Zapis stenograficzny (1042) ze 119. posiedzenia

Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej

w dniu 22 lipca 2009 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (druk senacki nr 628, druki sejmowe nr 1947, 2131 i 2131-A).

2. Rozpatrzenie ustawy o Służbie Celnej (druk senacki nr 630, druki sejmowe nr 1492, do druku nr 1492, 2095 i 2095-A).

Dzień dobry państwu. Otwieram posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Przepraszam bardzo za chwilowe opóźnienie. Państwo trafili szybciej bocznym wejściem; my staraliśmy się dotrzeć głównym i z przyczyn od nas niezależnych było to niestety niemożliwe.

W dzisiejszym porządku obrad mamy rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012.

Bardzo serdecznie witam przedstawicieli ministerstwa infrastruktury. Witam panią minister Patrycję Wolińską-Bartkiewicz – dzień dobry. Kłaniam się pozostałym gościom.

Bardzo proszę panią minister o syntetyczne przedstawienie ustawy. Później Biuro Legislacyjne.

Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo!

Przedmiotem nowelizacji tak zwanej specustawy Euro 2012 była zauważona w trakcie prac przygotowawczych i realizacyjnych konieczność usprawnienia procesu przygotowania i realizacji inwestycji, które są ważne dla prawidłowego zorganizowania przez Polskę mistrzostw Europy w piłce nożnej w 2012 r. Uwagi, które wpływały do Ministerstwa Infrastruktury, były kierowane głównie ze strony jednostek samorządu terytorialnego, głównie ze strony miast, które zostały wytypowane do przeprowadzenia rozgrywek w trakcie mistrzostw Europy w piłce nożnej. Ta nowelizacja jest niejako dopełnieniem systemu tak zwanych regulacji specjalnych, specustaw, w zakresie budowy dróg krajowych, w zakresie modernizacji linii kolejowych oraz budowy, przebudowy i rozbudowy lotnisk użytku publicznego. Są to specustawy, które przyspieszają tryb inwestowania w tym zakresie w Polsce i są niejako uzupełnieniem przepisów ogólnych prawa budowlanego.

Specustawa Euro 2012, która została przyjęta we wrześniu 2007 r., w zakresie trybu przygotowania i realizacji inwestycji nie uwzględniała wszystkich uproszczeń, które parlament zgłosił i wprowadził w ubiegłym roku, jeśli chodzi o drogi krajowe, linie kolejowe i lotniska. Ta nowelizacja porządkuje system, jest dopełnieniem, żeby było jasne i klarowne, jak inwestycja ma być przygotowywana i realizowana. Daje inwestorowi w każdym przypadku, w tym przypadku miastom na prawach powiatu, dużym polskim miastom, możliwość wyboru trybu, w którym inwestycja, przedsięwzięcie związane z Euro 2012, będzie przygotowywana i realizowana – oczywiście w duchu przyspieszenia prac z zachowaniem wszystkich reguł, które już funkcjonują w systemie prawnym na podstawie najdłużej obowiązującej ustawy, tak zwanej specustawy drogowej, nowelizowanej od 2003 r.

Celem tej nowelizacji jest danie miastom narzędzia, dzięki któremu mogłyby zrealizować najważniejsze dla nich inwestycje, żebyśmy w 2012 r. mogli się pochwalić zrealizowanymi inwestycjami, które są bardzo potrzebne i których stan przygotowania jest monitorowany przez UEFA. Bardzo proszę o pozytywne odniesienie się do tej ustawy. Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo, Szanowni Państwo, Biuro Legislacyjne sformułowało w swojej opinii szesnaście uwag, uwag różnego kalibru. Generalnie wolą Biura Legislacyjnego nie jest, aby zmiany wpływały w jakikolwiek sposób na merytoryczną stronę ustawy.

Dysponujemy pisemną opinią Biura Legislacyjnego, ale chyba nie ma wszystkich stron. Są pierwsza, trzecia, piąta, siódma, dziewiąta…

(Głos z sali: Druga i czwarta.)

…i jedenasta. Czy można by było prosić o całość?

Sekundeczkę. Zapytam biuro prawne. Czy uwagi, które pan omawia, stanowią jeden ciąg i jest to tylko błąd numeracji stron…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Kolego Senatorze, sekundeczkę.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Moja opinia ma jedenaście stron, w związku z tym zachowany jest ciąg. Rozumiem, że to jest sprawa techniczna powielenia dokumentu. Prawdopodobnie został popełniony błąd niezawiniony przez nikogo.)

Panie Senatorze, czy wyjaśnienie pana mecenasa jest wystarczające?

Panie Przewodniczący, dobrze by było, żebyśmy mieli tę opinię w całości; tak proponuję.

Panie Mecenasie, proponuję, żeby pan wziął ten druk, który senatorowie dostali…

(Głos z sali: I opowiedział kto…)

Niech pan spojrzy na ten druk i zobaczy…

(Głos z sali: Nie ma stron.)

Jeżeli jest to problem formalny, to chciałbym, żeby on został uporządkowany.

(Głos z sali: Nie ma co drugiej strony.)

(Głos z sali: Proponuję, żeby przewodniczący popatrzył w tę ekspertyzę i podjął decyzję.)

(Głos z sali: Zostało to źle powielone. Za chwilę powielimy to prawidłowo. Prosimy o parę minut przerwy.)

W takim razie, jeżeli państwo sobie życzycie, będzie kilka minut przerwy i zostaną państwu dostarczone materiały, takie materiały, jakie ma pan mecenas i które wcześniej miałem okazję oglądać. Czy taka jest wola państwa? Przerwa?

(Głos z sali: Panie Przewodniczący, ale są pewne poprawki, które są w ciągłości…)

Nie szkodzi, ja to wszystko rozumiem, ale jeżeli są wątpliwości…

(Głos z sali: Możemy je omawiać.)

Jeżeli to stanowi problem, to chcę wyjść naprzeciw tym, którzy ten problem podnoszą. Więc zapytuję tych, którzy ten problem podnoszą. Szanowni Panowie Senatorowie, czy życzycie sobie, abym ogłosił przerwę i abyście dostali materiały z poprawną numeracją?

(Senator Bohdan Paszkowski: Myślę, że powinniśmy zrobić przerwę, żeby ten materiał…)

Bardzo proszę. Dziesięć minut przerwy.

Panie Mecenasie, bardzo proszę o syntetyczne skomentowanie opinii.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Krótko o każdej z poprawek, ponieważ dosyć długie uzasadnienia są w opinii.

Proszę państwa, uwaga pierwsza dotyczy tytułu ustawy. Biuro Legislacyjne wnosi o przyjęcie poprawki, która spowoduje, że tytuł ustawy będzie zgodny z §96 ust. 2 zasad techniki prawodawczej. Należy do tytułu dodać na końcu wyrazy “oraz niektórych innych ustaw”. To jest pierwsza uwaga legislacyjna.

Uwaga druga dotyczy art. 1 ust. 4 i 5. Przepisy te zezwalają na prowadzenie przedsięwzięć związanych z Euro 2012 w trybie dwóch innych specustaw, to znaczy specustawy drogowej i specustawy lotniskowej. Zdaniem Biura Legislacyjnego należałoby w ustawie precyzyjnie przesądzić, że rozpoczęcie przedsięwzięcia w trybie jednej ze specustaw wyłącza stosowanie przepisów innych specustaw do tego samego przedsięwzięcia; chodzi o wyeliminowanie kolizji między przepisami. W związku z tym Biuro Legislacyjne zaproponowało stosowną poprawkę w pkcie 2 swojej opinii. Chcę dodać, że w tym zakresie opinia Biura Legislacyjnego jest zbieżna z opinią BAS chodzi o to, że to niestety rodzi poważne wątpliwości interpretacyjne.

Uwaga trzecia. Zdaniem Biura Legislacyjnego przepis nowelizowanego art. 23 ust. 2 pkt 3 należy sformułować zgodnie z §156 zasad techniki prawodawczej, który określa zasadę formułowania odesłań do innych aktów prawnych. Biuro Legislacyjne proponuje, aby odesłać wprost do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz do przepisów ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Uwaga Biura Legislacyjnego jest zbieżna z powszechnie przyjętą w Polsce zasadą, że odesłania w polskim systemie prawnym są odesłaniami dynamicznymi i w związku z tym jakakolwiek zmiana przepisów nie powoduje konieczności zmiany dzienników promulgacyjnych. Jednocześnie w polskim prawie, w zasadach techniki prawodawczej, przyjęto zasadę, że odesłanie do aktu głównego jest również odesłaniem do aktów wykonawczych wydanych w oparciu o ustawę, do której się odsyła; jest to oczywiste. To jest uwaga trzecia.

Uwaga czwarta dotyczy art. 23 ust. 2 pkt 4. W przepisie tym ustawodawca mówi zarówno o katastrze nieruchomości, jak i o ewidencji gruntów; mówi, że nieruchomość oznaczało się będzie według katastru nieruchomości lub ewidencji gruntów. W prawie polskim kataster nieruchomości oraz ewidencja gruntów i budynków są utożsamiane; te instytucje znaczą zupełnie to samo. Przesądza o tym art. 2 pkt. 8 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne; przesądzają o tym również przepisy ustawy o księgach wieczystych i hipotece – w opinii przytoczyłem, o jakie przepisy chodzi. W związku z tym nie ma powodu, aby w przepisach mówić o tym, że oznaczanie nieruchomości będzie następowało na podstawie katastru bądź ewidencję gruntów i budynków. Co więcej, proszę państwa, jeżeli ustawodawca zdecydował się posłużyć sformułowaniem “ewidencja gruntów”, to powinien się posłużyć pełną nazwą “ewidencja gruntów i budynków”. Analogiczne uwagi dotyczą również innych przepisów; w swojej propozycji dotyczącej pktu 4 zaproponowałem zmianę wszystkich przepisów, w których jest mowa o katastrze nieruchomości lub ewidencji gruntów.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy art. 23 ust. 2 pkt 6 lit. e. W związku z tym, że w listopadzie 2003 r. zmienił się stan prawny w zakresie ochrony zabytków – od listopada 2003 r. nie mówimy już o dobrach kultury, tylko o zabytkach – Biuro Legislacyjne proponuje odpowiednią zmianę przepisu. Biuro Legislacyjne proponuje, aby opinia właściwego konserwatora zabytków dotyczyła zabytków, a nie dóbr kultury, ponieważ to obecnie nie mieści się w zakresie spraw, którymi zajmuje się konserwator zabytków.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy art. 23 ust. 2 pkt 6 lit. g. Zdaniem Biura Legislacyjnego należałoby ten przepis sformułować w sposób komunikatywny dla adresata normy prawnej, a nie tylko dla autora przepisu. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje poprawkę szóstą, zawartą w opinii.

Kolejna uwaga dotyczy art. 23 ust. 2 pkt 6 lit. h. Biuro Legislacyjne proponuje wykreślić wyraz “obszarów”, mając na względzie, że lotniczymi urządzeniami naziemnymi są obiekty i urządzenia. W związku z tym zdaniem Biura Legislacyjnego ten wyraz jest niepotrzebny.

Jeżeli chodzi o poprawkę ósmą, po informacjach uzyskanych na posiedzeniu Komisji Nauki, Edukacji i Sportu nie będę jej podtrzymywał. Ona zmierzała do uściślenia, że przepis dotyczy parku narodowego, a jak się okazało ma to dotyczyć zarówno parku narodowego, jak i krajobrazowego. W związku z tym uwaga biura w tym zakresie jest bezprzedmiotowa.

Poprawka dziewiąta ma charakter redakcyjny. Zmierza ona do tego, aby w art. 24 ust. 6 potoczny wyraz “kiedy” zastąpić wyrazami “w którym”.

Kolejna poprawka, zawarta w pkcie 10 opinii. Proszę państwa, w tym przepisie mówi się, że decyzją o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia zatwierdza się podział nieruchomości i że do tego projektu załącza się mapy z projektami podziału nieruchomości. Biuro Legislacyjne wnosi o to, aby doprecyzować, że chodzi tutaj o zatwierdzone projekty podziału nieruchomości, żeby nie było w tym zakresie żadnych wątpliwości.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego, zawarta w pkcie 11. Biuro Legislacyjne sugeruje, aby w art. 24e ust. 2 w zdaniu drugim wskazać, że wojewoda, wszczynając postępowanie o ustalenie wysokości odszkodowania, jest zobowiązany zrobić to tak szybko, jak to możliwe. Chodzi o to, aby określić wojewodzie termin, w którym będzie realizowany drugi etap postępowania o ustalanie wysokości odszkodowania, po to, żeby adresat normy prawnej dostał w miarę przybliżoną informację o tym, kiedy może się spodziewać od organu władzy publicznej ostatecznej decyzji w swojej sprawie.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy art. 24e ust. 7. Biuro Legislacyjne sugeruje, aby w art. 24e ust. 7 wykreślić wyrazy, które są powtórzeniem normy prawnej, sformułowanej w art. 24e ust. 3. Powtarzanie przepisu w ramach tego samego aktu normatywnego, co więcej w ramach tej samej jednostki redakcyjnej, nie powoduje, że przepisy są dwa razy bardziej czytelne, wręcz przeciwnie, powoduje, że są dwa razy bardziej nieczytelne. W związku z tym należy wykreślić te wyrazy, które wskazałem.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy art. 24h ust. 2. Wydaje się, że art. 24h ust. 2, który mówi o zasadach przekazywania na Fundusz Leśny należności oraz jednorazowych odszkodowań, powinien dotyczyć nie tylko spółki celowej, ale każdego podmiotu, na rzecz którego została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy przepisu przejściowego, czasowo utrzymującego w mocy dotychczasowe rozporządzenie wydane na podstawie art. 4 ust. 1. Biuro Legislacyjne w swojej poprawce przyjmuje inną koncepcję rozumienia dotychczasowego art. 4, niż uczynił to Sejm, ale obie teorie są do obronienia. Zdaniem Biura Legislacyjnego powinno być tak, jak Biuro Legislacyjne proponuje w opinii, ale powiem uczciwie, że argumentacja, którą przedstawił pan poseł sprawozdawca, również jest do zaakceptowania. Jest to kwestia wyboru pewnego sposobu rozumienia dotychczasowego art. 4 ust. 2.

Kolejna uwaga dotyczy art. 5. Art. 5 formułuje przepis przejściowy określający wpływ nowej ustawy na stosunki prawne powstałe pod działaniem dotychczasowych przepisów. Ten przepis przewiduje, że generalnie zastosowanie do wszczętych postępowań będą miały przepisy dotychczasowe z wyjątkiem sytuacji, kiedy to dotyczy odszkodowań. Jednocześnie w ust. 3 ustawodawca od sztywnego określenia, że będą miały zastosowanie przepisy dotychczasowe, przewiduje wyjątek polegający na tym, że zainteresowany podmiot będzie mógł wystąpić z wnioskiem do kogoś, do kogo nie wiadomo, o to, aby w jego sprawie mogły znaleźć zastosowanie nowe przepisy. Zdaniem Biura Legislacyjnego przepis art. 5 ust. 3 jest niezgodny z ideą i istotą przepisów przejściowych i w związku z tym należałoby go wykreślić. Ewentualnie można by się zastanowić nad tym – jeżeli wolą ustawodawcy jest, aby nowe przepisy znajdowały zastosowanie w maksymalnie szerokim wachlarzu przypadków – aby w art. 5 ust. 1, art. 5 ust. 2 zapisać, że do spraw wszczętych stosuje się przepisy nowe, a nie przepisy dotychczasowe.

Ostatnia uwaga dotyczy poprawienia odesłania w art. 6. Art. 6 odsyła do art. 4 ust. 1 i 2, a w art. 4 nie ma ustępów. Wolą ustawodawcy jest odesłanie do art. 5 ust. 1 i 2, stąd poprawka zawarta w pkcie 16 opinii. Dziękuję bardzo.

Panie Mecenasie, bardzo dziękuję za telegraficzne i bardzo komunikatywne zreferowanie opinii Biura Legislacyjnego.

Proszę panią minister o ogólne ustosunkowanie się do tych uwag, ewentualnie wskazanie na rzeczy, których rząd nie będzie popierał – będę o to jeszcze pytał przy głosowaniu, żeby była jasność dla członków komisji. Potem otworzę dyskusję.

Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, bardzo krótko. Strona rządowa popiera uwagi zgłoszone w pkcie 1, w pkcie 4, w pkcie 5, w pkcie 9, w pkcie 11, aczkolwiek w przypadku pktu 11 uważamy, że kodeks postępowania administracyjnego jasno mówi, czy organ ma wydawać decyzje niezwłocznie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie upieramy się przy tej poprawce.

Popieramy również poprawki trzynastą i szesnastą.

Jeżeli chodzi o poprawkę zawartą w pkcie 10, ona nie była przegłosowana na poprzednim posiedzeniu, a tutaj pan legislator jednak ją zgłosił, podtrzymał swoje zdanie. Zatem tylko przypomnę, że do decyzji dołączane są mapy z projektem podziału nieruchomości, a zatwierdzony podział będzie dopiero wtedy, kiedy decyzja stanie się ostateczna. Dopiero kiedy pieczątka zostanie przystawiona na projekcie podziału nieruchomości, że tak powiem, będzie można mówić, że stało się to zatwierdzonym podziałem. Dlatego strona rządowa nie popiera tej poprawki. Dodam, że takie zapisy funkcjonują w dotychczasowym systemie prawnym.

Jeżeli chodzi o poprawkę piętnastą, to kategorycznie nie zgadzam się z opinią przedstawioną przez Biuro Legislacyjne. Od 2003 r. funkcjonuje w systemie prawnym specustawa drogowa, która zawiera takie samo rozstrzygnięcie, taki sam przepis, który bardzo dobrze sprawdził się w praktyce. Nie zgadzamy się, że nie wiadomo, do kogo będzie składany wniosek o wybór określonego reżimu prawnego. Jest to wiadome – do organu, który rozstrzyga, który podejmuje decyzje w sprawie. Inwestor nie może mieć nakazane, że do wszczętych, niezakończonych spraw będą stosowane nowe przepisy, ponieważ to się nie zgadza z zasadami prawa, ale może zgłosić wniosek o wybór określonego reżimu prawnego. Jest to bardzo ważne, właśnie to jest clou. Ten przepis jest clou wszystkich problemów, które mamy przy realizacji tego dużego projektu, przygotowania do mistrzostw Europy w piłce nożnej Euro 2012. Strona rządowa jest za utrzymaniem tego artykułu w brzmieniu uchwalonym przez Sejm. Dziękuję bardzo.

Dziękuję, Pani Minister.

Państwo macie już wyrobioną opinię. Pan mecenas przedstawił swoje racje, pani minister ustosunkowała się do pewnych kwestii.

Czy są jakieś pytania… Nie. W takim razie zamykam dyskusję.

Przechodzimy do przegłosowania poprawek.

Przejmuję poprawki, które zostały zarekomendowane przez stronę rządową.

Czy ktoś z państwa chce przejąć poprawki Biura Legislacyjnego… Nie widzę chętnych.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę, pan senator Ortyl.

(Senator Władysław Ortyl: Poza poprawką ósmą.)

Pan senator przejmuje poprawki biura poza poprawką ósmą, tak?

(Senator Władysław Ortyl: Oprócz czternastej.)

Poza ósmą i czternastą.

(Senator Władysław Ortyl: Poza ósmą i czternastą.)

Niektóre z nich się pokrywają z tymi poprawkami, które rząd rekomendował i które ja przejąłem. Nie zostały przejęte poprawki…

(Głosy z sali: Ósma i czternasta.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Rząd ich nie popiera. Rozumiem.

Panie Mecenasie, proszę czytać enumeratywnie, a ja będę zarządzał głosowanie.

Przechodzimy do głosowania.

Poprawka pierwsza dotyczy zmiany tytułu ustawy.

Kto jest za? (10)

Jednogłośnie za.

Poprawka uzyskała poparcie komisji.

Poprawka druga; chodzi o ustalenie wzajemnej relacji między specustawami.

Pani minister jest przeciw?

Zdecydowanie.

Kto jest za? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Poprawka trzecia, dotycząca sformułowania odesłania zgodnie z zasadami techniki prawodawczej.

Pani Minister, dla przypomnienia.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Patrycja Wolińska-Bartkiewicz:

Przeciw.

Rząd – przeciw.

Kto jest za? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia komisji.

Kolejna poprawka zmierza do uwzględnienia, że kataster nieruchomości jest tym samym, co ewidencja gruntów i budynków.

Pani Minister?

Możemy przyjąć.

Rząd popiera.

Kto jest za? (9)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

(Głos z sali: Jednogłośnie.)

Jednogłośnie, ale dla precyzji spytałem.

Poprawka uzyskała poparcie Wysokiej Komisji.

Poprawka piąta; chodzi o uwzględnienie, że w systemie prawnym mówimy obecnie o zabytkach, a nie o dobrach kultury.

Pani Minister?

Za.

Kto jest za? (9)

Jednogłośnie za.

Poprawka uzyskała poparcie.

Poprawka szósta dotyczy art. 23 ust. 2 pkt 6 lit. g i ma charakter legislacyjno-techniczno-redakcyjny.

Pani Minister?

Przeciw.

Kto jest za? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Poprawka siódma zmierza do uwzględnienia, że lotniczymi urządzeniami naziemnymi są obiekty i urządzenia.

Pani Minister?

Nie. Obszar dotyczy urządzeń do kontroli, gdzie działają silne fale radiowe, więc nie może być… Tak że jesteśmy przeciw.

Dziękuję bardzo. Senatorowie zdecydują.

Kto jest za? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Poprawka dziewiąta ma charakter redakcyjny.

Pani Minister?

Tak, popieramy tę poprawkę.

(Brak nagrania)

Jednogłośnie za.

Poprawka uzyskała poparcie.

Kolejna poprawka zmierza do wskazania, że decyzja, nieostateczna decyzja o ustaleniu lokalizacji, będzie zawierała zatwierdzoną mapę projektu podziału nieruchomości.

A mówimy o poprawce dziesiątej. Pani Minister?

Nie popieramy tej poprawki.

Rząd nie popiera, państwo decydujecie.

Kto jest za? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Kolejna poprawka zmierza do tego, aby wskazać, że wojewoda wszczyna postępowanie o ustalenie wysokości odszkodowania niezwłocznie po upływie terminu na dokonanie uzgodnienia.

Pani Minister?

Mamy ambiwalentny stosunek do tej poprawki, ponieważ jest to uregulowane w kodeksie postępowania administracyjnego, ale jeżeli szanownym państwu zależy na tej poprawce, to możemy to przyjąć.

Kto jest za? (5)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (4)

Poprawka uzyskała poparcie komisji.

Poprawka piętnasta zmierza do wyeliminowania…

(Głos z sali: Dwunasta.)

Teraz mi się kartki pomyliły.

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Poprawka dwunasta, Panie Mecenasie.)

Poprawka dwunasta zmierza do wyeliminowania przepisu powtarzającego treść normy zawartej w innym przepisie ustawy.

Pani Minister?

Nie popieramy tej poprawki.

Kto jest za? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Poprawka trzynasta zmierza do wskazania w art. 24h ust. 2, że dotyczy on również innego podmiotu realizującego przedsięwzięcie Euro 2012.

Pani Minister?

Popieramy tę poprawkę.

Kto jest za? (9)

Jednogłośnie za.

Poprawka uzyskała poparcie.

Poprawka piętnasta zmierza do wyeliminowania przepisów…

(Głos z sali: Czternasta.)

Nie została przejęta.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Czternasta nie została przejęta, zatem nie poddajemy jej pod głosowanie.

(Senator Jadwiga Rotnicka: Przepraszam, do której odnosiło się to głosowanie?)

(Głos z sali: Do poprawki trzynastej.)

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Poprawka piętnasta zmierza do tego, aby w art. 5 uchylić przepis umożliwiający wybór reżimu prawnego.

Pani Minister?

Absolutnie nie popieramy tej poprawki.

Kto jest za? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

I ostatnia poprawka.

Ostatnia – poprawia błędne odesłanie.

Pani Minister?

Popieramy.

Rząd popiera.

Kto jest za? (9)

Jednogłośnie za.

Poprawka uzyskała poparcie.

Głosujemy nad całością włącznie z popartymi przez Wysoką Komisję poprawkami.

Kto jest za? (5)

Kto przeciw…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Spytam jeszcze raz.

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (4)

Ustawa została poparta przez Wysoką Komisję.

Zostaje nam wyznaczenie sprawozdawcy.

Kto z państwa senatorów chce pełnić tę zaszczytną funkcję?

(Senator Stanisław Jurcewicz: Ja mogę.)

Chce pan przewodniczący Stanisław Jurcewicz, za co serdecznie dziękujemy.

Dziękujemy pani minister. Dziękujemy panu posłowi.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę, pan przewodniczący Ortyl.

Poprawki odrzucone zgłaszam jako wnioski mniejszości.

(Głos z sali: I przejęte.)

I przejęte.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Wszystkie, które pan zgłosił, tak?)

Tak. Te, które zostały odrzucone.

Wszystkie poprawki, które zostały odrzucone, zostały zgłoszone jako wnioski mniejszości. Kto jest w tej mniejszości z panem senatorem?

Senator Dajczak i senator Paszkowski.

Dziękuję bardzo.

Kto będzie sprawozdawcą?

(Głos z sali: Senator Ortyl.)

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Mamy już całość zrealizowaną. Dziękuję bardzo. Dziękuję państwu.

Przechodzimy do kolejnego punktu, dotyczącego Służby Celnej.

Bardzo proszę pana ministra…

(Głos z sali: Parafianowicz.)

…Parafianowicza – dobrze pamiętałem, ale jeszcze mi podpowiadają.

(Głos z sali: Musi przyjść prawnik.)

Czekamy na prawnika, ale pan minister może już omawiać, a prawnik będzie potem miał czas na swoją prezentację.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Żeby nie tracić czasu, jeśli pan przewodniczący pozwoli, to poproszę pana dyrektora Smogorzewskiego z Ministerstwa Finansów o przedstawienie założeń ustawy. Jednocześnie informuję pana przewodniczącego i Wysoką Komisję, że pan dyrektor ma upoważnienie do zajmowania i przedstawiania stanowiska rządu w tej sprawie. Dziękuję bardzo.

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

W takim razie bardzo proszę, Panie Dyrektorze, o zaprezentowanie ustawy.

Panie Przewodniczący! Pani Senator! Panowie Senatorowie!

Chciałbym państwu przedstawić projekt ustawy o Służbie Celnej. Projekt ustawy, który został uchwalony 17 lipca tego roku, jest nową regulacją w zakresie pragmatyki służbowej funkcjonariuszy celnych i obejmuje tematykę związaną z kontrolą wykonywaną przez organy Służby Celnej.

Ustawa przyjęta przez Sejm 17 lipca uchyla ustawę z 24 lipca roku 1999. Czas nowelizacji ustawy o Służbie Celnej się skończył. Przygotowywany projekt to jest projekt nowej ustawy, który ma na celu skonstruowanie przepisów ustrojowych dotyczących Służby Celnej, skonstruowanie przepisów dotyczących kontroli wykonywanej przez służbę celną, które pozwolą na sprawną obsługę obrotu towarowego na zewnętrznej granicy unijnej, a także pozwolą na bezpieczeństwo obywateli z zachowaniem efektywności wykonywanych zadań z zakresu dozoru i kontroli celnej.

Proponowane rozwiązania mają na celu wprowadzenie takich przepisów, aby skuteczna była kontrola i aby skuteczne było zwalczanie przestępstw skarbowych, podatkowych, celnych, dewizowych, przestępstw w zakresie gier i zakładów wzajemnych oraz związanych z obrotem wyrobami akcyzowymi. Proponowane rozwiązania mają również na celu takie ukonstytuowanie Służby Celnej, aby te przepisy, którymi posługuje się Służba Celna w zakresie kontroli, nie tylko obciążały przedsiębiorców, lecz także wprowadzały pewną dozę ułatwień dla przedsiębiorców legalnie wykonujących działalność w zakresie obrotu towarowego. Ponadto ustawa ma na celu doprecyzowanie, uzupełnienie obowiązujących unormowań pragmatyki służbowej funkcjonariuszy celnych, w tym wprowadzenie rozwiązań prawnych mających wzmocnić status funkcjonariusza Służby Celnej oraz zatrzymać w szeregach tych, którzy są właściwie wykształceni i kompetentni.

Jeżeli chodzi o kształt tej ustawy, to chciałbym zwrócić uwagę na to, że w latach 2004–2007 przygotowywano kilka propozycji nowelizacji ustawy o Służbie Celnej. Przygotowując ustawę o Służbie Celnej, tę nową ustawę o Służbie Celnej, korzystaliśmy z propozycji, które były przygotowywane w tych poszczególnych latach. Próba nowelizacji ustawy o Służbie Celnej była na przełomie lat 2004 i 2005, ale wybory parlamentarne spowodowały, że prace nad tą propozycją dalej się nie toczyły. Również w roku 2006 była propozycja podjęcia pewnych prac legislacyjnych, ustawa nawet ponownie była w Sejmie, ale została z Sejmu wycofana – chodziło o przepisy dotyczące wykonywania przez funkcjonariuszy Służby Celnej czynności kontroli na morzu. Również pewne propozycje w zakresie zmiany funkcjonowania Służby Celnej zawierał projekt ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej, ale prace nad tym projektem zakończyły się na etapie międzyresortowym. Przygotowując tę ustawę, czytaliśmy bardzo dogłębnie te wszystkie projekty, które były przygotowywane, i staraliśmy się przygotować rozwiązanie możliwie najpełniejsze i najbardziej przyjazne dla funkcjonariuszy, jak również dla naszego otoczenia, które będzie odczuwało skutki tej ustawy.

Ustawa obejmuje dwa obszary: obszar pragmatyki i obszar przepisów ustrojowych. Jeżeli chodzi o przepisy kontrolne, to – zupełnie inaczej ukształtowany sposób realizowania kontroli, wprowadzenie nowego trybu w postępowaniu quasi-kontrolnym, wprowadzenie postępowania audytowego. Jeżeli chodzi o przepisy ustrojowe, to chciałbym podzielić się taką uwagą. W zakresie przepisów ustrojowych każdy może widzieć funkcjonowanie Służby Celnej w ramach swojego spojrzenia na jej organizację. Zarówno przedstawiciele związków zawodowych, otoczenie Służby Celnej, jak i państwo senatorowie mogą mieć swoje spojrzenie na ukształtowanie przepisów ustrojowych. Ta propozycja, która jest już po pracach sejmowych i która została przez nas zaproponowana w projekcie rządowym, to jest spojrzenie kierownictwa Służby Celnej – mogę o tym powiedzieć jako zastępca szefa Służby Celnej – na funkcjonowanie administracji celnej, na funkcjonowanie Służby Celnej. Braliśmy pod uwagę aktualne wyzwania tej służby, a także jej aktualne zadania i możliwości, możliwości wewnętrzne jako organizacji czy możliwości finansowe, w których obecnie się znajdujemy. Zatem jeśli chodzi o przepisy ustrojowe, to jest to nasza propozycja, ale zarówno w przypadku tej części pragmatycznej, jak i tej części kontrolnej, mam gorącą prośbę, aby państwo senatorowie tę przedłożoną propozycję, która jest już po pracach sejmowych, zaakceptowali.

Proces dochodzenia do tego rozwiązania, które państwo macie przed sobą, nie był procesem łatwym. Zaczęliśmy pracę nad ustawą o Służbie Celnej w roku 2008 – było to w jakimś stopniu też związane z pewnymi wydarzeniami, które miały miejsce w styczniu roku 2008. Pierwsze czytanie projektu ustawy odbyło się 7 stycznia roku 2009, następnie – jedenaście posiedzeń specjalnej podkomisji powołanej przez Komisję Finansów Publicznych oraz Komisję Administracji i Spraw Wewnętrznych. Strona związkowa w ramach prac podkomisji zgłosiła osiemdziesiąt osiem poprawek, które zostały przez posłów przejęte; trzydzieści sześć poprawek zostało uwzględnionych, w tym osiemnaście – uwzględnionych częściowo. Tak że projekt, który państwo macie przed sobą, jest wynikiem pewnego konsensusu, pewnych uzgodnień, pewnych ustaleń, które były na etapie przygotowywania tej ustawy między kierownictwem Służby Celnej a funkcjonariuszami celnymi. Dzięki aktywnemu uczestnictwu przedstawicieli strony związkowej w pracach podkomisji, która została powołana w ramach prac sejmowych, ta ustawa jest wynikiem prac i konsensusu, który tam został zawarty.

Ze swojej strony mam gorącą prośbę, abyście państwo przychylnie popatrzyli na ten projekt, który leży przed państwem jako propozycja kompleksowo regulująca obszar funkcjonowania Służby Celnej w zakresie pragmatyki i w zakresie kontroli, którą realizujemy. Jeżeli będziecie państwo mieli szczegółowe pytania, sugestie dotyczące szczegółowych rozwiązań, chętnie na nie odpowiem. Dziękuję.

Dziękuję bardzo serdecznie.

Proszę Biuro Legislacyjne o legislacyjne ustosunkowanie się do proponowanej ustawy.

Dziękuję bardzo.

Biuro Legislacyjne, Beata Mandylis.

Szanowni Państwo, bardzo przepraszam za brak opinii na piśmie, ale troszeczkę czas nas goni przy tej ustawie. Mam przygotowane poprawki, w związku z czym pozwolę sobie państwu je syntetycznie, szybciutko przedstawić.

Gros tych poprawek to poprawki redakcyjne, bardzo proste, ale jest wśród nich kilka, które wynikają z tego, że w uzasadnieniu do ustawy zastrzeżono, że celem ustawy jest dostosowanie ustawy o Służbie Celnej do innych ustaw dotyczących formacji umundurowanych. W związku z tym w pewnych sytuacjach, że tak powiem, poprawki czy zmiany, które proponuję, mają charakter merytoryczny, ale tylko o tyle, o ile odbiega się od rozwiązań przyjętych w przypadku innych służb. Czasem są to rozwiązania – jeśli państwo senatorowie wprowadzą zmiany, które biuro przedstawia – na korzyść, czasem na niekorzyść. Przystępuję już do omawiania poprawek. Mam przed sobą pomarańczowy druk – gdyby państwo zechcieli śledzić ze mną poprawki, które proponuję, to byłoby mi bardzo miło.

Pierwsza zmiana to jest drobiazg. W art. 2 ust. 1 lit. e, to jest na stronie 3 ustawy, jest skrót, mianowicie stanowi się, że “w przypadku czynów, o których mowa w art. – i tu wymienione są odpowiednie artykuły – ustawy (…) Kodeks karny”… I tu jest błąd, bo nie powinno być “zwanym dalej «Kodeksem karnym»”, tylko “zwanej dalej”, bo chodzi o ustawę zwaną kodeksem karnym. Czyli proponuję zmianę wyrazu “zwany” na “zwanej”.

Następnie w art. 7 ust. 3, to jest na stronie 6, mamy zapis “osób dokonujących przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 5”. A w art. 5 ustawy – Prawo celne mowa jest nie o przemieszczeniu, tylko o przemieszczaniu. Czyli powinno być zapisane “przemieszczania towarów, o którym mowa w art. 5”. To są zmiany redakcyjne.

W art. 7 ust. 3, na górze strony 7, mamy wyrażenie “elektroniczne nośniki danych”, a w obecnie przyjętej terminologii mówi się o informatycznych nośnikach danych.

Kolejna zmiana, zmiana w art. 8 ust. 3, to jest na dole strony 8. Jest tu napisane: “osoby wymienione w ust. 2 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia następującej treści”… I na końcu tego przyrzeczenia proponujemy dodać kropeczkę.

W art. 10 ust. 3 wprowadza się skrót nazwy rozporządzenia Wspólnot Europejskich nr 485. Ten skrót “zwany dalej rozporządzeniem nr 485/2008” powinien troszeczkę inaczej wyglądać w związku z tym, że zostały wydane wytyczne opracowane przez profesora Barcza, który proponuje, aby w przypadku rozporządzeń unijnych w nawiasie dopisywać, że chodzi o Wspólnoty Europejskie, po słowie “rozporządzenie” a przed wyrazem “numer” dodawać w nawiasie literki, w tym wypadku WE, czyli Wspólnoty Europejskie. I taka poprawka się powtarza; są to poprawki piąta, szósta i bodaj dziesiąta. Chodzi o to samo, czyli o poprawienie tego skrótu, tylko w przypadku różnych artykułów. To są też zmiany czysto redakcyjne.

W przypadku art. 26 mam pewien problem; oczywiście również nie chodzi o zmianę merytoryczną. Przepis stanowi, że stanowiska, które wiążą się z podporządkowaniem służbowym, są stanowiskami kierowniczymi. I tu następuje pewien błąd logiczny, ponieważ stanowiska kierownicze nie wiążą się z podporządkowaniem służbowym, tylko ze zwierzchnictwem służbowym. Osoba, która sprawuje funkcją kierowniczą, nie jest nikomu podporządkowana, tylko jej są podporządkowane osoby. Na końcu ustawy, w przepisach przejściowych, to jest w  art. 222 ust. 3 pkt 2, mamy przepis, który, można powiedzieć, doprecyzowuje to wyrażenie, bo mówi się, że funkcjonariuszowi celnemu, który przed dniem wejścia w życie zajmował stanowisko wiążący się z podporządkowaniem służbowym funkcjonariuszy celnych lub pracowników. I to jest jasne – z podporządkowaniem służbowym kogoś. Jednak w art. 26 nie jest napisane, że ktoś jest tej osobie podporządkowany, tylko że to stanowisko jest związane z podporządkowaniem, i to jest według mnie nieprawidłowe. Tu powinno być napisane, że to są stanowiska, które wiążą się ze zwierzchnictwem służbowym, czyli jest to osoba, która jest czyimś zwierzchnikiem, bądź z nadrzędnością służbową. Nie upieram się przy żadnym słowie, chodzi tylko o to, że te stanowiska wiążą się z czymś przeciwnym niż podporządkowanie.

W art. 27 ust. 3… I teraz, proszę państwa, zaczyna się masa poprawek, kilkanaście poprawek rozsianych w całej ustawie, które są związane z nazewnictwem przestępstw popełnionych umyślnie, przestępstw skarbowych umyślnych bądź przestępstw nieumyślnych. Szereg poprawek, które tu wprowadziłam, zmierza do, że tak powiem, ujednolicenia nazewnictwa. Z jednej strony ustawa stanowi, że przestępstwo popełnione było umyślnie, a z drugiej strony jest napisane “lub umyślne przestępstwo skarbowe”. Czyli z jednej strony jest znamię czasownikowe, a z drugiej strony, w przypadku sformułowania “przestępstwo umyślne skarbowe”, jest przymiotnik. Żeby dostosować to do systemu prawa i do nowego kodeksu karnego, należy wprowadzić zmiany, które proponuję w poprawce do art. 27. Nie wiem, czy wymieniać wszystkie te punkty… Może podam tylko taki przykład. W art. 27 ust. 3 pkt 3 jest zapisane: nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie lub umyślne przestępstwo skarbowe, a powinno być zapisane, że nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe, czyli prościej i jaśniej.

Jeżeli chodzi o kolejną zmianę również do art. 27, to ona dotyczy kwestii zatrudnienia. Z jednej strony stanowi się, że wyższe stanowiska służbowe będą zajmować funkcjonariusze, a z drugiej strony pisze się, że osoby te mogą zajmować te stanowiska, jeżeli mają co najmniej czteroletnie zatrudnienie. Wiemy, że zatrudnienie jest związane z umową o pracę, ale funkcjonariusze pełnią służbę, nie dostają wynagrodzenia, tylko uposażenie. I ta ustawa wyraźnie oddziela służbę funkcjonariusza od stosunku pracy. Zresztą w przepisach przejściowych jest takie zdanie, że określenie stopni służbowych jest uzależnione od okresu służby w Służbie Celnej albo zatrudnienia w administracji celnej skarbowej, czyli się to odróżnia. Art. 230 ust. 2 stanowi, że dotychczasowe okresy służby w Służbie Celnej oraz zatrudnienia w administracji celnej traktowane są jako pełnienie służby w rozumieniu przepisów ustawy. Czyli w całej ustawie dotychczasowy okres służby bądź zatrudnienia traktuje się jako pełnienie służby. Wobec tego proponuję, aby w art. 27 usunąć wyrażenie “czteroletnie zatrudnienie” i zapisać: ma co najmniej czteroletni okres służby. Wtedy będzie wiadomo, że nie musi to być służba, nie musi to być zatrudnienie – obojętne, czy był zatrudniony, czy służył, ważne, że był w Służbie Celnej.

Następna uwaga dotyczy art. 39. Mam pewne wątpliwości, ponieważ nie mogłam zgłębić do końca, w jaki sposób wykonywane będzie przeszukanie mieszkania. W art. 39 wprowadza się uprawnienie, które jest uprawnieniem daleko idącym. A ze względu na art. 50 konstytucji, który strzeże miru domowego – mieszkania nasze są szczególnie chronione – wszelkie przepisy, które dotyczą przeszukania mieszkania, muszą być uregulowane ustawowo i muszą być jasne.

O co chodzi? Kwestia przeszukania mieszkania oczywiście jest szczegółowo uregulowana w k.p.k., a także w dziale VI ordynacji podatkowej, który dotyczy kontroli, jest to w art. 288. Są to dwa odmienne sposoby, ale każdy się wiąże… W kodeksie postępowania karnego jest zapis, że aby przeszukać mieszkanie, musi być postanowienie sądu lub prokuratora, a w ordynacji podatkowej jest zapisane, że przeszukanie następuje za zgodą prokuratora, czyli również musi być zgoda prokuratora. W ust. 2 w ogóle nie ma odesłania do k.p.k., a w ust. 3 jest odesłanie do k.p.k., ale nie jest napisane, czyje lokale mieszkalne można przeszukiwać. Czyli można by z tego wnioskować, że czyjekolwiek – czy także osób trzecich. W ust. 2 jest napisane, że mieszkania podmiotu podlegającego kontroli, a w ust. 3 już nie ma zapisu, o czyje lokale mieszkalne chodzi. Czyli wynikałoby z tego, że służba celna mając podejrzenie, może wejść do każdego mieszkania, przy czym nie wynika z tego przepisu, czy na podstawie postanowienia prokuratora, czy na podstawie jakiegoś innego dokumentu, który został wydany za zgodą… który uzyskał zgodę prokuratora. Tak że bardzo prosiłabym o to, aby to wyjaśnić, ewentualnie doprecyzować te przepisy, ponieważ to są bardzo istotne kwestie.

Ja proponuję małe doprecyzowanie, mianowicie: aby w ust. 3 po wyrazach “w lokalu mieszkalnym” dodać wyrazy “podmiotu podlegającego kontroli”. Inne lokale mieszkalne mogłyby być przeszukiwane na podstawie kodeksu postępowania karnego, chyba że państwo uważacie, że możecie wejść do każdego mieszkania. Tylko wtedy nie wiem, na jakich zasadach, czy na zasadach k.p.k., czy na zasadach ordynacji podatkowej. To się jakoś dziwnie nakłada, dlatego że jest zapisane, które przepisy ordynacji podatkowej stosuje się do kontroli, tylko za każdym razem są takie wyłączenia, że do kontroli z wyłączeniem kontroli… Przepraszam, ale nie byłam w stanie do tego dojść. Państwo, którzy stosujecie tę ustawę, na pewno lepiej wiecie, jak to będzie w konkretnym przypadku.

Art. 52 i 54; oczywiście nie chodzi o wnikanie w czyjeś uprawnienia czy w kwestie merytoryczne. W art. 52 ogólnie stanowi się, że w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy działu IV ordynacji podatkowej – i tu jest oczywiście zgoda – ale później jest takie zdanie, że do wykonywania kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3 w przypadkach, o których mowa w art. 36 ust. 2 pkt 3, stosuje się jeszcze inne dwa przepisy, tym razem z działu VI ordynacji podatkowej. I o co mi chodzi? Proszę zwrócić uwagę na art. 54. Art. 54 również mówi o kontrolach z art. 30 ust. 2 pkt 3, tylko nie mówi o przypadkach, o których mowa w art. 36… Art. 54 mówi o ust. 1, a w art. 52 jest mowa o ust. 2 pkt 3. W art. 54 do wskazanych tu kontroli nakazuje się stosować przepisy wydane na podstawie art. 51 ustawy, to jest rozporządzenia wykonawczego, które, jak wynika z art. 51, odnosi się do wszystkich kontroli, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3. Czyli, jak rozumiem, do tych kontroli będzie się stosowało przepisy wydane na podstawie art. 51. Dlatego proponuję, aby drugą część zdania z art. 52 przenieść do art. 54 jako ust. 2 i dodać, że do tych kontroli również stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 51 ustawy.

Następnie mamy art. 58. To jest drobiazg. Proponuję sformułowanie “systemów teleinformatycznych” zamiast “systemów informatycznych”.

Następnie mamy art. 75. Proszę państwa, powiedziałabym, że ta poprawka wynika z pewnego doświadczenia, które nabyłam w parlamencie. O co chodzi? Służba Celna może żądać od banków bądź – to jest ust. 3 – towarzystw funduszy inwestycyjnych sporządzania i przekazywania informacji. Chodzi o posiadane rachunki, liczby, stany rachunków, obroty itd. – to jest wielka ilość dokumentów. Banki nie są instytucjami budżetowymi ani organami władzy publicznej i chcą, żeby im za to płacić. Osoba fizyczna, która występuje o takie wyciągi albo informacje, płaci duże pieniądze. I jeżeli nie napiszemy w art. 75, że banki i fundusze mają to robić na swój koszt, to Służba Celna dostanie rachunki – może Służba Celna się z tym liczy i ma środki na to przeznaczone. Tak że ja bym proponowała, żeby w art. 75 ust. 1 i 3 dodać, że podmioty te sporządzają i przekazują informacje na swój koszt.

Następnie mamy poprawkę do art. 78 ust. 3. Chodzi o zapis, że służba przygotowawcza trwa dwa lata. Proponuję tu dodać zastrzeżenie – z zastrzeżeniem art. 80 ust. 5. W art. 80 ust. 5 stanowi się, że szef Służby Cywilnej może przedłużyć okres służby przygotowawczej. Czyli, że tak powiem, zawsze jest tak jak w art. 78, chyba że jest inaczej. Proponuję dodać zastrzeżenie, żeby było jasne, że są sytuacje, kiedy służba przygotowawcza może trwać dłużej niż dwa lata.

Następnie, proszę państwa, mamy art. 83. Nie proponuję poprawki, ale prosiłabym o zwrócenie uwagi na ślubowanie. Ślubowanie zawiera sformułowanie “funkcjonariusz celny” we wszystkich możliwych odcieniach, w jakich występuje w ustawie. I mam takie pytanie, dlatego że nie wywnioskowałam tego z ustawy, czy funkcjonariusze celni pozostają funkcjonariuszami celnymi, czy stają się funkcjonariuszami Służby Celnej. W ustawie, jakby w tej nowej części, mówi się o funkcjonariuszu Służby Celnej, zwanym dalej funkcjonariuszem, ale jest wiele przepisów, zwłaszcza w innych ustawach, ale i w tej ustawie, gdzie jeszcze mamy sformułowanie “funkcjonariusz celny”.

Proszę popatrzeć na ślubowanie. “Świadomy podejmowanych obowiązków funkcjonariusza celnego”… Nie funkcjonariusza Służby Celnej, tylko funkcjonariusza celnego. I dalej: “strzec dobrego imienia służby, honoru, godności funkcjonariusza – bez żadnych uszczegółowień – a także przestrzegać zasad etyki funkcjonariusza Służby Celnej”. Czyli mamy wszystkie barwy jesieni, wszystkie możliwe opcje. Rozumiem, że sam wyraz “funkcjonariusz” jest po to, żeby ładnie się to ślubowanie mówiło, żeby to dobrze brzmiało, gdy będzie się to skandowało. Ale dlaczego raz jest zapisane “funkcjonariusza celnego”, a raz – “funkcjonariusza Służby Celnej”. Jak to powinno być w całej ustawie? Do czego państwo dążyliście? A może nie dążyliście do niczego, tylko może być wiele różnych nazw i nie powinniśmy dążyć do żadnego puryzmu.

Proszę państwa, następna poprawka, poprawka do art. 88. W art. 88 mamy zapisy dotyczące eksperta narodowego, czyli funkcjonariusza, który ubiegał się i otrzymał pracę w instytucji, agendzie Wspólnoty Europejskiej albo w organizacji międzynarodowej. I jest przepis, mówiący o zwolnieniu ze służby, który stanowi, że funkcjonariusz jest zwalniany ze służby, jeżeli nie zgłosi się do służby w ciągu czternastu dni od dnia zakończenia oddelegowania w charakterze eksperta narodowego. Proponuję, aby zapisać taki przepis materialny, że on ma taki obowiązek, a nie tylko to, że nakładamy sankcje na tego funkcjonariusza. Kiedy on się staje ekspertem narodowym i czyta art. 88, to od razu widzi, że jeżeli się nie zgłosi do służby w terminie czternastu dni od dnia zakończenia bycia ekspertem, to jest to zakazane, nie może tak zrobić i może oczekiwać sankcji. I sankcja jest, tylko żeby była sankcja, najpierw musi być obowiązek. I proponujemy właśnie zamieszczenie tego obowiązku.

Następna poprawka, poprawka do art. 96. To jest poprawka redakcyjna, chodzi o zapis “uposażenie nie niższe niż dotychczasowe”. Wszędzie państwo stosują wyrażenie “nie niższe od dotychczasowego” i dlatego ujednolicamy, zamieniając na “od dotychczasowego”.

W art. 96 – i to jest też kwestia warta wyjaśnienia – jest zapisane, że w przypadku zniesienia jednostki organizacyjnej kierownik urzędu proponuje funkcjonariuszowi warunki pełnienia służby oraz wyznacza termin, nie krótszy niż czternaście dni, do którego funkcjonariusz może złożyć oświadczenie o przyjęciu albo odmowie przyjęcia. Ale funkcjonariusz może również nie złożyć oświadczenia – jest napisane, że niezłożenie oświadczenia jest równoznaczne z odmową. Jest przepis, że osoba jest zwalniana ze służby w ciągu dwóch tygodni bądź trzech miesięcy od dnia złożenia oświadczenia. I moja wątpliwość dotyczy sytuacji, kiedy funkcjonariusz nie złoży oświadczenia – od jakiego dnia liczy się te dwa tygodnie bądź te trzy miesiące. Proponuję więc uszczegółowienie – może ono nie jest potrzebne, może jest inne wyjaśnienie – że w przypadku, o którym mowa w ust. 3, czyli kiedy oświadczenie nie zostało złożone, liczenie terminów następuje od dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin złożenia oświadczenia.

Następna uwaga. Nie zapisałam propozycji poprawki, dlatego że ewentualnie byłaby ona identyczna z brzmieniem ust. 3 w art. 96. O co chodzi? W art. 98 stanowi się, że funkcjonariusz może otrzymać propozycję przeniesienia do służby cywilnej i ma obowiązek w terminie siedmiu dni złożyć pisemne oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia propozycji. I znowu – a co, gdy nie złoży? I ja bym proponowała, aby do tego przepisu przenieść, że tak powiem, taki przepis jak ust. 3 w art. 96, czyli niezłożenie oświadczenia we wskazanym terminie jest równoznaczne – albo jednoznaczne – z odmową przyjęcia proponowanych warunków.

Proszę państwa, następna sprawa, chodzi o stan podwyższonej gotowości. Nie znalazłam rozporządzenia wykonawczego, a tutaj nie jest napisane, na czym polega to pozostawanie w ciągłej dyspozycji przełożonego i jakie to ma przełożenie na czas pracy. Czy państwo w tym artykule… Jeżeli to jest związane z innym czasem pracy niż wskazany w dalszych przepisach, to tu powinno być zastrzeżenie. Jeżeli funkcjonariusz pozostaje w ciągłej dyspozycji przełożonego, to może na przykład będą obowiązujące inne czasy pracy. Ciężko jest mi to powiedzieć, dlatego że tu nic nie jest zapisane i nie ma aktu wykonawczego. Zgłaszam więc tylko taką wątpliwość, czy przypadkiem nie stoi to w kolizji z czasem pracy określonym w ustawie. A jeżeli stoi, to w przepisach o czasie pracy powinno być napisane, że z zastrzeżeniem. Inaczej wydając rozporządzenie, państwo nie będziecie mogli wyznaczyć innego czasu pracy niż ten, który jest wskazany jako obowiązujący w dalszych przepisach ustawy, bo będzie to niezgodne z konstytucją.

Pani Mecenas, tylko spytam: ile jest jeszcze tych uwag czy poprawek?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Jestem przy dwudziestej. Jeszcze dwadzieścia.)

Ponieważ chciałbym zrealizować punkt związany z budżetem, mam taką propozycję, bo część została omówiona, abyście państwo usiedli, skonfrontowali te poprawki z tą ustawą, i abyśmy po zrealizowaniu punktu związanego z budżetem wrócili do tej kwestii. Będziecie państwo mieli czas przejrzeć pewne kwestie i będziemy mieli więcej czasu na analizę tuż po omówieniu budżetu. W tym punkcie zawiesiłbym obrady, a po zrealizowaniu punktu związanego z budżetem do tego wrócimy. No, będziecie państwo na terenie Senatu i… Może będzie nam łatwiej analizować. Może państwo zdążycie pewne rzeczy wyjaśnić, a jeżeli nie, to pani mecenas będzie miała głos.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Mogę?)

Tak, bardzo proszę.

Bardzo bym prosiła, żeby jak się spotkamy, państwo mieli troszeczkę czasu na wysłuchanie mnie. Mam świadomość, że nie wszystkie moje propozycje będą miały poparcie rządu, a chciałabym, żeby miały poparcie państwa senatorów i żeby państwo senatorowie mieli możliwość ich wysłuchania.

Tak, zawsze mamy cierpliwość i czas na słuchanie.

Zawieszam obrady. Będziemy kontynuowali to posiedzenie po omówieniu budżetu. Komisja się nie rozchodzi.

Bardzo proszę, pan senator Ortyl.

Panie Przewodniczący, zgłosiłem się jeszcze przed zawieszeniem obrad. Proponuję, żebyśmy przełożyli procedowanie nad tą ustawą, dlatego że materia… Ja sam mam kilkanaście wątpliwości, do tych czterdziestu dołożę jeszcze piętnaście i skończymy dzisiaj o godzinie 19.00 czy 20.00…

(Przewodniczący Mariusz Witczak: To się okaże, Panie Senatorze.)

Moim zdaniem opinia prawna jest nam potrzebna na piśmie. Ja bezwzględnie potrzebowałbym zapoznać się z tymi uwagami; może zachodzić pewna kolizja albo zbieżność z moimi propozycjami, które zgłoszę. Moim zdaniem taki tryb pracy ułatwiłby i ucywilizował…

Rozumiem, ale proponuję, żebyśmy dali szansę państwu i pani mecenas na dokończenie omawiania tych uwag. Zależy mi na tym, żeby wysłuchać do końca opinii biura i opinii rządu, skoro jesteśmy już w połowie. Ponadto można tę ustawę przyjąć albo odrzucić w dzisiejszym głosowaniu i można jeszcze dawać poprawki w ramach drugiego czytania, czyli za tydzień na posiedzeniu Senatu. Czyli są szerokie możliwości legislacyjne i możliwości dla państwa. Tak że nie widzę zagrożenia.

Jeśli to nie jest wniosek formalny, który mogą oczywiście poddać pod głosowanie, to zapraszam państwa, jeśli nie usłyszę sprzeciwu, do kontynuowania tego punktu tuż po zakończeniu punktu związanego z budżetem. Nie usłyszałem sprzeciwu. Zawieszam ten punkt do czasu zakończenia omawiania punktu związanego z budżetem.

Wznawiam obrady, które dotyczą ustawy o Służbie Celnej.

Bardzo proszę panią mecenas, przedstawiciela senackiego Biura Legislacyjnego, o omawianie dalszych sugestii czy zastrzeżeń legislacyjnych do ustawy – zakończyliśmy chyba na poprawce dwudziestej. Potem podyskutujemy i będę prosił stronę rządową o ustosunkowanie się do tych poprawek i do tego, co państwo mieliście okazję przedyskutować.

Bardzo proszę, Pani Mecenas.

Dziękuję serdecznie.

Podejmuję się omawiania poprawek od poprawki dwudziestej pierwszej. To jest uwaga do art. 104, w którym zawarte są podstawy zwolnienia funkcjonariusza ze służby. Biuro Legislacyjne proponowało w tych przepisach dodać jako podstawę zwolnienia ze służby sytuację, gdy zostało wydane prawomocne orzeczenie kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. Ale po rozmowie z państwem z ministerstwa zgodziłam się, że poprawka będzie konieczna nie w art. 104, ale w art. 111, który mówi o przypadkach zwolnienia funkcjonariusza ze służby, kiedy otrzymuje on świadectwo służby. Art. 111 będzie uzupełniony w taki sposób, że świadectwo służby otrzymuje nie tylko wtedy, gdy jest zwolniony ze służby bądź gdy stosunek służbowy wygasł, lecz także wtedy, gdy został wydalony ze służby na podstawie orzeczenia kary dyscyplinarnej. W ten sposób wątpliwości biura zostały wyjaśnione.

Jeśli chodzi o kolejną poprawkę, poprawkę do art. 105 pkt 7, i szereg poprawek związanych z nazewnictwem, nazewnictwem dotyczącym umyślności i nieumyślności, to rozmawialiśmy z państwem i były dwie różne szkoły. Ja jednak bardzo prosiłabym o przyjęcie moich poprawek. Jestem naprawdę na 100% przekonana, że moje propozycje są prawidłowe, nie uchybiają nikomu i niczemu i przede wszystkim są zgodne z kodeksem karnym, z nazewnictwem stosowanym w nowym kodeksie karnym z 1997 r. Kolejna poprawka to poprawka do art. 109 ust. 1 pkt 3, następna – do art. 117 pkt 2. I następna do art. 119, w którym zmienia się wszystkie punkty, od pktu 1 do pktu 5, ponieważ są tu sformułowania, które zdaniem Biura Legislacyjnego także nie są prawidłowe. Również poprawki do art. 120 polegają na tym samym – wyrażenie “przestępstwo popełnione umyślnie” zastępuje się wyrażeniem “przestępstwo umyślne”.

Następnie art. 120 ust. 3 pkt 2 wyroku skazującego…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeżeli chodzi o poprawkę dwudziestą siódmą, to proponowałam… Inne służby mają taki zapis, że gdy funkcjonariusz został zwolniony ze służby na podstawie tego, że został skazany bądź postępowanie zostało warunkowo umorzone, czyli jest wyrok quasi-skazujący, ma prawo powrotu do służby i do wszystkich praw, które mu się należały, odzyskuje tak jakby na nowo swoje uprawnienia. Państwo z ministerstwa się ze mną nie zgodzili, jeżeli chodzi o prawomocne orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania. Ja chciałam to dodać, ponieważ wszystkie inne służby mają możliwość przywrócenia takiej osoby do służby. Jest to świadoma decyzja Służby Celnej, żeby osoby, w stosunku do których wydano orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania, które następnie zostało uchylone, nie będą miały powrotu do służby, w odróżnieniu od osób skazanych. Gdy orzeczenie skazujące zostanie uchylone, osoby te będą miały możliwość powrotu do służby. To tyle, jeśli chodzi o poprawkę dwudziestą siódmą.

Art. 123. Przedmiotem zainteresowania biura jest ust. 5, który stanowi, że w przypadku niezłożenia oświadczenia o stanie majątkowym w terminie, o którym mowa w ust. 3, czyli do 15 maja danego roku, oświadczenie o stanie majątkowym składa się pierwszego dnia po stawieniu się do służby. Zdaniem Biura Legislacyjnego poprawka ta jest troszkę nieżyciowa. Nie chodzi o to, żeby funkcjonariusz tego nie składał albo żebyśmy byli w stosunku do niego bardzo wyrozumiali, ale to jest ogromne zaostrzenie. Ktoś nie był obecny w służbie – tu jest napisane z powodu nieobecności w służbie – był oddelegowany za granicę czy był chory, wraca, stawia się do służby i już pierwszego dnia ma złożyć oświadczenie o stanie majątkowym. Są osoby, dla których nie stanowi to problemu – posiadają niewielki majątek bądź go nie posiadają. Ale jeżeli są osoby, które posiadają większy majątek, to dla nich napisanie ad hoc oświadczenia majątkowego nie jest proste. Wydaje mi się, że na przykład napisanie “w ciągu trzech dni po stawieniu się do służby” byłoby wyjściem naprzeciw funkcjonariuszom. Nie chodzi o to, żeby ich zwalniać z tego obowiązku, tylko żeby ten przepis był choć odrobinę bardziej giętki, żeby nie było tak, że funkcjonariusz wraca po pewnym dłuższym okresie, i pierwszego dnia, gdy ma dziesiątki spraw do załatwienia, musi pamiętać o oświadczeniu majątkowym. Tak że proponowałabym, może państwo senatorowie… Myślałam o tym, żeby zapisać “niezwłocznie”, ale taki zapis jest nieprecyzyjny, więc może zapisać: w ciągu trzech dni. To by było chociaż troszeczkę ulgi.

Jeśli chodzi o następną poprawkę, to jest to poprawka, którą państwo senatorowie znacie na pamięć. W art. 128 w ust. 3 słowo “zobowiązany” zastępuje się “obowiązany”.

Następna poprawka, poprawka do art. 132. Art. 132 mówi, że funkcjonariusz, który został zwolniony ze służby przed upływem trzech lat od ukończenia nauki w formach szkolnych i pozaszkolnych oraz na kursach zawodowych w służbie przygotowawczej, której koszty zostały poniesione przez kierownika urzędu, jest obowiązany do zwrotu tych kosztów. I napisane jest, kiedy się to stosuje, kiedy zwolniony funkcjonariusz ma obowiązek zwrócić koszty szkoleń, nauki i przygotowania zawodowego. Wskazuje na to ust. 2. A moja uwaga jest skierowana na przyczyny, o których mowa w art. 105 pkt 6. W art. 105 są fakultatywne podstawy zwolnienia ze służby i jedną z tych fakultatywnych przyczyn zwolnienia funkcjonariusza ze służby, jak wynika z pktu 6, jest jego nieobecność w służbie z powodu choroby trwającej dłużej niż rok. Właśnie taka osoba jest wskazana jako osoba, która w przypadku zwolnienia ze służby ma ponosić koszty szkoleń, które otrzymywała w trakcie służby. Wydaje mi się, że należałoby rozważyć, czy rzeczywiście w przypadku osoby, która jest chora tak długo, bo powyżej roku, i w dodatku jest zwalniana ze służby, obciążenie jej kosztami szkoleń i przygotowania zawodowego nie będzie stanowiło ogromnego obciążenia nie tylko finansowego, ale i psychicznego. Ale państwo senatorowie muszą rozważyć, czy rzeczywiście w przypadkach, o których tu mowa, taka osoba powinna być za każdym razem obciążana kosztami szkoleń, które odbyła.

Kolejna poprawka, zamiana “zobowiązany” na “obowiązany”.

Następna zmiana, art. 133. Mówi się o tym, że funkcjonariusz w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. I chodzi o doprecyzowanie – ochrony prawnej.

W art. 134 ust. 1 proponowalibyśmy odstąpienie od ochrony prawnej. Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów, kosztów obrony, jeżeli postępowanie karne wszczęte przeciwko niemu zakończyło się dla niego pozytywnym orzeczeniem. O tym mówi również ust. 2 – koszty w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu jednego obrońcy. Czyli chodzi o koszty obrony, a nie koszty ochrony prawnej.

Następna propozycja. W art. 138, gdzie przyznaje się funkcjonariuszom dodatkowy urlop wypoczynkowy, proponuję dodać słowo “płatny”. Nie podejrzewam, że on jest bezpłatny, ale przy każdym urlopie jest zapisane, że on jest płatny, a przy tym jednym nie jest to zapisane. Więc proponowałabym to uzupełnić, ujednolicić, żeby nie było żadnych wątpliwości. Proszę zwrócić uwagę, w art. 138 ust. 1 jest zapisane: płatny urlop wypoczynkowy, w art. 138 ust. 6 – płatny urlop okolicznościowy, w art. 139 – płatny urlop zdrowotny. I tylko ten dodatkowy urlop wypoczynkowy nie jest opisany jako płatny. I to nie o to chodzi, że on jest… On podobno jest płatny i państwo mówią, że nie ma wątpliwości, że on będzie płatny. Ale żeby rozwiać jakiekolwiek wątpliwości, proponuję dodać zapis, że on jest płatny.

Następna propozycja, art. 155 ust. 3. Również kierując się humanitaryzmem, dostrzegłam, że w odróżnieniu od pracowników i funkcjonariuszy innych służb mundurowych funkcjonariusze Służby Celnej przy obliczaniu dla nich nagrody rocznej, tak zwanej trzynastki, będą mieli niewliczane okresy choroby do okresu służby. Jak obliczamy dla pracowników czas, który się liczy do nagrody rocznej, to odlicza się tylko okresy urlopu bezpłatnego czy urlopu wychowawczego, czyli okresy, za które nie otrzymuje się wynagrodzenia. Tak samo jest w innych służbach – okresy, kiedy się nie otrzymuje świadczeń bądź uposażenia. Natomiast funkcjonariusze Służby Celnej okresy choroby i innych świadczeń na przykład z tytułu urlopu macierzyńskiego będą mieli odliczane od podstawy nagrody rocznej. Chciałam wskazać, że jest tu pewna nierówność. Do państwa senatorów należy decyzja, czy tę nierówność zachować, czy może jednak uwzględniać te okresy choroby, macierzyństwa jako okresy, za które będzie się naliczało nagrodę roczną.

Kolejne poprawki, dotyczące art. 155, które dotyczą nazewnictwa związanego z kodeksem karnym.

Następnie jest poprawka, którą proponuję do art. 166, chodzi o odpowiedzialność dyscyplinarną funkcjonariuszy. Przedmiotem mojej uwagi jest to, że funkcjonariusze w tej ustawie otrzymują prawo dysponowania i używania broni palnej. W innych służbach, a zwłaszcza w Policji, utrata broni palnej jest podstawą wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. W art. 166 owszem jest wyliczenie, jest katalog otwarty, mówi się w szczególności za niedopełnienie obowiązków służbowych, i utratę broni palnej można podciągać pod takie ogólne sformułowania. Ale wydaje się, że w związku z tym, że funkcjonariusze otrzymują to nowe uprawnienie, które jest uprawnieniem daleko idącym i poważnym, i tak samo poważna jest utrata broni, powinno być wskazane tak jak w ustawie o Policji, że utrata broni jest podstawą wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.

Następnie poprawka do art. 197, która jest czysto redakcyjna. Słowa “za przestępstwa” zastępuje wyrazami “za przestępstwo”, żeby było jasne, że nie trzeba popełnić kilku przestępstw, aby być skazanym i ponosić odpowiedzialność. W tym przypadku chodzi o cofnięcie zezwolenia w przypadku skazania. Zatem wystarczy skazanie za jedno przestępstwo, nie musi być za wiele.

Następna zmiana to jest drobiazg. Chodzi o kodeks karny. Ustawa nie zmienia ustawy – Kodeks karny, ale w kodeksie karnym w art. 225 §3 jest przestępstwo, które odwołuje się do rozdziału 1e uchylanej ustawy o Służbie Celnej. Proponuję zatem wykreślenie §3 z kodeksu karnego, ponieważ to, co było przedmiotem rozdziału 1e, nie jest przedmiotem nowej ustawy – kontrole te będzie wykonywała Straż Graniczna. Wobec tego należy wykreślić z kodeksu karnego §3 jako przepis martwy, który będzie się odwoływał do nieistniejącej ustawy.

Artykuł… Nie omówiliśmy z rządem bardzo istotnej sprawy. O co chodzi? Chodzi o zmianę, która jest w art. 216. To jest upoważnienie do wydania aktu wykonawczego dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Proszę państwa, może troszeczkę naświetlę rys historyczny tego przepisu. Ten przepis powstał, gdy celnicy strajkowali na granicach, powstały kolejki i nie miał kto wykonywać odprawy celnej. Wówczas ad hoc została wprowadzona zmiana, że minister może upoważnić w drodze rozporządzenia inne organy do wykonywania niektórych zadań organów celnych. Teraz takie sytuacje nam nie grożą. Obecna ustawa wprowadza zakaz strajków, zakaz działalności politycznej, więc wydaje się to niemożliwe. Ale chcę z czysto legislacyjnego punktu widzenia powiedzieć, że przepis, który dodajemy do ustawy – Prawo celne, jest niezgodny z art. 2 konstytucji, ponieważ nie jest przykładem dobrego prawa. Jest tak zwanym przepisem blankietowym, takim przepisem, który się dawniej tworzyło.

Proszę popatrzeć na ten przepis. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z właściwym ministrem… To znaczy jakim? Co to znaczy “minister właściwy”? Każdy minister. Czyli minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z każdym ministrem może upoważnić w drodze rozporządzenia inne organy administracji państwowej – powinno być zapisane “rządowej” – do wykonywania niektórych zadań. Jakich zadań? W jakim zakresie? Sam określi szczegółowy zakres upoważnienia tych organów. Czyli minister do spraw finansów publicznych sam sobie wyznaczy, z kim będzie się umawiał, kiedy, à propos czego.

Funkcjonariusze Służby Celnej obecnie mają bardzo daleko idące uprawnienia, na przykład posługiwania się bronią palną. Poza tym ustawa nakłada na funkcjonariusza szereg obowiązków. Żeby zostać funkcjonariuszem, trzeba znać języki obce, trzeba mieć odpowiednie wykształcenie, trzeba umieć posługiwać się bronią. I minister w drodze rozporządzenia może te uprawnienia i obowiązki funkcjonariuszy przekazać komuś innemu, któremuś z organów administracji rządowej, na przykład urzędowi skarbowemu, a urząd skarbowy nie każdą czynność, którą wykonuje funkcjonariusz Służby Celnej, może wykonać. Więc wydaje mi się, że naprawdę to jest przepis bardzo niekonkretny. Prosiłabym państwa, nie mieliśmy czasu o tym porozmawiać…

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Pani Mecenas, argumentacja jest jasna na tym etapie. Proszę o kolejną kwestię.)

…żeby wskazać, z którym ministrem i w jakim zakresie. To musi być określone w ustawie.

Następnie art. 216, to jest drobiażdżek. W art. 216 jest błąd w tytule rozporządzenia Rady, mianowicie nie “w odniesieniu do obejmowanych”, tylko “w odniesieniu do obejmowania”.

Art. 226. Państwo nie macie już tych poprawek, bo ja na bieżąco je spisywałam. W art. 226 jest napisane “do postępowań dyscyplinarnych wszczętych” i nie jest dopisane “i niezakończonych”, a we wszystkich innych punktach jest zapisane “do postępowań wszczętych i niezakończonych”. Proszę zobaczyć, w art. 236, 237, 238 jest zapisane “do postępowań wszczętych i niezakończonych”. Tak że chodzi o takie doprecyzowanie.

I ostatnia poprawka, też redakcyjna. W art. 237 ust. 2 powinno być “właściwość organów w sprawach, o których mowa w ust. 1”, a nie “właściwość organów do załatwiania spraw”. To wszystko. Dziękuję.

Bardzo dziękuję za tak wnikliwą pracę.

Panie Ministrze, proszę o ustosunkowanie się do tych poprawek, których państwo mieliście okazję w pierwszej i drugiej części wysłuchać. Również proszę od razu o rekomendacje, o wyniki tego, co państwo wspólnie przedyskutowaliście, proszę o przedstawienie nam tej wiedzy. Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Pani Senator! Panowie Senatorowie!

Nasza propozycja to było przyjęcie ustawy bez żadnych uwag, ale pani z Biura Legislacyjnego przejrzała tę ustawę… Nie tylko prawnicy Ministerstwa Finansów zajmujący się legislacją pracowali nad tą ustawą i rzeczywiście w procesie legislacyjnym różnie można podejść do niektórych kwestii.

Powiem, w jaki sposób mógłbym pogrupować te propozycje. Szereg jest takich, które zarekomendujemy pozytywnie dla dobra tej ustawy. Jest sporo poprawek, które zostały zaproponowane, jeśli chodzi o używanie słownictwa, chociażby poprawki ósma, dwudziesta czy dwudziesta czwarta, które dotyczą tego, że “przestępstwo popełnione umyślnie” zastępuje się wyrazami “przestępstwo umyślne”. W tej kwestii pozwolę sobie na dwa zdania wyjaśnienia. Otóż my pracując nad tą ustawą jeszcze na etapie prac rządowych, otrzymaliśmy opinię Rady Legislacyjnej, w której wyraźnie zostało wskazane, że takich sformułowań mamy użyć, chodzi o sformułowanie “przestępstwo popełnione umyślnie” i to, co się z tym wiąże. To jest wyjaśnienie, dlaczego to sformułowanie się pojawia i dlaczego państwa senatorów tym sformułowaniem męczyliśmy w treści tej ustawy. Po prostu takie dostaliśmy wytyczne z Rady Legislacyjnej. Drugi blok poprawek, który został przez panią legislator zaproponowany, są to poprawki piąta, szósta i dziesiąta, które dotyczą sposobu cytowania czy sposobu wskazania numeru rozporządzenia Wspólnot Europejskich. Chodzi o to, aby się pojawiły litery “WE” w nawiasie. Ten temat też przerabialiśmy. Ale jeżeli takie jest państwa zdanie jako tych ostatnich w procesie legislacyjnym, to my te poprawki również jesteśmy w stanie zaakceptować.

Jest oczywiście kilka takich poprawek, co do których mamy negatywne stanowisko. Gdy one będą szczegółowo omawiane, to wtedy się do nich króciutko odniesiemy, żeby w miarę szybko i sprawnie to przebiegało.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Otwieram dyskusję.

Czy państwo macie pytania…

Jeżeli nie, to poddamy poprawki Biura Legislacyjnego pod głosowanie.

Ponieważ rząd precyzyjnie nie określił, które poprawki popiera, a co do których ma wątpliwości, bo jest ich bardzo wiele, przejmiemy wszystkie poprawki. Poddamy je pod głosowanie, a państwo będziecie przedstawiać przy każdej swoją rekomendację. Chyba w ten sposób ułatwimy głosowanie.

Rozumiem, że nie będziecie państwo zadawać pytań.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Chyba że przy poprawkach, może w ten sposób.

Tylko spytam pana ministra – jak państwo planowaliście wejście w życie tej ustawy. Ten proces legislacyjny teraz się wydłuży, ponieważ ustawa musi wrócić do Sejmu, a wróci pewnie po wakacjach.

Mamy jeszcze posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Jest to tylko kwestia korelacji, jakby ukierunkowania tej dyskusji, żebyśmy dyskutowali w tym samym obszarze. I to jest nasze zmartwienie. No, wszystko zależy od Sejmu. Jeżeliby to trafiło dwudziestego dziewiątego, trzydziestego, trzydziestego pierwszego na posiedzenie plenarne Senatu, to wówczas prawdopodobnie jesteśmy z tą ustawą na pierwszym posiedzeniu Sejmu.

Z naszego punktu widzenia im ten proces będzie przebiegał szybciej, tym lepiej. Mamy w zanadrzu program modernizacji Służby Celnej, za którym idą środki finansowe na realizację tej ustawy, a więc na podwyżki uposażeń, wynagrodzeń, na dodatki stażowe. Pomimo długiej dyskusji na temat zapisów tej ustawy jest tam szereg rozwiązań, które mają aspekt finansowy na plus dla funkcjonariuszy celnych, co w aktualnej sytuacji wydaje się krokiem pozytywnym w stosunku do tej formacji.

Większość artykułów będzie obowiązywała od 2011 r., tak?

(Pełniący Obowiązki Zastępcy Szefa Służby Celnej Grzegorz Smogorzewski: W myśl ustawy dwadzieścia jeden od dnia wejścia w życie.)

Od dnia wejścia w życie.

(Pełniący Obowiązki Zastępcy Szefa Służby Celnej Grzegorz Smogorzewski: Przepraszam, od dnia publikacji.)

Art. 148 – od 1 stycznia 2011 r., a większość – od wejścia ustawy w życie.

Przechodzimy do głosowania.

Bardzo proszę panią mecenas o enumeratywne wymienianie tych poprawek, które będziemy poddawać pod głosowanie, i skrótowe sygnalizowanie, czego poprawki dotyczą. Stronę rządową będę pytał o rekomendację.

Bardzo proszę, Pani Mecenas.

Poprawka pierwsza. W art. 2 ust. 1 pkt 6 lit. e wyraz “zwanym” zastępuje się wyrazem “zwanej”.

Rząd?

Przyjmujemy tę poprawkę.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie za.

Poprawka została poparta przez komisję.

Proszę o kolejną.

Druga poprawka. W art. 7 ust. 3 dostosowuje się nazewnictwo do treści art. 5 ustawy – Prawo celne i wyraz “przemieszczenia” zamienia się na “przemieszczania”.

Proszę, Panie Ministrze.

Mamy neutralne stanowisko ze wskazaniem na plus, żeby przyjąć.

Kto jest za? (8)

Poprawka została poparta jednogłośnie przez komisję.

Proszę o kolejną.

W art. 7 ust. 3 wyrazy “elektroniczny nośnik danych” proponuje się zastąpić wyrazami “informatyczny nośnik danych”.

Rząd?

Proponujemy przyjąć tę poprawkę.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie za.

Poprawka została poparta.

Kolejna poprawka, w art. 8 ust. 3 dodanie kropki na końcu przyrzeczenia.

Jak rozumiem, nie ma wątpliwości po stronie rządowej.

Kto jest za? (8)

Poprawka została poparta jednogłośnie.

Proszę o kolejną.

Poprawki piąta, szósta i dziesiąta to są poprawki, które dostosowują terminologię ustawy do najnowszych wytycznych RCL i UKIE.

Rząd?

Skoro do najnowszych, to popieramy. Ale mamy obiekcje, dlatego popieramy ze wskazaniem na minus. Decyzja należy do państwa senatorów.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę o rozszerzenie.

Proszę państwa, tu jest ustanowiony skrót tytułu rozporządzenia unijnego, rozporządzenia Rady. Profesor Barcz w wytycznych dla legislatorów wskazał, że należy dodawać w nawiasie “WE” albo “EWG” itd., żeby było wiadomo, że chodzi nie o rozporządzenia krajowe, tylko o rozporządzenia unijne, żeby kogoś to nie zmyliło. Dziękuję.

Skoro i tak wprowadzamy poprawki, to pewnie ta nie będzie w żadnym stopniu zmieniała w sensie merytorycznym treści ustawy. Jest to jest poprawka legislacyjna.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie za.

Poprawka została poparta.

Proszę o kolejną.

Kolejna poprawka. Proponuje się, aby w art. 26 ust. 2 zapisać “stanowiska, które wiążą się ze zwierzchnictwem służbowym, są stanowiskami kierowniczymi”, a nie “stanowiska, które wiążą się z podporządkowaniem służbowym”.

Rząd?

Przyjmujemy tę poprawkę legislacyjną.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie za.

Poprawka została poparta.

Proszę o kolejną.

Poprawka ósma, która powinna być przegłosowana łącznie… Trudno mi wskazać szybko numery. Chodzi o intencje państwa, czy wyrażacie zgodę na taką zmianę, żeby ilekroć jest napisane “przestępstwo popełnione umyślnie”, zastąpić to sformułowaniem “przestępstwo umyślne”. Zapewniam państwa, że tak jest prawidłowo. Kodeks karny odstąpił od stanowienia, że przestępstwo się popełnia umyślnie, tylko stanowi, że przestępstwo jest umyślne. Wielokrotnie to sprawdzałam…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Chociażby dlatego, bardzo proszę o przyjęcie tych poprawek.

Strona rządowa?

Do tego jeden komentarz. Taki zapis, jaki państwo proponujecie, był w pierwotnej treści ustawy. Poprawialiśmy to skrupulatnie z uwagi na opinię Rady Legislacyjnej.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Mamy tego świadomość, ale taki był kierunek prac.

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Rozumiem.)

Ale przyjmujemy tę poprawkę.

Rozumiem, że państwo akceptujecie to rozwiązanie.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie za.

Te zmiany we wszystkich miejscach zostały poparte przez komisję.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Właśnie. Chodzi o te wszystkie miejsca.)

Państwo to sformułujecie.

Kolejna zmiana dotyczy art. 27 i polega na tym, żeby ilekroć w tym przepisie mówi się o co najmniej czteroletnim zatrudnieniu, zastąpić to wyrażeniem “co najmniej czteroletni okres służby”. Czy mam jeszcze raz powiedzieć, o co chodzi w tym przepisie?

Myślę, że to jest jasne.

Rząd?

Za.

Rząd popiera.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie ta zmiana została poparta.

Z poprawki jedenastej biuro chciałoby zrezygnować po rozmowie z państwem z ministerstwa. To była poprawka dotycząca doprecyzowania, chodziło o przeszukanie lokalu mieszkalnego. Państwo wyjaśnili mi, że w przypadku przeszukania lokalu mieszkalnego zawsze to przeszukanie będzie prowadzone na podstawie przepisów kodeksu postępowania karnego oraz zawsze po stwierdzeniu, że zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa.

Czyli nie ma wątpliwości. Nikt nie chce podtrzymać tej poprawki. Nie będziemy jej poddawać pod głosowanie.

Proszę o następną.

Z kolejnych poprawek, poprawek dwunastej i trzynastej, po wyjaśnieniach państwa również chciałabym zrezygnować.

Poprawka czternasta ma charakter redakcyjny i zmienia wyrażenie “systemów informatycznych” na “systemów teleinformatycznych”, to jest w art. 58 ust. 2 pkt 4.

Co rząd na to?

Jesteśmy za przyjęciem poprawki.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie za.

Następna poprawka, a właściwie są to dwie poprawki do art. 75. Polegają one na tym, że sporządzanie i przekazywanie informacji przez banki i inne instytucje odbywa się na koszt tych instytucji.

Rząd?

Za.

Kto z państwa senatorów jest za? (8)

Poprawki zostały poparte jednogłośnie.

Kolejna poprawka, poprawka szesnasta. Chodzi o doprecyzowanie okresu służby przygotowawczej, tego, że służba przygotowawcza trwa dwa lata. Państwo z rządu się nie zgadzają z tym doprecyzowaniem, ja też się nie upieram, więc może państwo zdecydujecie, czy dodawać wyrazy “z zastrzeżeniem art. 80 ust. 5”, czy pozostawić to czytelnikowi ustawy, żeby sobie ten wyjątek sam znalazł. Dziękuję.

Rząd?

W naszej ocenie takie doprecyzowanie nie jest potrzebne, dlatego że art. 78 musi być czytany… Trzeba również zwracać uwagę na art. 80 ust. 5, gdzie wyraźnie mamy wskazane, że szef Służby Celnej na pisemny wniosek funkcjonariusza w przypadkach wskazanych w tym wniosku lub uzasadnionych potrzebami służby może przedłużyć okres służby przygotowawczej. W związku z tym jest możliwość przedłużenia tego dwuletniego okresu służby i to wyraźnie wynika z przepisów. Nasze zdanie jest takie, aby…

Ja przejmuję poprawki Biura Legislacyjnego i jeżeli pani mecenas wycofuje się z tej poprawki, to nie ma dyskusji.

Wycofuję się.

W takim razie w ogóle nie ma problemu, bo nie ma tej poprawki.

Proszę o kolejną.

Kolejna poprawka to jest poprawka siedemnasta. Również chciałabym się z niej wycofać… Chociaż nie, przepraszam. Chodzi o przepis materialny. Może wyjaśnię, co to był za przepis, i państwo sami zdecydujecie. Chodzi o to, że jeżeli osoba oddelegowana nie wróci do służby w terminie czternastu dni, będzie karana zwolnieniem ze służby. Proponowałam – przedstawiałam to państwu, dlatego się teraz tłumaczę – że powinien być przepis materialny nakładający taki obowiązek powrotu do służby, ale państwo z ministerstwa uważają, że taki przepis materialny nie jest konieczny, skoro jest przepis, który mówi o zwolnieniu.

Stanowisko rządu?

Rząd jest przeciwny tej poprawce.

Kto jest za…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Na początku powiedziałem, że przejmuję wszystkie poprawki Biura Legislacyjnego i poddaję je pod głosowanie. Powtórzę dla porządku. Jeżeli pani mecenas nie przedkłada poprawki, bo się wycofuje, wtedy, skoro jej nie ma, siłą rzeczy nie mogę przejąć tej poprawki. Z tej pani mecenas się nie wycofuje, ja ją dla państwa senatorów przejmuję, żeby poddać pod głosowanie

Kto jest za? (0)

Kto przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (3)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Proszę o kolejną.

Kolejna poprawka dotyczy art. 96 ust. 2 i jest to redakcyjna poprawka, która polega na tym, że wyrazy “niż dotychczasowe” zastępuje się wyrazami “od dotychczasowego”. Chodzi o ujednolicenie w ramach ustawy.

Rząd?

Za.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie za.

Poprawka została poparta.

Z poprawki dziewiętnastej chciałabym się wycofać. Następnie jest poprawka dwudziesta, która dotyczy kwestii umyślności i nieumyślności; ona została przyjęta. Następnie była poprawka dwudziesta pierwsza, która dotyczyła prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej. Po uzgodnieniu z państwem doszliśmy do wniosku, że powinien być zmieniony art. 111, który mówi o świadectwie służby. Czyli w art. 111 ust. 1 byłoby zapisane, że funkcjonariusz zwolniony ze służby lub którego stosunek służbowy wygasł albo – i tutaj trzeba będzie dodać – wydalony ze służby na podstawie orzeczenia… Przepraszam, ale nie chcę teraz tworzyć…

(Głos z sali: W przypadku orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze Służby Celnej…)

W ten sposób mamy problem rozwiązany. Poddaję pod głosowanie to, co państwo usłyszeliście. Rozumiem, że rząd popiera.

Tak. Może tylko jedno zdanie uzupełnienia, jeżeli pan przewodniczący pozwoli.

Proszę bardzo.

Mamy taką sytuację, że jest postępowanie dyscyplinarne i w ramach postępowania dyscyplinarnego funkcjonariusz zostaje wydalony ze służby. Nie zgadza się z tym rozstrzygnięciem i może iść do szefa Służby Celnej z uwagi na to, że w przypadku tej kary przysługuje odwołanie do szefa Służby Celnej. Od rozstrzygnięcia wydanego przez szefa Służby Celnej przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego, następnie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. To jest ścieżka dosyć jasna i precyzyjna. Gdybyśmy zmienili w ten proponowany sposób art. 104, mielibyśmy taką sytuację, że ktoś przeszedłby całą tę ścieżkę, doszedł do Naczelnego Sądu Administracyjnego i jeszcze raz dyrektor izby celnej wydawałby decyzję o zwolnieniu tego funkcjonariusza ze służby. I znowu mielibyśmy taką sytuację: ponowne rozstrzygnięcie sprawy, wojewódzki sąd administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny, przy tym samym stanie faktycznym. Podczas analizy tego wyszła nam pewna nieścisłość, to, że nie jest nigdzie wskazane, iż osoba wydalona ze służby otrzymuje świadectwo. Dlatego jest propozycja modyfikacji art. 111 i również jesteśmy za modyfikacją art. 111. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie poparliśmy tę zmianę.

Bardzo proszę, kolejna.

Kolejna poprawka, mam ją zapisaną jako dwudziestą drugą, dotyczy kwestii umyślności. Z poprawki dwudziestej trzeciej się wycofuję. Ona dotyczy…

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Jeżeli pani mecenas się wycofała, to jedziemy dalej.)

Dwudziesta czwarta została przegłosowana. Dwudziesta piąta również. Dwudziesta szósta również. Z dwudziestej siódmej się wycofuję. Poprawka dwudziesta ósma dotyczy art. 123 mówiącego o oświadczeniu o stanie majątkowym, o tym, że ma obowiązek je złożyć pierwszego dnia po stawieniu się do służby. Państwo senatorowie zdecydujecie, czy jesteście za tym, żeby to zostawić, czy żeby to było na przykład w ciągu trzech dni po stawieniu się do służby.

Stanowisko rządu?

Jeżeli osoba wraca do służby, to w naszej ocenie jest w stanie się przygotować do tego, że ma złożyć to oświadczenie, żeby nie było potem dyskusji. Jest dzień na załatwianie, dzień rozruchu, a trzeciego dnia zapominamy już o tym. W naszej ocenie ten pierwszy dzień w zupełności wystarczy na załatwienie tej sprawy.

Biuro się nie wycofało, a my przejęliśmy a priori wszystkie poprawki, czyli tę również poddaję pod głosowanie.

Kto jest za? (3)

Kto jest przeciw? (5)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Bardzo proszę o kolejną.

Kolejna poprawka dotyczy art. 128, wyraz “zobowiązany” zastępuje się wyrazem “obowiązany”. Tego samego dotyczy poprawka trzydziesta pierwsza.

Rząd?

Za.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie została ta kwestia poparta przez komisję.

Kolejna poprawka dotyczy art. 132, w którym nakłada się na funkcjonariusza, który był chory ponad rok i został zwolniony ze służby, obowiązek zapłaty za różne formy szkolenia, które przeszedł. Państwo zadecydujecie, czy jesteście za tym, żeby tę osobę wyłączyć z obowiązku opłat, czy za tym, żeby pozostał ten obowiązek.

Rząd?

(Pełniący Obowiązki Zastępcy Szefa Służby Celnej Grzegorz Smogorzewski: Pozwolę sobie parę zdań więcej…)

Bardzo proszę.

Po pierwsze, w ust. 1 mamy wskazane, że następuje zmniejszenie proporcjonalne w stosunku do okresu, kiedy funkcjonariusz celny pozostawał w służbie. Jeżeli mamy trzy lata, które ma odpracować, i nie przepracował trzech miesięcy, to on jakby proporcjonalnie zwraca tę kwotę za trzy miesiące.

Jeżeli chodzi o przypadek choroby, to trzeba zwrócić uwagę na to, że funkcjonariusz może zostać zwolniony wtedy, kiedy okres choroby trwa dłużej niż rok. Trzeba sobie wyobrazić rzeczywiście taką sytuację, że ktoś jest chory dłużej niż rok, na przykład ma ciężką chorobę chorobą nowotworową, i dyrektor izby celnej go zwalnia. Przyznam szczerze, że jest to sytuacja dosyć koszmarna z punktu widzenia Służby Celnej, jeżeli osobę, funkcjonariusza, który przepracował pięć lat, dziesięć lat, a nawet rok, będziemy zwalniali z tego powodu. Wydaje mi się, że nie ma mowy o działaniu tego typu. W związku z tym nie jest zasadne doprecyzowywanie tego przepisu, przynajmniej w mojej ocenie, tak jak ja to odbieram.

Mamy jednak inne przypadki. Ponieważ w Służbie Celnej jest 100% uposażenia za okres choroby, mamy takie przypadki, pojedyncze przypadki, że osoby uciekają na zwolnienie z różnych przyczyn. To się ujawniło przede wszystkim w okresie przeniesienia, kiedy z granicy zachodniej były osoby przenoszone na granicę wschodnią, i były przez rok na zwolnieniu, którego nie mogliśmy zweryfikować, bo te osoby nie podlegają pod system ubezpieczeń zdrowotnych. Powodowało to, że mieliśmy takie przypadki rocznych zwolnień. I jesteśmy troszeczkę na to wyczuleni. Na pierwszy rzut oka wygląda to tak, że tworzymy przepisy dotyczące sytuacji skrajnych, ale takie przypadki, że osoby posiadały zwolnienie, tak bym powiedział, nie dotknęły nas pojedynczo.

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Czyli reasumując…)

Jesteśmy za niedoprecyzowywaniem tego rozwiązania poprzez wyłączenie pktu 6. Jesteśmy przeciw, nie popieramy tej poprawki.

Dziękuję bardzo.

Kto jest za? (0)

Kto jest przeciw? (7)

Kto się wstrzymał od głosu? (1)

Ta poprawka nie została poparta przez komisję.

Proszę o kolejną.

Kolejna zmiana dotyczy art. 133. Proponuje się sformułować przepis w ten sposób, aby zapisać, że funkcjonariusz korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy. Czyli dodaje się słowo “prawnej”.

Rząd?

Poprawka legislacyjna, proponujemy się przychylić.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie poprawka została poparta.

Proszę o kolejną.

Następna poprawka dotyczy art. 134. Proponuje się, aby zamiast zapisu, że funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na ochronę prawną, zapisać, że przysługuje mu zwrot kosztów obrony.

Stanowisko rządu?

Poprawka legislacyjna. Proponujemy przychylić się do poprawki.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie poprawka została poparta.

Następna poprawka dotyczy art. 138. Chodzi o doprecyzowanie, że ten dodatkowy urlop wypoczynkowy jest płatny.

Stanowisko rządu?

W naszej ocenie jest to jasne, w szczególności w kontekście art. 152, gdzie piszemy “w przypadku urlopu lub choroby funkcjonariusz otrzymuje uposażenie i inne świadczenia pieniężne należne na zajmowanym stanowisku”. W związku z tym nie ma potrzeby, żeby to doprecyzować.

Kto jest za? (0)

Kto jest przeciw? (4)

Kto się wstrzymał? (4)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Proszę o kolejną.

Kolejna poprawka to jest poprawka do art. 155 ust. 3. Biuro proponuje, aby wykreślić przepis, który stanowi, że nieobecność funkcjonariusza z powodu choroby oraz tutaj wskazanych innych powodów, stanowi podstawę odliczenia od podstawy obliczania nagrody rocznej.

Stanowisko rządu?

Pozwolę sobie troszeczkę uszczegółowić. Chcę zwrócić uwagę, że funkcjonariusz celny w czasie choroby otrzymuje 100% uposażenia, ponadto za okres choroby odprowadzana jest składka do ZUS, a więc wszystkie pochodne… składka emerytalna jest również odprowadzana. Jeżeli jest uczestnikiem funduszu emerytalnego, to również fundusz emerytalny te środki otrzymuje. Jeśli mówimy o innych służbach mundurowych, to mamy troszeczkę inną sytuację z uwagi na fakt funkcjonowania Służby Celnej w powszechnym systemie emerytalnym. Oczywiście nie jest to argument, ale jest to zapis, który obecnie jest wykorzystywany, został zamieszczony w obecnej ustawie o Służbie Celnej, w rozporządzeniu wykonawczym, i ten zapis z rozporządzenia wykonawczego jest przenoszony do ustawy o Służbie Celnej. Strona związkowa w trakcie różnych dyskusji nie podnosiła tego tematu, widząc pewne uwarunkowania Służby Celnej i rozbieżności, jak i to wyliczenie pochodnych od świadczeń. Jesteśmy za tym, żeby utrzymać stan proponowany w druku sejmowym.

Kto jest za? (0)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (2)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Proszę o kolejną.

Poprawka do art. 155 już przeszła, chodzi o przestępstwo umyślne.

Kolejna poprawka jest to poprawka do art. 166, który wskazuje na przewinienia stanowiące podstawę wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Chodzi o dodanie zapisu dotyczącego utraty służbowej broni palnej lub amunicji.

Stanowisko rządu?

Art. 166 stanowi na początku “w szczególności”. Jesteśmy za przyjęciem tego uszczegółowienia ze względu na nowe uprawnienia, które posiadamy.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie państwo poparliście tę poprawkę.

Następna poprawka, w art. 197 pkt 22, to jest na stronie 98, w art. 52 pkt 5 wyrazy “za przestępstwa” zastępuje się wyrazami “za przestępstwo”.

Rząd?

Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie poprawka została przyjęta.

Proszę o następną.

Następna zmiana polega na dodaniu po art. 199 artykułu 199a, który w kodeksie karnym w art. 225 usunie §3, który odnosi się do starej ustawy o Służbie Celnej.

Rząd?

Jesteśmy za tą poprawką.

Kto jest za? (8)

Jednogłośnie poprawka została poparta.

Proszę państwa, przepraszam, bo troszkę wydłużę, ale jest to poważna sprawa. Nie powiedziałam jeszcze o jednej poprawce. W art. 207 jest zmiana kodeksu karnego skarbowego, chodzi o art. 150 §3 i 4. Mówi się tu o czynnościach, o których mowa w art. 75 §2 i art. 285 §2 kodeksu postępowania karnego – chyba chodzi o zatrzymanie – że te czynności mogą być dokonywane przez Policję, Straż Graniczną, Służbę Celną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, CBA, Żandarmerię Wojskową. I proszę zwrócić uwagę na dalszy ciąg: a gdy postępowanie przygotowawcze prowadzone jest przez finansowy organ postępowania przygotowawczego – przez Policję, a tymczasem w art. 53 §37 kodeksu karnego skarbowego stanowi się, że organy Służby Celnej są właśnie finansowymi organami postępowania przygotowawczego. Czyli zachodzi pewna sprzeczność.

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Jaka byłaby propozycja?)

Na przykład można zapisać tak: a gdy postępowanie przygotowawcze prowadzone jest przez inny niż Służba Celna finansowy organ postępowania przygotowawczego. W ustawie – Kodeks karny skarbowy chyba jest podany urząd celny jako finansowy organ postępowania przygotowawczego, więc ewentualnie…

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Chyba lepiej użyć tego terminu.)

(Pełniący Obowiązki Zastępcy Szefa Służby Celnej Grzegorz Smogorzewski: Jeżeli można by było poprosić panią z Biura Legislacyjnego o powtórzenie, jak to by wyglądało.)

Bardzo proszę.

A gdy postępowanie przygotowawcze prowadzone jest przez inny niż urząd celny finansowy organ postępowania przygotowawczego.

Jesteśmy za przyjęciem poprawki w takim brzmieniu.

Kto jest za? (8)

Poprawka przed chwilą przytoczona została poparta jednogłośnie.

Dochodzimy do art. 216. Art. 216 przedstawiłam w pkcie 2 jako upoważnienie blankietowe, które jest niezgodne z konstytucją. Bardzo bym państwa prosiła o doprecyzowanie tego przepisu, na przykład wskazanie ministrów właściwych, z którymi minister właściwy do spraw finansów by dyskutował. I jeszcze prosiłabym o to, aby sformułowanie “organy administracji państwowej” zastąpić sformułowaniem “organy administracji rządowej”, bo taka jest obecna terminologia. To fluktuuje, ale teraz już jest rządowa.

Bardzo proszę.

Jeżeli chodzi o stanowisko rządu w sprawie tego artykułu, to też kilka zdań więcej. A więc artykuł, który jest tu przedstawiony, obowiązuje co najmniej od 1999 r., a więc nie od roku 2008, do którego pani nawiązała w swojej wypowiedzi, mówiąc o protestach na granicy. Powiem o praktycznym zastosowaniu tego artykułu i o kim myślimy, mówiąc “w porozumieniu z właściwym ministrem”. Jest problem z określeniem z jakim ministrem, bo tych ministrów może być kilku. Po pierwsze, może to być minister spraw wewnętrznych i administracji. Chodzi o czynności na przejściach granicznych, gdzie jest tylko ruch osobowy, na przejściach turystycznych, na przykład w Białowieży. Tam nie musimy być, bo wystarczą funkcjonariusze Straży Granicznej. W tym zakresie czynności Służby Celnej mogą być wykonane przez nich, a my tymczasem zajmiemy się obrotem towarowym na innym przejściu granicznym. A więc MSWiA i Straż Graniczna. Po drugie, ministerstwo rolnictwa. Mamy sporo zadań z zakresu wspólnej polityki rolnej, jak to jest zapisane w art. 2 ustawy, która jest omawiana. Inspekcja Weterynaryjna, jeżeli będzie taka potrzeba, może niektóre czynności…

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Ministerstwo Zdrowia.)

Możemy się uzupełniać zamiast tworzyć kolejny oddział.

W zależności od zagrożeń jest jeszcze minister zdrowia i inspekcja sanitarna. Teraz jest dyskutowany temat związany z towarami rolno-spożywczymi w oddziałach pocztowych, w przesyłkach. I jest pytanie, czy za każdym razem musi to być poddawane kontroli przez służbę celną. No, jest problem z określeniem ministra właściwego. Braliśmy to pod uwagę…

(Przewodniczący Mariusz Witczak: Czyli państwo przy wątpliwościach i pewnych mankamentach postulujecie, aby tego typu zapis pozostał, tak?)

Tak. Postulujemy, żeby pozostał. Zastanawialiśmy się nad tym w ramach prac komisji prawniczej z RCL. Po prostu wielość… a wskazywanie w szczególności ministrów z imienia i nazwiska też jest ułomnym rozwiązaniem.

Nie mam czego poddawać pod głosowanie, ponieważ biuro nie sformułowało…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jest sformułowana konkretna poprawka?

Jest drobiażdżek, zmiana “organy administracji państwowej” na “organy administracji rządowej”.

To jest dla mnie oczywiste. Koncentrowałem się na tym wątku dookreślenia wskazanego ministerstwa. Ta zamiana, jak rozumiem, jest popierana.

Nie budzi zastrzeżeń.

Nasza poprawka – biuro tylko taką przedstawia, a inne kwestie to były bardziej wątpliwości do dyskusji – dotyczy tego, aby zamienić… Proszę powtórzyć, Pani Mecenas.

“Organy administracji państwowej” na “organy administracji rządowej”.

Kto jest za taką poprawką? (7)

Jednogłośnie za.

Kolejna poprawka dotyczy również art. 216 pktu 8, jest to na stronie 109. Chodzi o poprawienie tytułu rozporządzenia Rady. Powinno być zapisane “w odniesieniu do obejmowania pewnych ilości”.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, “w odniesieniu do obejmowania pewnych ilości” zamiast “obejmowanych pewnych ilości”.

Rząd?

Jesteśmy za.

Kto jest za? (7)

Jednogłośnie poprawka została poparta.

Następna poprawka dotyczy art. 226, chodzi o zapis “do postępowań dyscyplinarnych wszczętych i niezakończonych”. Proponujemy dodać wyrazy “i nie zakończonych”.

Rząd?

Poprawka uszczegóławia. Jesteśmy za.

Kto jest za? (7)

Jednogłośnie poprawka została poparta.

I ostatnia zmiana, również redakcyjna. W art. 237 wyrazy “właściwość organów do załatwiania spraw” zastępuje się wyrazami “właściwość organów w sprawach”.

Rząd?

Poprawka legislacyjna. Jesteśmy za.

Kto jest za? (7)

Jednogłośnie poprawka została poparta.

Teraz głosujemy nad całością włącznie z poprawkami popartymi przez komisję.

Kto jest za? (5)

Kto przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (2)

Ustawa wraz z poprawkami została poparta przez komisję.

Pozostaje nam wyznaczenie sprawozdawcy.

Kto z państwa zechciałby pełnić tę zaszczytną funkcję?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan senator Sadowski, przedstawiciel województwa warmińsko-mazurskiego, które uzyskało bardzo nobliwe nagrody i nominacje, gratulujemy.

Państwu bardzo serdecznie dziękuję. Pani Mecenas, bardzo serdecznie dziękuję.

Proszę na koniec, tak jak obiecywał szef Służby Celnej, aby z komisją, z którą jutro będziecie państwo pracować, precyzyjnie przedyskutować i najlepiej zrealizować te same poprawki, skoro już mamy jasność, a stanowisko biura nie będzie inne niż dzisiaj. Dlatego mogę do tego zachęcać, a to nam ułatwi pracę. No, chyba że senatorowie będą zgłaszać poprawki, ale to jest już poza nami.

Jeszcze raz serdecznie państwu dziękuję. Do zobaczenia.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.