów i instytucji państwowych lub samorządowych, są niezwłocznie przekazywane przez marszałka Senatu do wskazanych adresatów w celu zajęcia stanowiska. Odpowiedzi udzielane są senatorom w formie pisemnej w terminie nie dłuższym niż trzydzieści dni od dnia przekazania oświadczenia.

Pani marszałek swym pismem z dnia 5 stycznia 2000 r. przekazała moje oświadczenie na adres Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, aby w stosownym terminie zostało ono rozpatrzone. Niestety, do chwili obecnej, czyli do 9 sierpnia bieżącego roku, nie otrzymałem odpowiedzi na moje oświadczenie od prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka. Dlatego pozwalam sobie sięgnąć do art. 49 ust. 6 Regulaminu Senatu, który brzmi: "w przypadku przekroczenia terminu, o którym mowa w ust. 5, albo udzielania odpowiedzi oczywiście niewystarczającej, przepis art. 8 ust. 1 pkt 13 i 14 stosuje się odpowiednio". W tychże przepisach art. 8 mówi się, że marszałek Senatu czuwa nad wykonywaniem wobec Senatu, organów Senatu oraz senatorów konstytucyjnych i ustawowych obowiązków przez organy państwowe i samorządu terytorialnego, podporządkowane im jednostki oraz inne obowiązane podmioty; dokonuje ocen wykonywania przez organy państwowe i samorządu terytorialnego obowiązków wobec Senatu, organów Senatu i senatorów oraz przedstawia te ceny senatorom. Dotyczy to również przypadku przekroczenia terminu, o którym mowa w ust. 5 albo udzielania odpowiedzi oczywiście niewystarczającej, jak już powiedziałem.

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, czy możliwa jest pomoc obywatelowi, który kupił samochód osobowy i nie może go zarejestrować. Samochód został zakupiony w komisie, przy czym był już uprzednio zarejestrowany. Po kilku miesiącach wydział komunikacji cofnął rejestrację samochodu. Obywatel nie może zwrócić samochodu sprzedającemu, gdyż fizycznie go już nie ma.

Władze powiatu strzyżowskiego skierowały do rządu Rzeczypospolitej wnioski o udzielenie pomocy ze środków przeznaczonych na usuwanie skutków klęsk żywiołowych. Zaistniałe straty dotyczą budynków mieszkalnych, inwentarskich, urządzeń sieciowej infrastruktury technicznej, dróg itd., a także upraw rolnych.

Samorząd powiatu nie dysponuje żadnymi realnymi możliwościami skutecznej pomocy dla poszkodowanych osób i rodzin. W piśmie skierowanym 23 maja bieżącego roku przez starostę strzyżowskiego, pana Roberta Godka, do wojewody podkarpackiego oraz w piśmie z 21 czerwca bieżącego roku skierowanym do pana, Panie Premierze, przedstawiono zestawienie kwotowe wyszacowanych strat. Do dziś nie ma żadnej odpowiedzi. Na apel księdza biskupa ordynariusza diecezji rzeszowskiej, Kazimierza Górnego, pomoc poszkodowanym przekazuje diecezjalna Caritas, są to jednak środki nazbyt skromne i konieczna jest pomoc rządu.

Istotą samorządu wojewódzkiego i lokalnego jest prowadzenie polityki zrównoważonego rozwoju całego województwa, a nie jednorazowe nadrabianie wieloletnich zaniedbań. Filozofia podziału środków "kto bliżej, ten więcej" przeczy idei samorządności i wywołuje emocje społeczne, które nie sprzyjają integracji województwa. Sposób, w jaki władza sprawowana jest przez urząd marszałkowski, potwierdza powszechną tezę, że kosztem regionu metropolia uzyskuje środki na swój rozwój. To nie pierwszy i nie jedyny taki przykład, gdzie urząd marszałkowski nie wykazuje troski o zrównoważony i harmonijny rozwój całego regionu.

Z wyrazami szacunku, Krzysztof Majka.

Szanowny Panie Premierze!

Potwierdzona Pana decyzją budowa domu komunalnego dla poszkodowanych, wbrew ich oczekiwaniom i potrzebom, nie jest realizowana. Nawet nie rozpoczęto budowy, a przeznaczone na ten cel środki są przerzucane na inne, znacznie mniej ważne przedsięwzięcia. Proszę Pana o jednoznaczną reakcję i interwencję w tej sprawie. Zaistniała sytuacja jest bardzo trudna dla poszkodowanych i stawia w złym świetle pana jako premiera. Demokracja demokracją, ale niedopuszczalne jest, aby polecenia premiera nie były respektowane.

Senator Rzeczypospolitej Polskiej

Janusz Lorenz

Szanowny Panie Premierze!

Informuję, że wciąż czekam na odpowiedź pana Zbigniewa Babalskiego, wojewody warmińsko-mazurskiego, na pytania postawione w piśmie z dnia 26 stycznia 2000 r., znak: BS.09/01/2000 r., to jest na temat aktualnego stanu prawnego nieruchomości w Olsztynie przy ulicy Kopernika 13 oraz drugiego piętra budynku przy ulicy Głowackiego 28, a także DPS w Grazymach. W związku z mającymi miejsce, jak wynika z moich informacji, zmianami właścicieli interesuje mnie, kto jest obecnie właścicielem wymienionych nieruchomości i na jakiej podstawie oraz cena i zasady, na jakich je nabył. Proszę również o podanie obecnej wartości rynkowej wyżej wymienionych nieruchomości po przeprowadzonych w ciągu ostatnich trzech lat modernizacjach. Przedmiotem mojego zainteresowania są także zamierzenia wojewody wobec wyżej wymienionych nieruchomości.

Pan minister Marek Biernacki, udzielając odpowiedzi - pismo z dnia 29 lipca 2000 r., znak SMP-1294/2000/PK - na moje, kierowane do Pana, oświadczenie w sprawie działalności wojewody, złożone 9 czerwca bieżącego roku podczas sześćdziesiątego posiedzenia Senatu RP, żarliwie tłumaczy wojewodę warmińsko-mazurskiego, a chwilami wręcz wychwala. Tłumaczenia są zbędne, a pochwały wręcz nie na miejscu. Najlepiej świadczy o tym pogarszająca się w drastycznym tempie sytuacja w regionie. Powtarzam jeszcze raz, liczą się efekty i skuteczność, a nie pozorowane starania, i nie jest problemem moje spojrzenie na sytuację w województwie, lecz postępująca degradacja społeczna i gospodarcza regionu, do której walnie przyczynił się pan Babalski. Jeżeli Pan, Panie Premierze, uważa, że wszystko jest w porządku, to dobrze. Ja swój moralny obowiązek wypełniłem i mam czyste sumienie. Proszę już jedynie o kolejną interwencję, wierząc, że dzięki niej otrzymam nareszcie od wojewody, lub od Pana, oczekiwaną odpowiedź.

Senator Rzeczypospolitej Polskiej

Janusz Lorenz

Należy przy tym pamiętać o specyficznym charakterze województwa warmińsko-mazurskiego, które cechuje duża powierzchnia i małe zagęszczenie ludności. Każde więc działanie zmierzające do likwidacji jakiejkolwiek placówki ochrony zdrowia wpływa na dostępność obywateli do usług medycznych. Absolutny brak akceptacji społecznej dla działań restrukturyzacyjnych, wyrażany nawet w formie pikiet, manifestacji i zbiorowych protestów, winien uzmysłowić Państwu, że kwestia ta jest żywotnym problemem, wymagającym umiejętnego, optymalnego dla wszystkich zainteresowanych rozwiązania.

Janusz Lorenz.

Szanowny Panie Premierze!

W roku 1996 Olsztyńskie Forum Naukowe zwróciło się publicznie z apelem o podejmowanie pracy na pierwszym etapie w utworzonym Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, oferując atrakcyjne warunki mieszkaniowe. W tym celu z inicjatywy wojewody warmińsko-mazurskiego powołano Przedsiębiorstwo Obsługi "Uniwersytet Warmińsko-Mazurski" Sp. z o.o. w Olsztynie. Jego celem było pozyskiwanie mieszkań dla profesorów i doktorów habilitowanych zgłaszających się do pracy na utworzonym uniwersytecie. Przy przydziale mieszkań informowano, że Przedsiębiorstwo Obsługi "Uniwersytet Warmińsko-Mazurski" ma charakter przejściowy i z chwilą powołania uniwersytetu mieszkania te przejdą do jego substancji mieszkaniowej, a uniwersytet z mocy prawa stanie się instytucją wynajmującą mieszkania.

Tymczasem po powołaniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, zamiast przekazać wszystkie te mieszkania uniwersytetowi, przekształcono dawne Przedsiębiorstwo Obsługi "Uniwersytet Warmińsko-Mazurski Sp. z o.o. w Przedsiębiorstwo Usług Hotelarskich i Mieszkaniowych Sp. z o.o. z większością udziałów skarbu państwa, które bezprawnie zatrzymało wynajęte mieszkania. Przedsiębiorstwo to nie miało żadnego związku z uniwersytetem, a umowy najmu, jak podnoszą zainteresowani, wydają się sprzeczne w wielu punktach z prawem lokalowym, gdyż między innymi pozwalają na samowolne podwyższanie opłat za wynajem mieszkań.

W związku z tym proszę Pana Premiera o pilną interwencję, która przyczyni się do rozwiązania tych nabrzmiałych problemów, oczywiście z korzyścią dla zainteresowanych.

Senator

Szanowny Panie Premierze!

Powiatowe urzędy pracy skarżą się, że realizacja zgłoszonych do Krajowego Urzędu Pracy wniosków jest częściowa i nieterminowa. Z kolei środki finansowe posiadane przez powiaty nie są w stanie zaspokoić istniejących w tym względzie potrzeb. W tej sytuacji urzędy powiatowe zmuszone są zaciągać kredyty, aby umożliwić wypłaty zasiłków. Samorządy powiatowe oraz urzędy pracy obawiają się, że wielomiesięczne opóźnienia w refundacjach środków na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu spowodują utratę wiarygodności w kontaktach z pracodawcami oraz mogą spowodować wycofanie się pracodawców z programów na rzecz przeciwdziałania bezrobociu. Utrudni to realizację zadań kontraktowych. Z problemem takim borykają się wszystkie powiaty naszego województwa. Niestety interwencje w tej sprawie jak do tej pory nie przyniosły żadnych spodziewanych efektów.

Panie Premierze, problemy bezrobocia poruszałem na forum Senatu już wiele razy, kierując oświadczenia zarówno do Pana, jak i do ministra pracy i polityki socjalnej oraz ministra finansów. Niestety, również one nie przyczyniły się do poprawy sytuacji utrzymującej się już od dłuższego czasu w tej dziedzinie. Jeszcze raz przypominam Panu Premierowi, że województwo warmińsko-mazurskie to teren charakteryzujący się najwyższym w kraju bezrobociem, sięgającym w niektórych miejscowościach nawet do 50%, w głównej mierze zamieszkiwany przez środowisko byłych pracowników państwowych gospodarstw rolnych. W związku z tym, w moim przekonaniu, problemy tego regionu należy traktować w sposób szczególny.

Z poważaniem

Senator RP

Szanowny Panie Premierze!

Zwracam się do Pana Premiera w sprawie konieczności ujednolicenia połączeń telekomunikacyjnych w ramach nowych województw. W sprawie tej występowałem już z oświadczeniem do ministra łączności. Otrzymana w czerwcu bieżącego roku odpowiedź pana ministra jest zdawkowa, a w moim odczuciu nawet nieprzyzwoita jak na przedstawiciela kierowanego przez Pana Premiera rządu, który przypisuje sobie zasługi związane z reformowaniem naszego kraju.

Głównym zadaniem telekomunikacji jest przecież zapewnianie szybkości i łatwości w uzyskiwaniu połączeń. Telekomunikacja poprzez swoją działalność ma wspierać integrację poszczególnych społeczności, w tym wypadku regionów. Absurdem jest wykręcanie pięciu numerów kierunkowych w obrębie jednego województwa. Wobec tego należy uczynić wszystko, aby tę sytuację zmienić. Według posiadanych przeze mnie informacji, to przedsięwzięcie jest niezbyt kosztowne i technicznie możliwe.

Senator RP

Szanowny Panie Premierze!

Głośnym echem odbiła się w całym kraju kradzież cyjanku potasu, bardzo groźnej trucizny, której śladowa ilość jest groźna dla życia człowieka. Jak podawały media, skradziono jej około pół kilograma. Gratulując policji sprawnie przeprowadzonej akcji, w wyniku której odzyskano nienaruszony pojemnik z trucizną i zapobieżono w ten sposób trudnej do przewidzenia tragedii, pragnę zapytać Pana Premiera, po pierwsze, czy znane są wszystkie miejsca w Polsce, w których legalnie znajdują się niebezpieczne dla środowiska substancje, wykorzystywane w produkcji przemysłowej, badaniach laboratoryjnych lub w innych celach; po drugie, czy przepisy regulujące sprawę przechowywania, transportu, ewidencjonowania i wykorzystywania tego typu substancji są wystarczające dla zapewnienia bezpieczeństwa ludziom; i po trzecie, czy i jakie kroki zamierza podjąć rząd w celu przeciwdziałania zdarzeniom podobnym do tego, które miało ostatnio miejsce we Włocławku.

Zbigniew Kruszewski

Senator RP

Szanowny Panie Ministrze!

Od dłuższego czasu obserwuje się udział, na niespotykaną dotąd skalę, formacji policyjnych w zabezpieczeniu imprez sportowych, głównie meczów piłkarskich. Zgodnie z ustawodawstwem o organizacji imprez masowych zagwarantowanie bezpieczeństwa uczestnikom tych imprez ciąży na organizatorach. Tymczasem kawalkady radiowozów, jeżdżących z miasta do miasta za kibicami, budzą powszechne zdziwienie obywateli. Policjanci są odrywani od codziennych zajęć, które mają zapewnić bezpieczeństwo społeczeństwu w miastach i gminach, a także na drogach. Tymczasem obywatele skarżą się, że coraz częściej zdarza się odmowa podjęcia interwencji, wydłuża się czas oczekiwania na radiowóz w przypadkach kolizji i innych zdarzeń drogowych, a jako przyczynę tego stanu rzeczy policja podaje konieczność zabezpieczenia imprezy piłkarskiej

Proszę Pana Ministra o ustosunkowanie się do tych twierdzeń, a także o informacje, czy pański resort czyni starania o zmniejszenie zaangażowania policji w zabezpieczeniu imprez, skoro ten obowiązek ciąży na ich organizatorach.

Zbigniew Kruszewski

Senator RP

Co roku Kancelaria Senatu wydaje publikację pod tytułem "Wybrane dane o pracy Senatu Rzeczypospolitej Polskiej", która zawiera między innymi liczbowe zestawienie obecności senatorów oraz udziału w głosowaniach na posiedzeniach Senatu, a także liczbowe zestawienie wystąpień senatorów na posiedzeniach Senatu. Dane te określają stopień zaangażowania się poszczególnych senatorów w pracę Izby. Brak jest jednak w publikowanych danych bardzo istotnej informacji na temat udziału senatorów w pracach komisji, do których się zapisali. Proszę zatem Panią Marszałek o rozważenie możliwości zamieszczania w kolejnych publikacjach "Wybranych danych o pracach Senatu Rzeczypospolitej Polskiej" liczbowego zestawienia obecności senatorów na posiedzeniach komisji. Ta dodatkowa informacja dawałaby pełniejszy obraz o pracach poszczególnych senatorów.

Stanisław Cieśla

Zwracam się z wnioskiem do Ministra Finansów o podniesienie wysokości stopy procentowej odsetek ustawowych. Odsetki te powinny mieć charakter odsetek karnych za zwłokę w płatnościach. Powinny więc być znacząco wyższe od odsetek kredytów bankowych. Tymczasem obecnie stopa procentowa odsetek ustawowych wynosi 21% w stosunku rocznym, podczas gdy średnio stopy kredytów bankowych na cele gospodarcze wynoszą od 21,5 do 24%. Sytuacja taka powoduje, że nie opłaca się terminowo regulować zobowiązań. To z kolei wpływa na pogorszenie funkcjonowania przedsiębiorstw oraz potęguje powstawanie zatorów płatniczych.

Janusz Okrzesik