Zapis stenograficzny (1850) z 208. posiedzenia

Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej

w dniu 18 listopada 2010 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (druk senacki nr 1018, druki sejmowe nr 3456, 3533).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (druk senacki nr 1017, druki sejmowe nr 3433, 3513 i 3513-A).

3. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o zarządzaniu kryzysowym (druk senacki nr 1016, druki sejmowe nr 3387, 3482).

4. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 1014, druki sejmowe nr 3239, 3507 i 3507-A).

5. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 1021, druki sejmowe nr 3423, 3481).

Otwieramy kolejne posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

Witam wszystkich państwa bardzo serdecznie.

Rozpoczynamy od ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji.

Witam pana ministra Jezierskiego i zapraszam do syntetycznego opowiedzenia nam o zmianach w ustawie. Potem zabierze głos przedstawiciel Biura Legislacyjnego, a następnie państwo senatorowie.

Dzień dobry.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Celem zmiany ustawy - Prawo ochrony środowiska jest możliwość przedłużenia do 2015 r. stosowania mechanizmu odraczania terminu płatności kar. Chodzi o to, żeby podmioty, które obecnie realizują inwestycje, mogły dłużej odliczać sobie te kary, a nie żeby tak, jak jest obecnie, było odesłanie do krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych. Będzie to można realizować do końca roku 2015. Rząd uważa za zasadne poparcie przyjętej przez Sejm ustawy. To uwaga dotycząca pierwszej zmienianej ustawy.

Druga zmiana dotyczy ustawy z października 2009 r. o zarządzaniu emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji. Tu z kolei chodzi o przedłużenie do 1 stycznia 2013 r. składania raportów. Raporty, które będą zawierały dane z 2010 r., będą składane w pierwszej połowie 2011 r., i na podstawie tego będą wykonywane wyliczenia. Chodzi o to, żeby podmioty miały więcej czasu na przygotowanie tych raportów. Nasza opinia na temat nowelizacji tej ustawy też jest pozytywna.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.

Mirosław Reszczyński, Biuro Legislacyjne.

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Biuro Legislacyjne proponuje jedną poprawkę o charakterze legislacyjnym w art. 2, który zawiera zmiany w ustawie o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, dotyczącą brzmienia art. 61. Według opinii biura proponowany obecnie przepis w zestawieniu z proponowanym brzmieniem art. 62 ustawy o zarządzaniu emisjami gazu nie zawiera nowości normatywnej, dlatego że skutkiem występowania bądź niewystępowania tego przepisu w ustawie jest fakt, że nowe rozporządzenie, wydawane na podstawie art. 286 ust. 10 ustawy - Prawo ochrony środowiska, musi wejść w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Czy przepis ten zostanie zamieszczony w ustawie, czy nie, i tak, jeśli nowe rozporządzenie nie zostanie wydane przez ministra właściwego do spraw środowiska, i nie wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., powstanie luka w przepisach. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje usunięcie tak zwanej klauzuli terminowej występującej w tym przepisie in fine. Skutkiem tego będzie nadanie temu przepisowi wartości normatywnej, dlatego że będzie on zakładał, iż stare przepisy wykonawcze będą mogły zostać czasowo zachowane w mocy, jeśli minister właściwy do spraw środowiska nie wyda nowego rozporządzenia przed dniem 1 stycznia 2013 r. Dziękuję.

Dziękuję, Panie Mecenasie.

Panie Ministrze, czy państwo uznają...

Tak. To jest uwaga redakcyjna. Traktujemy to rzeczywiście jako powtórzenie dwa razy tej samej daty, można więc...

W takim razie przejmuję tę poprawkę i poddam ją pod głosowanie, kiedy będziemy głosować.

Otwieram dyskusję.

Czy są pytania? Nie ma.

Zamykam dyskusję.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką, którą przejąłem.

Kto jest za poprawką? (9)

Poprawka została poparta jednogłośnie.

Teraz głosujemy nad całością ustawy wraz z poprawką.

Kto jest za? (9)

Komisja poparła jednogłośnie rozpatrywaną ustawę.

Pozostaje nam wybór sprawozdawcy. Może pani senator Rotnicka?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan senator Sławomir Sadowski będzie sprawozdawcą komisji.

Dziękuję, Panie Senatorze, dziękuję, Panie Ministrze, dziękuję państwu.

Przechodzimy do kolejnego punktu...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Mam informację, że jeszcze nie przyszedł przedstawiciel Biura Legislacyjnego, ogłaszam więc dwuminutową przerwę.

Wznawiam obrady.

Zajmujemy się teraz punktem drugim: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej.

Witam serdecznie pana ministra Zbigniewa Sosnowskiego oraz pana komendanta Piotra Kwiatkowskiego i bardzo proszę pana ministra o kilka słów na temat tej ustawy.

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo Senatorowie! Panie Generale! Szanowni Państwo! Dostojni Goście!

Projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ujęty w porządku dziennym dzisiejszego posiedzenia komisji, został opracowany w celu rozwiązania głównego problemu, nurtującego wyżej wymienioną służbę od kilku lat, to jest niskich stanów osobowych strażaków na poszczególnych zmianach służbowych w jednostkach interwencyjnych Państwowej Straży Pożarnej, oraz problemu nadgodzin w Państwowej Straży Pożarnej. Problem powstał w związku z wprowadzeniem z dniem 1 lipca 2005 r. czterdziestogodzinnego tygodnia służby, w miejsce dotychczasowego przeciętnie pięćdziesięciodwugodzinnego, oraz wydłużenia do osiemnastu dni dodatkowego płatnego urlopu wypoczynkowego stanowiącego rekompensatę z tytułu pełnienia służby w warunkach szczególnie uciążliwych ze względu na przedłużony jej czas.

Dla porównania: w Policji wymiar dodatkowego urlopu wynosi do trzynastu dni roboczych, a w Straży Granicznej do piętnastu dni kalendarzowych. Z badań przeprowadzonych na ten temat przez Komendę Główną Państwowej Straży Pożarnej wynika, iż w celu zapewnienia poziomu stanów etatowych z pierwszego półrocza 2005 r., to jest sprzed wejścia w życie obecnie obowiązującego przepisu art. 35, dotyczącego wymiaru czasu służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej, potrzebnych było pięć tysięcy sto etatów strażaków.

Dostrzegając kwestię ponadnormatywnego czasu służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej, zarówno Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, jak i poszczególni szefowie służby oraz pozostałych jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej podejmowali od 2005 r. działania mające na celu zwiększenie stanów osobowych zmian służbowych. Działania te doprowadziły do zwiększenia stanu etatowego w zmianowym rozkładzie czasu służby w sumie o dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt etatów. Szczegółowe dane liczbowe będę mógł omówić, oczywiście jeśli będzie to państwa interesowało.

Problem niedoborów etatowych, wynikający przede wszystkim z konieczności utrzymania stanów osobowych dających gwarancję podjęcia skutecznych działań ratowniczych, nie został, niestety, definitywnie rozwiązany, czego dowodem są kumulujące się w okresie rozliczeniowym nadgodziny służby pełnionej przez strażaków ponad czterdzieści godzin tygodniowo.

Propozycje zawarte w omawianym projekcie, polegające na wprowadzeniu rekompensaty pieniężnej za przedłużony czas służby lub czasu wolnego w odpowiednim wymiarze wraz z ograniczeniem wymiaru dodatkowego urlopu wypoczynkowego z tytułu pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych z maksymalnie osiemnastu dni do trzynastu dni roboczych należy uznać nie tylko za optymalne z punktu widzenia dalszego funkcjonowania służby, ale także ze względu na skutki finansowe dla budżetu państwa.

Szanowni Państwo Senatorowie, problem, o którym mówimy, istnieje od 2005 r., a nasze propozycje mają na celu pogodzenie interesu strażaka Państwowej Straży Pożarnej oraz interesu naszej ojczyzny, Rzeczypospolitej Polskiej.

Po zapoznaniu się z poprawkami, które będą tu proponowane, a do których jestem gotów się odnieść w odpowiednim czasie, będę jednak już teraz prosił Wysoką Komisję o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Jeśli państwo będą mieli pytania, służę odpowiedzią. Dziękuję bardzo.

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze, za przedstawienie ustawy i stanowiska rządu, bo jest to też istotne w kontekście podejmowania decyzji.

Czy pan generał życzy sobie zabrać głos?

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo Senatorowie! Szanowni Państwo!

Ja chciałbym tylko potwierdzić, że faktycznie zmiany, jakie nastąpiły w 2005 r., związane ze skróceniem czasu służby - oczywiście w związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej - z pięćdziesięciu dwóch, średnio, do czterdziestu godzin tygodniowo w znaczny sposób przyczyniły się do tego, iż pogorszyła się, co bardzo istotne, sytuacja na zmianach służbowych w jednostkach ratowniczych Państwowej Straży Pożarnej. Doszliśmy do tego, że na dobrą sprawę nie możemy sobie za bardzo poradzić z utrzymaniem odpowiednich stanów, nie dając naszym strażakom odpowiedniej rekompensaty. W tym wypadku był to oczywiście urlop, ale urlop ten jakby napędza tę sytuację, bo my dajemy urlop i znowu musimy dbać o to, żeby uzupełnić braki.

Analizowaliśmy wielokrotnie różne warianty i wydaje nam się, że najtańszym i najbardziej logicznym rozwiązaniem - zostało to potwierdzone w naszych badaniach - niewpływającym na budżet, w dalszej części oczywiście wynikającym z odpraw emerytalnych i innych tego typu spraw, jest świadczenie rekompensaty za godziny ponadnormatywne, czyli za to, co przekracza czterdzieści godzin tygodniowo.

Chciałbym uprzejmie prosić Wysoki Senat, żeby potraktował to rozwiązanie jako naprawdę sprzyjające dobrej organizacji Państwowej Straży Pożarnej. Dziękuję uprzejmie.

Bardzo dziękuję, Panie Generale.

Myślę, że wyjaśnienia pana ministra Sosnowskiego i pana generała już odpowiedziały na niektóre z państwa pytań.

Teraz Biuro Legislacyjne. Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Dziękuję bardzo.

W opinii Biura Legislacyjnego przedstawione są trzy uwagi z propozycjami poprawek, które mają charakter doprecyzowujący, nie ingerują w meritum przyjęte przez Sejm. Szczegółowo opisałem je w opinii. Czy mam je przedstawić ponownie?

Nie. Proszę tylko je zasygnalizować...

Czy panowie senatorowie życzą sobie, żeby zostały przedstawione?

(Głosy z sali: Nie, wszyscy je mają.)

Wszyscy dostali opinię i znają te poprawki. Ze względu na apel rządu nie przejmuję żadnych poprawek.

Czy państwo senatorowie...

Bardzo proszę, pan przewodniczący Sepioł.

Chciałbym zapytać o trzy sprawy. Po pierwsze, mówi się tutaj o dwóch dodatkowych typach urlopów: jest dodatkowy urlop wypoczynkowy wynikający z osiągnięcia wieku i dodatkowy urlop wynikający ze stażu. To właściwie ile urlopu ma strażak z dwudziestopięcioletnim stażem służby po ukończeniu pięćdziesiątego piątego roku życia? Rozumiem, że są jeszcze dodatkowe tygodnie urlopu, ile więc właściwie strażacy mają urlopu? To pierwsze pytanie.

Pytanie drugie: Ile to wszystko będzie kosztować, jeśli będziemy wypłacać strażakom rekompensaty? Co to oznacza dla budżetu? Jakie to są kwoty?

A trzecia kwestia, która mnie najbardziej zaskakuje, to powstanie funduszu celowego, którego dotyczy art. 1. Odkąd pamiętam, wszyscy ministrowie finansów zwalczali fundusze celowe, systematycznie je likwidowali, a jeśli ktoś wychodził z pomysłem utworzenia funduszu celowego, to dostawał po łapach za to, że w ogóle jest "przeciwko" i niemal "nie po linii". Co się stało, że nagle powstaje nowy fundusz celowy? Jakie to są mniej więcej kwoty i skąd one się biorą? Czy mogliby mi państwo przybliżyć, co to jest Fundusz Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej? Dziękuję.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Pan minister Sosnowski, bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo Senatorowie!

Jeśli chodzi o urlopy, to zgodnie z obecnie obowiązującą ustawą strażak ma dzisiaj dwadzieścia sześć dni urlopu podstawowego i maksymalnie osiemnaście dni dodatkowego. Naszą zmianą ustawy proponujemy zmniejszenie dodatkowego urlopu z osiemnastu dni do trzynastu, tak jak to jest w pozostałych służbach - w Policji i Straży Granicznej. Dlaczego to zmniejszamy? Dlatego że zgodnie z ustawą obowiązującą dotychczas strażacy mieli nadgodziny, za które nie mieli płacone. W związku z tym, kiedy mamy zapłacić strażakowi za nadgodziny, chcemy przywrócić urlop dodatkowy do takiego poziomu, jaki jest w pozostałych służbach resortowych, czyli w Straży Granicznej i w Policji.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Nie, było zmniejszane, czyli dzięki temu uzyskujemy zwiększone obsady etatowe na służbie jednorazowo w poszczególnych jednostkach, co jest korzystne dla budżetu państwa, a sprawiedliwe dla strażaka. Jeśli bowiem będzie miał zapłacone za nadgodziny, to nie ma podstaw do dodatkowego urlopu, tego zwiększonego, powyżej trzynastu dni.

Jeśli chodzi o koszty budżetowe nadgodzin, w budżecie państwa na ten cel przeznacza się 100 milionów zł. Z wyliczeń, które już przeprowadziliśmy i symulacji, które zrobiliśmy, wynika, że pokryje to zapotrzebowanie na te cele.

Jeśli chodzi o pytanie trzecie, to jestem winien wyjaśnienie. Może nawet powinienem powiedzieć o tym w części pierwszej mojej wypowiedzi? Mam odwagę powiedzieć, Szanowni Państwo, że w projekcie rządowym ustawy nie było funduszu wsparcia, ale członkowie komisji, a potem Wysoka Izba, zdecydowały o przyjęciu tego rozwiązania. Nie ukrywam, że z punktu widzenia służby mundurowej fundusz ten jest korzystny. Zwracam też uwagę, że fundusz ma zarówno Policja, jak i Straż Graniczna, a Państwowa Straż Pożarna byłaby jedyną służbą, która by go nie miała. Jako przedstawiciel rządu jeszcze raz podkreślam, że w projekcie rządowym tego nie było, zdecydowali o tym parlamentarzyści, a rozstrzygnięcie należy również do państwa.

(Głos z sali: A skąd przychody do tego funduszu?)

Skąd przychody? Już odpowiadam. W Państwowej Straży Pożarnej są prowadzone różnego rodzaju szkolenia, które mogą być odpłatne. Na przykład strażacy w związku z tym, że mają zwiększone obsady służby, będą mogli obstawiać imprezy masowe, jeśli jakiś samorząd będzie sobie tego życzył, ale będzie musiał za to zapłacić. Chcielibyśmy, żeby te pieniądze trafiały na ten fundusz, by pokryć te nadgodziny, bo oczywiście trzeba będzie tę służbę od strażaka wykupić, żeby mógł on realizować te zadania. Dziękuję bardzo.

Jeszcze pan generał. Bardzo proszę, Panie Komendancie.

Chciałbym dodać do tego, co był uprzejmy powiedzieć pan minister, że fundusz ten jest bardzo istotny dla naszych szkół, dlatego że w Państwowej Straży Pożarnej funkcjonują trzy szkoły: szkoła aspirantów, szkoła podoficerska i Szkoła Główna Służby Pożarniczej. Gdybyśmy nie mieli możliwości korzystania z takiego funduszu, powodowałoby to dość duże ograniczenia w działaniu tych szkół. Zauważyłem zdziwienie na twarzy pana senatora, ale chciałbym wyjaśnić, że naprawdę jest bardzo dużo spraw związanych z zapewnieniem codziennej funkcjonalności i utrzymania odpowiednich warunków działania tych szkół. Oprócz tego, że szkolą one naszych strażaków, dodatkowo pełnią rolę jakby odwodów operacyjnych komendanta na wypadek różnego rodzaju zdarzeń, takich jak przy ostatnich powodziach. W tym momencie jesteśmy w stanie zapewnić środki na utrzymanie tych zadań, ale również na drobne remonty, na bazy sprzętowe, na modernizację poligonów, na czysto praktyczne cele związane z funkcjonowaniem szkoły.

Dziękuję, Panie Komendancie.

Ostatnie zdanie pan minister, bardzo proszę.

Szanowni Państwo, z dniem 1 stycznia likwiduje się budżetowe zakłady obsługi, które w pewien sposób spełniały funkcje tego funduszu. Po zlikwidowaniu tych zakładów praktycznie nie byłoby możliwości, o których mówił pan generał.

Dziękuję bardzo.

Pan senator Paszkowski, bardzo proszę.

Ja mam pytanie odnośnie do tej rekompensaty. Na jakiej podstawie państwo ustalili, że to ma być 60% z 1/172 przeciętnego uposażenia? Czy ma to jakieś odniesienie do innych służb mundurowych? Bo to jest jakby zmiana zasady, że się płaci, powiedzmy...

I pytanie dodatkowe: Czy ta rekompensata będzie płacona niezależnie od tego, czy podczas dyżuru faktycznie była wykonywana służba w postaci akcji ratowniczej, czy też nie, czy będzie się to zmieniało zależnie od okoliczności?

Dziękuję.

Bardzo proszę, pan minister.

Panie Przewodniczący! Państwo Senatorowie!

Zacznę od końca. Trudno powiedzieć, czy podczas pełnienia służby będzie miało miejsce jakieś zdarzenie. Strażak będzie miał zapłacone za służbę, którą będzie pełnił w jednostce Państwowej Straży Pożarnej, a czy wtedy będzie miało miejsce zdarzenie, czy nie, trudno powiedzieć: może być jedno, może być kilka, może nie być wcale. Ale bez względu na to, czy zdarzenia będą miały miejsce, czy nie, strażak będzie miał zapłacone, bo, jak powiedziałem, pełni dwudziestoczterogodzinną służbę w jednostce Państwowej Straży Pożarnej, czyli bez przerwy jest do dyspozycji swojego przełożonego.

Skąd kwota 60% 1/172 uposażenia strażaka za godzinę? Otóż, Drodzy Państwo, jest to wynik porozumienia. Wielokrotnie chcieliśmy rozwiązać problem nadgodzin, ale zawsze rozbijało się to o brak pieniędzy. Kiedy pojawiła się szansa, że mogliśmy otrzymać 100 milionów zł, chcieliśmy rozwiązać - proszę zwrócić uwagę - dwa problemy: problem nadgodzin i zwiększenia obsady etatowej służby, dochodząc do tego, co było w roku 2005, bo jest to rozwiązanie optymalne nie dla Państwowej Straży Pożarnej, ale dla obywateli. Na podstawie danych statystycznych dotyczących pewnych zdarzeń doszliśmy do przekonania, że jest to optymalna liczba strażaków jednocześnie na służbie. A skąd dokładnie 60%? Drodzy Państwo, pewnie każdy z nas, ja też, chciałby dać 100%, ale za jedną służbę, którą strażak będzie pełnił przez dwadzieścia cztery godziny, otrzyma kwotę 333 zł brutto, czyli około 260 zł netto. Uważamy, że jest to godna kwota, nie poniża strażaka, a gdybyśmy chcieli zapłacić 100%, nie rozwiązalibyśmy problemu zwiększonych obsad etatowych na służbie. My porozumieliśmy się ze strażakami i uzyskaliśmy pewien konsensus, dbając o dobro strażaka, o dobro obywateli i naszej ojczyzny.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Pan senator Dajczak, bardzo proszę.

Przepraszam, że jeszcze wrócę do tego, jak to wygląda w wypadku innych służb mundurowych, które pełnią podobną funkcję. Czy te dyżury są wynagradzane mniej więcej tak samo, czy taka instytucja tam występuje?

Poproszę jednym zdaniem. Pan minister czy pan komendant?

W innych służbach nie ma takiej formy, ale w Policji jest możliwość rekompensowania, zasilania służb policjantów chociażby ze środków samorządowych. Chciałbym jeszcze dodać do tego, co powiedział pan minister, że na dobrą sprawę my dochodzimy przez to do bardzo istotnej kwestii: do utrzymania na zmianie służbowej - bo tu nawiązuję do pierwszej części pytania - takiej liczby strażaków, która zapewnia optymalne wykonywanie zadań operacyjnych, a w przeniesieniu na jednostkę ratowniczo-gaśniczą, gdzie dzisiaj mamy taką sytuację, że aby utrzymać ten poziom, musimy utrzymać, w zależności od kategorii jednostki, około ośmiu, dziewięciu, dziesięciu strażaków. Dzięki temu możemy zapewnić ten poziom z pełnym spokojem, bo wiemy, że będziemy mieli to zagwarantowane. I to jest bardzo istotne, bo dysponując siłami, które mamy na miejscu, dysponujemy nimi w pełnym zakresie operacyjnym. I to jest istotne.

Dzisiaj mamy taką sytuację, że w niektórych miejscach musielibyśmy wysyłać do zdarzeń samochody ratownicze z obsadą trzyosobową, co jest niedopuszczalne. Zapewniamy więc obsadę wyższą, ale kosztem dni wolnych i...

Myślę, że to wystarczy jako odpowiedź.

Bardzo proszę, pan senator Dajczak.

Tylko jedno zdanie. Pan minister, odpowiadając koledze na pytanie dotyczące tych 60%, użył sformułowania "porozumieliśmy się". Chciałbym spytać, czy to była forma konsultacji ze związkami zawodowymi itd. Może jednym zdaniem? Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Państwo Senatorowie!

Myśmy wystąpili o opinie do wszystkich związków zawodowych i nie będę państwa oszukiwać, że one przyjęły to z zadowoleniem. Trzeba powiedzieć uczciwie, że związki dalej podnosiły problem, iż oczekiwałyby 100%. Proszę mi wierzyć, że jeszcze wczoraj spotkałem się z jednym ze związków zawodowych i że związkowcy przyznają, iż oczekiwaliby więcej i zapewne w przyszłości będą występować do Sejmu, żeby zmienić tę kwotę, ale jest to kwota, która ich w miarę zadowala. Drodzy Państwo, nie trzeba się oszukiwać, każdy by chciał mieć 100%, ale strażacy zapowiedzieli, że to nie będzie polem do konfliktów.

Panie Ministrze, to wystarczy, bo jest to oczywiste.

Czy są jeszcze jakieś pytania? Nie ma.

W takim razie zamykam dyskusję.

Nie zgłoszono poprawek, głosujemy zatem nad ustawą w kształcie przedstawionym przez Sejm.

Kto jest za przyjęciem ustawy? (8)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Ustawa została poparta jednogłośnie.

Pozostaje nam wyznaczenie sprawozdawcy. Pan generał Meres przyjmie tę rolę, za co dziękujemy i przechodzimy teraz do kolejnego...

Chciałbym państwu senatorom podziękować za życzliwość i zrozumienie. Dla nas jest to ważne, bo ta ustawa musi być przyjęta przed ustawą budżetową, jeżeli chcemy rozwiązać ten problem. Dziękuję jeszcze raz.

Dziękujemy za współpracę, Panie Ministrze.

Teraz przechodzimy do punktu trzeciego, dotyczącego ustawy o zarządzaniu kryzysowym i...

(Zastępca Dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa Kamil Galicki: Kamil Galicki, zastępca dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa.)

Aha, rozumiem. W takim razie bardzo proszę o przedstawienie nam założeń, a pana komendanta i pana ministra już żegnam.

Wnioskodawcą projektu ustawy był pan minister spraw wewnętrznych i administracji. Projekt został opracowany przez Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, a jego celem jest implementacja do polskiego prawa dyrektywy Rady 114/WE z dnia 8 grudnia 2008 r. w sprawie rozpoznawania i wyznaczania europejskiej infrastruktury krytycznej oraz oceny potrzeb w zakresie poprawy jej ochrony. Projekt przedmiotowy wprowadza definicję europejskiej infrastruktury krytycznej, opartą na już istniejącej definicji infrastruktury krytycznej i nie rozszerza innych zakresów poza zakres wskazany w dyrektywie. W załączniku nr 3 do dyrektywy opisane zostały również sposób i procedura rozpoznawania przez państwa członkowskie europejskiej infrastruktury krytycznej. Podstawą zdefiniowania tej infrastruktury są kryteria sektorowe i kryteria przekrojowe, które mają niejawny charakter.

W projekcie ustawy na dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa nałożono obowiązek bieżącego rozpoznawania potencjalnej europejskiej infrastruktury krytycznej we współpracy z ministrami i kierownikami urzędów centralnych odpowiadających za systemy zaopatrzenia w energię, paliwa, transport, komunikację oraz informowania o wyznaczeniu potencjalnej infrastruktury krytycznej państw członkowskich Unii Europejskiej, na który może mieć ona wpływ.

Europejską infrastrukturę krytyczną będzie się wyznaczać w drodze uchwały Rady Ministrów.

W dniu 7 października 2007 r., na posiedzeniu podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia tej sprawy - druk nr 3387 - wprowadzono proponowane przez Biuro Legislacyjne poprawki o charakterze redakcyjnym i doprecyzowującym. Dodatkowo wprowadzono dwie poprawki proponowane przez Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, które dotyczyły dodania w art. 6a ust. 1 pkt 1 wyrazu "przybliżone" i w konsekwencji wykreślenia w art. 6b ust. 2 wyrazu "przekrojowe".

Jeżeli będą państwo mieli jakiekolwiek pytania albo...

Zawsze jest tak, że państwo są do dyspozycji, jeśli są pytania. Ale za deklarację dziękuję.

Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.

Dziękuję bardzo.

Ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych.

Dziękuję bardzo.

Czy są pytania? Nie ma.

Zamykam dyskusję.

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem ustawy? (8)

Ustawa została poparta jednogłośnie.

Sprawozdawcą jest pan generał Meres, którego pasją są te kwestie. Dziękujemy panu generałowi za reprezentowanie komisji.

Przechodzimy do punktu czwartego, dotyczącego ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" oraz niektórych innych ustaw.

Witam pana ministra Engelhardta wraz ze współpracownikami i oddaję głos, prosząc o bardzo krótkie zreferowanie kwestii.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ustawa o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" oraz niektórych innych ustaw została uchwalona przez Sejm 29 października i obejmuje swym zakresem cztery grupy rozwiązań. Po pierwsze, umożliwia jednostkom samorządu terytorialnego przejmowanie własności dworców kolejowych wraz z gruntami. Po drugie, wprowadza rozwiązania, które dają możliwość regulowania zobowiązań podatkowych powstałych z tytułu wnoszenia do niektórych spółek grupy PKP wkładów niepieniężnych, czyli aportów, poprzez zapłatę Skarbowi Państwa akcjami spółki PLK SA, które posiada PKP SA. Po trzecie, przedmiotem regulacji są rozwiązania umożliwiające uregulowanie kwestii zobowiązań PKP SA wobec Skarbu Państwa z tytułu wykonania w 2002 r. umów gwarancji związanych z kredytami zaciągniętymi przez przedsiębiorstwo państwowe PKP poprzez zapłatę tych zobowiązań akcjami PLK SA. I wreszcie po czwarte, są tu przepisy wskazujące źródła spłaty pożyczek wraz z odsetkami w wypadku sfinansowania w latach 2011-2015 przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków własnych nabycia od PKP SA przez Skarb Państwa, reprezentowany przez ministra właściwego do spraw transportu, akcji PLK SA w wypadku niedoboru środków na rachunku funduszu kolejowego niezbędnych do terminowej obsługi tego zadania. To są te podstawowe przepisy.

Myślę, że w tej ustawie najważniejsza jest pierwsza grupa przepisów, które umożliwiają przekazywanie przez PKP SA własności bądź użytkowania wieczystego dworców kolejowych wraz z gruntami jednostkom samorządu terytorialnego. Celem uchwalenia tych przepisów jest umożliwienie tego przekazywania, a z drugiej strony przepisy te są oczekiwane przez jednostki samorządu terytorialnego, by można było stworzyć klarowne zasady prawne dla samorządów, które ewentualnie deklarują chęć przejęcia dworców kolejowych lub modernizację tych dworców i być może ulokowanie tam różnych innych instytucji samorządowych. Po szerokiej dyskusji, która miała miejsce także w komisjach, przepisy te zostały rozszerzone. W początkowej wersji przewidywały one, że będzie możliwość przekazania dworca na własność gminie w zamian za redukcję zobowiązań podatkowych, czyli w rozliczeniu, ale po bardzo szerokiej dyskusji w komisjach Sejm uchwalił przepis, który zawiera sformułowanie "jednostka samorządu terytorialnego", a zatem może to być nie tylko gmina, ale również powiat lub województwo, a także związek tych jednostek samorządowych. Rozwiązanie to wydaje się korzystne, bo poszerza paletę możliwości. Sądzę, że przepisy te wpłyną zwłaszcza na poprawę stanu naszych dworców, tych, które samorządy by chciały przejąć.

Pozostałe przepisy mają pewne znaczenie dla grupy PKP, bo chodzi w nich o możliwość regulacji zobowiązań podatkowych, które powstają nawet w wyniku obowiązkowego, wynikającego z przepisów, aportowania majątku do spółek grupy PKP. I stąd te oczekiwane przepisy, których brak blokował w istocie tę możliwość aportowania.

Dziękuję, Panie Przewodniczący. Gdyby były pytania, to oczywiście...

Jasne, dziękuję bardzo.

Biuro Legislacyjne, pan mecenas.

Dziękuję bardzo.

Biuro nie zgłasza uwag do ustawy.

Tak jest najlepiej.

Otwieram dyskusję.

Pan senator Dajczak.

Krótkie pytanie, Panie Ministrze. Chciałbym spytać o zainteresowanie samorządów, jeśli można tak powiedzieć, przejmowaniem. Czy mają państwo rozeznanie, ile samorządów faktycznie chce to przejąć, a ile nie jest zainteresowanych.

Proszę, Panie Ministrze.

Dziękuję.

To nie jest tak, Panie Senatorze, że czeka kolejka chętnych z wielkim entuzjazmem. Samorządy dochodzą do takich wniosków powoli, nie jest to proces bardzo szybki. Do dzisiaj w Polsce zostało przekazanych w różnych formach około stu dworców. Oceniamy ten proces jako dobry, ponieważ dworce te zyskały, przeprowadzono ich remont i zostały one zagospodarowane. Pięknym przykładem działania samorządów na tym polu jest dworzec w Tychach.

My nie mamy takiej listy zgłoszeniowej, że czekamy, wręcz nie możemy tego, że tak powiem, przerobić. Ja szacuję, że po wejściu w życie tych przepisów, które są korzystne, bo zawierają możliwość przekazania własności wraz z gruntem, co było oczekiwane, oprócz tych stu dworców przekazaniem może być objętych jeszcze sto do dwustu dworców, zależnie od tego, jak będzie się kształtowała sytuacja, bo oczywiście ta druga strona musi chcieć i musi mieć na to fundusze, gdyż przejmując dworzec, podejmuje określone zobowiązania i musi mieć na to zabezpieczenie finansowe. W przyszłości może to dotyczyć stu plus sto pięćdziesiąt do dwustu dworców, czyli w sumie trzystu z tysiąca eksploatowanych na dzisiaj przez PKP dworców.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę, pan senator Paszkowski.

Jeśli się orientuję, to w tej chwili na mocy ordynacji podatkowej funkcjonowało w kraju przekazywanie za zaległości podatkowe, były zawierane takie transakcje. A jaka jest wartość dodana w tej ustawie w kontekście funkcjonowania innych przepisów, na przykład podatkowych, które umożliwiały przekazywanie nieruchomości chociażby z tytułu zobowiązań podatkowych?

Chciałbym tu, jeśli mogę, podkreślić, że przepis art. 66 ordynacji podatkowej umożliwiał taką kompensatę nieruchomości w zamian za zobowiązania podatkowe na różnych szczeblach: czy to wobec Skarbu Państwa, czy to wobec jednostki samorządu terytorialnego, i to nie jest akurat istotą tych przepisów. Jest to raczej jakby usystematyzowanie ich i uporządkowanie. Moim zdaniem wartością dodaną w tej grupie przepisów jest przekazanie dworców wraz z gruntem na własność samorządom. Przepisy te rozwiewają wątpliwości, bo były też formy przekazania na przykład w trzydziestoletnią dzierżawę bez tytułu własności. Tutaj mamy przekazanie własności i samorządy tego oczekiwały, żeby była to konkretna własność, a nie na przykład jakaś dzierżawa.

Dziękuję.

Czy są jeszcze pytania? Nie ma.

Biuro Legislacyjne nie ma pytań ani sugestii, nie miało też uwag wcześniej.

W takim razie zamykam dyskusję.

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem ustawy? (8)

Ustawa została poparta jednogłośnie.

Pan senator Sepioł wyraził wolę bycia sprawozdawcą, za co mu dziękuję.

Jeśli jest już sprawozdawca, to przechodzimy do kolejnego punktu. Ale nie ma jeszcze legislatora...

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Juliusz Engelhardt: Chciałbym podziękować serdecznie za to procedowanie. Bardzo dziękuję.)

Dziękujemy, Panie Ministrze.

Dwuminutowa przerwa w oczekiwaniu na legislatora.

W punkcie piątym mamy rozpatrzenie ustawy o cudzoziemcach i jest z nami szef Urzędu do spraw Cudzoziemców, pan Rafał Rogala.

Witam pana ministra i bardzo proszę o kilka zdań na temat ustawy o cudzoziemcach.

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ustawa o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw ma na celu dostosowanie polskiego prawa do regulacji zawartych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 marca 2010 r., zmieniających konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenie nr 562/2006 w zakresie dotyczącym przepływu osób posiadających wizy długoterminowe.

Konieczne stało się przyjęcie dla wiz krajowych podobnych rozwiązań dotyczących trybu ich wydawania, jakie są stosowane w wypadku wydawania dokumentów pobytowych. W celu dostosowania prawa polskiego do uregulowań wynikających z rozporządzenia nr 265/2010 w projekcie ustawy przewiduje się zmiany w zakresie wydawania wiz krajowych. Dodaje się nową przesłankę o odmowie wydania wizy krajowej, to jest figurowanie danych cudzoziemca w systemie informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, oraz wprowadza się dopuszczany rozporządzeniem wyjątek od tej zasady, dotyczący odmowy wydania wizy krajowej w sytuacji, gdy za jej wydaniem przemawiają poważne przyczyny, zwłaszcza względy humanitarne lub zobowiązania międzynarodowe Skraca się okres ważności wizy krajowej z pięciu lat do jednego roku. Określa się tryb konsultacji przy wydawaniu wizy krajowej, gdy dane cudzoziemca ubiegającego się o wydanie tej wizy znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, a zachodzą poważne przyczyny do jej wydania. Określa się tryb postępowania przy przedłużaniu wizy krajowej. Uchyla się przepisy dotyczące naklejki wizowej wizy krajowej. Określa się kompetencje organów polskich do badania przesłanek unieważnienia lub cofania wizy, gdy państwo obszaru Schengen zasięga opinii na podstawie art. 25 konwencji wykonawczej do układu z Schengen oraz obowiązek poinformowania, że w przepisach krajowych nie ma podstaw do wydania takiej decyzji.

Ponadto w związku ze stosowaniem do wiz krajowych rozwiązań wynikających ze wspomnianego rozporządzenia proponuje się odstąpienie od wydawania wiz krajowych w trakcie procedur ubiegania się o udzielenie zezwoleń pobytowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Dla potwierdzenia, że cudzoziemiec złożył w terminie wniosek o wydanie zezwolenia i wniosek ten nie zawiera braków formalnych lub formalne braki zostały uzupełnione w terminie, będzie stosowany odcisk stempla w dokumencie podróży. Pobyt takiego cudzoziemca będzie z mocy prawa uważany za legalny do czasu wydania decyzji ostatecznej w sprawie zezwolenia.

W konsekwencji notyfikowania innym państwom członkowskim dokumentów wydawanych szefom i członkom personelu misji dyplomatycznych, kierownikom urzędów konsularnych i członkom personelu konsularnego państw obcych oraz członkom ich rodzin, potwierdzających pełnienie przez te osoby określonych funkcji, jako dokumentów pobytowych, dostosowuje się w ustawie o cudzoziemcach przepisy dotyczące tej kategorii cudzoziemców.

Zmiany w ustawie o cudzoziemcach, zwłaszcza polegające na odejściu od wydawania wiz w proceduralnych postępowaniach o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenia na osiedlenie lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich spowodowały konieczność znowelizowania trzech innych ustaw, to jest ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Ponadto ustawa wprowadza zmiany przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Wizowym Systemie Informacyjnym. Mają one na celu zapewnienie pełnej zgodności pomiędzy ustawą o cudzoziemcach oraz ustawą o SIS i VIS w zakresie przepisów dotyczących uprawnień Policji do dostępu do danych Wizowego Systemu Informacyjnego w trybie bezpośrednim z uwagi na to, że wydawane przez Policję decyzje o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia Polski nie dotyczą wiz Schengen, a tym samym organ ten nie będzie już uznawany za organ wizowy, który jest uprawniony do dostępu danych VIS zarezerwowanych dla organów wizowych. Bardzo dziękuję.

Dziękuję.

To było trochę więcej niż kilka zdań, ale czyta pan szybko, Panie Ministrze.

W takim razie poproszę Biuro Legislacyjne.

Szymon Giderewicz, legislator w Biurze Legislacyjnym.

Wysoka Komisjo!

W opinii Biura Legislacyjnego znalazły się cztery szczegółowe uwagi. Pierwsza z nich dotyczy nowych rozwiązań ustawy, które zakładają, że okres ważności wizy nie może przekroczyć roku. Czyni to bezprzedmiotowym zastrzeżenie w ust. 1 art. 31 ustawy. W celu uniknięcia ewentualnych wątpliwości interpretacyjnych proponuję poprawkę zmierzającą do skreślenia zbędnego elementu przepisu.

Uwaga zawarta w punkcie drugim uwzględnia potrzebę dokonania zmiany także w ustawie o ewidencji ludności, która ma wejść w życie w sierpniu 2011 r. Zmiana ta polegałaby na ujednoliceniu zmienianych dziś przepisów oraz przepisów zawartych w tej właśnie ustawie. Warunkiem jej skutecznego dokonania będzie jednak ogłoszenie ustawy o ewidencji ludności w Dzienniku Ustaw. Ustawa ta jest już podpisana przez prezydenta.

Uwaga zawarta w punkcie trzecim ma charakter redakcyjny i zmierza do wskazania na dziennik promulgacyjny w przepisie.

Uwaga zawarta w punkcie czwartym dotyczy przepisu przejściowego art. 7 ust. 1 rozpatrywanej dziś ustawy. Przepis ten utrzymuje czasowo w mocy rozporządzenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów ustawy. Wątpliwości może budzić czasowe utrzymanie w mocy przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 48f, art. 48g ust. 1 i art. 71d dotychczasowej ustawy.

Na podstawie art. 48f nie zostały dotychczas wydane przepisy wykonawcze. W tym zakresie obowiązuje czasowo utrzymane w mocy rozporządzenie wydane na podstawie nieobowiązującego już art. 46 ustawy o cudzoziemcach. Aby przepis w tym brzmieniu znalazł zastosowanie, konieczne jest wydanie rozporządzenia na podstawie art. 48f do czasu wejścia w życie niniejszej ustawy. Celem uniknięcia w systemie luki wynikającej z braku przepisów wykonawczych takie rozporządzenie powinno być wydane jak najszybciej, przed 22 listopada tego roku, z uwagi na to, że dotychczasowe rozporządzenie, czasowo utrzymane w mocy, z tym dniem straci swoją ważność.

Kolejna wątpliwość dotyczy utrzymania w mocy art. 48g ust. 1 przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tego artykułu z uwagi na to, że obecnie obowiązujące rozporządzenie zostało wydane także na podstawie ust. 4 tego artykułu. W celu uniknięcia ewentualnych wątpliwości interpretacyjnych związanych z okresem obowiązywania czasowo utrzymanego w mocy rozporządzenia wydaje się konieczne dodanie po wyrazach "art. 48g ust. 1" wyrazów: "i ust. 4".

Ostatnia wątpliwość dotyczy przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 71d. Przepis ten był nowelizowany jedną z wcześniejszych ustaw zmieniających ustawę o cudzoziemcach w zakresie odesłania do art. 12, bo są pewne wątpliwości, czy to rozporządzenie w dalszym ciągu obowiązuje, nie wiem jednak, czy te wątpliwości będzie podzielała strona rządową.

Minimalną poprawką w zakresie art. 7 ust. 1 byłoby zastąpienie wyrazów "art. 48g ust. 1" wyrazami "art. 48g ust. 1 i 4". Dziękuję.

Dziękuję, Panie Mecenasie.

Mamy kilka propozycji poprawek i wątpliwości, poproszę więc stronę rządową o opinię dotyczącą poprawek i ewentualnie wyjaśnienie wątpliwości, a jeśli państwo się zgadzają z wątpliwościami, możemy sformułować poprawkę zgodnie z tym, co proponuje pan mecenas, i głosować nad nią.

Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, odpowiadając en bloc, poprawki od pierwszej do trzeciej są jak najbardziej zasadne i przyjmujemy je. Wątpliwości określone w punkcie czwartym dotyczą trzech przepisów. Jeśli chodzi o dwa pierwsze przepisy, wątpliwości te podzielamy. W odniesieniu do przepisów upoważniających, dotyczących wydania jak najszybciej rozporządzenia, do wydania którego upoważniony jest minister spraw zagranicznych, uzyskaliśmy zapewnienie z biura prawnego ministerstwa, iż rozporządzenie takie ukaże się jak najszybciej przed wejściem w życie przepisów ustawy.

Wątpliwość druga jest jak najbardziej zasadna, a ja chciałbym poświęcić kilka słów wątpliwości trzeciej. Naszym zdaniem nie zachodzi tu żaden konflikt formalnoprawny, ponieważ, jak pan zaznaczył, nie zostały zmienione przepisy w zakresie upoważnienia - art. 71d - tylko art. 12, aczkolwiek upoważnienie ustawowe jest tak skonstruowane, że odsyła do takiego zakresu przepisów merytorycznych, który jest konieczny do określenia wzoru w stosunku do wskazanych zezwoleń pobytowych. W zakresie, w jakim został zmieniony art. 12, nie ma to wpływu na te przepisy upoważniające. Stąd też w naszej opinii nie zachodzi potrzeba dokonywania zmiany tego przepisu, ponieważ interpretacyjnie i formalnie jego funkcjonowanie w takim kształcie jest zasadne.

Dziękuję, Panie Ministrze, za te wyjaśnienia.

Panie Mecenasie, mamy sformułowane trzy poprawki i poddamy je pod głosowanie, nie budzą one bowiem żadnych wątpliwości, tu jest zgoda. Proszę jednak powiedzieć mnie i członkom Wysokiej Komisji, co zrobić z kwestiami, na które minister się zgadza. Czy sformułujemy poprawkę?

Tak, poprawka taka brzmiałaby następująco: "W art. 7 w ust. 1 wyrazy "art. 48g ust. 1" zastępuje się wyrazami: "art. 48g ust. 1 i ust. 4".

Czy jest akceptacja ze strony rządu, Panie Ministrze?

Tak, jest akceptacja.

Dziękuję bardzo.

Mamy więc cztery poprawki, które poddam pod głosowanie.

Czy są jeszcze pytania ze strony państwa senatorów? Nie ma.

W takim razie zamykam dyskusję i przechodzimy do głosowania.

Mamy cztery poprawki. Czy możemy głosować nad nimi blokiem? Czy jest zgoda członków Wysokiej Komisji, żeby głosować blokiem? Nie ma sprzeciwu, a w związku z tym będziemy głosowali blokiem nad tymi czterema poprawkami, włącznie z tą sformułowaną przed chwilą.

Kto jest za przyjęciem tych poprawek? (7)

Poprawki zostały poparte jednogłośnie.

Teraz głosujemy nad całością.

Kto jest za? (7)

Ustawa została poparta jednogłośnie.

Pozostaje nam wyznaczenie sprawozdawcy.

Może pan senator Boszko na debiut senatorski weźmie łatwą, lekką i przyjemną ustawę i w imieniu naszej komisji zaprezentuje ją Wysokiej Izbie?

Dziękujemy panu senatorowi za entuzjazm i radość z tego powodu.

Panu ministrowi i jego współpracownikom również dziękuję.

Zamykam posiedzenie komisji.