Zapis stenograficzny (2317) z 176. posiedzenia

Komisji Spraw Zagranicznych

w dniu 20 lipca 2011 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Wyspą Man o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Protokołu do tej Umowy, podpisanych w Londynie dnia 7 marca 2011 r. (druk senacki nr 1268, druki sejmowe nr 4219 i 4298).

2. Rozpatrzenie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Wyspą Man w sprawie unikania podwójnego opodatkowania niektórych kategorii dochodów osób fizycznych, podpisanej w Londynie dnia 7 marca 2011 r. (druk senacki nr1269, druki sejmowe nr 4220 i 4299).

3. Rozpatrzenie ustawy o ratyfikacji Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym dotyczącej reformy Rady Wykonawczej, przyjętej przez Radę Gubernatorów Międzynarodowego Funduszu Walutowego Rezolucją Nr 66-2 w dniu 15 grudnia 2010 r. (druk senacki  nr 1270, druki sejmowe nr 4221 i 4300).

Dzień dobry państwu.

Witam na sto siedemdziesiątym szóstym posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych.

W porządku obrad są trzy ustawy ratyfikacyjne.

Bardzo serdecznie witam pana ministra Macieja Grabowskiego z Ministerstwa Finansów i pana Cezarego Krysiaka, dyrektora Departamentu Polityki Podatkowej... Nie, pana Michała Boja, tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bo widzę tu dwa nazwiska.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Aha, to w ten sposób.

Serdecznie witam pana dyrektora. To chyba debiut w naszej komisji, tak? Nie? Już był pan u nas? To proszę częściej...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

W tej kadencji?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tym bardziej prosimy o częstsze spotkania z nami. Jest też z nami, jak zwykle, pan Andrzej Misztal, zastępca dyrektora Departamentu Prawno-Traktatowego z MSZ. Witamy jeszcze...

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Cezary Krysiak, dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów. Dzień dobry.)

Dzień dobry panu, Panie Dyrektorze.

Przechodzimy do punktu pierwszego porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Wyspą Man o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Protokołu do tej Umowy, podpisanych w Londynie dnia 7 marca 2011 r.

To druk senacki nr 1268, a druki sejmowe nr 4219 i 4298.

Panie Ministrze, proszę bardzo. Oddaję panu głos.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Maciej Grabowski: Witam państwa. Panie Przewodniczący, czy ja mógłbym omówić dwie ustawy? One są łączą ze sobą.)

Bardzo proszę.

Czyli od razu realizujemy drugi punkt: rozpatrzenie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Wyspą Man o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Protokołu do tej Umowy, podpisanych w Londynie dnia 7 marca 2011 r. To druk senacki nr 1269, druki sejmowe nr 4220 i 4299.

Powiedziawszy to, zgodnie z wymogami regulaminowymi, ponownie proszę pana ministra Grabowskiego o zabranie głosu.

Dziękuję uprzejmie.

Miałem przyjemność prezentować inną umowę między Rzecząpospolitą Polską a Wyspą Man - chodziło tam o opodatkowanie statków powietrznych i statków morskich - również podpisaną 7 marca 2011 r. w Londynie. To był pewien pakiet. My nie chcieliśmy podpisywać normalnej umowy, pełnej, tak bym powiedział, o unikaniu podwójnego opodatkowania z Wyspą Man, z tego względu, że jest to terytorium uważane za raj podatkowy, a w przypadku takich jurysdykcji czy takich państw mamy inne podejście. Otóż uważamy, że najpierw trzeba podpisywać umowy o wymianie informacji podatkowych, ewentualnie, tak jak tym razem, umowy, które w pewnym sensie zakreślają zasady unikania podwójnego opodatkowania wyłącznie w wybranym zakresie. Tak jest właśnie w tym przypadku. Podobne umowy mamy już na przykład z Wyspą Jersey. Dlatego mówię, że w pewnym sensie jest to pakiet. Inaczej mówiąc, prawdopodobnie nie podpisalibyśmy wyłącznie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania tych dochodów osób fizycznych, gdybyśmy nie mieli również wynegocjowanej umowy o wymianie informacji podatkowych. Nam zależało w szczególności właśnie na umowie dotyczącej wymiany informacji podatkowych. Jest ona zgodna z obecnymi trendami i ze standardami w tym zakresie, która przyjęła Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, OECD. Zawiera standardowe zapisy, między innymi możliwość... Jest to wymiana informacji w zakresie podatków na żądanie, czyli jedna lub druga strona może wystąpić do tego drugiego państwa z prośbą o dostarczenie informacji podatkowej. Dotyczy to również na przykład informacji o środkach finansowych polskich obywateli, znajdujących się na rachunkach bankowych. Dla nas jest to istotne w szczególności w przypadku takiego kraju, który, jak powiedziałem, jest uważany za raj podatkowy. Jest dla nas ważne, żebyśmy mieli możliwość występowania o te informacje.

A jeśli chodzi o tę drugą umowę, o umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania niektórych dochodów osób fizycznych, to powiem, że chodzi tu o dochody z pracy, dochody z emerytur, z rent i podobne. Zasada ogólna jest taka, że takie dochody są opodatkowane wyłącznie w państwie rezydencji. Tak więc, jeżeli ktoś przebywa w danym państwie dłużej niż sto osiemdziesiąt trzy dni, to wówczas jest opodatkowany wyłącznie w jednym z tych państw. Jeśli chodzi o ogólne zasady unikania podwójnego opodatkowania, to przyjęto tu metodę odliczenia proporcjonalnego. I to są chyba najważniejsze sprawy związane... Aha, mogę jeszcze dodać, że oczywiście wejdzie to w życie od 1 stycznia roku, w którym nastąpi wymiana not notyfikacyjnych, czyli najpierw nastąpi ratyfikacja w obu państwach. Chodzi o 1 stycznia po tym fakcie.

To chyba najważniejsze sprawy związane z tymi umowami.

Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję.

Pan senator Rachoń.

Mam pytanie do...

(Rozmowy na sali)

(Przewodniczący Leon Kieres: Proszę senatora Klimowicza o zainteresowanie się tematem, bo będzie drugim sprawozdawcą.)

Mam pytanie dotyczące właśnie osób fizycznych i tych stu osiemdziesięciu trzech dni. Rozumiem, że jeżeli ktoś przebywa, powiedzmy... No, w Polsce w ogóle nie przebywa, powiedzmy, że chodzi o kogoś, kto jest obywatelem polskim, ale spędza sto osiemdziesiąt trzy dni poza granicami Polski, na przykład dziewięćdziesiąt dni na Wyspie Man, a pozostałe dni gdziekolwiek indziej. Albo inaczej: osiemdziesiąt trzy dni przebywa na Wyspie Man, a przez sto dni podróżuje dookoła świata, jest na wakacjach itd. Jak wtedy wygląda kwestia opodatkowania? Pytam o to, bo pamiętam, że dyskutowaliśmy również nad przyjęciem ustawy o unikaniu podwójnego opodatkowania w stosunku do Arabii Saudyjskiej. A w Arabii Saudyjskiej, jeśli dobrze pamiętam, bo kilka razy tam bywałem, jest zerowa stawka podatku od osób fizycznych. W związku z tym, jeżeli przebywam na terenie Arabii Saudyjskiej, a jestem obywatelem polskim, nie płacę w Polsce żadnego podatku. Czy dobrze rozumiem?

Dyrektor kiwa tu głową...

Proszę.

Jeśli chodzi o Arabię Saudyjską, to nie do końca tak jest, bo jeżeli pan senator przebywa tam tydzień i ma jakieś dochody, to zgodnie z zasadą... No, jest to ustawa, która jeszcze nie została ratyfikowana, ale jeżeli będzie ratyfikowana, to przypominam, że mamy tam zasady...

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Odliczenia.)

...odliczenia. Tak?

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Pan senator pytał też o rezydencję.)

Aha, o rezydencję.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Jedno się wiąże z drugim.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Może jeszcze pan dyrektor...

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Można?)

Tak, tak, bardzo proszę pana dyrektora...

(Senator Janusz Rachoń: Jeżeli jeszcze można, Panie Przewodniczący...)

Oczywiście, proszę.

Ta zasada mówiąca o stu osiemdziesięciu trzech dniach jest główną zasadą dotyczącą wszystkich podatków w Polsce. Płacę podatki w Polsce, jeśli przebywam w Polsce sto osiemdziesiąt trzy dni...

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Panie Przewodniczący, tu jest tak...)

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Polska zawsze znajdzie sposób, żeby z pana ściągnąć...)

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Maciej Grabowski: Niestety nie.)

Bardzo proszę pana dyrektora.

Postaram się mówić krótko.

(Przewodniczący Leon Kieres: Proszę podać imię i nazwisko.)

Cezary Krysiak, dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów.

To, czy ktoś jest opodatkowany w danym kraju na zasadach nieograniczonego obowiązku podatkowego - oznacza to, że jest rezydentem i musi płacić podatek od wszystkich dochodów niezależnie od tego, gdzie je uzyskał - zależy wyłącznie od prawa wewnętrznego tego kraju, nie od umowy. Nie znam tak dobrze prawa wewnętrznego Arabii Saudyjskiej, ale tam nie ma podatku dla niemuzułmanów... To znaczy tam jest taki podatek, który dotyczy wyłącznie muzułmanów, tylko oni de facto płacą tam podatek, nazwijmy to tak, religijny.

A jak to wygląda w Polsce? W Polsce, żeby być objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, trzeba albo przebywać w kraju dłużej niż sto osiemdziesiąt trzy dni w roku podatkowym, albo mieć ośrodek interesów życiowych w Polsce. Czyli oznacza to, że jeżeli nawet wyjadę z kraju na dłużej niż sto osiemdziesiąt trzy dni, na przykład będę podróżował sobie przez rok po świecie, ale w Polsce będę miał dom, dzieci, rodzinę, będę utrzymywał ten dom z jakichś swoich zarobków, tutaj posyłał dzieci do przedszkola itd, to dalej będę związany z krajem poprzez swój majątek, poprzez swoją rodzinę, poprzez posiadaną tu nieruchomość, ognisko domowe. A wtedy ten nieograniczony obowiązek podatkowy będzie nałożony w Polsce i to w Polsce będzie obowiązek płacenia podatków od wszystkich dochodów.

Umowa rozstrzyga za to sytuację podwójnej rezydencji podatkowej, która też może się zdarzyć. Bo może się okazać, zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego dwóch różnych państw, że każde z tych państw zechce potraktować taką osobę jako swojego rezydenta podatkowego i pobrać podatek od dochodów uzyskanych na całym świecie. Umowa jest nam potrzebna po to, żeby uniknąć podwójnego opodatkowania; w każdej z tych umów są przepisy kolizyjne. I umowa rozstrzyga, którego państwa rezydentem może być ta osoba dla celów zastosowania umowy. Wtedy mamy pewność, że ten człowiek nie zapłaci podatku dwukrotnie. Tylko w takich przypadkach jest nam potrzebna ta umowa - wówczas, jeżeli prawo wewnętrzne dwóch różnych państw potraktuje daną osobę jako rezydenta.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Czyli w przypadku Wyspy Man mamy ten problem...

(Przewodniczący Leon Kieres: Mikrofon, Panie Senatorze.)

Czyli w przypadku tej umowy z Wyspą Man mamy problem proporcjonalnego zaliczenia?

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Tak, jeśli...)

Powiedzmy, że przebywałem poza Polską dłużej niż sto osiemdziesiąt trzy dni i na przykład płaciłem jakiś podatek na Wyspie Man. Jeżeli on był niższy niż wyliczony w Polsce, to proporcjonalnie dopłacę w Polsce?

Tak, ale trzeba jeszcze pamiętać, że mimo obowiązywania tej metody zaliczenia taka osoba może korzystać w Polsce z ulgi abolicyjnej, wynikającej z naszego prawa wewnętrznego, jeżeli są to dochody z pracy najemnej.

(Przewodniczący Leon Kieres: Tak, tak.)

Ta metoda zaliczenia jest metodą, która daje nam większe bezpieczeństwo w tym znaczeniu, że mamy większą wiedzę i świadomość tego, jakie dochody zostały uzyskane. Ale de facto ta osoba, jeśli skorzysta z ulgi abolicyjnej na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to i tak będzie miała zwolniony w Polsce od podatku ten dochód zagraniczny, tak samo jak każda inna osoba pracująca za granicą w kraju, z którym mamy zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dziękuję.

Pani senator Arciszewska-Mielewczyk, bardzo proszę.

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Dziękuję, Panie Przewodniczący...)

Przepraszam bardzo, Pani Senator, nie zapytałem jeszcze pana dyrektora Misztala o stanowisko Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Oczywiście MSZ całkowicie, jak ja to zazwyczaj mówię, identyfikuje się z wnioskiem i z projektem. Zwykle dodaję informację na temat wybranego trybu - w obydwu przypadkach jest to art. 89 ust. 1 pkt 5 z uwagi na materię ustawową. Dodam również, że Wyspa Man oczywiście posiada zdolność traktatową i stąd te umowy zostały z nią podpisane. Dziękuję.

Teraz już proszę panią o głos, Pani Przewodnicząca.

Dziękuję.

Mam pytanie do przedstawicieli Ministerstwa Finansów. Chciałabym się dowiedzieć, jakie zasady płacenia podatków stosujecie państwo, jeżeli chodzi o marynarzy. Pytam o to, dlatego że do tej pory marynarze traktowani są przez urzędy skarbowe w sposób absolutnie dowolny; nie było jednoznacznych interpretacji prawa i nie można było się ich doprosić. Jedne urzędy skarbowe zwalniały, a drugie nie zwalniały od podatku. Jak to się ma do kwestii właściciela statku, czarterującego i jeszcze kogoś, kto zatrudnia marynarzy? Jak państwo dochodzicie do ustalenia tego, kto, gdzie i na jakich zasadach ma płacić podatek? Jak to się ma do donosów na marynarzy, którzy nie składali rozliczeń podatkowych? Na podstawie donosu i jakichś wyimaginowanych dokumentów skazywało się marynarzy, a tym samym po wyroku stawali się przestępcami. I jak to się ma do sprawy duńskiej, o którą tyle lat walczyliśmy? Marynarze pracujący na kontraktach po zgłoszeniu przez stronę duńską, że nie płacą podatku w Danii... Był tam wtedy zerowy podatek i firmy, które zatrudniały marynarzy, de facto mogły inwestować cały podatek w rozwój swojej firmy. Nie było jednak prawdą, że ci marynarze nie płacili podatków w Polsce, a domiar dostali. Kończyło się to zawałami, udarami mózgu itd. Groziło również umorzenie spraw - rzecznik praw obywatelskich stwierdził, że nie ma narzędzi do wzruszenia decyzji, a tym samym do zwrócenia marynarzom nadpłaconych niesłusznie podatków.

Dla mnie problem nie jest prosty, to jest temat na dłuższą dyskusję, bo ta umowa nie rozjaśnia żadnemu marynarzowi zasad płacenia podatków w Polsce, tym bardziej że...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To nie jest śmieszne.

...Tym bardziej że to są marynarze pracujący na kontraktach. My nie mamy polskich marynarzy w polskich firmach. Ustawa dotyczy polskich marynarzy, ale ci marynarze pracują przede wszystkim na kontraktach. To jest bardzo szeroki temat. Chciałabym, żeby pan jednoznacznie powiedział, jakie obowiązują zasady i czym kierujecie się państwo podczas obliczania podatków marynarskich, bo jest tu ogólny bałagan. Marynarze boją się poruszać tę kwestię. Już nie mówię o tym, że są różne interpretacje. Marynarz nie jest w stanie w czasie rejsu, podczas pobytu poza Polską siedzieć w internecie, surfować tam i dowiadywać się o zmianach zasad podatkowych w różnych częściach Polski. Jak to się ma do rezydencji, do pobytu poza granicami państwa? Jak powiadam, jest różnica między właścicielem, czarterującym a kimś, kto zatrudnia załogę za granicą; są to bardzo różne umowy. Chciałabym, żeby państwo mi opisali swój stosunek do tego problemu, bo z tej umowy... No, marynarz ją przeczyta, OK, ale urząd podatkowy może w każdej chwili zmienić metodę, jeżeli chodzi o naliczenie podatku, i wysłać odpowiednie pismo. Marynarz nie jest urzędnikiem skarbowym ani osobą, która tak doskonale zna prawo, żeby móc się wybronić. Takich przypadków jest bardzo dużo. I mam wrażenie, że Ministerstwo Finansów, niezależnie od tego, jakie są rządy, nie za bardzo chce się temu problemowi przyjrzeć.

Dziękuję.

Panie Ministrze, jeżeli pan jest przygotowany na to, żeby udzielić dzisiaj kompleksowej odpowiedzi, to poproszę o nią teraz. A jeżeli ta odpowiedź z różnych względów nie będzie możliwa, to pamiętajmy, że będzie jeszcze debata plenarna w czasie najbliższego posiedzenia Senatu. Wtedy to pytanie będzie powtórzone i będzie mógł pan zająć stanowisko już po przygotowaniu pełnej odpowiedzi.

Bardzo proszę, Panie Ministrze. Pan minister Maciej Grabowski.

Dziękuję.

Pani Senator, pytanie jest szerokie, ale zasady ogólne są jednakowe dla wszystkich. Między innymi powszechny jest obowiązek płacenia podatków, który obejmuje również osoby, które osiągają dochody z pracy poza granicami kraju, czyli na przykład marynarzy. Tak jak tu było już powiedziane, niezależnie od tego, czy pracują siedem, czy osiem miesięcy, jeśli ośrodek życiowy mają w Polsce, to obejmuje ich powszechny obowiązek podatkowy. To podstawowa kwestia. Oczywiście na ten powszechny obowiązek podatkowy i na nasze wewnętrzne ustawy podatkowe nakładają się umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania czy też, można powiedzieć, siatka umów, bo jest ich około osiemdziesięciu. Są różne zasady unikania podwójnego opodatkowania. Umowę z Wyspą Man należy czytać łącznie z naszymi przepisami wewnętrznymi i w tym akurat wypadku marynarz nie zapłaci podatku, ale to dlatego, że mamy ustawę abolicyjną, a nie dlatego, że to wynika wprost z tej umowy między Polską a Wyspą Man. Tak że nie ma tu jednoznacznej odpowiedzi. Jednak można powiedzieć tak: jeżeli w ogóle nie ma umowy, to jest to stuprocentowy obowiązek. Nie mamy na przykład umowy z Panamą, a prawdopodobnie wielu marynarzy pracuje pod panamską banderą. Ponieważ nie mamy z Panamą umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, obowiązek podatkowy tych marynarzy jest pełny, wynika on wyłącznie z ustawodawstwa krajowego.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...Czarterującym może być ktoś inny...

(Głos z sali: Proszę włączyć mikrofon.)

...a zawierającym umowę będzie ktoś spod bandery panamskiej. Na tym właśnie polega problem. I wtedy będzie problem z rozliczeniem podatkowym, bo to nie jest jednoznaczne. Bandera to jedno, a to, kto zatrudnia marynarza, to drugie. Czarterującym może nie być właściciel panamski. To będzie bandera panamska, ale właścicielem czarterującym będzie ktoś inny i ktoś inny będzie podpisywał umowę z marynarzem. Właśnie na tym polega problem.

Myślę, że...

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: To są ważne sprawy dla życia ludzi...)

Dlatego mówię, że one wymagają szczegółowej odpowiedzi.

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: I to nie jest takie proste...)

Może pan minister...

Oczywiście możemy tutaj... Tych sytuacji jest znacznie więcej. Podałem przykład Panamy, ponieważ jest to akurat kraj, z którym nie mamy umowy. I dlatego podałem go jako przykład kraju, kiedy ten obowiązek dotyczy w stu procentach, bo nie ma zasady... Wszystko jedno, czy Panama bierze podatek od tego marynarza...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ja nie mówię, że Panama bierze...

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: ...Ale urzędy skarbowe tak to interpretują. Zadałam to pytanie, bo jest tu odwieczny problem...)

Jeżeli chodzi o to, jak urzędy skarbowe to interpretują, to można powiedzieć tak. Jeżeli podatnik ma wątpliwość, to może się zwrócić o interpretację indywidualną do urzędu skarbowego.

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Nie ma szans.)

Dlaczego nie ma szans?

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Bo każdy inaczej to interpretuje, nie ma jednoznacznej interpretacji.)

Interpretacja indywidualna chroni podatnika. W związku z tym ma on jakby pewność prawną, ma ochronę prawną.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Interpretację indywidualną w imieniu ministra finansów wydaje pięciu dyrektorów izb skarbowych. I to jest ważna instytucja, bo ona chroni właśnie podatnika przed różną interpretacją czterystu jeden naczelników urzędów skarbowych. Z kolei naczelnik urzędu skarbowego jest zobowiązany korzystać również z pełnego spektrum prawa, które obowiązuje w Polsce, między innymi z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jeśli chodzi o sprawę bandery duńskiej i naszej umowy z Danią, to była podpisana chyba w 2006 r. Potem został podpisany protokół w związku z problemami, które podniosła pani senator. A w związku z tym, że po podpisaniu umowy został podpisany i ratyfikowany protokół, to z tego, co ja wiem, nie ma problemu związanego z wynagrodzeniami tych marynarzy pod duńską banderą, przynajmniej zgodnie z moją wiedzą.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Mogę coś dodać?)

Może jeszcze pan dyrektor dodałby dwa słowa. Można?

Proszę, Panie Dyrektorze.

Może dwa słowa na ten temat, bo wydaje mi się, że rozumiem, o co pani senator chodzi. Chodzi o to, gdzie jest źródło dochodu - tak? W którym kraju, czy tam, gdzie jest bandera, czy tam, gdzie jest armator, który czarteruje ten statek. I kto w związku z tym wypłaca ten dochód, z którego państwa on jest wypłacany.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Rozumiem, że mogą się tu pojawić pewne problemy interpretacyjne, bo nie zawsze to, że statek będzie pływał pod daną banderą, będzie oznaczało, że w danym kraju będzie powstawał dochód. Wtedy musimy po prostu spojrzeć na ten kraj...

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: I na umowę...)

...i na umowę o unikaniu podwójnego podatkowania z krajem, który fizycznie wypłaca ten dochód. I musimy zastosować właściwą umowę lub też, jeśli nie ma tej umowy, normalnie opodatkować ten dochód w Polsce.

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Przecież tak jest...)

Pani Senator, powiem tak. Jeżeli chodzi o interpretacje indywidualne, to od czterech lat robi to minister finansów, to znaczy robią to w tej chwili w imieniu ministra finansów dyrektorzy pięciu izb skarbowych. I proszę mi uwierzyć, że jednolitość wydawania tych interpretacji w chwili obecnej jest olbrzymia. Naprawdę nadzorujemy to regularnie; jest specjalny wydział w ministerstwie, który to nadzoruje, i jakość wydawania tych interpretacji indywidualnych bardzo się poprawiła. Bardzo. Ale nie wykluczam, że w jakichś sprawach, kiedy urzędy robią wymiar, mogą się zdarzać pomyłki - tak jak wszędzie. Jeśli jakiś konkret, coś na piśmie, do nas trafi, to zawsze możemy spróbować taką sprawę przeanalizować, zastanowić się na przykład nad interpretacją ogólną czy nad jakimś pismem od ministra finansów. Jednak do mnie osobiście w ministerstwie - co prawda ja się nie zajmuję interpretacją, a głównie negocjacją tych umów - ten problem, o którym mówi pani senator, po prostu nie dotarł.

Dobrze.

Jeżeli problem wymagałby dalszej dyskusji, rozwinięcia, to zrobimy to na posiedzeniu plenarnym.

Jeszcze pan senator Paweł Klimowicz ma pytanie.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Chciałbym jeszcze nawiązać właśnie do tych interpretacji; być może już na posiedzeniu plenarnym Senatu pan minister ustosunkuje się do tego. Jak to jest możliwe, że poszczególne urzędy skarbowe mają sprzeczne interpretacje?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

I czy nie można byłoby, jeżeli tak jest...

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Tak jest.)

...a wywnioskowałem z tej dyskusji, że chyba tak jest, ujednolicić tego? Bo rozumiem, że taki pion już powstał. Czy nie byłoby lepiej, gdyby po prostu nie było takich wewnętrznych sprzeczności w urzędach, które w końcu podlegają Ministerstwu Finansów? Dziękuję.

Proszę, minister Maciej Grabowski.

Rozumiem, że to się nie wiąże bezpośrednio z tą umową.

(Przewodniczący Leon Kieres: Tak, ale...)

Panie Senatorze, wydajemy mniej więcej trzydzieści tysięcy interpretacji indywidualnych rocznie. Interpretacja indywidualna jest wydawana w konkretnej sprawie na wniosek podatnika. I ona go chroni. Inaczej mówiąc, jeżeli my nie wydamy interpretacji w określonym czasie, to jego interpretacja jest przyjęta, domniemana... A jeżeli my wydamy inną interpretację, niezgodną z tą sugerowaną, to ona podlega normalnym rozstrzygnięciom i kontroli sądów administracyjnych.

Jeśli chodzi o spójność tych interpretacji, to może powiem tak. Cztery lata temu te interpretacje wydawało czterystu jeden naczelników urzędów skarbowych - i wówczas one były niespójne. Myślę, że to jest ten stan wiedzy, o którym pan senator wspominał. W tej chwili w drodze nadzoru - ponieważ my śledzimy te trzydzieści tysięcy interpretacji, które wydaje się rocznie - uchylamy kilkaset. To jest mniej niż pół procenta. Sprawdzamy te interpretacje wydawane przez pięć ośrodków, z których każdy wydaje interpretacje we wszystkich sprawach, dotyczących VAT, PIT itd. Niespójności oczywiście mogą się zdarzać. My uchylamy rocznie mniej więcej kilkaset, starając się, żeby one były spójne. I nie wydaje mi się, żeby w tej chwili istniał problem niespójności wydawanych interpretacji indywidualnych. Jeśli chodzi o wydawane decyzje wymiarowe, to tutaj oczywiście jest możliwość, jak bym powiedział, stosowania przez naczelników różnych podejść. I to podlega oczywiście zaskarżaniu. To znaczy jest możliwość odwołania się do dyrektora izby skarbowej, a potem możliwość kontroli sądowej.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No nie wiem... Jeśli chodzi o interpretacje indywidualne, to trudno mi sobie wyobrazić, żeby można było w tej chwili zapewnić podatnikom większą spójność. Wydaje się, że ta sytuacja jest w tej chwili naprawdę, że tak powiem, dramatycznie lepsza, niż była. Wydaje mi się, że w tej chwili ten system działa w miarę poprawnie. Dziękuję.

Ten dramatyzm sytuacji to, jak rozumiem, w sensie pozytywnym, Panie Ministrze? No, chyba tak...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dobrze, dziękuję bardzo.

Panie Mecenasie - zwracam się do pana Szymona Giderewicza z Biura Legislacyjnego - proszę o stanowisko w obydwu przypadkach.

Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Ustawy wyrażające zgodę na ratyfikację nie budzą zastrzeżeń legislacyjnych. Dziękuję.

Bardzo dziękuję.

Przechodzimy do głosowania.

W pierwszym punkcie jest ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Wyspą Man o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Protokołu do tej Umowy, podpisanych w Londynie dnia 7 marca 2011 r.

Kto jest za przyjęciem tej ustawy? (4)

(Głos z sali: Jednogłośnie.)

Kto z państwa jest za tym, że senator Janusz Rachoń był sprawozdawcą projektu tej ustawy? Nie ma sprzeciwu.

(Senator Janusz Rachoń: Ale kto jest za tym...)

Tak, tak, chodzi o to, kto jest za tym.

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Nie widzę...)

No, ja zwykle pytam...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie widzę sprzeciwu. Dziękuję.

Podjęliśmy dwie uchwały dotyczące punktu pierwszego porządku obrad.

Punkt drugi: rozpatrzenie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Wyspą Man w sprawie unikania podwójnego opodatkowania niektórych kategorii dochodów osób fizycznych, podpisanej w Londynie dnia 7 marca 2011 r.

Kto jest za przyjęciem tej ustawy? (4)

Też jednogłośnie.

Czy jest sprzeciw wobec propozycji, by naszym sprawozdawcą był pan senator Paweł Klimowicz? Nie widzę sprzeciwu.

Uchwała została przyjęta jednogłośnie.

Przechodzimy do punktu trzeciego: rozpatrzenie ustawy o ratyfikacji Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym dotyczącej reformy Rady Wykonawczej, przyjętej przez Radę Gubernatorów Międzynarodowego Funduszu Walutowego Rezolucją Nr 66-2 w dniu 15 grudnia 2010 r.

Druk senacki nr 1270, druki sejmowe nr 4221 i 4013.

Bardzo proszę pana ministra Macieja Grabowskiego.

Bardzo dziękuję panu dyrektorowi.

(Dyrektor Departamentu Polityki Podatkowej w Ministerstwie Finansów Cezary Krysiak: Dziękuję bardzo. Do widzenia.)

Do zobaczenia, Panie Dyrektorze.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo!

Ta ustawa dotycząca ratyfikacji poprawki sprowadza się właściwie do jednej sprawy, mianowicie do sprawy wyboru gubernatorów Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W tej chwili jest wybieranych szesnastu z tych dwudziestu czterech gubernatorów, a ośmiu, jak bym powiedział, jest stałych; są to przedstawiciele ośmiu państw. Poprawka przewiduje, że wszyscy będą wybierani, czyli będzie się wybierać dwudziestu czterech gubernatorów. To zasadnicza sprawa, jeśli chodzi o tę poprawkę. Dziękuję.

Dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Pan dyrektor Misztal w imieniu Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Oczywiście tak jak w poprzednich przypadkach MSZ całkowicie identyfikuje się z wnioskiem. Wybrany tryb wynika oczywiście z członkostwa Polski w organizacji międzynarodowej. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Pan mecenas Giderewicz z Biura Legislacyjnego.

Ustawa wyrażająca zgodę na ratyfikację nie budzi zastrzeżeń.

Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję.

Czy są pytania? Nie ma.

Zamykam dyskusję.

Musimy podjąć dwie uchwały.

Kto jest za przyjęciem ustawy o ratyfikacji poprawki do umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym? (3)

Jednogłośnie za.

Czy jest sprzeciw wobec propozycji, by naszym sprawozdawcą była pani senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk? Nie ma.

Tak więc również jednogłośnie prosimy panią senator o przyjęcie tego obowiązku.

Bardzo dziękuję wszystkim.