Zapis stenograficzny (1686) ze 185. posiedzenia

Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej

w dniu 20 lipca 2010 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty (druk senacki nr 926, druki sejmowe nr 3105, 3174 i 3174-A).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 928, druki sejmowe nr 3107 i 3196).

3. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (druk senacki nr 927, druki sejmowe nr 2565, 3176 i 3176-A).

Witam państwa bardzo serdecznie. Witam panią minister, witam panów ministrów.

Otwieram posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. W porządku obrad komisji mamy trzy punkty. Czy są uwagi do porządku obrad? Nie ma. Wobec tego przystępujemy do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty.

Bardzo proszę panią minister Szumilas o przedstawienie ustawy. Rozumiem, że jak zwykle zrobi to pani bardzo syntetycznie.

Bardzo proszę, oddaję pani głos.

Dziękuję bardzo.

Projekt ustawy wniosła sejmowa Komisja Edukacji Nauki i Młodzieży - jest to więc projekt poselski - w związku z tym, że ostatnio pojawiały się interpretacje zmieniające intencje przepisów ustawy z 1995 r. dotyczących odpłatności za przedszkola. Ustawa ta porządkuje te sprawy i jest popierana przez rząd.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę panią mecenas o zabranie głosu.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, Biuro Legislacyjne zaproponowało dwie poprawki do tej ustawy, ale w wyniku konsultacji przeprowadzonych z przedstawicielami ministerstwa rezygnuje z nich. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję.

Proszę bardzo, kto z państwa chciałby zabrać głos?

Pan senator Dajczak, bardzo proszę.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Chciałbym spytać, Pani Minister, jak dużo było takich wypadków. Bo na przykład w moim województwie, lubuskim, jeśli chodzi o odpłatność za przedszkola, o której pani mówi, rodzice wygrywali sprawy sądowe o zwrot nadpłat. Czy w skali kraju liczba takich spraw jest duża, czy są to tylko incydentalne wypadki?

Dziękuję bardzo.

Oddaję głos. Proszę, Pani Minister.

Są województwa - a wśród nich województwo lubuskie - w których uchwały podjęte przez samorządy funkcjonują, ale niekiedy są zaskarżane. W skali kraju wygląda to różnie, dlatego należy tę sprawę uregulować.

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze pytania?

Proszę, pan senator Konopka.

Chciałbym zgłosić kilka poprawek. Są one uzgodnione z Ministerstwem Edukacji Narodowej, były również uzgadniane z komisjami sejmowymi i zostały przez nie poparte.

Poprawka pierwsza. W art. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej po wyrazach "w art. 5c pkt 1 otrzymuje brzmienie: 1) art. 5 ust. 9, art. 6 ust. 1 pkt 2" dodaje się "i ust. 2"... I dalej mamy: "wykonuje odpowiednio: rada gminy, rada powiatu, sejmik województwa". To akurat mamy w projekcie uchwały, nie ma tutaj żadnych zmian.

Poprawka druga. W art. 1 pkt 3 w ust. 5 zapis "rada gminy" zastępuje się słowami "wójt, burmistrz" itd. To znana sprawa

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To jest znane.

W art. 1 w pkcie 3 w lit. b ust. 5 otrzymuje brzmienie: "Wysokość opłat za świadczenia udzielane przez przedszkola publiczne prowadzone przez gminę w czasie przekraczającym wymiar zajęć, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, a także wysokość opłat za świadczenia udzielane przez publiczną lub inną formę wychowania przedszkolnego w czasie przekraczającym 5 godzin dziennie ustala organ prowadzący". Ta poprawka też jest zamieszczona w naszym projekcie uchwały.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak.

Poprawka trzecia. W art. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie "Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje innych form wychowania przedszkolnego, warunki tworzenia i organizowania tych form wychowania przedszkolnego, sposób ich działania oraz minimalny dzienny wymiar godzin świadczonego przez te formy nauczania, wychowania i opieki, uwzględniając w szczególności konieczność dostosowania form wychowania przedszkolnego do sytuacji i potrzeb lokalnych, a także możliwość prowadzenia zajęć tylko w niektóre dni tygodnia". To też było uwzględnione w projekcie uchwały.

I kolejna poprawka, czwarta. W art. 2 zapis "Dotychczasowe uchwały organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, wydane na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do czasu wydania uchwały przewidzianej w art. 14 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do 31 sierpnia 2011 r.".

Poprawka piąta. Dotychczasowy art. 2 oznacza się jako art. 3. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Prosiłbym panią minister o zajęcie stanowiska.

Podobnej treści poprawki zostały przyjęte przez senacką komisję edukacji. Poprawki te mają... Może zacznę od końca, od poprawki czwartej. Poprawka czwarta określa, w jakim czasie samorządy terytorialne muszą dostosować swoje uchwały do nowych przepisów. Sejm nie uwzględnił tego terminu, a wiadomo, że będzie lepiej, jeśli samorządy będą wiedziały, do kiedy obowiązują stare uchwały, a tym samym do jakiego momentu muszą zostać podjęte nowe.

Sprawę odpłatności za przedszkola Sejm uregulował. Biuro Legislacyjne Senatu zadało jednak pytanie, co z innymi formami wychowania przedszkolnego. Innych form wychowania przedszkolnego dotyczą właśnie poprawki druga i trzecia, które zmierzają do tego, żeby w wypadku innych form wychowania przedszkolnego, jeżeli czas edukacji jest dłuższy niż pięć godzin dziennie, również było można pobierać odpłatność - jak w wypadku przedszkoli. Z tym wiąże się poprawka w art. 1 pkt 1, bo trzeba określić organ, który jest właściwy do podjęcia tej decyzji. Tutaj oczywiście jest nim organ stanowiący, czyli rada gminy, powiatu lub sejmik województwa, jeżeli prowadzi przedszkole lub inną formę wychowania przedszkolnego.

Dziękuję bardzo.

Jak wynika z pani wypowiedzi, Pani Minister, opinia państwa jest pozytywna. Naszej komisji też.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Krystyna Szumilas: Tak, tak.)

Dziękuję.

Proszę panią mecenas.

(Głos z sali: Czy mogę jeszcze o coś zapytać?)

Tak, ale może po wypowiedzi Biura Legislacyjnego.

Mam jeszcze pytanie do pana senatora Konopki, który powiedział, że jest pięć poprawek. Ja rozumiem, że są cztery. Czy pięć?

(Senator Marek Konopka: Nie, w sumie jest pięć. Piąta poprawka brzmi: "Dotychczasowy art. 2 oznacza się jako art. 3".)

Rozumiem, że opinia na temat poprawki piątej, którą pan senator przed chwilą jeszcze raz wymienił, jest pozytywna.

Proszę.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, chciałabym najpierw wyjaśnić, że poprawka piąta, o której mówił pan senator, ma charakter czysto redakcyjny, dotyczący sposobu zapisywania tekstu. Chodzi o to, że proponowane poprawki będą wprowadzone automatycznie i nie jest tu potrzebna poprawka, która by systematyzowała ustawę.

Czy po tym wyjaśnieniu pan senator podtrzymuje poprawkę piątą?

(Senator Marek Konopka: Wycofuję ją.)

Po wyjaśnieniu Biura Legislacyjnego wycofuje pan poprawkę piątą. Dziękuję bardzo.

Proszę bardzo, pani profesor Rotnicka.

Żeby to dobrze zrozumieć, chciałabym zadać następujące pytanie: co możemy zaliczyć do innych form wychowania przedszkolnego? Dziękuję bardzo.

Proszę bardzo, Pani Minister.

Ustawa o systemie oświaty definiuje inne formy wychowania przedszkolnego. Mogą one funkcjonować jako osobne inne formy wychowania przedszkolnego prowadzone przez inne organy lub być częścią zajęć prowadzonych przez przedszkola. Są to zajęcia dla dzieci, również z wychowania przedszkolnego, prowadzone przez cały rok szkolny lub w niektóre dni tygodnia.

(Senator Jadwiga Rotnicka: Przez osoby uprawnione?)

Tak, oczywiście. Zajęcia w innych formach wychowania przedszkolnego muszą prowadzić - i to określa ustawa - nauczyciele z pełnymi kwalifikacjami. Inną formę wychowania przedszkolnego różni od przedszkola właśnie to, że zajęcia mogą być prowadzone tylko w niektóre dni tygodnia i, w zależności od wielkości grupy, w mniejszej liczbie godzin. Jeżeli jest grupa pięcioosobowa, to w rozporządzeniu ministra mamy określone, że tygodniowo ma być...

Dwanaście czy...

(Głos z sali: Dwanaście godzin.)

Co najmniej dwanaście godzin.

(Senator Jadwiga Rotnicka: A co z opłatą? Pobiera ją rada gminy?)

Organ prowadzący. Jeżeli organem prowadzącym jest rada gminy, to opłatę pobiera rada gminy. Założenie jest takie, że odpłatność może być pobierana tylko w wypadku przekroczenia pięciogodzinnego dziennego limitu, czyli dwudziestu pięciu godzin w tygodniu.

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze pytania w tej sprawie? Nie ma.

Wobec tego przystępujemy do...

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Krystyna Szumilas: Przepraszam, Panie Przewodniczący, jeszcze jedna uwaga.)

Proszę.

Na posiedzeniu komisji edukacji wprowadzono inne brzmienie ust. 5: "Wysokość opłat za świadczenia..." Może pani legislator to wyjaśni, bo chyba dobrze by było, żeby te uchwały się nie różniły.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Danuta Drypa: Tak, oczywiście, Pani Minister.)

Bardzo proszę, oddaję głos pani legislator.

Pozwolę sobie przeczytać, jak będzie brzmiała poprawka druga zaproponowana przez pana senatora Konopkę. Ust. 5 otrzymuje brzmienie: "Wysokość opłat za świadczenia udzielane przez przedszkola publiczne w czasie przekraczającym wymiar zajęć, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, oraz przez publiczną inną formę wychowania przedszkolnego w czasie przekraczającym 5 godzin dziennie ustala organ prowadzący". Niewielka modyfikacja tej poprawki usuwa, jeśli można tak powiedzieć, zbędne powtórzenie, a nie wpływa na treść tego przepisu. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Rozumiem, że pan senator wnioskodawca akceptuje zmodernizowaną poprawkę?

(Senator Marek Konopka: Tak, akceptuję.)

Nie ma innych propozycji, wobec tego przystępujemy do głosowania nad zgłoszonymi poprawkami.

Czy konieczne jest powtórne odczytywanie poprawek? Jeżeli usłyszę, że tak, to będziemy je czytać kolejno. Nie ma takiej propozycji, wobec czego przystępujemy do głosowania nad poprawką pierwszą.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeszcze chwileczkę proszę.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Pod względem proceduralnym sprawa została wyjaśniona.

Ile było głosów, Pani Kingo?

(Głos z sali: Jednogłośnie.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Przepraszam bardzo, minuta przerwy.

Pragnę wyjaśnić, że zrodził się problem uczestnictwa naszego kolegi senatora... Na ostatnim posiedzeniu Senatu obyły się głosowania dotyczące zmian w składzie komisji.

Głosujemy jeszcze raz.

Proszę, kto jest za? (11)

Dziękuję bardzo.

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka druga.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka trzecia.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Dziękuję bardzo.

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka czwarta.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawki zostały przyjęte.

Kto z państwa jest za przyjęciem uchwały dotyczącej przyjęcia ustawy wraz z poprawkami? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Uchwała została przyjęta jednogłośnie.

Na sprawozdawcę proponuję pana senatora Konopkę. Czy są inne propozycje? Nie ma. Wobec tego sprawozdawcą będzie pan senator Konopka.

Dziękuję pani minister oraz osobom towarzyszącym pani minister.

Pół minuty przerwy.

Szanowni Państwo, po krótkiej przerwie wznawiamy obrady.

Bardzo proszę pana ministra Adama Rapackiego o syntetyczne przedstawienie ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw.

Bardzo proszę, oddaję panu głos.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Przedłożona ustawa ma na celu dostosowanie do polskiego porządku prawnego decyzji Rady Unii Europejskiej z 23 czerwca 2008 r. Chodzi tu o decyzję nr 615 w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej, decyzję nr 616 w sprawie wdrożenia decyzji nr 615 w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej, oraz decyzję nr 617 w sprawie usprawnienia współpracy pomiędzy specjalnymi jednostkami interwencyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej w sytuacjach kryzysowych. W związku z tym proponuje się zmiany w ustawie o Policji, w ustawie o Straży Granicznej, w ustawie o ochronie granicy państwowej oraz w ustawie o broni i amunicji.

W ustawie o Policji zaproponowano zmianę polegającą na dodaniu rozdziału 10b, w którym jest mowa o wspólnych działaniach na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. Na rozdział ten składają się dwa artykuły - art. 145h oraz art. 145i. Celem tej zmiany jest umożliwienie policjantom i pracownikom Policji uczestniczenia we wspólnych operacjach poza granicami Rzeczypospolitej na terytorium innego państwa członkowskiego Unii. Zakres ich działania dotyczy ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego, zapobiegania przestępczości, zabezpieczania zgromadzeń oraz imprez masowych, pomocy w klęskach żywiołowych i innych poważnych wydarzeniach. Do dzisiaj udział naszych policjantów mógł się odbywać na zasadzie tworzenia kontyngentów policyjnych, z czym się wiąże dosyć żmudna, wymagająca uchwały Rady Ministrów procedura. Po wprowadzeniu tej noweli byłaby możliwość udzielania pomocy partnerom w trybie szybkim. To pierwsza z dużych zmian ustawowych dotyczących tych kwestii. W tej chwili w resorcie trwają prace zmierzające do przygotowania ustawy o udziale obcych funkcjonariuszy w działaniach na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i to będzie następny etap zmian.

Trzecia z projektowanych ustaw jest związana z wymianą informacji wywiadowczych. Ułatwi ona szybką wymianę tych informacji z krajami unijnymi w trybie bezpośrednim.

W ustawie o Straży Granicznej zaproponowano dodatkowy rozdział 14c "Udział Straży Granicznej we współpracy transgranicznej państw Unii Europejskiej". Funkcjonariusze i pracownicy Straży Granicznej mogą uczestniczyć we wspólnych patrolach, wspólnych operacjach służących ochronie porządku i bezpieczeństwa publicznego, a także zapobieganiu przestępczości i udzielaniu potrzebnego wsparcia w wypadku zgromadzeń, imprez masowych oraz innych istotnych wydarzeń. W ustawie o Straży Granicznej wprowadzono również zmiany, które wskazują organy i instytucje Unii Europejskiej jako podmioty, z którymi prowadzona jest współpraca. Chodzi głównie o Agencję Frontex, z którą Straż Graniczna blisko współpracuje. Dzięki niektórym rozwiązaniom będzie możliwe uproszczenie trybu tej współpracy. W tej ustawie uregulowaliśmy również zasady delegowania do wykonywania zadań poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, próbując zachować przepisy gwarancyjne dla funkcjonariuszy.

W ustawie o ochronie granicy państwowej, w przepisie dotyczącym uprawnień funkcjonariuszy straży granicznych państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy wykonują w ramach działań prowadzonych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej, czyli przez agencję Frontex, wpisano również zadania, które mogą być realizowane na terytorium RP. Łączy się to z powierzaniem Komendantowi Głównemu Straży Granicznej zadań krajowego punktu kontaktowego, właściwego w sprawach komunikacji z agencją Frontex.

W ustawie o broni wprowadzamy zmiany, dzięki którym funkcjonariuszy straży granicznych państw członkowskich Unii będą dotyczyły przepisy obowiązujące funkcjonariuszy straży granicznych w zakresie dotyczącym transportowania, przewozu oraz przesyłania broni i amunicji.

To byłyby najważniejsze regulacje, które proponujemy w tej noweli. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Oddaję głos Biuru Legislacyjnemu i bardzo proszę panią mecenas o przedstawienie propozycji poprawek. Z informacji, którą mam, wynika, że dotarły one do państwa. Myślę, że po ich omówieniu, po dyskusji, jeżeli będziemy głosować nad poszczególnymi poprawkami, będę prosił państwa o stanowisko na tak lub na nie, bo rozumiem, że poddali je państwo analizie.

Bardzo proszę, oddaję głos pani legislator.

Dziękuję serdeczne.

Biuro Legislacyjne przedstawia propozycje dziewięciu poprawek, z których dwie określiłabym jako merytoryczne. Pozostałe propozycje mają charakter techniczno-redakcyjny, usuwają niepotrzebne wyrażenia. Może od razu przystąpię do omawiania poszczególnych propozycji poprawek.

Propozycja pierwsza. W art. 1 w dwóch przepisach zmieniających ustawę o Policji, a mianowicie w artykułach dodawanych: w art. 145h i w art. 145i, jest mowa o wykonywaniu przez policjantów i pracowników Policji obowiązków służbowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Biuro Legislacyjne proponuje wykreślić wyrazy "poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej", bo skoro napiszemy "na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej", to oczywiste jest, że będzie się to odbywało poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Druga propozycja dotyczy art. 1 oraz art. 2 i odnosi się do pewnego porównania. Ponieważ i Policja, i Straż Graniczna będą uczestniczyły, na podstawie decyzji Rady, w podobnych działaniach - a właściwie nie tyle będą uczestniczyły w podobnych działaniach, ile ich działania będą realizowane w podobnej formie, czyli w formie wspólnych patroli i innych wspólnych operacji - w wypadku ustawy o Policji wpisano zaś "i innych wspólnych działań", Biuro Legislacyjne proponuje ujednolicenie tego z ustawą o Straży Granicznej i wpisanie tutaj "wspólnych operacji".

Propozycja czwarta dotyczy tego samego pktu 2, w którym jest zapis, że udzielanie wsparcia będzie następowało w związku ze zgromadzeniami, imprezami masowymi lub podobnymi wydarzeniami, klęskami żywiołowymi oraz poważnymi zdarzeniami. Chodzi mi tu o słowo "zdarzenia". Ustawa posługuje się wyrazami "poważne zdarzenia", a decyzja Rady przetłumaczona na język polski posługuje się słowami "wypadki". Również w treści angielskiej mamy do czynienia ze słowem "accidents", czyli wypadki, które pociągają za sobą jakieś szkody bądź poranienia, mające charakter nie incydentu, czyli zdarzenia, lecz po prostu wypadku powodującego nieprzyjemne konsekwencje. Chodzi o to, że gdyby to nie był wypadek, to polska treść tego przepisu i tak nie przesądza o tym, jak będzie tłumaczona decyzja Rady, która w każdym innym kraju ma w tym miejscu słowo "wypadek", a nie "zdarzenie". Proponujemy więc zastąpić słowo "zdarzenia" słowem "wypadki".

Propozycja piąta obejmuje kilka ewentualnych poprawek: piątą, szóstą, siódmą i ósmą, które mają charakter redakcyjny. Zamiast "terytorium państw Unii" proponujemy "terytorium innego państwa członkowskiego Unii", bo tutaj jest pewna niekonsekwencja terminologiczna - w jednym miejscu przestrzega się tej terminologii, czyli mamy "terytorium innego państwa członkowskiego", a w innych miejscach mówi się tylko "państwo Unii". Proponuję to ujednolicić.

Jest tutaj między innymi szósta propozycja poprawki, w której proponujemy wyrazy "państw nienależących do Unii Europejskiej" zastąpić wyrazami "innych państw", ponieważ w przepisie wcześniejszym mówi się o "terytorium RP", "terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej", a potem "terytorium innych państw, nienależących do Unii Europejskiej". To jest niepotrzebne, bo skoro nie jest to terytorium RP, nie jest to terytorium państw członkowskich Unii, to chodzi o każde inne państwo, i nie ma tu znaczenia, że nie należy ono do Unii Europejskiej.

I jeszcze jedna propozycja poprawki redakcyjnej, dziewiąta, ostatnia w mojej opinii. W przepisie na stronie 4 mamy stwierdzenie, że komendant główny Straży Granicznej jest właściwy do przenoszenia lub delegowania funkcjonariusza na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Proponujemy skreślić słowo "całym", żeby było po prostu "na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej".

Ostatnia uwaga dotyczy art. 40. Jest to bardzo rozbudowana uwaga o charakterze merytorycznym. Biuro Legislacyjne reprezentowane przeze mnie widzi szereg uchybień związanych z przepisem art. 40 ust. 5. Odnosi się to do bardzo poważnej kwestii, a mianowicie do kwestii uposażeń oraz kwestii należności i świadczeń przysługujących funkcjonariuszom delegowanym poza granice kraju. Chciałabym przedstawić to zagadnienie w sposób jak najbardziej jasny.

Art. 40 dotyczy w tym zakresie jedynie funkcjonariuszy, którzy są delegowani za granicę na podstawie przepisów dotyczących delegowania na terytorium Unii Europejskiej. Są jeszcze w ustawie o Straży Granicznej inne przepisy, które odnoszą się do delegowania funkcjonariuszy w ramach kontyngentów i podróży służbowych, a także do delegowania funkcjonariuszy, którzy są tak zwanymi funkcjonariuszami łącznikami. Każda z tych grup funkcjonariuszy ma inne przepisy odnoszące się do zasad ich wynagradzania. W dotychczasowym art. 40 było upoważnienie do wydania aktu wykonawczego, który przyznawał prawo do dodatkowych świadczeń, i minister w rozporządzeniu wszystko to określał. Obecnie brzmienie tego przepisu ulega zmianie. I, proszę państwa, istnieje pewna kwestia, którą jest upoważnienie do wydania aktu wykonawczego, ale tak naprawdę jest to szereg przepisów materialnych. Pierwszy z nich to zdanie wstępne, które mówi, że minister określi należności i świadczenia przysługujące funkcjonariuszom delegowanym. Ustawa tego nie określa. To jest poważne uchybienie. Ale w związku z tym, że nie chcemy przebudowywać całej ustawy, ja tylko wskazuję, że Biuro Legislacyjne zwraca uwagę na to, iż uprawnienie do należności z tytułu oddelegowania za granicę powinno być wpisane w ustawie jako przepis materialny ustawy, a nie jako prerogatywa ministra, bo minister równie dobrze... To znaczy on ma obowiązek to określić, ale nie wiadomo, co określi, ile określi, jak to będzie wyglądało.

Dwa kolejne przepisy merytoryczne to pkt 3 i 4, które dają możliwość ograniczania w całości lub w części należności z tytułu podróży zagranicznej, jeżeli jakiś podmiot zagraniczny wypłaca funkcjonariuszom takie należności. Biuro Legislacyjne ma przede wszystkim zastrzeżenie do pktu 4, bo o ile należności z tytułu delegowania, które przysługują funkcjonariuszowi na terenie kraju, można obniżać w związku z tym, że dostał od podmiotu zagranicznego jakieś środki, o tyle Biuro Legislacyjne uznaje, iż jest niedopuszczalne, aby ograniczać lub pozbawiać funkcjonariusza uposażenia z tego tytułu, że jest on oddelegowany do wykonywania zadań poza granicami kraju. Uposażenie jest prawem funkcjonariusza, które nabywa on z dniem mianowania. Należy ono do istoty stosunku służbowego. Osoba, która jest funkcjonariuszem, ma prawo do uposażenia, w związku z art. 103 ustawy, od momentu, kiedy dostaje się do służby. To prawo do uposażenia wygasa, kiedy z tej służby odchodzi. Wydaje się, że ustawa określa również wypadki, kiedy funkcjonariusz traci prawo do uposażenia. Jest to zawieszenie prawa do uposażenia, są to wypadki, gdy popełni on przestępstwo, wykroczenie, kiedy z osobą funkcjonariusza łączą się bardzo negatywne zjawiska, które powodują, że jego prawo do uposażenia zostaje ograniczone, a czasem zawieszone. I teraz mamy sytuację, że funkcjonariusz jest w służbie, a ponadto jest delegowany za granicę i z tego tytułu powinien pobierać jakieś należności. Analogia jest taka, że w Policji ma on oczywiście prawo i do uposażenia, i do dodatkowych należności. W Straży Granicznej we wszystkich wypadkach innych niż tu również ma prawo do uposażenia i do innych należności. Ustawa o Policji pozwala ograniczać te dodatkowe należności, ale nie pozwala ograniczać uposażenia. Jest jeden przepis ustawy o Policji, który pozwala ograniczać to uposażenie, ale dotyczy on funkcjonariuszy, którzy są oddelegowani do pełnienia służby poza Policją, czyli poza własną służbą. Jest tam napisane, że oni dostają wynagrodzenie. Ja nie wiem, jakie wynagrodzenie otrzymuje policjant, który jest poza służbą. Zresztą Straż Graniczna również ma swoje odrębne przepisy, które dotyczą funkcjonariuszy oddelegowanych poza służbę. Ale w art. 40 jest mowa o funkcjonariuszach, którzy nie są oddelegowani do wykonywania zadań poza służbą.

Teraz przejdę do istoty rzeczy. Biuro Legislacyjne zwraca się z prośbą do państwa senatorów o wykreślenie pktu 4. Nie powinna mieć miejsca taka sytuacja, że funkcjonariusz traci prawo do zasadniczego uposażenia - bądź ogranicza mu się to prawo - i do obowiązkowych dodatków, gdy jest on delegowany za granicę. Jeżeli ze źródła zagranicznego dostaje dodatkowe środki z tytułu delegowania, można ograniczyć jego należności delegacyjne, ale nie uposażenie, które należy do istoty stosunku służbowego. I jeszcze jedno. W ustawie o Straży Granicznej są dwa artykuły, które mówią, że pewne świadczenia nalicza się funkcjonariuszowi od uposażenia, które pobierał. Jeżeli nie jest on zdolny do służby i odchodzi na emeryturę bądź rentę, to przez rok dostaje świadczenie - taką odprawę, która ma być wyliczona na podstawie pobieranego uposażenia - a jeśli z powodu pobytu w delegacji nie będzie pobierał tego uposażenia, to właściwie będzie zanegowane jego prawo do tego świadczenia.

I kolejna sprawa. Tutaj już odwołam się do państwa uczuć, ponieważ uważam, że prawo powinno się kierować również moralnością. Do projektu tej ustawy zostało dołączone rozporządzenie wykonawcze i jest w nim taki przepis: "Do funkcjonariusza delegowanego do pełnienia służby poza granicami państwa stosuje się przepisy dotyczące nieusprawiedliwionej nieobecności lub urlopu bezpłatnego". Czyli funkcjonariusz delegowany za granicę jest traktowany, jakby uciekł ze służby, stosuje się do niego przepisy o nieusprawiedliwionej nieobecności. Dlatego proszę o wykreślenie tego pktu 4 i ewentualne ustosunkowanie się ministerstwa do tej uwagi. Dziękuję.

Dziękuję bardzo za wnikliwą analizę, ale myślę, że zanim rozpoczniemy skreślanie, wysłuchamy strony rządowej. A propos uczuć, sądzę, że każdy z nas je ma. Ostatnio zbyt dużo mówi się na ten temat, ale oczywiście w tej ustawie...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak jest. To chciałem powiedzieć, Pani Profesor.

Teraz otwieram dyskusję, a później będziemy rozmawiali na temat propozycji poprawek i tego ostatniego, jak się wydaje, bardzo ważnego problemu. Będę też proponował, jeżeli szanowni państwo senatorowie się zgodzą, żeby, jeśli nie dojdzie do kompromisu, spokojnie przedstawić ten problem podczas debaty. Ale może w wyjaśnieniach strony rządowej pojawi jakieś bardzo istotne uzasadnienie, dlaczego są tu takie zapisy. Bardzo proszę, otwieram dyskusję.

Kto z państwa senatorów chciałby zabrać głos? Nie widzę chętnych. W takim razie przystępujemy do rozpatrzenia propozycji poprawek. Rozumiem, że ze strony senatorów nikt nie zgłasza poprawek, nie zabiera głosu, wobec tego będę proponował, aby ministerstwo zajmowało stanowisko wobec poszczególnych propozycji. Tam, gdzie to jest możliwe, proszę o powiedzenie "tak" lub "nie", a tam, gdzie to potrzebne, proszę o uzasadnienie.

Bardzo proszę, Panie Ministrze, oddaję panu głos.

Jeśli chodzi o pierwszą propozycję poprawki, to jest ona sensowna i popieramy ją.

Wobec takiego stanowiska rządu przejmuję poprawkę pierwszą.

Przechodzimy do następnej.

Propozycja poprawki drugiej również jest do przyjęcia. "Wspólne operacje" to termin przyjęty w decyzji Rady. Zmieścimy się w tym i poradzimy sobie. Będą "wspólne działania" lub "wspólne operacje", ale będzie jednolicie, damy sobie radę. Tę poprawkę również popieramy.

Dziękuję bardzo.

Przejąłem poprawkę drugą.

Proszę, przechodzimy do poprawki trzeciej.

Poprawkę trzecią popieramy.

Dziękuję bardzo.

Przejąłem poprawkę trzecią.

Proszę dalej. Przechodzimy do poprawki czwartej.

Jeżeli można, Panie Przewodniczący, pan dyrektor Biura Prawnego Komendy Głównej Policji ma drobną uwagę dotyczącą właśnie poprawki trzeciej.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Szanowni Państwo, Panie Przewodniczący, może jeszcze jedna uwaga, też zmierzająca do ujednolicenia, o którym wspominała pani mecenas. Wobec zmiany, jaką zaproponowało Biuro Legislacyjne Senatu, proponowałbym również rozważenie, czy potrzebne jest odwoływanie się do lit. c w art. 145h pkt 2 in fine, gdzie mamy odesłanie, o którym mowa, zgodnie z formą zaproponowaną w art. 18 lit. c. Jeśli chodzi o zmiany w tej samej kwestii dotyczące ustawy o Straży Granicznej, jest ogólne odesłanie do art. 18 i wydaje mi się, że w tym zakresie osiągniemy większą jednolitość poprzez skreślenie zapisu "lit. c".

Bardzo proszę o wypowiedź panią mecenas.

Przyznam, że zastanawiałam się nad tym, dlaczego dla Policji jest tylko to jedno zadanie, tylko ta jedna forma wsparcia, bo są jeszcze dwa punkty, które określają zasady współdziałania, które na pewno Policja prowadzi. I pomyślałam, iż państwo wykluczyli lit. a i b ze względu na to, że może jest to realizowane w inny sposób. Biuro Legislacyjne jak najbardziej opowiada się za tą zmianą.

Dziękuję bardzo.

Propozycja jest akceptowana. Podtrzymuję decyzję o przejęciu poprawki trzeciej.

Przechodzimy do poprawki czwartej.

Poprawkę czwartą popieramy.

Przejąłem poprawkę czwartą. Proszę dalej.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę o włączenie mikrofonu, Panie Ministrze.

Poprawkę piątą popieramy, ale na temat poprawki szóstej chciałby zabrać głos dyrektor Biura Prawnego w Komendzie Głównej Straży Granicznej.

Bardzo proszę, Panie Dyrektorze.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, chciałbym tylko zapytać, czy nie będzie tu komplikacji. Ust. 2 w art. 40 mówi, że funkcjonariusz może być delegowany do czasowego pełnienia służby. W pkcie 1 tego ustępu przyjmiemy poprawkę, którą proponuje Biuro Legislacyjne, czyli zapis "na terytorium innego państwa członkowskiego Unii". Pkt 2 mówi o "terytorium państw nienależących do Unii Europejskiej". Czy zastąpienie tego sformułowania słowami "terytorium innych państw" nie będzie rodziło wątpliwości, czy te inne państwa to zarówno państwa unijne, jak i pozaunijne, bo tu nie ma odniesienia, że chodzi o terytorium innych państw niż państwa Unii Europejskiej? Czy nie należałoby tego doprecyzować i użyć sformułowania "terytorium innych państw niż te, które są określone w pkcie 1"? Chodzi mi o to, żeby nie było wątpliwości, czy te inne państwa to państwa pozaunijne, czy też wszystkie inne poza terytorium Polski?

Dziękuję, Panie Dyrektorze.

Bardzo proszę, Pani Mecenas.

W takim razie uchylam się od proponowania tej poprawki, nie będę państwa namawiała dalej. Rozumiem wątpliwości rządu, ponieważ w pkcie 2 jest napisane, że jest wymagana zgoda. Gdybyśmy rozumieli to tak, że pkt 2 dotyczy funkcjonariuszy delegowanych do krajów Unii Europejskiej, funkcjonariusze mogliby mówić, iż to zależy od ich zgody, podczas gdy na terytorium Unii Europejskiej będzie się to odbywało bez ich zgody, czyli będą oni delegowani i kropka.

Dziękuję, Pani Mecenas.

Czy należy rozumieć, że rezygnuje pani z propozycji poprawki szóstej zawartej w punkcie piątym opinii?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Tak, tak.)

Rezygnuje pani mecenas z niej w całości czy z podpunktów oznaczonych literami a i b?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Tak, tak.)

Czyli po przenumerowaniu zostanie poprawka piąta, siódma przyjmie numer szósty, a ósma numer siódmy, tak? Przejmuję te poprawki.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Obecna poprawka szósta wymaga chyba komentarza z państwa strony.

Może poproszę o komentarz dyrektora Biura Prawnego w Komendzie Głównej Straży Granicznej, który jest autorem tych zapisów, aczkolwiek dostrzegamy sens uwag pani mecenas i z naszych propozycji co do ograniczania uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej się wycofamy. Dlaczego takie jest uzasadnienie i dlaczego się tu pojawiły takie zapisy, wyjaśni autor.

Proszę.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Chciałbym wyjaśnić z Biurem Legislacyjnym dwie kwestie. W poprawce szóstej mamy też wniosek, który nie jest sformułowany jako poprawka jakiegoś artykułu, tylko dotyczy kwestii pewnych świadczeń, które będą przyznawane funkcjonariuszom oddelegowanym do pełnienia służby poza granicami państwa. Faktycznie w tej noweli ustawy świadczenia te są określone w art. 147r ust. 2 i analogicznie w art. 147u ust. 3. Prawdą jest, że tutaj świadczenia, które będą przysługiwały delegowanym funkcjonariuszom, są pomniejszone, jeśli chodzi o zakres art. 147h, bo tam w całości obowiązuje tylko ust. 1, a ust. 2 tylko w zakresie świadczeń z tytułu uszczerbku na zdrowiu. Słusznie pani tutaj zauważyła, że na przykład w wypadku kontyngentu jest to cały zakres, a tutaj nie. Po przedyskutowaniu tego z moimi szefami zgadzamy się, żeby to zmienić, czyli wprowadzić do tego tekstu dwie dodatkowe poprawki. Art. 147r ust. 2 brzmiałby wtedy tak, że do delegowanych funkcjonariuszy stosuje się odpowiednio przepisy art. 147h - już bez ust. 1 i 2 - oraz art. 147j ust. 2. Analogiczną poprawkę byśmy wprowadzili w ust. 3 w art. 147u.

(Zastępca Przewodniczącego Stanisław Jurcewicz: Dziękuję bardzo...)

To jest na razie jedna część, a jeszcze...

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Może od razu odpowiem?)

Bardzo proszę.

Otóż ja myślałam o takiej właśnie poprawce, nawet zaczęłam ją formułować. Jednak, proszę państwa, jeżeli chcemy zapisać, że stosuje się cały art. 147h, to pamiętajmy, że w artykule tym są wszystkie uprawnienia funkcjonariuszy delegowanych w ramach kontyngentu. My mówimy, że do tych naszych funkcjonariuszy będzie się stosować odpowiednio tamten przepis, ale przepis ten ma swój przepis wykonawczy, rozporządzenie wykonawcze odnoszące się do osób z kontyngentu. Jeżeli napiszemy, że co do świadczeń należności zagranicznych stosujemy cały art. 147h, będzie to oznaczało, że stosujemy rozporządzenie wykonawcze odnoszące się do kontyngentu. A państwo, wyłączając art. 147h ust. 2 w części odnoszącej się do należności zagranicznych, wyłączają przepisy rozporządzenia wykonawczego odnoszące się do kontyngentu i przerzucają całą tę materię do rozporządzenia wykonawczego na podstawie art. 40 ust. 5. O to mi chodzi. Ja zastanawiałam się, dlaczego się tu nie mówi o odpowiednim stosowaniu wszystkich przepisów dotyczących uprawnień funkcjonariuszy w kontyngentach, ale wyraźnie państwa wola była taka, że ci mają mieć ograniczone uprawnienia określone w rozporządzeniu na podstawie art. 40 ust. 5. Jeżeli nie, to trzeba by było zmienić zapis mówiący, do kogo się odnosi art. 40 ust. 5. Bo jeżeli napiszemy, że cały art. 147h, odnoszący się do kontyngentów, będziemy stosować do tych, którzy są delegowani do Unii Europejskiej, to do kogo w takim razie będzie się odnosił art. 40 ust. 5? Art. 40 ust. 5 odnosi się do funkcjonariuszy delegowanych do pełnienia służby poza granicami państwa.

Jeżeli państwo chcą, żeby rzeczywiście... Jeśli chodzi o pytanie pana dyrektora dotyczące wniosku Biura Legislacyjnego, to ja napisałam ten wniosek bez propozycji poprawki, ponieważ uznałam, że nie ma tu potrzeby wpisywania poprawki, bo popsułaby ona strukturę tej ustawy. Chciałabym jednak zwrócić uwagę, że nie powinno się pisać prawa tak, żeby w upoważnieniu do wydania aktu wykonawczego był przepis materialny, żeby przepis, który brzmi: minister napisze rozporządzenie, mówił, czego będzie dotyczyło to rozporządzenie, a jednocześnie przyznawał to prawo. To tak jakbyśmy powiedzieli, że ma on prawo do wynagrodzenia, o czym napisze minister w rozporządzeniu. Czyli nie ma przepisu mówiącego, że on ma prawo do wynagrodzenia, tylko w przepisie wykonawczym dajemy ministrowi to, że staje się on jego kreatorem. Akt wykonawczy powinien wykonywać ustawę. W ustawie powinno być napisane: funkcjonariusz ma prawo do takich i takich należności z tytułu delegacji zagranicznej. A my co tu piszemy? To, że minister określi w drodze rozporządzenia należności i świadczenia przysługujące funkcjonariuszom. To jest, proszę państwa, w świetle orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego bardzo nieprawidłowe sformułowanie.

Bardzo dziękuję za wnikliwą analizę. Proszę jednak o rozważenie tego, aby do czasu debaty sformułować... Bo ja mam wrażenie, że na tę chwilę trudno jest... A to jest kluczowa sprawa, istotna dla obydwu stron, wobec tego proponuję, żeby jej rozstrzygnięcie przenieść na debatę. Państwo się skonsultują, panią mecenas i ministerstwo będę prosił o aktywność i sformułowanie dobrego zapisu, który by już nie budził wątpliwości rządu czy Biura Legislacyjnego. Dobrze?

Czy wyczerpaliśmy temat, czy strona rządowa chciałaby jeszcze coś dodać?

Ja tylko chciałbym zauważyć, że w przepisach, w których się odnosimy do art. 147h, art. 147h nie zawiera upoważnienia do wydania rozporządzenia. Jeśli więc tu piszemy, że stosuje się przepisy art. 147h, to dotyczy to tylko art. 147h, a nie przepisu, który upoważnia do wydania rozporządzenia, a związku z tym całego rozporządzenia. Wobec tego trochę bym się z panią mecenas nie zgodził, że rozporządzenie też się będzie stosowało. Dlatego w art. 147r i w art. 147u piszemy, jakie to uprawnienia będą przysługiwały funkcjonariuszom, odnosząc się do art. 147h, który w ust. 1 i 2 je określa. To rozporządzenie ma to tylko dookreślić. Ale rozumiem, że co do tego z panią się dogadamy.

Panie Dyrektorze, właściwie mają państwo takie samo zdanie, ale zostali państwo przy własnych punktach widzenia. Bardzo dziękuję.

Chciałbym jeszcze dodać, że popieramy poprawkę dziewiątą, wykreślającą pkt 4 w art. 40. Czekamy na dokumentację Biura Legislacyjnego i...

Dziękuję bardzo.

Wobec tego, proszę państwa, przystępujemy do...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przejąłem poprawkę dziewiątą, bardzo dziękuję.

Przystępujemy teraz do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Kto z państwa jest za poprawka pierwszą? Opinia rządu jest pozytywna. Proszę o podniesienie ręki. (11)

Dziękuję.

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka druga.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Dziękuję.

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka trzecia.

Kto jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Dziękuję.

Poprawka została przyjęta jednogłośnie

Poprawka czwarta.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Dziękuję bardzo.

Punkt piąty zawiera obecnie trzy poprawki. Uległa tu zmianie numeracja poprawek. Są poprawki piąta, szósta i siódma. Poprawka szósta w poprzedniej wersji została przez panią mecenas wycofana, nie przejąłem jej, zostały te trzy.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Poprawki zostały przyjęte jednogłośnie.

Poprawka dziewiąta: w art. 2 pkt 5 w art. 40 ust. 5 skreśla się pkt 4.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Dziękuję.

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem ustawy wraz z przyjętymi poprawkami.

Kto z państwa jest za? Proszę o podniesienie ręki. (11)

Ustawa została przyjęta jednogłośnie.

Dziękuję bardzo.

Proponuję, aby sprawozdawcą niniejszej ustawy był pan senator Meres. Czy są inne propozycje? Nie. Wobec tego pan senator Meres będzie reprezentował komisję samorządu.

Dziękuję panu ministrowi i osobom towarzyszącym.

Ogłaszam trzydzieści sekund przerwy.

Wznawiamy obrady.

Witam pana ministra Dziekońskiego, witam panią poseł Aldonę Młyńczak. Miło nam, że państwo zaszczycili nas swoją obecnością.

Panie Ministrze, rozumiem, że jak zwykle w sposób syntetyczny przedstawi pan konieczność zmiany ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz zmiany ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Pani poseł też będzie chciała zabrać głos w tej sprawie, tak?

(Poseł Aldona Młyńczak: Tak.)

To bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, ze względu na fakt, że jest to projekt poselski, wydaje mi się, iż byłoby właściwsze, aby osobą wprowadzającą była pani poseł, która była sprawozdawcą w całym procesie legislacyjnym.

Jeżeli pan, Panie Ministrze, chce oddać głos pani poseł, to bardzo proszę.

Dziękuję.

Postaramy się wraz z panem ministrem przedstawić krótko projekt, który nie jest długi. Wpłynął on do nas z komisji "Przyjazne Państwo" i miał dwa artykuły. Pierwszy artykuł zmieniał ustawę o nieruchomościach i zmierzał do tego, aby inwestycją celu publicznego były budowle, które wytwarzają energię. Chodziło tutaj przede wszystkim o tak zwane wiatraki, czyli o farmy wiatrowe, tudzież inne elektrownie wodne itd. Kolejny dotyczył obowiązkowego oznaczenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, występowania lokalnych zasobów źródeł energii i kierunków ich wykorzystania. Były w nim dwa punkty, z których jeden dotyczył studium, a drugi miejscowego planu i wymagał, aby w planach miejscowych obowiązkowo określano zasady wykorzystywania tych zasobów. I to jest oczywiście zmiana w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Po uzyskaniu wielu opinii - w tym oczywiście opinii rządu - i analiz podkomisja, a potem również połączone komisje uznały, iż nie można do celu publicznego zaliczyć budowy obiektów, które wytwarzają energię, szczególnie jeśli mówimy o farmach wiatrowych, ze względu na to, że robią to przede wszystkim firmy komercyjne, nierealizujące konkretnie zadań rządowych przedstawionych w odpowiednim artykule w ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym. Dlatego też połączone komisje: Komisja Infrastruktury oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej, uznały, iż należy tylko uzupełnić katalog celów publicznych o budowę i utrzymanie przewodów i urządzeń służących do dystrybucji energii elektrycznej. Wcześniej dystrybucja była umieszczona również w prawie energetycznym, potem została wykreślona i okazuje się, że jednak powinna ona zdecydowanie znaleźć się w katalogu inwestycji uznanych za inwestycje celu publicznego.

Jeśli chodzi o punkt drugi, to również przeanalizowano bardzo dokładnie przede wszystkim skutki finansowe dla gmin tego, że byłyby one zobowiązane do analizy, jakie mają zasoby, jaka jest ich dostępność, a także do wykonywania raportów dotyczących ochrony środowiska. To wszystko byłoby dla nich tak dużym obciążeniem, że komisje postanowiły, iż z obszaru obligatoryjnego przesuną te zadania do obszaru fakultatywnego, i tak też są sformułowane zapisy. Do tego wprowadzono przepisy przejściowe i okres wejścia ustawy w życie wynoszący trzydzieści dni.

Dziękuję bardzo. To tak krótko. Gdyby były jakieś pytania, to odpowiem.

Dziękuję bardzo.

Czy pan minister chciałby jeszcze dodać coś do tego?

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, chciałbym zaznaczyć, że do projektu ustawy było przygotowane stanowisko rządu i można powiedzieć, że komisja, procedując, w znacznym stopniu wykorzystała to stanowisko w finalnym przedłożeniu projektu ustawy.

Dziękuję bardzo.

Proszę bardzo, Biuro Legislacyjne.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, Biuro Legislacyjne zgłosiło jedną propozycję poprawki do omawianej ustawy. Wynika ona ze swego rodzaju niekonsekwencji ustawodawcy, który z jednej strony w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami rozszerza katalog celów publicznych o budowę i utrzymywanie urządzeń służących do dystrybucji płynów, gazów, paliw i energii elektrycznej, z drugiej zaś strony pozostawia bez zmiany art. 124 ust. 1 omawianej ustawy, który nadaje staroście wypełniającemu zadania z zakresu administracji rządowej swego rodzaju kompetencje do ograniczania, w drodze decyzji, sposobu korzystania z nieruchomości poprzez wydanie zezwolenia jedynie na zakładanie i przeprowadzanie urządzeń służących do przesyłania wspomnianych przeze mnie rodzajów energii.

Poprawka Biura Legislacyjnego zmierza do tego, żeby w sposób niebudzący wątpliwości określić kompetencje wojewody również w zakresie wydawania zezwoleń dotyczących zakładania i przeprowadzania na nieruchomości urządzeń służących także do dystrybucji omawianych źródeł energii. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę o stanowisko rządu w sprawie proponowanej poprawki.

Poprawka ta trafnie wychwyciła nieciągłość zmian w zaproponowanym przedłożeniu i zasługuje na poparcie.

Dziękuję bardzo.

Proszę bardzo, otwieram dyskusję.

Kto z państwa senatorów chciałby zabrać głos?

Proszę bardzo, pani senator Rotnicka.

Czy wiatrak służący do wytwarzania energii elektrycznej jest urządzeniem służącym do jej przesyłania?

Dziękuję.

Proszę o odpowiedź.

Nie, wiatrak nie jest urządzeniem służącym do przesyłania energii.

Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos w tej sprawie?

(Głos z sali: Nie.)

Jeżeli nie ma, to wobec pozytywnej opinii rządu przejmuję poprawkę proponowaną przez Biuro Legislacyjne.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki? Proszę o podniesienie ręki. (9)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Poprawka została przyjęta.

Kto z państwa jest za przyjęciem ustawy wraz z przyjętą poprawką? Proszę o podniesienie ręki. (10)

Projekt ustawy wraz z poprawką został przyjęty jednogłośnie.

Na sprawozdawcę proponuję pana senatora Meresa. Czy są inne...

(Głos z sali: Sepioła.)

Przepraszam, senatora Sepioła.

Czy są inne kandydatury?

(Głos z sali: Nie ma.)

Nie ma.

Dziękuję za obecność pani poseł, dziękuję bardzo panu ministrowi.

Komisja spotyka się jeszcze o godzinie 18.00 w tej sali, czyli w sali nr 176, a teraz zamykam posiedzenie.